NOORD-BEVE LANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Schoonmoeder' U houdt nu het meest geleien blad ep Noord-Beveland ui handen door L. van Schooten Zeeland Magazine? Mm <908 Donderdag 3 april 1980 83e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-1308 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 23,— per jaar. Franko per post ƒ38,50 per jaar. Advertenties 33 ct per mm, excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Zo waren ze tot de oplossing gekomen, dat Maria in het grote huis drie kamers boven zou nemen en daar helemaal haar eigen huishouding hebben. Het kleine „mei denkamertje", niet meer in gebruik sinds de „meiden" uitstierven en door dure werk sters waren vervangen, werd tot keukentje omgebouwd. Zo waren ze getrouwd, ook al zonder veel drukte. Maar een bruiloft was het toch wel geworden en Maria van Hoornwijck moest toegeven, dat de Poldermannen wis ten wat feestvieren was. Marjorie Besoijen was ook van de partij en Maria had met verwondering gezien hoe druk Pier Polder man en Marjorie's vlieger het met elkaar hadden. En hoe vader Polderman na het overwinnen van een aanvankelijke schuch terheid, kans zag de stille-gesloten zwager Evert helemaal uit zijn tent te lokken. Want Evert was een groot bloemenliefheb ber en nam zijn kans waar, vakkundige aanwijzingen uit de eerste hand te ontvan gen. Het was een intiem en gezellig feest geweest. Hoewel zij gedroomd had van een statige bruiloft met heren in jacquet en dames in lange jurken, van cocktails en een stijlvol diner-met-kaarslicht, moest ze toegeven dat dit misschien nog wel vro lijker en echter was. En tochEén ding kon ze maar moei lijk verkroppen. Dat het doel van haar leven nu verdwenen was. Dat doel was immers alleen nog maar geweest: Bert. Alles draaide om hem. Voor hem had ze gewerkt, gespaard, voor hem idealen ge koesterd. Hij was zijn eigen weg gegaan, niet die, welke zij voor hem had uitge stippeld. Ze voelde het: Hij was geen type voor de „society". Hij zou vlot kunnen opschieten met allerlei zakenmensen, maar het type Mia Loman, de tennis-bridge-schouwburg- mens, lag hem niet. Mia was ook niet op de bruiloft geweest. „Bij al die agrariërs," zoals ze spottend tegen haar moeder zei. „Ik geef toe," lachte ze een beetje afgunstig, want ze had toch wel vues op Bert gehad, „dat die vrouw van hem bij de groenteboer zich geen oude snijbonen voor verse in de handen zal laten stoppen, maar als dat Bert's ideaal is, vrees ik dat ik het toch niet haal." Maria van Hoornwijck dacht daaraan, toen ze vanuit haar bovenkamer hoorde hoe Jitske met dezelfde groenteboer beneden in de hal van gedachten wisselde. Ze moest toegeven, familiaar was ze niet, ze bleef mevrouw. Maar tegen haar kon de groente man toch vertellen, dat het met de to maten mis zat van 't jaar en of er genoeg sla op de veiling was. Want hij wist dat de jonge mevrouw Van Hoornwijck „uit het vak" kwam. En inderdaad... zijn beste spullen waren voor Jitske, „die niks niet grozig was." Zoiets zou zij, Maria, nooit hebben kunnen doen. De groenteman was voor haar een leverancier, die haar bestel ling uitvoerde en daarvoor zijn geld kreeg. Hem op een bitter koude dag in de keuken halen om een hete kop chocola te drinken, dat was in haar hoofd nooit opgekomen. En ze vond ook eigenlijk, dat het geen pas gaf voor een bewoonster van het Singelhuis. Dat had ze ook, heel voorzichtig, tegen Bert geuit, maar die had daarnaar geen oren. „Jits weet wel wat ze doet," zei hij en daartegen viel niet te praten. Jitske was erg in haar schik met het nieuw-oude huis. Ja, maar een onweer staanbaar verlangen nam vaak bezit van haar naar de gezellige huiskamer aan de Onderdamseweg... en naar vader en moeder. Want al zei ze ook „moeder" tegen Maria van Hoornwijck, ze wist maar al te goed dat het een inhoudloze vorm was. Deze twee waren elkaar nimmer nader gekomen. En al had Maria verschillende vooroordelen moeten laten schieten, ze kon er niet aan wennen, dat het Jitske was die de eerste en de grootste plaats had in het hart van haar zoon. Ze had het zich anders gedacht. Ze had gehoopt op een schoondochter die zou zijn zoals zij het wenste. Die het met haar denkbeelden eens was en tegen haar zou opzien. Of. zo'n ideaal ooit te vinden was, had ze zich nooit afgevraagd. Ze had zich nooit zo sterk gerealiseerd als thans, dat wanneer haar zoon trouwde, zij op de achtergrond kwam. Maar nu had dat alles een nog scherper relief gekregen, omdat Bert al in de keus van zijn vrouw zo dwars tegen zijn moeder was ingegaan. Daarom klemde Maria zich vast aan de gedachte dat, als Bert maar een andere vrouw ge kregen had, het allemaal anders zou zijn. Al woonde Maria apart, het sprak vanzelf dat zij niet heel de dag op haar kamers bleef. Dat was te gek... twee vrouwen die in hetzelfde huis woonden en zich nauwe lijks met elkaar bemoeiden. Als Jitske 's morgens de koffie klaar had, kwam Maria beneden koffie drinken. Heel vaak aten ze gedrieën. Jitske wilde niet dat haar schoon moeder in haar eentje zou zitten eten. Ze begreep ook de eenzaamheid van de oudere vrouw en wilde haar daarin tegemoet komen. Maar ze stuitte op een reserve, die haar dat dikwijls heel moeilijk maakte. En wat haar langzamerhand begon te irri teren was, dat Maria haar de indruk gaf, dat zij de moeder, beter wist wat goed was voor haar zoon dan Jitske. Het zat 'm vaak in kleinigheden. Jitske had, met een warm hoofd, de ap peltaart uit de oven gehaald die ze voor het eerst zelf gebakken had. Ze moest toegeven: hij was niet helemaal zoals ze 'm had willen hebben. Ze moest van de week maar es bij moeder aanrijden, die zou haar de fijne kneepjes wel vertellen. Maar het was haar eerste appeltaart en haar hart zei haar, dat Bert er meer van zou genieten dan van het fijnste banket bakkersspul... omdat zij zelf hem gebakken had. Die zondag, aan de koffie, daalde moeder Maria statig de trap af. Op haar uitge strekte hand een mooie oude porseleinen schaal balancerend, waarop een goudgeel gebakken boterkoek... haar specialiteit. „Bert's lievelingslekkernij", kondigde ze trots aan. Jitske verstijfde een ogenblik. Zou ze echt niet geweten hebben, dat zij, Jitske, die appeltaart gebakken had? De geur hing door heel het huis. En tegelijk dacht ze: Zou het niet beter geweest zijn, wanneer ik even haar raad gevraagd had, inplaats van het op eigen houtje en niet helemaal goed te doen? Ze stond in de keuken en staarde op haar eigen baksel. Nee, dat zag er niet zo prima uit als de boterkoek van haar schoon moeder. In. een ballorige bui besloot ze opeens: Ik om er helemaal niet mee voor de dag. Ik eet 'em van de week zelf wel op. Ik zal er Bert maandag wel een stuk van geven, dan zeg ik wel dat-ie mislukt is. Maar wat ze zich in gedachten voorge steld had, Bert's prijzende woorden voor haar bakkunst met (later) de nodige plage rijen vanwege de onvolmaaktheid. Zijn trots op haar, omdat ze zo in alles de echte huisvrouw wilde zijn, daar kwam nu niets van terecht. Bert, volkomen onwetend van de mislukte verrassing, loofde zijn moeders boterkoek. Inderdaad een lekkernij waar aan hij zijn hart verpand had. „Nou jij nog, Jits," zei hij plagend. „Je kunt het recept wel van mij krijgen," zei Maria, vergenoegd om haar triomf, vrien delijk. „Wat was jij gisteren aan het bak ken?" vroeg ze. Zie je wel, dacht Jits, ze wist het wel. Ze zit gewoon met me te concurreren! „Ik probeerde een appeltaart, maar hij is mis lukt," zei ze vlak. „Ja meisje," plaagde Bert, „je zult nog heel wat moeten leren wil je koek kunnen bakken zoals mama." Anders had ze zich hier niets van aan getrokken. Nu stak het haar en tijdens het koffieuur was ze stug. „Zeg," vroeg Bert, die iets van de koel kastsfeer gewaar begon te worden, „wat krijgen we voor heerlijks vanmiddag?" „Aardappelen, groenten en vlees," ant woordde ze. „Ja, nou weet ik nog niks." „Wacht maar af." „Je krijgt asperges," verklapte Maria glimlachend. „Ik heb zelf gezien, dat Jits ze van de groenteboer nam." „Ha," zei Bert verlekkerd met een hon- gerig-dankbare blik naar zijn vrouw. „Ja, asperges," vertelde Maria geanimeerd, „daar is-ie dol op. Hè Bert. Asperges met kalfstong en roomsaus... Dat zijn dan ei genlijk aspergepunten," verduidelijkte ze, „maar het is minstens zo lekker als slier- asperges." Jitske, die slier-asperges voor het middag maal had, knikte. Haar plezier was er af. Ze voelde zich opeens de overbodige derde, nu moeder en zoon zo heerlijk smulherinne- ringen zaten op te halen. Het was alsof ze door alles heen Maria's stem hoorde. „Zo goed als Bert het bij zijn moeder had, zal hij het bij jou nooit krijgen." En toen ze die middag aan tafel zaten, zei Maria: „Als jullie ze nou volgende week eten, zal ik ze eens op mijn manier klaar maken, hè Bert?" Bert, die als hij lekker aan het eten was, ook alleen maar op eten was ingesteld, zei: „Ik lust ze iedere zondag wel." „Dan eet je tenminste volgende week lekker," stelde Jitske koel vast. Hij keek haar bevreemd aan. Wat had Jits? „Alsof ik nu niet lekker eet," zei hij. En inderdaad, hij deed het maal alle eer aan. Moeder maakte altijd veel meer werk van het eten dan Jitske. Die zat altijd met scho teltjes en garneringen te werken, had er ook alle tijd voor. Jits zei ronduit dat ze niet van plan was de hele dag in de keuken te staan. Dat ze liever een boek las in die tijd. En ze had hem toch ook nog nooit „zwijnendraf" voorgezet? Alleen deed ze hét allemaal een beetje moderner. Ze werkte met de snelkookpan, ze had een zwak voor rauwkost. „Dat houdt je gezond en je wordt niet dik," zei ze. Voor dessert had ze ananas met slagroom. „Makkelijk toch tegenwoordig," zei Maria, „ananas uit blik, slagroom uit het flesje en klaar is Kees." Het klonk volkomen neu traal, maar Jitske voelde hetals een aan merking, in de stemming waarin ze ver keerde. (Wordt vervolgd) Om het muzikaal bezig zijn op de piano of orgel eens af te wisselen bood hij dhr. Bom een klein model accordeon aan, groot genoeg om op de oudere dag niet te veel moeite te geven. Daarnaast bood hij beiden een album aan, waarin de geschiedenis van de Stichting sedert 1951 tot heden is ver woord en uitgebeeld. De heer Bom dankte tenslotte voor deze avond, voor de inbreng van ieder voor het vele goeds, dat hij in de afgelopen jaren mocht ondervinden en hij zei zijn taak met een gerust hart te beëindigen met het beste vertrouwen in zijn opvolger en het nieuwe bestuur. Met het gezamenlijk zingen van het Zeeuws Volkslied werd de avond besloten. L. DE VISSER UIT KAMPERLAND WINNAAR HENGELWEDSTRIJD Op zaterdag 29 maart j.l. werd de tweede hengelwedstrijd van de Noord-Bevelandse hengelsportvereniging gehouden aan de zee dijk te Colijnsplaat. Ondanks de harde wind en de incidenteel neervallende regen namen er 68 leden deel aan deze wedstrijd. De vangst was goed, Kruiswoordpuzzel no. 669 Horizontaal: 1. modder - 7. losser - 12. aula 13. isis - 14. do - 16. graag - 17. eg - 18. elegie - 19. ankara - 20. ri - 21. gr - 22. noen - 24. grein - 26. lood - 28. schoorl 29. obelisk - 31. lach - 34. nevel - 35. stok 38. ad - 39. oo - 40. selene - 42. gerust 43. tl - 44. geste - 45. tt - 46. elbe - 48. edom - 51. gemaal - 52. nummer. er werden in totaal 546 vissen gevangen, waarvan 122 bovenmaatse met een gewicht van 16.245 gram. Bij de prijswinnaars be vonden zich weer verschillende leden, die ook de voorgaande wedstrijd bij de prijs winnaars waren. De eerste prijswinnaar van deze wedstrijd zat ook de eerste wed strijd bij de eerste drie prijswinnaars, zodat hij een geduchte kandidaat kan worden voor het kampioenschap van 1980. De uitslag was als volgt: 1. L. de Visser, Kamperland 1750 pnt. 2. L. Meertens, Wolphaartsdijk 1565 pnt. 3. A. Kole, Kamperland 1150 pnt. 4. A. Versluis, Colijnsplaat 1050 pnt. 5. Ph. Leendertse, Kamperland 1030 pnt. 6. K. Begthel, Geersdijk 1010 pnt. 7. J. C. J. de Kam, Kamperland 965 pnt. 8. A. J. Provoost, Goes 940 pnt. 9. J. Provoost, Colijnsplaat 915 pnt. 10. J. Bouterse, Colynsplaat 915 pnt. 11. S. v. d. Guchtei Colijnsplaat 865 pnt. 12. J. Boen, Colijnsplaat 780 pnt. 13. M. Zuidweg, Kamperland 770 pnt. De volgende wedstrijd wordt gehouden op 26 april 1980 van 12.0014.30 uur te Colijnsplaat. Voor de jeugdleden wordt op 12 april 1980 nog een wedstrijd rondvissen gehouden. Verticaal: 1. modern - 2. da - 3. duigen 4. el - 5. rage - 6. stamper - 7. liga - 8. os 9. sikkel - 10. ss - 11. regard - 15. clio 17. ergo - 23. echec - 24. garen - 25. nobel 27. ofiet - 30. overste - 31. lastig - 32. adel 33. hoepla - 35. stroom - 36. oost - 37. kotter - 41. egel - 42. geen - 46. em 47. ba - 49. du - 50. mm. Bent a reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 20,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - WISSENKERKE ECHTPAAR BOM NAM AFSCHEID VAN BEJAARDEN TE KORTGENE Na al eerder als bestuursleden afgetreden te zijn, namen mevr. P. Bom-van Oeveren en dhr. P. J. Bom vrijdagavond j.l. afscheid van de bewoners van Pensiontehuis Noord- Beveland te Kortgene en van de daarbij behorende bejaardenwoningen. Dat gebeurde in een gezellige bijeenkomst in de recreatie zaal. Na het zingen van een speciaal gemaakt welkomstlied waarbij dhr. Bom als altijd optrad als pianist werd een woord van welkom gesproken door mevr. Bom. Daarbij noemde zij in het bijzonder de aanwezige mevr. A. W. Kallewaard, die een groot aan tal jaren als algemeen adjuncte bij de leiding van het huis behoorde. De tijdelijk fungerende directrice, mevr. M. J. Stevense, hield een voordracht in Zuid-Bevelands dialect. In een afzonderlijk toespraakje benadrukte zij het belang van het hebben van een bejaardencentrum en de mogelijkheid op oudere leeftijd in eigen omgeving te kunnen blijven. Zij dankte het scheidende echtpaar voor de moeite, die zij zich voor het hebben en houden van het huis hebben getroost. Onder leiding van dirigent A. Platschorre trad het eigen bejaardenkoor „Zanglust" met meerdere liedjes op, hetgeen bijzonder werd gewaardeerd. Onder dezelfde leiding betoonde trouwens ook de zaal de zang kunst met meerdere populaire liedjes. Van de kant van de bejaarden werden twee voordrachten gedaan, één door mevr. T. de Smit - Noordhoek en één door mevr. N. K. J. Augustijn - Kramer. Door het koor werden bloemen aangeboden aan de dames Bom, Goossen en Meesen. De heer C. A. P. Schippers presenteerde zich als nieuwe voorzitter van de Stichting na het vertrek van de heer Bom. Hij dankte het echtpaar voor het aanbieden van deze avond en sprak de hoop, als voorzitter goed werk voor de Stichting te kunnen doen. De leiding van de avond was hoofdzake lijk in handen van de scheidende admini strateur, dhr. M. Meesen. Deze haalde nog enige herinneringen op uit de afgelopen 18 bestaansjaren van het huis en ging nog wat in op de lach en de traan van het ouder worden en zijn. Hij bood 4 bewoners die al 18 jaar in het huis wonen, een kleine attentie aan wegens goed gedrag. Het enige personeelslid, dat eveneens al die jaren in dienst is geweest, mevr. J. van Hakken, kreeg bloemen van hem. Tenslotte herinnerde hij er in zijn bedankje aan mevr. en dhr. Bom aan, dat zij beiden als op richters sedert 1951 bestuurslid waren. Horizontaal: 2. gevaar - 8. dierentuin - 12. naschrift (afk.) - 14. Spaanse jongensnaam 15. vrolijk en bekoorlijk - 16. transport bedrijf (afk.) - 18. nieuw (Lat.) - 19. per expresse (afk.) - 20. anno (afk.) - 22. pressie - 24. nauw - 26. wolpluisje - 28. voegwoord - 29. en omgekeerd (afk.) - 30. voorzetsel - 32. meisjesnaam - 34. loot 35. wapenschouw - 38. Fr. lidwoord - 39. nauwe - 41. puistje - 42. pijn doen - 44. water in N.-Brabant - 46. bolgewas - 47. lidwoord - 48. militaire rang (afk.) - 49. letter voor letter lezen - 53. groot water 56. uitdrukking - 57. in oprichting (afk.) 58. land door water omgeven - 61. bid (Lat.) - 62. unieke - 64. stofmaat - 65. ons inziens (afk.) - 67. jongensnaam - 68. bieding - 69. dunne - 71. sappig - 73. dele- nium (afk.) - 74. verlaagde toon - 75. vlaktemaat - 77. troefkaart - 78. vis - 80. steekwapen - 82. voorzetsel - 83. recht hoekig - 84. land in Europa. Verticaal: 1. graafwerktuig - 3. in persoon (afk.) - 4. deel van het kippenhok - 5. begrip - 6. jaarboek - 7. eigen opname (afk.) 8. tandarm zoogdier - 9. knolgewas - 10. tot nader order (afk.) - 11. hetzelfde (afk.) 13. tegenvaller - 15. racer - 17. dubbelklank 21. verstandhouding - 23. visnet - 25. ge wicht (afk.) - 27. dubbelklank - 28. boven aards wezen - 31. deel van de tong - 33. ieder - 34. bouwlanden om een dorp - 36. jongensnaam - 37. zangnoot - 39. een ze kere - 40. geestelijke - 43. nobele - 45. duidelijk - 46. plaats in Duitsland - 50. tijdperk - 51. horizon - 52. Ned. Oost-Indië (afk.) - 53. deel van Nederland - 54. vogel- produkt - 55. de onbekende (afk.) - 59. bergweide - 60. dwalen - 62. en omgekeerd (afk.) - 63. pers. vnw. - 66. godsdienst 68. klein watertje - 70. dus (Lat.) - 72. meisjesnaam - 73. bevel - 76. aanzien - 78. Leger des Heils (Eng. afk.) - 79. deel van Amerika (afk.) - 80. meisjesnaam - 81. leraar (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 668

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1980 | | pagina 1