NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD pi EEN ILLUSIE ARMER Kroniek van 75 jaar schoenhandel druk en uitgave: drukkerij markusse te wissenkerke - telefoon 3 08 - giro 206882 Zeeland Magazine? postbus i - wissenkerke No. 3802 Donderdag 9 maart 1978 81e jaargang Abonnementsprijs 18,00 per jaar Franko per post 30,00 per jaar Advertenties 30 ct per mm, excl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Peet is geïnteresseerd, vraagt waar ze woont en Els verteld argeloos, dat ze met enkele dagen een huis in Oversohie zal be trekken. Noemt zelfs straat en nummer. De man knikt en herinnert zich, dat Jossa wel eens heeft verteld over haar broer en haar zuster. Maar weet niet meer in welk verband. Of was het, toen ze spraken over het godsdienstverschil? Het doet er ook niet toe. Na een kwartiertje kijkt Peet Voorhoud op zijn horloge en zegt: „Spijtig, dat ik niet langer kan wachten, mevrouw eh hoe was uw naam ook?" Els denkt na en zegt: „Els. Zegt u maar gewoon Els. Dat is wel zo gemakkelijk." Met een handdruk nemen ze afscheid. De man zegt: „Ik bel Jossa wel op; het was trouwens niet zo belangrijk." Jossa is gepikeerd, als ze van Els te horen krijgt, dat ene meneer Voorhoud uit Hel mond er is geweest. „Je was nog geen vijf minuten de deur uit. Wat een aardige man, he? En zo beschaafd. Hij moest jou heb ben. Heb je wat met hem?" Jossa kijkt Dolf één sekonde aan en geeft hem met gefronste wenkbrauwen bijna on gemerkt een seintje. De man begrijpt ter stond: ze wil het niet weten. En houdt er dus zijn mond over. Jossa zegt enkel: „een kunstkenner. Hij heeft in januari die ten toonstelling georganiseerd en hij koopt af en toe een doekje, van mij of van Dolf." „Heeft-ie natuurlijk geld, concludeert Els logisch. „Nou houd hem dan maar aan het lijntje, zus: zulke klanten leggen jullie vast geen windeieren. Jeetje, ik heb één tube waterverf verkocht vanmiddag. Is het altijd zo druk?" Dolf lacht. „Men heeft drie dagen car naval gevierd. Els, de centen zijn dus op. Bovendien zullen ze vandaag wel allemaal haarpijn hebben. De rest van de week zal wel navenant zijn. In zulke dagen verkopen we weinig, maar dat is niet zo erg." Donderdagsmorgens brengt Jossa Els met de drie kinderen naar het station. En be taalt de treinreis, want dat is nog een heel bedrag. Misschien heeft Els in stilte ge hoopt, dat tante Jossa of oom Dolf het viertal met de auto terug zou brengen naar Rotterdam, maar tante Jossa heeft er geen zin in. Ze wil weer aan het werk; daarom is ze blij, dat de kinderen vertrekken, zodat de rust terugkeert in huize Prinsse. Terug in huis bemerkt ze, dat Dolf op nieuw bezig is met het schilderij van Martie van Lierop, die voor deze gelegenheid vrij kon krijgen. Want ze staat weer op de verhoging met enkel een gaasachtig door zichtig bloesje over haar bovenlichaam. Blijkbaar raakt Dolf geïrriteerd over haar aanwezigheid in het atelier, dus laat ze het plan om zelf ook weer te gaan schil deren voorlopig varen en gaat dan naar de keuken, want de ontbijtvaat moet nog af gewassen worden en dan is het onderhand ook koffietijd. Als het zover is, roept ze vanuit de keuken: „Koffie!" En gaat dan zelf aan tafel zitten om te drinken. Dolf komt even later met een „sorry, het gaat enorm goed, dus we blijven doortuinen" en neemt op een blaadje de beide koppen mee naar het atelier. Even later hoort ze Martie giechelen en de gedempte stem van Dolf. Ze voelt de jaloezie weer opkomen; de si garet in haar vingers trilt. Ik lijk wel gek, denkt ze. Elke schilder zal wel eens een grapje maken met zijn model, dat is niets bijzonders. Maar diep in haar hart weet ze Bent u reeds geabonneerd op een twee - maandelijks tijd- schift met actualiteiten, cul tuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag een gratis proefnummer aan: door Leida Graafland nu: ik ga nooit met een kunstenaar trou wen, of dat nu een schilder is of een beeld houwer, want ik ben en blijf jaloers, al ben ik momenteel helemaal niet van plan te trouwen. Dat vertelt ze ook de volgende dag. Het is vrijdagmiddag als Peet Voorhoud belt. Hij stelt voor, dat ze zondagmiddag naar hem toekomt, zodat ze dan kennismaken kan met zijn zoon Driek. Jossa antwoordt op rustige toon, dat ze geen toekomst ziet voor hen beiden en dus zijn aanzoek niet kan aannemen. Er zijn teveel verschillen. Maar Peet houdt aan: „Kom in ieder geval zondagmiddag theedrinken; dat is al het minste, wat je kunt doen. Zelfs al wil je niet met me trouwen, kunnen we toch vrienden blijven? Ik zal heus wel de vormen in acht nemen, daar kun je van op aan. Het isik ben erg trots op m'n zoon, al zal iedere vader dat waarschijnlijk wel zijn, en wil daarom graag, dat je met hem kennismaakt, snap je?" Nu aarzelt ze. Eigenlijk is er niets op tegen voor ditmaal te gaan. Ze neemt aan, dat zoon Driek wel een jeugdversie zal zijn van Peet zelf. Als-ie tenminste niet méér op zijn moeder lijkt. En stemt dan tenslotte toe. „Goed, er zit wel wat in je argument. Zo tegen drieën zie je me dan wel ver schijnen. Komt dat gelegen?" „jossa, je kunt weten, dat jij altijd ge legen komt, al is het midden in de nacht." Ze antwoordt: „Zeer vereerd." Het klinkt ietwat spottend, want ze denkt erbij: Dat zou je waarschijnlijk best willen, als ik je midden in de nacht kwam opzoeken. Maar zo gek zal Jossa echt niet zijn, meneer Voorhoud! Zondagsmorgens gaat Jossa weer naar de kerk. Het is haar de vorige zondag goed bevallen en ze neemt zich voor vaker te gaan. Dolf is er enigszins verwonderd over, maar zwijgt wijselijk. Zelf is hij van huis uit katholiek, maar doet er al in geen jaren wat aan. Na de kerkgang drinken ze samen boven koffie en roken. Onderwijl zegt Jossa zo langs haar neus weg: „Vanmiddag ben ik er niet. Ga ik theè drinken bij Voorhoud in Helmond. Kan ik kennismaken met zijn zoon, de toekomstige ingenieur. Ik ben uit genodigd." „O, juist." Dolf kijkt haar aan en trom melt met zijn vingers op de stoelleuning. „Wat wordt het antwoord? Ja zeker?" Ze glimlacht. „Hoewel het je helemaal niet aangaat, omdat het een zaak is tussen Peet en mij, zelfs in Rotterdam weten ze nergens van, wil ik jou als vriend en huis genoot wel verklappen, dat ik zijn aanzoek in feite al afgeslagen heb. Omdat ik teveel problemen zie. Bijvoorbeeld ons standsver schil en dan zal het feit, dat hij katholiek is en ik protestant tenslotte ook wel een grote rol spelen. Tenslotte ben ik van me ning, dat ik niet voldoende van hem houd om met hem te trouwen. Maar daarom kunnen we wel goede vrienden blijven," be sluit ze. En denkt: ik lijk wel Peets echo. „Kijk maar uit met hem. Als-ie maar van je afblijft." „Daar ben ik zelf bij. Overigens, ook dat is een zaak tussen hem en mij." Jawel, dat zal best zo zijn, maar ergens voel ik me verantwoordelijk voor je." Ze schiet in een lach. „Hoor hem! Dat is even een geruststelling! Jaloers?" „Het is geen kwestie van jaloers zijn, Jossa. Het is de wetenschap, dat ik geen partij ben tegenover hem. Hij, de grote directeur van een confectiefabriek, een fa miliebedrijf, waarin geen buitenstaander ook maar één cent heeft zitten, allemaal schat rijk, en ikeen gesjochte schilder, ge scheidenenfin, bij hem vergeleken ben ik nergens." Ze schud haar hoofd. In een opwelling komt ze overeind en neemt zijn hoofd tus sen de handen, waarna ze de man op beide wangen kust. „Je bent een schat, dat weet misschien niemand zo goed al ik, maar je bent voor mij als een broer, meer niet. Je bent hardstikke lief, leuk en bovendien best het aanzien waard met je een en veertig jaren, maar ik kan me je absoluut niet voorstellen als mijn man. Dus maak je in dit opzicht alsjeblieft geen illusies, het heeft geen enkele zin. Overigens, ik heb je al vaker gezegd, dat ik eigenlijk helemaal niet wil trouwen." Datzelfde zegt Jossa Hunninkhuizen ook die middag, als ze een half uurtje met Peet Voorhoud entre nous is. Driek is onderweg, maar heeft gebeld, dat hij wat vertraging heeft. Er is een file; hij zal de eerstvolgende afrit nemen en binnendoor rijden naar Hel mond. Kwestie van een half uurtje en hij is er. Ze vertrouwt het niet helemaal, maar Peet zegt heel rustig: „Wacht maar af, dan zal hij het straks zelf bevestigen. Het is zondagmiddag en prachtig weer, dus je krijgt weer de gebruikelijke zondagsfiles op de autowegen." Hij vraagt nog eens, hoe ze over een hu welijk denkt, maar Jossa antwoordt, dat ze geen haast heeft. „Ik heb nog helemaal geen zin om te trouwen; niet met jou, niet met een ander." Dan doet hij een voorstel, waarvan ze gaat blozen. „Waarom zullen we dan niet gewoon gaan samenwonen? Zijn in één keer alle problemen opgelost," zegt hij. Ze is even geschokt, dan verbaasd. Eigen lijk moet ik boos zijn, omdat hij me dit voorstel doet. Maar we leven nu eenmaal in een gekke, moderne tijd, waarin bijna niets meer taboe is en alles mag. Maar toch ant woordt ze: „En dat zegt jij? met een fa milie op de achtergrond, vol steunpilaren van de moederkerk? Terwijl een regiment paters, pastoors, prelaten en missiezusters van achter het portretglas op je neerzien? Met gefronste wenkbrauwen omdat je een dergelijk banaal en in mijn ogen onbeschoft voorstel durf te doen? Alle mensen. Peet... ik sta verstomd over je. Hoe durf jij, als goed katholiek iets dergelijks voor te stellen!" „Maar snap je dan niet, dat ik tot alles bereid ben, als ik jouw maar mag bezit ten?" Ze knikt enkele malen met een vlakke glimlach om haar mond. „Daar springt het sexaapje uit de mouw. Want het komt er, ontdaan van alle franje en polijsting, op neer, dat je doodgewoon met me naar bed wilt. Desnoods vanmiddag nog. Of van avond. Wellicht wil je er ook nog voor be talen, want geld speelt bij jou natuurlijk geen rol." Ze kijkt hem doordringend aan. „Weet je, wat jouw fout is. Petrus Voor houd? Dat is tweeledig te definiëren. Eers tens heb jij niet voldoende geduld, want als je serieus met me wilt trouwen, moet je dat heel anders aanpakken. Want om te beginnen moeten we elkander dan heel wat beter leren kennen. Daar doe je mis schien wel een jaar over, voor je zover bent, dat je met een redelijke kans op succes me ten huwelijk vraagt. En in de tweede plaats denk je met je geld alles te kunnen kopen. Zelfs mijn genegenheid. Maar die is niet te koop, meneer Voorhoud. Je bent een heel verkeerde weg ingeslagen. Je methode deugt niet. Je zult best een uitstekende zakenman zijn en dan moet je dikwijls spijkers met koppen slaan, profiteren van de kans van het moment. Maar in de liefde gelden heel andere normen, mijn beste. Mogelijk kun je die twee niet uit elkaar houden. Het spijt me voor je, maar nu is het antwoord defi nitief: nee. Ik blijf beleefdheidshalve nog om je zoon te ontmoeten. Daarna is het afgelopen tussen ons. Je bent me hard stikke tegengevallen om met een dergelijk voorstel te durven komen. (Wordt vervolgd). Middelburg 1903, een smalle oplopende straat met 17e en 18e eeuwse gevels, iedere gevel gemarkeerd door zijn eigen stoep: De Lange Burg. Halverwege deze straat, op nr. B 12, werd een schoenwinkel ge vestigd in een voormalige slagerij. Die sla gerij voerde als herkenningsteken en mis schien ook wel als statussymbool het Mid delburgse wapen: De arend als schilddrager van de Burg. Een naam voor de nieuwe schoenwinkel was derhalve snel gevonden: Schoen- en Laarzenmagazijn „De Arend" en het Mid delburgse wapen pronkte fier op de etalage ruit. Het sortiment bestond uit „het betere genre schoeisel, alsmede de laatste Parijse modesnufjes". Die modesnufjes waren voor de dames knooplaarsjes en voor de heren bottilons (hoge schoenen met elastiek aan de zijkanten). Nu in 1978 herdenken de heren Van Houte (de derde generatie) het feit, dat hun bedrijf 75 jaar geleden werd gesticht met een geheel vernieuwd interieur van de zaak „op de Burgt", nog steeds bekend onder de naam „De Arend". Pratend over de geschiedenis van het bedrijf komen deels herinneringen, deels overleveringen los. (Het archief ging helaas bij het bombardement in de meidagen van 1940 verloren). De tijd vóór de eerste wereldoorlog in het deftige Middelburg weerspiegelde nog het beeld van de Camera Obscura. De zaken werden rustig en wel overwogen afgehandeld, de Parijse mode snufjes (overigens in Brabant grotendeels met de hand gemaakt) vonden steeds meer aftrek. De toekomst voor de nieuwe zaak leek zonnig. „Leek", want de eerste wereld oorlog haalde een streep door de mooie toekomstverwachtingen. Eerst in 1919, toen de vader van de huidige eigenaars in het bedrijf kwam, keerde het getij ten goede. De twintiger jaren „rumoerden" door de Arend, sorti mentsuitbreidingen, snelle en ingrijpende modewisselingen, bruisende activiteiten. In schrille tegenstelling hiermee het volgende decennium. De moeilijke crisisjaren kwamen hard aan, de modesnufjes kwamen op de tocht te staan en het „betere genre" werd voor velen te duur. Eerst in '37, '38 ging het langzaam aan weer beter. Maar nu doemde het schrikbeeld van de tweede wereldoorlog op en op vrijdag 17 mei 1940 ging de Arend met de gehele Middelburgse binnenstad in vlammen op. Na twee jaar winkelen in een houten noodwinkel aan de Londensekaai kon het huidige pand op de toen geheten Nieuwe Burg worden betrokken. Rijen lege schoe nendozen in de rekken, omdat het anders zo kaal was. De na-oorlogse jaren stonden in het teken van de wederopbouw. Zo ook met schoen magazijn „De Arend". Een reeks verbou wingen pasten de zaak aan bij de nieuwe opvattingen. De leiding van het bedrijf ging over op de derde generatie. De „Parijse modesnufjes" werden allengs vervangen door echte import uit Frankrijk, Italië en later uit Spanje, Griekenland en Brazilië, maar ook de tweede poot van de winkel uit 1903, het betere genre werd gekoesterd en uitgebreid. Van ouds bekende merken, begrippen van pasvorm en kwaliteit maken nog steeds een groot deel uit van het sortiment. In 1969 werd een dochterbedrijf gesticht, de Shoerette in de Segeersstraat met een modisch en jeugdig sortiment in een eigen tijdse presentatie. Ter gelegenheid van het jubileum heeft „De Arend" zich in een nieuw sfeervol kleed gestoken, afgestemd op een collectie, waarin kwaliteit, pasvorm en exclusiviteit de hoofdrol vervullen. Een interieur, dat harmonisoh aansluit bij de persoonlijke bediening, waarmee „De Arend" al die jaren door zijn klanten heeft geadviseerd en dat ook wil blijven doen. Hfe 566 Horizontaal: 1. pias - 5. vruchtennat - 7. vreemde taal - 11. vorm - 13. broeikas 15. zangstem - 17. uitstalkast - 19. steen soort - 21. klepper - 23. cilinder - 24. handvat - 26. slede - 27. vuistslag - 29. militair (afk.) - 30. titel (afk.) - 32. voor zetsel - 33. laatstleden (afk.) - 34. sociaal democraat (afk.) - 35. deel van een huis 37. herkauwer - 39. zangnoot - 40. paar 42. voorbeeld - 43. bouwland - 44. kleding stuk - 46. kindergroet - 47. naschrift (afk.) 48. indische winkel - 50. en anderen (afk.) 51. onmeetbaar getal - 53. landbouwwerk tuig - 54. bijwoord - 55. gewicht (afk.) 57. dronkemansgeklets - 61. dieregeluid 63. tiert - 66. voorzetsel - 67. telwoord 69. waterplantje - 70. omwenteling - 73. oosterse jongensnaam - 74. meisjesnaam 76. geur - 78. windrichting - 79. onderricht 80. juiste gewicht. Verticaal: 1. reptiel - 2. plaats in Overijsel 3. pers. vnw. - 4. meisjesnaam - 5. begin 6. kerkelijk lied - 7. sleepanker - 8. stad der oudheid - 9. dunne - 10. precies - 12. heilige (afk.) - 14. landbouwwerktuig - 16. planeet - 18. metaal - 20. Ned. vliegveld 22. getij - 25. ambtshalve (Lat. afk.) - 27. weldra - 28. soort lijm - 31. soort dans 34. plaats op de Veluwe - 35. onvruchtbaar 36. strafwerktuig - 38. groente - 39. Euro peaan - 40. sportterm - 41. jongensnaam 45. geb. in Rusland - 49. klein, kort persoon 52. muze - 55. gewas - 56. stoomschip (afk.) 58. gebrek - 59. halswervel - 60. zangnoot 62. lust - 64. opgeld - 65. stap - 67. edelgas 68. vorm van gaan - 71. voegwoord - 72. telegraaf restante (afk.) - 75. onder het nodige voorbehoud (Lat. afk.) - 77. pers. vnw Horizontaal: 1. aardbei - 6. vlinder - 12. dik - 13. rr - 15. oe - 16. pro - 17. cr 19. gelakte - 23. at - 24. toren - 25. sta 26. atol - 28. rotor - 30. or - 31. ate 33. rad - 34. agame - 36. nozem - 38. emmer - 40. ad - 41. ur - 42. ea - 43. mi 45. rouge - 48. sinjo - 50. blaar - 52. gal 54. ego - 56. es - 57. rafel - 59. odin 60. leb - 62. derde - 63. id - 65. noteren 68. ot - 69. sip - 71. de - 72. te - 74. gre 75. kasteel - 76. venster. 00. 865 Verticaal: 1. adelaar - 2. air - 3. rk - 4. br 5. erger - 7. lok - 8. iets - 9. dp - 10. era 11. roteren - 14. el - 18. vol - 20. enorm 21. anode - 22. etage - 24. toendra - 27. tt - 29. ta - 30. om - 32. azuur - 34. amant 35. armoede - 37. erg - 39. mei - 44. obelisk - 46. oasen - 47. egale - 48. slede 49. monster - 51. Is - 53. af - 55. gi - 58. lente - 59. ode - 61. bode - 64. dia - 66. tee - 67. ra - 68. ore - 70. ps - 73. en 74. gt.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1978 | | pagina 1