Open Brief van het
Waterschap Noord-Beveland
aan G.S. van Zeeland
Gehadicapten
hebben behoefte
aan recreatie
De verzorging
van
cactussen
Bij de bespreking van de in voorbereiding
zijnde samenvoeging van de waterschappen
Noord-Beveland en De Brede Watering van
Zuid-Beveland, in de vergadering van de
Algemene Vergadering van het waterschap
Noord-Beveland d.d. 27 april j.l., is door
de hoofdingelanden uiting gegeven aan de
bij hen levende verontrusting in verband
met het feit dat naar hun inzicht een on
voldoende en/of niet juiste argumentatie
als basis voor bedoelde samenvoeging dient.
De vergadering van hoofdingelanden be
treurt het voorts dat op geen enkele wijze
wordt getracht aan het verlies van iden
titeit, dat een dergelijke ingreep met zich
meebrengt, tegemoet te komen.
In de onderhandelingen met het water
schap waarmee zal worden samengevoegd
in de bestuurlijke werkgroep ter uitwerking
van de voorgenomen samenvoeging is na
melijk zowel van de zijde van de voorzitter
van die werkgroep als bij dat waterschap
weinig aandacht voor de voorstellen dezer
zijds, zulks omdat die voorstellen, aldus
zojuist vermelde voorzitter en bedoeld wa
terschap, politiek niet haalbaar zijn.
De Algemene Vergadering staat op het
standpunt dat basis voor samenvoeging
moet zijn dat de belangen van de daarbij
betrokken gebieden en hun inwoners opti
maal gediend worden: politieke doelstel
lingen dienen daaraan vreemd te zijn.
Daarnaast werd in genoemde vergade
ring de tot heden toe gevolgde procedure
en de daarmee samenhangende aspecten
veelal als niet juist bestempeld.
Inspraak in een vroegtijdig stadium is
wettelijk niet vereist; de hoofdingelanden
achten de wens en de noodzaak tot een
vroegtijdige inspraakmogelijkheid echter
zeer zeker aanwezig.
De hoofdingelanden hebben ons bestuur
opgedragen een en ander in een open brief,
welke ook aan de pers dient te worden
verstrekt, onder uw aandacht te brengen.
Daarbij is door hen de nadrukkelijke
wens gesteld dat op korte termijn overleg
daaromtrent plaatsvindt met de betrokken
gedeputeerde, de heer A. L. van Geesbergen,
in een bijeenkomst van de Algemene Ver
gadering.
De hoofdingelanden achten het gewenst
dat daarbij tevens aanwezig is de gede
puteerde voor milieuzaken, de heer W. Don,
omdat in de onderhavige problematiek het
waterkwaliteitsbeheer een belangrijke rol
speelt.
Wij zullen gaarne van u vernemen of
uwerzijds de bereidheid bestaat om aan
die wens te voldoen.
Hoogachtend,
Het dagelijks bestuur van het
waterschap Noord-Beveland,
S. J. van Langeraad, dijkgraaf.
P. Visch, griffier wnd.
Het aantal recreatiemogelijkheden dat de Nederlandse bevolking ter be
schikking staat is onnoemelijk groot en vertoont een grote mate van variëteit.
Ook voor de gehandicapten zijn er wat dat betreft nu meer mogelijkheden,
maar helaas blijven met betrekking tot de recreatievoorzieningen voor deze
bevolkingsgroep ook nog veel wensen onvervuld. Vooral de bereikbaarheid en
toegankelijkheid van diverse recreatieprojecten vormt voor gehandicapten een
groot probleem. Mede daardoor zijn ook de vakantiemogelijkheden voor hen
vrij beperkt, hoewel juist zij een geweldige behoefte aan ontspanning en re
creatie hebben.
Gehandicapte vaak niet geaccepteerd door
gezonden.
Als we het over gehandicapten hebben,
dan hebben we het bepaald niet over een
homogene groep. Iemand met een zeer be
perkt gezichtsvermogen of een beperkt hoor-
vermogen, heeft andere problemen dan
iemand met een functiestoornis, die tot ge
volg heeft, dat hij niet meer in staat is
om gewoon te lopen. Mensen die hun armen
of handen niet kunnen gebruiken, worden
geconfronteerd met andere beperkingen dan
degenen, die, te kampen hebben met stoor
nissen in hun uithoudingsvermogen ten ge
volge van hart- of longaandoeningen.
Maar in velerlei opzicht hebben deze
lichamelijk gehandicapten toch dezelfde
problemen. Zij zijn minder mobiel dan va
lide mensen, hebben dikwijls moeite om
openbare gebouwen te bezoeken of gebruik
te maken van openbaar vervoer. En kunnen
van vele recreatiemogelijkheden niet of on
voldoende gebruik maken, omdat er niet
of nagenoeg niet gezorgd is voor aangepaste
voorzieningen.
Wat de lichamelijk gehandicapten ook als
een gemeenschappelijk probleem ervaren is
hun betrekkelijke geïsoleerdheid. Vaak zou
den zij meer mensen willen ontmoeten, dan
gelet op hun handicap mogelijk blijkt. De
behoefte aan recreatie onder deze mensen
is ontzettend groot, ook al omdat velen
van hen niet kunnen werken. Daarom is
het van groot belang dat alles in het werk
wordt gesteld om de recreatiemogelijkheden
die er zijn, beter bereikbaar en toegankelijk
te maken voor gehandicapten.
Aangepaste voorzieningen in zwembaden,
parken, bibliotheken, schouwburgen en con
certzalen zijn noodzakelijk om dit soort
recreatieve oorden ook bereikbaar en toe
gankelijk te maken voor gehandicapten. In
rijksgebouwen als stations en postkantoren
is gelukkig al het nodige gedaan om allerlei
belemmeringen voor gehandicapten op te
heffen. Al blijven ook hier nog diverse wen
sen onvervuld.
Denk maar eens aan onze grote stations,
waar de reizigers vaak enorme afstanden
moeten afleggen om hun trein te bereiken.
Voor gehandicapten, trouwens ook voor veel
ouden van dagen een vrijwel onmogelijke
opgave. Terwijl juist zij voor hun recreatie
veelal afhankelijk zijn van het openbaar
vervoer.
Intolerantie.
Overigens is het zeker niet zo, dat ver
betering van het leefklimaat van de ge
handicapten alleen afhankelijk is van het
beleid van de overheid en de activiteiten
van gehandicaptenorganisaties en sociale
instellingen. Ook de houding van de ge
middelde burger ten aanzien van gehan
dicapten laat vaak zeer te wensen over.
Het is toch eigenlijk een schande, dat
sommige mensen groepsvakantiereizen
meenden te moeten annuleren, omdat zij
er bezwaar tegen hadden, dat enkele ge
handicapten aan zo'n reis zouden deelne
men. Zulke mensen vergeten, dat er maar
een klein auto-ongelukje voor nodig is om
henzelf tot de categorie gehandicapten
te doen behoren.
Ondanks de activiteiten van een aantal
instellingen zoals de Stichting Recreatie
Gehandicapten zijn de vakantiemogelijkhe
den voor lichamelijk gehandicapten nog zeer
beperkt. Individuele vakanties zijn veelal
niet mogelijk door gebrekkige aanpassingen
in hotels, pensions, bungalows en dergelijke.
Groepsvakanties voor gehandicapten en niet-
gehandicapten zijn er nagenoeg niet, waarbij
helaas de vaak intolerante houding van
valide vakantiegangers ten opzichte van hun
minder gezonde medeburgers een grote rol
speelt.
Vorig jaar vestigde ir. J. F. van Leer in
het blad „Recreatie" al de aandacht op
het feit, dat de professionele reisorganisa
ties 'zich ook niet veel inspanningen hebben
getroost om vakanties voor gehandicapten
mogelijk te maken. In deze sector gaan de
ontwikkelingen die de integratiemogelijk
heden voor gehandicapten moeten bevor
deren uiterst langzaam. Wel beschikken
sommige touringcarondernemingen over
aangepaste bussen. Maar er moet oneindig
veel meer gebeuren om de vakantiemoge
lijkheden voor gehandicapten te vergroten.
Aanbevelingen.
Gehandicapten hebben evenals alle an
dere mensen echter niet alleen behoefte
aan vakantie, doch ook aan andere vormen
van recreatie. Ook hier doet zich echter
niet zelden het probleem voor, dat zowel
talloze gebouwen als vele openluchtrecrea
tieprojecten moeilijk toegankelijk zijn voor
gehandicapten. Er zal dus geijverd dienen
te worden voor een goed gespreid patroon
van aangepaste voorzieningen om het voor
gehandicapten mogelijk te maken meer van
recreatiemogelijkheden te profiteren.
In het blad „Recreatie" deed ir. J. F. van
Leer enkele behartenswaardige aanbevelin
gen om ook in de recreatieve sfeer het
leefklimaat voor gehandicapten te verbete
ren. Zo zal volgens hem bij de ontwikkeling
van nieuwe plannen met gehandicapten re
kening dienen te worden gehouden. De con
trole op gereed gekomen projecten dient
te worden verbeterd.
Door de overheid zullen beslissingen moe
ten worden genomen ten aanzien van nood
zakelijke subsidiëring voor diverse doel
einden, zoals de aanpassing van overnach
tingsaccommodatie in diverse recreatie
objecten, uitbreiding van vervoersmogelijk
heden, etc. Ir. Van Leer pleit ook voor
bevordering van contacten tussen gehandi
capten en niet-gehandicapten. Onder andere
zouden meer gehandicapten bestuursfuncties
en dergelijke kunnen vervullen, met name
in de sportwereld.
Er valt voor de verbetering van het leef
klimaat van gehandicapten nog veel te doen
in onze welvaartsstaat. Dat het niet om
een kleine, te verwarlozen groep gaat, moge
blijken uit recente onderzoekingen, die aan
geven dat ruim 8,5°/o van de bevolking één
of meer functiestoornissen bezit.
(Nadruk verboden).
Mr. A. Bronsbergen.
Geef in het groeiseizoen aan de cactussen
een grote hoeveelheid en in de rustperiode
bijna geen water. Het water mag rondom
de wortels beslist niet blijven staan. Dit
vocht hoopt zich dan op en de cactus gaat
dood. Laat de aarde ook niet te droog
worden, want dit beschadigt de wortels en
dan is er een grote kans dat na het wa_ter
geven de wortels gaan rotten. In de kamer
moeten de potten op schotels of in bakjes
staan, zodat het weglopende water opge
vangen kan worden.
Het rustseizoen is gewoonlijk in de win
ter. Nu moeten ze zoveel water hébben
dat ze niet gaan rimpelen, maar ook niet
te veel, want ze mogen niet gaan groeien.
En hoe lager de temperatuur is des te
beter, maar niet onder 5° C.
Als u in een kas kweekt, is het niet
moeilijk de temperatuur laag te houden,
maar wel in de huiskamer. U kunt ze dan
het beste op de koelste plaats in het huis
zetten, bijvoorbeeld op een slaapkamer.
Potgrond.
De cactussen zijn over het algemeen niet
gewend aan veel organisch materiaal in
de grond. Potgrond voor cactussen moet
daarom bereid worden uit zand, leem, wei
nig koemest of bladaarde. Om het water
goed weg te kunnen laten lopen, is dak-
pangruis of gravel hier geschikt, omdat
het vocht vasthoudt, maar niet nat blijft.
Met wat turfstrooisel is het een ideale
combinatie, omdat turf vrij is van scha
delijke organismen. Kalk wordt ook veel
aan cactussen gegeven, maar het is niet
noodzakelijk. Te zure grond moet vermeden
worden. We zullen echter geen last hebben
van te weinig kalk, omdat het kalkgehalte
in het leidingwater erg hoog is.
Verpotten.
De meeste cactussen kunnen wel 2 of
3 jaar in dezelfde pot blijven, want ze
groeien vrij langzaam. Gaan we verpotten,
dan moet de grond helemaal vervangen
worden. We geven een paar dagen van te
voren wat water en schudden de grond van
de wortels af. De wortels mogen niet be
schadigd worden. Erg stekelige planten kun
nen we met leren handschoenen aanpakken
of een stukje krantepapier er omheen wik
kelen.
Plastic potten zijn geschikt, omdat ze geen
water doorlaten door verdamping en de
wortels en aarde gaan aan plastic potten
niet vast zitten, wat wel het geval is bij
stenen potten.
Onder in de pot doen we wat kiezelsteen
of ander materiaal. De grond moet goed
vochtig zijn en zorgvuldig worden aan
gedrukt rondom de wortels. Niet te veel
grond in de pot om het begieten makkelijk
te maken. De ideale tijd voor het verpotten
is in de rusttijd.
De vermeerdering vindt plaats door zaad
en stekken. Verscheidene cactussen brengen
aan hun broedbladeren kleine plantjes
voort.
(Nadruk verboden).
Rita de Jong.
WAAR KOMT DIE
UITDRUKKING VANDAAN
„Hij schermt met iets".
Dit zeggen we, wanneer iemand op vage
wijze argumenteert of een bepaald feit op
de een of andere wijze tracht aan te voeren
om een bepaald doel te bereiken. De uit
drukking is ontleend aan de edele scherm-
sport, waar men met de degen bijvoorbeeld
tracht elkaar te raken en de overwinning
te behalen. In feite doelt men op het soort
gelijke schermen met woorden of feiten,
door er mee aan te vallen, iets terug te
nemen, het dan op een andere wijze te
proberen, kortom een soort steekspel.
„Veel in de melk te brokken hebben".
Deze uitdrukking wordt gebruikt wanneer
men op iemand doelt, die machtig is en
veel te zeggen heeft. Vroeger waren derge
lijke mensen lieden, die in goede doen
waren en veel geld bezaten, want anderen
die weinig bezaten hadden geen macht.
Iemand die dus in goede doen was, had
ook veel om in de melk te doen en er
dus een stevige, lekker dikke pap van te
maken. Bij minder bedeelden was de pap
dun en waterig.
„Iemands oogappel zijn".
Op het oog lijkt dit een merkwaardige
uitdrukking, maar we mogen niet vergeten
dat een en ander hier uiteraard overdrach
telijk is bedoeld. De oogappel (de oogbal
dus) wordt beschouwd als het levenslicht,
want men kan hierdoor zien, kennis nemen
van de wereld om zich heen. Het is dus
een uiterst kostbaar bezit. En in dit laatste
schuilt de symbolische betekenis. Ook in
de Bijbel in Spreuken 7.- lezen we: „Be
waart mijn geboden en mijn wet als de
appel uwer ogen". Dus als het dierbaarste
bezit. Zo ook in de uitdrukking vinden we
er die betekenis in terug.
„De stoute schoenen aantrekken".
Hiermee bedoelt men al zijn moed bijeen
garen om iets te ondernemen. In het oud-
Nederlands was het woordje „stout" gelijk
aan „moed". Denk maar aan Karei de
Stoute (moedige).
„Op de proppen komen".
Prop is oorspronkelijk steun, stut, been.
Op de proppen komen betekent dus op
de benen komen, overeind komen, voor
den dag komen, opstaan, e.d. In dit geval
tevoorschijn komen.
„Te hooi en te gras".
Wanneer iets slechts zelden, een enkele
maal, voorkomt, dan zeggen we: „Het komt
te hooi en te gras voor". Het woordje „te"
in onze huidige uitdrukking vervangt het
oorspronkelijke woordje „bij", want de ori
ginele is „Bij hooi en bij gras". De uitdruk
king dateert uit de Middeleeuwen en was
een tijdsbepaling voor de „rechtsdagen".
De rondreizende landrechter kwam twee
maal per jaar om recht te spreken. Dat
wil zeggen in het voorjaar, wanneer het
grasmaand is en in de zomer, wanneer het
hooimaand is. En aangezien men vroeger
ook nog wel het een en ander te berechten
had, was dat per jaar niet teveel.
„Pekelzonden".
Klein vergrijpen, vroeger begaan, die in
de pekel zijn bewaard om later te worden
bestraft.
„Ergens bekaaid afkomen".
Hieronder verstaan wij: minder krijgen,
verdienen, resultaat behalen dan men had
verwacht; kortom teleurgesteld zijn. Wat
men zo op het oog niet zou verwachten
is „bekaaien" van ouds een werkwoord met
de betekenis van versuffen, verbijsteren,
teleurstellen en in sterker vorm gaan ster
ven of in zwijm vallen. In onze betekenis
vinden we er nog in terug, het teleur
gesteld zijn, het verbijsterd zijn over zoveel
tegenslag, e.d. Bekaaid op zich is weer een
verbastering van het Zaanse (be)keeuwd.
Een vis is daar bekeeuwd wanneer het dier
is versuft, rtadat het in slecht water on
voldoende zuurstof heeft kunnen krijgen
enkwam er dus bekaaid af.
