Leven wordt
steeds moeilijker
Qaat Europa
sterven?
vrijdag
5 mei a.s.
Opmars
van de
muskusrat
De eerstvolgende uitgave van
dit blad verschijnt op
Uw advertenties, e.d. gaarne
vóór woensdag 3 mei a.s. om
12.00 uur in ons bezit.
De uitgever.
P.V. DE BLAUWE DOFFER - KORTG.
Uitslag wedvlucht Quievrain op 22 april.
Deelname 303 duiven.
1 M. van Belzen Zn. 11.11.47 129.057
2 idem 13.33 2
3 A. C. Hollestelle 18.05 132.476
4 L. de Fouw Zn. 15.08 127.705
5 J. L. F. Minneboo 19.16 132.700
6 M. van Belzen Zn. 16.45 3
7 P. de Waal Zn. 20.16 132.721
8 A. J. Bouterse 20.32 132.968
9 P. de Waal Zn. 20.29 2
10 P. J. Verburg 17.06 127.732
BRANDWEEREXAMEN
Bij het in Goes op 21 april j.L gehouden
examen Brandwacht 2e klas zijn wederom
2 leden van het brandweerkorps Wissen-
kerke geslaagd. Het zijn de heren P. M.
de Moor en J. Jeronimus.
VERKIEZINGSVERGADERING
P. v. d. A. - NOORD-BEVELAND
Vrijdag 21 april j.l. hield de Partij van
de Arbeid, afd. Noord-Beveland een ver
gadering ter voorbereiding op de a.s. ge
meenteraadsverkiezingen.
Er waren door werkgroepen verkiezings
programma's gemaakt, die in discussie
werden gebracht. Men had een algemeen
programma, dat voor de beide gemeenten
op Noord-Beveland van toepassing was.
Daarnaast hadden de gemeenten Kortgene
en Wissenkerke nog elk een afzonderlijke
bijlage als verkiezingsprogramma.
De campagne werd zo opgezet, dat men
in alle kernen op Noord-Beveland een ver
kiezingsbijeenkomst zou houden.
De lijstnummering was in beide gemeen
ten hetzelfde, n.l. nummer 2. Ook de
kandidatenlijsten waren reeds eerder vast
gesteld en zagen er als volgt uit:
In Kortgene: N. Filius, J. Dobbelaar,
J. van Noort, J. de Looff, P. Geelhoed,
S. Roest - Lauer, C. Quinten, L. Wisse,
M. Verwei, J. Welleman en P. Kesteloo.
In Wissenkerke: L. J. Blok, J. H. Uijl,
P. A. Hamelink, F. de Haan, J. J. E. Voet,
K. L. van Lieren, E. M. Voet-Waegemakers,
A. van Arkel - Burmanjer, L. Heystek en
C. A. Dobbelaar.
VAN DE REDACTIE
Van een „Onderdrukte Groep" te Kort
gene kregen wij een „Persbericht" ter
publicering. Daar er bij dit persbericht
geen schrijven aanwezig was, noch het
persbericht ondertekend, kunnen wij daar
door niet tot plaatsing overgaan.
Zodra wij van de bewuste groep een
ondertekend schrijven hebben ontvangen
(hetgeen niet inhoudt dat wij de naam
behoeven te publiceren) zullen wij alsnog
tot plaatsing overgaan.
De uitgever.
OPEN OOG VOOR DE NATUUR
HOU DE KOOIEN DICHT
Het gebeurde in de twintiger jaren. Belgische bontkwekers gingen muskus
ratten fokken. De muskusrat levert één van de mooiste bontsoorten en werd
in zijn stamland, Noord-Afrika, om zijn kostbare pels bejaagd. Het was
zaak, dat de bontkwekers hun kooien potdicht hielden, want als er muskus
ratten ontsnapten, zou dat lelijke gevolgen kunnen hebben. Daar wist men
in Tsjechoslowakije van mee te praten. Een Tsjechische prins had in 1905 enkele
muskusratten in de vijvers van zijn landgoed uitgezet. En nu zaten ze in
midden-Europa opgescheept met een paar miljoen muskusratten, die huis hiel
den in dijken en waterkeringen. In België ging het allemaal goed, totdat
Europa, een muskusrattenparadijs.
Totdat de bontprijzen kelderden en de
Belgische regering in 1930 het houden
van muskusratten verbood. De kooien wer
den verwaarloosd, in de buurt van Mechelen
ontsnapten enkele dieren. Muskusrattewijfjes
zorgen drie maal per jaar voor vijf tot
zes jongen, terwijl vrouwtjes uit de eerste
worp aan het eind van de zomer soms
zelf al weer jongen kunnen krijgen.
In Europa kan het aantal muskusratten
heel snel de pan uit rijzen. Dat heeft ver
schillende oorzaken. Het Europese klimaat
is milder dan dat van Noord-Amerika, zo
dat meer diëren de winter overleven. Het
plantaardige voedsel waarvan de muskusrat
uitsluitend leeft, is in onze cultuur- en
natuurgebieden overvloedig voorhanden. Bo
vendien komt de nerts of moerasotter, de
natuurlijke vijanden van de muskusrat, hier
niet voor. Onze eigen otter zou de muskus
rat kort kunnen houden, maar deze „vis-
rover" is door jarenlange felle vervolging
uiterst zeldzaam geworden. Geen wonder
dat Europa voor de muskusrat een paradijs
De invasie.
Ook in België liep het danig uit de hand.
De ontsnapte muskusratten groeiden uit
tot een compleet leger en een afdeling van
dat legioen rukte op naar de Nederlandse
grens. In 1941 werden de eerste verken
ners van het muskusrattenlegioen op Ne
derlandse bodem betrapt. Het is te be
grijpen dat men in de oorlogsjaren andere
zaken aan het hoofd had als een invasie
van muskusratten. Maar na de tweede
wereldoorlog werden er snel maatregelen
getroffen om de opmars van de muskusrat
te stuiten. Dat was broodnodig, want vooral
in een land als het onze bezorgt deze
goedgepelsde gast veel overlast.
Muskusratten voelen zich thuis in stil
staand water. In de oever graven ze hun
15 centimeter brede gangen meters diep
het land in. De ingangen van de pijpen
liggen onder water. Er zit een „waterslot"
op elke gang als veiligheidsmaatregel tegen
allerlei vijanden, inclusief de mens, die
de toegang tot de holen nu moeilijk vin
den kan. Als een stel muskusratten ergens
lange tijd ongestoord kan leven, maken
ze een uitgebreid gangenstelsel. Het gebeurt
regelmatig dat wegen plotseling verzakken
door de graverijen van muskusratten. De
muskusrat graaft zijn gangen ook in dijken.
De gangen werken als een hevel: Hoogge
legen water stroomt door de dijk naar be
neden. Door toedoen van muskusratten
worden dijken zo lek als een mandje.
Willen we het grootste deel van ons land
droog houden, dan kunnen we de muskusrat
maar niet zijn gang laten gaan. Deze
Noordamerikaan ondergraaft ons bestaan.
Daarom werden in de zuidelijke provincies
kort na de oorlog muskusrattenvangers in
rijksdienst ingezet om de strijd tegen de
gravende knagers aan te binden. Het sig
nalement van de vijand werd overal ver
spreid.
Opsporing verzocht.
De muskusrat, gekleed in bruine pels met
donkere ondergrond, is fors van postuur.
Hij heeft een lengte van 60 cm, en bijna
de helft daarvan komt voor rekening van
de staart. Korte, dikke kop die abrupt
overgaat in een gedrongen romp. De mus
kusrat is gebouwd voor het water en dus
goed gestroomlijnd. Zijn kleine oortjes kun
nen in de vacht verborgen worden en de
gehooropening kan waterdicht worden af
gesloten door het samentrekken van een
huidplooi. Verdere bijzonderheden? Zijn
staart is plat. Niet horizontaal plat, zoals
de staart van een bever, maar rechtop
staand afgeplat. Geen enkel ander zoogdier
uit deze groep heeft zo'n lintvormige staart.
Hij doet dienst als roer tijdens het zwem
men. De muskusrat leeft op grote achter
voet. De sterke achterpoten, met schcrp-
vormige nagels, worden gebruikt bij het
zwemmen en bij het graven van gangen.
In het voorjaar gaan de mannelijke mus
kusratten op zoek naar vrouwtjes en naar
geschikte woongebieden. Daarbij trekken
ze vaak over grote afstanden. Zodra zo'n
„kwartiermaker" een aantrekkelijk gebied
gevonden heeft, neemt hij het in bezit door
er zijn geurvlaggen in te planten. Muskus
ratten leven het hele jaar door nogal ver
borgen, in nacht en schemering zijn ze
aktief. De dag brengen ze meestal in de
„ketel" dat is de ruimte waar de gangen
op uitkomen slapend door. Gedurende
de voortplantingsperiode van april tot au
gustus houden de wijfjes zich nog meer
schuil als anders. Zoals gezegd kan een
muskusrattenpaar in één zomer tijd 18 jon
gen voortbrengen. Omdat het woongebied
zoveel knagersmagen 's winters niet kan
voeden, zwermt de familie in september
en oktober naar alle kanten uit. Juist het
uitzwermen van de familie in de herfst en
het trekken van de kwartiermakers in het
voorjaar zijn kritieke perioden, want dan
worden nieuwe woongebieden bezet.
Help een handje mee.
In Noord-Brabant en Zuid-Limburg breid
de de muskusrat zich in de loop van de
jaren vijftig en zestig steeds meer uit,
ondanks de intensieve bestrijding. Hoewel
de rattenvangers hun uiterste best deden
de dijkwerkers beneden de grote rivieren
te houden, lukte dat niet. Momenteel zijn
de muskusratten in alle provincies doorge
drongen, tot in Noord-Holland, Groningen
en Friesland toe. De zogenaamde „haarden",
plaatsen waar jongen groot worden, zijn
gelukkig nog niet overal in het land ge
vonden. Maar als de kwartiermakers niet
worden weggevangen, is de kans levensgroot
dat haarden zullen komen.
Enkele harde cijfers kunnen de uitbreiding
van de muskusrat illustreren. In 1962 wer
den er 1578 dieren in Nederland gevangen.
Het jaar 1966 leverde 9.254 muskusratten
op, terwijl onze moderne pelsjagers in 1976
maar liefst 62.322 dieren buit maakten!
De geschiedenis van de muskusrat is een
les voor de toekomst: Voortaan nog voor
zichtiger zijn met het invoeren van dieren
die hier niet thuishoren. Laten we de
49 rijksmuskusrattenvangers een handje hel
pen. Geef waarnemingen van muskusratten
door aan de politie of aan de dienst ge
meentewerken. Het zal ons later duur ko
men te staan, als we de muskusrat nu zijn
gang laten gaan.
(Nadruk verboden).
NIET ROKEN, NIET DRINKEN, GEEN VET, GEEN SUIKER,
NIET ZWEMMEN ENNIET ADEMHALEN
We leven in een tijd van ongekende mo
gelijkheden, speciaal op medisch terrein.
De wonderlijkste dingen, waarvan men
vroeger niet durfde te dromen zijn wer
kelijkheid geworden en als gevolg van deze
fantastische vooruitgang op medisch gebied
is de mogelijkheid voor de mens geschapen
om ouder te worden. Onze gemiddelde le
venskansen zijn geweldig gestegen en zijn
nog nooit zo hoog geweest.
Aan het begin van onze jaartelling was
de gemiddelde levensduur voor de mens
zo'n 28 jaar. Heel lang is dat zo gebleven
en rond 't begin van onze eeuw (dat was
dus na 1900 jaar) was die gemiddelde le
venskans gestegen tot slechts 46 jaar voor
mannen en voor vrouwen 49 jaar. Nu, na
zo'n zeventig jaar zijn deze cijfers gestegen
tot respectievelijk 74 en 76 jaar; een aan
zienlijke vooruitgang dus.
De mens is hier echter niet mee tevreden.
Hij weet, dat de wetenschap heeft bere
kend, dat de optimale leeftijd van de mens
ruim over de honderd jaar ligt en...... de
mens wil graag de optimale leeftijd halen.
De vraag is alleen, hoe krijgt hij dat voor
elkaar?
De medici weten daar wel een antwoord
op, een antwoord overigens, dat we zelf
ook wel gevonden zouden hebben en dat
luidt: gezond leven en alle risico's die
zouden leiden tot ziekten of aandoeningen
uit de weg gaan. Nu is gebleken, dat de
grote „killers" in onze tijd zijn, de kanker
en de hart- en vaatziekten. Wie deze twee
bedreigingen weet te ontlopen, maakt theo
retisch al een grote kans op een lang, zo
niet zeer lang leven, wanneer hij of zij
althans niet het slachtoffer wordt van
de andere gevaren die ons bedreigen, zoals
bijvoorbeeld te sneuvelen in het verkeer.
Het nare is, dat de twee grote „doders"
te weten kanker en de hart- en vaatziekten
(hartinfarct), ziekten zijn, Waartegen de
wetenschap nog geen middelen heeft ge
vonden en waarvan men zelfs het fijne
niet weet. Natuurlijk rust de wetenschap
niet en al vele jaren lang worden er over
de gehele wereld onderzoekingen verricht,
die de medische wetenschap hopelijk ten
slotte de sleutel in handen zullen spelen
van de oplossing. Bij het zoeken naar het
hoe en waarom van deze ziekten zijn reeds
vele ontdekkingen gedaan. Men heeft onder
andere ontdekt, dat er heel wat stoffen
zijn, die wij via de voeding naar binnen
krijgen, die het ontstaan van deze ziekten
stimuleren. Daar blijft het niet bij. Men
heeft ook ontdekt, dat er fouten schuilen
in ons leefpatroon, waardoor het ontstaan
van deze gevreesde ziekten in de hand wordt
gewerkt. Steeds weer en overal kunnen we
horen en lezen wat we beslist niet moeten
doen, of eten, of drinken om het ontstaan
te voorkomen.
We moeten oppassen met het gebruik
van suiker, want suiker maakt dik en een
te hoog gewicht is funest voor het hart.
Bovendien is suiker bijzonder slecht voor
ons gebit. Met vet is het ook hetzelfde.
We gebruiken teveel vet en worden te zwaar.
Pas op met al die heerlijkheden uit auto
matieken, zoals patat en al die andere
gebakken lekkernijen.
Roken is absoluut taboe. Onze sigaretjes
bevorderen het ontstaan van longkanker,
terwijl de nicotine bovendien vaatvernau-
wend werkt en het roken dus nadelig
maakt voor het hart.
Met het borreltje of andere alcoholica
is het ook wat. Alcoholische dranken zet
ten namelijk geweldig aan. Je wordt er
dik van met alle risico's van dien. Boven
dien kan het schade aan de lever opleveren.
Anderzijds werkt een drankje vaatverwij-
dend en dat is weer een pluspunt. De vraag
is natuurlijk: wat moet nu het zwaarst
wegen? Daarnaast blijkt de drank ook
weer een gemene „killer" te zijn in het
verkeer. Voor veel mensen levert het alle
maal geweldige problemen op.
Denkt u er om, dat u niet teveel koffie
drinkt en ook niet teveel thee. Dat is
namelijk slecht voor uw gezondheid. Pas
op met die volle melk, die is zo vet.
Kalmpjes aan met boter op uw brood en
bij het braden.
Eet meer fruit, dat is gezond en goed
voor de slanke lijn. Maar pas op, want
fruit wordt bespoten met die gevaarlijke
insekten bestrijdingsmiddelen. Langzaam
maar zeker wordt je er door vergiftigd.
Daarom eerst het fruit goed wassen en...
liefst schillen. Maar wat doen we dan met
fruit dat niet geschild kan worden, zoals
druiven, bessen, kersen, aardbeien, enzo
voort? Het bespuiten blijft overigens niet
beperkt tot het fruit. U kunt bijna geen
groenten eten of het is vrijwel zeker dat
die groenten zijn bespoten.
Maar buiten al die zaken zijn er nog
zoveel andere dingen die onze gezondheid
bedreigen en ons de weg naar een lang
en gezond leven afsluiten. We behoeven
hierbij maar te denken aan de waterver
ontreiniging. Het is bar en boos zo vies
en verontreinigd, door dikwijls zware ver
giften het oppervlaktewater is. Zwemmen
in dat water is levensgevaarlijk. Maar veel
van dat water wordt ook gebruikt voor
de waterwinning door de waterleidingbe
drijven in ons land. Natuurlijk ondergaat
dat water een zeer speciale behandeling
om het bruikbaar te maken voor men
selijke consumptie, maar er behoeft nog
maar weinig té gebeuren of het oppervlak
tewater is dermate verontreinigd, dat het
niet meer te reinigen valt.
Iets soortgelijks zien we ook met de
luchtverontreiniging. Men maakt zich in
ons land daarover reeds grote zorgen en
in de Rijnmond werd een speciaal kostbaar
waarschuwingssysteem geïnstalleerd om vast
te kunnen stellen wanneer de luchtver
ontreiniging een bepaalde norm overschrijdt.
De verontreiniging van de lucht laat niet
na om een nadelige invloed op onze adem
halingsorganen uit te oefenen.
Voorts hebben we nog te maken met de
psychische belagers van onze gezondheid
in de vorm van spanningen die leiden tot
neurosen. De spanningen zijn niet zo best
voor het hart en zo zouden we nog lang
kunnen doorgaan.
We worden bijna dag in dag uit over
stroomd met informatie over dat, wat we
niet mogen doen en niet moeten eten
of drinken, omdat het op de één of andere
manier onze gezondheid schaadt. Op die
manier krijgen we er waarschijnlijk een
nieuwe neurose bij, die ook weer zo slecht
voor ons is.
Zonder enige twijfel zullen velen zich
afvragen hoe men dan wel moet leven. Het
leven wordt steeds moeilijker, want men
komt tot de ontdekking dat het gewone
leven zoals men dat leefde, vol is van ge
varen. Hoe het dan wel moet? Er is maar
één mogelijkheid en dat is gaan zoals we
gewend zijn, met slechts één uitzondering
en dat is er voor zorgen dat we van alles
niet TEVEEL eten, drinken of doen! Want
het gevaar schuilt in dat TEVEEL! Wie zo
dom is om na alle publicaties er angst
vallig voor te zorgen dat hij vanaf nu geen
suiker, geen vet, geen borreltje, geen siga
retje of wat dan nog meer gebruikt, loopt
de kans eerder te overlijden dan dat hij
al die zaken met gezond verstand en in
bescheiden mate zou hebben gebruikt.
ELDERS IN DE WERELD DREIGT OVERBEVOLKING
GEBOORTETEKORT LEIDT BINNENKORT TOT VERGRIJZING
VAN ONS WERELDDEEL
De wereldbevolking neemt steeds verder
toe en dit heeft er toe geleid, dat de
wetenschap de waarschuwende vinger heeft
opgestoken. Het zal de vraag zijn of over
enige tijd onze aarde in staat zal zijn die
zo sterk toegenomen wereldbevolking van
voedsel te voorzien, terwijl er daarnaast
ook nog andere problemen opdagen.
Dit heeft er toe geleid, dat men propa
ganda is gaan maken voor geboortebe
perking. Het inzicht in de gevaren die een
overbevolking voor de wereld kunnen in
houden is bij de grote massa in Europa
goed doorgedrongen en er is geen deel in
de wereld waar men reeds jaren zo ijverig
doet aan gezinsplanning en geboortebeper
king als juist in ons werelddeel. Het nare
is echter, dat er in de minder ontwikkelde
delen van de wereld weinig of niets aan
wordt gedaan. De oorzaken daarvan zijn
velen.
Grote delen van de bevolkingen daar
kunnen lezen noch schrijven en de voor
lichting is daarom bijzonder moeilijk. Dan
zijn er nog religieuze problemen en in be
paalde landen spelen ook economische fak-
toren een rol. Het gevolg van deze gang
van zaken is, dat er in de landen van de
derde wereld sprake is van een geweldige
geboorte-overschot, terwijl er in de ont
wikkelde landen en met name in het bij
zonder in Europa sprake is van een sterfte-
overschot, waardoor dus de totale bevol
king terugloopt. Op zich is dat teruglopen
van de totale bevolking niet zo ernstig,
ware het niet, dat er veranderingen in de
bevolkingsopbouw plaatsvinden die tot na
denken stemmen. Het aantal jongeren
neemt drastisch af, terwijl het aantal grijs
aards schrikbarend toeneemt.
Deze op zich al tragische gang van zaken
verbergt echter nog een deel van het onheil.
Het na de oorlog verjongde Europa zal'
binnen korte tijd een minder gunstige be
volkingsopbouw krijgen. Voor de toekomst
moet men afgaan op het reproduktiecoëf-
ficiënt, ontleend aan de verhouding tussen
het .aantal vrouwen dat kinderen kan krij
gen en het aantal meisjes dat later hun
plaats zal gaan innemen. Is die coëfficiënt
1, dan is de bevolkingsgroei 0, zoals men
kortgeleden nog ideaal achtte. Maar we zijn
er al ver beneden gekomen. Geen enkele
industriestaat voldoet momenteel meer aan
deze minimumeis.
De demografische crisis heeft geen eco
nomische oorzaak; het is juist de econo
mische crisis die demografische oorzaken
heeft. Inmiddels is de Westduitse repro-
duktiecoëfficiënt al gedaald tot ongeveer
0,65, terwijl Zwitserland de vreeswekkende
drempel van 0,7 nadert. De geschiedenis
leert, dat wanneer een groep mensen van
enige omvang 10 tot 20 jaar zo'n lage
coëfficiënt handhaaft, daarna de totale
ondergang onafwendbaar wordt. Dit was
het geval met de Amerikaanse Indianen,
waarvan er in de 16e eeuw nog zo'n 80
miljoen waren. Er zijn trouwens meer voor
beelden van volkeren die op die manier
verdwenen. Met een reproduktiecoëfficiënt
van 0,7 wordt de overdracht van de cul
turele erfenis al snel bijna onmogelijk. De
te kleine jong_ere generatie wordt dan let
terlijk doodgedrukt onder het gewicht van
de vele verstramde ouderen.
De almachtige publiciteitsmiddelen zijn
er in geslaagd door vrees te wekken voor
de demografische explosie van de derde
wereld, bij de komende generatie zo'n
schuldgevoelens wekkende afschuw van het
leven te bewerken, dat wij een verder ver
wijderd gevaar door een onmiddellijke
dreiging hebben vervangen. Het rijkste
kwart deel van de wereld wordt thans
door een demografische implosie bedreigd.
Als het op deze manier doorgaat, zal
Europa binnen tien jaar onregeerbaar wor
den en over twintig jaar zal het niet meer
gaan om verlaging maar om verhoging van
de pensioengerechtigde leeftijd, omdat Eu
ropa dan een reusachtig asyl voor grijs
aards zal zijn geworden, waar een ernstig
gebrek zal zijn aan arbeidskrachten (een
en ander uiteraard afhankelijk van de ont
wikkelingen op het gebied van automati
sering, e.d.) terwijl het geringe percentage
werkenden een bestaan moet opbrengen
om het hoge percentage niet werkenden
een bestaan te verschaffen. Inmiddels zal
het vergrijsde Europa belaagd worden door
een nog jonge en dynamische derde we
reld, waaraan het niets anders meer te
bieden heeft dan een afschrikwekkend
voorbeeld.
De huidige trend is in feite al oud. De
eerste tekenen werden in de Sowjet-Unie
en Oost-Europa reeds omstreeks 1955 zicht
baar, in Noord-Amerika omstreeks 1958 en
in de Westeuropese landen tussen 1962 en
1965. Het zou gemakkelijk zijn geweest
dit proces door begeleidende maatregelen
en een herstel van evenwicht in de voor
lichting af te remmen, voordat tussen
1968 en 1970 een explosie plaatsvond, die
vele nog bestaande barrières uit de weg
ruimde die voordien nog de drastische ge
boortebeperking in de weg stonden. Die
barrières op godsdienstig en moreel gebied
zijn in de meeste Europese landen inmiddels
verdwenen, dit in tegenstelling tot veel
landen in de derde wereld. Wij staan als
gevolg hiervan tegenover wat fysici aan
kritische massa van transformatie noemen.
Het blijft echter mogelijk deze destruc
tieve ontwikkeling af te remmen. Een mas
sale aktie zal binnen enige jaren bescheiden
resultaten kunnen opleveren. Allereerst
dient de maatschappij zich bewust te wor
den van het werkelijke gevaar dat haar
bedreigt. Tien jaar is als het er op aan
komt een korte termijn om het roer om
te gooien, temeer daar de grote massa
daar tijd voor nodig heeft na de voorlich
ting die zij gedurende tientallen jaren op
het gebied van de geboortebeperking heeft
gekregen. Maar het is nog niet te laat.
Beperking van een ongebreidelde bevol
kingsaanwas is in onze huidige wereld
uiteraard een noodzakelijkheid, maar men
moet er wel bijzonder voorzichtig mee zijn.
Het reproduktiecoëfficiënt mag namelijk
niet onder een bepaald minimum komen.
Het doorslaan van het ene uiterste naar
het andere ligt in dergelijke ontwikkelingen
voor de hand en de moeilijkheid is en
blijft hoe men zoiets in de hand kan houden.
Dat is een belangrijke zaak voor specia
listen op dit gebied. Dat er aan de huidige
gang van zaken iets moet worden gedaan
staat vast en is zonder meer van levens
belang voor geheel Europa.
