NOORD-BE VELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
E3
SUIKER-OOM
-
m
Raadsvergadering Kortgene
1
1
1
d
n
I
1
11
d
1
E
door Tom Lodewijk
Zeeland
Magazine?
21
24
26
30
-
36
38
45
ffi
No. 3883
Donderdag 4 oktober 1979
83e (aargaag
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-13 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 20,per jaar Franko per post 32,50 per jaar Advertentie» 31 ct per mm, eed. BTW.
Voor fouten -m advertenties per telefoon opgegeven, kannen wij geen enkele i
FEUILLETON
Ze dacht aan het bestuur. De dames en
de heren van het bestuur.
De heren, die waren makkelijk. Te mak
kelijk. Als ze er zelf niet achterheen ging,
gebeurde er niets. Wat had ze niet moeten
sjouwen voor ze behoorlijk huisvesting had,
omdat het bestuur het bij vage toezeggingen
liet. Er ging van deze mensen geen initiatief
uit. De nazorgspreekuren, dat was helemaal
haar eigen idee, maar het bestuur was
alleen maar bang dat het teveel tijd zou
kosten. Als er een vacature was, zoals nu
weer, moest ze zelf maar speuren naar een
nieuwe kracht, want als ze wachtte op
het bestuur, was die er volgend jaar nog
niet. Dat bestuur zat heel deftig op de
jaarvergadering, waar verder niemand kwam
opdagen dan meneer Hazelzet, die haastig
een verslagje voor het plaatselijk blad pende.
De dames in het bestuur waren lastiger,
want die hadden er natuurlijk verstand van.
Zélf kinderen gehadwat zou een
kraamverpleegster hen nog kunnen vertel
len. Ze waren erg blij met zuster Heersma,
want het viel niet mee een geschikte leid
ster van het centrum te vinden, maar de
zuster moest wel weten dat het bestuur
de dienst uitmaakte en zij niet.
Mevrouw Hemelrijk gaf niet zoveel zorg;
als die als bestuurslid maar de eer kreeg
die haar (meende -ze) toekwam, dan was
die verder net zo makkelijk als de mannen.
Maar mevrouw Kroonstuiver, voelde ze,
mocht haar niet, vond haar veel te zelf
standig en liet geen gelegenheid voorbij
gaan om haar te betuttelen en op zuinig
heid aan te dringen. Daarbij vond ze altijd
een medestander in meneer Verhage, de
penningmeester. Een ouwe uitgedroogde
boekhouder waarvan niemand begreep hoe
hij ooit in het bestuur van de Vereniging
voor Kraamzorg was terechtgekomen dan
alleen omdat hij ongetwijfeld vroeger, héél
vroeger, zelf baby was geweest en dus over
deze zaken kon oordelen. Hij was een man
die doodviel op een cent, met voorbeeldige
nauwkeurigheid de boeken bijhield en het
oog hield op mogelijke subsidies, maar die
het altijd weer jammer vond als -hij het
ontvangene moest uitgeven, hoewel er van
hemzelf geen cent bij was.
Han Heersma voelde op dit ogenblik het
boosaardig verlangen de heer Hendrik Jan
Verhagen hier in de boot te hebben en
te zorgen, dat een flinke boeggolf pal in
zijn schoot terecht kwam. Ze zou wel eens
willen zien, hoe die ouwe sok dan uit
de plooi kwam!
Maar die gedachten vervaagden weer en
in haar kwam een onweerstaanbare be
hoefte op aan koffie. Die kreeg ze genoeg
elke dag. overal en meermalen had ze een
smoes bij de hand om te weigeren, want
ze wist gauw genoeg waar men koffie
zette en waar slootwater. Maar nu was
het een uur of elf en ze had „nat noch
droog" gehad. Ze dubde een ogenblik of
ze naar „De Meermin" zou gaan, het' zei
lerscafeetje waarvan de witte gevel zich heel
ver weg tegen de horizon aftekende, maar
ze wist dichterbij ook nog een adres
„Daar hebben we de zuster," zei Sjoerd
tot Simon Kolberg, glurend vanonder de
boot die hij aan 't opkalefateren was.
„Nou kunnen we er wel mee uitscheiden."
„De zuster?" vroeg Simon, „ben je ziek
of zo?"
„Dit is een kraamverpleegster," legde
Sjoerd effen uit. „Ze komt niet ambtshalve."
Bent a reeds geabonneerd op
een 2-maandelijks tijdschrift
met actualiteiten, cultuur,
evenementen, historie en
recreatie.
Het geheel in 4-kleuren om
slag en alle artikelen voor
zien van nog nimmer gepu
bliceerde foto's.
Slechts 20,per jaar.
Vraag gratis proefnummer:
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
„Goed dat je 't zegt," grinnikte Simon.
„Wat komt ze dan doen?"
„Ik weet niet of ze een goeie smoes
heeft, maar in ieder geval komt ze op de
koffie, 't Is op," riep hij naar de snel na
derende jol en maakte een wanhopig ge
baar, „m'n maat hier heeft jouw bakkie
leeggedronken."
Han lachte een benijdenswaardige onge
schonden rij tanden bloot. Met een handige
draai stuurde ze het bootje langs het kleine
steigertje. Sjoerd ving het „touwtje" en
even later stond ze in haar donkerblauwe
zeiljopper op de planken.
„Wat is dat voor een zaak hier, waar ze
niet eens koffie hébben?"
„We kunnen niet iedereen koffie schen
ken, die zo maar aan komt waaien."
„Als je mij nog es nodig hebt, laat ik je
ook zitten."
„Dit dreigement verpletterde al zijn bra
voure," zei Sjoerd plechtig. „Zo Hanneke,
heb je de beebies weet es in de steek
gelaten? Kijk,, hier héb je ome Simon van
de Onvolwaardige Arbeidskrachten. Hij
leert hier het vak."
Ome Simon van de Onvolwaardige Ar
beidskrachten séhudde een stevige, gebruinde
hand.
„U kent 'em vast langer dan ik," zei hij,
„maar ik ben nu al zo ver dat ik 'em
maar laat zwammen."
Ondanks Sjoerds plechtige verzekering,
dat de laatste druppel koffie verslonden
was, zette het drietal doelbewust koers
naar het keetje, waar een ouwerwetse ketel
op een nog ouwerwetser petroleumstel al
zinggeluidjes begon te maken.
„Dat is dan zeker vast voor de avond
thee," zei Han. Ze opende het kastje en
zocht wegwijs naar de koffiebus.
„Bonen," zei ze geringschattend haar
neus rimpelend. „Nou, malen dan maar
Sjoerd. Goed voor de lijn."
„Malen doet het jongmaatje," besliste
Sjoerd. „Hier, Simon, is de koffiemolen.
Spuug maar in je handen."
Oom Simon had weldra de koffiemolen
tussen de knieën en luisterde boven het
geknars uit naar het vlot en luchtig discours
tussen zijn nieuwe maat en de zo plots
aangewaaide „zuster". Die twee hoefden
elkaar niets te vertellen. Sjoerd's drama
tische betogen, onderstreept met brede ge
baren, braken stuk op Han's spottende
commentaren.
„Toch gek, hè?" zei Sjoerd. toen ze ge
drieën vol welbehagen aan de hete koffie
zaten en Han uit de boot een blik „kano's"
tevoorschijn had getoverd. „Koffie door een
vrouw gezet, smaakt altijd anders."
„In ieder geval beter," zei Simon effen,
maar puntig.
„Jij had ze gisteren laten verkoken."
„Ik begrijp nou, waarom je me zo graag
hier hebben wou. Nou kun je al je stom
miteiten op mij afschuiven."
„U durft tenminste wel wat aan," vond
Han. „Sjoerd is een echte miezerige here
miet. Als ik hier zo af en toe niet kwam
om z'n geestelijk peil een beetje op te
voeren, wie weet, waar hij dan terecht
kwam."
„Ik spaarde in ieder geval op de koffie
uit," meende Sjoerd. „Moet je nog 'n bak
kie? Zonde om ze te laten verschalen."
„Alle mensen," zei Simon, „moet je nou
es buiten kijken. Daar komt een schip met
zure appelen!"
Eén van die plotselinge weersveranderin
gen die het Hollandse klimaat zo wispel
turig maken, voltrok zich bijster snel. Een
laaghangende bui met witte koppen als
boeggolven voorop, kwam laag over het
water aanzetten. Han vloog de deur uit
om de boot goed vast te leggen en af te
dekken en Simon volgde haar op de voet.
Ze waren nog niet binnen of de eerste
grote druppels tikten tegen het enige raam
van de keet.
„Je hebt het maar weer goed uitgekiend,"
constateerde Sjoerd, „zeker eerst naar het
weerbericht geluisterd, niet?"
„Natuurlijk," zei Han blijmoedig, „ik zette
niet voor niets koers naar dit immer gastvrij
dak."
„Nou blijf )e hier zeker boterham eten
ook?"
„Als ik mag? Ik heb ze niet bij me, maar
misschien heb jij nog een korstje over?
Ik was van plan om in „De Meermin" te
gaan eten."
Ondanks Sjoerds verzekering dat de mui
zen dood voor de kast vielen, stond Simon
even later zo onhandig een groot tarwe
brood te snijden, dat Han hem kordaat
het mes afpakte. Sjoerd toverde een stuk
kaas tevoorschijn. „Half ons kaas, dun
gesneden, papa houdt niet van die hompen,"
mekkerde hij met een Imitatie-haags accent.
„En dan bakken we nog een paar eitjes.
Ik zou niet graag willen, dat je van de
graat viel. zuster. Ze is niet op dieet,"
legde hij aan Simon uit. „En we mogen
blij zijn als er nog iets voor ons overschiet."
„Op brood en water hou je het lang uit,"
verzekerde Han vriendelijk. „Nou meneer..."
„Hier valt niks te meneren," zei Sjoerd.
„Meneer, notabene, tegen hem! Je moest
eens weten wat een duistere figuur hij is.
Zeg maar gewoon Simon hoor."
„Nou, dat moet dan maar," schikte Han
zich welgemoed.
„Wat is er voor duisters aan, Sjoerd?"
„Hij komt uit de binnenlanden van eh...
van Zuid-Amerika."
„Haha," lachte Han. „De laatste die 't
vertelt leeft nog."
„Nou, als je Rio onder 't binnenland
rekent, klopt het wel zowat," zei Simon,
met aandacht zijn brood met kaas beleg
gend. Wat Sjoerd deed opmerken, dat er
nog meer mensen van moesten eten.
„Rio?" vroeg Han. „Nou, in zekere zin
zijn we dan collega's. Ik heb in Buenos
Aires gewerkt. Da's er nog wel een eindje
vandaan, maar het komt wel op 't zelfde
neer. Stinkend rijk en stinkend arm vlak
naast mekaar."
,,'t Stinkt allebei," stemde Simon toe,
die haar met verhoogde belangstelling aan
zag. „Wat voerde u daar uit?"
„Ik heb daar een paar jaren gewerkt
als helpster van een priester, die de mensen
in de krotten opzocht. Ik ben zelf niet
katholiek, maar dat maakte niets uit.
De padre was zelf een Hollander, had
in dertig jaar zijn land niet gezien, was
blij zijn moedertaal weer eens te kunnen
ophalen. En we hadden zoveel werk, dat
we nooit aan een discussie over katholi
cisme en protestantisme toegekomen zijn."
En ze vertelde van de verschrikkelijke
omstandigheden waaronder ze gewerkt had.
Van de nederzettingen van tienduizenden
mensen in hutten, gemaakt van benzine-
'blikken, oude planken, stukken plaatijzer,
zonder sanitair, zonder werk. zonder eten
vaak, schooierend en schuimend, vuilnis
bakken nazoekend. Van de kinderen met al
hun ziekten en zweren, de hopeloze moe
ders, het uitzichtloos bestaan van mensen
die uit de verre provincies als muggen naar
de lichten van de grote stad waren ge
trokken. Om alleen te ervaren, dat het daar
erger was dan in hun eigen regionen.
(Wordt vervolgd)
Bij het behandelen van de notulen tijdens
de raadsvergadering op donderdag 27 sept.
te Kortgene, vroeg het lid Van Damme naar
de in de vorige vergadering beloofde be
scheiden van de Colijnsplaatse Weegbrug.
Hij had daar toen om gevraagd naar aan
leiding van de gemeentelijke financiële bij
drage voor het verplaatsen van de brug.
De burgemeester zei te willen wachten op
de goedkeuring van G.S. op het genomen
besluit.
Een schrijven van de Stichting Comité
hulpverlening zuid-oost Azië betreffende
woonruimte voor vluchtelingen, werd voor
gesteld om voor kennisgeving aan te nemen.
Dit was voor Boot en Blankenstijn aan
leiding om te vragen of er geen mogelijk
heden waren voor woonruimte. Het is onze
plicht om de medemens te helpen. De
burgemeester zei, dat het schrijven voor
kennisgeving is aangenomen, omdat er geen
zekerheid is of er woonruimte beschikbaar
is. Ook vindt het college het spijtig, dat
meer comité's gaande zijn, zodat het gevaar
dreigt, dat men langs elkaar heen werkt.
Het verzoek is niet gedaan voor het comité
bootvluchtelingen. Hoewel Blankenstijn nog
vyat dieper op de zaak wilde ingaan na
de mededelingen van de burgemeester, legde
hij zich node bij de beslissing van het
college neer.
Er werd verder meegedeeld, dat C.R.M.
ƒ20.000,— extra beschikbaar had gesteld
voor het jaar 1979 ter dekking van de
kosten van het experiment specifiek welzijn
in het proefgebied De Beveianden. En dat
de begroting 1980 behandelingsgereed is.
Een volgend punt was een voorstel om
een bijdrage te geven aan een maatschap
pelijk werkende aan de Anne Frank-school
te Goes. Aan die school is een maatschap
pelijk werkende verbonden in het kader
van een landelijk experiment. Dat experi
ment is op augustus 1979 beëindigd. Voor
de gemeente Kortgene gaat het om 4 kin
deren en een bijdrage van 678,dus
167,50 per kind. Dobbelaar vraagt of dit
kinderen zijn uit onze gemeente. De bur
gemeester zegt dat dit het geval is. Boot
vindt het een goed voorstel, maar vraagt
zich af of dit niet moet worden onder
gebracht bij het onderwijs. Verder was hij
het met het college eens. dat tot één jaar
te beperken. Ook mevr. Van Oeveren heeft
geen bezwaar vooral nu het per jaar wordt
bekeken. Het voorstel wordt aangenomen.
Een voorstel om een snoei-installatie op
luchtdruk aan te schaffen, bracht De Looff
er toe om te vragen of dit arbeidbesparend
werkt en of het mogelijk is, dat meer
terreinen dan de bungalowparken bewerkt
kunnen worden. Wethouder Van der Weele
zegt dat het niet arbeidbesparend, maar
wel arbeidverlichtend werkt. Ook Boot is
van mening, dat verbeterde werkomstan
digheden van belang zijn.
Bij een volgend voorstel, om een bijdrage
te geven aan het „Kats Boekje", waarin
voorlichting wordt gegeven aan de huidige
en toekomstige inwoners van Kats, o.a. over
de geschiedenis van Kats en van Noord-
Beveland en dat door enige inwoners is
samengesteld, vroeg Van Damme zich af
waarom niet met advertenties is geprobeerd
om de kosten te dekken. Men dient eerst
bij particulieren te proberen, eer er een
beroep op de gemeente wordt gedaan. Boot
en Dobbelaar vinden het een uitstekend
voorstel en het enthousiasme van de samen
stellers mag best beloond worden.
De burgemeester is vol lof over de ini
tiatiefnemers. Het zou sneu zijn voor een
kleine gemeenschap om in financiële moei
lijkheden te raken. Het kost 1600,— en
zij vragen 600,—. Vandaar dat het college
positief heeft gereageerd. We scheppen ook
geen precedent, omdat op alle dorpen vrij
willig werk wordt gedaan, waar toch ook
subsidie voor wordt gegeven. Hoewel Van
Damme van mening blijft, dat met adver
tenties de zaak zou zijn rondgekomen,
wordt het voorstel met algemene stemmen
aangenomen.
Omdat door het ontslag van dhr. Goossen
het aantal ambtenaren van de burgerlijke
stand tot 3 is teruggebracht, wordt voor
gesteld om dhr. G. P. Geelhoed als zodanig
te benoemen. Zonder discussie wordt dit
voorstel met algemene stemmen aangeno
men.
In de vergadering van oktober 1978 is
besloten een samenwerkingsovereenkomst
aan te gaan en werkwijzen vast te leggen
in het bestuurlijk experiment op het terrein
van het specifieke welzijn van de zes
Bevelandse gemeenten. Door het bestuur-
dersoverleg is op advies van de projekt-
groep tot een serie wijzigingen besloten
om de samenwerkingsovereenkomst aan te
passen en om te komen tot de vorming
van het bestuursoverleg, de installatie van
de projektgroep en het aanstellen van een
coördinator. Het college legt nu de herziene
samenwerkingsovereenkomst ter vaststelling
aan de raad voor.
Mevr. Van Oeveren vindt het stuk moeilijk
te lezen en vraagt wat de eisen zijn van
de coördinator. Het gaat over een periode
van 4 jaar. Wat gaat er nadien gebeuren?
Blankenstijn vindt het een vreemde gang
van zaken, dat men geregeld op het woord
„Goes" stuit. We mogen aan alles mee
betalen, maar Goes is niet in staat om
zelf voor een coördinator te zorgen.
De burgemeester vindt het positief, dat
men gezamenlijk tot samenwerking kan ko
men. Hij vindt het ook erg eenzijdig om
te suggereren, dat alles in Goes wordt ge
regeld en als het op betalen aankomt
Goes niet thuis geeft. Het is voor Goes
een zware last om al deze instellingen onder
te brengen, waar wij niet aan moeten be
talen. We moeten een en ander genuan
ceerd bekijken en ook wel eens de hand
in eigen boezem steken. Wat er na 4 jaar
moet gebeuren is nog niet bekend, maar
C.R.M. heeft een formatieplaats aan de
Stichting Zeeland toegezegd. De taak van
een coördinator is ingebouwd en met de
salariëring is daar reeds rekening mee
gehouden. Wat de eisen voor de coördinator
zijn, is moeilijk aan te geven. Het voorstel
om met de wijzigingen in te stemmen wordt
aangenomen.
Bij een voorstel tot deelname in expe
riment commissie bevordering plaatselijke
educatieve netwerken, vindt mevr. De Looff
het bijzonder zinvol om op volwassen leef
tijd deel te nemen aan scholing en vorming,
waarbij men zich kan ontwikkelen op een
manier waar men vroeger de kans niet
voor kreeg. Omdat het een ontwikkelings-
projekt is van 2 jaar, moeten we ons be
zinnen of het wel of niet kan doorgaan
in deze vorm van volwassen educatie. Ook
de a.s. welzijnscommïssie kan dit experi
ment volgen en bezien hoe de animo en
de resultaten zijn. De vraag is, welke cur
sussen, vorming en scholing kunnen binnen
dit experiment vallen. Dobbelaar wil weten
hoe het programma er uitziet. Mevr. Van
Oeveren is positief over het werk van het
Open-School-team. Ze is er van overtuigd,
dat dit werk nodig is en dat het in stand
moet worden gehonden. Waarschijnlijk zal
een kleine eigen bijdrage van de deelnemers,
die voor 80% uit vrouwen bestaat, geen
bezwaar zijn.
Wat de samenstelling van het programma
betreft, zegt de burgemeester, dat het lijkt
op het Open-School-programma. Hoe een
en ander zich ontwikkelt, zal nog bekeken
moeten worden. De Open School loopt af
in 1980. Langzamerhand wordt duidelijk
045
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
23
25
27
28
29
31
33
34
35
37
39
40
41
42
43
u
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
50
61
Horizontaal: 1. afzichtelijk wezen - 6. mid
deleeuws bouwwerk - 11. plaats in Over
ijssel - 12. ontkenning - 13. luchtstrijd
krachten (afk.) - 14. bedorven - 16. klooster
voogd - 18. bijwoord - 19. gezellig - 20.
groente - 22. Europese hoofdplaats - 24.
soort kansspel - 26. gebrek - 28. inhouds
maat - 29. geneesheer - 30. schatten - 32.
hemellichaam - 33. deel van het lichaam
34. jongensnaam - 37. drank - 39. dunne
42. plaats op de Veluwe - 43. ijzeroxide
44. hetzelfde - 45. telwoord - 46. tip
49. bloedvat - 51. ton - 54. Eng. telwoord
55. watering - 56. vogel - 58. plaats in
Gelderland - 59. deel van een schip - 60.
betrekking - 61. plaats in Gelderland.
Verticaal: 1. ziekte - 2. gewicht - 3. deel
van de hals - 4. losse naad - 5. steenmassa
6. mep - 7. vleesgerecht - 8. een zekere
9. bijwoord - 10. leger - 15. vader of moeder
17. hersens als zetel van het verstand
19. het kiezen - 21. hetzelfde - 23. voor
zetsel - 25. bid (Lat.) - 27. onzin - 28.
strijdmacht - 31. inhoudsmaat - 34. dieren-
lijk - 35. Europeaan - 36. materie - 37.
omhulsel van rupsen - 38. deel van een
wedstrijd - 39. zijrivier van de Donau
40. et cetera (afk.) - 41. sterk aftreksel
47. windrichting - 48. dunne - 49. sierplant
50. eenmaal - 52. groet - 53. seconde - 56.
groet - 57. herkauwer.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 644
Verticaal: 1. gratie - 2. as - 3. vinnig - 4. ir
5. neus - 6. revolte - 7. kers - 8. ar - 9.
pikant - 10. pe - 11. ruilen - 15. neon
17. peer - 23. idool - 24. tante - 25. aarde
27. obool - 30. mirakel - 31. gammel
32. epos - 33. draalt - 35. bondig - 36.
oran - 37. setter - 41. ober - 42. Orel
46. at - 47. ge - 49. lo - 50. ag.
Horizontaal: 1. gravin - 7. kapper - 12.
sire - 13. Erie - 14. An - 16. uiver - 17. pi
18. tennis - 19. stapel - 20. io - 21. Ee
22. enig - 24. tetra - 26. torn - 28. procent
29. proloog - 31. geld - 34. elite - 35. blos
38. ap - 39. re - 40. Monaco - 42. ornaat
43. ms - 44. baker - 45. nt - 46. alge
48. Elia - 51. letter - 52. logger.