NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Rodelko bv II houdt nu het meest gelezen hled op Noord-Beveland in handen Een jongen beneden haar stand Feuilleton door TOM LODE WIJK Zeeland Magazine? No. 3932 Donderdag 18 september 1980 84e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 23,— per jaar. Franko per post 38,50 per jaar. Advertenties 33 ct. per mm, exd, BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Zijn gezicht vertrok als in pijn, zijn han den krampten machteloos als wilde hij met de vuist op tafel slaan. „Maar snap je dan niet," zei hij hees, „juist daarom, omdat jij zo'n schat bent. Omdat ik zoveel van je hou... Zoveel, dat ik het niet eens kan zeggen, dat ik juist daarom „Nee," zei ze, weer met die vreemde beslistheid, „en ik wil het ook niet snappen. Jij zit in de penarie en ik zou je laten schieten? Jongen, we hebben mekaar méér nodig dan ooit, snap je dat niet?" Toen zag ze iets met Jaap Borst gebeuren. Er kwam een glans op zijn gezicht. Hij staarde haar aan, alsof hij haar voor het eerst zag. „Iiesbeth." Zijn stem klonk fluisterend. „Jij moet nodig zeggen, dat ik de sterke en de flinke ben. Jij bent het. Jij haalt me er uit. Jou heb ik nodig. Ik kan niet buiten jou. Alléén met jou durf ik ook dit aan." „Nu dan," haar stem klonk bijna moe derlijk, waar maak je je dan druk om, jon gen? Wij samen rooien het wel. Mij zo maar de wei in te willen sturen. Wel, Jacob Borst, je moest je schamen!" Haar scherts brak de spanning. „Luister, Jaap, laten we elkaar niet gaan zitten beklagen. Laten we de zaken nuchter bekijken en zien wat we kunnen doen." Er zat een ander tegenover haar. Een jongen, neen, een man met een gezicht vol zorg, maar vastbesloten, beslist. Hij maakte een gebaar als veegde hij alle muizenissen weg. Op dat ogenblik wist Liesbeth, dat het zó zou zijn tussen hen, als hij haar man was. En in haar begon een gevoel van groot geluk te gloeien. Zó, samen, altijdl „Goed," zei Jaap en zijn stem had alle beslistheid van vroeger. Maar in zijn ogen lag nu een diepe gloed van blijdschap wanneer hij naar het meisje tegenover hem keek. „Goed. We zullen zien, dat we er uitkomen, meisje 1" „Er is nog méér," zei Jaap Borst, toen hij Liesbeth nog eens uitgebreid had verteld van de moeilijkheden in het gezin, dat de moeder geen baas kon. „Nou is er een ouwe vrind van vader opgedoken en die wil bij ons in de kost komen. Ik geloof, dat-ie vroeger nog achter m'n moeder aangelopen heeft. Nou, je begrijpt, Liesbeth, dat doet de deur dicht. Dan houden we helemaal geen naam meer over in het dorp!" „Wat is dat voor een man?" informeerde Liesbeth zakelijk. Al haar aandacht was nu voor de problemen van het Borst-gezin. „Ach." Jaap haalde de schouders op. „Ik geloof niet, dat er op de man veel is aan te merken. Gerrit Stoter heet hij, hij is voorman bij de melkfabriek. Nogal een ruwe klant, maar ik heb eigenlijk nooit iets over hem gehoord. Weduwnaar zonder kinderen, hij was in de kost bij ouwe Grietje Slot, maar nu die dood is, zoekt-ie een ander kosthuis. Hij kwam bij moeder. Die voelt er wel voor geloof ik, een man in huis. Maar dan zou ik er uit moeten..." „Vind je dat zo erg?" „O nee, liever vandaag dan morgen. Maar wat komt er dan van de rest terecht?" „Voel je je daarvoor verantwoordelijk?" ,Ja." „Zeg... is er niet een... een voogd of Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 25,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - 4490 AA WISSENKERKE zoiets? Als een weduwe met kinderen ach terblijft, dan is er toch een voogd?" „Ja... die is er wel, een oom. Hij heet ook Borst. Hij zit er beter voor dan wij. Hij heeft een assurantiekantoor hier in de stad." „En bemoeit die zich nooit met jullie?" „Hij is wel wijzer. Laat ik eerlijk zeggen: Er was niet veel dank voor hem te halen. Moeder zei, dat ze geen politietoezicht no dig had. En de jongens waren onbeschoft... ik trouwens ook." „Hm," zei Liesbeth. Langzaam dwaalde het gesprek op haar eigen problemen. „Weet je, wat ik geloof," zei Jaap en zijn ogen stonden helder, „ik geloof, dat jouw vader doodgewoon te veel hooi op z'n vork genomen heeft. Hij heeft een ge weldige zaak, met filialen en weet ik wat... Maar als je 't mij vraagt, had-ie evenveel verdiend en wel zo rustig geleefd, als-ie stiekum zich bij z'n zaak in Middendorp gehouden had." „Ach kom," weerde Liesbeth af, „waarom denk je dat vader zo heeft uitgebreid?" „Ja, weet ik dat? Enne... weet hij dat? Hoe gaat het als je jong bent? Je jaagt je zaak op. Eindelijk ben je aan 't eind. Maar je hebt zoveel energie, er zijn zoveel kansen. Je kijkt verder, je slaat je armen uit, je doet steeds méér... Maar luister nou es Liesbeth... Als ik nou met één zaak tien mille per jaar verdien en ik verdien met tien zaken elf mille per jaar, dan verspil ik veel meer energie en verdien ik in verhouding veel minder." „Ja," lachte ze, jij rekent het zo simpel voor!" „Ik weet ook niet of ik gelijk heb," ma tigde Jaap zich, „maar ik vraag het me toch af. Kijk es, bij de Coöperatie hebben ze overal hun mannetjes voor. Elk filiaal heeft een eigen chef, elk rayon een eigen rayonchef. Verleden jaar werd onze rayon chef ziek, tbc. Hij ligt nog. Hij knapt zien derogen op. Maar hij heeft ook geen zorgen. Jouw vader staat voor alles alleen. Hij neemt de zorg van de hele zaak op zijn rug." Liesbeth keek op haar horloge. „Ik moet weg," zei ze. „Ik wil nu zo laat niet thuis komen, dat snap je. Jaap, we hebben dit afgesproken, géén praat meer over uit el kaar gaan. Wegdoen dit samen." „Alles, altijd," bevestigde hij. En het was het oude, beschermende gebaar, waarmee hij zijn arm om haar heen sloeg, toen ze naar de bushalte liepen. En toch was er iets veranderd. Jaap Borst had de ware Liesbeth leren kennen en hij bezag haar met een nieuw respect. HOOFDSTUK VII. Liesbeth pakt aan. Weinig vermoedde Jaap Borst, toen hij die middag druk bezig was met het prijzen der waren (zijn chef liet steeds meer aan hem over), dat Liesbeth Wagenborg op dat ogenblik op een tamelijk wrakke stoel zat in het huisje van zijn moeder bij de haven. Met schuwe verwondering had de moede, afgewerkte vrouw haar ontvangen. De jong ste kinderen waren nog op school, de an deren nog niet thuis. „Gaat u zitten," had ze gezegd met een blik die tegelijk onderdanig en nieuwsgierig was. Die deftige dochter van Wagenborg... Was dit het meisje dat haar Jaap... Iedereen praatte er over, maar hij zelf was zo stom als een vis. Zelfs op de schimpscheuten van zijn broers en zusters, dat hij met zijn gatje in de boter was gevallen, ging hij met geen woord in. „Zegt u alstublieft gewoon Liesbeth", vroeg het meisje. „Ik wou zo graag eens met u praten. Ziet u, ik ben... ik..." Ze aarzelde, hoe moest ze dit nu zeggen. „Jaap en ik hebben al zoveel gepraat." „U... met Jaap?" vroeg moeder Borst, maar het was een uitwijken, want ze be greep er alles van. „Wij kennen elkaar... heel goed," zei Liesbeth. „Jaap zat gisteren in de put en toen dacht ik... ik wou es met u praten/j „Wat hebt u met onze zaken te maken?" Het klonk scherp. „Het zijn Jaap z'n zaken ook." „Wat hebt u met Jaap te maken?" „Jaap en ik hebben alles met elkaar te maken." De vrouw liet zich verbaasd op haar stoel zakken. Was het dan tóch echt tussen die twee? Ze had haar oordeel klaar gehad. Jaap, die omhoog wou, natuurlijk. Jaap was een knappe vent, een fijne knul. Ze was in haar hart zeer trots op haar oudste, de enige waarvan ze plezier beleefde. Maar dat kind van Wagenborg, zo had ze met haar armoe-filosofie overpeinsd, meende er natuurlijk niets van. Die vond het wel leuk, hield hem aan het lijntje. Ze had dit meisje gehaat van uit de diepte van haar ellendig bestaan. En nu zat dit meisje hier en zei, zo maar heel doodgewoon, „Jaap en ik heb ben alles met elkaar te maken." Zou het dan toch heus... „Wat bedoelt u?" vroeg ze om tijd te winnen. „Als er niet zoveel moeilijkheden waren met... thuis," zei Liesbeth zacht, „dan zou den Jaap en ik ons al verloofd hebben." De vrouw barstte in schel gelach uit. „Vertel me wat," zei ze. „U... en mijn Jaap? De rijkdom met de armoe?" „Ik ben niet rijk," glimlachte Liesbeth, al heeft m'n vader een goede zaak. En dat Jaap arm is, kan hij niet helpen." „Maar kind," zonder dat ze het wilde, had ze het gezegd, „heb je wel bedacht wat je begint? Dat wordt toch nooit watl" „Dat zegt iedereen," antwoordde Liesbeth en haar stem trilde. „U óók al?" „Dus..." zei de vrouw en bekeek Liesbeth met aandachtige verbazing, „jullie meent het?" „Ja," antwoordde het meisje en zag de oudere vrouw open aan. „Kind, kind..." ging ze hoofdschuddend verder. „Kon je geen jongen uit je eigen... je eigen soort krijgen?" „Ik vind Jaap z'n soort, zoals u het noemt, goed genoeg," zei Liesbeth met een vage glimlach. Moeder Borst legde de handen op het tafelblad, dat met een glimmend zeiltje was gedekt en staarde aandachtig naar het meisje tegenover haar. „Ik kan m'n oren niet geloven," zei ze, „en m'n ogen ook niet. Nou goed, ik kan me voorstellen dat je Jaap wilt hebben, want het is een keurige jongen, niet? Maar wat denk je van mij als schoonmoeder en van Jaap z'n broers en zusters? Zul je hier wil len komen? Zul je alle mensen durven laten weten, dat jij gaat met een jongen van Borst aan de haven?" Nu, in dit armelijk milieu, viel de vraag in volle zwaarte op Liesbeth. Onwillekeurig staarde ze rond, keek dan naar de vrouw tegenover haar, afgesloofd, moe, arm. „U maakt het me wel moeilijk," zei ze met verstikte stem. „Ja," zei de vrouw met iets van triomf, „nu zie je het es'. Op een afstand lijkt het wel... romantisch, noemen ze het zo niet? Maar als je d'r maar in zit, zoals ik... al die jaren..." „Dat komt toch," zei Liesbeth, „omdat u geen kans gehad hebt? U alleen... met al die jongens? Mijn eigen moeder zou... zou het óók niet gered hebben," voegde ze er aan toe. Vrouw Borst stond op. „Ik wou toch wel een antwoord," zei ze en haar stem was hard, „nu je dit alles gezien hebt, nu je ziet waar je inkomt, durf je het dan nog?" Liesbeth's gedachten zochten wanhopig en haakten zich toen opeens aan het ge zicht van Jaap. Zoals ze gisteravond met hem gezeten had, daar aan dat tafeltje... Toen had ze geweten, dat zonder Jaap het leven voor haar geen uitzicht had... „Ja," zei ze opeens en haar grote blauwe ogen staarden onverschrokken omhoog naar de oude vrouw, die bijna dreigend voor haar stond. (Wordt vervolgd) KADE 23 - VEERE - TEL. 01181-555 VOOR BEMIDDELING AAN- EN VERKOOP HYPOTHEKEN TAXATIE VAN AL UW ONROEREND GOED Vertegenwoordiger voor Noord-Beveland: dhr. Wattel, Tel. 01186 - 1Ï78. TAPTOE '80 WISSENKERKE Zaterdag 13 september j.l. was voor Wissenkerke een wel zeer muzikale dag. Op die dag namelijk verzorgde Harmonie „A- pollo" uit diezelfde plaats, een taptoe waar nog drie andere collega-muziekkorpsen hun medewerking aan verleenden. Alle korpsen, te weten „Advendo" uit Wolphaartsdijk, „De Echo" uit Wilhelmina- dorp, „De Witte van Haamstede" en de gastheer „Apollo", vertrokken met een zgn. stermars vanaf hun verenigingsgebouw naar het voetbalveld. Vele muziekliefhebbers hadden reeds een goed plaatsje gevonden langs de kant van het veld. Een lady-speaker, die deze keer overigens goed was te verstaan, gaf tekst en uitleg over de verschillende korpsen. Zo kwamen de toehoorders o.a. aan de weet, dat de dirigent van „Apollo", Jaap Boon, reeds 15 jaar voor deze vereniging met de dirigeerstok zwaait en dat „Echo" uit Wilhelminadorp 19 muzikanten telt en 8 drumband-leden. Na een welkomstwoord door de voor zitter van „Apollo", dhr. Hoogstrate, begon de taptoe met een optreden van „Echo", gevolgd door „Advendo" en „Apollo" be sloot dit optreden. Tussen het optreden van de verschillende korpsen door verzorgde „Witte van Haamstede" de opvullingen met verschillende marsen. Na het laatste optre den van „Apollo" kwamen alle verenigingen gezamenlijk opgemarcheerd voor het spelen van de mars „Over and Out". Op een geslaagde en goed verzorgde tap toe kon worden teruggezien. Dat alle mu ziekkorpsen dezelfde marsen op hun re pertoire hebben staan, bewijst wel de po pulariteit van die muziek. Toch jammer, dat de toeschouwers wel elke keer dezelfde muziek kreeg te horen. Ondanks dit laatstgenoemde waren het toch een paar genoeglijke muzikale uurtjes, die voor de jeugd nog wat langer duurde, omdat hierna nog een lampionoptocht volgde door het dorp. Waarvoor van de zijde van de jeugd enorm veel belangstelling was. Einde Taptoe Wissenkerke '80, op naar Taptoe Wissenkerke '81. Kruiswoordpuzzel no. 693 Horizontaal: 1. jongensnaam - 3. hemelli chaam - 7. schouwburgplaats - 10. bestaat 12. omslag - 14. wild - 16. slot - 18. woede 20. titel - 21. meisjesnaam - 22. dierengeluid 23. goud (Frans) - 24. hennepbraak - 26. duidelijk - 29. militair schouwspel - 31. natuurkundeterm (afk.) - 32. jong dier - 34. vogel - 35. cijferen - 37. dat is (afk.) - 38. windrichting (afk.) - 40. onvruchtbaar - 42. vochtig - 44. naschrift (afk.) - 46. metaal 47. grote bijl - 49. Frans onbep. vnw. 50. hinder - 53. dunne - 55. meisjesnaam 57. water in Brabant - 58. verrukkelijk - 61. deel van de bijbel (afk.) - 63. voedsel - 65. deel van de dag (afk.) - 66. bijwoord - 69. vloerbedekking - 71. wondje - 72. als eerder (afk.) - 73. voegwoord - 74. godsdienst (afk.) 75. muziekterm - 76. plaats in Gelderland 78. prachtig - 80. hoefdier - 82. baardje 84. N.V. (Duits) - 85. kapot - 86. proef 87. landbouwwerktuig. Verticaal: 1. voorzetsel - 2. handelsterm 4. soort stof - 5. en omgekeerd (afk.) - 6. verstand - 7. militair (afk.) - 8. plaats in Zwitserland - 9. vogelprodukt - 10. meisjes naam - 11. selenium (afk.) - 13. familielid 15. de oudere (afk.) - 17. meisjesnaam 19. rang - 21. waterhoogte (afk.) - 23. niet dicht - 25. deel van het servies - 26. leeftijd (Frans) - 27. slank - 28. levenslucht - 30. godsdienst (afk.) - 31. sportartikel - 33. vrolijk en bekoorlijk - 36. naogen - 39. halfedelsteen - 41. jongensnaam - 43. soort onderwijs (afk.) - 45. vaartuig - 48. te zijner plaatse (Lat. afk.) - 50. vulkaaninhoud 51. meisjesnaam - 52. boom - 54. hemels wezen - 56. vruchtbare plaats - 59. geest 60. knaagdier - 62. voorzetsel - 64. vulkaan 67. al - 68. volk - 70. keur - 71. vlek 73. bar - 75. familielid - 77. vaartuig - 78. zangnoot - 79. spil - 80. eenheid van kracht 81. zangnoot - 83. gewicht (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 692 Horizontaal: 1. vezel - 5. kranig - 10. pro 12. eek - 13. ra - 14. one - 15. oester 17. dons - 19. til - 21. ri - 22. sla - 24. jaar 25. Kreta - 27. lab - 28. een - 30. inept 32. pil - 34. Evert - 36. eel - 37. si - 39. Eli 40. ge - 41. km - 43. emelt - 44. st - 46. am 48. aar - 50. co - 52. are - 55. links - 57. iel - 59. egaal - 61. Leo - 62. sar - 64. sprei 66. edel - 67. oke - 68. me - 69. sim 71. Nita - 73. teller - 76. des - 78. do 79. leg - 80. Oss - 81. orgaan - 82. kroes. Verticaal: 1. vos - 2. zee - 3. eerst - 4. Ik 5. Kro - 6. ranja - 7. no - 8. intree - 9. gei 10. portie - 11. rei - 16. terp - 17. da 18. sabel - 20. lente - 23. lap - 25. kalk 26. ets - 27. 11 - 29. erg - 31. ne - 33. Irene 35. vis - 38. Ier - 39. etc - 42. mak - 45. taai - 46. alles - 47. mie - 49. Assen 51. oer - 53. ra - 54. elders - 56. noemer 57. ir - 58. LSK - 60. geel - 63. Alida 65. peter - 67. oa - 68. mes - 70. ido 72. ton - 74. ego - 75. los - 77. sg - 79. Ik.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1980 | | pagina 1