NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
I'41
8 houdt nu
het meest gelezen blad
in handen
„Een vreemde Eend"
Rodelko bv
Zeeland
Magazine?
No. 3976
Donderdag 6 augustus 1961
84e jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 24,per jaar. Franko per post 40,per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
Voor anderen zorgen, verdriet verzachten,
helpen, opgewekt triomferen over noden
en narigheden, dat gaf haar leven inhoud
en rijkdom. Maar ze glimlachte toen ze
bedacht, wat een nasleep de komst van
Iris had gehad. „We hebben straks de hele
familie Sonderius in de kost," dacht ze
vermaakt bij zichzelf.
Jeanne Sonderius keek, na de eerste be
groeting, nieuwsgierig rond in de gezellige
huiskamer, terwijl haar gastvrouw in de
keuken de koffie inschonk. Ze miste artisti
citeit, deze kamer leek zo helemaal niet
op de glas-metaal-flat in Amsterdam. Maar
het was hier gezellig, bedacht ze, en huise
lijk. En dat was waarnaar ze verlangde.
Ergens thuis te zijn...
Al spoedig bracht mevrouw Kerkman haar
naar haar kamer, terwijl Bert en Iris de
bagage nasleepten. Het was een gezellige,
lichte kamer, met cretonnen gordijnen, een
zithoekje met rieten stoeltjes en bronzen
chrysanten op het tafeltje.
„O... bloemen!" riep Jeanne. En zij keerde
zich spontaan naar haar gastvrouw en stond
op haar tenen om haar te kussen. Jeanne
Sonderius had zoveel bloemen gehad in
haar leven, tot de allerduurste orchideeën
toe, maar deze welkomstgroet raakte haar
in het hart.
„Weet je wat," zei mevrouw Kerkman
tot Iris. „Nou laten wij jullie alleen. Als je
iets nodig mocht hebben, dan roep je wel.
Zorg jij nou maar dat je moeder hier zo
gauw mogelijk thuis is."
„Dat ben ik al," glimlachte Jeanne. „Ik
ben zo blij, dat ik hierheen mocht komen."
„En voor Iris is het wél zo leuk," ant
woordde mevrouw Kerkman. „Ze kan ge
woon doorgaan en ze ziet u elke dag."
Een kwartier later was Iris al beneden.
„Luistert u es," fluisterde ze tot haar pleeg
moeder. „Moeder houdt zich wel groot,
maar ze is heus niet zo best. Ik heb haar
gezegd, dat ze meteen onder de wol moet.
Ze is doodop. Vindt u het erg, als ze
vanavond niet aan tafel komt?"
„Lieve kind," antwoordde mevrouw Kerk
man, „je moeder is hier niet op visite.
En ze zal heus nog wel een paar daagjes
blijven, als ik het goed heb gezien. Wat
ze nodig heeft breng jij haar boven. Wij
bemoeien ons vanavond helemaal niet met
haar. Wanneer ze dat zelf wil, zoeken we
haar wel op. Zij moet rustig in bed blijven.
Ze is patiënte."
„Wat dacht u van de dokter...?"
„Die zal ik zeker bellen, dat hij morgen
ochtend even aankomt. Nu geloof ik, dat
het haar te veel vermoeit. Dan kan hij haar
morgen, als ze geslapen heeft en wat uit
gerust is, onderzoeken. Dan is jouw hart
ook gerust, vind je niet?"
„U hebt het allemaal weer zo prachtig
voor mekaar," zei Iris waarderend, haar
ogen dankbaar. „O, tante Lies... gelooft u
ook niet, dat het maar goed is, dat ik bij
u gekomen ben?"
„Kind," antwoorddde mevrouw Kerkman
en ze sloeg haar arm om Iris heen. „Jou
dat zelf te horen zeggen, dat is mijn groot
ste beloning. Want het is niet voldoende
dat ik je als een eigen dochter beschouw.
Dat je het zelf zo voelt, daar ben ik zo
blij om!"
De tweelingen waren geagiteerd. Els en
Miep stakeo hun ontstemming niet onder
stoelen en banken. Dat er een vreemde
mevrouw, nog wel de moeder van Iris, in
hun huis logeerde en dat ze er niet eens
naar toe mochten.
„Ze is ziek," zei hun vader.
Bent u seeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 25,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
4400 AA WISSENKERKE
„Ze wordt van ons niet zieker," wist Miep
stellig. En Els beloofde met een piepstem
metje: „We zullen als muisjes zo stil zijn."
Maar Iris kwam hen te hulp. „Jullie
tweeën moogt vanavond even mijn moeder
gedag zeggen," beloofde ze. En op de vra
gende blik van Karei Kerkman: „Ik heb
mijn moeder al zoveel van de tweeling ver
teld. Ze is niet tevreden voor ze ze zelf
gezien heeft. De twee ondeugendste kin
deren van Breeveld, die wil ze zien."
„Ik weet er wel ondeugender," meende
Miep effen en keek naar Iris.
„Jij moet je bord leegeten," bestrafte haar
vader. „En jij ook juffrouw Klessebes."
Els keek diep beledigd. Maar de belofte
van Iris maakte hen tijdens de rest van
de maaltijd zo zoet als suiker.
„Is ze net zo mooi als jij?" informeerde
Els vrijmoedig.
„Veel mooier," wist Iris stellig.
„Is ze al heel oud, is ze een grootmoe
der?" viste Els verder.
„Hoe kan dat nou," berispte Miep. „Iris
is toch nog geen moeder?"
„Ik bedoel of ze net zo oud is," verde
digde zich Els.
„Ze is nog heelemaal niet oud," vertelde
Iris. „Maar jullie mag haar straks zelf toch
opzoeken!"
„En als jullie dan verder je ménageklep
dicht houdt," verzocht Bert, „dan kunnen
verstandige mensen ook nog es een woordje
zeggen."
„Bedoelt ie z'n eigen mee," wist Els ho
nend.
„Eigen roem stinkt," hielp Miep en de
tweeling keek triomfantelijk.
Jeanne, boven in haar stille kamer, hoorde
het gepraat en het gelach, vermoedde de
gezelligheid daar beneden. Zij zelf had Iris
naar beneden gestuurd.
„Je eet gewoon aan tafel hoor," had ze
beslist. „Ik vind het wel pret_tig, even
helemaal alleen hier in het donker."
Ze hoorde de donker-brommende stem
van de vader, de moeder, rustig, daar tussen
door, de heldere stemmen van de tweeling.
Een lachende meisjesstem, dat moest Loes
zijn... en dan Iris. Wonderlijk, de stem van
haar dochter te horen in dat hele koor van
het gezin, één van hen. Ze luisterde met
gespitste oren... hoor. Iris lachte. Haar ge
dachten gingen verder. Iris zag er goed uit,
veel rustiger, zelfverzekerder was ze gewor
den, het had haar goed gedaan. Ze leek wel
een paar jaar ouder... en veel liever. Zo
zorgzaam als ze geweest was. Iris, haar
enig kind. Erik had toch gelijk gehad, toen
h" zijn wil had doorgezet.
Erik... Ze had hem niet geschreven. Hij
was in de Eifel, wist ze, aan het schilderen.
Maar Iris had hem bericht dat ze thuis
kwam. Vandaag of morgen zou ze wel iets
van hem horen. Als Iris hem nu maar niet
had gealarmeerd.
Ze soesde langzaam weg, schrok wakker
toen het gedempte licht werd opgedraaid.
Verschrikt gingen haar ogen naar het kleine
reisklokje naast het bed. Een heel uur had
ze geslapen. In de deur stonden twee kleine
figuurtjes op blote voetjes in pyjama en
ze wist meteen: dit was de tweeling.
„Dag mevrouw," zei Els verlegen.
Jeanne wist meteen dat dit verlegen
blonde meisje de grootste praatjesmaakster
van de twee moest zijn.
„Ik ben Elsje."
„En ik heet Miep," kwam nummer twee
rustig. „We mochten u van Iris even gedag
komen zeggen."
Jeanne voelde twee kinderknuistjes in
haar handen. „Ben jij Elsje?" informeerde
ze. „Ben jij altijd zo stil?"
„Nou," grinnikte Miep. „Stil dat ze is,
het huis dreunt er van."
Jeanne schoot in een lach en opeens lach
ten ze alle drie. Het ijs was gebroken. „Ver
tel es wat van het huis en van jullie, van
je vader, van Loes," vroeg ze. „Die heb ik
nog niet gezien."
Vijf minuten later zat Els vertrouwelijk
op de rand van het bed en Miep op een
stoel er naast. Els gaf een getrouwe schil
dering van het gezin. Verheerlijkte haar
vader, „maar hij is soms zo streng." Te
kende een lasterlijk beeld van Loes, „net
een halve stiefmoeder." En kraakte Bert,
„denkt dat ie vader is." Dit alles toegelicht
met korte en soms duidelijke commentaren
van Miep. En weldra kreeg Jeanne Sonde- 1
rius een beeld van het gezin, waarin ze
te gast was. En vermaakte zich kosteÜjk
over de vrijmoedige commentaren van de
tweeling op alle gezinsleden. Maar opeens
klonk een stem uit de deur: „Dames, het
is bedtijd!"
„Zie je wel?" zei Els berustend-schouder
ophalend. „Net een stief moeder!"
Jeanne Sonderius keek lachend naar het
grote, blonde meisje in de deur. „Jij bent
zeker Loes?"
„Ja mevrouw." Loes, nog wat onwennig,
stapte naar het bed. „En ik kom deze twee
halen, die zouden maar vijf minuutjes blij
ven."
„Och," pleitte Jeanne Sonderius, „ze zit
ten hier zo gezellig."
Maar Loes was niet voor niets een doch
ter van haar moeder. Orde en regel moest
er zijn. En mevrouw Sonderius mocht het
nog zo gezellig vinden, maar moeders wil
was wet en dat moest de tweeling maar
goed onthouden.
„Kom, porken," drong ze.
Diep verontwaardigd trokken de twee
pyjama-figuurtjes weg. „Morgen komen we
weer," beloofde Els. „Als het mag," dat
was de voorzichtige Miep.
„Natuurlijk!" zei Jeanne en wuifde ze na.
Loes bij de deur vroeg: „Zal ik het licht
maar weer uitdoen?"
„Nee, lieve kind, laat maar... En vraag
of Iris nog even een praatje komt maken."
Ze drongen zich niet op, die ICcrkmannen,
constateerde ze tevreden. Ze zou ook veel
liever kennis met ze maken, wanneer ze
morgen weer een beetje beter was. En zelf,
gekleed en verzorgd, beneden komen kon.
Ze wou niet langer de patiënte zijn, dan
strikt noodzakelijk was.
Maar Jeanne Sonderius kwam de volgende
morgen niet naar beneden. En de dokter
die haar had onderzocht, schudde het hoofd,
terwijl hij beneden in de huiskamer een
kop sterke koffie dronk.
„Dat vrouwtje," vertelde hij mevrouw
Kerkman, „is oververmoeid, uitgeput. En ik
denk dat ze ook geestelijk een harde klap
heeft gehad. Je kunt zien dat ze geestig is
en pit heeft, maar dat is er nu wel allemaal
uit. Waarschijnlijk op haar zenuwen geleefd,
nu komt de reactie. U kunt er wel eens
een echte patiënt aan krijgen. Is dat niet
teveel? Anders zou ze misschien... een rust
huis of zo?"
Lies Kerkman had visoenen van mevrouw
tje Sonderius onder het rusthuis-régime.
O nee, wist ze meteen. „Kan ze hier ver
pleegd worden?" informeerde ze.
„6, dat wel. Ze heeft verpleging eigenlijk
minder nodig dan zorg, liefde, genegen
heid, gezelligheid. Tja, ze ligt eigenlijk ner
gens beter dan hier. Alleen, het is voor u
natuurlijk een hele zorg..."
„Dan blijft ze hier." Het klonk beslist.
„Tenminste als ze dat zelf wil."
„Wil...?" Hij glimlachte. „Dat vrouwtje
wil helemaal niets meer. Ze is bijna apa-
tisch, vindt alles goed, als ze maar niet
hoeft te denken, te beslissen, zich in te
spannen. De eerste week zeker, mevrouw,
is het voornaamste medicijn: rust. Ik zal
haar een kalmerende drank geven, dan
slaapt ze beter. Slapeloze nachten zijn voor
haar zeker niet goed. En verder: dring haar
maar niets op. Als ze trek heeft, zal ze
wel eten. Vruchten, een glas wijn, thee met
een beschuitje, méér zal het voorlopig wel
niet zijn. Eind van de week kom ik wel
eens terug. Ze heeft op het ogenblik ver
hoging, maar ze heeft een lichte influenza,
gewoon kou gevat. Haar eigenlijke ziekte
zit dieper. En ik geloof, dat dit meer iets is
voor de psychiater dan voor de huisdokter."
„Ze is toch geen psychopaat?"
„O nee, volkomen normaal. Maar inner
lijk gekwetst, geen weerstand, geen lust om
te leven. Die kan wel weer terugkomen en
die zal ook wel weer terugkomen." Hij
stond op en zei bij de deur. „De tweeling,
da's goeie medicijn voor haar."
„Nou ja," lachte mevrouw Kerkman, stra
lend van moedertrots. „De tweeling, nou
noemt u ook wat!"
„Als ze u teveel zijn, neem ik ze graag
over," zei de dokter.
(Wordt vervolgd)
KADE 23 - VEERE - TEL. 01181 - 5 55
VOOR
BEMIDDELING
AAN- EN VERKOOP
HYPOTHEKEN
TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED
Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 -1578.
BURGEMEESTER P. WISSE OPENT
NIEUW KLUBGEB0UW VAN DE
HARMONIE "APOLLO"
Op vrijdag 7 augustus wordt het klub-
gebouw van de Harmonie „Apollo" uit
Wissenkerke offidieel in gebruik gesteld.
Deze handeling, d.m.v. het zichtbaar maken
van de naam van het gebouw, zal worden
verricht door burgemeester P. Wisse.
Aan dit nieuwe onderkomen, wat in het
verleden het Geref. kerkgebouw was aan
de Ooststraat, is 5 maanden lang hard
gewerkt. Deze opknapbeurt is geheel met
eigen krachten uitgevoerd. Nieuwe wc's zijn
geplaatst, een kantine, c.q. vergaderruimte
is gerealiseerd, en verder heeft alles een
verfje gehad. Zoals gezegd zal vrijdagavond
om 20.00 uur dit worden afgesloten met
een opening en ingebruikname.
Zaterdag 8 augustus zal ook in het teken
van de feestelijke opening staan. Dan nl.
is er een open huis en wel van 19.30 tot
21.00 uur. Belangstellenden kunnen dan
een kijkje komen nemen, hoe alles is ge
worden.
Om 21.00 uur laat „Apollo" muzikaal van
zich horen. Dan staat er een grootse op
tocht door het dorp, vergezeld van kinderen
met ballonnen, die ergens tijdens de op
tocht zullen worden opgelaten. De kaartjes,
die aan de ballonnen bevestigd moeten
worden, kunnen worden opgehaald diezelfde
avond van 18.00 tot 19.15 uur in het nieuwe
klubgebouw. Aan dat ballon-oplaten is te
vens een wedstrijd verbonden. Kinderen tot
12 jaar kunnen hier aan meedoen.
Al met al worden het drukke dagen voor
„Apollo". Die na veel arbeid over een prach
tig onderkomen kunnen beschikken.
Kruiswoordpuzzel no. 737
Horizontaal: 1. vogel - 6. ontspanning - 12.
vaartuig - 13. stad der oudheid - 15. en
omgekeerd (afk.) - 16. meisjesnaam - 17.
deel van de bijbel (afk.) - 19. zij die eist
23. slede - 24. vlechtwerk - 25. staatsbedrijf
(afk.) - 26. brandstof - 28. soort katoenen
stof - 30. Salvation Army (afk.) - 31. plaats
op de Veluwe - 33. rijdier - 34. deel van een
etmaal - 36. rivier in Frankrijk - 38. meis
jesnaam - 40. bekende motorraces (afk.)
41. dierengeluid - 42. water in Friesland
43. onder het nodige voorbehoud (Lat. afk.)
45. kanten plooisel - 48. deel van de keel
50. inhoudsmaat - 52. textielgrondstof - 54.
lyrisch gedicht - 56. naschrift (afk.) - 57.
soms, nu en dan - 59. plaats - 60. reptiel
62. uitspreken - 63. godsdienst (afk.) - 65.
dezelfde - 68. heen en terug (afk.) - 69. kreet
71. ambtshalve (Lat. afk.) - 72. het ro-
meinse rijk (Lat. afk.) - 74. watering - 75.
bevallig - 76. deel van een bloem.
Verticaal: 1. wat aangevoerd wordt - 2.
aanw. vnw, - 3. maanstand (afk.) - 4. uit
roep - 5. vogel - 7. aanzien - 8. het roepen
9. tandarm zoogdier - 10. meisjesnaam
11. soort zweep - 14. stoomschip (afk.)
18. vreemde munt - 20. rivier in Frankrijk
21. profeet - 22. toestand waarin iets ver
keert - 24. heel smalle opening - 27. Gode
zij lof (Lat. afk.) - 29. windrichting (afk.)
30. vreemde munt (afk.) - 32. teil - 34.
rivier in Limburg - 35. getekende mop
37. nieuw (in samenstelling) - 39. keurig
44. groente - 46. behoeftige omstandigheid
47. soort stof - 48. gewoonte - 49. het aan
houdend daveren - 51. toets alleen (afk.)
53. voorzetsel - 55. titel - 58. vorm van
tieren - 59. ijzerhoudende aarde - 61. tijd
perk - 64. koud - 66. kloosterzuster - 67.
getij - 68. weidedieren - 70. Frans lidwoord
73. dierengeluid - 74. langspeelplaat (afk.).
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 736
Horizontaal: 1. boter - 5. Emmen - 9. roe
10. Ed - 12. il - 13. opa - 14. uk - 15. ijken
17. alle - 18. e.d. - 20. slinkse - 22. notitie
25. kenbaar - 28. Lido - 29. sie - 30. daar
31. loket - 33. roest - 35. dadel - 38. geluk
41. paar - 42. ooi - 43. elan - 45. statige
47. regeren - 50. fanfare - 51. om - 53. Etna
54. fors - 55. km - 56. ook - 58. is - 59. se
60. hoe - 61. terug - 62. negen.
Vertikaal: 1. bruin - 2. ook - 3. te - 4.
rekstok - 5. ellende - 6. m.o. - 7. Epe - 8.
nader - 11. Deli - 12. Ilse - 16. niest - 17.
akker - 19. stil - 21. raat - 23. o.l. - 24.
idolaat - 26. bascule - 27. ar - 32. ere
34. ode - 35. Daan - 36. driftig - 37. loena
38. giraf - 39. legeren - 40. karn - 41. pt
44. ne - 45. sloot - 46. gans - 48. Eros
49. Namen - 52. moe - 55. koe - 57. kr
60. hg.
