NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
R
•ui
SUIKER-OOM
U houdt nu
tet meest gelezen
op üoom-Beuelansf
door Tom Lodewijk
Magazine?
No. 3885
A
Donderdag 18 oktober 1979
83e laergaog
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
20,— per jaar Franko per post 32*50 per jaar Advertenties 31 et per mm, exd. BTW,
Voor fouten in advertenties per teiefooa opgegeven. Kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
Simon Kolberg liep de werf op, keek
naar de boot met de versplinterde mast.
Hij ging zitten op een kist en staarde, de
handen ineen gevouwen, over het water. Hij
zat daar zo onbeweeglijk, dat alleen de
af en toe uit zijn pijp omhoog kringelende
rookwolkjes aanduidden, dat hij geen beeld
was. Maar die rookwolkjes onthulden ook
een hevige aktiviteit van z'n brein.
Toen Han Heersma wegreed, had een
plotselinge onrust hem te pakken gekregen.
O zeker, het leek zo genoeglijk, hier je
leven te slijten op dat werfje samen met
een ouwe vrijgezel als Sjoerd. En hij had
een goed kosthuis bij Anna. En hij kon
altijd oplopen bij Piet en Anneke. Maar
toen ze daar vanmiddag samen aan tafel
zaten, had hij plots een gemis gevoeld,
het gemis van een vrouw.
Simon Kolberg was geen vrijgezel uit
roeping. Er waren vrouwen in zijn leven
geweest. En hij had zelfs eens op het punt
van trouwen gestaan, maar de beslissende
stap nooit genomen. Hij verkoos de vrijheid.
Hij was bang voor een sleurleven, vast
baantje, huiselijke beslommeringen, een
vrouw die beslag op je legde. En omdat
hij altijd een vrijbuitersleven had geleid en
hard werk. dat de volle aandacht opeiste,
zijn dagen vulde, had hij het gemis nooit
gevoeld.
Nu, even vijftig, nog in de kracht van
zijn leven, wist hij toch dat die tijd voor
bij was. De avonturen waren voorbij, daar
stortte je je in als jonge vent. Hij was te
bedachtzaam geworden, had te veel gezien.
Een mens moest ook kunnen genieten van
het besef iets bereikt te hebben, al bete
kende dat geen rentenieren. Hier, dit werfje
van Sjoerd, daar was best iets van te maken.
Sjoerd was een prima vakman. Dat nieuwe
ontwerp, daar zat iets in. Hier wilde hij
graag blijven werken, maar hij zou zo
graag thuiskomen inja, in een eigen
huis. Anne was een beste meid, maar hij
kreeg soms het gevoel of hij in een be
jaardentehuis zat. En daar voelde hij, was
hij de eerste twintig jaar als 't God be
liefde, nog niet aan toe.
De komst van Sjoerd deed hem opschrik
ken en weldra waren zijn gedachten hele
maal bij het jolletje van Han. Sjoerd trok
een bedenkelijk gezicht, maar zag er wel
een gat in. Er lag nog een prima mast,
van een schuitje dat in diggels gevaren was.
Daar was wel iets van te maken, dat niet
de-wereld-uit zou kosten. Hij begrootte de
schade en het viel nog best mee.
„Bij een gewone scheepswerf," zei hij,
„was ze twee tot driemaal zo duur uit
geweest. Maar ja, Han is iedereen niet, wat
zeg jij Simon?"
Dat was Simon hartgrondig met hem eens.
Opgewekt stapte hij de volgende dag op
de fiets. Het was een prachtige zomeravond.
Het idee in een bus te zitten, schrikte hem
af. En hij had de buitenlucht nodig om
na te denken.
„Zó," zei Han respectvol, „jij bent voor
geen kleintje vervaard. En vanavond nog
dat hele eind terug."
„Ach kind, dat is zo heerlijk. Lekker
rustig langs de weg. En het is goed voor
de lijn ook."
„Ja, dat heb jij wel nodig," lachte ze,
terwijl ze zijn stoere, gespierde gestalte
opnam. „Zoveel overbodig vet zit er niet
op je ribben."
Baat a wad» gwabonneerd op
I tijdschrift
t actualiteiten, cultuur,
mententen, historie en
Heft geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
sten van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 20,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
„Ik ben één van die gelukkige mensen,"
verklaarde Simon, „die zo veel kan eten,
als hij wil en nooit dik wordt."
„Is dat soms een tip, dat je al weer
honger hebt?"
„Zo ver is het nog niet."
„Ik heb boterkoek bij de koffie, dus
dat vult de gaatjes weer een beetje."
Simon genoot van de koffie, loofde de
boterkoek en de bakster van de boterkoek,
en deed zijn verhaal.
„Dat valt mee," zei Han verheugd. „Dat
arme kind was gisteravond nog aan m'n
deur. Is nog op school, dolgraag op het
water, zorgt voor haar eigen bootje, al haar
zakgeld gaat er aan. Ik denk, dat ik haar
maar niet eens lastig val. Dan is er weer
een blij mens in de wereld, 't Is een aardige
meid. we hebben zo gezellig zitten kletsen.
Ik verheug me er al op om haar gezicht
te zien."
„Ik begin inderdaad te geloven," zei Si
mon ernstig, „dat jouw levensvreugd ligt
in het geluk van je medemensen."
„Maar dat is ook iets heerlijks," gaf
ze toe. „als je iemand kunt helpen, blij,
gelukkig kunt maken. Iets mooiers bestaat
er niet."
„Je krijgt niet altijd dank."
„Dat hoeft niet. Je bent zelf dankbaar
omdat je het hebt kunnen doen."
Het klonk allemaal heel idealistisch, vond
Simon, maar opeens dacht hij aan het
meisje dat in de sloppen en de krotten
rond Buenos Aires had gewerkt. Nee, dat
was geen wereldvreemd idealisme, daar
sohuilde geen haartje poëzie in. Zij, Han
Heersma, kon dit zeggen zonder dat het
hoogdravend klonk.
„Moet je nog een kop koffie?" onderbrak
ze zijn gedachten.
Hij wel.
Terwijl ze in haar keukentje bezig was,
dwaalden haar gedachten af. Een man in
huis, gezellig. En hij was een gezellige vent.
Hij zat daar. alsof hij hier dagelijks kwam.
Een grimas vertrok haar gezicht. Zou daar
even over geroddeld worden? Zuster
Heersma die mannen ontving!
Ze stak de schemerlamp aan, want het
werd al donker in de kamer. En al pratend
kwam ze Simon's levensgeschiedenis aan
de weet. Een zwerver aan de wal, dacht ze,
en nu hij aan de wal is, weet hij met
zijn leven geen raad.
„Dat vrije leven," vatte Simon zijn eigen
gedachten van de dag tevoren samen, „dat
verliest eens zijn bekoring. En dan vraag je:
wat zit er nog voor me in?"
„Ja," zei Han peinzend, „dat is de leeftijd.
Het is niet alleen maar dat je terugziet
op wat je gedaan hebt. Dat valt vaak
nog erg mee. Je hebt geleefd. Maar ik denk
ook wel es: ik ben weer spiksplinterge-
zond. ik kan wel zeventig, misschien tachtig
worden. Dan ben ik nu even over de
helft. Maar wat zit er nog voor me in?"
„Neem nou mijn neef Pieter," vatte Simon
de draad op, „een doodgewone school
meester. Helemaal geen ambities, een hoop
liefhebberijen, schat van een vrouw, leuke
jongens, die maakt zich daar niet druk over.
Die heeft z'n kinderen, misschien straks
kleinkinderen. En die heeft z'n vrouw, die
hem tot het eind van z'n dagen niet zal
vervelen. Samen oud en lelijk worden, zegt
hij, en dan kan hij er om lachen. Maar
als je op je eentje oud en lelijk... en een
zaam wordt, dat is niks leuk."
Ze zweeg, staarde voor zich uit.
„Als jij nou nog es een vent vond die
zin in je had, zou jij het dan nog aan
durven?" vroeg hij opeens met zijn karak
teristieke bruuskheid.
Ze schrok op. En ze wist zo gauw geen
antwoord.
„Zó oud ben je toch nog niet?" zei hij
lachend.
Ze zag hem niet aan. Ze speelde met de
franje van het tafelkleedje toen ze zei:
„Het gaat niet om een vent. Het gaat er
niet om een man te hebben. Ik heb de
leeftijd niet meer om halsoverkop verliefd
te worden. Misschien dat nog wel, maar
dan wint je gezonde verstand het toch.
Het zou iemand moeten zijn waar je meteen
mee op je gemak bent, dat je mekaar
begerijpt, zelfs al zeg je niets. Dat je om
dezelfde dingen kunt lachen en het over
andere dingen lekker nooit eens worden.
En je moet elkaar vrijheid laten, geen twee
parkietjes in een kooi. Ik ben te lang m'n
eigen baas geweest, dan dat ik zoet in
een huisje kan gaan zitten en tevreden
zijn met het poetsen van de meubels en
het koken van het eten. Ik weet wel. als
je van elkaar houdt, denk je makkelijk
méér om de ander dan om jezelf, maar
ik zou dat dan ook bij die ander willen.
De mensen nemen te makkelijk aan, dat
het leven van de vrouw staat in het teken
van het offer. Maar als een offer een
vanzelfsprekende zaak is, dan wordt je zelf
het slachtoffer."
„Tja," stemde hij toe, „voor de man is
dat eigenlijk ook wel zo. Je moet niet het
idee krijgen, dat er nu een etiket op je
geplakt zit en dat je netjes in een laden-
kastje van het leven wordt geschoven, bij
gezet op je vaste plaatsje in de maat
schappij. Maar," ze merkte dat hij niet
makkelijk van zijn spoor was af te krijgen,
„ik vroeg of jij het nog zou aandurven,
als je zo iemand vond."
„Hoe iemand," vroeg ze glimlachend,
maar niet helemaal op haar gemak.
„Die zin in jou had en waar jij. nou ja,
ook niet helemaal de schrik van had."
„Dat zou ik pas weten," zei ze. „als ie
me vroeg. Wou je nog iets drinken?" Er
was iets in zijn ogen dat haar onrustig
maakte.
„Welnee," zei hij kalm, „ik heb net m'n
koffie op. Maar ik wil we over iets anders
praten, als je dat bedoelt."
Opeens lachte ze. „Jij zegt toch altijd
maar precies wat je meent, hè?"
„Dan weet je toch wat je aan me hebt?
Of weet je dat niet?"
„Ja," zei ze langzaam, „ik geloof wel
dat ik weet, wat ik aan je heb. trouwens
anders zat je hier niet."
„Dat weten we dan van elkaar." Hij
keek op zijn horloge. „Drommels meid, ik
kan hier nogwel uren zitten, maar ik
moet es opstappen."
„Zeg je hebt nog een hele rit. En ik
ben bang dat je van de graat valt onder
weg. Zal ik een broodje voor je klaar
maken?"
„Je moet geen moeite doen."
„Nee, ik hou je wel gezelschap. Ik heb
nog een lekker stuk koud vlees in de kast.
Ben jij ook zo'n vleesliefhebber?"
„Het liefst," beleed Simon, „was ik zo'n
ouwe Germaan geweest. Hele os aan 't spit
en dan met de blanke sabel zo'n stuk
van een meter in 't vierkant eruit. En
dan maar kluiven jongens."
„En vis?"
„Gebakken, gestoofd en als 't een zoute
haring is rauw. Om de andere dag. als
't moet."
„Je bent een man naar mijn hart," zei ze
lachend.
„Dat hoop ik dan maar," zei hij. „Samen
hetzelfde lekker vinden, is óók gewichtig."
„Als je dat maar weet," vond ze opgewekt.
Toen Simon allang weer op z'n fiets was
gestapt voor de lange rit naar huis, zat
Han in haar donkere kamer nog uit te
kijken in de verlaten straat. Twee zwervers,
dacht ze. En zo bij toeval tegen elkaar
aangedreven. Zou 't een botsing worden,
en dan weer verder drijven, ieder apart?
Toeval? Wat was toeval?
(Wordt vervolgd)
WISSENKERKE
Geboren.
2 sept.: Jeroen, z.v. A. T. en van A. C.
Kouwyzer.
4 sept.: Anita, d.v. A. M. Koole en van
M. D. Jeronimus.
12 sept.: Amber. d.v. P. Ronteltap en van
J. M. van der Windt.
17 sept.: Marieke, d.v. A. H. Zwemer en
van L. A. van Halst.
20 sept.: Maria Wilhelmina Christina, d.v.
P. W. M. Maas en van M. J. A. C. C. van
Dongen.
25 sept.: Mario, z.v. J. C. Geldof en van
A. G. de Smit.
Ondertrouwd.
11 sept.: Noordhoek, Jacobus Dirk, oud
26 jaar, verzekeringsadviseur en Bouterse,
Sara Wilhelmina, oud 22 jaar, bejaarden
helpster.
26 sept.: De Regt, Izaak Aart, oud 35
jaar, ondernemer en Bouterse Adriana Tan
netje. oud 20 jaar, verkoopster.
Getrouwd.
7 sept.: Van Gils, Petrus Adrianus, oud
28 jaar, chauffeur en Brinkers. Marcello
Georgette, oud 28 jaar, vouwster.
14 sept.: Bouterse. Jacobus Cornelis, oud
26 jaar, timmerman en De Visser, Janna
Cornelia, oud 20 jaar, bankemployé.
Overleden.
16 sept.: Reijnhoudt, Jacob Pieter, oud
29 jaar.
23 sept.: Moerland, Elizabeth Hugorina,
wed. van M. luijk oud 89 jaar.
NOORD-BEVELANDS
MANNENKOOR
VIERT 20-JARIG BESTAAN
Op zaterdag 20 oktober 1979 hoopt het
Noord-Bevelands mannenkoor haar 20-jarig
bestaan te herdenken. Ter gelegenheid van
dit jubileum zal op 20 oktober 1979 in
de Ned. Herv. Kerk te Wissenkerke een
concert worden gegeven, waaraan door een
drietal solisten medewerking zal worden ver
leend. Aanvang concert 20.00 uur. Het ge
heel staat onder leiding van de dirigent
Foort Smit.
De tenor Jaap Smit, zoon van de dirigent,
zal enkele aria's ten gehore brengen met
begeleiding van de organist Rien Balkenende.
Door de fluitist Jan de Vente zullen enkele
werken voor dwarsfluit worden uitgevoerd,
eveneens met orgelbegeleiding van Rien
Balkenende. Tevens zal Rien Balkenende op
het kerkorgel een praeludium in C van
J. S. Bach spelen.
Het koor werd opgericht op 23 mei 1959.
Begonnen werd met 17 leden. Dit aantal
groeide in de loop der jaren uit tot 39,
maar is thans 'helaas weer gedaald tot 22.
Vanaf de oprichting staat het koor onder
leiding van de dirigent Foort Smit, die
dit werk steeds belangeloos heeft gedaan
en al die jaren lief en leed met het koor
heeft gedeeld.
Sinds de oprichting van het koor werden
vele concerten verzorgd, terwijl vele malen
werd opgetreden in bejaardentehuizen en
tijdens kerkdiensten. Daaruit moge blijken
dat het koor op Noord-Beveland een cul
turele taak heeft te vervullen.
Wij hopen, dat dit concert er toe zal
leiden, dat een aantal leden tot het koor
zal toetreden.
Kruiswoordpuzzel no. 647
Horizontaal: 1. titel - 4. mannelijk dier
7. bruine waterverf - 10. niet modern - 13.
ongetemd - 14. familielid - 16. familielid
18. water in Engeland - 20. jongensnaam
22. gek - 23. viertal - 25. soort - 26.
vreemde munt (afk.) - 27. droog (van
wijnen) - 28. titel (afk.) - 29. spil - 30.
Eng. telwoord - 32. opmerking (afk.) - 34.
vogel - 36. het samendringen van een
menigte - 37. ongeduldig reikhalzen - 38.
reeds - 39. bar - 41. diereneigenschap - 42.
ter plaatse (afk.) - 43. voegwoord - 45.
verbinding - 47. rivier in Siberië - 48.
aanw. vnw. - 49. plaats in Gelderland
50. smak - 52. meisjesnaam - 53. Kon.
Pakketvaart Mij. (afk.) - 54. bijbelse naam
55. lust - 59. naar beneden gaan - 62.
eerzucht, verlangen - 65. nimmer - 66. steen
67. af. -
Verticaal: 1. voedsel - 2. vrouwelijk dier
3. telwoord - 4. zangnoot - 5. aanstoot
geven - 6. bezittelijk vnw - 7. bevel - 8.
boom - 9. niets uitgezonderd - 11. de dato
(afk.) - 12. in persoon (afk.) - 13. zware
rook - 15. karakter - 17. fijn aardewerk
18. kledingstuk - 19. enzovoorts (afk.)
21. soort sport - 23. vogel - 24. hoogste
punt - 29. oosterse titel - 30. vreemde
munt - 31. nauw - 32. deel van het hoofd
33. maand - 35. persbureau (afk.) - 40.
moedige - 44. dierenverblijf - 45. lucht
strijdkrachten (afk.) - 46. jongensnaam
47. voorzetsel - 48. naar beneden gaan
51. inhoudsmaat - 56. tentoonstellingsgeb.
in Amsterdam - 57. Europeaan - 58. ka-
naalpeil (afk.) - 59. deel van de bijbel (afk.)
60. boom - 61. drank - 63. pers. vnw.
64. tandarm zoogdier.
Oplossing kruiswoordpuzzel, no. 646
Horizontaal: 1, sas - 4. Eli - 7. sloep
9. apert - 11. rio - 12. ruine - 13. EEG
15. baron - 17. innen - 19. ei - 20. tap
23. koe - 24. Ee - 25. als - 27. trepaan
28. KRO - 29. sta - 30. mot - 31. Eems
32. sap - 33. mes - 35. neb - 37. dol
38. paladijn - 40. alp - 42. Ot - 43. art
44. nor - 46. oa - 47. motto - 51. netel
53. rel - 54. oarta - 56. eed - 57. langs
59. sinds - 61. sla - 62. sos.
Verticaal: 1. sloot - 2. ao - 3. SER - 4. Epe
5. Ie - 6. Irene - 7. sir - 8. put - 9. ANP
10. ten - 11. rails - 14. Geert - 15. Bea
16. nat - 17. ion - 18. neo - 21. primaat
22. opa - 23. karabijn - 26. stoel - 28.
Korea - 33. motor - 34. laf - 36. bloed
37. dom - 38. pro - 39. non - 41. pal
43. atlas - 45. reeds - 48. tel - 49. vos
50. ets - 52. tes - 54. aga - 55. ais
58. nl - 60. no.
