NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD EEN ILLUSIE ARMER H U houdt nu het meest gelezen blad op Ncord-Beueiand hi handen druk en uitgave: drukkerij markusse te wissenkerke - telefoon 3 08 giro 208882 Zeeland Magazine? postbus i - wissenkerke wordt donor - uw bloed kan een leven redden ertsen fossielen No. 3793 Donderdag 5 januari 1978 81e jaargang Abonnementsprijs 17,50 per jaar Branko per post 27,50 per jaar Advertenties 28 ct. per mm., excl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Jossa vond het nauwelijks de moeite waard om er woorden aan te verspillen. Ze merkte er enkel over op: „Je kunt ook op hol slaan. Overigens, jij hebt toch geen volledig naakt? Tenminste nooit gezien." De man lacht en gaat dan naar boven. Om enkele minuten later terug te komen met een groot schilderij, dat ingepakt is. Voorzichtig maakt hij het papier los. Jossa kijkt nieuwsgeirig toe en kan een kreet van verrassing niet voor zich houden, als hij het doek ergens in het atelier op een ezel zet, waar het licht er bizonder goed op valt. Zelf loopt hij er dan enkele passen vandaan om het goed te bekijken. „Hoe vind je het?" vraagt hij, zonder om te zien. Ze is overdonderd en wordt rood. Want wat ze daar ziet, is haar eigen gezicht. In eerste oogopslag dacht ze met een schok: dat ben ik! Maar als ze het helemaal be kijkt weet ze, dat haar lichaam wel enigs zins anders is. Hoe ter wereld heeft hij dit voor elkaar gekregen en wanneer? Ze is gewoon sprakeloos. „Als je boos bent, zeg het dan, ik snijd het doek dan in stukken en verbrandt het meteen. Ditik heb 't geschilderd in de dagen, dat jij in Rotterdam was. Martie was m'n model. Ze wilde eerste niet hele maal naakt model staan, maar ik heb haar verzekerd dat het nooit tentoongesteld zou worden. Er mijn erewoord op gegeven. Ze heeft er uren voor gestaan. Het zal wel niet helemaal kloppen, want ik heb je na tuurlijk nooit zo gezien. Maar ik dacht... toen je weg was... haar tante is dood, best mogelijk, dat ze voortaan in Rotterdam blijft om voor haar oom te zorgen. Dan heb ik niets van je. Je gezicht had ik voor me, als ik m'n ogen sloot, dat was geen probleem. Ik heb je gezicht in twee dagen en een nacht geschilderd. Enne, ik dachtMartie en jijjullie verschil len echt niet zo gek veel." Nog altijd antwoordt ze niet. Ze staat als gebiologeerd te kijken naar het con- terfeitsel, dat in wezen een monstrum is, al is het dan niet in de ongunstige zin van dit woord. Haar gezicht en gelaats trekken zijn sprekend. Dat hij zoiets uit zijn hoofd op het doek kan zetten. Wie dit vermogen bezit, is toch wel een bege nadigde kunstenaar. Desondanks moet ze eigenlijk boos op hem zijn, maar ze kan het niet. Omdat ze nog altijd geen woorden kan uitbrengen, zegt de man, ietwat bedrem meld: „Het is voor jou, als je wilt. Je mag ermee doen, wat je goed dunkt. Misschien had ik niet het recht dit te doen. Maar, zoals ik al zei: ik was eigenlijk al enigszins verzoend met de gedachte, dat je wel in Rotterdam zou blijven en dan had ik niets van je. Sorry, Jossa, als ik je beledigd heb..." Ze vertedert en loopt langzaam op hem toe. Dan kust ze hem op beide wangen. „Je bent lief. Ik kan niet eens kwaad op je worden, al is het hardstikke brutaal van je, dat wel. Maar ik voel me niet geschokt, want het is mijn lichaam niet. Daarom is dit in mijn ogen onnatuurlijk. Als je het zou showen overigensnie mand zou er erg in hebben dat het een compositie is van twee vrouwen..." Een poos later drinken ze koffie. Zoals doorgaans: in het atelier. Er zijn af en toe klanten, die Jossa dan helpt, want Dolf is onrustig en kan geen keuze maken uit de vele doeken, die hij heeft. Daar zal Bent u reeds geabonneerd op een twee - maandelijks tijd- achift met actualiteiten, cul tuur, evenementen, historie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag een gratis proefnummer aan: door Leida Graafland Jossa hem wel bij moeten adviseren. Maar nu drinken ze koffie en roken een sigaret. Jossa begint op een gegeven ogenblik te lachen, als ze nog eens naar het bewuste doek heeft gekeken, hoofdschuddend: „Ei genlijk ben je net een kwajongen, soms brutaal, bij andere gelegenheden bleu, ver legen, ook wel eens naief. Mijn broer, de schoolmeester zeg ik doorgaans, is vreselijk serieus en nuqhter. Heeft zodoende absoluut geen gevoel voor humor. Toen men tot de ontdekking kwam, dat ik niet onverdien stelijk kon tekenen op school had ik daarvoor mijn hoogste cijfer: 9V2 en ik van oom Frans naar de Tekenacademie mocht en later de eerste schuchtere pogin gen deed om iets op linnen te scheppen, betitelde hij me als niet normaal. Volgens zijn oordeel zit er aan iedere kunstenaar en semi-kunstenaar een steekje los: schrij vers, beeldhouwers, schilders, mode-ont werpersnoem maar op. Die ziet hij eenvoudig niet voor vol aan. Best mogelijk, dat er iets van waarheid schuilt in die bewering, dan is het bij jou af en toe merkbaar. Als ik aan dit schilderij denk..." Ze proest het uit. „Je bent een mooie, hoor! Die vrouw van je zal wel eens wat met je te stellen hebben gehad. Heb je haar nooit zo uitgeportretteerd?" Nu schiet de man in een lach. „Inge naakt...... Dan stond de wereld op z'n kop! Die was wel zo verschrikkelijk preuts! Ik ben tenminste blij, dat Julia heel wat van mij heeft." In de tweede helft van januari rijden ze in Jossa's wagen naar Rotterdam. Door de dood van tante Corrie, net na Kerstmis, en de crematie een paar dagen voor nieuw jaar, is het traditioneel nieuwjaar wensen gepasseerd. Uit piëteit tegenover oom Frans. Je kunt moeilijk tegen iemand, die enkele dagen te voren zijn vrouw heeft verloren, zeggen: Gelukkig nieuwjaar. Dus hebben ze maar gewacht. Ook met het oog op het weer. Het is licht vriezend, maar de sneeuw is weg. De zon schijnt. Achter het glas van de auto doet het zelfs weldadig aan. In Rotterdam is men enigszins verrast, als Jossa binnenstapt, gevolgd door Dolf Prinsse, die er voor deze gelegenheid ouder wets degelijk verzorgd uitziet. Jossa stelt, een beetje verlegen voor: „Dolf Prinsse, jullie hebben hem al gezien, nietwaar? Zijn specialiteit is portret schilderen. We kennen elkander sinds september." Oom Frans is vriendelijk en drukt de man, die hij immers al kent, hartelijk de hand. „De vriend van mijn pleegdochter is hier vanzelfsprekend welkom." Els begroet de man al als een oude be kende. Intussen heeft Jossa een doosje met snoep te voorschijn gehaald uit haar tas en geeft dat aan haar nichtje, na haar gekust te hebben. „Netjes delen met je broertjes." Ze kust de tweeling eveneens en besluit tot het meisje: „Jij bent de oudste, dus jij mag uitdelen." Het meisje zegt heel beleefd: „Dank u wel, tante Jossa," en Els zegt: „Ga dan maar gauw naar jullie kamer. En een beetje rustig, hoor!" Het wordt een gezellige middag, ondanks het feit, dat de dood van tante Corrie als een schaduw hangt over de gesprekken. De bezoekers zien, dat oom Frans het er nog altijd moeilijk mee heeft, dat zijn vrouw er niet meer is. Maar hij probeert zich te vermannen. Jossa zit dicht naast hem en zegt: „Je moet het nu eens ook wat kalmer aan gaan doen, oom. Waarom bouw je niet ergens, waar het mooi is, een huisje? En verkoop de zaak? Dan kun je nog wat ge nieten van je leven; je hebt altijd hard gewerkt, vrijwel iedere morgen bij dag en dauw op voor de veilingvergeet niet, dat je ook een dagje ouder wordt. Denk er maar eens goed over na, want als over enige tijd Els een huis heeft en weggaat, zit je hier helemaal alleen." De man knikt. Hij heeft al begrepen, dat hij niet meer op Jossa behoeft te re kenen. Deze rijzige schilder blijkt een rol te spelen in Jossa's bestaan. Sinds het be drog van die Van Slagen. Frans spreekt er maar niet over, dat Van Slagen failliet is verklaard. Dat hij al niet eens meer in zijn eigen huis mag komen. De woning, die zo ongeveer vol zit met kunstschatten, waaronder ook doekjes van Jossa. Anders bestaat de mogelijkheid, dat er een oude wond wordt opengereten en wat heb je er aan? De komende tentoonstelling in 's Her- tegenbosch wordt ook naar voren gebracht. Ja, Jossa hoopt er een tiental doeken te showen. Oom Frans belooft in ieder geval te komen kijken. Hij is maar wat trots op zijn nicht en pleegdochter, omdat ze zo verdienstelijk kan schilderen. Ze zal op de duur wel naam krijgen in het land. Ze heeft het overigens niet van een vreemde, want haar grootmoeder kon ook aardig schilderen, maar in die tijd was het niet comme-il-faut, als een vrouw op deze wijze op de voorgrond kwam. Dus bleef het talent in een zweetdoek verborgen. Tegen wil en dank. Dolf en Jossa blijven eten. Op aandringen van Els, want „we hebben genoeg in huis." En entre nous zegt ze tegen Jossa: „Hij vindt het geweldig, dat je er weer bent. Blijf alsjeblieft zo lang mogelijk. Tenslotte is het zondag, nietwaar?" Ondanks alles is er die avond, als ze aan de koffie zitten, nog een vrolijke noot, want er komt een telefoontje van het de tectivebureau Den Bore uit Den Haag. Me neer de Bore zelf is aan de lijn en zegt tegen oom Frans, die de telefoon aanneemt, dat hij een heugelijke tijding heeft voor meneer Hunninkhuizen. Zijn assistent is er namelijk na lang speuren in geslaagd het adres van dochter Jossa te weten te komen. Ze verblijft al enige tijd bij een schilder in Boxtel, ene meneer Adoif Prinsse, die daar een hobbyzaak heeft. En als bizon- derheid kan nog meegedeeld worden, dat er eind januari een tentoonstelling begint in 's Hertogenbosch, waar naar alle waar schijnlijkheid Jossa Hunninkhuizen, die niet onverdienstelijk schildert, ook zal showen... Frans Hunninkhuizen kan met moeite een gulle lach weerhouden en zegt de de tective dank voor al het werk, dat hij heeft gedaan. „Stuur me de rekening maar." Terug in de kamer, zegt oom Frans op droge toon: „Het detectivebureau, dat ik het afgelopen najaar heb ingeschakeld om Jossa op te sporen, deelt me zo juist mede, dat men haar huidige adres heeft gevonden. Ze woont de laatste tijd in Boxtel, ten huize van ene schilder, ene meneer Adolf Prinsse. Wil je wel geloven, dat het een pak van mijn hart is?" En dan schatert sinds de dood van tante Corrie weer de gulle lach door het vertrek. (Wordt vervolgd) Deze keer eens geen aanslag op uw por temonnee, maar alleen het verzoek van het Rode Kruis iets van uw bloed af te staan: voor u een kleine moeite maar voor uw zieke medemens van grote betekenis. Reeds in de oudheid kende men aan bloed grote kracht toe en probeerde men al op allerlei manieren patiënten met bloed te genezen, o.a. door het laten drinken van bloed en door het op een of andere manier overbrengen van dierlijk bloed op patiënten. Ook liet men patiënten in bloed baden, in de hoop dat dit genezing zou brengen. Zo trachtte men in de loop der eeuwen steeds op allerlei manieren patiënten met bloed te genezen, maar helaas met erg weinig succes doordat men nog onvol doende kennis had omtrent de eigenschap pen van menselijk bloed. Thans is de wetenschap op dit gebied enorm uitgebreid en is een bloedtransfusie een normale zaak geworden, waaraan elk jaar duizenden patiënten hun leven hebben te danken. In ons land heeft het Rode Kruis een belangrijke taak gekregen bij de werving van vrijwillige donors en zo zijn er over het hele land verspreid ongeveer 300.000 donors die regelmatig bloed afstaan. En denkt u nu niet dat dit wel voldoende is en dat u dus niet behoeft mee te doen, want juist door de toenemende kennis kan met bloed steeds meer worden gedaan en kunnen steeds meer mensen met bloed of met daaruit bereide geneesmiddelen worden geholpen, (bij grote operaties, ver keersongevallen, allerlei bloedziekten, etc.) Indien u zelf gezond bent, is het dan niet voor de hand liggend dat u uw dank baarheid toont door één of tweemaal per jaar iets van uw bloed af te staan? Iedere gezonde volwassene tussen 18 en 65 jaar, die niet als „vaste" donor bij een bloedtransfusiedienst of bloedbank is ingeschreven en die in het afgelopen jaar geen geelzucht, een andere ernstige ziekte, een operatie of een bevalling heeft door gemaakt en die nietonder regelmatige behandeling van een arts is, kan zonder bezwaar wat bloed afstaan (nog geen halve liter). De normale hoeveelheid bloed van een volwassene is ongeveer 5 liter en de afgestane hoeveelheid wordt binnen enkele weken weer in het lichaam aangemaakt. Binnenkort (17 januari 1978) organiseert het Rode Kruis een bloedafname-avond en doet een beroep op alle gezonde volwas senen een halve liter bloed af te staan. Geeft u zich hiervoor op bij het Rode Kruis Noord-Beveland. Aanmelden: A. Schip pers - van Oeveren, Noordlangeweg 30, Kats, Tel. 01109-203. U redt misschien een mensl Ertsen komen niet alleen in de bodem voor, maar ook in planten. Onder de familie der melksapbevattende Sapotaceeën uit New Caledonië komen soorten voor, die nikkel optassen in nun weefsels. Vooral de soorten Homalium en Hybanthus verstaan deze kunst goed. Alleen maar bij Hybanthus floriobundus en Alyssium bertolinii resp. uit west-Australië en Italië zijn nog nikkel concentraties van ongeveer 0,1% geregis treerd. De tot 10 m hoge bomen zijn wegens hun blauwe melksap ook bekend als Sève bleue. Het sap bevat 25,74% nikkel in de droge vorm. Men bedenke daarbij dat de boom in een bodem groeit die niet meer dan 0,8% nikkel bevat. In de bladeren ligt het nikkel gehalte met 1—2%, althans vergeleken met andere nikkelverzamelaars uit gelijke stre ken, extreem hoog. De concentratie in het sap daarentegen overtreft de tot nu toe gevonden waarden met het vijfvoudige. Het metaal vormt een bestanddeel van een organisch complex molecuul van onbekende samenstelling. Het complex is verder op losbaar in water en bezit een zeer laag moleculair gewicht. In de provincie Shantung (zuid-China) heeft men het fossiel (versteende resten) van een nieuwe vogel opgedolven. Het dier was prachtig geconserveerd en stamt uit het mioceen (23-5 miljoen jaar geleden). Voorts hebben wij hier te doen met een zeldzame vondst, waaraan men reeds de schoon klinkende naam Shandongornis shanwanensis gegeven heeft. Bek, schedel, hals, vleugels, borstkas en ledematen wa ren gaaf en prachtig geconserveerd. Palaeonttologen hebben het dier geïden tificeerd als een nieuwe soort, behorende tot de fazantenfamilie. De uitstekende con servering heeft de vogel te danken aan de uiterst gunstige omstandigheden in die tijd in dat gebied. Andere in de omgeving aangetroffen fossielen uit dezelfde afzet tingslaag waren eveneens uitstekend ge conserveerd. Deze hadden betrekking op vissen als voorns en barbelen, verder padden, salamanders, schildpadden en zoogdieren als herten en neushoorns. Horizontaal: 1. ongedierte - 4. deel van een schoen - 7. waterplantje - 9. eenvoudig 11. rivier (Spaans) - 12. gebaar - 13. plak middel - 15. gevaarte - 17. wapen - 19. voegwoord - 20. laag - 23. smak - 24. windrichting (afk.) - 25. voetbalvereniging 27. vaderlander - 28. gezet - 29. gelofte 30. gesloten - 31. strik - 32. omroepvere niging - 33. bitter vocht - 35. plaats in Duitsland - 37. schel - 38. glooiing - 40. lokspijs - 42. goud (Fr.) - 43. pret - 44. verlaagde toon - 46. welwillende lezer (Lat. afk.) - 47. bloem - 51. Aziatisch schier eiland - 53. ter attentie van (afk.) - 54. huidmondje - 56. zandheuvel - 57. troep jachthonden - 59. vogel - 61. tocht - 62. bloeiwijze. Verticaal: 1. gelovig - 2. soort ondehvijs (afk.) - 3. deel van een naald - 4. vragend voornaamwoord - 5. jongensnaam - 6. meetk. figuur - 7. koud - 8. sportterm 9. bevel - 10. vis - 11. deel van een wedstrijd 14. kleurstof - 15. meisjesnaam - 16. be teuterd - 17. aanw. vnw. - 18. deel van het dak - 21. natuurlijke kleur - 22. woon schip - 23. deel van een jas - 26. geb. in Rusland - 28. vastomlijnd geloofsartikel 33. graansoort - 34. nagerecht - 36. wapen 37. reptiel - 38. gazen raam - 39. mal 41. groente - 43. inwendig orgaan - 45. het varen en vliegen op geluidsseinen - 48. mak - 49. familielid - 50. baardje - 52. koning (Fr.) - 54. staatsbedrijf (afk.) - 55. tijdperk - 58. bolgewas - 60. water in Brabant. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 556 Horizontaal: 1. mantel - 5. baljuw - 9. zo 10. neger - 12. ik - 14. ode - 13. egoisme 17. t.n.o. - 18. neet - 20. rede - 21. rakel 24. regel - 26. a.p. - 28. pa - 29. om 30. ge - 31. gat - 33. rok - 35. lor - 37. lel 38. rondo - 39. pinas - 40. Ate - 41. ora 43. aal - 44. p.t.t. - 46. lij - 47. de - 48. l.d. - 50. ei - 51. eisen - 53. praal - 56. aalt 59. geen - 61. lui - 62. belagen - 65. are 66. il - 68. ieder - 70. en - 71. asbest 72. storen. Verticaal: 1. mode - 2. nu - 3. engte - 4. Leo - 5. bes - 6. armee - 7. ja - 8. wind 9. zondag - 11. gil - 13. koepel - 15. eer 17. tel - 19. tap - 20. rem - 22. kardoes 23. lik - 24. ral - 25. gorilla - 27. partij 30. geste - 32. toe - 34. oor - 36. opa 37. lap - 40. alkali - 42. aan - 43. alp 45. tinnen - 47. dit - 49. dag - 51. Eli 52. ereis - 54. roert - 55. Lea - 57. aula 58. bad - 60. eren - 63. Let - 64. ges 67. n.b. - 69. sr.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1978 | | pagina 1