NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
EEN ILLUSIE ARMER
Brandweerwedstrijden
U houdt nu
het meest gelezen blad
op Noord-Beveland
in handen
Zeeland
Magazine?
No. 3613
Donderdag 25 mei 1978
81 a jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WISSENKERKE - TELEFOON 3 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs ƒ18,00 per jaar Franko per post ƒ30,00 per jaar Advertenties 30 ct per mm, excl. BTW
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen
FEUILLETON
38
Enkele dagen daarna is Jossa aan het
voorbereidingen treffen. Achter in het atelier
staat een soort commode, maar Dolf ge
bruikte hem altijd voor het opbergen van
verf en penselen. En andere schildersattri
buten. Het ding is antiek; Dolf heeft 't
eens voor een redelijke prijs kunnen kopen.
Zelf heeft Jossa er eigenlijk nooit in ge
keken. Daarom loopt ze nu naar het ver
laten atelier en haalt enkele schilderijen
weg, die voor het meubelstuk staan. Het
kastje kan inderdaad straks best dienst
doen als commode. Driek moet het maar
eens een beetje schoonmaken en opknappen.
Ze hurkt neer en opent beide deurtjes.
Zie je wel: schots en scheef liggen daar
half uitgedrukte tubes dooreen. Er staan
zelfs enkele nieuwe paneeltjes. Alsmede half
versleten kwasten en penselen. Ze zoekt
een paar plastic boodschappentassen en
begint alles er in op te bergen. De paneeltjes
zet ze neer in haar eigen hoekje. Later
moet ze de verf maar eens rustig uitzoeken,
want er is nog heel wat bruikbaars tussen.
En terwijl ze het kastje bijna leeg heeft,
ontdekt ze een kleine lade, meteen onder
de bovenkant. Eigenaardig. Dit heeft ze
nooit gezien, omdat ze eigenlijk nooit
rommelde in Dolfs eigendommen. Maar nu.
Het blijkt op slot te zijn. Ze heeft er
geen sleutel van. Boven is wel een bos
met sleutels en sleuteltjes, maar ze voelt
zich alweer duizelig en besluit het werk
maar te staken.
Die avond, als ze gegeten hebben, zegt
Jossa tegen haar man, terwijl hij in de
keuken helpt afdrogen: „In het atelier
staat een soort commode; ik heb hem van
daag leeggehaald. Je moet hem maar eens
goed schoonmaken en wat bijwerken, zodat
hij er fatsoenlijk uitziet. Boven is er ruimte
genoeg voor. O ja, dat is waar ook, Driek...
er zit nog een lade in, maar die is op slot.
Je moet de sleutelbos er maar eens op
proberen; hij ligt ergens op zolder."
Driek knikt. Ze drinken eerst, zoals ge
woonlijk een kop koffie en dan gaat de
man naar beneden om het bewuste kastje
te bekijken. Ja, het is tamelijk geschikt
voor het door Jossa beoogde doel. Het moet
natuurlijk wel helemaal afgekrabd worden
en dan opgeschilderd, want het zit nu vol
verfplekken. Die schilder keek niet zo nauw.
Hij ziet nu ook het laadje, dat op slot is,
dus gaat hij twee trappen op om de bos
sleutels te zoeken. Hij vindt 'm: geheel
of ten dele verroest, in allerlei grootte en
formaat. Daarmee komt hij beneden en
in het atelier probeert hij een aantal sleutels
Tot er een past. Wel enigszins stroef,
maar de sleutel is dan ook helemaal ver
roest. Voorzichtig draait hij de sleutel om
en is de lade open. Er blijkt een stapeltje
papieren in te zitten, waaromheen een
lint is gebonden. Nieuwsgierig haalt hij
het bundeltje, dat onder het stof zit er uit
en bekijkt het. Overeind komende, loopt
hij ermee naar boven, waar Jossa rustig
in haar stoel zit te lezen. Driek zegt,
haar het bundeltje overhandigende: „Ik
heb 'm los gekregen; dit zat in die la."
Op haar beurt is Jossa nieuwsgierig en
maakt het lint los. Het pakje bevat brieven
en een paar documenten. Er is een uittreksel
bij van het geboorteregister van 's Herto
genbosch. En tenslotte een spaarbankboekje.
Driek staat half over zijn vrouw heenge
bogen en kijkt toe. Jossa opent het boekje
Bent u reeds geabonneerd op
een twee - maandelijks tijd-
schift met actualiteiten, cul
tuur, evenementen, historie
en recreatie.
Het geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts 18,per jaar.
Vraag een gratis
proefnummer aan
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
door Leida Graafland
en leest de bedragen af, die er op gestort
zijn. En uit dan een kreet van verrassing
en verbazing: er staat bijna twaalfduizend
gulden op. Driek is minstens even verbaasd
als zijn vrouw. Hij vraagt: „Op wiens naam
staat het? Zeker van die schilder zelf."
Jossa kijkt voorin en leest een naam: Petra
Zandbergen, geboren 22 juli 1945 te 's
Hertogenbosch." Ze herhaalt op halfluide
toon: „Petra Zandbergennooit van
gehoord."
Op hun gemak gaan ze nu de andere
papieren bekijken. Dolf is dood en in de
bewuste lade heeft hij dit kennelijk angst
vallig voor iedereen verborgen willen hou
den. Daar zal hij dan wel een speciale
bedoeling mee gehad hebben, als hij al die
tijd zelfs Jossa er onkudig van gelaten
heeft. Driek zit nu op de leuning van haar
stoel, kijkt en leest mee. Er is een kopie
van een geboorte-akte en dan komen ze
tot de conclusie, dat die Petra Zandbergen
een onecht kind is, want enkel de naam
van de moeder is vermeld. Die naam is
Inge Zandbergen. Jossa denkt na. Herinnert
zich nu, dat Dolf zijn gescheiden vrouw
Inge noemde. Dan gaat er langzaam een
lichtje branden bij het tweetal. Waarschijn
lijk is die Petra een kind, dat geboren
is vóór Dolf met die Inge Zandbergen
trouwde. Maar ze noemde zich de laatste
maal Van der Eijnde of Van den Eijnde,
dat weet ze niet precies meer. Best moge
lijk, dat ze intussen getrouwd is met de
man, die zich over haar en Julia heeft
ontfermd. Dolf had het er over, dat zijn
ex-vrouw met ene Van der Eijnde samen
leefde. Hoe het ook zij: die Petra is naar
alle waarschijnlijkheid een kind van Inge.
Ze lezen de brieven, die er bij zijn en daarin
komt ene familie Kieftveen voor, wonende
in het noorden van Gelderland, in de
buurt van Hattum. Het adres is erbij.
Jossa bekijkt het spaarbankboekje nog
eens wat nauwkeuriger: het blijkt, dat er
in geen vier jaar rente is bijgeschreven.
Dus het totaalbedrag zal nog wel een dui
zend gulden meer zijn, neemt ze aan.
Driek en Jossa bekijken alles nog eens en
besluiten dan die familie Kieftveen in Hat-
temerbroek te gaan opzoeken. Al is dat
vanuit Boxtel een hele reis. Ze moeten
het dan maar eens op een zondag doen,
als Jossa een beetje goed is.
Veertien dagen later rijden ze naar het
verre Hattemerbroek, vlak tegen de IJssel
aan. Ze moeten een paar keer naar de
weg vragen, want het is hier een wirwar
van bospaden en zandwegen met hier en
daar een woning. Tenslotte komen ze terecht
bij een eenzame boerderij aan de rand van
een heideveld, vlak bij de spoorbaan. Er
dendert net een sneltrein langs. Driek zet
de wagen op het erf en stapt met Jossa
uit. Een man komt naar buiten, de be
zoekers met een mengeling van wantrouwen
en nieuwsgierigheid aankijkend. Driek steekt
zijn hand op ten groet. „Goeie middag,"
zegt hij; „wij zoeken ene familie Kieftveen."
„Dan zijn jullie hier op het juiste adres",
zegt de man op kalme toon. „Maar ik
ken jullie niet."
„Klopt," mengt Jossa zich nu in het ge
sprek. „We komen eigenlijk niet voor u,
maar voor Petra. Is die thuis?"
Nu wordt de man kennelijk wantrouwend.
„Wat moet u van Petra?"
Driek vraagt: „Woont ze hier?"
„Allicht. Ze is onze dochter."
„Dan moeten wij niets, maar waarschijn
lijk hebben we wat voor haar," voegt Jossa
er lachend aan toe.
De man vertrouwt het nog altijd niet
helemaal. „Wie zijn jullie?"
Jossa, nog altijd het woord voerend, ant
woordt: „Ik ben mevrouw Voorhoud en dit
is mijn man. Maar onze namen zeggen u
natuurlijk niets. Als ik er nu aan toe voeg,
dat wij mevrouw Inge Zandbergen kennen
en ook Adolf Prinsse hebben gekend, gaat
u dan een licht op?"
Nu schrikt de man. Hij kijkt van de een
naar de ander en antwoordt dan: „Kom
verder. Petra is naar de kerk en kan eigen
lijk ieder ogenblik thuiskomen."
Even later zitten ze in de ouderwetse
woning met kleine ramen en een ronde,
geschuurde tafel. In een hoek speelt een
kind in een box. Hier vertelt Jossa, wat
ze gevonden hebben in het huis, waar Dolf
Prinsse gewoond heeft. U kent hem? O,
u hebt hem indertijd dus gekend. Hij is
een paar jaar geleden gestorven na zwaar
mishandeld te zijn geworden door drie
jonge kerels. Dan herinnert Kieftveen zich,
dat hij zoiets heeft gelezen, niet beseffende,
dat het om Adolf Prinsse ging.
In een half uur komen Jossa en Driek
alles te weten omtrent Petra. Op 22 juli
1945 wordt er in 's Hertogenbosch een
meisje geboren, dat aangegeven wordt door
een kraamverzorgster en een priester. Want
Petra heeft wel een moeder, maar over de
vader is niets bekend. De moeder, Inge
Zandbergen, is de avond tevoren bij een
klooster gekomen en heeft aangebeld. De
non die opendoet, brengt haar bij de priores
en deze constateert, dat de bezoekster hoog
zwanger is. En verneemt, dat ze door haar
ouders uit huis is geschopt en geen onder
komen bezit. De vrouw bevalt enkele uren
na middernacht van een meisje. De moeder
beslist, dat ze Petra zal heten. Waarom?
Daar geeft ze geen antwoord op. Misschien
heeft ze er een bedoeling mee, maar zegt
het in ieder geval niet. Dus het kind wordt
kort na de geboorte gedoopt en daarna
aangegeven op het stadhuis. Als de moeder
weer in zoverre hersteld is, dat ze kan
gaan, heeft ze nog altijd geen onderkomen.
Een pater is naar haar ouders gegaan, maar
die houden voet bij stuk en willen hun
dochter en nog minder het onechte kind
in huis hebben. Ze erkennen Inge, die
meerderjarig is, niet meer. In het klooster
kan de vrouw met het kind niet blijven,
maar je kunt moeder en kind evenmin
op straat zetten. Op een dag is de vrouw
verdwenen, het kind achterlatende. Dat
wordt voorlopig geplaatst in een kinderloos
gezin in Orthen: Miel en Maria Kieftveen.
Ze hebben een klein boerderijtje en zijn
bereid het kind tot zich te nemen. Dat
gebeurt dan ook. Enkele jaren later krijgt
Miel een erfenis, verkoopt zijn spulletje in
Orthen en koopt een wat groter bedrijf
in Hattemerbroek, dicht bij de IJssel, waar
de grond beter is. En hier groeit de kleine
Petra op tot een volwassen vrouw. Hier
leert ze een plaatsgenoot kennen, met wie
ze al spoedig goed overweg kan: een boe
renzoon. Op negentienjarige leeftijd trouwt
Petra met Evert, die bij het echtpaar Kieft
veen intrekt, want bij Evert thuis zijn nog
meer broers en daar is later maar één be
drijf te erven, dus Evert neemt met beide
handen de kans aan om te zijner tijd als
man van Petra die de naam Kieftveen heeft
aangenomen, het bedrijf over te nemen. Zo
staan op dit ogenblik de zaken. Er is na
jaren eindelijk een kind geboren: een doch
tertje van bijna een jaar oud. Op dit mo
ment is Petra met haar man naar de late
Mis. Best mogelijk, dat ze ergens een biertje
zijn gaan drinken of even bij Evert thuis
zijn aangegaan. Want de laatste Mis is nu
onderhand wel uit. De man kijkt op zijn
horloge en constateert, dat het half één is.
(Wordt vervolgd)
Zaterdag j.l. werden te Kamperland de
brandweerwedstrijden gehouden. Deze wed
strijden gingen uit van de vereniging
van bevelvoerenden bij de vrijwillige brand
weren op de Bevelanden in samenwerking
met het algemeen brandweerwedstrijd-
comité van de Nederlandse vereniging van
brandweercommandanten.
18 korpsen namen deel aan de wedstrijd.
Een ebject in het graanbedrijf van Cebeco-
zuidwest moest worden bestreden, waarbij
ook een tweetal slachtoffers waren be
trokken. Met name B. Wilderom, een
brandweerman van het korps Kamperland,
speelde deze rol bijzonder goed en wist
somtijds, ondanks de ernst van de voor
gestelde situatie, het toekijkende publiek
tot lachen te brengen. Het tweede slacht
offer G. van de Kreeke had het aanmer
kelijk rustiger. Hij werd door verschillende
korpsen niet of te laat opgemerkt en zo
doende niet bij de aanwezige E.H.B.O.-
post afgeleverd. Veel korpsen hebben uit
een en ander weer veel kunnen leren.
De leiding van deze wedstrijd was in
handen van provinciaal leider, de heer
C. Schout uit Vlissingen. Juryvoorzitter was
de heer J. van Sluyters uit Noordwelle en
de wedstrijdadministratie werd verzorgd
door mevr. C. J. Remeynse - Daalman uit
Heinkenszand.
's Morgens te 11.15 uur was de jury en
overige genodigden door b. en w. ontvangen
in hotel „De Kroon" te Wissenkerke. Bur
gemeester Wisse was de gehele dag bij
de wedstrijd aanwezig. Ook hij zal a.s.
vrijdagavond op de B.B. Bindingsavond in
„De Vroone" te Kapelle de prijzen van
deze wedstrijd bekend maken.
P.V. DE BLAUWE DOFFER - KORTG.
Uitslag wedvlucht Quievrain op 13 mei.
Deelname 375 duiven.
1 P. J. Wilderom 17.27.49 130.805 201
2 L. de Fouw en zn. 25.52 127.705 198.9
3 M. C. Clement 30.43 129.496 196.8
4 H. J. v. d. Moere 31.53 129.157 194.7
5 A. van de Kreeke 32.10 129.625 192.6
6 P. van Belzen 36.07 132.700 190.5
7 P. J. Wilderom 34.37 2 188.4
8 L. de Fouw en zn. 31.26 2 186.3
9 H. P. Versluijs 34.59 131.010 184.2
10 L. de Fouw en zn. 31.50 3 182.1
WAAR KOMT DIE
UITDRUKKING VANDAAN
„Iemand iets onder de neus wrijven".
Dat wil zeggen op de een of andere
manier iemand goed duidelijk maken wat
hij heeft misdaan op welke wijze dan ook.
Waarom onder de neus wrijven? Wel,
in figuurlijke zin dwingt men iemand dan
met al zijn zintuigen er kennis van te
nemen, want ogen, neus en mond zijn er
dan heel .dicht bij. Ook zit er de betekenis
in, dat iemand dan de kwalijke reuk van
datgene wat hij heeft gedaan goed kan
ruiken.
„Iets achter de hand hebben."
Wanneer men nog iets achter de hand
heeft, dan heeft men nog wat in voorraad
of in reserve. Deze uitdrukking vindt zijn
oorsprong in het zeemansleven en werd
toegepast op dat gedeelte van het lopend
touwwerk, dat bij het vieren of inhalen
„achter de hand" van de achterste van
de vierende of trekkende mannen op het
dek lag.
Kruiswoordpuzzel no. 577
Horizontaal: 1. teken van verdriet - 4.
plaats in Drente - 7. inwendig orgaan
11. jong dier - 12. mannelijk dier - 13.
rijstbrandewijn - 15. dierengeluid - 16. het
zelfde (afk.) - 18. jongensnaam - 19. soort
kers - 21. meisjesnaam - 23. niets - 24.
kledingstuk - 26. afslaande weg - 28. meubel
31. rivier in Frankrijk - 32. soort - 34.
houding - 35. telwoord - 39. grap - 41.
soelleiding - 44. meisjesnaam - 46. kleine
steentjes - 48. meisjesnaam - 49. gemeen
schappelijke grond - 51. sierlijke knoop
53. wiskundige figuur - 56. inkerving - 58.
familielid - 59. waterstand (afk.) - 60.
metaal - 62. plezier - 63. plaats in Gelder
land - 64. plaats in Noord-Afrika - 65.
lichaamsslagader - 66. voedsel.
Verticaal: 1. klap - 2. dwaas - 3. Moh.
geestelijke - 5. dierenverblijf - 6. rustplaats
8. jongensnaam - 9. herkauwer - 10. hoofd
deksel - 14. knaagdier - 15. dunne - 17.
werppijltje - 18. grondpaaltje - 20. onbe
werkte - 22. bloem - 25. vloeistof om te
drinken - 26. op deze wijze - 27. gewicht
(afk.) - 28. stoomschip (afk.) - 29. Frans
lidwoord - 30. gevat - 33. krantenjongen
36. bevel - 37. nauwte - 38. inwendig orgaan
39. familielid - 40. godsdienst (afk.) - 41.
vingersieraad - 42. deel van het been - 43.
gouden tientje (afk.) - 45. tocht - 47.
smalle strook - 50. Europese hoofdstad
51. muziekteken - 52. vaartuig - 53. zijde
54. ovenkrabber - 55. paradijs - 57. ge
vangenis - 61. lofdicht.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 876
Horizontaal: 1. n.v. - 3. vlo - 6. eel - 8. ta
10. lava - 11. bruin - 14. epos - 15. thea
17. snob - 19. lam - 21. arglist - 23. enk
25. aga - 27. eos - 28. tbv - 30. kwarts
33. moreel - 35. ala - 36. pasta - 39. uns
40. st - 41. noen - 42. halt - 43. si - 44.
eva - 46. essen - 48. ade - 50. treden
52. daarna - 55. lap - 56. aar - 58. sla
59. pop - 61. pendule - 64. fee - 66. heet
67. sint - 69. esse - 70. niets - 72. enge
74. ge - 75. les - 76. tol - 77. ob.
Verticaal: 1. nl - 2. vara - 3. vat - 4. ober
5. nu - 6. enns - 7. leb - 8. toon - 9. as
12. rage - 13. isis - 16. haat - 18. otto
19. lok - 20. maal - 22. loes - 23. even
24. kil - 26. granada - 29. brutaal - 31.
water - 32. speen - 33. maand - 34. essen
37. ans - 38. the - 45. velp - 47. stad
49. draf - 50. top - 51. eppe - 53. asen
54. are - 56. anti - 57. rust - 60. oase
62. eens - 63. list - 65. ergo - 66. hel
68. tel - 69. eg - 71. en - 73. eb.
