NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Rodelko bv Drukwerk I houdt nu het meest gelezen blad op Noord-Beveland bi handen STIEFMOEDER door Tom Lodewijk Zeeland Magazine? bij No. 3967 Donderdag 26 maart 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-1308 - GIRO 206882 Abonnementsprijs ƒ24,— per jaar. Franko per post ƒ40,— per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wfl geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON „Hoi," zei Greet, „bof je even? Ik was naar je op weg en zou je niet thuis ge troffen hebben. Maar ik ben per ongeluk een halte te vroeg uitgestapt. En wat zie ik?" Juud lachte. „Nou kom mee, blijf je bij me eten?" Het was er uit voor ze het wist. Maar opeens was ze zo blij dat de eerste die door haar isolement heenbrak Greet was. Greet met haar kameraadschappelijke grijns. Greet, fideel en betrouwbaar. Greet, die de zwaarste problemen met een enkel woord tot hun werkelijke proporties wist terug te brengen. Ze hoefde niet te praten. Greet had ge noeg te vertellen en langzaam week al dat grauwe en trieste naar de achtergrond, smolt de korst van eenzaamheid weg. Ze had Greet zo royaal uitgenodigd te blijven eten maar er niet op gerekend natuurlijk. Dus moesten er nog gauw in enkele win kels boodschappen worden gedaan. „Want je zet me toch niet op water en brood," veronderstelde Greet. Ze had het opeens druk met koffie zetten, eten klaarmaken en samen in het keukentje kletsten ze en Judith hoorde zichzelf weer lachen. En onder al die drukte leek het of alles, wat verwrongen en onnatuurlijk was ge weest, als vanzelf weer op zijn plaats kwam. Waarom had ze zich al die tijd van de wereld afgesloten? Waarom had ze niemand willen zien of spreken? Waarom had ze lopen broeden over Gert, over Carla? Carla, ja, dat zat haar nog dwars. Had ze zich in haar dan altijd vergist? Maar Gert En toen ze, met haar benen onder zich, in haar geliefkoosde houding op de bank lag en zich door Greet over allerlei onbe langrijke belangrijkheden liet inlichten en bij de tijd brengen, voelde ze weer nieuwe moed om door te gaan. Ze stond nog aan het begin van haar leven. En dat leven was de moeite waard en bood nog zoveel mogelijkheden! Toen kon ze ook opeens praten over haar eigen problemen, alsof het andermans pro blemen waren, nadat Greet schijnbaar ter loops had gevraagd of Gert al op haar nieuwe kamer was geweest. „Nee," zei ze, „maar ach, dat is ook maar een episode geweest. Ik geloof niet dat Gert en ik bij elkaar pasten." Goed, dat je dat door hebt, dacht Greet. En ze zei: „Hij was toch ook een stuk ouder dan jij?" „Ja, dat ook, maar anders. Hij was ge zellig en aardig en je verveelde je nooit met hem. Maar het was net of hij bang was voor diep water." „Zulke lui leven makkelijk," gaf Greet toe. „Zelf hebben ze nergens pijn aan, de pijn en moeite van andere mensen deert ze niet en meestal gaat alles ze voor de wind. Wat het er natuurlijk niet beter op maakt. Mooi-weer-vaarders en ze hebben meestal mooi weer ook." „Ik denk wel es dat een mens op z'n tijd narigheid nodig heeft," glimlachte Juud. „En ik heb niet eens te klagen, want er is zoveel te doen. In geloof dat je juist als medicus je nooit hoeft af te vragen, of er wel een taak en bestemming voor je is." „Ben je met het weekend thuis?" Weer zo'n schijnbaar oppervlakkig vraagje, maar Juud en Greet wisten beiden wat er achter zat. Juud aarzelde. Beat a ceeds geabonneerd op een 2-uiaan(lelijks tijdschrift mol aetaalttetften, cultuur, evenementen, historie en Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4480 AA WISSENKERKE „Ik weet het nog niet, de week begint pas." „Nou ja, dan zien we je wel." Greet begreep dat ze hierop niet moest doorgaan. Juud was er nog niet mee klaar. Toen Greet met schrik ontdekte dat ze hard moest opschieten om haar trein te halen, sloeg Juud opeens haar armen om haar heen. „Zo fijn dat je geweest bent," zei ze. ..Ik ben er zo van opgeknapt." Ze stond voor het raam te kijken, toen ze beneden Greet's rode haar zag opglanzen onder de lantaarn. „In ieder geval," dacht ze, „krijg ik een reuze schoonzuster." Gert van der Steur vroeg zich af of hij bij Tsing zou gaan eten. Hij was er in geen tijd geweest. Misschien was Juud er geweest. Misschien had ze dan begrepen dat het maar beter af kon lopen. Want Juud, be dacht hij, was toch eigenlijk nog een kind. Dat had hem juist in haar aangetrokken. En hij had zich op elk gebied haar meer dere geweten. Maar op de duur ging het vervelen. Carla, dat was iets anders. Dat was een vrouw. En wat voor een vrouw! Een vrouw, waarvoor je je moest inspannen, waar je je best voor moest doen. Carla kende het leven en kende de mannen. Dat was een prikkelend avontuur. Wanneer zo'n vrouw je haar aandacht waardig keurde, dan voelde je ook dat je man was. Goed, ze scheelden een jaar of zeven. Dat maakte het te interessanter. Het moest nu maar eens uit zijn met die scharrelpartijtjes met kinderen zoals Juud. Gaf nog kans op narigheid ook, want die kinderen waren zo romantisch, zagen zich zelf al in het wit met bruidsboeket. En je had een hoop takt en een goed smoesje nodig om je er weer uit te draaien. Carla stond met beide benen op de grond. Je kon best merken, die begon nu pas te leven. Nauwelijks getrouwd met een veel oudere man, dan al weduwe zorg voor de kinderen. Het zou heel interessant zijn, samen met haar het goede'léven te ontdekken. Waar het dan ook op mocht uitdraaien. En ze was uitermate decoratief. Waar hij met haar zou komen, zou hij een goed figuur slaan. Ze was vrij, had haar eigen huis. Een zéér waardevollere latie, dacht Gert van der Steur glimlachend. Nee, hij zou maar niet naar Tsing gaan. Dat behoorde tot het verleden. Hij hoorde een zachte plof op de mat. Dat was de post. Een drukwerkje, een uit nodiging voor een feest en een pakje. Er stond geen afzender op, maar hij zag het poststempel „Bussum" en het adres met een forse, maar toch vrouwelijke hand geschreven. Twee zielen, één gedachte, peinsde hij. Hij zat net aan haar te denken en nu staarde hij op haar handschrift. Ongeduldig scheurde hij het papier los. Het was het boekje van Pinter, dat hij haar geleend had. H.ij had het, al had hij dat niet verteld, speciaal voor haar gekocht. Het zelf nog niet eens gelezen. Verschillende pagina's waren nog niet eens opengesneden. Er viel een wit visitekaartje uit. „Met dank terug", stond er in hetzelfde hand schrift. En verder gedrukt: „Mevrouw C. de Hoogh - van Essen, 't Heklicht, Bussum." Méér niet. Hij bladerde het boekje door. De pagina's waren ook nu nog niet opengesneden. En Gert van der Steur was intelligent genoeg om de boodschap te verstaan. Een paar koele woorden op een officieel visitekaartje. Geen „Carla", maar „Mevrouw De Hoogh". Ze stuurde het hem ongelezen retour. Varken, dacht hij. Het hoofdstuk „Carla" was uit. Met „Mevrouw De Hoogh" had hij niets meer te maken. Das Lied ist aus... Driftig scheurde hij het kaartje in snippers. Hoofdstuk XIII. Weerzien. „Jij blijft toch ook?" vroeg Bep dringend. „Absoluut," antwoordde Juud. Bep zag haar aan. Juud was veranderd. Niet alleen was dat geheimzinnige kluizenaartje-spelen voorbij, maar ze was beslister en ook op gewekter in haar optreden. Deze avond was zij, met een aantal stu denten komen luisteren naar de indertijd wegens ziekte uitgestelde causerie van pro fessor Quanjer over medische hulp in on derontwikkelde landen. Het uitstel bleek nog voordelen te hebben ook, want in middels had de professor kontakt gekregen met enkele mensen die uit de praktijk hier over konden vertellen. En de causerie had het karakter gekregen van een samenspre- king. De man, die als een magneet de aandacht van Judith de Hoogh trok was een verma gerde, bleke medicus, die in opdracht van een Amerikaans Quakers-genootschap in In dia had gewerkt en wiens gezondheid in dat hete land zodanig was aangetast, dat het voor hem uitgesloten was, daarheen ooit terug te gaan. Er bestonden plannen om hem te benoemen tot buitengewoon hoogleraar en mettertijd zou dit wel op een vaste leerstoel uitdraaien. Hij was van Hollandse oorsprong deze dr. Green, was in Amerika gepromoveerd en in plaats van de carrière te volgen die op grond van zijn kwaliteiten voor hem uitgestippeld scheen, had hij zich begeven onder de mil joenen ellendigen in dat verre land, waar dagelijks honderden stierven die hadden kunnen blijven leven bij een voldoende me dische verzorging en verantwoorde voeding. Het probleem," had dr. Green, die nog zeer goed Hollands sprak, gezegd, „is niet alleen medisch. Het is minstens evenzeer sociaal-economisch. Zelfs de politiek komt er bij te pas. Maar de medicus heeft hier zijn eigen, afgeronde taak." Wat Judith het meest getroffen had, waren zijn laatste woorden. „Het is mij niet vergund," had hij gezegd, „aan het front te blijven werken. Maar wie daar eenmaal bezig geweest is, kan er niet meer van loskomen. Daarom ben ik blij dat ik een taak krijg, die minstens zo belangrijk is: jonge mensen te door dringen van de noodzaak daarginds te gaan werken. Wie een makkelijk leven, goede vooruitzichten, welstand en welvaart zoekt, moet dit niet doen. Roeping is een groot woord, maar ik durf het hier gebruiken. Ik zou van niemand durven vragen, zich hiertoe te verbinden voor hij precies weet welke de eisen zijn die deze taak stelt. Maar als er onder u jonge mensen zijn, die in principe iets voelen voor dit werk, dan zou ik ze willen vragen: laten we straks even napraten, misschien kunnen we dan komen tot vorming van een kleine kring, die mogelijk mettertijd als een inktvlek kan gaan werken. Wat we allereerst nodig heb ben is een kerntroep." Voor Bep was er geen moment aarzeling geweest. Dit was de kans die zij altijd had gezocht. Nog enkele anderen toonden be langstelling, maar Bep zag verheugd, hoe beslist Juud antwqprdde op haar vraag: „Jij blijft toch ook?" Dr. Green (tot haar verbazing hoorde ze dat hij nog niet eens veertig was), overzag de kleine groep, die achterbleef. Zijn ge zicht straalde. „Het zijn er niet zo veel," zei Bep ver ontschuldigend. „Het zijn er genoeg," zei hij, „om mee te beginnen. Het zal niet zo makkelijk zijn. Het is niet alleen de studie, het is ook de organisatie. We moeten proberen dit ook op andere universiteiten van de grond te krijgen. We hebben steun, geld, publi citeit nodig. Dat gebeurt niet in een ach termiddag. En dat kunnen we hier ook niet bepraten. Daar moeten we eens rustig een middag en desnoods de avond erbij, over van gedachten kunnen wisselen." „Zeg," zei Bep opeens, „zou dat niet bij jou thuis kunnen? Dat is groot genoeg en lekker rustig. En ik maak me sterk, dat Carla graag gastvrouw zal zijn." Juud slikte even. Moest ze nu doorbijten? Maar was dit niet dé kans om weer de oude verstandhouding te herstellen? Ze gunde zich niet de tijd tot nadenken, bevreesd voor haar eigen bezwaren. Ze wilde zichzelf dwingen tot het nemen van een besluit. (Wordt vervolgd) KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-555 VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertcganvroordigei? voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 -1578. NOORD-BEVELANDSE HENGELSPORTVERENIGING HIELD WEDSTRIJD Zaterdag 21 maart hield de Noord- Bevelandse hengelsportvereniging haar 2de competitiewedstrijd in de Oosterschelde bij Colijnsplaat. Aan deze wedstrijd namen 85 leden deel en de vangst was bijzonder goed. In totaal werden 1160 vissen gevan gen, waarvan 1048 ondermaatse en 112 bovenmaatse, met een gewicht van 11.005 gram. De uitslag was: 1. Ph. Leendertse, Kamperland 1195 pnt. 2. A. Versluis, Colijnsplaat 1075 pnt. 3. S. W. Riemens, Geersdijk 1055 pnt. 4. F. v. Dregt, Middelburg 1020 pnt. 5. A. J. de Waard, Goes 1005 pnt. 6. A. Kole, Kamperland 950 pnt. 7. P. de Neef, Kamperland 940 pnt. 8. H. de Waard, Colijnsplaat 915 pnt. 9. A. Provoost, Goes 900 pnt. 10 L. Meertens, Wekeron 885 pnt. 11. A. Zwemer, Kamperland 875 pnt. 12. J. Tazelaar, Kamperland 790 pnt. 13. Th. de Looff, Kortgene 785 pnt. 14. J. C. Th. de Kam, Kamperland 775 pnt. 15. J. Moerland, Colijnsplaat 775 pnt. 16. A. G. de Waard, Colijnsplaat 775 pnt. 17. J. J. de Haze, Kamperland 750 pnt. De 3de competitiewedstrijd wordt gehou den op 18 april 1981 van 14.30—17.00 uur te Colijnsplaat. Inschrijven van 13.30— 14.00 uur in Café „Juliana" te Colijnsplaat. omw DRUKKERIJ MARKUSSE WISSENKERKE Kruiswoordpuzzel no. 718 Horizontaal: 2. gevat - 7. insekt - 9. op stootje - 10. vinger - 12. drietal - 13. voor gerecht - 14. jongensnaam - 16. houten drinkgerei - 17. uitschot - 18. stoot - 19. godsdienst (afk.) - 20. jongensnaam - 22. behoeftig - 24. wortel - 25. godin - 28. roem 31. niet helder - 34. reeds - 35. windrich ting (afk.) - 36. vogel - 41. overtocht - 45. aanwijzend voornaamwoord - 46. soort - 47. snijwerktuig - 48. de lezer heil (Lat. afk.) 49. persoonlijk voornaamwoord - 50. ge neesmiddel - 52. waterkering - 54. mak 56. Franse ondergrondse - 57. gebruik in kleding - 58. 100 jaar - 60. vrucht - 61. mannelijk dier - 63. vrouw - 64. rivier in Frankrijk. Verticaal: 1. ton - 3. beschonken - 4. zang- noot - 5. plaats in Gelderland - 6. deel van de mond - 7. lekkernij - 8. van het heilige roomse rijk (Lat.) - 10. schrijfbe hoefte - 11. vochtig - 15. peulvrucht - 17. schaaldier - 19. herkauwer - 21. onvrucht baar - 23. bijna - 24. onmeetbaar getal 26. dus (Eng.) - 27. getij - 29. berg - 30. groot water - 32. verlangen - 33. nauw 37. eer - 38. en dergelijke (afk.) - 39. nachtvogel - 40. uit het westen - 41. eerste openbaarmaking van iets nieuws - 42. vaar tuig - 43. vaartuig (afk.) - 44. opgeld - 47. hemellichaam - 51. bergplaats - 53. bedor ven - 55. inhoudsmaat - 57. graafdiertje 59. bijenprodukt - 62. water in Friesland. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 717 Horizontaal: 1. kolom - 5. vesta - 9. oei 10. a.m. - 12. aa - 13. sar - 14. nr - 15. brak 17. omar - 18. km - 20. kaatsen - 22. oogtand - 25. andante - 28. pion - 29. elk 30. adel - 31. otter - 33. allee - 35. abeel 38. nepal - 41. orel - 42. ako - 43. raam 45. stalles - 47. overste - 50. eiseres - 51. eb 53. anno - 54. deen - 55. om - 56. sen 58. dd - 59. gn - 60. roe - 61. tante 62. tapir. Verticaal: 1. kongo - 2. oer - 3. li - 4. markant - 5. vaandel - 6. ss - 7. tak - 8. armee - 11. maan - 12. amen - 16. kader 17. osaka - 19. agio - 21. snee - 23. op - 24. totebel - 26. adelaar - 27. tl - 32. ere - 34 lee 35. arak - 36. ellende - 37. lasso - 38. noord 39. present - 40. last - 41. ot - 44. mt 45. soest - 46. eind - 48. veeg - 49. emmer 52. bea - 55. ooi - 57. nn - 60. rp.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1