NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Rodellco bv DRUKWERK II houdt nu het meest geleien blad op Noord-Beveland in handen STIEFMOEDER door Tom Lodewijk Zeeland Magazine? No. 3948 Donderdag 22 januari 1981 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 208882 Abonnementsprijs ƒ24,— per jaar. Franko per post ƒ40,— per jaar. Advertenties 35 ct. per mm., excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, konnsi wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Carla dacht er één ogenblik over naar Amsterdam te verhuizen, maar verwierp dat denkbeeld meteen. Juud moest haar eigen leven kunnen leven. En ze was meer ver heugd dan ze wilde laten blijken, toen Ju dith de gedachte, in de hoofdstad op kamers te gaan, had afgewezen. „Ik wou graag m'n eigen kamer houden. Ik kom graag weer thuis. Ik kan altijd wel bij een vriendin slapen, als er eens iets bijzonders is. Maar daar op kamers, néé, geen behoefte." De eenzaamheid kroop op haar aan, als ze doelloos door het huis liep. Ze verwaar loosde haar gezondheid door niet geregeld te eten, omdat ze het ellendig vond daar in haar eentje aan tafel te zitten. Dank baar greep ze de gelegenheid aan, die haar geboden werd, om weer in het ziekenhuis te komen helpen, bij de administratie dit maal. Ze had bezigheid en voldoende vrije tijd, ze sprak weer mensen. Ze kende vele dokters, oud-collega's van Herman, maar thuis zag ze weinig mensen. Wat zou het zijn? peinsde ze vaak. Ze wist, dat zij met vele andere vrouwen dit lot deelde. Als de man er niet meer was, bleven de vrienden weg. Waarom? Waren de vrou wen jaloers? Ze behoefde zich niets in te beelden, haar spiegel vertelde haar iedere morgen, dat ze een jonge knappe weduwe was, en zoals dat in de huwelijksadver tenties stond „financieel onafhankelijk". Waren ze bang, dat de een of andere man het in zijn hoofd zou krijgen, met haar aan te pappen? Arntzenius kwam zo nu en dan eens even, maar die was ook ein delijk gevangen in het grote net en had ten langen leste serieuze trouwplannen met een zeer mondaine, zeer welgestelde, ge scheiden vrouw. Enfin, die kende het leven en zou hem wel aankunnen. Toen, na een jaar Derk terugkwam, van jongen tot man geworden, maakte ze er een feest van. En het geluk bleef haar bij, hij ging werken voor een bedrijf in het Gooi. „Zoals het klokje thuis tikt," had hij gezegd, „tikt het overal, maar toch zou ik maar liever hier blijven, als je er geen bezwaar tegen hebt." „Wat zou ik voor bezwaar hebben, jongen. Ik heb het soms erg eenzaam gehad." „Maar ik zal nogal eens weg zijn. Ik moet het soms meer van de avond dan van overdag hebben." „Wat geeft dat? Je gaat je gang maar. Als het kan, bel me dan even als je weg blijft, voor het eten. Ik vind het fijn dat Juud en jij hier blijven wonen, anders zocht ik een flatje." „En dit huis opgeven? We zijn er net aan gewend." „Zolang het voor jullie een thuis is, ga ik er niet uit." De moeilijkste periode was voorbij. Ze had haar werk. En heel vaak waren daar de kinderen, zoals ze ze nog altijd noemde. Carla moedigde het aan, als ze vrienden en vriendinnen meebrachten, die al gauw wisten dat het in „Het Heklicht" gezellig was, dat ze altijd welkom waren, dat het er een toffe boel kon zijn en dat de vrouw des huizes een bijzonder attraktieve en har telijke gastvrouw was. Ze zat er bij als hunner één, als Derk's vrienden bomen doorzaagden over auto's of atoombommen. En ze was innig verheugd toen op een avond een van Juud's vriendinnen met een doorzichtige smoes kwam oplopen, om haar Bent ta reeds geabonneerd op een 2-maandelyks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE in diep vertrouwen deelgenoot te maken van haar liefdesmoeilijkheden. Het „tante Carla" van de kinderen was afgekort tot „Carla" zonder meer en in het vuur der gesprekken deden ook de anderen mee. Ze genoot ervan. Voor hen was ze geen oude vrouw! Ze was jong met de jongeren. Derk redde het wel, merkte ze. Hij ging op in zijn werk, maakte makkelijk vrienden. Hij was thuis gezellig en gemakkelijk en kon in kleine dingen, een attentie, het opknappen van een klusje, haar zijn gene genheid laten merken. Soms sprak hij haar aan als „mevrouw" en wist op een grappige manier haar status als moeder-vrouw des huizes en kameraad dooreen te haspelen. En al gingen zij en de kinderen nog zo gemoedelijk met elkaar om, toch erkenden ze in haar het hoofd van het gezin. Ze behoefde nooit te commanderen, maar „haar wens is een bevel" zoals Derk plechtig zei. Judith leefde veel moeilijker, zag veel meer problemen. Het verwonderde Carla in 't geheel niet, dat zij al vroeg zei dat ze dokter wilde worden, net als haar vader. Carla merkte wel, dat het bij Judith die per zat dan indertijd bij haarzelf. Bij Judith was de studie alleen maar middel om het ideaal te bereiken. Zij zelf had van het student-zijn méér genoten. En toen aan die vreugd zo eensklaps een eind kwam, had ze de studie opgegeven, inplaats van daarin haar troost te zoeken. Misschien was het wel, omdat ze haar eigen tekort hierin voelde, dat ze de plan nen van Judith zo ijverig steunde, en hoopte dat zij tenminste haar doel zou bereiken. Haar eigen jaren aan de universiteit hielpen haar om haar stiefdochter te be grijpen en ze konden samen praten en lachen over het studentenleven van toen en van nu. Toch, als Derk 's avonds bij een „pros- pekt" zat om te proberen daar een auto te verkopen, als Judith in Amsterdam bleef, huiverde ze soms bij de gedachte aan de toekomst. Die Greet, met haar rode haren en haar sproeten, één van de vaste kameraden uit Derks vriendenkring, die er altijd bij was. Ze vermoedde, dat die mettertijd wel eens de kameraad voor het leven kon worden. Vooral nu Derk juist haar al een paar keer met de auto had thuisgebracht en daar een ongewoon lange tijd voor nodig had gehad. En Judith was de laatste tijd ook zo schaars met verhalen, ze kende dat ver schijnsel. Dan was er iets aan de hand en ze wist nog niet of het wat worden zou. Zweeg er dus over, als het inderdaad wat werd, zouden ze het thuis vanzelf wel merken. Ook deze twee zouden uitvliegen en wie weet hoe snel al. En dan was ze alleen. Niet dat ze alleen hoefde te blijven. Een vrouw op haar leeftijd, die er nog zo jong uitzag als zij, en over voldoende middelen en een leuke eigen woning beschikte, die kon heus nog wel een man krijgen. Maar Carla zat niet verlegen om „een man". Er waren er die het al geprobeerd hadden, sommigen getrouwd en sommigen ongetrouwd. Ze wist, dat ze het alleen maar zou aandurven met een man, die zoals ze dat noemde „de vonk deed overspringen" Maar met de jaren werd die kans geringer. Ze kon daar wel eens over piekeren, als ze alleen zat 's avonds. Maar wanneer dan de kinderen weer thuiskwamen en de plaat jes werden gedraaid, de vrienden en vriendinnen zaten te bomen, dan vergat ze gat alleenmaal. „We zullen wel zien," dacht Carla. HOOFDSTUK VI. In de Oudemanhuispoort. „Pardon", zei Judith en trok haar hand terug. Grasduinen langs de boekenstalletjes in de Oudemanhuispoort, wilde ze een boek grijpen, dat haar aandacht trok. En haar hand stootte tegen een andere, die zich ook naar het begeerde boek uitstrekte. Ze keken elkaar aan en schoten in de lach. „Bep"! „Zo, Juutje! Wat doe jij in de kou?" ,,'t Is meer de hitte van de strijd." „De strijd om het Goede Boek! Wou jij 't graag hebben?" „Weinee, ik wou 't even zien. Klikspaan, Studententypen, een ouwe druk, de plaatjes zijn vaak zo grappig." „Ik heb alleen het eerste deel en nu zie ik hier het tweede." „Vertel het maar niet aan de boekenbaas, hij vraagt je tweemaal zoveel." „Dus jij hoeft echt niet...?" „Welnee." „Nou, dan neem ik het en fuif jou op een ijsje. Want dat is een tijd geleden, dat wij elkaar hebben gezien." Het was een tijd geleden. Bep zat twee klassen hoger op het gym. En Juud kende haar uit de redaktie van de schoolkrant, waar ze één jaar samen in hadden gezeten. Juud had ajtijd tegen Bep opgezien. Ze was een leuke meid, niet knap, maar uiter mate getapt. Van onder haar sluike blonde haren keken een paar grijze ogen uitdagend en een beetje spottend de wereld in. Ze was voor geen gat te vangen, was van de meest geweldige leraren totaal niet onder de indruk. Maar ze leerde spelenderwijs en haalde zonder inspanning goede cijfers. Ze was daarbij ook nog goed in tennis en een kei in hockey, en in populariteit num mer één van de klas. Ze had met ontelbaar veel jongens „gegaan" en nog meerderen zochten vergeefs haar gunsten, maar het was allemaal „alléén maar vriendschap", zoals Bep opgeruimd vaststelde. „Wat heb je nou aan vriendschap," had eens een jong mens geklaagd. Maar Bep deerden zulke klachten niet. De koop was gauw gesloten en Juud be wonderde zwijgend de handigheid, waarmee Bep de boekenkoopman tot concessies be woog. Zij en de koopman hadden uitbundig plezier en het slot van het lied was, dat hij zei: „Nou, één piek, omdat u het bent." Ze. lach re hem aanminnig toe en hij knipoogde. „Ken je die vent?" „Van nu af wel," zei Bep tevreden. „Ik zal nog wel es vaker bij hem kopen, denk ik. Relaties, Juud. Overal relaties." Jawel, dacht Juud, het is al net als op het gym. Relaties had Bep overal. En ze verwonderde zich, voor de zoveelste maal, wat de toekomst Bep zou brengen. Niets dan goeds, waarschijnlijk. Onderweg naar de goedkope ijstent, die Bep (natuurlijk) wist, hoorde ze dat Bep, evenals zij, medicijnen studeerde, maar derdejaars. „Dat ik je nooit eerder gezien heb". „Ik zit niet in de vereniging," bekende Juud. „Geen zin?" „Geen behoefte". „Ik ben er eenvoudig in gedreven, als een riet op de golven," lachte Bep. „Jij laat je nogal drijven." „Ach kind, dat is gek, maar als je hier niet oppast, doe je aan zoveel mee, dat je vergeet te studeren. Maar daar pas ik wel voor op, weet je." Lepelend aan hun ijsje, wisselden ze per sonalia uit, over leerlingen en leraren van het gym. „Hoe bevalt jou de studie?" vroeg Bep opeens. „Best, maar valt niet mee." „Als je 't serieus neemt tenminste. Je hebt twee typen, de één studeert, de ander is student." „Dat laatste kan heel gezellig zijn." „O ja, gezelliger dan studeren. Wij hebben ook zo'n paar kinderen. Ik vraag me wer kelijk af, waarom... Nee, ik vraag het me niet af. Papa betaalt wel, dochter heeft een leuk leven en ontmoet vrienden op acade misch niveau. Zoals je in de huwelijksad vertenties wel ziet: Academisch niveau. Hebben ze een paar jaar op de universiteit rondgehangen. Dan komt eindelijk de ge schikte Jacob, met rang, titel of geld en je krijgt een huwelijk op academisch ni veau." ,,'t Is een dure methode," dacht Juud. „Ja, vooral voor de belastingbetaler. Want je weet toch wel, dat onze college-gelden net voldoende zijn om het verven van de universiteit te betalen. De rest betaalt het rijk, dat wil zeggen: Sijmen." (Wordt vervolgd) KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-555 VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 - 15T8. Kruiswoordpuzzel no. 709 Horizontaal: 1. titel (afk.) - 3. feest der zotheid - 10. bieding - 13. nakomelingschap 15. al - 16. hetzelfde (afk.) - 18. zangnoot 19. vrucht - 21. gelofte - 22. gewas - 24. steundraad - 26. danskoor - 28. breedvoerig 30. vogelprodukt - 31. stuk stof - 33. op schudding - 35. uiteinde van een spier - 36. voorzetsel - 37. pers. vnw. - 38. roofdier 40. maanstand (afk.) - 41. onverstandig 43. inhoudsmaat (afk.) - 44. leidsman - 47. spil - 48. bevestiging - 49. hevig - 50. water in Brabant - 51. uedele (afk.) - 52. Ned. vliegveld - 54. geogr. aanduiding (afk.) 55. kostbare stof - 56. bijwoord - 57. vochtig koud - 58. lidwoord - 59. einde - 60. kleur 62. hoofddeksel - 64. ruw - 66. bijwoord 68. bitter vocht - 70. voegwoord - 71. voor zetsel - 72. kleur - 73. plotselinge trek 75. uitroep - 77. de jongere (afk.) - 79. vlaktemaat (afk.) - 80. plaats in Duitsland 82. zoogdier - 84. verlangen - 85. tafel schuimer - 86. nummer (afk.). Verticaal: 1. deel van de week - 2. rivier (Spaans) - 4. slede - 5. hert - 6. naar beneden - 7. reptiel - 8. deel van Amerika (afk.) - 9. kleur - 11. goud (Fr.) - 12. gedeeltelijk - 14. bedorven - 17. nevel - 20. bloem - 23. wapen - 25. dierengeluid - 27. elk 29. eikenschors - 32. geneesmiddel - 34. kookgerei - 36. voorzetsel - 39. dierenverblijf 42. zoogdier - 43. tuingereedschap - 44. vloerbedekking - 45. onder andere (afk.) 46. maand - 48. pers. vnw. - 49. insluiting van een stad - 51. soort onderwijs (afk.) 52. deel van een trap - 53. deel van de mond - 54. afwezig - 55. sprookjesfiguur 56. water in Utrecht - 59. meubelstuk - 60. soort stof - 61. teken van blijdschap - 63. handelsterm - 65. radio-omroep (afk.) - 67. schop - 69. ongedierte - 74. steen - 76. klein persoon - 78. het romeinse rijk (Lat. afk.) - 80. telegraaf restant (afk.) - 81. zangnoot - 83. voorvoegsel. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 708 Horizontaal: 1. bolster - 6. woedend - 11. ale - 12. epe - 13. nu - 15. knap - 16. dame 17. no - 18. dik - 20. dn - 21. as - 22. dag 23. rij - 25. dl - 27. al - 28. ir - 29. egale 32. kpm - 34. smoes - 36. top - 37. hl 39. nm - 40. put - 41. anker - 42. gok 45. ss - 46. us - 48. nav - 51. amice - 53. drs - 55. anode - 57. ea - 58. ts - 59. ia 61. no - 62. ier - 64. se - 65. ro - 67. rus 69. ad - 70. soms - 72. lomp - 73. tt 75. lea - 76. erna - 78. lakmoes - 79. barbaar. Verticaal: 1. bandiet - 2. Is - 3. tand - 4. eland - 5. rep - 6. wed - 7. opaal - 8. eems 9. eg - 10. drogist - 14. ui - 17. na -19. krap 22. drop - 24. ijl - 26. Ik - 27. am - 28. im - 30. go - 31. eh - 33. poker - 34. sm 35. eu - 38. las - 39. nru - 42. gaviaal 43. om - 44. kier - 45. se - 47. sa - 48. noor - 49. ad - 50. venster - 52. ea - 53. ds 54. si - 56. nn - 58. temee - 60. aroma 63. ed - 64. solo - 66. omar - 68. ut - 71. sas - 72. leb - 74. pk - 77. ja. VOOR AL NAAR omw DRUKKERIJ MARKUSSE WISSENKERKE

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1981 | | pagina 1