NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
DU
SUIKER
OOM
U houdt nu
het meest gelezen Mad
op Noord-Beveland
m handen
Zeeland
Magazine?
>or Tom Lodewijk
No. 3886
Donderdag 25 oktober 1979
83e fsargma
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs ƒ20,— per jaar Franko pes post ƒ32,50 por jaar Advertenties 31 et per mm, exd. BTW,
Voor foutas in advertentk» per tefeiott upgi jjnmiii, Kaztnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
Bent u reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 20,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
WAAR KOMT DIE UITDRUKKING
VANDAAN?
„Een man een man, een woord een woord".
Deze uitdrukking wil zeggen, een eerlijk
man houdt zijn gegeven woord. Zo waarlijk
een man in de beste zin van het woord
een man van eer is, zo is ook zijn gegeven
woord te vertrouwen. Het is een zeer oude
uitdrukking die nog dateert uit de tijden
toen ongeschreven afspraken bindend waren.
„Iets verdonkeremanen".
Iets ongezien wegnemen, verduisteren,
stelen. In het ongeveer hetzelfde beteke
nende „verduisteren" vinden we een soort
gelijke strekking. Het bij donkere maan
wegnemen van iets, zodat er geen licht is
en niemand het kan zien. Het duister maken
van iets, het zo donker maken als wanneer
er geen maan staat, komt allemaal neer
op het wegnemen, wanneer niemand iets
kan zien, of zodat niemand het meer zien
kan. Dus doodgewoon stelen.
„Een twistappel".
Een geschilpunt. De oorsprong moeten we
zoeken in de mythologie. Eris, de godin
van de twist, wierp eens een gouden appel
dat je allebei je handen mag dichtknij
pen."
„Ja. zie je, dat vind ik zelf ook. Nou
jongens, jullie zijn de eersten die het
weten."
Anneke stond op.
„Oom Simon, daar ben ik nou toch zo
blij om." Ze sloeg 'haar armen om hem
heen en zoende zijn gebruinde wang. Toen
kwam ze met uitgestrekte hand op Han
toe. „Ik ken je nog wel helemaal niet,
maar als ik jullie zo zie ben ik heel erg
blij. Kom es een keertje alleen, dan klet
sen we samen wat. waar die kerels niks
mee nodig hebben."
„O graag," zei Han, en oom Simon zag
met welgevallen dat die twee vrouwen al
meteen goed met elkaar konden opschie
ten.
„Het wordt natuurlijk wel wat raar
Han", zei Pieter, die ook nadrukkelijk
handen schudde, „dat ik voortaan tante
tegen je zal moeten zeggen."
„Dat zul je wel laten!" zei Han be
vreesd.
„Je bent tegen mij ook altijd zo eer
biedig", zei oom Simon. „Vooral als je
in de majem ligt, wanneer ik een karper
vang."
„Dat verhaal ken ik nog niet," zei Han
en terwijl Anneke stilletjes wegsloop, kreeg
ze het verhaal van de karper te horen
„Die karper had ik eigenlijk moeten
opzetten." zei Simon Kolberg, „want door
die karper ontmoette ik Sjoerd, en door
Sjoerd ontmoette ik jou."
„Zo zie je," constateerde Simon, „als je
maar genoeg hengelt vind je altijd wel een
vrouw."
Even later kwam Anneke terug met een
goede fles wijn, „zuinig bewaard voor een
gelegenheid", en een schotel met kaashap
jes. „Ik wist niets vooruit," verontschul
digde ze zich, „maar dit eist mèèr dan
gewoon koffie!"
Het ijs was meteen gebroken, dank zij
de krachtige aanpak van Simon en ook
Han merkte, waarom deze zo graag in
htlize De Jong vertoefde. Wie hier „in de
flank viel", zoals Simon het uitdrukte,
„behoorde meteen tot de familie."
„En wat ga je nou doen?" vroeg Pieter
ronduit, „rentenieren?"
„Daar ben ik nog lang niet aan toe en
Han nog minder," was het antwoord.
„Nee, we hebben een heel ander plan,
maar het is nog lang niet in kannen en
kruiken. Daarom blijft Han zo lang kra
men en ik 'boten bouwen, trouwens, daar
zal ik toch wel de liefhebberij voor hou
den, tot we een beetje zekerheid hebben."
„Je maakt me nieuwsgierig," zei Pieter.
„Han zeg jijhet maar," moedigde Si
mon aan.
Toen kwam Han met haar plan voor de
dag. Een oud ideaal wilde ze werkelijkheid
doen worden. Ze wilde een tehuis stichten
voor kinderen die bijzondere verzorging no
dig hadden, en ze had 'het oog op een
ouderwetse, maar ruime villa, die hier niet
zo ver uit de buurt stond in een stuk nog
vrijwel ongerepte natuur.
„Villa Elise zeker," wist Pieter. „Nou.
da's een mooi plekje. Alleen heeft het huis
een opknappertje nodig, en een goeie ook."
„O ja," stemde Han in, „en dat is het
niet alleen. Ik moet ook een beetje morele
steun hebben. Ik heb een paar dokters
die er alles voor voelen, en ik heb nog
een paar invloedrijke mensen nodig. En
fin, haast is er nog niet bij, je moet dat
niet forceren, misschien gaan er wel een
paar jaar overheen voor we werkelijk kun
nen beginnen."
„Wanneer trouwen jullie?" vroeg Pieter
schijnbaar zonder reden.
Wanneer mijn werkzaamheden aan dit
ehprojekt me zo gaan opeisen dat ik
mijn werk voor het centrum moet laten
schieten," vertelde Han. „Misschien al met
een paar maanden, een half jaar op z'n
hoogst."
(Wordt vervolgd).
tussen de gasten van de bruiloft van Peleus
en Thetis. Op de appel stond het opschrift:
„voor de schoonste". Hierdoor ontstond
twist tussen Juno, Minerva en Venus, die
elk pretendeerden de schoonste te zijn.
De herder Paris als bemiddelaar aan
gewezen, wees tenslotte de appel aan Venus
toe. Teruggrijpend naar deze mythologische
vertelling spreekt men over een geschilpunt
als over een „twistappel".
„De kroon spannen".
Dat wil zeggen, boven anderen uitmunten,
de eerste zijn in aanzien en eer, alle an
deren achter zich laten. Onder „kroon"
moet men verstaan de krans, de lauwer
krans. als zinnebeeld van eer en roem, die
iemand bijvoorbeeld door een overwinning
heeft verworven en op het hoofd heeft
gezet. Vandaar dat het de betekenis kan
aannemen van boven anderen uitkomen,
anderen overtreffen en de krans verwerven.
KOLLEKTEN
De Zeeuwse kollekte te Kamperland heeft
1285,80 opgebracht.
In Wissenkerke heeft de buskollekte voor
de blinden opgebracht 450,66.
VEILIG VERKEER NEDERLAND
AFDELING KORTGENE
Het wegverkeer in Nederland neemt nog
steeds toe, evenals het gemotoriseerd verj
voer. Daarom is het begrijpelijk dat de
vereniging Veilig Verkeer Nederland op deze
situatie inhaakt en probeert overal in den
lande afdelingen op te richten, met het
doel de consument (weggebruiker) wegwijs
te maken in de doolhof van regelingen en
verkeerssituaties.
Overal waar een „gat in de markt is"
probeert men een afdeling op te richten.
En daarom is in de gemeente Kortgene
besloten dat „gat" te dichten, omdat er
géén afdeling was.
Men wil nu proberen wèl zover te komen
in het belang van de weggebruiker, Of men
nu voetganger, fietser, brommer, motor
rijder of automobilist is. Een stukje voor
lichting kunnen we allemaal gebruiken en
Kruiswoordpuzzel no. 648
Horizontaal: 1. hoofdslagader - 6. langzame
11. Alg. Ouderdomswet (afk.) - 12. ijle stof
14. heidemeertje - 16. pl. in Overijssel - 18.
ruim - 19. pl. in Oost-Europa - 21. nihil
23. netto (afk.) - 24. rijgsnoer - 25. koude
lekkernij - 26. slot - 27. geestdrift - 28.
dubbelklank - 30. baardje - 33. reinigings
middel - 36. bouwland - 39. ambtskleding
40. slede - 41. bevestiging - 42. zwijn - 43.
boomvrucht - 45. soort gereedschap - 49.
droog van wijnen - 52. anno (afk.) - 54.
openbare betrekking - 55. opera - 57. Eng.
voorzetsel - 58. metaallegering - 60. ten-
toonst. geb. in A'dam - 62. keurtroep - 64.
vogel - 65. gegraven water - 66. part - 67.
telwoord - 69. omroepvereninging - 70.
voordeel - 71. graansoort - 72. werpstrik.
Horizontaal: 1. baron - 4. reu - 7. sepia
10. ouderwets - 13. wild - 14. papa - 16.
opa - 18. Dee - 20. Abe - 22. dol - 23.
kwartet - 25. ras - 26. rm - 27. sec - 28.
ds - 29. as - 30. one - 32. opm - 34. ka
36. gedrang - 37. popelen - 38. al - 39. erg
41. rui - 42. t.p. - 43. en - 45. las - 47.
Ob - 48. die - 49. Elspeet - 50. val - 52.
Ans - 53. K.P.M - 54. Eli - 55. trek - 59.
neer - 62. aspiratie - 65. nooit - 66. kei
67. klaar.
wanneer we als weggebruiker de hand in
eigen boezem steken moeten we tot de com
clusie komen dat we vele dingen nog niet
weten.
Enwe dragen niet alleen verant
woordelijkheid voor onszelf op de weg.
maar we zijn medeverantwoordelijk voor
onze medeweggebruiker. Daarom is het no
dig en noodzakelijk dat we ons laten voor
lichten en begeleiden. Daartoe hebben on-
derstaanden gemeend een oprichtingsver
gadering voor een afdeling te beleggen in
het dorpshuis „De Pompweie" te Kortgene
op donderdag 8 november a.s. des avonds
om 8 uur.
Onze doelstelling is deze: „DE BEVORDE
RING VAN DE VERKEERSVEILIGHEID IN
DE MEEST RUIME ZIN DES WOORDS".
Zie verder de folders die u dezer dagen
hebben bereikt of nog zullen bereiken.
Namens de voorbereidingscommissie:
P. v. d. Giessen. adj. Rijkspolitie, Kortgene.
Mevr. A. Schippers-van Oeveren, Kats.
Mevr. C. A. van Dijke-Geluk, Colijnsplaat.
C. J. van Damme, Kortgene
Verticaal: 2. vruchtbare plaats - 3. water
bij Rotterdam - 4. te weten (afk.) - 5. deel
v. e. bijenkorf - 7. als volgt (afk.) - 8.
draaien - 9. vorm - 10. knaagdier - 12.
in de verte - 13. vis - 15. naaigerei - 17.
plant - 20. lopend touw - 22. opschik - 24.
dikwijls - 29. spelleiding - 31. pers. vnw.
32. insekt - 33. gesloten - 34. deel v. e.
boom - 35. vis - 36. zoogdier - 37. steen
38. belemmering - 44. water in Duitsland
45. lidwoord - 47. verstand - 48. lijst - 49.
stijf - 50. pl. in Egypte - 51. houten been
verlenging - 53. vr. munt - 54. niet dezelfde
56. bijwoord - 57. godin - 59. bez. vnw.
61. karakter - 63. beetje - 68. vaartuig
(afk.) - 70. voorzetsel.
Verticaal: 1. brood - 2. ooi - 3. nul - 4. re
5. ergeren - 6. uw - 7. sta - 8. esp - 9.
alles - 11. dd - 12. e.p. - 13. walm - 15.
aard - 17. porselein - 18. das - 19. etc.
21. basketbal - 23. kanarie - 24. toppunt
29. aga - 30. ore - 31. eng - 32. oor - 33.
mei - 35. A.N.P. - 40. dappere - 44. nest
45. L.S.K. - 46. samen - 47. over - 48.
dalen - 51. liter - 56. R.A.I. - 57. Est
58. k.p. - 59. n.t. - 60. eik - 61. eel
63. ik - 64. ai.
HOOFDSTUK XI.
Waarin onthullingen worden gedaan en een
fles wijn opengemaakt.
„Jij bent toch vanavond wel thuis?"
vroeg Anneke 'haar man.
„Als je jou hoort ben ik iedere avond
weg," zei Pieter verwonderd.
„Nee maaroom Simon vroeg of we
vanavond thuis waren. Dan kwam hij
even aan."
Pieters verwondering nam toe.
„Vanwaar die plechtigheid?"
Oom Simon woonde nu al enkele maan
den bij zijn zuster in en was een ongere
gelde, maar frequente gast in het gezin
De Jong. Vooral sinds hij samenwerkte met
Sjoerd. hadden de neven Kees en Kas in
hem een geweldige aanwinst ontdekt. Meer
malen vonden ze de weg naar de werf en
uren zaten ze in een schuitje op het meer.
De jonge Simon kon met zijn oom tech
nische gesprekken houden over buitenboord
motoren en al dat gesnor. Verder vond
Simon het bijzonder prettig dat hij bij
Pieter en Anneke zonder meer kon binnen
lopen, niet als visite werd beschouwd, rus
tig in een makkelijke stoel een krantje kon
zitten lezen zo goed als met Pieter een
diepzinnig gesprek voeren over de filosofie
van het hengelen, terwijl Anneke, die een
bijzonder wit voetje bij hem had, bij hem
voor al haar problemen een symphatiek oor
vond. Dit alles in aanmerking genomen,
was het wel verwonderlijk dat Oom Simon
voor deze avond „belet" vroeg.
„Misschien," zei Pieter ironisch, „was hij
in de war en moet hij bij Thea zijn."
„Daar loopt ie nogal hard!", antwoord
de zijn vrouw.
Inderdaad had Oom Simon, die als zo
vele robuste, openhartige mensen toch een
heel gevoelig huidje had, niet veel lust
meer tot bezoeken bij Herman en Thea.
Zijn elegante nicht Saskia zag hem niet,
als hij haar op straat eens tegenkwam.
Thea had hem een keer niet kunnen ont
wijken. had vriendelijk gevraagd hoe het
ging en heel in het algemeen en zonder
al te veel nadruk „komt u nog es an?".
Dan wist hij wel hoe de vlag er voor stond.
De familie Weezenaar legde niet langer eer
met hem in, 'hij was integendeel een fa
milielid dat maar op de achtergrond moest
blijven. Het was waar. ook Pieter was maar
een armoedzaaier, een arme schoolmeester,
maar Pieter was nog een beetje een intellec
tueel in de ogen der familie en, nu ja, „nu
eenmaal een rare". Oom Simon was maar
een gewone handswerkman en dat trof te
dieper, nadat men hem als miljonair had
binnengehaald.
„Nou ja," concludeerde Pieter, „we zijn
thuis. We zullen wel horen wat ie op z'n
lever heeft. Misschien herrie met Sjoerd?"
„Herrie met Sjoerd"!, zei Anneke weg
werpend. Wie kreeg ooit herrie met Sjoerd?
Toen er die avond gebeld werd en Pieter
zich haastte om open te doen, zag hij tot
zijn grote verbazing twee mensen in het
duister voor de deur staan, en die ver
bazing werd nog groter, toen hij in een
ervan zuster Heersma 'herkende, die ook
hij wel eens op de werf bij Sjoerd had ont
moet.
„Twee varensgasten," zei oom Simon iets
te luiddruchtig, „zoeken een plekje aan de
wal bij de huiselijke haard."
„Kom d'r in, pekbroeken," antwoordde
Pieter.
Ook Anneke keek verwonderd toen ze,
met Oom Simon, Han Heersma zag bin
nenkomen.
„Dit is zuster Heersma," stelde Pieter
voor „ook een liefhebster van varen." Ja,
dat wist Anneke, want oom Simon had
van de ontmoeting verteld, en van de ge
broken mastmaar niet van zijn be
zoek bij Han. Ongeneeslijk romantisch als
ze was, maakte haar vlugge geest een ge
waagde combinatie, maar ze verwierp die
gedachte meteen. Oom Simon zou toch
nietmaar waarom niet? En, zo ging
Anneke's gedachtenspinsel onweerstaanbaar
verder, was het zo'n gek span? Maar 'haar
gezicht verried niets van haar gedachten,
al viel het baar wel op dat de bezoekers
allebei een beetje nerveus waren. Pieter zei
niets, ze gaf een kwartje voor zijn ge
dachten. Als hij zo'n blanco gezicht trok,
waren die gedachten allesbehalve blanco!
Er was het gewone preludium van kof
fie met veel of weinig suiker en niet zo
veel melk, en even wat gepraat over de
boot en over het weer, en toen schraapte
oom Simon, die de taal nimmer gebruikte
om de gedachten te verbergen, zeer na
drukkelijk zijn keel.
„Lui," zei hij, „jullie bent wel hard-
stikke beleefd om niks te vragen, maar
jullie denkt natuurlijk: wat doen die twee
nou hier?" Hij zag de gastheer en de gast
vrouw uitdagend aan.
„Momenteel koffie drinken," zei Pieter
nuchter.
„Daar hoeven we niet voor hierheen te
komen, al gaat er geen koffie boven die
van Anneke."
„Ouwe vleier," zei de gastvrouw.
„Jongens," ging oom Simon onverstoord
verder, „we zijn hier omdat we eens met
jullie wilden praten. Han en ik. En als ik
zeg Han en ik, dan bedoel ik ons samen."
Anneke zag hoe Han opeens een felle kleur
kreeg. Ze slaakte een kreetje van plezierige
spanning.
„Wij denken er namelijk over om voor
het vervolg sam-sam te gaan doen, en nou
zul je het gek vinden, maar we wilden
eens horen wat jullie daar nou van den
ken."
Er viel een diepe stilte, terwijl Pieter met
aandacht zijn pijp weer aanstak.
„Ja lieve mensen," zei hij, „wat moeten
wij er van zeggen. Dat is toch een zaak
die alleen jullie tweeën aangaat?"
„In zekere zin wel," zei oom Simon,
„maar als ik nou es ronduit mag zijn: vin
den jullie het niet gek dat een ouwe kerel
als ik
„Niet zo opzienbarend naar complimen
tjes gaan vissen, oom", zei Anneke lachend.
„Han had natuurlijk wel honderd 'betere
kunnen krijgen en eerlijk gezegd snap ik
niet hoe ze het aandurft, maar het is een
moedige vrouw," grinnikte Pieter.
„Dus jullie vinden het niet gek?"
„Gek?" kwam Pieter. "Gek zou het zijn
als u uw hele verdere leven als een ouwe
vrijgezel bleef doorbrengen, 't Werd tijd.
zou ik zo denken, dat een vrouw dit kar
wei es aanpakte. En ik ken Han maar op
pervlakkig, maar ik vind wel oom Simon,
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 647
