NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
EEN ILLUSIE ARMER
(Inhoudt nu
het meest geleien blad
op Noord-Beveland
in handen
Zeeieisd
postbus i
wissenkerke
JU
No. 3778
Donderdag 22 september 1077
81è jaargang
DRUK EN UITGAVE: DRUKKERIJ MARKUSSE TE WiSSENKERKE - TELEFOON 3 08 - GIRO 206882
Abonnementsprijs 17,50 per jaar Franko per post 27,50 per jaar Advertenties 28 ct. per mm., excl. BTW
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen
FEUILLETON
„Ze stonden natuurlijk ook voor mijn
geestesoog." geeft hij toe. „Ik denk: dit
blijft je altijd bij, nietwaar?" Hij gaat
voor de tweede keer koffie halen. Intussen
dwalen Jossa's blikken weer naar het half
naakt van het meisje. Het is indringend,
weet ze. Intrinsiek is misschien het juiste
woord. Het hele wezen van dit kind komt
in alle reinheid tot uitdrukking. Het is
vooral de expressie, die haar zo boeit.
Misschien heeft de man haar blikken
gezien, toen hij terugkwam met de koffie.
Met zijn hoofd wenkt hij naar het naakt
en zegt: „Mijn dochter. Twee jaar geleden
geschilderd. Om elk eventueel misverstand
uit de weg te nemen: ik ben sinds een jaar
gescheiden. Inge en ik dat was dus
mijn vrouw zijn als goede vrienden uit
een gegaan. Ik ben een dromer, zij is
een realiste. Ik ben zorgloos, zij nuchter
in de goede zin van het woord. Ze heeft
intussen al een vriend, een keiharde zaken
man; daar past ze uitstekend bij."
„En uw dochter?" Ze wijst op het
schilderij.
„Julia is bij haar moeder, zo hoort dat.
Een vrouw kan een kind beter opvoeden
dan een man alleen. Natuurlijk ontmoet ik
Julia nog op gezette tijden; ze komt ook
wel eens een halve dag hier. Julia is nu
zeventien en wordt even knap als haar
moeder was, toen ik haar negentien jaar
geleden leerde kennen."
Ze wil vragen: heb je nog meer kinderen,
maar durft het niet goed. Als ze blijft
zwijgen, gaat de man verder: „Inge heeft
nog jaren gewerkt, want mij geklodder
bracht niet voldoende op voor een gezin.
Binnen het jaar werd Julia geboren. We
hadden het in die dagen niet zo best en
eigenlijk waren we beiden toen nog te
jong voor een huwelijk; ik was negentien,
zij achttien. Maar wat wil je? We ver
langden beiden naar elkaar, vooral licha
melijk. Dat vond ik geen schande, al werd
het me thuis wel verweten en is de ver
standhouding met de familie er niet beter
op geworden. Nu zeggen ze: zie je wel?
Inge was helemaal niet geschikt voor je.
En zo voort. Het tegendeel is echter waar.
Inge en ik hebben een goed huwelijk gehad.
Enige jaren geleden kochten we dit winkel
pand en maakte ik er een hobbyzaak van.
Inge kreeg een erfenis; ik moet haar nu
iedere maand wat van haar geld terug
betalen, dat is niet meer dan billijk."
Hij bood haar een sigaret en vuur aan.
„Zelf rook ik niet meer," zei hij. „U weet
nu wie ik ben en wat ik ben. Een enkele
keer bezoek ik Inge wel eens. Ik word
behandeld als een goede vriend. Ook door
Flip, de man met wie ze nu samenwoont.
We zijn allemaal breed van opvatting ge
worden. Al zou ik niet graag willen, dat
Julia deed als haar moeder nu. Een legaal
huwelijk vind ik altijd nog een zekere basis,
al is het natuurlijk geen evangelie. Zelfs
na achttien jaar kan een huwelijk nog
stuk raken. We begonnen elkaar te irri
teren; dan kun je er toch beter definitief
een eind aan maken?"
Jossa geeft nog altijd geen antwoord. Ieder
heeft zo zijn eigen narigheid in het leven;
blijkbaar wordt niemand leed bespaard.
Od verschillende manieren valt het je leven
binnen. Je bent er doorgaans niet eens
op voorbereid.
Als ze die ochtend tegen lunchtijd terug
rijdt naar Arten met het schilderij op de
Bent u reeds geabonneerd op
een twee - maandelijks tijd-
schift met actualiteiten, cul
tuur, evenementen, historie
en recreatie.
Het geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts f 18,per jaar.
Vraag een gratis
proefnummer aan:
door Leida Graafland
achterbank, denkt ze na over Dolf Prinsse,1
de schilder die na een huwelijk van bijna
achttien jaar scheidde. En een knappe
dochter heeft. Hij is dus een jaar of acht
en dertig. Toch nog ouder dan ze aan
vankelijk vermoedde. Hij heeft bij het heen
gaan even te lang haar hand vastgehouden
en op zachte toon gevraagd: „Kom nog
eens terug". Maar Jossa denkt, dat ze het
niet zal doen. Het chapiter man boezemt
haar nauwelijks nog enige belangstelling
in. Zijn mislukte huwelijk evenmin. Nog
gezwegen van zijn praktische ex-vrouw.
In haar kamer hangt Jossa het schilderij
aan een haak, waarvan ze een gravure heeft
afgehaald en in een hoek op de grond
heeft gezet. Dan gaat ze een paar passen
achteruit om het nog eens goed te be
kijken en knikt een paar maal als uiting
van tevredenheid. Met dit eenvoudige lijstje
komt het goed tot zijn recht. Er zit diepte
in het landschap: het meertje met de bomen
op de achtergrond, het primitieve steigertje
en de roeiboot. Maar in zijn geheel ademt
het rust. Ze heeft er in gelegd, wat ze
er zelf in heeft gezien: een oase van vrede
en veiligheid. Zoals er nog maar zo weinig
zijn. Hier, in het mooie Brabant, in de
omgeving van Arten, het onbekende kerk-
dorpje aan de rand van de Meijerij.
Hoofdstuk 2.
In Rotterdam begint men ongerust te
worden. Jossa is begin september in opge
wonden toestand weggereden in haar kleine-
Morris. Sindsdien heeft niemand meer iets
van haar gehoord. Ze is als het ware in
het niet verzonken.
Jossa's ouders zijn vrij jong en kort na
elkaar overleden. Haar vader weet ze zich
nog enigszins te herinneren; ze was zeven
jaar, toen hij stierf op acht en veertigjarige
leeftijd. Vier jaar later werd haar moeder
op een oversteekplaats aangereden en dus
danig verwond, dat ze binnen veertien da
gen overleed. Toen waren er drie kinderen
wezen: de toen negentienjarige Frans, de
zeventienjarige Els en tenslotte het na
komertje Josefine, doorgaans Jossa genoemd
die net elf was geworden. Met goedvinden
van de Raad voor Kinderbescherming kwam
de jongste bij een oom en tante in Rot
terdam in huis, terwijl Els, die intern als
dameskapster werkte in een dorp onder de
rook van Utrecht, daar mocht blijven. De
bijna twintigjarige Frans, die aan zijn laat
ste jaar bezig was voor de hoofdakte, mocht
eveneens in zijn kosthuis blijven. Zodat er
enkel voor Jossa een grote verandering
plaatsvond.
Oom Kees en tante Cor, zelf een kinder
loos echtpaar, ontving de aanvankelijk on
troostbare Jossa met harten vol liefde en
medeleven. Maar ook met verstand. Naar
school en je er een beetje tegen verzetten,
dat is onder deze omstandigheden de beste
remedie. Zo groeide Jossa, langzaam haar
verdriet vergetend op in een soort volks
buurt van de Maasstad, waar oom Kees een
bloeiende groenten- en fruitzaak beheerde.
Met twee vrouwen als personeel, want zelf
ging hij elke dag naar de veiling om in
te kopen. Misschien was de buurt wat min
der dan voorheen in Zeist, waar Jossa
geboren was en gespeeld had. Een feit, dat
vooral Els, haar zuster onderkende, en er
helemaal niet over te spreken was, dat
de Kinderbescherming toestemming had ge
geven aan oom Kees en tante Cor om Jossa
bij zich in het gezin op te nemen. Samen
met haar broer, die er ook niet bepaald
enthousiast over was, ondernamen ze stap
pen bij de Kinderrechter, n^aar zonder enig
resultaat. De Raad voor Kinderbescherming
is een machtig lichaam en wat die eenmaal
heeft beslist, is moeilijk weerlegbaar. Zodat
broer en zus zich in arren moede er maar
bij neerlegden. Het gevolg was, dat Frans
en Els daarna niet meer in Rotterdam
kwamen. Frans en Corrie Hunninkhuizen
waren ondanks sportief en vast niet haat
dragend, dus Jossa mocht op gezette tijden
naar Zeist, naar haar zus, die inmiddels
met haar baas, de dameskapster was ge
trouwd en boven de zaak een luxe gemeu
bileerde woning had, waar Jossa zich altijd
een beetje onwennig voelde. En toen broer
Frans geslaagd was voor zijn akte en daar
na zijn militaire diensttijd had uitgediend,
kreeg hij een benoeming in een dorpje
nabij Woerden, waar Jossa in de vakanties
een week mocht logeren.
Intussen bezocht Jossa in Rotterdam de
middelbare school en omdat ze zo goed
kon tekenen, mocht ze naar een teken
academie, waar ze alles leerde, wat er op
een dergelijk instituut te leren was, zelfs
boetseren en beeldhouwen. Maar haar hart
ging uit naar het schilderen van land
schappen. Dat kon ze naar hartelust doen,
want oom Frans was maar wat trots op
zijn nichtje, dat op de middelbare school
zulke goede cijfers had behaald en nu als
beginnend schilderesje zulke mooie doekjes
maakte. De klap op de vuurpijl was wel
het feit, dat een zakelijke relatie van oom
Frans, groothandelaar in groenten en fruit,
wel een doekje van de pupil van Frans
Hunninkhuizen wilde kopen voor honderd
gulden: een landschapje aan de buitenkant
van Rotterdam aan de Maas. Nu was Jossa
volgens oom Frans officieel kunstschilderes,
want haar werk bracht immers geld op?
Honderd piek voor een doekje van veertig
bij vijf en twintig. Misschien was het niet
eens gek veel, zoveel verstand had hij
er ook niet van, maar enkel het blote feit,
dat het geld waard was, deed zijn trots
voor Jossa stijgen. Nee, ze hoefde niet te
werken, niet in de zaak en evenmin elders.
Ze mocht schilderen en tekenen en als er
klei gekocht moest worden om te boetseren,
moest ze het maar zeggen, dan kreeg ze
er geld voor. Jossa werd door en door
verwend, was als een en twintigjarige vrouw
een schoonheid, waarop druppelsgewijs de
eerste aanbidders verschenen, maar Jossa,
hoewel gevleid, sloeg steevast iedere toe
nadering af. Ze had nog helemaal geen
zin in een omgang met een jongen. In de
veilige beslotenheid v?n het gezin van haar
oom en tante voelde ze zich prettig en
alles, wat daarbuiten was, veroorzaakte
een instinctmatig wantrouwen.
Een enkele keer verkocht ze een schil
derij, want er was een kunsthandelaar in
de Maasstad, die wel wat zag in haar
doekjes of panelen en zette er enkele van
in zijn zaak. Gesigneerd door „Jossa". Zo
dat ze met een groeiende voldoening bleef
schilderen. Of, als ze zo een bui had, ging
boetseren, want ook van deze scheppingen
prijkten er enkele in de kunsthandel.
Misschien zou Jossa ten eeuwige dage
in de veilige beslotenheid van het gezin
gebleven zijn, als ze niet op een tentoon
stelling door een kunsthandelaar, die haar
doekjes verkocht, werd voorgesteld aan
Sam van Slagen. Beleefdheidshalve drukte
ze zijn uitgestoken hand en luisterde naar
zijn woorden. Ja, hij had al twee schilde
rijen van haar in zijn woning hangen, om
dat ze hem aanspraken. „Ik ken al die
hoekjes, die de moeite van het zien waard
zijn, juffrouw Hunninkhuizen, en daarom
was ik getroffen door wat u geschilderd
hebt. Misschien ben ik vreselijk chauvinis
tisch, omdat ik in Rotterdam ben geboren
en er mijn brood verdien, maar we bezitten
allemaal onze hebbelijkheden, nietwaar?"
Jossa luisterde, daarbij éénlettergrepige
antwoorden gevend, hem af en toe aan
kijkend. Ze taxeerde hem op dik veertig.
Hij had geen onsympathiek gezicht, maar
toen hij haar uitnodigde zijn schilderijen
verzameling in zijn woning te komen be
kijken, weigerde ze. Instinctmatig voelde ze
aan, dat er gevaar school in een dergelijk
bezoek. Misschien niet meteen de eerste
maal, maar naar gelang ze er vaker zou
komen, groeide dat gevaar evenredig.
Sam van Slagen hield niet aan. Een week
later vernam Jossa van de kunsthandelaar,
dat de man opnieuw werk van haar had
gekocht: een schilderij en twee beeldjes.
En er samen vijfhonderd gulden voor had
neergeteld, waarvan zij er, na aftrek van
het bemiddelingspercentage voor de han
delaar nog altijd dik vierhonderd en twin
tig overhield. Daarover was ze stom ver
baasd, want zoveel geld had ze nog nooit
voor haar werk gehad. Bovendien was er
tot nog toe geen beeldje van haar gekocht.
Zelfs dit was dus geld waard.
Thuis vertelde ze het aan haar pleeg
ouders, die groeiden van trots, omdat Jossa
geleidelijk meer bekend werd door haar
schilderijen en nu ook succes had met
haar beeldjes.
(Wordt vervolgd)
E.H.B.O. KORTGENE
START MET EEN
NIEUWE CURSUS
De E.H.B.O.-vereniging Kortgene organi
seert voor het seizoen 77/78 een beginners
cursus, welke aanvangt op dinsdag 4 okt.
in het Groene Kruisgebouw te Kortgene.
De theoretische kant wordt verzorgd door
dokter Janssen uit Kortgene en het prak
tische gedeelte heeft de heer De Moedt
uit Goes op zich genomen.
Voor inschrijven en inlichtingen kunt u
bellen of even langs komen.
Voor Kortgene: mevr. Augustijn, Hoofd
straat 71, Telefoon 01108-2 51.
Voor Wissenkerke: C. A. van Boven,
Oostvoorstraat 17, Telefoon 01107 - 5 14.
'DE BLAUWE DOFFER' - KORTGENE
Uitslag wedvlucht Roermond op 10 sept.
Deelname 210 duiven.
1 M. van Belzen 10.58.49 163.969 121.9
2 idem 58.58 2 119.6
3 W. M. Bouwense 52.52 164.875 117.3
4 P. J. Wilderom 11.01.14 161.353 115
5 P. van Belzen 10.55.50 154.887 112.7
6 P. J. Verburg 58.22 156.944 110.4
7 M. C. Clement 11.08.01 164.123 108.1
8 P. van Belzen 10.59.00 2 105.8
9 A. v. d. Kreeke 11.08.45 163.894 103.5
10 W. M. Bouwense 10.59.39 2 101.2
Eindstand kampioenschap navluchten.
HOK
1 M. van Belzen 993.7 pnt.
2 P. van Belzen 930.7 pnt.
3 J. van Belzen 890.1 pnt.
DUIF
1 M. van Belzen 911985 - 520.5 pnt.
2 M. C. Clement 138886 - 407.9 pnt.
3 P. van Belzen 6677980 - 378.6 pnt.
Uitslag jeugd.
Deelname 44 duiven.
1 L. Amperse 11.13.05 156.996 37.9
2 K. de Kam 25.19 163.932 34.5
3 idem 25.43 2 31.1
4 L. Amperse 24.29 2 27.7
5 J. de Kam 34.31 164.149 24.3
Eindstanden kampioenschap Generaal.
Onaangewezen.
1 L. de Fouw 7894.9 pnt.
2 S. M. Branderhorst 7799.9 pnt.
3 P. van Belzen 7717.2 pnt.
Klasse A.
L. de Fouw
S. M. Branderhorst
P. van Belzen
Klasse B.
P. J. Verburg
J. van Belzen
M. C. Clement
Klasse C.
1 W. M. Bouwense
2 P. de Waal
3 K. Filius
Klasse D.
1 B. Noordhoek
2 L. Amperse
3 G. Eikenhout
Generaal jeugd.
1 B. Noordhoek
2 L. Amperse
3 K. de Kam
Duif alle vluchten.
1 S. M. Branderhorst 138365
2 J. van Belzen 1031904
3 L. de Fouw 869043
7894.9 pnt.
7799.9 pnt.
7717.2 pnt.
5607.8 pnt.
5586.1 pnt.
5559.1 pnt.
3859.8 pnt.
3762.8 pnt.
3384.3 pnt.
3568.8 pnt.
3345.1 pnt.
2352.6 pnt.
1380.7 pnt.
1339.5 pnt.
683.1 pnt.
1245.1 pnt.
11 prijzen
1210.6 pnt.
11 prijzen
1084,0 pnt.
7 prijzen
Kruiswoordpuzzel no. 544
1
2
3
4
5
11
13
U
15
19
22
23
26
27
29
Horizontaal: 1. glasgordijn - 6. zeeman
11. een zekere - 12. groet - 13. godin
14. thee (Eng.) - 16. mannelijk dier - 18.
Soc. Econ. Raad (afk.) - 19. opslagplaats
20. uniek - 22. drietal - 24. plaats in Zee
land - 26. baljuw - 28. trottoir - 29. deel
van een zeilschip - 30. familielid - 32. pret
33. vadsig - 34. deel van Azië - 37. maal
inrichting - 39. gepelde gerst - 42. Spaans
riet - 43. verdicht verhaal - 44. wissel
borgtocht - 45. riem v. jachthonden - 46.
individu - 49. kleur - 51. keizer (Lat. afk.)
54. trek, eetlust - 55. een en ander (afk.)
56. reptiel - 58. voordat - 59. vaas - 60.
wielrijder - 61. werelddeel.
Verticaal: 1. telwoord - 2. dochter van
Cadmus - 3. klef - 4. deel van een toneel
stuk - 5. plaats in Noord-Holland - 6.
bericht - 7. kledingstuk - 8. Franse onder
grondse strijdkrachten - 9. lyrisch gedicht
10. slang - 15. rangtelwoord - 17. nauwte
19. eetgerei - 21. kleur - 23. plaats in Drente
25. plaats in Gelderland - 27. deel van een
effect - 28. mannelijk dier - 31. telwoord
34. driepoot - 35. vogel - 36. verrot hout
37. rivier in Frankrijk - 38. begrip - 39.
feestkleding - 40. Eng. telwoord - 41. land
streek in Italië - 47. bijwoord - 48. hemel
lichaam - 49. meisjesnaam - 50. bergruimte
52. maand - 53. voorkeur - 56. kortstondige
regenval - 57. zwaardwalvis.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 543
Horizontaal: 1. schaken - 7. bestand - 13. Verticaal: 2. od - 3. hip - 4. aard -
J:ia iC ie k O r\ „1,
diana - 14. schat - 15. pro - 18. hop
20. deze - 22. knar - 25. as - 27. diadeem
29. ra - 30. pit - 32. en - 33. pe - 34. tik
35. rol - 37. vat - 39. neo - 41. en - 42.
palet - 43. do - 45. dop - 47. lol - 48. por
50. mee - 52. ea - 54. oa - 55. nut - 57. od
58. tangens - 61. ia - 62. lire - 63. rete
65. dot - 66. oei - 68.nooit - 70. sonde
72. oordeel - 73. kordaat.
knoedel - 6. ea - 8. es - 9. schamen - 10.
thor - 11. aap - 12. nt - 16. lea - 17. oke
19. cape - 21. zin - 23. nep - 24. laks
26. si - 28. dialoog - 29. ri - 31. trede
34. toorn - 36. ono - 37. val - 38. tel
40. edo - 44. emoe - 46. petitie - 48.
pastoor - 49. stap - 51. ed - 53. aar - 54.
one - 56. ui - 59. neo - 60. erg - 62. lood
64. eend - 65. dor - 67. ida - 68. no - 69.
te - 70. so - 71. ea.