NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
SUIKE
F°1
II houdt nu
het meest geleien blad
op Noord-Beveland
in handen
Comité 100 jaar E.M.M.
ontbonden
door Tom Lodewijk
Zeeland
Magazine?
•to. 3892
Donderdag 6 december 1979
83e ftrirtpHtg
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20,— per jaar Franko per post 32,50 per jaar Advertenties 31 ct per mm, excl. BTW,
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
Haar begroeting was hartelijk. „Wel, oom
Simon! Blij u weer eens te zien."
„Och ja, kind. ik dacht, ik moet toch
weer eens bij jullie aan."
„Komt u maar gauw binnen, ik heb net
koffie."
Men mocht van Jeanne zeggen wat men
wilde, maar haar koffie was goed. Dat
wist ook oom Simon en hij liet zich niet
noden.
„Ach ja," zei Jeanne, toen ze beiden in
de salon zaten, „het heeft me zo dwars
gezeten, dat u indertijdNou ja, ik was
in een niet al te beste stemmingen
toen u weg was, zat het me erg dwars.
En Ben is zo kwaad geweest dat hij," ze
aarzelde even en zei toen verlegen, „het
hele servies van de tafel veegde."
„Och, nu ja," meende haar bezoeker, „het
beste is zoiets te laten betijen, zoals mijn
zuster Anna zegt. Alles is tenslotte op
zijn pootjes terecht gekomen. Ik zit nu
dicht bij mijn werk".
„Hoeft u vandaag niet te werken?" in
formeerde Jeanne naief. Ze besloot door
niets te laten blijken, dat de ware situatie
omtrent oom Simon's financiën haar be
kend was.
„Ik heb vandaag maar es een dagje vrij
genomen," zei hij vergenoegd. „Je koffie is
weer prima."
„U wilt zeker nog wel een kopje?"
Oom Simon zei niet nee en constateerde
inmiddels, dat Jeanne vandaag de rode loper
voor hem uit had. Hij was benieuwd naar
de drijfveren tot die plotselinge vriendelijk
heid en vond, dat je al pratend achter
veel dingen kwam.
„Je zult je wel afvragen, hoe ik zo opeens
kom opdagen," zei hij, met welgevallen
één van Ben's goede sigaren opstekend,
„maar dat zit zo." Hij aarzelde even,
scheen niet goed te weten hoe te beginnen.
Jeanne zat waakzaam, maar als sympathieke
luisteraarster, tegenover hem.
„Kijk es, ik ben nou m'n hele leven
vrijgezel geweest. Altijd m'n benen onder
andermans tafel gestoken. Ook bij Anna,
al heb ik het daar heel gezellig. En nu
heb ik met iemand kennis gemaakt. En
daardoor ben ik op het idee gekomen, dat
het nog zo gek niet zou zijn als ik nog
eens... trouwen ging. Beter laat dan nooit."
Ziezo. Het hoge woord was er uit. Jeanne
slaagde er in, hoogst verbaasd te kijken
op het vernemen van het haar reeds lang
bekende nieuws.
„Trouwen? U? Och ja, waarom eigenlijk
niet. 't Valt niet mee dan nog een vrouw
te vinden. Hoe ouwer je wordt, hoe kri
tischer."
„Inderdaad," zei hij droog, „maar ik ben
er nog niet. Want er is een dot van een
kans, dat de hele zaak niet dodrgaat."
„Niet doorgaat? Waarom niet?" vroeg
Jeanne verbaasd.
„Zij krabbelt terug. Ik weet niet waarom,
maar ze durft het niet meer aan. Opeens
niet".
Jeanne kneep zichzelf even. Tiaar methode
had weer eens succes gehad. Dat brutale
mens van Heersma had het niet aangedurfd!
En oom Simon, zich van geen kwaad be
wust. zat haar hier de hele geschiedenis
te vertellen! Het kon niet beter. Alles
kwam nu aan op haar eigen diplomatie.
Es kijken wat Ben zou zeggen, als hij zou
merken, dat zij, Jeanne, de vertrouwde van
oom Simon was!
„Er moet iets gebeurd zijn," zei oom
Simon droefgeestig, „maar opeens was alles
tussen ons veranderd. Het kan niet. zegt
ze en daarmee basta."
„Als ik niet te onbescheiden ben," vroeg
Jeanne met een gevoel of ze op drijfijs
stapte, „is het iemand die eh die wij
kennen?"
„Ik weet niet of je haar kent," antwoord
de oom Simon, „maar ze woont hier wel.
Ze is verpleegster. Ene zuster Heersma."
„Zuster Heersma," Jeanne zei het als een
zucht. Nu ging het er om, haar kaarten
verstandig uit te spelen. Ze bleef uit het
raam turen, als diep in gedachten. „Ach ja",
zei ze toen, „natuurlijk".
„Wat bedoel je?" vroeg oom Simon.
„Ach oom, het is veel beter dat ik het niet
zeg. Maar ik begrijp wel wat haar bewogen
heeft. En in zeker opzicht kan ik dat in
haar respecteren ook."
„Lieve nicht, je spreekt in raadselen; ver
klaar je nader."
„Ach oom Simon," smeekte ze bijna, „laat
me het liever niet vertellen. Het is gebeurd.
En wie zonder zonde is, moet maar de
eerste steen werpen."
„Hoor eens," zei oom Simon, opeens grim
mig, „als je zó praat, ga ik van alles den
ken. Ik meen dat als je iets weet. dat het
je plicht is het mij te vertellen."
„Later neemt u het me kwalijk."
„Dit vage gepraat zou ik je meer kwalijk
nemen. Ik noem de dingen graag bij de
naam en heb ook graag dat anderen dat
doen. Vooruit Jannie, vooruit er mee."
Jeanne stond op, zuchtte diep. Ze ging
voor het raam staan en staarde naar buiten.
Aan alles was te merken, dat ze zich in
hevige tweestrijd bevond. „Ik ken zuster
Heersma," zei ze. „als bestuurslid van het
kraamcentrum ken ik haar. Ze is indertijd
aangesteld ondanks ondanks haar ver
leden."
„Jakkes, haar verleden! Mens, wat kan
ze voor een verleden hebben?"
„Hoor eens oom Simon, ik ben ervan
overtuigd dat ze eh niet weer de kans
zal krijgen. Maar goed, ik zeg het dan
maar ze is indertijd uit Holland weg
gegaan, omdat ze in de gevangenis heeft
gezeten. Wegens diefstal."
„Zo, zo," zei oom Simon verslagen, „daar
hoor ik van op. In de gevangenis, zei je?"
„Ja. En nu ben ik wel de laatste om te
zeggen: wie eens steelt is altijd een dief.
Dat vind ik erg onbarmhartig," vervolgde
Jeanne haar predikatie, „maar ja, ten eerste
is je naam bevlekt. En ten tweede: je weet
maar nooit of het een incidenteel geval
is of dat er kans is op eh recidive."
Ze sprak het woord trots uit. Het klonk
geweldig, vond ze.
„Met andere woorden: 't kan wéér ge
beuren," zei hij koel.
„Op een of andere manier. Er zijn mensen
voor wie het geld tovermacht heeft. Ze
zijn bereid er alles voor te doen. En nu
u me dit vertelt oom nee, ik zeg het
niet. U zoudt boos op me zijn."
„Spreek gerust je hart uit," zei hij. „Ik
ben blij dat ik dit allemaal aan de weet
kom."
„Misschien heeft ze gedacht," Jeanne zei
Tijdens een vergadering met het bestuur
van de Kon. muziekvereniging „E.M.M." te
Kortgene in het dorpshuis „De Pompweie",
is het comité, dat de viering van het 100-
jarig bestaan van die vereniging heeft ge
organiseerd, ontbonden.
De voorzitter van dit comité, dhr. G.
Boot, gaf een overzicht van de voorbereiding
en d„e uitvoering van het gevarieerde pro
gramma op 31 aug. en 1 sept. j.l. Zijn
conclusie was, dat het comité, mede dankzij
prettige samenwerking met het bestuur van
de jubilerende vereniging, met genoegen
hierop terugziet. Hij bracht dank aan de
secretaris, dhr. A. Westdorp. Deze heeft
zeer veel werk verricht. Vanaf de eerste
vergadering op 27 maart tot op heden is
alles in een prachtig album gebundeld.
Nadat die aan de voorzitter van E.M.M.,
dhr. A. Welleman, was overhandigd, dankte
deze voor de wijze waarop het comité de
viering van het 100-jarig bestaan heeft
georganiseerd. Het zijn voor heel onze ge
meenschap onvergetelijke dagen geworden
en jong en oud is hierbij betrokken geweest.
Mede dankzij financiële bijdragen van de
het heel voorzichtig, want nu werd het ijs
inderdaad spiegelglad, „dat u een man
van geld was. En dat is dan óók een manier
om er aan te komen."
„Nu," zei oom Simon, „daarin heeft ze
niet verkeerd gedacht. Ik heb geld genoeg.
Ik had bepaalde plannen om het te besteden,
of liever, zij had bepaalde plannen".
„O," Jeanne zoog hoorbaar haar adem in,
„zij had bepaalde plannen. Juist." Ze knikte,
perste haar lippen op elkaar, dacht er
zichtbaar het hare van.
„Dit alles," zei oom Simon, „brengt me
helemaal in de war."
„Wat een wonder," zei Jeanne begrijpend,
„u bent zelf zo ronduit en zo eerlijk. Zoiets,
daar staat u vreemd van te kijken. Ik heb
in mijn leven meer meegemaakt, ik ben
niet zo goed van vertrouwen."
„Dus dat zou het geweest kunnen zijn,"
zei oom Simon als in gedachten. „Dan is
ze toch niet zo slecht, als ze om die reden
het niet met mij aandurft, niet."
„Ze is misschien bang dat het uitkomt,
en dan is de boot natuurlijk aan."
„Hoe zou zoiets uitkomen? Hoe lang zal
het al wel geleden zijn? Wie zou er van
weten?"
„Och, dat weet u niet. In ieder geval
weet ik het, zoals u hoort."
„En weet zij, dat jij het weet?"
Die vraag was opeens zo scherp op haar
gericht, dat Jeanne nerveus werd. Ze besloot
het spel voorzichtig te spelen. „Het is de
vraag, of ik de enige ben die het weet.
Het is een rechtzaak geweest."
„Is ze veroordeeld?"
„Nee," zei Jeanne traag, „ze is vrijge
sproken. Wegens gebrek aan bewijs. En
meteen daarop nam ze de benen. Naar Zuid-
Amerika. Misschien hebt u haar daar wel
es ontmoet," lachte ze.
„Daar is Zuid-Amerika een beetje te
groot voor. Maar dan is het toch best
mogelijk, dat ze het niet gedaan heeft."
„Zou ze, als ze wist dat ze onschuldig
was en dat ze die onschuld bewijzen kon,
het opeens met u hebben uitgemaakt?"
vroeg Jeanne triomfantelijk.
Oom Simon zat diep in gedachten, richtte
zich toen ineens op. „Moet je horen. Ik
was van de week in Utrecht en daar sprak
ik ene meneer De Jong. Zegt die naam je
iets?"
„Nee," zei Jeanne, „er zijn zoveel De
Jongen."
„Het is een heel ouwe baas, al bij de
tachtig, of in de tachtig, meen ik. Hij had
daar vroeger een zaak."
Jeanne luisterde, zich afvragend waar oom
Simon heen wilde.
„Die De Jong had een zoon en die hielp
in de zaak. Die zoon was een nogal wilde
jongen. Zijn vader had niet veel plezier
van hem. De zoon moest in de zaak later,
maar vader hield zijn hart vast. Enfin, om
een lang verhaal kort te maken, zoon stak
geld uit de zaak in zijn zak. En toen hij
vreesde ontdekt te worden, gooide hij de
schuld op een ander."
Jeanne werd waakzaam. Iets in de toon
van haar bezoeker beviel haar niet. Maar
ze bleef luisteren met een vage uitdrukking
op haar gezicht van wat-gaat-dit-alles-mij-
aan?
„De politie werd er in gemengd, de ver
dachte werd in voorarrest gesteld. De zaak
kwam voor. Er waren alleen wankele be
wijzen, gemerkt geld in de mantel van de
verdachte. Ze was niet op heterdaad be
trapt, uit niets bleek dat ze boven haar
middelen leefde. Het politie-onderzoek leek
naar niets. Ze gingen er van uit, dat ze de
schuldige hadden en keken niet uit of
mogelijk een ander het gedaan had. En die
ander speelde de rol van aanklager."
„Wel," zei Jeanne niet op haar gemak,
„dat is een vreemd geval."
(Wordt vervolgd)
ingezetenen van Kortgene, vele oud-inge
zetenen en een aantal instellingen is een
programma uitgevoerd kunnen worden, dat
letterlijk klonk als een klok. Verder was
hij vol lof over de medewerking van het
gemeentebestuur.
De ere-voorzitter van het comité, bur
gemeester J. L. D. van der Linde, was bij
zonder tevreden over het verloop van de
feestelijkheden Hier is aangetoond wat met
gemeenschapszin te bereiken is. Hij hoopte
dat hen E.M.M. goed zal gaan en dat men
bij een volgend jubileum weer een beroep
zal kunnen doen op zulk een voortreffelijk
comité.
Dit hoopte ook de voorzitter van E.M.M.
Hij was ervan overtuigd, dat alle comité
leden zich stuk voor stuk hebben ingezet
bij de voorbereiding en de uitvoering van
dit aantrekkelijk programma. Onze vereni
ging is u daar zeer dankbaar voor. Hij
vond het wel spijtig, dat de NOS geen tijd
had kunnen vinden om aandacht aan dit
jubileum te schenken, hoewel er vroegtijdig
om is verzocht.
HENGELSPORTERS
HIELDEN
ST. NICOLAASWEDSTRIJD
Op zaterdag 1 december 1979 was het
voor de hengelsportliefhebbers, die lid wa
ren van de Noord-Bevelandse hengelsport
vereniging. een feestwedstrijd ter gelegen
heid van de verjaardag van St. Nicolaas.
Deze wedstrijd werd gehouden in de Oos-
terschelde in de omgeving van Colijnsplaat.
Het bijzondere van deze wedstrijd was, dat
iedere deelnemer na afloop een prijs in
ontvangst kon nemen, wat bij de andere
wedstrijden maar 1 op de 5 deelnemers
betreft. 63 deelnemers lieten zich voor deze
wedstrijd inschrijven.
Over de vangsten mocht men niet klagen,
want na afloop van de wedstrijd bleek dat
er in totaal 393 vissen gevangen waren.
Het viel wel bijzonder op, dat er bij elke
5 gevangen vissen maar 1 bovenmaatse vis
bij was, zodat vele andere vissen de vrijheid
terugkregen. Voor de 6 pechvogels was het
ditmaal niet erg, want ook zij kwamen
Kruiswoordpuzzel no. 653
Horizontaal: 1. deel van de dag - 6. tegen
werping - 11. zangnoot - 12. betrouwbaar
14. zangnoot - 15. vaartuig - 17. ouderloos
kind - 20. in bruikleen geven - 22. graan
soort - 23. koraaleiland - 25. buigzaam
27. tooi - 29. begrip - 31. aanzien - 32.
riviermond - 33. voorzetsel - 34. in aanzien
houden - 36. uitgesmolten stukje vet - 38.
meisjesnaam - 39. bevel - 40. titel (afk.)
41. Gode zij lof (afk.) - 42. landbouwwerk
tuig - 43. familielid - 44. kaartspel - 46.
kleverig - 48. en anderen (afk.) - 50. pers
bureau - 52. vis - 54. schoeisel - 56. opgeld
57. naaigerei - 59. soort afsluiting - 60.
telwoord - 62. half - 64. moerassig - 66.
breekbare - 67. de somma van (afk.) - 69.
uitbrander - 72. gewicht (afk.) - 73. het
aanhoudend ratelen - 74. soort verhaal.
Horizontaal: 1. aandeel - 7. grafiet - 13.
man - 14. PTT - 15. rat - 16. lor - 17. el
18. lot - 19. kor - 20. so - 22. SER - 24. vel
26. ibis - 29. ramen - 31. stop - 33. kater
35. kar - 36. moede - 37. al - 38. toe
40. lok - 41. et - 42. kroniek - 43. Ko
45. lee - 46. beo - 48. dg - 50. allen
52. dal - 54. rover - 56. leek - 57. hagel
59. Mina - 60. tam - 61. Lea - 63. BS
65. gom - 66. pro - 67. WI - 68. elk
70. ket - 72. lei - 73. die - 74. rapport
75. planeet.
voor een prijs in aanmerking.
Naar gelang van het aantal behaalde
punten werd de volgorde van het in ont
vangst nemen van de prijs bepaald. Door
het trekken van een envelop werd het
nummer van de prijs bekend. Als extra
prijs was er voor iedereen nog een pracht
van een boterletter aanwezig, die door
niemand geweigerd werd.
De voorzitter Biondina uit Kamperland
reikte de prijzen uit. Alvorens dit te doen
bedankte hij alle deelnemers voor hun op
komst. Hij herinnerde er aan, dat dit de
laatste wedstrijd in 1979 was geweest. Wij
gaan eerst de jaarwisseling vieren, zo sprak
hij, en hopen het volgend jaar met andere
wedstrijden terug te komen.
Deze wedstrijd was een afsluiting van
een seizoen, waarin er in totaal 15 wed
strijden plaatsvonden.
Verticaal: 1. zoogdier - 2. ongeveer (afk.)
3. lusthof - 4. plant - 5. gewicht (afk.)
6. meervoud (afk.) - 7. weg voor het verkeer
8. kleurstof - 9. de oudere (afk.) - 10.
hoofdplaats van Iran - 13. getij - 15. pri
mitief vaartuig - 16. bloem - 18. plaats in
Duitsland - 19. geluidloos - 21. ontkenning
22. deel van een zeilboot - 24. doorgang,
entree - 26. nummer (afk.) - 28. meubelstuk
30. heidebloempje - 32. zuidvrucht - 35.
tijdperk - 37. al (Eng.) - 43. deel van de
week - 44. dapper - 45. kleurstof - 46.
vangwerktuig - 47. moh. boetende bedel
monnik - 49. groente - 51. slot - 53. slede
55. plant - 57. gebaar - 58. klein net - 61.
eter - 63. dooreengekneed mengsel - 65.
de onbekende (afk.) - 68. lidwoord - 70.
reeds - 71. inhoudsmaat (afk.) - 72. met
dank (afk.).
Verticaal: 1. Amerika - 2. aal - 3. nn - 4.
epos - 5. etter - 6. lt - 7. gr - 8. raken
9. atol - 10. il - 11. Eos - 12. trompet
21. pit - 23. rak - 24. ver - 25. Ate - 27.
bal - 28. set - 30. maandag - 31. sok
32. ode - 34. roken - 36. moker - 39. ere
40. leb - 43. kaliber - 44. ole ,- 45. lek
47. oom - 48. den - 49. graniet - 51. les
52. dam - 53. lel - 55. vin - 57. hamer
58. lepel - 60. toko - 62. aria - 64. sla
67. wie - 69. kp - 71. tt - 72. lp - 73. de.
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 20,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
33 ÉH31 35 37 Hf
43 MBU !^^H46
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 652
