NOORD-BEVEL ANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD m Hl SiMitt üli het meest gelezei mad op Neerd-fievetaml lil turnden Een vreemde Eend" Rodelko bv Zeeland Magazine? „Concordia" werd heropend No. 3967 Donderdag 4 juni 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 24,per jaar. Franko per post 40,per jaar. Advertenties 35 ct. per mm excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordeSjfóieid dragen. FEUILLETON 19 „Dat is het niet alleen," wist Loes, „ze heeft tegen vader en u ook veel meer praats, dan Bert en ik ooit hebben gehad. En u neemt meer van haar dan van ons." „Omdat ik tegenover jullie anders sta, kind. Dit meisje is ons toevertrouwd en vader en ik willen proberen, iets meer voor haar te doen dan haar eten en een onder dak te geven. Je weet, dat vader heus niet zo makkelijk is „Maar van Iris neemt-ie véél." „Ja, totdat de grens bereikt is. Dan zul je Pa Kerkman eens zien." Ze lachten allebei. „Pa Kerkman", zoals het hoofd der familie vaak plagend genoemd werd, was inderdaad een man die liever lachte, dan ernstig keek. Die een hekel had aan scherpslijpen, maar beslist niet over zich liet lopen. En wanneer zijn ge duld ten einde was, dan was er met hem geen goed garen te spinnen. Zoals èn Bert èn Loes al eens hadden ervaren. Loes, noch haar moeder wisten, dat dit punt al gevaarlijk dichtbij was „Ik snap er niks van," zei Loes voor de vijfde keer. „Ze is gelijk met mij uit school gegaan." „Ze zal misschien met een vriendin mee zijn," opperde haar moeder. „Goed, maar ze weet dat we om zes uur eten," stelde vader vast. „En tussen vier en zes uur kun je met je vriendin heel wat afbabbelen." „Bent u boos op Iris?" informeerde Miep met een ernstig gezicht. „Nee kind, maar ongerust," zei haar moeder. Bert, die onverstoorbaar doorat, keek op van zijn bord. „Die dame heeft ster-allures" stelde hij vast. „Ze doet precies waar ze zin in heeft." „Toe, Bert," verzocht zijn moeder, „gooi nou nog niet méér hout op het vuur." En ze zag ongerust naar haar man, die zweeg. En als vader Kerkman aan tafel zweeg, had hij óf ernstige zakenproblemen aan 't hoofd, óf er was iets „aan de knikker." De tweelingen waren ook al zo spraak zaam niet. En toen Els een imitatie gaf van de juf, gluurde ze steelsgewijs naar papa om te zien of die ook lachte. En toen zijn gezicht strak bleef, keek ze schuw naar haar bordje. Haar vader merkte het. „Eet jij maar, kleine juffrouw Praatsma," zei hij met een glimlach en knipoogde naar haar. De klein tjes moesten er geen last van hebben, meende hij. De stemming was verre van opgewekt die avond. Want het was al bij half tien, en nog was er geen spoor van Iris. „Zou je niet eens naar de politie gaan?" informeerde mevrouw Kerkman, „of op bellen?" „Waarom?" vroeg haar man. „Iedereen kent me hier en iedereen kent ook Iris. Als er iets met haar gebeurd is, zal de inspecteur heus wel bellen." Óp dat ogenblik hoorden ze achter het huis een fiets schrapen en de schuurdeur met een flap sluiten. Door de keuken klon ken de lichte stappen van Iris. Loes dook in haar boek, Bert in de krant. „Goeienavond allemaal," zong haar stem. Onbekommerd, lachend, kwam ze binnen, haar zwarte ogen straalden. „Sjonge, wat heb ik een pret gehad!" „Zo, wij ook," antwoordde vader Kerk man. „Wij hebben heel prettig met het eten zitten wachten. En na het eten zitten wachten, tot het u beliefde thuis te komen. Bent ii reeds, geabonneerd op een 2-maandolijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts f 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE Is het soms te veel gevraagd wanneer ik informeer, waar je hebt uitgehangen?" „Ik heb niet uitgehangen," stelde Iris vrolijk vast. „Ik heb gerepeteerd voor de schoolavond, morgen." „Ah zo. Was het zoveel moeite even een seintje te geven en te vragen of je van 't eten mocht wegblijven?" „Vragen of ik... ik moest repeteren. Voor morgen." „Je moest om zes uur thuis zijn. Dan is het hier etenstijd." „Nou ja, dat ben ik in de drukte helemaal vergeten. Ik heb uit het vuistje^een boter hammetje gegeten bij Voorberg." „Alles tot je dienst en daar zou ik mis schien geen bezwaar tegen gehad hebben, wanneer je het vooruit gevraagd had. Maar het gaat niet aan, dat je op eigen houtje de dienst uitmaakt." Mevrouw Kerkman zag ongerust naar haar man. Hij bleef zeer kalm, maar ze was bang voor die kalmte. „Nou, nou," meende Iris, „wat een drukte, omdat ik even bij een ander heb gegeten." Meneer Kerkman zag haar opmerkzaam aan, deed toen snel een paar stappen voor uit, bracht zijn gezicht dicht bij het hare. „Wat heb je gedronken?" vroeg hij opeens scherp. „O", triomfeerde Iris, „ik heb een op- kikkertje gehad van Leo. Kreeg ik vroeger van moeder ook wel." „Aha," zei meneer Kerkman langzaam, „vandaar de vrolijkheid en de welbespraakt heid. Denk je er om, dat het de eerste, maar ook de laatste keer is, dat jij, zoals je dat noemt, opkikkertjes gebruikt? Met je zeventien jaar?" „Omdat ik nu niet zo'n dooie Tinus ben als die twee," en ze wees naar Bert en Loes, „.omdat ik van een beetje lol hou, omdat ik me doodverveel in dit snertgat, onydat ik blij ben als er es wat te doen is? Die brave dooie burgerlijkheid hierBah, ik spuug ervan," sloeg Iris opeens door. „Wat jij eigenlijk moest hebben," zei meneer Kerkman langzaam, „dat is een zeer behoorlijk pak slaag. Maar ik ben je vader niet „Nee," schreeuwde Iris, die nu door het dolle heen was. „Ik heb niks met je te maken. Je wordt betaald om me te eten te geven en verder ben ik m'n eigen baas. Als ik op m'n duvel moet hebben, dan zijn m'n eigen vader en moeder mans genoeg. IkZe zweeg plotseling, want de man voor haar zag haar aan en iets in zijn ge zicht vertelde haar, dat ze nu maar direkt moest zwijgen. „Jij' gaat nu direct naar je kamer," ge bood meneer Kerkman, „en ik hoor of zie je niet meer tot morgenochtend aan 't ont bijt. En zet die schoolavond maar uit je hoofd. Jij blijft morgenavond thuis. Dan heb je tijd om eens te overdenken wie hier de lakens uitdeelt. En nu... mars!" Opeens verslagen ging ze gedwee de ka mer uit. Ze hoorden haar de trap opstom- melen, nijdig de deur boven dichtknallen. „En géén van allen nog één woord hier over," zei vader Kerkman. „Dit onderwerp is afgehandeld." Maar daarin vergiste hij zich HOOFDSTUK III. Het gezag faalt. In de zaal van het Beurshotel was het een geroezemoes van jewelste. Het was de feestavond van de HBS en ouders, leraren en leerlingen mengden zich door elkaar. Een babel van stemmen, gelach en geroep. Karei Kerkman en zijn vrouw zaten on geveer in het midden en zagen rond, maar hun stemming was toch een beetje gedrukt. Iris had hen de pret bedorven. Terwijl Locs en Bert, die ook een toegangskaart had weten te bemachtigen, zich vrolijk klaar maakten voor een gezellige avond, had Iris mokkend op haar kamer gezeten. Mevrouw Kerkman in het bijzonder was niet op haar gemak. Ze wist van Loes, dat Iris deze avond zou optreden. Ze. begreep intuïtief wat het voor haar zou zijn, wan neer ze dit evenement moest missen. En ze vroeg zich af of haar man haar niet te streng had gestraft door haar juist dit te ontnemen. Ze begreep wel, dat hij geschokt was ge weest, toen hij merkte dat Iris gedronken had. Misschien was het niet eens zoerg geweest, bedacht ze vergoelijkend, maar die ontdekking én de brutaliteit van het meisje waren hem een klap in het gezicht geweest. Hoewel, zo bedacht ze, terwijl haar moe derlijk gezicht een bekommerde uitdrukking kreeg, het één zo nauw verband hield met het ander, dat het eigenlijk als verzachtende omstandigheid zou moeten gelden. Maar ze wist, dat ze in deze stemming haar man met zulke argumenten maar beter niet aan boord kon komen. Hij had het wellicht zelf al moeilijk genoeg. Ze kende hem. Hij zou er met haar over gaan praten, hij kon niet anders. Dat moment moest ze afwach ten, er zat niets anders op. Wanneer hij zo ver was, innerlijk onzeker, twijfelend aan zichzelf, had ze het meeste vat op hem. De dingen moesten dan maar hun loop- nemen. Thuis sliepen de tweelingen. Oorspron kelijk zou Greetje, het buurmeisje oppassen, maar dat was nu helaas niet nodig, want Iris was thuis. Ook dit maakte haar be zorgd. Elsje was een beetje warm geweest, ze zou toch geen kou gevat hebben? Enfin, ze moest het maar aan Iris overlaten Maar ze was niet gerust. De direkteur verscheen op het podium en alles werd stil. In een kort praatje deel de hij mee, dat hij maar vijf minuten had gekregen van de jongelui en verder moest doen wat zij op school behoorden te doen: zwijgen, luisteren en kijken. Het viel me vrouw Kerkman op, dat geen wijziging van het programma werd bekend gemaakt, maar dat was misschien niet nodig. Er waren geen programma's uitgedeeld, het zou „non stop" worden, had Loes verteld en men moest maar afwachten wat er kwam. Ze zouden het gat, door Iris' uitvallen ont staan, wel opgevuld hebben. Haar stemming werd wat beter, toen ze zag hoe de derde klas op allergeestigste wijze een persiflage leverde op de turnles, zodat de zaal daverde van het lachen. Een leerlinge van de vijfde speelde knap en vurig een wals van Chopin, om de lui van haar klas gelegenheid te geven zich klaar te ma ken voor „een les in het atoomtijdperk", die door een guitig meiske werd aange kondigd. In de zonderlingste kostuums ge stoken, deden de leerlingen de zonderlingste dingen, en natuurlijk was de leraar lichtelijk geschift. Zonder ai te veel moeite herkende men Meertens, de wiskundeleraar, wiens levendige belangstelling voor al wat met atoomenergie en interplanetair verkeer sa menhing, de ideeën had geleverd voor deze show. Toen het daverend applaus was wegge storven, ging het gordijn opzij voor een entre-acte. En de ogen van de beide Kerk- mannen werden groot, toen ze daar lachend, onbekommerd en volmaakt op haar gemak. Iris Sonderius zagen verschijnen. Karei Kerkman maakte een beweging als wilde hij opstaan, maar zijn vrouw iegde kalmerend een hand op zijn arm. Inmiddels schokten door haar hoofd als telegrammen de gedachten Tris was tóch gekomen had haar van haar huisarrest niets aan getrokkenEn meteen als een felrood onveilig signaal de vrees: de tweelingen alleen thuisElsjeSlechts met de grootste zelfbeheersing bleef ze rustig zitten Iris droeg een paar zeer geestige gedich ten voor. En ze deed het, dat moesten haar pleegouders hun ondanks erkennen, op ver rassend talentvolle manier. Met alle gratie en gewendheid van de beroeps-artieste, een mooie, klankvolle stem, de gebaren juist afgewogen, zodat alles volkomen tot zijn recht kwam... Meermalen werd haar voor dracht onderbroken door het hartelijk ge lach van het vermaakte publiek. En toen ze de laatste volzien had gezegd, kreeg ze een ovatie. Maar ze kwam niet terug. Karei Kerkman stond meteen op. „Ik ga naar huis," zei hij. „Mijn plezier is er af. Trouwens „De kinderen liggen alleen," vulde zijn vrouw aan. (Wordt vervolgd) HM! rivi Vrijdag 29 mei j.l. was het voor Bram en Els Remeijnse van Bar „Concordia" te Wissenkerke een feestelijke dag. Op die dag werd namelijk hun geheel verbouwde en vergrote zaak heropend. Die heropening vond 's middags plaats, tijdens een receptie voor genodigden. „Het zijn een paar drukke weken ge weest, want alles moet nog vlug op het laatst gebeuren. En je denkt altijd, dat het niet op tijd klaar zal zijn." Dit zijn de woorden van Bram 's avonds in een overvol „Concordia" tijdens een open huis, waar iedereen welkom was. Dat velen van deze gelegenheid gebruik hebben gemaakt, zegt veel over de bekend heid en het-gezien-zijn van deze jonge ondernemers. Nieuw biljard. Geheel verbouwd en vernieuwd is „Con cordia" van start gegaan. Het was een beetje klein, maar dat is nu opgelost door een flink stuk, wat er is aangebouwd. In dit aangebouwde gedeelte staat een splin ternieuw wedstrijd-biljard, terwijl er een aantal gezellige zitjes om en bij een open haard zijn gezet. Al met al een gezellig geheel, wat nu een extra feestelijke aanblik bood door de vele bloemen eri bloemstukken, die over de hele zaak verspreid stonden. Nieuwe woning. Voor de vrouw des huizes was dez» dag extra feestelijk, omdat gelijk met de ver bouwing ook een nieuw woongedeelte is aangebouwd. „Ik ben erg blij, dat we nu ook een normaal woongedeelte hebben. Dat was voorheen niet zo. Echt een beetje be helpen was het voorheen wel." Aan het woord is Els Remeijnse, die met trots het nieuwe woongedeelte laat zien. Met de vlaggen uit aan de buitenkant en veel enthousiasme aan de binnenkant, is Wissenkerke een prachtig horecabedrijf rijker. Kruiswoordpuzzel no."728' KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-5 55 VOOR BEMIDDELING AAN-EN VERKOOP 4 HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 - 1578. Horizontaal: 2. vette massa - 7. deel v. e. plant - 9. omroepvereniging (afk.) - 10. ovenkrabber - 12. wrede keizer - 13. harle kijn - 14. nauw - 16. houten kom - 17. teleurgesteld - 18. spoedig - 19. Chinese maat - 20. grondtoon - 22. tuimeling - 24. rivier in Schotland - 25. bovenste deel - 28. tiran - 31. steeds weer - 34. jongensnaam 35. deel v. d. bijbel (afk.) - 36. mens, iemand 41. Grieks mythologisch figuur - 45. straf werktuig - 46. laag, gemeen - 47. Spaanse titel - 48. titel (afk.) - 49. getij - 50. kinder speelgoed - 52. haarkrul - 54. jongensnaam 56. onverstandig - 57. twist - 58. gedachte 60. as - 61. deel van de hals - 63. schrijf gerei - 64. godsdienst. Verticaal: 1. gemalin van Aegir - 3. planten geslacht - 4. de oudere (afk.) - 5. hoogste punt - 6. roofdier - 7. smalle strook stof 8. boom - 10. bang, vreesachtig - 11. bundel bloemen - 15. gewas - 17. overgeleverd volksverhaal - 19. jongensnaam - 21. ge sloten - 23. ingewijde in de kunst - 24. zangnoot - 26. koninklijke landmacht (afk.) 27. bloem - 29. plaats o. d. Veluwe - 30. etter - 32. mil. opleidingsschool (afk.) - 33. kloosterzuster - 37. smook - 38. goud (Fr.) 39. familielid - 40. op geen plaats - 41. werelddeel - 42. gebogen been - 43. voor zetsel - 44. gestorven - 47. kleine veertjes 51. drank - 53. meisjesnaam - 55. lopend touw - 57. waterbewoner - 59. geheel v. bouwlanden b. e. dorp - 62. oude stofmaat. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 727 Verticaal: 1. dame - 2. kg - 3. ulaan - 4. mijn - 5, eer - 6. Sneek - 7. r.k. - 8. karn Horizontaal: 1. Dokkum - 5. estrik - 9. la 10. lijden - 12. a.m. - 14. oma - 16. saneren 17. Kro - 18. eend - 20. pond - 21. Seine 24. oksel - 26. e.p. - 28. n.n. - 29. t.t. 30. Ie - 31. nut - 33. tak - 35. Ina - 37. air 38. Peter - 39. emelt - 40. gil - 41. ram 43. alp - 44. sen - 46. el - 47. An - 48. en 50. r.o. - 51. eleve - 53. kerel - 56. aalt 59. berm - 61. dek - 62. prairie - 65. koe 66. er - 68. vlaag - 70. sr - 71. akolei 72. kerrie. 1111)11 - -> 1. 1- 1 - V-> I 1 1 i\ - 1 i\ - l_l i\ll 1 11 9. Locncn - 11. del - 13. modder - 15. Ans 17. kol - 19. den - 20. pet - 22. interne 23. eik - 24. ooi - 25. stamper - 27. pupil 30. liter - 32. tel - 34. ara - 36. Nel - 37. als 40. genade - 42. mee - 43. alk - 45. noemer 47. alt - 49. neb - 51. elk - 52. verve 54. enige - 55. Lek - 57. aera - 58. via 60. rose - 63. All - 64. rak - 67. Po - 69. nr.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1