NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD AffPk, „Een vreemde Eend" Rodelko bv II houdt nu hetn ïeest geleien blad op Noord-Beveland in handen Zeeland Magazine? No. 3968 Donderdag 11 juni 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 24,— per jaar. Franko per post 40,— per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON „Ja" zei hij kort en ze schrok van zijn gezicht. Ze wist dat wanneer nu toevallig Iris zijn pad kruiste, hij in staat zou zijn haar een klap midden in haar gezicht te geven, en ze bad vurig dat het meisje uit de buurt zou blijven. Loes en Bert, in de zaal, zagen het twee tal gaan. „Natuurlijk" zei Bert zacht „de tweeling ligt alleen." „Moet je vader zien" fluistesde Loes te rug „hij is wild. Jöjöjö, d'r zal Wat zwaai en vanavond!" „Voor mijn part gooit ie haar er uit!" stelde Bert vast. Maar Loes zweeg. Ze had Iris' optreden, na de aanvankelijke schok, aandachtig ge volgd. En ze had, eerlijk en sportief als ze was, innerlijk toegegeven: Iris kón wat! Daarmee had ze, net als haar moeder be grepen, wat het voor Iris betekende, deze avond niet mee te kunnen maken. Ze keek bezorgd. „Het ergste is" zei ze „dat de tweeling alléén ligt „Het licht is op" ontdekte Lies Kerkman verschrikt, toen ze voor de deur stopten. „Misschien heeft ze het per ongeluk aan gelaten" antwoordde haar man en opende snel het portier. Reeds toen ze de voordeur opendeed hoorde Lies Kerkman het geluid en vloog naar binnen. Daar zag ze Elsje in haar blauwe pyjama, met een doodsbleek ge zichtje, gebogen over de w.c. tussen kramp achtig huilen door overgevend. „Kindje, kindje" ze schreide bijna „lieve schat, wat is er? Hier is moeder hoor!" „Zo'n pijn in m'n buik" klaagde Elsje „en ik moest overgevenen er was niemand thuis „Moeder en vader waren eventjes weg" loog Lies Kerkman, om het kind niet de indruk te geven dat ze heel de avond al leen gelaten werd. „Nou meisje, kom jij maar even gauw mee hoor." Karei Kerkman stond er bij, met een ge zicht als van steen. Dit deed de deur dicht. Hij keek naar Els, z'n lieve kleine meid, die nu in haar moeders arm lag, de grote blauwe ogen koortsig. „Er was niemand thuis" klaagde Elsje weer, slaperig haar hoofdje vleiend tegen haar moeders arm. „We dachten dat Iris thuis was" legde haar moeder uit „maar dat was een ver gissing, lieve schat. Moeder laat jullie im mers nóóit alleen?" „Gaat u nou niet meer weg?" vroeg het kind, ziende dat haar vader z'n jas nog aan had. „Neen hoor lieve schat" zei hij „en vader brengt je naar bed." „Allebei" bedong Els, alweer levendig ge noeg om er uit te halen wat er uit te halen was. Beiden stonden ze even later op de slaap kamer, waar Miep slaperig knipoogde. Miep, die altijd zo vast sliep, had niets gemerkt, en het was echt iets voor de bij- dehande Els, om Miep te laten slapen en alléén haar narigheid te dragen. Lies Kerkman stopte haar dochter toe. Haar man streelde even de blonde haren. „Ga jij nou maar lekker slapen, hoor kind. Vader en moeder zijn allebei weer thuis, en de pijn is nu óók over." Zwijgend gingen ze naar benedenza ten tegenover elkaar aan tafel. Lies zag, hoe haar man z'n vuisten balde. „Ik ben in staatbegon hij. „Ja, om d'r op d'r gezicht te timmeren" Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE vulde zijn vrouw aan. „Was ik óók, toen ik die arme Els zag. Wees maar blij dat ze er niet is op het ogenblik. En, Karei „Ja?" „Beheers je, jongen. Laat je drift je niet de baas worden. Zeg niets, vanavond. Toe, beloof me." Zijns ondanks glimlachte hij. „Mijn betere helft" zei hij en streelde haar hand, die ze bezwerend over de tafel naar de zijne had uitgestrekt. „Jij altijd nee Lies ik beloof je. Ik wéét dat ik té kwaad ben op het ogenblik. En toch „En toch?" herhaalde ze. Nu kwam het, wist ze, het moment waarop ze had ge wacht. „Ik ga niet vrijuit. Ik geloof, dat ik dat kind te hard heb gestraft. Ik had haar dit niet mogen ontnemen, dat heb ik vanavond opééns begrepen, toen ik haar zag optreden. Er hing voor haar te veel van af. Daarom is ze gegaan. En ze heeft zich nergens iets van aangetrokken, ook niet van de twee ling. Maar het is ook niet haar tweeling, het is de onze. Hadden we rustig weg kunnen gaan, als we bedacht hadden in hoe 'n stemming Iris was?" „Karei" suste ze „Iris is zo héél anders dan onze kinderen. Loes noch Bert zouden zich zoiets ooit in het hoofd gehaald heb ben. Daarom ben je er niet op voorbereid. Je kunt Iris niet meten met dezelfde maat staven als ons kroost. Het is rasmaar moeilijk in het gareel te krijgen." „Dus jij vindt ook, dat ik haar verkeerd heb aangepakt?" „Ik kon het volkomen begrijpen. Je was overdonderd. Het was je een klap in je ge zicht, die houding, dat gedrag, die woor den „Ik ben zoiets niet gewend." „Needaarom kon ik het zo goed begrijpen. Maar maak je geen zorg. Karei, je rédt het welook met Iris." Hij schudde bezorgd het hoofd. „O ja" wist ze „weet je waarom? ik heb de hele avond zitten wachten tot je zou zeggen wat je nu gezegd hebt. Ik wist, dat het komen zou. Je bent geen stijfkop en je bent geen domkop. En je bent ook niet één van die opvoeders, die menen dat het abc van de opvoeding is te zorgen, dat je onder alle omstandig heden je gezag handhaaft. Dat jij, na alles wat er gebeurd is, je gaat afvragen of je zélf niet fout geweest bentnou ja" ze lachte opeens en haar gezicht straalde „dat is nou één van die dingen waarom ik zo veel van je houd. Omdat je zo eerlijk bent, ook tegenover je zelf. En als Iris werke lijk karakter heeften ik denk wel dat ze dat heeftzal ze dat óók ontdekken, dat jij een fijne vent bent. Ja, daar mag je geen misbruik van maken tegen mij hoor!" „Dus ik ben volgens jou een fijne vent!" Ze zag vol vreugde, hoe de hardheid uit zijn ogen verdwenen was. Och, wist ze op eens, zo lang wij tweeën met elkaar de zor gen dragen, zal het tussen ons altijd goed zijn!" „Zou ze gelijk met Bert en Loes terug komen?" peinsde Lies Kerkman, intussen zorgend voor koffie. „Ik denk het nietmeende haar man. Zijn woeste verontwaardiging was ge zakt, vooral ook dankzij de woorden van zijn vrouw. Hij was nu opeens weer de kalme, nuchtere accountant, en hij over dacht, wat hij verder had te doen. Son- derius had hem dit kind toevertrouwd „niet alleen om een dak boven d'r hoofd te weten" hij hoorde het hem nóg zeggen. Het ging er niet om, Iris te leren onder het gezag te bukken, al was het ook weer strevend en onwillig. De weg naar haar hart diende te wordgn gevonden. Hij be sloot, voor een ogenblik terug te treden en het maar eens over te laten aan zijn vrouw. Als die het niet kon, zou niemand het redden. Het was al laat, toen Loes en Bert thuis kwamen, hun jolige stemming over de vro lijke avond alweer gedrukt bij het vooruit zicht hoe de sfeer thuis zou zijn. Maar met verwondering zagen ze vader en moeder naast de haard zitten, als was er niets gebeurd. „Weten jullie of Iris er al aankomt?" informeerde moeder gewoontjes. „We hebben haar in de pauze en ook na de pauze niet meer gezien" wist Loes opeens. „Is ze nog niet thuis?" Karei Kerkman verschoof op zijn stoel. Zouden de complicaties nóg niet ten einde zijn? Opeens ging de telefoonschel. Hij sprong op, nerveuzer dan hij zelf wilde weten. „Kerkman hier". „Ja meneer Kerkman, met Sonderius". De hoorn beefde in zijn handen, hij ging snel zitten. „Zeg meneer Kerkman, vóór u ongerust wordtIris is hier. Ja, ze blijft de nacht over. Morgenochtend is ze weer bij u. Ik hoorde dat er woensdagmorgen toch geen school is, om de dames en heren gelegen-, heid te geven uit te slapen van de ver moeiende avond. Dus dat komt goed uit". „O, blij dat u opbelt, meneer Sonderius" antwoordde Karei, maar eh „Er is een beetje trubbel" vervolgde de rustige stem aan de andere kant „dat weet ik wel. Gloeiend ooggetuigeverslag van Iris. Maar ik heb de verantwoordelijkheid aan u overgedragen meneer Kerkman, en ik wou u wel even laten weten, dat ik het volste vertrouwen heb in uw capaciteit, dit wilde jonge veulen van mij een beetje in het ga reel te krijgen. We hebben een tijdje ge praat en Iris begint nu wel in te zien, dat ze de hand maar eens in eigen boezem moet steken. Ik laat het helemaal aan u over, en ik heb m'n dochter duidelijk ge maakt, dat als ze het met u niet kan rooien, ze niet naar haar pappa behoeft te vluchten, want dat die haar per kerende post weer terugstuurt. U vindt het mis schien een beetje onvaderlijk, maar als ik a gezegd heb, zeg ik óók b". „Nou meneer Sonderius" antwoordde Ka- rel opgelucht „ik vind het heel sportief. Dit ehincident heeft ons misschien allebei wat geleerdIris en mij Ik moet óók nog leren met zo'n veulen om te gaan, want ze is weer heel wat anders dan m'n eigen kroost. Ik heb er juist een heel ge-: sprek met m'n vrouw over gehadik zou toch wel erg graag willen, dat u me de kans gaf, de wedstrijd uit te spelen". „Weest u daarvan maar zeker" zei de verre stem „en ik ben blij dat u er zo over denkt. Iris is eigenlijk doodsbenauwd om terug te keren. Hij slaat me nog dood zei ze, en misschien heb ik het wel ver diend ook". „Laat Iris maar rustig terugkomen" ant- woorde Karei Kerkman „en we zullen het opnieuw proberen. Meneer Sonderius, blij dat u even opgebeld hebt! Welterusten ennede groeten aan Iris". „Ik zal het haar zeggen! Dag meneer Kerkman. en bedankt!" Een klik, de lijn was dood. „Iris is naar haar vader gegaan, ze komt morgen terug" vertelde Karei, 't Lijkt me de allerbeste oplossing". „Ja" knikte z'n vrouw „goed beschouwd. Karei, 't kon niet beter. Ennelaat mij nu morgen éérst es met haar praten, is dat goed?" „Dat heb ik allang gedacht" stemde hij toe „het gezag heeft de eerste ronde ver loren, Lies, nu is de beurt aan de liefde". HOOFDSTUK IV De weg terug. De Iris Sonderius, die langzaam de be kende weg liep van het station naar de Acacialaan, was een heel andere dan het levenslustige en van triomf stralende meis je, dat de vorige avond op het podium successen had geoogst. Moedeloos, haar benen automatisch neer zettend, met hangend hoofd, ging ze lang zaam voort. Spanning, opwinding was er geweest, toen ze gloeiendverontwaardigd had beslist, dat niemand haar hier vast houden kon, toen ze met een vluchtige blik op de slapende tweeling de benen had genomen en uitdagend was verschenen op het schoolfeest, pa en moe Kerkman en die twee slome duikelaars, die brave Bert en die dooie Loes, in hun gezicht had uitge lachen. (Wordt vervolgd.) ■TOI 1M. I XlaHsi KADE 23 - VEERE - TEL. 01181 - 5 55 VOOR BEMIDDELING AAM- ei VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wat tel, Tel. 01186 -1578. GESLAAGDEN CHR. MAVO WISSENKERKE Voor het diploma MAVO-4 slaagden aan de Ghr. MAVO te Wissenkerke: Marjolein Anemaet, Colijnsplaat; Jaco Bal kenende, Kamperland; Elseline Busman, Wissenkerke; Petra Bustraan, Kamperland; Caroline van Doorn, Wissenkerke; Diana 't Hart, Kamperland; Joke Heijboer, Wis senkerke; Rob Huibregtse, Colijnsplaat; Martin Knoth, Kamperland; Adrie Lam- brechtse, Wissenkerke; Jan Leendertse, Kamperland; Janny de Looff, Geersdijk; Elleke van der Moere, Kamperland; Petra de Regt, Kamperland; Anita Tange, Wis senkerke; René Tazelaar, Colijnsplaat; Ing- mar Uijl, Kamperland en Marja van Vliet, Kortgene. Voor 3 leerlingen bestaat er de mogelijk heid tot herkansing. GESLAAGDEN MAVO KORTGENE Voor het MAVO-4 diploma slaagden de volgende leerlingen: Monique Augustijn, André Boot, Anton de Bruine, Rianne Clement, Jolanda de Fouw, Jolanda van der Moere, Roald Strackx, Ronald Suurmond en Rob Vogelaar te Kortgene. Lenneke Geelhoed, Peter Huige, Astrid Loomans, Tonnie de Pree en Marja Ver burg uit Colijnsplaat. De examens worden voortgezet. Kruiswoordpuzzel no. 729 Horizontaal: 1. graansoort - 6. muziekin strument - 11. bloeiwijze - 12. speelgoed 14. vr. munt - 16. betaalmiddel - 18. adel lijke titel - 19. tegen - 21. plant - 23. zwaardwalvis - 24. lijst - 25. maanstand (afk.) - 26. hemellichaam - 27. slot - 28. rondhout - 30. sportartikel - 33. bultje 36. niet groot van afmeting - 39. stuk grond - ^0. in orde (afk.) - 41. lidwoord 42. uniek - 43. voormalig russisch heerser 46. bijwoord - 49. bedrag - 52. water in Brabant - 54. verpakkingsmiddel - 55. jon gensnaam - 57. rondhout - 58. voedsel - 60. electr. geladen deeltje - 62. deel v. e. auto 64. insekteneter - 65. overdreven lofspraak 66. deel v. e. trap - 67. 67. bestemming 69. metaal - 70. meisjesnaam - 71. gebaar 72. deelteken. Verticaal: 2. mestvocht - 3. lengtemaat - 4. bijwoord - 5. akelig - 7. ambtshalve (lat. afk.) - 8. rang - 9. vogel - 10. meisjesnaam 12. metaallegering - 13. bediende - 15. dwingeland - 17. eikenschors - 20. voor zetsel - 22. wapen - 24. jongen - 29. ge balde hand - 31. gewicht (afk.) - 32. nootje 33. gegraven gat - 34. meisjesnaam - 35. insekt - 36. wig - 37. lidwoord - 38. holte in de muur - 44. karakter - 45 rivier in Italië - 47. oosterse titel - 48. adreskaartje 49. precies - 50. aansporen - 51. kleinood 53. boos - 54. reus - 56.'voorstel - 57. straf werktuig - 59. och kom! - 61. Amer. staat 63. vervoersmiddel - 68. bekende motor races (afk.) - 70. onder het nodige voorbe houd (lat.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 728 Horzontaal: 2. pasta 7. blad - 9. kro - 10. loet - 12. nero - 13. pias - 14. eng - 16. nap - 17. sip - 18. dra - 19. li - 20. ut 22. val - 24. dee - 25. nok - 28. despoot 31. telkens - 34. ed - 35. ot - 36. persoon 41. ariadna - 45. roe - 46. min - 47. don 48. mr - 49. eb - 50. pop - 52. lok - 54. ger - 56. dom - 57. vete - 58. idee - 60. spil - 61. nek - 63. inkt - 64. islam.. Verticaal: 1. ran - 3. akoniet - 4. sr - 5. toppunt - 6. vos - 7. band - 8. den - 10. laf - 11. tuil - 15. gras - 17. sage - 19. leo - 21. toe - 23. adept - 24. do - 26. kl 27. aster - 29. ede - 30. pus - 32. kma 33. non - 37. rook - 38. or - 39. oom - 40. nergens - 41. amerika - 42. rib - 43. in 44. dood - 47. dons - 51. port - 53. nel 55. gei - 57. vis - 59. enk 62 el.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1