NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD S .Schoonmoeder' U houdt nu het meest gelezen blad op Noord-Beveland in handen door L. van Schooten Zeeland Magazine? Een 'moeder' met 1.000.000 kinderen - Dat is de kruisvereniging Ms. 3896 Donderdag 10 januari 1980 83e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882 Abonnementsprijs 23,— per jaar. Franko per post ƒ38,50 per jaar. Advertenties 33 ct per mm, excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Coenraad was een stille, teruggetrokken man geweest en het was onder de weinige vrienden een grapje geworden, dat Maria hem gevraagd had, want dat hij het zelf nooit had durven doen. Zij was, al wilde ze dat niet weten, geimponeerd door een zekere aristocratische verfijning, die de jonge Van Hoornwyck van zovelen had onderschei den. Hij was van goede, maar verarmde familie, er hing nog een familiewapen aan de wand, drie zilveren horens op een blauw veld. En daar was Maria erg trots op en het hing ook op een goed zichtbare plaats. Egbert had het scherpe verstand van zijn vader, en ook wel een beetje diens terug getrokkenheid. Maria was maar blij, dat hij zijn moeder nog had, want wat moest zo'n jongen alléén in de maatschappij beginnen? Hij zou zo langzamerhand wel eens aan een meisje gaan denken. Die gedachte maakte haar nerveus. Want dan was ze wéér eenzaam. Maar zo was 's werelds loop. Als hij nu maar een goed meisje vond. Haar gedachten gingen naar Marjorie Be- soyen. de dochter van Berts chef, die bij haar vader op kantoor was en over wie Bert het wel eens had gehad. Sjonge, dat zou wat zijnveronderstel, dat Bert en zijhij in dat bloeiende accountants kantoor, zijn kostje gekocht, de familie Be- soyen, in de stad alom bekend en geacht. Wie weet welke perspectieven zich voor haar, als de moeder, dan nog openden, en hoe makkelijker zij in het gezelschaps leven waarnaar zij immer haakte, zou wor den opgenomen. Want in dat opzicht had wijlen Coenraad haar een teleurstelling bezorgd. Ze was gewoon Marietje Jansen geweest en ze werkte ook op het gemeentehuis. Haar va der was een slager in goede doen, die nog niet oud was toen hij al „ging zitten leven". De schuchtere, gedistingeerde Coen van Hoornwyck had haar aangetrokken als ie mand uit de grote wereld. Ze was geim poneerd door zijn deftige naam en be schaafde manieren. Ze had zich een toe komst gedroomd, enige verdiepingen hoger dan het leven in de slagerswinkel. Haar levenslust, haar doorzettingsvermogen en niet te vergeten haar knap uiterlijk waren de jonge Van Hoornwyck niet ontgaan. En zich bewust van zijn zwak gestel en geringe wilskracht, die het hem moeilijk maakten in de moderne maatschappij, was hij steeds meer op haar gaan steunen, kon haar ten slotte niet meer missen. En hij had geen last van standsbegrippen. Toen vader Jansen stierf en zijn dochter een niet onaardig kapitaaltje naliet, waren ze getrouwd en in dit huis getrokken. Toen was Egbert ge borenen drie jaar later liep ze achter het stoffelijk overschot van haar man, was ze weduwe. Van een leven in de grote wereld was nooit iets gekomen. Coen was een thuiszitter, een boekenwurm, haatte visites, was niet op zijn gemak op feesten en par tijen. En de weduwe had de handen vol gehad aan de opvoeding van haar kind en aan de zorg om zich, gedurig haar stand op houdend. door de wereld te slaan, de jongen te laten leren. Liefst had ze hem op de universiteit gezien, maar de handel trok hem meer aan. Hij had een goed hoofd voor cijfers en de kans, hem geboden op het beste accountantskantoor van de stad had hij met beide handen aangegrepen. Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 20,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - WISSENKERKE Enfin, dacht Maria, wie weet wat er nog gebeurt. „Hoe lang ik in die bus zit? Nou, een goed half uur. En 't is er heus niet onge zellig," plaagde hij. „wat boeren, een han delsreiziger, schoolkinderen enzoen een schat van een conductrice." „Jakkes Bert, wees niet zo vulgair." „Lieve moeder Maria, wat is er nu vul gairs aan wat ik zeg." „Wie spreekt er nu zo overzo'n meisje." „Zoals u dat zegt, moeder, is het net of u het over een soort kroegkelnerin hëbt." „Dat genre ken ik gelukkig niet," ant woordde ze scherp, „maar een conductrice." „Nou, en wat is er tegen een conduc trice?" plaagde hij. „Nu ja...... wat zijn dat voor meisjes? Een meisje dat toch een béétje... nu ja... een beschaafd meisje doet dat werk niet. Tussen allerlei slag volk. met iedereen kletspraatjes en wie weet wat ze allemaal tegen haar zeggenNee, dat kan nooit veel bijzonders zijn." „Hmdit meisje zag er toch heus wel beschaafd uit. En ze gedroeg zich in ieder geval beschaafd. Dat deden trouwens de mensen in de bus ook. hoor. Al was het dan, zoals u zegt, allerlei slag van volk. Ik heb niet gezien dat er één vrijpostig was." „Nu, dat moest er nog bij komen." „Ik bedoelte veel praatjes had. En ze zag er trouwens wel naar uit, dat ze daarmee wel raad wist." „Je schijnt haar nogal goed opgenomen te hebben." „Daar had ik een half uur de tijd voor, moederlief. En ik moet zeggen, ik had me een slechter uitzicht kunnen wensen." „Bah. Egbert," als ze kwaad werd noemde ze hem altijd zo. „Ik herhaal, je bent vulgair. Je vader zou zoiets nooit gezegd hebben." „Mijn vader heeft zoiets waarschijnlijk nooit gezien," plaagde Bert verder, maar hij merkte, dat het onderwerp zijn moeder niet aanstond. En zó belangrijk was het ook niet. „„Gaat u toch in Beerlo wonen?" vroeg het blonde meisje, toen Bert de volgende middag weer bij de bushalte stond. Die morgen had hij op kantoor verslag uitge bracht en meneer Besoyen vond het prima. „Je gaat je gang maar, jo, maak de boel daar tiptop in orde. hou me op de hoogte en zorg dat het een reclame wordt voor ons bureau. Als je ergens mee zit, geneer je niet. van vragen word je wijs. Maar het moet 100 procent zijn. Als je dit goed op knapt, wie weet. is er meer zulk werk voor ie." Bert was dus in glanzende stemming naar de bus gestapt en die stemming vermin derde niet, toen hij het blonde meisje-in- unfform tegen de bus zag leunen. Hij vond het leuk, dat ze hem meteen herkende en haar vrijmoedigheid hinderde hem niet. Die behoorde bij haar persoon lijkheid en degradeerde niet tot vrijpostig heid. „Nou, wonen niet," vertrouwde hij haar toe. „maar ik heb er wel een paar weken werk." „Bij Bruynen?" „Ja." „Als u elke dag gaat, kunt u beter een weekkaart nemen." „Da's nog niet zo'n gek idee." De zon scheen op haar haren en deed ze glanzen als zilver. Bert betrapte er zich op, dat hij dit praatje nog wel even wilde voortzetten. „Vindt u dit leuk werk?" vroeg hij. Als zij vrijmoedig was, mocht hij het ook zijn. „Niet altijd," bekende ze, „maar 't is een goeie leerschool." „Voor wat?" „Nou, misschien laterreisleidster of stewardess op een boot of zoiets. Hier krijg je zeebenen, je leert met mensen omgaan en je hersens bij elkaar houden, ook al is het nog zo druk en zo vol. Enhet is altijd beter dan een hele dag op een kantoor te hangen of achter een toonbank te staan." „Dat doe ik," zei hij, „de hele dag op een kantoor hangen." „Hangen?" vroeg ze. „Dat geloof ik niet." Haar blauwe ogen namen hem schattend op, hij voelde dat hij kleurde bij die blik. „Nou ja, hangen is het woord niet," legde hij snel uit. „Nee hoor, ik heb leuk werk, ik moet een hele administratie op poten zetten." „Iets op poten zetten is altijd leuk," zei de blonde conductrice. „Maar daar komt de chauffeur al." Bert stommelde de schemerige bus in, op zoek naar een goed plaatsje. En hij dacht aan het gesprek met zijn moeder, de avond tevoren. „Een beetje beschaafd meisje doet dat werk niet." Wat was er onbeschaafd aan dit kind? En, onbewust aandachtiger, nam hij haar op. toen ze weer haar weg nam door de 'bus, opgewekt, schertsend met de „vaste klantjes." Voor hem zat een ver weerde tuinderHet was vast een tuin der, want Bert zag het Tuinbouwblad uit zijn jaszak steken. „Zo Jitske," zei de man en lachte zijn door de pijp gebruinde tanden bloot, „en hoe gaat het zo met me?" „Z'n gangetje," zei ze luchtig, „nog een uurtje en ik ben er weer af." „Jij hebt het maar makkelijk," vond de man, „altijd maar lekker meerijen voor niks. Ik moet maar betalen." „Maar u zit en ik sta," zei Jitske, „hoe is 't met Mieneke?" „O, die wordt al veel beter. Gisteren was ze voor 't eerst op." „Zegt u haar van me gedag? Da's vijfen tachtig." ,,'k Zal het doen. Zp, precies gepast. Dag Jits." „Dag Barends. Menéér? O ja, retourtje Beerlo. Met die weekkaart kunt u beter tot maandag wachten." „Dat dacht ik ook al," zei Bert. En toen opeens, zich vermannend: „Heet u Jitske? Wat 'n leuke naam." „Ja," zei ze en opeens was haar gezicht gesloten en bijna onvriendelijk, „zo heet ik thuis." Ziezo, dacht Bert, als je ze maar proeven wilt. Zo heet ik thuis, voor u, meneer in de bus, ben ik de conductrice. Géén fa miliariteiten. „Alstublieft, juffrouw," zei hij beleefd en zeer vormelijk. En toen zag hij opeens haar glimlach. „Dank u wel. meneer." Gevoel voor humor had ze zeker. Toen hij de bus uitstapte, knikte ze hem glim lachend toe. Gelukkig, ze was niet boos, ze verdacht hem niet van goedkope grapjes of vrijpostigheden. Want Bert wist niet waarom, maar hij wou in geen geval dat deze conductrice hem aanzag voor iemand die maar met ieder meisje aanpapte. Bij Bruynen ging het dak zowat van het huis, want de baas zei dat 'hij nu helemaal niet meer wijs uit de boel kon. Maar Bert en de boekhouder brachten hem tot bedaren en maakten hem duidelijk dat hij niet zon der rijstebrijberg in het luilekkerland van een tip-top-administratie kon aanlanden. Toen het werk afgelopen was, moesten ze maar mee naar zijn huis en een borrel drinken en hem es vertellen of ze al op schoten. De bus interesseerde Bert niet, want Jitske was toch al vrij van dienst. (Wordt vervolgd) Per jaar zijn er in ons land rond 100.000 zittingen van consultatiebureaus voor zuige lingen en nog eens 64.000 zittingen van consultatiebureaus voor kleuters. Zo'n 2500 artsen en ongeveer evenveel wijkverpleeg sters ontvangen daar ruim 1 miljoen kin deren met hun moeders. De kinderen wor den gemeten, gewogen, onderzocht. De moe ders kunnen er vragen stellen en krijgen allerlei adviezen over voeding en verzorging van hun kinderen. De kruisvereniging organiseert dat alle maal al zo'n 75 jaar lang en de „zuigelin genbureaus" en „kleuterbureaus" zoals ze in de wandeling genoemd worden waren dus al een begrip voor uw grootou ders. Tot in het kleinste gehucht worden ze gehouden in de wijkgebouwen van de kruisvereniging. Van oudsher heeft de kruis vereniging veel op met jonge moedertjes en hun kinderen. Als de kraamverzorgster nog maar nau welijks bij een gezin weg is, staat de wijk verpleegster al op de stoep om de jonge moeder uit te nodigen met haar kindje naar het consultatiebureau te komen. De overgrote meerderheid van alle moeders gaat op die uitnodiging in, omdat ze dan de zekerheid hebben, dat de gezonde ont wikkeling van hun kindje deskundig begeleid wordt. Tot zijn eerste verjaardag is het kind zuigeling en gaat zijn moeder met hem haar het consultatiebureau voor zuigelingen. Daarna is er tot zijn vierde jaar het con sultatiebureau voor kleuters. Op het CB krijgt een kind alle noodzakelijke inentingen. Ook wordt er onderzoek gedaan naar het gehoor en naar een veel voorkomende oog afwijking, het zogenaamde „luie oog". Wordt er op het consultatiebureau door arts of wijkverpleegster iets vastgesteld dat me dische behandeling noodzakelijk maakt, dan worden moeder en kind doorverwezen naar de eigen- arts. Er is tijdens zo'n bezoek aan het con sultatiebureau alle gelegenheid voor de jonge moeder om vragen te stellen, moeilijkheden te bespreken. Ook krijgt ze er allerlei ad viezen. Heeft ze die adviezen niet helemaal onthouden of begrepen, dan kan de wijk verpleegster tijdens een huisbezoek alles nog eens rustig toelichten. Hebben ouders een ziek of gehandicapt kind thuis, dan kan dat allerlei problemen geven. Ook dan weer staat de wijkver pleegster ter beschikking om tijdens huis bezoek adviezen en goede raad te geven, opdat het kind zo goed mogelijk verzorgd wordt. Ook kent zij de vele organisaties, stichtingen, fondsen etc. die er bestaan voor bepaalde groepen gehandicapten en kan dus de ouders op mogelijke hulpbrónnen wijzen. Ook kan zij er in overleg met de ouders kontakten mee leggen. Gespreksgroepen. Zoals er in tal van plaatsen gespreks groepen voor a.s. ouders („moedercursus sen") zijn. zo worden er ook gespreks groepen voor jonge ouders georganiseerd. Steeds meer wordt ook door jonge vaders aan dergelijke gespreksgroepen deelgenomen. Er wordt veel informatie uitgewisseld, er worden problemen besproken, voorlichting gegeven en zo nodig worden speciale des kundigen voor één van de bijeenkomsten uitgenodigd. Duizenden jonge ouders hebben al erg veel plezier gehad van dergelijke gespreksgroepen. Uw kind hoeft niet ziek te zijn. Uw kind hoeft niet ziek te zijn en u hoeft geen „probleem" te hebben om de wijk verpleegster te raadplegen. Ook wanneer u over bepaalde zaken bv rond de verzorging van een kind meer wilt weten, kan de wijk verpleegster een steun zijn. Als u wilt praten over veiligheid in huis voor rondkruipende kinderen of over iets anders wel eens van gedachten wilt wisselen met iemand die erg veel ervaring heeft, kunt u de wijkverpleeg ster opbellen of naar haar spreekuur gaan. De kruisvereniging is er immers voor u...! Nadere inlichtingen zijn te verkrijgen bij uw wijkverpleegster en/of bij de Kruisvere niging Noord-Beveland en Zuid-Beveland- west. Tel. 01100-15892. Kruiswoordpuzzel no. 65 7 Horizontaal: 1. soort handwerken - 5. lengtemaat - 9. bloeiwijze - 10. verlaagde toon - 12. jongensnaam - 13. Eng. bier 14. deel van Amerika (afk.) - 15. kleur 17. rivier in Italië - 18. voorzetsel - 20. aanhoudend - 22. hoefdier - 25. gevulcani- seerde caoutchouc - 28. boterton - 29. lid woord - 30. vruchtbare plaats - 31. adm. rechten - 33. plaats in N.-Brabant - 35. hevig verdriet - 38. werktuig - 41. smerig 42. nieuwe wereldtaal - 43. deel van het hoofd - 45. draak - 47. schoppen - 50. Aziaat - 51. zangnoot - 53. land in Europa 54. verlangt - 55. titel (afk.) - 56. oosterse jongensnaam - 58. voorzetsel - 59. deel van een Franse ontkenning - 60. meisjesnaam 61. familielid - 62. telwoord. Verticaal: 1. graansoort - 2. lokspijs - 3. vreemde munt (afk.) - 4. aandrift - 5. Aziaat 6. zo de akten getuigen (Lat. afk.) - 7. Bijbelse naam - 8. vrucht 11. voertuig 12. voerbak - 16. verzoekschrift - 17. strijd perk - 19. hard geluid - 21. bakkerijgrondstof 23. maanstand (afk.) - 24. kleuter - 26. gevolg - 27. water in Friesland - 32. aanzien 34. transportonderneming (afk.) - 35. heilige 36. godin - 37. dwingeland - 38. voorzetsel 39. knerpen - 40. .vlinderlarve - 41. van onderen (afk.) - 44. selenium (afk.) - 45. kleurling - 46. meer in Amerika - 48. helder 49. soort schaatsen - 52. op de wijze van 55. aanw. vnw. - 57. voorzetsel - 60. rijks grens (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 656 Horizontaal: 1. tulp - 3. armoe - 8. bluf 11. afkomst - 13. ma - 15. on - 16. hl 18. Ee - 19. bacon - 20. mom - 22. eerst 23. el - 24. materiaal - 27. ss - 28. tt 30. on - 31. nm - 32. de - 34. te - 36. eg 38. rage - 39. neder - 40. stad - 41. md 42. ia - 43. ir - 44. ra - 46. pk - 47. mi 49. VS - 50. vraagbaak - 55. sb - 57. radio 58. Leo - 59. manie - 60. or - 61. no 62. of - 63. sn - 65. sperwer - 71. gang 72. speld - 73. rite. Verticaal: 1. tombe - 2. Ik - 3. af - 4. rk 5. motor - 6. om - 7. es - 9. Is - 10. fiets 11. Anna - 12. Thea - 14. aalt - 15. oom 17. lel - 18. esse - 20. men - 21. min 25. toendra - 26. Amerika - 29. tijger - 32. datum - 33. ork - 35. Ede - 37. ode - 43. Isar - 45. aal - 46. pbc - 48. Isis - 49. vroeg - 50. vin - 51. roos - 52. genre 53. Amor - 54. kaf - 56. bende - 64. nn 66. ps - 67. ep - 68. wl - 69. ed - 70. ei.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1980 | | pagina 1