NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD DE II houdt nu het meest geleien blad op Noord-Beveland üin handen De zonden van Magda Vinselaar door G. FORTIUS Zeeland Magazine? No. 3826 Donderdag 24 augustus 1978 81e jaargang DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TEL. 01107-308 - GIRO 266802 Abonnementsprijs ƒ18,00 per jaar Franko per post ƒ30,00 per jaar Advertenties 30 ct per mm, excl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON „Bart, beste jongen, het zou in de eerste plaats niet eerlijk zijn, wanneer ik je mijn verleden, als ik het zo mag noemen, ver zweeg. Overigens, hoe zou je het vinden, als je een en ander na ons huwellijk van deze en gene bij stukjes en beetjes te weten kwam? Dat zou inhouden een mogeijke breuk in ons huwelijk. Daarom moet je het nu weten." Nogmaals wijst ze naar zijn stoel. „Ga zitten, het is een lang verhaal, maar we hebben'vandaag de tijd. Je mag roken, als je wilt. Wachtik haal eerst een flesje bier, want na de koffie smaakt dat ook wel DEEL 3 „Ik ben een nakomertje uit een gezin van vier kinderen. Ik heb twee zusters in Nederland wonen en een broer in Australië. Hij leeft al stil, voorzover ik dat heb be grepen, want hij is 21 jaar ouder dan ik. We hebben geen kontakt meer met elkaar, al vele jaren niet. Evenmin met mijn zusters. Maar dit alles is mijn eigen schuld. Mijn beide zusters waren respectievelijk 19 en 17 jaar, toen ik werd geboren. Hoewel in die tijd ik spreek dus van 46 jaar geleden vrijwel geen kind het zou wagen er aan merkingen op te maken, dat na zoveel jaren er nog een zusje bij kwam, was het mijn broer Evert, die er thuis hoge ruzie over kreeg, toen hij tot de ontdekking kwam, dat mijn 42-jarige moeder in verwachting was. En hoewel het ditmaal bij niemand in feite een „blijde" verwachting was, zp- als dat doorgaans werd genoemd, gaf vader mijn broer te verstaan, dat hij kon ver trekken, als hem dat niet aanstond, want dat hij vast geen kritiek van zijn zoon wenste op dit punt. Evert is inderdaad een paar maanden vóór ik werd geboren de deur uit gegaan en al kwam hij later nog wel eens een enkele keer thuis, de sfeer was niet meer zoals die daarvoor." Magda dinkt haar koffie leeg en vervolgt dan: „We woonden in die tijd in Woerden, waar mijn vader een graanhandel had. Hij was bovendien ouderling in de kerk. Woer den was gereformeerde bond, dus dan weet je het wel: stijl rechtzinnig. Maar in mijn jonge jaren had ik daar geen erg in; je ging van het standpunt uit, dat het nu eenmaal zo hoorde. Als nakomertje werd ik behoorlijk verwend, vooral door mijn zusters, want die vonden het, in tegen stelling tot mijn broer Evert, maar machtig, dat ze er een zusje bij hadden. Mijn vader daarentegen was erg streng. Ik heb hele maal geen prettige herinneringen aan hem. Het is niet christelijk om zoiets te zeggen, maar als ik het anders zei, zou ik liegen. Ik was gewoon bang voor hem, 2bals ieder een in ons huis, mijn moeder inbegrepen; zij had totaal niets te vertellen. Mijn broer Evert trouwde al vrij kort, nadat hij het huis had verlaten met een rijke boeren dochter. Evert zat eveneens in de graan handel en werd door zijn schoonvader be hoorlijk op het paard geholpen. In zekere zin werd Evert een concurrent van zijn eigen vader, want hij ging naar Bodegraven en dat ligt niet zo gek ver van Woerden, niet waar? Mijn beide zusters trouwden ook op vrij jonge leeftijd en ik heb ze er altijd van verdacht, dat ze het deden om op deze Bent u reeds geabonneerd op een 2-maandelijks tijdschrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren om slag en alle artikelen voor zien van nog nimmer gepu bliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag gratis proefnummer: POSTBUS 1 WISSENKERKE wijze het ouderlijk huis te kunnen verla ten: Betsie was 22, toen ze trouwde, ik was 3 jaar. Een jaar later trouwde Lena, die toen net 21 was geworden. Ik herinner me nog vaag, dat ze al een jaar tevoren zei: Zodra ik meerderjarig ben, ga ik het huis uit en trouw met Arie van Elk. Zijn vader werkte op de melkfabriek en Arie haalde iedere dag de melk op bij de boeren. In vaders ogen helemaal geen geschikte partij voor zijn dochter, maar Lena was dol ver liefd op Arie en in arren moede gaf vader zijn toestemming om een eventueel schan daal te voorkomen. Dus op 21-jarige leef tijd trouwde Lena met Arie van Elk. Na een paar jaar vertrokken ze uit Woerden, omdat Arie een betere baan kreeg. Enfin de rest doet er allemaal niet meer aan af of toe: ik bleef dus alleen thuis en werd nog altijd verwend: door mijn moeder, mijn zussen, die aanvankelijk vrij regelmatig thuis kwamen, door de buren, ooms en tante's, noem maar op. Ik werd, wat je vandaag de dag noemt: een nest van een tiener, vooral toen ik naar Utrecht ging naar de middelbare school. Daar leerde ik gemakkelijk, zou na de MMS naar de kweekschool gaan, want vader zei, dat ik onderwijzeres moest worden en wat vader zei, gebeurde. Al had ik zelf heel andere plannen: ik wilde in de verpleging en dacht: wacht maar, als ik van de MMS af ben, ga ik op eigen houtje solliciteren in een zie kenhuis, want verpleegster zijn leek me een geweldig ideaal. Goed, ik was dus op de MMS. In Utrecht. Daar kregen we in het derde schooljaar een nieuwe leraar Duits: Ensink. In een mum van tijd waren alle meisjes op hem verliefd. Hij was toen 29, getrouwd en had twee kinderen. Woonde net buiten Utrecht, onder De Meern. Vlakbij De Hommel, dat toen nog bestond. Ik kon heel goed met Ensink overweg, wist zelfs zijn voornaam: Robert, maar werd door zijn collega's Bob genoemd. Enkele andere meisjes waren ta melijk jaloers, want ik had kennelijk bij Ensink een wit voetje. Ik waagde het een keer op een woensdagmiddag naar zijn huis te gaan. Met een smoesje natuurlijk. Toen zat ik al in de hoogste klas. Ik gaf voor, dat ik bepaalde Duitse vertalingen niet be greep. Duits was trouwens nooit mijn sterk ste kant. Mevrouw Ensink deed open en was wel wat verbaasd, maar liet me binnen. Die zag enkel in mij de leerling, niet de jonge vrouw. Ik moet er ter verduidelijking aan toevoegen, dat ik vreselijk vroeg rijp was voor mijn leeftijd. Als meisje van net zeventien zag ik er uit als een jonge vrouw van twintig. En in die dagen was ik ook werkelijk wel de moeite waard om aan te zien. Ik had altijd mooie kleren aan, want vader kon het betalen en wilde, dat ik uiterst correct gekleed naar Utrecht zou reizen. Enfin, ik gaf voor bepaalde zins wendingen niet te begrijpen, althans moei lijk te vertalen en hij legde geduldig uit, wat ik zogenaamd niet wist. Die dag werd ik smoor verliefd op Bob, zoals ik hem in stilte noemde. Ik was in die dagen bovendien geraffineerd, want dat had ik thuis wel geleerd doordat ik zo'n strenge vader had. Ik was onuitputtelijk in het bedenken van uitvluchten en smoesjes, zodat ik er nog wel eens tussen uit kon gaan. Zogenaamd naar een verjaardags feestje van een klasgenote bijvoorbeeld. Dan mocht ik later thuiskomen uit Utrecht. Nou, laat ik in deze verdere bijzonderheden maar achterwege laten: ik kwam daarna nog een keer in De Meern en opnieuw een andere maal en tenslotte wist ik precies, wanneer mevrouw Ensink een dag met haar kinderen naar haar ouders in Friesland ging. Dan was Ensink alleen thuis. Ik legde het zo aan, dat ik dan naar hem toe ging, want ik was vast besloten hem gek te ma ken. De andere meisjes in de klas beweer den, dat me dat nooit zou gelukken, dus werd het voor mij een uitdaging. Zoals ge zegd: ik was straal verliefd op hem en hii was op zijn beurt vast niet achterlijk; had al vrij gauw door, hoe het met mij gesteld was. Ik moet tot zijn eer er aan toe voegen, dat hij zich lang verzette. Kan toch niet, gekke meid, zei hij wel eens; ik ben getrouwd en heb kinderen. Je bent lief, maar laten we alsjeblieft ons verstand gebruiken. En zo voort. Hij kuste me een keer en toen sloeg ik mijn armen om zijn hals. Ik weet niet, hoe lang we zo gestaan hebben, maar toen hij me uitliet, zei hij: Kom alsjeblieft niet meer hier voor ik mijn hoofd verlies. Nu ja, ik zag vorderingen en wilde hem nu helemaal hebben. Dus kwam ik terug, telkens op de dag, dat zijn vrouw en kinderen er niet waren. Hij werd zwak, liet me binnen en tenslotte, op een vroege winteravond gebeurde het: we gingen sa men naar bed." Magda Vinselaar wacht even en kijkt de man aan. Maar die zit te luisteren, zonder haar aan te kijken. Pas als het zwijgen pijnlijk begint te worden en hij zijn hoofd opricht om haar aan te kijken knikt ze en zegt: „Ja, dat was ik: Magda Bosse. Die haar leraar Duits, een getrouwde man met twee kinderen, verleidde. Misbruik makende van de gelegenheid, doordat zijn vrouw in Friesland was. Wat wil je? Zal ik verder gaan? Of vind je het zo al voldoende om terug te rijden naar Haarlem?" Hij schudt langzaam zijn hoofd. „Jeugd zonde. Je was zeventien. Moet je een 17- jarig meisje zoiets kwalijk nemen?" Ze kijkt hem enkele ogenblikken aan en zegt: Goed, ik ga verder, want dit is pas het begin. Het bleef natuurlijk niet bij die éne keer. We waren werkelijk dol verliefd op elkaar en het feit, dat de knappe Bob Ensink mij begeerde als vrouw, streelde mijn ijdelheid. Uiteraard was ik wel zo verstan dig om niets op school te vertellen, al wisten een paar meisjes wel, dat ik al een paar maal bij hem in De Meern was ge weest. Enfin, Bart, je begrijpt misschien wel, dat dit tenslotte gevolgen had. De pil be stond toen nog niet en zelf overzag ik de consequenties van mijn daden nauwelijks. Op een gegeven ogenblik wist ik, dat ik van hem in verwachting was. (Wordt vervolgd). GEMEENTELIJK GEKISSEBIS EN DE 2E JACHTHAVEN TE KAMPERLAND In dit blad van 17 augustus 1978 stond een nauwkeurig verslag van de gemeente raadsvergadering van 14 augustus j.l. af gedrukt, waarin ook het bestemmingsplan 2e jachthaven te Kamperland behandeld werd. Ook waren de bedroevende uitspra ken van de PvdA, bij monde van de heer Uijl, letterlijk weergegeven. Waarom deze uitspraken van de PvdA bedroevend waren, zal ik hieronder uitleggen. In plaats van op de bezwaarschriften tegen de 2e jachthaven in te gaan, kwam de PvdA niet verder dan enige persoonlijke aanvallen van laag allooi op enkele in dieners van bezwaarschriften. Al lang van te voren was het duidelijk dat de gemeente raad de 2e jachthaven ondanks alles wilde hebben. Toch hadden de heren van de PvdA er de behoefte aan om op een stijl loze manier na te trappen naar enkele indieners van bezwaarschriften en enkele min of meer beledigende uitspraken te doen. De PvdA geeft er altijd zo hoog van op „onze demokratische vrijheden niet uit het oog te willlen verliezen", maar dit blijkbaar alleen wanneer het in hun eigen straatje te pas komt. Wanneer men van die vrijheid gebruik wil maken en, zoals in dit geval, bezwaren uit tegen de komst van een 2e jachthaven, waar de PvdA voor is, dan loopt men het risiko voor egoïst te worden uitgescholden door diezelfde PvdA. De heer Uijl suggereert dat de indieners van de bezwaarschriften niets om de dorps gemeenschap geven. Ik geef er wel veel om, maar alleen op een andere manier. In vind Kamperland nog mooi zoals het nu is, en ik wil dat graag zo houden. Ook zegt de heer Uijl dat ondergetekende indertijd hemel en aarde bewogen heeft om een ligplaats te krijgen in de huidige jachthaven te Kamperland. Alweer blijkt dat de PvdA de kunst tot overdrijven zeer goed machtig is. Dat „hemel" bestond uit een gesprekje, waarin de heer Uijl toezegde een en ander in een rondvraag aan de orde te stellen. En dat „aarde" zal dan moeten bestaan uit een, brief van mij aan de gemeenteraad, waarin ik vroeg om meer ligplaatsen in de gemeentelijke jachthaven voor inwoners uit de gemeente zelf. Een maatregel, die ook op veel andere plaatsen getroffen is en die steun heeft van de provinciale overheden. Verder doet de PvdA of wij iedereen van het Veerse Meer willen weren. Dit is niet zo, wij vinden echter wel dat het nu al druk genoeg is. Ik ben eerlijk genoeg om te zeggen, dat bij het indienen van mijn bezwaarschrift persoonlijke belangen een rol spelen. We leven in een demokratisch land en dan mag je gelukkig voor je eigen belangen opkomen. De mensen die een boot hebben in Kamperland, hebben er net als onder getekende belang bij dat het havenkanaal waar we doorheen moeten redelijk veilig is. Net zo goed als iedereen er belang bij heeft, dat er een tamelijk grote ruimte op het Veerse Meer is. De indieners van de bezwaarschriften spreken niet alleen voor zichzelf. 52% van de in totaal 2925 ligplaatsbezitters op het Veerse Meer is ook tegen verdere uitbrei ding van het aantal ligplaatsen. Maar als je zo de PvdA hoort, dan mag iemand die een ligplaats heeft in Kamperland niet van de demokratische manier van inspraak ge bruik maken en geen bezwaarschrift tegen de 2e jachthaven indienen, tenzij hij er niet bang voor is om door de PvdA publiekelijk uitgemaakt te worden. Verder wil de PvdA doen geloven, dat de indieners van de bezwaarschriften heb ben uitgesproken dat de leden van de Wis- senkerkse gemeenteraad maar ja- en amen- knikkers zijn. Als je hoort dat leden van de gemeenteraad bij het nemen van be slissingen niet veel andere argumenten kun nen aandragen dan een aantal persoonlijke aanvallen van laag gehalte, dan kun je daar toch uit afleiden dat deze uitspraak van de PvdA voor een aantal gemeenteraads leden wel opgaat. Het feit, dat tijdens de diskussie in de gemeenteraad maar zo weinig over de bezwaren zelf en zo veel over personen werd gesproken, bevestigt de gedachte, dat de bezwaren hun waarde hebben en geeft de indieners van de bezwaarschriften nog eens extra steun om met hun bezwaren hogerop te gaan. M. J. Faasse, Molenweg 65, Kamperland. Kruiswoordpuzzel no. 5 90 Horizontaal: 1. verdelgingsmiddel - 4. uit gezonderd - 9. eenh. v. Elektr. stroom (afk.) 11. bejaard - 13. getij - 14. dubbelklank 15. pl. in België - 16. anno (afk.) - 17. strak aankijken - 21. zangnoot - 23. broek ophouder - 25. draaien - 27. Duits pers vnw. - 28. Fr. pers vnw. - 30. N.V. (Fr. afk.) 31. eil. v. d. Franse kust - 32. kantoorwerk 37. meisjesnaam - 38. rijksgrens (afk.) - 39. de dato (afk.) - 40. groente - 42. landbouw werktuig - 43. lidwoord - 44. familielid 45. lengtemaat (afk.) - 46. stofmaat - 47. luchtstrijdkrachten (afk.) - 49. vervoerbe drijf - 51. pers. vnw. - 52. alstublieft (afk.) 53. vertrek - 59. onder anderen (afk.) - 60. goud (Fr.) - 61. Fr. onb. vnw. - 62. pers. vnw. - 64. paardenbestuurder - 68. vogel 71. N.V. (Duits) - 72. klaagzang - 75. wind richting. - 76. meisjesnaam - 78. voegwoord 79. ongeveer (afk.) - 80. aanw. vnw. - 82. meisjesnaam - 83. van het vel ontdaan 84. vogel. Verticaal: 2. voorzetsel - 3. Fr. pers vnw. 5. enkeling - 6. soort onderwijs (afk.) - 7. meisjesnaam - 8. onduidelijk - 9. water hoogte (afk.) - 10. bericht - 12. dagtekening 15. voedsel - 16. kloostervoogd - 18. als eerder (afk.) - 19. geheel de uwe (afk.) 20. en omgekeerd (afk.) - 22. nauw - 24. oud-Noors prozawerk - 26. hondenriem 29. Chin. Maat - 30. heilige (afk.) - 32. vrees - 33. meisjesnaam - 34. dans - 35. reptiel - 36. leerling (Fr.) - 37. dun - 41. berg - 48. deel v. h. hoofd - 50. spinnen 51. in de geest - 52. vrouwenjakje - 54. drank - 55. vr. munt - 56. soor onderwijs (afk.) - 57. soort stof - 58. mil. opl. school (afk.) - 63. tot nader order (afk.) - 65. zoogdier - 66. water in Friesland - 67. voor zetsel - 69. of dergelijke (afk.) - 70. tegen 73. loot - 74. ijs (Eng.) - 77. deel v. Ame rika - 81. pers vnw. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 589 Horizontaal: 1. nabob - 5. stoep - 9. ega 10. ad - 12. et - 13. air - 14. ta - 15. krul - 17. item - 18. ka - 20. opossum 22. lorgnet - 25. Limburg - 28. emoe - 29. usa - 30. Elia - 31. artis - 33. menig 35. klank - 38. Lisse - 41. sala - 42. lei 43. telg - 45. benarde - 47. niemand - 50. drukker - 51. od - 53. ober - 54. slip - 55. nn - 56. Eos - 58. ek - 59. Ee - 60. aat 61. kraai - 62. lente. Verticaal: 1. netel - 2. aga - 3. ba - 4. baronet - 5. stemmen - 6. oa - 7. eik - 8. Praag - 11. dupe - 12. etui - 16. lotus 17. islam - 19. Irma - 21. duig - 23. oe 24. gorilla - 26. bliksem - 27. ra - 23. Inn 34. Eli - 35. Kent - 36. aardbei - 37. kleur 38. links - 39. steriel - 40. elan - 41. se 44. gn - 45. broek - 46. drek - 48. iele 49. Dante - 52. dor - 55. nat - 57. sa 60. An.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1978 | | pagina 1