NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD CD II houdt nu het meest gelezen blad op Noord-Beveland in handen Is er nog nieuws onder de zon? De zonden van Magda Vinselaar door G. FORTIUS Zeeland Magazine? TTT No. 3631 Donderdag 28 september 1978 82e jatrgaag DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-3 08 - GIRO 266802 Abonnementsprijs ƒ18,00 per jaar Franko per post ƒ30,00 per jaar Advertenties 30 ct per min, excl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Hij knikt, begrijpend. „Ik zou niet in staat zijn jou verdriet aan te doen, Magda, dat kun je onderhand weten." De vrouw zet het bier bij hem neer, buigt zich en kust hem. „Je bent lief. Ik vind het fijn, dat je er bent, maar ik denk, dat je niet meer terug zult komen, als ik de rest heb verteld." „O, dat kan ik wel raden. Jij begon een verhouding met die meneer Jansen of om gekeerd. Je zult je heus wel verzet hebben tot het uiterste; ondanks alles, wist hij je zo gek te krijgen. Denk je, dat jij de enige vrouw in de wereld bent, die voor zoiets valt?" De vrouw keert terug naar haar stoel, een zware zucht slakend. „Je hebt het na tuurlijk geraden. Hoewel ik vastbesloten was hem niet voor een tweede keer binnen te laten. Maar na dat bewuste bezoek, die eerste avond, was ik al verloren. Hij was niet meer bij me weg te denken, 's Nachts droomde ik, dat ik in zijn armen lag en dan werd ik ontnuchterd wakker en kon de slaap niet meer pakken. Ik begreep, dat hij te eniger tijd terug zou komen. Zo'n type was hij. Ik heb zelfs pogingen in het werk gesteld een ander huis te vin den, maar dat viel niet mee, ondanks ik kon ruilen. Nu ja, je begrijpt: op een avond stond hij weer voor mijn deur en ik had niet de moed meer die voor zijn neus dicht te smijten. Hij kwam binnen en toen was het net of er een vonk oversprong. We omhelsden elkaar; ik was gewoon verloren." Bart kijkt de vrouw aan: „En toen her haalde zich de historie," begreep hij. „Zus ter Bosse ging met meneer Jansen naar bed. Er was enkel dit verschil, dat meneer Jansen bij de vrouw kwam en niet omge keerd, zoals in De Meern. Dus dat was zo veilig als je maar kon wensen. Was je niet bang voor eventuele gevolgen? De vorige keer in aanmerking nemende?" De vrouw schudde enkele malen 't hoofd. „Nee. Ik was hoofdverpleegster en wist de weg. Al was de eigenlijke pil er toen nog niet, er was wel wat anders, dat een even tuele zwangerschap voor nagenoeg honderd procent kon voorkomen. Bart knikte nadenkend. „Hij kwam dus op gezette tijden naar je toe." „Ja." Hij denkt na. „Je zei zo in je biecht, als ik dat zo mag noemen, dat je belijdenis hebt gedaan. In de Hervormde kerk bij een rechtzinnige dominee. Ik mag aanne men, dat je een gelovige vrouw was. Ging je geregeld naar de kerk?" „Voorzover mijn werk dit toeliet. Er waren overigens ook diensten in het ziekenhuis; voor patiënten en personeel." „Hoe kon je dit dan rijmen met je geloof? Met het zevende gebod?" Magda Vinselaar slaakt een diepe zucht. „Ik meen je al eens gezegd te hebben, dat ik een dualistisch wezen ben. Met goed en kwaad in me. Het was mijn zwakte, dat ik toegaf en toen het eenmaal gebeurd was, verlangde ik iedere keer weer terug naar hem. Was dol gelukkig, als hij weer voor de deur stond en bij me kwam. Maar de volgende ochtend had ik een kater, schaamde me en schold mezelf uit voor een idioot, een gemeen wijf." Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 - WISSENKERKE „Was hij ook bij een of andere kerk aangesloten?" „Dat was juist de ellende. Hij ging zondags ook met vrouw en kinderen naar de kerk. De gereformeerde nog wel. Ik voelde me een huichelaarster en ben toen zelf weken en weken weggebleven uit de kerk. Natuurlijk durfde ik helemaal niet meer aan het avondmaal; dat zou een dood zonde geweest zijn." „Spraken jullie dan nooit over jullie geloof. Wist je overigens, dat hij gerefor meerd was?" „Ja. Hij was zelfs bevriend met de do minee. Hij zei het een keer. Maar later spraken we er nooit meer over. Ik denk, dat we het beiden instinctmatig vermeden, omdat we ons toch schaamden." Bart van der Eerde denkt ernstig na, voor hij vraagt: „Wat had je er eigenlijk mee voor om die verhouding te continuëren. Dat je één keer of nog eens een slippertje maaktealiaik zal het niet goed praten, want ik ben ook een mens en kan me enigszins voorstellen, dat je, op een dergelijke wijze benaderd als die me neer Jansen deed, bezwijkt. Kwam er nooit een verwijt in jezelf op?" „O Bart, ik heb gehuild en gebeden, als we de avond tevoren weer een samenzijn hadden gehad. Dan voelde ik me smerig en gemeen. Ik heb 't wel eens uitgeschreeuwd in huis: God, waarom ben ik zo? Waarom heb ik geen kracht om me ertegen te verzetten? Ik heb mezelf niet gemaakt. Ik ben een ongelukkig wezen „Hoe lang duurde die verhouding?" De vrouw slaakt een zware zucht en slaat even haar handen voor de ogen. „Je legt me op de pijnbank. Denk niet, dat ik uit een soort sensatiezucht je dit alles vertel. Maar als je werkelijk met me wilt trouwen, dien je van mij te horen, hoe ik ben geweest. Als we samen ons leven zou den gaan voortzetten, gehuwd als man en vrouw, moet mijn lei in ieder geval schoon geveegd zijn. Dan moet jij alles, wat ik opbiecht me hebben vergeven. Anders is er geen nieuwe relatie met mij meer mo gelijk. Niet door jou, niet met een ander." „Je gaf geen antwoord op mijn vraag, hoe lang die verhouding duurde?" „Een dik half jaar. Ja, het is een schande en zo ervaar ik het nog. Het blijft een lelijke zwarte bladzijde in mijn levensboek. Gestel, ik verzweeg alles, we trouwen en je komt te eniger tijd door een toeval, een samenloop van omstandigheden of van een of andere gedienstige, die zo nodig mijn doopceel wenst te lichten, er achter, wat ik je nu vertel. Hoe zou je dan rea geren?" De man kniktHij weet, dat hij dan zeker geschokt zou zijn. Dat er dan een geweldige breuk door zou ontstaan. De vrouw heeft gelijk. Ze kan beter haar zon den vertellen. De zonden van Magda Vin selaar. En ik ben haar biechtvader, luis terend naar haar penitentie. Wat ga ik er dan op antwoorden? O Heer, ik dank u, dat ik niet ben als deze zondige vrouw? Het is maar beter, dat ik hier meteen wegga en nooit meer terugkom? Of zeg ik met de tollenaar: Heer, wees mij zon daar genadig, want als u me niet bijstaat en beschermt, kan er met mij ook van alles gebeuren, wat u bedroefd. Het is een hele tijd stil in de kamer. De vrouw maakt van deze gelegenheid ge bruik en gaat naar de keuken. Om enkele minuten later terug te komen met blokjes kaas en worst, allemaal met prikkers. Zwij gend zet ze het op een tafeltje, dat tussen hen in staat. In gedachten neemt hij een stukje kaas en steekt dat in zijn mond, langzaam kauwend. En voor zich uit kijkend. „Wil je nog altijd met me trouwen?" vraagt de vrouw en haar stem klinkt timide. Hij antwoordt niet op die vraag, maar zegt, nadenkend: „Natuurlijk kwam het een keer uit." „Ja. Mevrouw Jansen kwam er op de een of andere manier achter. Het is mij nooit bekend geworden: hoe. Maar ik moest op een maandagmorgen, toen ik net met mijn dienst begonnen was, bij de directrice op haar bureau komen. Daar werden me mijn wandaden gereleveerd: dat ik al maanden een verhouding had met een ex-patiënt, van wie ik dure geschenken had aangenomen. Omdat er op mijn werk vanzelfsprekend niets aan te merken was, kon men mij daardoor niet ontslaan. Wel vanwege het aannemen van dure cadeautjes. Ik had kun nen ontkennen, maar begreep intussen, dat de directrice behoorlijk was ingelicht, want ze noemde man en paard. Het slot van het liedje was, dat ik op staande voet werd geschorst. In afwachting van nadere beslissingen. Ik kreeg een half uur om mijn eigendommen bijeen te pakken en te ver dwijnen. Ik hoorde wel, wat men te zijner tijd over me zou beslissen. Zo stond ik dus een goed half uur later op straat. Naar huis. En wie zat er in mijn huis in de kamer op me te wachten? Precies: mevrouw Jansen. Eefje Jansen. Si garetten rokend. Breeduit." Bart staart haar verbaasd aan. „Hoe was ze binnengekomen?" „Idioot, die ik was, had ik hem- mijn huissleutel gegeven, zodat hij ook binnen kon komen, als ik onverhoopt extra dienst had of geruild, zodat ik niet thuis was. Doorgaans legde ik dan een briefje op tafel, waarop hij kon lezen, wanneer ik weer thuis zou zijn. Als het naar zijn zin te lang duurde, krabbelde hij er wat bij en ging weer. Óp de een of andere wijze heeft de vrouw deze sleutel in handen gekregen, dus was het voor haar een koud kunstje binnen te komen." „En wat gebeurde er? Vlogen jullie el kaar in de haren?" Magda schudde haar hoofd. „Daarvoor was ik de eerste ogenblikken te zeer voor verbaasd. Ik begreep wel meteen, dat me vrouw Jansen de verklikster was geweest in het ziekenhuis. Veel later kwam ik zo als stukjes van een legpuzzel te weten, dat ze iemand in de arm had genomen, die de gangen van haar man onder andere in Leiden naging. Al weken. Omdat ze hem niet meer vertrouwde. Er welde woede in mij op, maar ik kon mezelf bedwingen en zei op sarcastische toon: „Welkom in mijn huis. Wat verschaft me de eer van uw bezoek?" Ze bleef roken, wees op een sleutel, die voor haar op tafel lag. „Ik kom u namens mijn man de sleutel terugbrengen, want hij heeft hem niet meer nodig. Omdat hij genoeg kreeg van u. Zo gaat dat met ge legenheidshoertjes, he? Nu ja, u vindt wel weer een ander slachtoffer. Misschien één van de specialisten van uw ziekenhuis? Zijn over het algemeen ook tamelijk ver mogend. Dat soort is zeker uw specialiteit? Gezien de dure cadeautjes?" (Wordt vervolgd). VEEL OUDE WETENSCHAP IS ONS ONTGAAN Het komt meer dan eens voor, dat onze moderne wetenschappelijke onderzoekers tot interessante ontdekkingen komen, doch dat bij nader inzien blijkt, dat er in wezen niets nieuws onder de zon is en dat dingen of zaken die wij moderne mensen soms als iets nieuws beschouwen, in wezen al van veel ouder datum zijn dan we dachten. Een voorbeeld hiervan zijn wel de ontdek kingen die een Engelse onderzoeker dr. Peter Gray, enige jaren geleden deed. Deze Engelsman heeft zich gespecialiseerd op het onderzoeken van oud-Egyptische mummies met Röntgenstralen en hierbij kwam hij tot bijzonder interessante resul taten. Zo ontdekte hij, dat een mummie in het bezit was van een kunstig vervaardigde prothese. Het betrof hier een kunsthand, die vervaardigd was uit een houten kern, die keurig was bekleed met linnen, hars en lak. Hieruit bleek, dat ook in het oude Egypte men de kunst van het vervaar digen van fraaie prothesen reeds kende. Bij röntgenonderzoekingen constateerde dr. Gray ook, dat diverse ziekten die wij dikwijls als typische ziekten van onze tijd beschouwen reeds bij deze oude Egypte- naren voorkwamen, zoals nier- en galstenen, aderverkalking, spijsverteringsziekten, tand bederf en als zeer interessante bijzonder heid, dat de beroemde koning Toet-Anch- Amon, die op betrekkelijk jeugdige leeftijd reeds stierf, gestorven is aaneen hartinfarct! Dat onze wetenschap soms interessante voortgang kan maken wanneer er eens gron dig in oude bronnen zou worden gestudeerd, blijkt uit de ontdekking van een Duitse onderzoeker, dr. Hendrichs. Deze publiceerde enige jaren geleden een nieuwe ontdekking en wel, dat de klipdas, het kleinste hoefdier ter wereld, die met de olifant en de zeekoe tot dezelfde groep hoefdieren behoort, tot de herkauwers moet worden gerekend. Dat was een feit dat men tot die tijd in onze moderne biolo gische wetenschap niet had vastgesteld. Henrichs had heel toevallig eens een aantal van deze dieren geobserveerd gedu rende vierentwintig uur en daarbij was hem in de loop van de nacht opgevallen, dat de dieren gedurende korte tijd bepaalde slik bewegingen maakten die aan die van her kauwende dieren deden denken. Het was echter te donker in het verblijf om de waarneming zuiver te doen. Later had Henrichs er een speciale studie van gemaakt en kunnen constateren dat deze dieren inderdaad herkauwers zijn. Zij herkauwen per dag slechts niet langer dan 25 tot 50 minuten en dan nog wel speciaal in de nacht. Dit is waarschijnlijk de reden geweest dat de zoölogen dit niet eerder hebben opgemerkt. Dat er ook in dit geval weer geen nieuws onder de zon was, blijkt uit het feit dat dit in het derde boek van Mozes in het elfde hoofdstuk wordt vermeld, namelijk dat de klipdas een herkauwer is. In dit deel wordt gesproken over de voed- selvoorschriften voor de Joden. Daar kan men onder anderen lezen dat alles onder de viervoeters dat geen gespleten hoeven heeft en herkauwt, als voedsel onrein en verboden is. „Ook de klipdas die geen ge spleten klauwen en een herkauwer is, is onrein voor u", zo staat het geschreven. Bij bestudering van dergelijke oude bronnen had men deze wetenschap dus reeds kunnen hebben. Zo zien we, hoe de wetenschap van duizenden jaren geleden in het vergeetboek is geraakt en nu als nieuwigheid, als re cente ontdekking opduiken. Het is daarom misschien wel nuttig, wanneer oude werken grondig worden bestudeerd en dan niet al leen door, zoals in dit geval theologen, maar eveneens door wetenschapsmensen van geheel andere disciplinen, die uit bepaalde mededelingen zeer interessante conclusies kunnen trekken. Op die manier bespaart de wetenschap zich onderzoek en observatiewerk en komt oude wetenschap weer tot leven. Kruiswoordpuzzel no. 595 Horizontaal: 1. zangstuk v. twee personen 3. specerij - 8. bovenlipversiersel -11. narede 13. in orde (afk.) - 15. nota bene (afk.) 16. als volgt (afk.) - 18. Chin, maat - 19. deel van een muziekinstrument - 20. water in Utrecht - 22. naar beneden gaan - 23. zoals de akten getuigen (Lat.) - 24. voor wenden - 27: deel van een Fr. ontkenning 28. Gode zij lof (Lat. afk.) - 30. voorzetsel 31. meisjesnaam - 32. titel (afk.) - 34. heilige (afk.) - 36. maanstand (afk.) - 38. doodlopende steeg - 39. hevig - 40. bloedvat 41. bevestiging - 42. getij - 43. lengtemaat (afk.) - 44. Eng. voorzetsel - 46. voegwoord 47. laatstleden (afk.) - 49. water in Brabant 50. in het werk stellen - 55. onder andere (afk.) - 57. voedsel - 58. zwaardwalvis 59. tegenstander - 60. water in Friesland 61. pers. vnw. - 62. jongensnaam - 63. gewicht (afk.) - 65. glans - 71. vers 72. klepper - 73. steenmassa. Verticaal: 1. baljuw - 2. bijwoord - 3. mu ziekterm (afk.) - 4. vogelprodukt - 5. land bouwwerktuig - 6. en omgekeerd (afk.) 7. ambtshalve (Lat. afk.) - 9. nummer (afk.) 10. bouwval - 11. rivier in Spanje - 12. wederhelft - 14. hard geluid - 15. naar aanleiding van (afk.) - 17. voorzetsel - 18. deel van het oog - 20. tijdperk - 21. voor zetsel - 25. ontsteld - 26. achternagaand 29. voorstelling in de slaap - 32. zuidvrucht 33. Europeaan - 35. tot nader order (afk.) 37. voor - 43. bericht - 45. Eng. telwoord 46. geheel van bouwlanden bij dorp - 48. inwendig orgaan - 49. boom - 50. Alg. Ouderdomswet (afk.) - 51. stand - 52. ge moedsgesteldheid - 53. wild zwijn - 54. af gunst - 56. verzoekschrift - 64. lidwoord 66. stad der oudheid - 67. dierengeluid 68. voorzetsel - 69. stofmaat - 70. rivier in Italië. - Oplossing kruiswoordpuzzel no. 594 Horizontaal: 2. kozak - 7. Aida - 9. vos 10. dolk - 12. elke - 13. pias - 14. old 16. ree - 17. aap - 18. arm - 19. as 20. rr - 22. esp - 24. nat - 25. gat - 28. pressie - 31. etalage - 34. oa - 35. ag 36. niemand - 41. impasse - 45. hor - 46. Eos - 47. kam - 48. lo - 49. rk - 50. lak 52. den - 54. nul - 56. dun - 57. valk 58. aard - 60. naad - 61. een - 63. kist 64. anode. Verticaal: 1. ode - 3. overste - 4. zo - 5. asperge - 6. mos - 7. aula - 8. alf - 10. dak - 11. klap - 15. drie - 17. asla - 19. aai - 21. rat - 23. spons - 24. NS - 26. ta 27. tegel - 29. rai - 30. som - 32. Lea 33. gas - 37. clan - 38. ah - 39. nol - 40. dronken - 41. Ierland - 42. mok - 43. ps 44. stad - 47. kern - 51. kust - 53. bad 55. ork - 57. van - 59. dik - 62. eo.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1978 | | pagina 1