NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD ED Rodelko bv U houdt nu het meest geleien blad op Noord-Beveland in handen Een jongen beneden haar stand Feuilleton door TOM LODE WIJK Zeeland Magazine? No. 3940 Donderdag 13 november 1980 84o jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 23.— per Jaar. Franke pa po* ƒ3830 pa Jaar, Advertenties 33 a. pa om, ercl. BTW. Voor foaten in advertenties pa telefoon opgnpanon. fcannm wij gc FEUILLETON En tante Ans had haar meegenomen naar een winkel met mooie meubels en prachtige stoffen. En daar werkte ze nu. Voorlopig nog maar als hulpje. Maar Aagje kreeg ple zier in mooie dingen en meneer Elferink, de baas, had gezegd: „Je hebt er gevoel voor en je krijgt er wel kijk op. In dit vak zit wel iets... De mensen gaan steeds meer zorg besteden aan hun interieur." Ze had met eigen hand uit een kleurige lap een kussen gemaakt... voor moeder... bruiloftscadeau. En ze was er geweldig trots op. Ze kwam vaak 's avonds van het werk naar oom Arend, die het maar wat gezellig vond, zei hij, als z'n nicht kwam aanwaaien en waar ze altijd kon mee-eten. Maar het was thuis ook gezelliger nu, niet zo rom melig, en moeder zo opgewekt. Gisteren liep ze in de keuken te zingen, hoe lang was dat geleden? Arend Borst zat nog wel een beetje on wennig in deze kring, maar in zijn hart was tevredenheid. Alle dingen hadden meege werkt. Waarderend keek hij naar de brui degom in zijn nette donkerblauwe pak. Het was allemaal heel stilletjes gegaan vanmor gen op het raadhuis. Met hijzelf en Stoter's beste kameraad als getuigen. De collega's op de fabriek hadden er wel grappen over gemaakt, maar Stoter had een paar flinke vuisten en je moest niet teveel zeggen... Daarboven was hij een beste kameraad, die ze in ere hielden. De enige die er niet was, Gijs, zat nu in een landkolonie. En ontwikkelde, zo schreef de direkteur, een merkwaardige lief hebberij in de tuinderij. Arend Borst had zoeven de brief gelezen. De warme, persoon lijke toon had hem getroffen. Die direkteur was geen dorre ambtenaar, die had hart voor zijn jongens. En hij schreef, dat het met Gijs best in orde kwam. De jongen moest een doel in zijn leven zien en door een vaste hand worden geleid. Maar Arend Borst zat met alle anderen te wachten op het meisje, dat op de achter grond zo ijverig aan het werk was geweest om dit alles in orde te krijgen. Daar hoorde hij de sleutel dn het slot. Jaap bracht voor het eerst zijn meisje thuis. Een beetje verlegen, met een blos die haar allerliefst stond, verscheen Liesbeth in de opening van de kamerdeur. Jaap, trots en stralend, achter haar. Haar gezicht klaarde op, toen ze die bekende mensen zag. De bruidegom, die haar een handdruk gaf waarvoor ze even een scheef gezicht trok. Moeder Borst, die haar stil toelachte. Arend Borst die naar haar knipoogde. Had ze met hen allen al niet gepraat? En was ze niet stilletjes, wanneer er niemand thuis was, al niet enkele keren bij Jaap's moeder binnengeglipt om „een bakje te halen". En met de oudere vrouw soms vertrouwelijk en ernstig, dan weer gezellig over nie mendalletjes, een half uurtje te babbelen? Liesbeth besefte dat ze hier niet vreemd was, alleen Aagje kende ze niet. Maar die zag er ook lang niet zo opgedirkt meer uit als vroeger. „Dag... juffrouw," zei ze verlegen. „Zou je maar geen Liesbeth zeggen?" vroeg ze. „We worden straks schoonzusters" Daar zat Aagje wel even mee omhoog. En verstolen keek ze telkens weer naar het blonde meisje, waaraan ze vastbesloten was een hekel te hebben, omdat ze alles had Bent n reeds geabonneerd op oea 2-raaandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4480 AA WISSENKERKE wat Aagje nooit had gehad. Maar dat kon nu niet meer. En even later kwam Liesbeth naast haar zitten en vroeg haar honderd-uit naar de zaak waar ze werkte. Liesbeth met haar eigen fijne gevoel voor kleuren, voor vormen en schoonheid. „Ik zou best es wat zelf willen maken," beleed Aagje toen het ijs volkomen gebroken was. „Zo zelf de kleuren zoeken, bedoel ik". „Je moet es bij me komen," antwoordde Liesbeth met een samenzweersters-air, „ik heb verf en penselen en zo. Misschien kun nen we samen eens iets ontwerpen..." Jaap keek naar zijn meisje. Die Liesbeth, altijd weer sloeg ze bruggen, over alles heen wat de mensen van elkaar scheidde. Maar toen stond de bruidegom op. Hij kuchte en er viel een stilte. „Ik ben geen barre prater," begon Gerrit Stoter, „maar ik mot nou wat zeggen. Dit is voor mij een grote dag, en ik hoop voor Antje hier ook. Ik weet wat ik begonnen ben. En ik ben er blij om dat ik 't be gonnen ben. Maar d'r benne hier een paar mensen tot wie ik wat mot zeggen. Aller eerst meneer Borst hier. Oom Arend za'k maar zegge, die heb ons zo reuze geholpen met alles. Meneer Borst, de kinders hebben nou weer een vader en ik beloof u, dat ik een goeie vader zal wezen en een goeie man voor... voor m'n vrouw... Ja, dat mag ik nou zeggen, niet Antje?" De bruid kleur de, maar haar glimlach was blij. „En ik hoop, dat u nou niet zal denke: m'n werk is gedaan. Maar als u aan de Haven komt, dan zallen we hier altijd blij zijn je te zien. Dat wou 'k maar zeggen. En dan..." Zijn ogen dwaalden met een glimlach naar de andere kant van de tafel. „Ons Liesbethje. Ja, ik weet wat ik zeg... ons Liesbethje. Want je hoort er bij, meid. Ik weet nog goed, dat ik je voor 't eerst zag bij de fabriek... o". Hij maakte een gebaar van schrik. „Dat had 'k natuurlijk nooit maggen verklappen... maar Liesbeth heeft met mij gepraat. En met Antje gepraat. En ze is bij oom Arend geweest... En ze heeft overal d'r neus ingestoken. Maar ze wou alleen maar ons allemaal gelukkig maken, is 't niet, meid?" Opeens zag hij de tranen in Liesbeth's ogen. „En ze had van d'r eigen zorgen zat. Nou meid, allemaal zoals we hier zitten, zijn we blij met jou... En ik hoop dat jij zelf ook..." Hij zocht naar woorden. „Héél gelukkig worden zal. Net zo gelukkig als ik nou ben, op deze dag." Hij snoot z'n neus en ging zitten. En er was een verlegen stilte. „En nou wil iedereen zeker nog wel een lekker kopje koffie", kwam de bruid en al len lachten. De beklemming was gebroken. En Liesbeth verdween naar de keuken om moeder Ant te helpen. Dat vond ze wel zo veilig op dit ogenblik. Jaap Borst was heel gelukkig, nu de om gang met Liesbeth niet langer zo geheim zinnig behoefde plaats te hebben. Maar juist in deze weken had hij voor Liesbeth ^maar heel weinig tijd. Want er waren nog enkele ziekenhuis bezoeken gevolgd. En vader Wagenborg, die nu met de dag aansterkte en het tijdstip zag naderen waarop hij naar huis kon terug keren, had ernstige gesprekken met de jon geman, in wie hij steeds meer vertrouwen en plezier begon te krijgen. Diep in zijn hart moest hij zichzelf toegeven, dat dit de schoonzoon was, die hij" altijd had ge wenst. Alleen zou hij hem verwacht hebben als een man van de zakelijke Bertha. Niet van de artistieke, fijngevoelige Liesbeth. Dat zie je al weer, dacht hij met een fijne glimlach, hoe weinig ouwe mensen snappen van jonge mensen. In de winkel in de Hoofdstraat was het een bende. Een grote schutting verkondigde met reuzenletters: „Hier komt WAGEN- BORG'S „HELP U ZELF" WINKEL." Want het pleit was beslecht. De zaak zou geheel gecentraliseerd worden in Middendorp. En een grote, moderne zelfbedieningswinkel zou de plaats innemen van de oude zaak. Nu was het „Verkoop achterom" en Bertha was soms een zenuwinstorting nabij, als ze in de chaos geen wijs meer wist. Maar Bertha ook begon langzamerhand haar botte vijandschap tegen de indringer od te geven. Met ongedachte takt liet Jaap haar volkomen in haar waarde. Vroeg haar advies, vroeg haar raad. Hij luisterde ern stig naar haar bezwaren, haar plannen, haar voorstellen. Daartegenover kon ze niet vijandig en afwijzend blijven. Trouwens, soms 's avonds in de huiskamer waar hij nu dagelijks gast was, werd gepraat over de zakenproblemen. Hij praatte op stille ogenblikken. En heel Middendorp sprak er over, zoals dat gezin Borst veranderd was... Wat kon ze nu nog op Jaap aanmerken? Zelfs Aagje was er een zondagmiddag gewee9t. Bescheiden, beleefd en zonder de door Bertha zo verafschuwde goedkope tooi. Liesbeth had haar al spoedig meegetroond naar haar eigen kamer en wat „die meiden" zoals Jaap zei, daar uitvoerden wist geen mens. Alleen had Aagje een lik groene verf op haar neus, toen ze beneden kwam. (Wordt vervolgd) BESTE MENSEN VAN DE KRONIEK Hartelijk bedankt voor de Kronieken, die we elke week weer in het krantje van buur (zo genoemd door ons als kinderen dus jaren geleden) kunnen lezen. Wij gebruiken ze voor spreekbeurten op school en als voor drachten bij bruiloften, doorspekt met de namen van bruid en bruidegom. Vooral over vroeger tijd en dan echt ge beurde verhalen vinden we prachtig. We hebben het idee dat deze gebeurtenissen uit lang vervlogen tijd dankzij uw Kronieken nog bewaard blijven. Enkele van deze waar gebeurde verhalen wil ik u vertellen. Misschien komen ze nog te pas als u naar een onderwerp zit te zoeken. U bent vrij deze verhalen al dan niet totaal veranderd te gebruiken. Het gebeurde in 1932. In het ziekenhuis te Goes werd een kind geboren. Opoe Maria van Colijn erheen om haar kleinkind te gaan zien. Wat een onderneming. Ze was nog nooit van het eiland af geweest in die 57 jaar van haar bestaan. Haar beste spullen aangetrokken, ze was in boere- dracht. Samen met de andere opoe, die van Kats kwam, ook in boeredracht. Samen met het bootje mee. Aangekomen in het ziekenhuis regelrecht naar het wiegje om de pasgeboren spruit te bewonderen. Zie je het voor je? Allebei met boerekappen op Noord-Bevelandse dracht met van die gedraaide krullen. Bui gen over het wiegje, allebei aan een kant. „Wat een lief kind, krek z'n moeder." „Toe vind je dat. Ik vind het meer z'n vader." Nog dieper buigen en het onvermijdelijke gebeurde. De gedraaide gouden krullen draaien nog een keer, maar nu in de ge draaide krullen van de ander. Als twee kemphanen stonden ze nu tegenover elkaar. De kraamvrouwen, die van de bevalling nog buikpijn hadden overgehouden, kregen nu nog buikpijn van het lachen. Dubbel van het lachen lagen ze en o wat deed die buik toch zeer. Een zuster moest er aan te pas komen om de twee opoe's te scheiden. Zo verliep de 1ste reis van Maria naar Goes. De 2de reis, die Maria naar Goes moest maken, ging mooi niet door. Op een dag, ze was toen 80 (ze is 93 geworden en leeft nu niet meer) viel ze van een stoel en brak haar pols. De ijlings ontboden dokter van Kortgene zei: „Ja, daar zal je voor naar Goes moeten!" „Wat," zei Maria, „naar Goes? Kunnen ze dan tegenwoordig hier niks meer?" De dokter had medelijden met de oude ziel en zette toen maar zelf haar pols. En binnen de zes weken was de pols weer als voorheen. De dokter zei: „Is het nou echt beter, Maria?" „Ja dokter," zei ze. „Ik kan je er wel een neuk (vroeger normaal gebruikt woord) mee hee." KADE 23 - VEERE - TEL. 01181 5 55 VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 - 1578. De ernstige gebeurtenissen komen in de Kroniek weinig aan de orde. Misschien bent u bang mensen te beledigen of het gezag aan te vallen. Toch wil ik u ook onder staande ware gebeurtenis meedelen. Al 10 keer heb ik dit verhaal gehoord. Steeds word ik weer woedend en verdrietig tegelijk. Het gaat over de tijd, dat Koningin Emma in verwachting was van Wilhelmina. Moe Jöne (spreek uit: de o in rond) van Kats had het niet breed. Paar kinderen, man was boereknecht, weinig verdiensten. Ze ging altijd mee naar het land. Nu moet ik zeggen, dat er soms (niet altijd) onderscheid werd gemaakt tussen mannen- en vrouwen werk. Tarwe snijden en de sloten (duiven) schoonhouden was vrouwenwerk Maar ik geef het je te doen. Tot de laatste dag van je zwangerschap op het land wer ken van 's morgens 7 tot 's avonds 5 uur. Een uur heen en een uur teruglopen. Met haar klompen stond ze in het water te werken. Haar keuzen werden nat. En wee.t je wat de boer zei op een mor gen: „Ik lees net in de krant, dat de oude Koningin zich zo goed voelt. Ze maakt nog elke dag een wandelingetje door het park." Woedend was moe Jöne, dat die boer dat durfde vertellen, waar zij bij was in haar hoogzwangere toestand. Toen de weeën be gonnen, is zij naar huis gelopen. O, wat duurde dat lang voor zij thuis was. Haar grote zorg was, dat het kind buiten ge boren moest worden. Maar ze kon nog net thuiskomen. Het kind is geboren op de keukenvloer, toen er niemand bij was. Moe Jöne heeft naderhand verteld: „Wij, arme mensen, zijn nog minder dan beesten, want die mogen op stal blijven als ze moe ten jongen." Wat zitten er nog geweldig veel van zulke verhalen bij de oudere mensen. Wat zou het fijn zijn, als de mensen die eens opschreven en aan u gaven. Het hoeft toch niet met naam en toenaam. Vraag er eens om in de Kroniek! Mabo. Kruiswoordpuzzel no. 701 Horizontaal: 1. gemalen graan - 4. familie lid - 7. werkelijk - 10. voorzien van één oog - 14. uitroep van pijn - 15. wolpluisje 16. vruchtennat - 18. lidwoord - 19. geo grafische aanduiding (afk.) - 20. gezet - 22. per omgaande (afk.) - 24. plaats in België 26. wapen - 30. groet - 32. meisjesnaam 33. geografische aanduiding (afk.) - 34. deel van een Franse ontkenning - 35. selenium (afk.) - 36. voorzetsel - 37. persoonlijk vnw. 38. boos - 40. technische hogeschool (afk.) 42. zangnoot - 44. zonnescherm - 45. ramp zalige toestand - 46. als volgt (afk.) - 47. ter plaatse (afk.) - 48. woonschip - 50. reeds 51. vreemde munt (afk.) - 52. Frans voeg woord - 54. tandarm zoogdier - 56. de onbekende (afk.) - 57. bevestiging - 58. bar 59. hoogbejaard - 62. oosterse titel - 64. Frans pers. vnw. - 66. Europeaan - 67. de lezer heil (Lat. afk.) - 68. zangnoot - 69. elektrisch geladen deeltje - 72. Europeaan 74. of dergelijke (afk.) - 76. handel - 80. koeienmaag - 81. grote bijl - 82. gewas. Verticaal: 2. vogelprodukt - 3. jongensnaam 4. voorvoegsel - 5. soort tv-ontvanger - 6. N.V. (Duits) - 7. edelgrootachtbaar (afk.) 8. vlaktemaat (afk.) - 9. wapen - 11. in persoon (afk.) - 12. bestaat - 13. verstand 15. namelijk (afk.) - 17. per persoon (afk.) 19. soort mand - 20. titel (afk.) - 21. jon gensnaam - 23. Franse ondergrondse strijd krachten (afk.) - 25. bloem - 26. drukte 27. Frans pers. vnw. - 28. niet door twee deelbaar - 29. land in Europa - 31. overeen komst - 36. familielid - 37. ruim voldoende 38. op de wijze van - 39. schoorsteenkap 41. schel - 43. water in Utrecht - 49. gym- nastiektoesüel - 53. te gelegener tijd (afk.) 55. hetzelfde (afk.) - 56. bijwoord - 57. kle dingstuk - 58. zeevis - 60. dubbelklank 61. jongensnaam - 63. opera - 65. bolgewas 67. militair (afk.) - 70. gewicht - 71. inter nationale aanduiding van een windrichting (afk.) - 72. Chinese maat - 73. Europese Economische Gemeenschap (afk.) - 75. aarts bisschop (afk.) - 77. bevel - 78. toets alleen (afk.) - 79. water in Brabant. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 700 Horizontaal: I. pet - 4. fondant - 10. kim 13. reep - 15. marne - 16. aloe - 17. onestep 19. eremiet - 21. dr - 22. eg - 24. tt - 25. ns 27. tt - 29. abces - 32. ok - 34. sloot - 37. greta - 39. ton - 40. warande - 42. ren 43. av - 44. ri - 45. sla - 46. ro - 47. na 48. rek - 50, sittard - 51. vos - 52. trant 54. apert - 56. au - 57. klets - 60. pr 61. ci - 62. tu - 63. ca - 65. we - 67. somtijds 70. oordeel - 73. adam - 74. donor - 76. indo 77. men - 78. reptiel - 79. del. Verticaal: 1. pro - 2. eend - 3. teerton 5. omega - 6. nap - 7. dr - 8. ane - 9. nerts 10. klinker - 11. loes - 12. met - 14. ps 16. am - 18. te - 20. et - 23. pc - 26. astarte - 28. to - 30. borstel - 31. ernaast 32. or - 33. canasta - 35. lover - 36. twist 37. gerda - 38. tenor - 41. alt - 49. kaaiman 51. verwend - 53. nu - 55. pp - 57. kudde 58. am - 59. score - 61. code - 62. tij 64. ar - 66. eede - 67. sam - 68. tm - 69. sop - 70. ooi - 71. di - 72. lol - 75. nt.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1980 | | pagina 1