NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD m „Een vreemde Eend" Rodelko bv U houdt nu het meest gelezen hoord-Beveland in handen Zeeland Magazine? Ne. 3962 Vrijdag 1 mei 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 24,— per jaar. Franko per post 40,— per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, Kunnen wfj geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON HOOFDSTUK I. Herrie in de klas. Door de grote ramen van de vierde klas scheen de zon onbekommerd naar binnen. Een grote bromvlieg zoemde door het lo kaal, tot zichtbare hinder van de leraar, die probeerde zijn gehoor iets te vertellen over de oorzaken van de Amerikaanse bur geroorlog. De aandacht was niet voor hem. Alle ogen volgden in schijnbare spanning de vlieg op zijn zwerftochten, via de lamp naar de muur en vandaar naar de boeken kast. „Zal ik 'em vangen, meneer?" informeerde Wim van der Horst onschuldig hulpvaardig. Er ging een gegrinnik door de klas. „Laat mij het doen, meneer. Ik ben lan ger," stelde Leo Voorberg voor. Nog meer gegniffel. „Stilte!" riep de geplaagde leraar. „Als jullie je aandacht al laat afleiden door een vlieg, dan eh..." Hij kwam er niet uit. Nerveus speelden zijn vingers met het boek vóór hem. „P.oppesnor", zoals leraar Kruyt was ge doopt vanwege het bescheiden, grijzende snorretje dat zijn bovenlip sierde, vreesde iedere onderbreking van de les. Want hij wist dat zijn leerlingen er maar al te gretig gebruik van zouden maken om die grondig in de war te sturen. Zijn zorgelijk gezicht stond gespannen... Het begon alweer. Al leen door die verwenste vlieg! „Voorberg". Hij noemde zijn leerlingen altijd bij de achternaam. „Vertel jij me liever eens de naam van één der grootste generaals van de Zuidelijken?" Probeerde hij de aandacht weer tot de les te trekken. „Vlieger-generaal bedoelt u?" informeerde Leo suikerzoet. De klas dadelijk bereid tot applaus, lachte luidruchtig. „Die vlieg brengt hem helemaal in de war, meneer," berichtte Mies Sondorp met een uitgestreken gezicht. „Ik vroeg je niets, Sondorp," nijdigde Kruyt. „Maar ik zei u wat," antwoo'rdde Mies overdadig beleefd. „Je hebt hier alleen te antwoorden, als je wat gevraagd wordt," bitste Kruyt. „En als Voorberg het niet weet, vertel jij het me dan maar, als je zo graag je stem laat horen." „Gunst," probeerde Mies zich zwaar pein zend te herinneren. „Waar had u het ook weer over?" „Je hebt wel aandachtig geluisterd," stelde Kruyt sarcastisch vast. Op dat ogenblik viel een liniaal klette rend op de grond. Iris Sonderius, een groot, slank meisje met een gebruinde huid en schitterende zwarte ogen, rees omzichtig op uit haar bank, raapte de liniaal op, bekeek die ernstig en riep: „Hé Leo, die is van jou! Wacht, ik zal 'em even bij je brengen." En kalm wandelde ze het pad door naar de bank van Leo. „Wel," zei dezè studiosis verrast, „hoe kan dat nou? Maar es even zien... die li niaal die hier ligt, is dan ook niet van mij! Jongens," hij stak het voorwerp omhoog, „van wie is deze liniaal!" „Stilte", schreeuwde Kruyt en rees over eind. „Voorberg, ga zitten. Sonderius, op je plaats! Het is hier geen speeltuin!" „En dan gaan we naar de speeltuin," zong Mies Sondorp. „Zeg Leo, is die niet van mij?" „Chris, ik heb jou lat hier op de bank." „Iemand moet stiekum alle linialen ver ruild hebben!" schreeuwde Martie van Maas B«nt reed# geabonneerd op eau a-mnand*&gbi tijdschrift met AcMtaOMbm, cultuur, historie en nscreatte. Bat geheel ia 4^ kleur on om slag en aHe artikelen voor aan van nog nimmer gepu bliceerde fofo'B. Slechts 25,per jaar. ▼raag gratia proefnummer: POSTBUS 1 - 4480 AA WISSENKERKE met haar schelle stem boven de anderen uit. Kruyt sloeg met zijn vlakke hand op het tafelblad. „En nu ogenblikkelijk stil en an ders haal ik de Dirk," piepte een be nauwde stem. De hele klas lachte uitbundig. Op dat moment ging de bel. Ze stormden allemaal naar buiten, want het was het vrije kwar tier en holden de gang over naar de speel plaats, luid joelend en schreeuwend. In een ogenblik was de klas leeg. Op zijn stoel zat de leraar, het hoofd in de handen en staarde voor zich uit met ogen die niets zagen. Dan klonken voet stappen in de gang. Kruyt schokte op, zuchtte dan verlicht. Gelukkig, het was juf frouw Dikkers, bijgenaamd „Dickens", de Engelse lerares, broodmager, bedaagd, met een azijnzuur gezicht. Maar, zo wist Kruyt, een hart van goud. „Bonjour," zei Dickens mannelijk, „zijn ze weer eens lollig geweest?" „Ik kan er niet tegen op," zuchtte Kruyt, „het maakt me gewoon kapot. Ik doe m'n best om de les zo aantrekkelijk mogelijk te maken, maar ze geven je gewoon geen kans. En het zijn altijd dezelfde lui. Die knul van Voorberg, en die meid van Son derius, en dat wicht van Sondorp, die trek ken de rest wel mee. Ze zijn allemaal tuk op een geintje." „Natuurlijk," stelde Dickens vast, „dat kun je ze nauwelijks kwalijk nemen. Maar zie je nou geen kans om dat stel kinde ren „Ach Gré," zei Kruyt, die Dickens al zo lang kende, dat hij haar wel bij haar meis jesnaam durfde aanspreken. Wat overigens geen der leraren ooit had gewaagd, „als ik me maar fit genoeg voelde. Maar ik verga van de zorg. Je weet hoe het met Bertha is. Ik kan me nauwelijks op de les prepa reren, me nog minder concentreren. Het is of ze voelen dat je kwetsbaar bent..." „Jeugd is wreed en ze heeft een dierlijk instinct," stelde Dickens vast. „Ik zal ze straks wel leren. Smeer jij 'm nou gauw." „Heeft de direkteur „Die heeft vandaag vergadering, ik neem waar." „Gelukkig." Miss Dickens zag hem na, toen hij ge bogen, te vroeg vergrijsd, het lokaal uit ging, sloffend bijna. Ze balde haar vuisten. En streng als een ongenaakbare godin zat ze achter haar bureau, toen de klas nog nalachend en giechelend, weer naar binnen troepte. Ze wachtte rustig, ijzig en de stem ming verkilde. „Wil de jongeheer Voorberg," vroeg ze koeltjes, „eens even beginnen te vertalen op pagina 17?" De jongeheer Voorberg schokte op. „Ik?" vroeg hij. Engels was niet zijn sterkste vak. Hij was trouwens helemaal niet zon licht en wellicht daarom haantje de voorste bij het maken van feestgedruis, zoals de klas het placht te noemen. „Inderdaaduedele", lichtte Miss Dickens toe. Er klonk een licht gegrinnik, niet iedereen was weg van Leo Voorberg. Maar Miss Dickens hief haar ogen op en onder die ijskoude blik bevroor alles. Leo begon, stuntelig te vertalen. „Heb je het thuis bestudeerd?" infor meerde de lerares. „Ja juffrouw, ik „Dan is het resultaat nog verre van ver bijsterend," stelde ze vast. „Breng morgen de vertaling van dat hele hoofdstuk maar mee." „Het héle hoofdstuk?" schrok de jongen. „Je schijnt hardhorend," klonk het koel tjes. „Als ik het moet herhalen, doe ik er nog wel een hoofdstukje bij. Gezien je belangstelling voor de Engelse taal en let terkunde, zou dat trouwens misschien toch wel aan te bevelen zijn. Misschien haal je dan een vijf, inplaats van een vier." Leo zat doodstil, hief zijn ogen niet op. Bij Dickens waagde hij het niet een vinger te verroeren. „Miss Sonderius please Iris nam het hakkelend verhaal over waar Leo was blijven steken. De klas luisterde. Ze had een goed getrimbreerde, donkere stem. Ze las vlot en legde de accenten juist. Miss Dickens knikte. „Wel eens gehoord van de gelijkenis van de talenten, Iris?" informeerde ze. Iris knikte vaag. „Je kunt talent gebruiken en misbruiken. Iedere gave is een opgave. Geef het talent dat je hebt niet aan kleingeld uit." Dat was dat. Iris kleurde. Maar terwijl Leo Voorberg verbeten-hatend onder zijn oogleden staarde naar de schrale gestalte achter de lessenaar, kroop in Iris fijnbe- sneden gezicht een diepe kleur op. Zij was niet, als Leo, bang voor de Engelse lerares, ze respecteerde haar. En het krenkte haar, dat deze haar zo duidelijk terecht wees. Ze begreep het wel... dat was om het geval bij Kruyt. Dickens wist best wie de aan stokers waren. En haar verachting voor dit gedoe was zo overduidelijk, dat Iris iets van schaamte in zichzelf voelde opkomen. Ze liep alléén naar huis. Diep in haar woelden driftige gedachten. Die Kruyt... als die vent geen les kon geven, waarom deed ie het dan? En Dickens... met haar gemene, hautaine op merkingen, met die enge grijze ogen die dwars door je heen konden kijken... En de Dirk met zijn bas en z'n vaderlijke goed moedigheid. Bah... snertschool, dacht ze. Waarom moest ze hier naar dit gat, ei genlijk niet meer dan een groot dorp? Waar om kon ze niet met moeder mee op tour nee? Ze had aanleg, ze had talent... Nie mand minder dan Dickens had het vanmor gen vastgesteld. En die zei zoiets niet om je een compliment te makenNee, zeker niet als compliment. -°- Iris Sonderius was tijdelijk opgenomen in het gezin Kerkman. En woonde nu in het kleine marktstadje Breeveld, dat eigenlijk niet veel meer was dan een groot, een beetje uit z'n krachten gegroeid dorp. Maar het was een streekcentrum. Er was een kantongerecht en een ontvanger der regis tratie. Er stonden een paar fabrieken en uit de omliggende gemeenten kwamen veel meisjes naar de huishoudschool en ook veel jongeren naar de HBS, waarop Iris thans sch ooi-ging. Verder was er niet zo heel veel te beleven, al was de omgeving mooi, bosrijk en heuvelachtig. Iris' vader was de kunstschilder Erik Sonderius, haar moeder de chansonnière Jeanne Hoving, die zich Jeanne Chantal liet noemen. Van haar had Iris haar zui delijk type, van haar vader de slanke, lange gestalte. De schilder werd in beslag geno men door zijn werk, zijn vrouw kon niet scheiden van het voetlicht. En de kleine Iris werd min of meer verwaarloosd. Later besloten Erik en Jeanne (even goede vrien den!) maar weer ieder op zichzelf te gaan wonen. Sonderius vestigde zich in een klein forensendorp, Jeanne trok met haar doch ter naar Amsterdam. Iris bleek een zeer begaafd meisje. Ze leerde makkelijk, had veel smaak, was uiter mate muzikaal. Ze had de artistieke inslag van vader en moeder beide. En ze voelde zich best op haar gemak in de kring die zich om haar moeder verzamelde. Er werd veel aandacht aan haar persoontje besteed en te weinig aan haar opvoeding. Haar moeder had haar naar een kostschool ge stuurd, waar ze weinig leerde en veel katte- kwaad uithaalde. De directrice gaf mevrouw Sonderius te verstaan, dat het haar niet zou smarten, wanneer Iris haar biezen pakte. Tegelijk kreeg Jeanne Chantal een aanbieding voor een langdurig kontrakt in het buitenland. Wat moest ze met Iris beginnen? In haar nood wendde ze zich tot haar man. En tot haar grote verwondering had die een oplossing, toen hij enkele we ken later naar Amsterdam kwam en samen met zijn vrouw zat te eten in een Indisch restaurant. Want Jeanne was in Indië ge boren en had haar voorliefde voor'oosterse spijzen altijd behoud.en. „Moet je horen," zei Erik Sonderius, „dat is nu wel heel toevallig, maar ik ken ie mand, die mij net de geknipte man zou zijn om een oogje op Iris te houden." „Man?" (Wordt vervolgd) ■I'^l KADE 23 - VEERE - TEL. 01181 -5 55 VOOR BEiHDDCLING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 -1578. KLAVERJASSEN VOOR GEHANDI CAPTEN WAS EEN SUCCES Vrijdag 24 april j.l. werd er in het Dorpshuis van Wissenkerke een klaverjas- toernooi gehouden, waarvan de opbrengst geheel ten goede kwam aan het Gehan dicapte Kind. Dat dit toernooi een succes is geworden, is grotendeels te danken aan de spontane medewerking van het Zeeuwse bedrijfs leven, die in de vorm van geschonken prijzen hieraan hun steentje hebben bijge dragen. Zeker delen de organisatoren ook in het slagen van deze avond mee. We wisten waar we aan begonnen, maar het bleek toch een enorm stuk werk te zijn, aldus de organisatie. Er waren vrijdagavond 100 klaverjassers in het Dorpshuis, die de sportieve strijd aanbonden. Die avond was ook dr. P. Kuystermans aanwezig als vertegenwoordiger en direk teur van het Kindertehuis voor zwaar gehandicapten in Roosendaal, waar de op brengst direkt voor was bestemd. Die op brengst was 1.500,netto, wat volgens de organisatoren ver boven de verwachting lag. Na het bedrag overhandigd te hebben aan dr. Kuystersmans, gaf deze een korte uiteenzetting van het werk wat in het tehuis wordt gedaan. Zó zei hij o.a., dat dit bijzonder mooie bedrag zal worden besteed voor het uitbreiden en inrichten van een aangepaste hobbyzaal. In de sluitingswoorden van de voorzitter van het Gezamenlijk Klaverjasverband Zee land (G.K.V.) bedankte hij een ieder die had meegewerkt om deze avond te doen slagen. En hoopte, dat het klaverjassen voor dit doel een jaarlijks terugkerend evenement zal worden. Kruiswoordpuzzel no. 723 Horizontaal: 1. drank - 4. boom - 7. vreemde taal - 10. dadelijk - 13. meisjes naam - 14. schrede - 16. treiter - IS. spoe dig - 20. gebogen been - 22. te gelegener tijd (afk.) - 23. boom - 25. meisjesnaam 26. spil - 27. onderricht - 28. militair (afk.) 29. deel van de dag (afk.) - 30. baan voor balspel - 32. militaire academie (afk.) - 34. dubbelklank - 36. kalm - 37. kontakt - 38. tot en met (afk.) - 39. luchtmacht (afk.) - 41. edelgrootachtbaar (afk.) - 42. anno (afk.) 43. de onbekende (afk.) - 45. uitroep - 47. jongensnaam - 48. strafwerktuig - 49. oog glas - 50. voorzetsel - 52. een zekere - 53. soort papegaai - 54. water in Engeland - 55. muziekinstrument - 59. priesterkleed - 62. eerzucht - 65. waterkering - 66. lyrisch gedicht - 67. blos. Verticaal: 1. wild - 2. toiletartikel - 3. oude vochtmaat - 4. verlaagde toon - 5. deel van een auto - 6. rivier in Italië - 7. ver delgingsmiddel (afk.) - 8. deel van Amerika (afk.) - 9. soort dans - 11. voorzetsel - 12. vervoerbedrijf (afk.) - 13. delfstof - 15. jong 17. opperbevelhebber van Troje - 18. vallei 19. lokspijs - 21. stembuiging - 23. zonne scherm - 24. plaats in Gelderland - 29. kloostervoogd - 30. aantal - 31. woonschip 32. hoefdier - 33. op de wijze van - 35. ik (Lat.) - 40. verlangd - 44. luizeëi - 45. zwaardwalvis - 46. meisjesnaam - 47. be jaarde - 48. al - 51. zacht - 56. tentoon stellingsgebouw in Amsterdam - 57. plaats in Brabant - 58. militaire politie (afk.) 59. Eng. voorzetsel - 60. dierenliefkozing 61. schel - 63. in oprichting (afk.) - 64. als eerder (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 722 Horizontaal: 1. kruis - 6. harem - 10. keu 11. stempel - 14. Lea - 16. eind - 17. ok 18. r.i. - 19. pink - 20. afstand - 23. e.d. 25. e.a. - 26. tea - 27. p.s. - 29. be - 30. lamp - 32. te - 33. t.t. - 34. teer - 36. drie 38. ras - 40. baan - 41. de - 42. NRU 43. elk - 44. av - 45. lire - 47. aal - 49. oker 51. bijna - 52. en - 53. ap - 54. egel - 56. l.k. - 57. ga - 59. aow - 61. Ur - 62. se 64. fondant - 68. Utah - 70. ra - 71. ai 72. stad - 74. wijn - 75. kassier - 78. tas 79. koran - 80. troon. Verticaal: 1. kei - 2. rund - 3. is - 4. stof 5. om - 6. Hein - 7. al - 8. elim - 9. men 10. ketel - 12. ekster - 13. praats - 15. akker - 20. Aa - 21. te - 22. d.p. - 24. dade lijk - 25. spinrag - 28. stakker - 29. Benares 31. mr - 35. e.a. - 37. ere - 39. aga - 40. BLO - 46. in - 47. ananas - 48. lawaai 50. eg - 51. blauw - 55. Leeds - 58. af 60. o.d. - 61. ut - 63. kano - 65. Oran 66. niet - 67. Otto - 69. tijk - 73. aan 75. ka - 76. si - 77. r.r.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1