NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD „Een vreemde Eend" Rodelko bv het meest gelezen uad op Noord-Beveland Zeeland Magazine? 25-jarig ambtsjubileum dominee A. v. d. Ban b 31 33 36 40 No. 3974 Donderdag 23 juli 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 24,per jaar. Franko per post 40,per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Maar tot enige vertrouwelijkheid tussen haar en Bert was het nimmer gekomen. En ze kreeg de indruk dat, hoe eerder ze als vreemde eend uit de Kerkman-bijt ver dwenen was, hoe liever het hem zou zijn. Dan was alles weer als vanouds. Ze wist niet, dat Loes en Bert over haar hadden gepraat, na het incident op school. Loes, eerlijk onder de indruk van de manier waarop Iris zich had gedragen, had het aan Bert verteld. „Net iets voor Iris," had die gezegd, „alles wat ze doet, doet ze theatraal." „Nou, dat is dan misschien haar aard," had Loes vinnig geantwoord. En ze was zelden vinnig tegenover Bert. „Maar ze deed het dan toch maar." „Je bent wel omgezwaaid," constateerde Bert en stak een sigaret op. „Ja, ik ben omgezwaaid," gaf Loes toe, „ik moest eerst niks van haar hebben, net zo min als jij. Ze was mij veel te buitenis sig. Maar weet je wat moeder zegt?" „Nog niet," antwoordde Bert vlak. „Moeder zegt dat we op moeten passen met onszelf als maatstaf te nemen en al het andere buitenissig te vinden. Dat is hoog moed en eigengerechtigheid, zegt moeder. Dat is nou pas echt burgerlijkheid. Alleen zoals wij het doen en zoals wij het goed vinden, is het goed. Al het andere is, nou ja," ze lachte, „buitenissig. En daarmee hebben we onszelf op een voetstuk gezet en zien op al het andere neer." Bert dacht na. „Tja," gaf hij toe, „er zit wel iets in." „Namens moeder hartelijk dank," spotte Loes. „Ik zal haar vertellen, dat volgens haar oudste zoon er wel iets zit in hetgeen ze zegt." Bert kreeg een kleur, voelde zelf dat hij zich wel enigzins aan aanmatiging had schuldig gemaakt. „En ik ben toch ook weer niet omge zwaaid," verdedigde Loes zich. „Ik heb de kat uit de boom gekeken." „Je zag toch wel, dat het een kat was?" lachte Bert. „Nou, of het een kat is," gaf Loes warm toe. „En zeker niet om zonder handschoenen aan te pakken. Vraag maar aan Leo Voor berg." „Nou, dat ze die vlerk op z'n gezicht geslagen heeft," de stem van Bert werd ge animeerd, „daarvoor alle waardering. Trou wens, misselijk om haar uit te schelden." „En ze is geloof ik niet eens een half bloed," zei Loes. „Maar ze heeft echt wel énige dingen, Bert. En ze is niet gemeen, niet stiekum en dat is al heel wat." „Ja, vooral voor jou," glimlachte Bert en er was genegenheid in de blik waarmee hij naar zijn zuster keek. Loes, zo rechtuit als je maar wou. Hij kon haar geweldig waarderen. Het was Bert, die in de kamer zat, toen de brief kwam. Een brief met een Italiaanse postzegel. „Iris!" riep mevrouw Kerkman al bij de de deur. „Een brief uit Rome!" Iris vloog op. „Van moeder". Vroeger zou ze meteen naar haar kamer gewipt zijn, om in haar eentje de brief te lezen. Nu ritste ze de envelop open en bleef gewoon in de huiskamer zitten. En daardoor zag mevrouw Kerkman hoe haar gezicht veranderde. Maar ze zei niets. Geen indiscretie... Als Iris wat wou vertellen, moest ze het maar uit eigen beweging doen. Iris liet de brief zakken en keek haar pleegmoeder verschrikt aan. „Moeder is ziek," zei ze toonloos. Bent u reeds- geabonneerd op eee 2-maandelijks tijdschrift mei actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts f 25,— per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE „Wat? Daar helemaal in Rome?" infor meerde mevrouw Kerkman geschrokken. „Ja... ze komt naar huis." „Kan ze dat wel?" informeerde Bert. „Jawel, ze ligt niet in bed... maar ze heeft een inzinking." Bert's ogen keken een beetje spottend. Dat soort vrouwen had altijd inzinkingen. „Komt ze weer naar Amsterdam?" „Ja, dat kan, ze heeft een halve flat. Ze gaat vliegen. Woensdag arriveert ze op Schiphol." „Dan ga je haar natuurlijk afhalen," wist mevrouw Kerkman. „Zeg Iris, zal ik vader vragen of hij je met de auto brengt? Het is zo'n reis. En als je in Amsterdam bent, moet je nog een eind met de bus naar Schiphol." „Als dat kon..." Haar ogen werden groot. Een uurtje later kwam Karei Kerkman thuis, zag meteen dat er iets aan de hand was. „Iris," groette hij opgewekt. „Kind, wat zie je er pips uit. Beetje verkouden?" „Nee, Karei," kwam mevrouw Kerkman er meteen tussen. „Iris heeft niet zulk erg vrolijk nieuws. Het is met haar moeder niet zo erg best en nu komt ze thuis." „Nou kind," zei hij hartelijk, „dat is ook niet zo leuk, hè? Je kijkt zo somber." Iris haalde haar schouders op. Haar ge dachten gingen verder. Als moeder thuis kwam, wat dan? „Zeg, Karei," ging mevrouw Kerkman verder. „Iris' moeder komt woensdag op Schiphol aan. Natuurlijk gaat Iris haar ha len. Maar het is zo'n reis, eerst met de trein en dan met de bus. Kun jij er woens dag niet eens tussen uitbreken en haar er heen brengen?" „Woensdag?" Karei Kerkman rekende snel. „Nou, dat is nou wel héél jammer. Daar zie ik echt geen gat in. Woensdag hebben we vergadering van de stichting en op die vergadering 2ou ik een causerie houden over de moderne administratie. Ik zou er natuurlijk wel onderuit kunnen..." „Nee, oom Karei," weerstreefde Iris, „dat kunt u niet. Nee, dat moet u voor mij heus niet doen. Ik kan het best doen met de trein". „Het is ook helemaal niet nodig ook," kwam kalm de stem van Bert, „als je je wagen hier laat, vader, dan rij ik wel." Iris zag verwonderd naar de lange ge stalte van de zoon des huizes. ,?Kun je met je werk?" vroeg zijn vader. „O gunst, we hebben de slappe tijd. De direkteur zei gisteren nog: als je nou es een snipperdag wilt hebben, zou het me niks kunnen schelen, wanneer je nu ging." „Nou kijk es an," zei mevrouw Kerkman dankbaar. „Als je maar geen brokken maakt," waar schuwde meneer Kerkman overbodig, want Bert was een voorzichtige rijder. „Je weet: de tweede chauffeur bederft de wagen." „Voor zover ie door de éérste nog niet bedorven is," troefde Bert, die papa wel eens had horen schakelen, dat alles knarste. „Wil jij zeggen," begon Karei Kerkman en in een minimum van tijd waren vader en zoon in een verhit debat over de juiste behandeling van auto, motor, etcetera. Iris glimlachte naar mevrouw Kerkman. „Nou kind," zei die, „ik ben blij, dat het zo opgelost kan worden. Heb jij geen be zwaar? Vertrouw je je aan Bert toe?" „Het moet maar," grapte Iris. „Dan ga ik maar met Grote Broer op stap!" HOOFDSTUK VII. „Weerzien". Langs de vlakke wegen van de polder stuurde Bert zijn vader's Chevrolet. Hij floot zachtjes. Zo'n dagje er tussen uit en met de wagen, die vader slechts bij hoge uitzondering afstond, dat beviel hem won derwel. Een plezierig september-zonnetje flikkerde op het gladde wateroppervlak van de vaart. De motor liep als een naai machine, er was weinig verkeer op de weg. En naast hem zat Iris. Bert moest zichzelf bekennen, dat hij dat niet eens zo heel onplezierig vond. Iris trok door haar exotisch uiterlijk altijd overal de aandacht. Maar ze kleedde zich ook, hoewel eenvoudig, altijd elegant. Je kon met haar voor de dag komen. Ze gebruikte een parfum, dat zien niet opdrong, maar waarvan Bert zich aangenaam bewust was. Hij had zich nooit te veel met meisjes be moeid, maar hij moest zichzelf toegeven dat een plezierig autoritje als dit nog wel een apart karakter had, wanneer er een meisje als Iris naast je zat. Ze was ongewoon stil, zag tegen het weerzien op, maakte zich zorgen om haar moeder. En daardoor meende Bert, die an ders het praten graag aan anderen overliet, iets te moeten doen om de stemming op peil te brengen. Hij begon maar te ver tellen over zijn werk, en aangezien hij dat werk met veel liefhebberij deed, vertelde hij vlot en gezellig. En hij kwam zo vanzelf op zijn toekomst plannen, misschien als vertegenwoordiger van een rederij ergens op een buitenlandse post. Dan was je kostje gekocht, wist hij. Op de bank had hij het wel bekeken. Hij wilde zodra hij zijn studie beëindigd had, gaan solliciteren bij een grote rederij in Rotterdam of Amsterdam. En dan proberen vandaar verder te komen. Iris, in wie zelf de drang leefde tot zwerven, die graag, vreemde landen wilde zien, kreeg interesse. Ze stelde een paar vragen die toonden, dat ze met belang stelling luisterde. En voor het eerst van zijn leven kwam Bert tot een prettig en min of meer vertrouwelijk gesprek met het meisje, dat nu al zovele maanden zijn huisgenote was, maar aan wie hij zich nog maar heel weinig gelegen had laten liggen. Toch, zo dacht hij, was er iets met Iris veranderd. Ze was niet meer zo uitdagend, zo zelfbewust. Ze het niet meer zo van zelfsprekend alles om haar eigen interes sante persoontje draaien. Ze zette thuis de zaak niet meer zo op stelten en gaf moeder niet zoveel kopzorg. En die middag dat de brief kwam en ze van haar moeders ziekte had gelezen, had ze er één ogenblik werkelijk hulpeloos en eenzaam uitgezien. Hij was eigenlijk zelf verbaasd geweest, zijn eigen stem te horen die het voorstel deed, Iris naar Schiphol te rijden. Maar het was zijn ingeboren ridderlijkheid, die hem dat had ingegeven. Bert was, zoals zijn moeder wel eens la chend zei, een ouderwetse jongen. Een echte man. Hij was links en nors tegen de mo derne meisjes, die niemand nodig hadden, die het allemaal zelf heel goed wisten en zelf zo goed konden helpen. Maar hij kon ongedacht voorkomend en vriendelijk zijn tegen een verlegen en schutterig bakvisje of tegen een oud dametje dat veronacht zaamd dreigde te worden. De zelfbewuste en hooghartige Iris had hem nooit iets gedaan, maar toen hij haar een ogenblik in de zorg en de hulpeloosheid zag zitten, kwam zijn ware aard naar boven en voelde hij zich gedrongen haar te helpen. En vanmiddag, in haar gedrukte en hulpzoe kende stemming, vond hij haar werkelijk sympathiek. Iris, van haar kant, ondervond in deze omstandigheid als een weldaad, dat iemand voor haar zorgde en alles voor haar be disselde. Ze liet zich door Bert in het restaurant naar een gezellig hoekplaatsje leiden en kwam pas uit haar indolentie te voorschijn, toen hij lachend opmerkte. „Nu schenk jij toch zeker wel thee, niet?" Ze schoot recht op haar stoel en Bert zag met welbehagen naar de gracieuze gebaartjes waarmee ze het theeservies han teerde. „Eén klontje of twee?" vroeg ze schalks. En terwijl ze hem aankeek zag ze de verandering in zijn gezicht, dat niet meer stuurs was en gesloten, maar open en vrolijk. „Ik vind het hier gezellig," zei ze dank baar. Blij, omdat de druk van haar afge vallen was. Haar spirit keerde weer terug en Bert moest herhaaldelijk lachen om de geestige wijze waarop ze haar commentaar leverde op de gaande en komende reizigers van alle nationaliteiten. Maar weldra kon digde de luidspreker-stem het vliegtuig uit Rome aan en ze gingen snel naar de wacht kamer. (Wordt vervolgd) KABE 23 - VEERE - TEL. 01181-555 V00B BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveiand: dhT. Wattel, Tel. 01186 -15-78. Ds. A. v. d. Ban is geboren in 1924. Kandidaat te Zeeland in 1951. Vicaris te Sebaldeburen-Lutjegast in 1951 en te Schie dam in 1953. Predikant te Eikerzee op 5 augustus 1956; vervolgens te Kamperland in 1963; te Ableenbroek-Heenvliet in 1970 en Wijckel en Sloten op 26 januari 1975. Enkele gegevens uit de tijd toen ds. v. d. Ban predikant van de Ned. Herv. Gem. van Kamperland was. Onder zijn leiding als voorzitter van de schoolvereniging, kwam de fusie tot stand van de geref. en de herv. school tot één Chr. Nationale School. Hieruit stamt ook het begin van de samen werking tussen beide kerken. Deze fusie mogen we ook nu nog zien als begin en als voorbeeld waarop die samenwerking steeds verder is gebouwd. Ds. v. d. Ban hoopt op zondag 9 augustus a.s. een dienst te leiden in zijn eerste gemeente. Dat is in de kerk te Scharendijke. Het adres is: Ds. A. v. d. Ban, Menno van Coehoornweg 6, 8563 AD Wijckel. Kruiswoordpuzzel no. 735 I1 2 3 4 5 7 8 9 10 12 13 14 15 16 17 r 19 20 I 21 22 23 24 25 2b 27 28 29 30 Ëf:1 32 34 35 37 38 39 iu 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 i 54 bb bb I i57 58 J Horizontaal: 1. metaal - 4. tros - 6. onder richt - 8. treiter - 9. rijwiel - 11. Italiaanse dichter - 13. titel (afk.) - 14. soort zweep 16. bevel - 18. luchtig weefsel - 20. soort condens - 21. vlug - 23. alpenweide - 25. zeedier - 26. deel van een voorstelling - 28. afgod - 30. Engels telwoord - 31. plaats op de Veluwe - 32. eenjarig dier - 34. leerling (Fr.) - 36. toespraak - 37. gebogen been - 39. smalle leren strook - 41. bericht 44. slijtplek in stof - 45. naschrift (afk.) 46. deel van een borstwering - 50. lidwoord 51. vorm, stijl - 53. elektrode aan de pos. pool - 55. wilde haver - 56. insekt - 57. brandkast, safe - 58. flink, hevig. Vertikaal: 2, oosterse jongensnaam - 3. oningewijde - 4. mogelijkheid - 5. deel v. d. wet (afk.) - 7. dierenverblijf - 8. vleesgerecht - 9. jongensnaam - 10. de ou dere (afk.) - 11. kindergroet - 12. effen, vlak - 13. kledingstuk - 15. oever - 17. alstublieft (afk.) - 19. tel - 20. treurig - 22. jaargetijde - 23. als eerder (afk.) - 24. zangnoot - 25. metaal - 27. ontkenning 29. duinvallei - 32. rangtelwoord - 33. Ro meinse Rijk (afk.) - 34. getij - 35. Ned. vliegveld - 36. snel - 38. klein beetje - 40. honingdrank - 42. fijn weefsel - 43. man, kerel - 46. zuivelprodukt - 47. deel van de Bijbel (afk.) - 48. en andere (afk.) - 49. metaal - 52. tentoonstellingsgebouw in Amsterdam - 54. spoedig. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 734 Horizontaal: 1. doel - 3. Leeds - 8. klad 11. plataan - 13. at - 15. la - 16. id - 18. hl 19. zwaar - 20. aga - 22. nagel - 23. ee 24. basketbal - 27. Ie - 28. eh - 30. to 31. mo - 32. ed - 34. ra - 36. eb - 38. gala 39. tabak - 40. stal - 41. nu - 42. eg 43. de - 44. up - 46. el - 47. nt - 49. po 50. waterpolo - 55. ri - 57. snood - 58. roe 59. ereis - 60. as - 61. Ie - 62. ek - 63. ol 65. rendier - 71. mare - 72. drent - 73. kram. Verticaal: 1. dwaze - 2. ed - 3. 11 - 4. ea 5. etage - 6. da - 7. sa - 9. Ik - 10. dolle 11. para - 12. nina - 14. twee - 15. lab 17. dal - 18. held - 20. ako - 21. atm 25. statuut - 26. boekelo - 29. halte - 32. satan - 33. ega - 35. abt - 37. sla - 43. dons 45. per - 46. epe - 48. trio - 49. psalm 50. wol - 51. ader - 52. ronde - 53. leer 54. ork - 56. islam - 64. sr - 66. ed - 67. nr 68. in - 69. et - 70. or.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1