NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD GD KIJK OP ZEELAND Peelandniars Balk en splinter U houdt nu het meest geleien blad op Noord-Beveland in handen 1 I I JB mm Zeeland postbus i - wissenkerke 3 a 31 No. 3755 Donderdag 14 april 1977 80e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3*Q8„ Giro 206882 Abonnementsprijs ƒ17,50 per jaar Franko per post £27,50 per jaar Advertenties 28 ct. per mm., excl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Het is binnen enkele dagen op de hele school bekend: de nieuwe wiskundeleraar gaat met de kinderen om als gelijken. Ze mogen hem bij zijn voornaam noemen, wat in de laagste klassen vrijwel iedereen doet. In de beide vierde klassen staat men nog altijd een tikkeltje wantrouwend tegen over deze nieuwigheid: waarom laat-ie zich bij zijn voornaam noemen? Heeft-ie daar een speciale bedoeling mee? In dit opzicht valt-ie helemaal uit de toon ten opzichte van de andere leraren. Stel je voor, dat je „Jawel, Bets" antwoordt, als juffrouw Döff, de lerares Duits je wat zegt. Ik ben bang, dat ze zou ontploffen. Vrieze houdt bij dit alles de vinger op de pols. Hij weet, dat er op andere middel bare scholen veel meer vrijheden zijn toe gestaan. Misschien is Jaap van Splunteren in dit opzicht hier de pionier? Nu Bob Steynen uit protest tegen de komst van een langharige, in spijkerpak gestoken col lega op staande voet ontslag heeft genomen, moet Joke Peilsma, de duizendpoot, zoals de collega's haar oneerbiedig noemen, mu ziekles geven. Haar gewone taken: biologie en maatschappijleer neemt Vrieze zolang waar. Dus komt hij in verschillende klassen. Hij is een scherpe toehoorder, ook buiten de klasse-uren en heeft geleerd tussen de woorden door te verstaan, wat men eigen lijk bedoelt. Dan is de commentaar, om trent de vernieuwingen welke de wiskunde leraar in zijn uren doorvoert, niet ongun stig. Dit is aan één kant een pluspunt; aan de andere kant ontstaan er af en toe woordenschermutselingen met andere lera ren, die van die nieuwe methode niet ge diend zijn. Die tijdens hun uren alles bij het oude willen houden. Daardoor zijn al een paar conflicten ontstaan. Er is onenig heid geweest in het uur, dat Jan Boode in één der tweede klassen doceerde. Boode heeft altijd overwicht gehad; hij is streng, maar rechtvaardig. Duldt geen enkele in breuk op het altijd gehandhaafde decorum: opstaan, als de leraar de klas betreedt. Het is een beleefdheidsvorm, die Jaap van Splunteren afgeschaft heeft. „Die flauwe kul hoeft bij mij niet meer. Dat is mis schien nuttig voor een kleuterschool, maar deugt in deze tijd niet meer voor een Mavo," is zijn mening. En dat heeft ge volgen. Als Jan Boode op een middag de bewuste klas betreedt, blijven er drie leerlingen zitten, waaronder Marga van Suchtelen. Dochter van een ingenieur, die bij de Spoorwegen dienst doet. Hij weet dat ze hem Joost mag weten waarom niet mag. Ze is hoewel correct, uitermate kort en koel. De andere twee negerend, vraagt de leraar: „Moeilijkheden met je benen, Marga?" Het klinkt spottend. Gelijk maakt hij een beweging met zijn hand, waaruit de anderen kunnen opmaken, dat ze weer mogen gaan zitten. „Hoe raadt u het, meneer," zegt ze op sarcastische toon. „Daar heb ik vanmorgen, tijdens het vrije kwartier, maar weinig van gemerkt buiten." ,,Dat kan zo in één keer komen, he?" Ze kijkt hem tartend aan. Eén van de stelregels van Jan Boode is: je in de klas nooit kwaad maken. Onder geen enkele omstandigheid. Hij doet het nu ook niet, en antwoordt op afgemeten toon: „Daar heb je gelijk in. Dat gebeurt mij ook wel eens. Daarom mag je voor door G. Fortius mij de thema's vier- en vijfentwintig thuis vertalen. Aanstaande vrijdag inleveren. Mis schien maakt dit je benen weer wat le niger." „Ouwe zeur," mompelt Marga, nijdig vanwege het extra werk. Ze is helemaal niet gek op Frans en nu dit nog. Jan Boode mag dan negen en veertig jaar oud zijn, de oren verstaan nog scherp. „Ga je maar melden bij de directeur. Met de complimenten van de ouwe zeur." „Dat rijmt ook nog," ontvalt Bernard Grootheveen, zoon van een rijk geworden boer, die nu renteniert aan de periferie van het stadje. „Heeft Bernard soms zin Marga te ver gezellen?" Het klinkt snijdend. „Jawel, maar niet nu. Liever onder andere omstandigheden," zegt de jongen adrem. En dat veroorzaakt een gejoel. In deze ogenblikken gaat Marga de deur uit. Jan Boode houdt zich ditmaal met moeite in. „Ik houd er niet van een klas collectief te straffen, maar als het niet anders kan, wil ik met genoegen jullie allemaal beide genoemde thema's laten vertalen. Sollici tanten voor." Niemand waagt het verder commentaar te geven of een grapje te debiteren. Jan Boode is ongemakkelijk, als je het met hem aan de stok krijgt, dat weet iedereen. Het is doodstil. Tot slot zegt de leraar: „In den vervolge reken ik op de gebruike lijke egards." En gaat dan over tot de orde van dit uur. Dit muisje zal voor Jan Boode nog een staartje hebben, maar aan zoiets denkt hij in het geheel niet. Als die idioot van een Van Splunteren van zijn klas een commune wil maken, is dat zijn zaak en zijn ver antwoording. Maar daar doet de leraar Frans niet aan mee. Als de dames en heren dat in de oren willen knopen? En goed alsjeblieft? Orde en afstand moet er zijn. Tenminste als hij les geeft. Het kan niet uitblijven: de tegenstellingen spitsen zich eerder toe, dan dat men tot elkaar komt. De methode, die Jaap van Splunteren tijdens zijn lesuren hanteert, botsen met de aloude regels, die golden vóór de wiskundeleraar zijn intree deed op deze school. De verstandhouding tussen hem en de meeste andere leraren is on veranderd kil en op een afstand. De beide leraressen zijn wat soepeler. Betsie Döff vindt het maar „zielig", dat nooit iemand bij Jaap aan het tafeltje komt zitten tijdens het koffiedrinken, dus strijkt ze te hooi en te gras bij hem neer. Schoorvoetend gevolgd door Joke Peilsma, want die is van het type: zo mogelijk de kool en de geit sparen. Vrieze ziet dit alles met toe nemende zorg. Hoewel hij beroepsmatig ook wel enige bezwaren heeft tegen de nieuwe methoden van Van Slpunteren, be grijpt hij terdege, dat je de klok niet kunt stilzetten. Hij heeft in deze weken zo eens zijn licht opgestoken bij collega's in om liggende gemeenten. Is er bij een paaj: zelfs tijdens de schooluren op bezoek geweest om zich voor wat de moderne onderwijs methoden betreft te oriënteren en is tot de conclusie gekomen, dat het bij vrijwel alle leerlingen goed overkomt. Men is vrijer tegen elkaar, amicaler, vertrouwelijker met de leraren. Mij dunkt, dat moet de onder wijsresultaten toch ten goede komen. Van Bent u reeds geabonneerd op a@n twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag een gratis proef nummer aan zijn collega-directeuren hoort "hij, dat in derdaad de vorderingen bevredigend zijn. Er is nog iets anders: Jaap van Splun teren geeft nooit straf. Er zijn trouwens in de uren, dat hij les geeft nooit moeilijk heden, want men is vrij om in en uit te gaan, zich met anderen te verstaan of des noods staande te luisteren en te kijken. Een onvertogen woord valt er zelden of nooit. Er zijn in de middenklassen een paar leerlingen, die het niet zien zitten en het daarom wel geloven. Jaap maakt er zich beslist niet druk over, gedachtig aan het spreekwoord: met onwillige honden is het kwaad hazen vangen. Hij isoleert ze on gemerkt: „Als je denkt er zonder wiskunde te kunnen komen, is dat jouw goed recht. Maar dan zit je op de verkeerde school. Wanneer je het in je latere leven wel nodig hebt, moet je je ervoor inspannen. Het is helemaal niet mijn belang, want ik heb de benodigde diploma's al. Jij niet. Denk daar maar eens over na. De zweep is helemaal uit de mode, dus ik kan je niet opjagen. Jij bent de motor, ik de starter, snap je. De starter doet het vrijwel altijd; als de motor dan niet wil draaien, man keert er wat aan, niet?" Tegen zo'n redenering is maar weinig in te brengen. In diezelfde klas zit Tommie Bronst. Elke leraar weet nu al, dat de jongen in december een zodanig slecht rapport zal krijgen, dat hij daardoor de school zal moeten verlaten, want hij heeft al een klas gedoubleerd. De jongen houdt er namelijk een standpunt op na, dat de meeste leraren als iets belachelijks ver werpen, maar Jaap van Splunteren toch wel tot nadenken stemt. Hij heeft op een mid dag na schooltijd een gesprek met Tommie Bronst gehad. Zijn vader is een vrij grote aannemer met werken ver buiten de stad. En het nodige personeel. Tommie is de jongste van twee kinderen. Er is nog een oudere dochter, die aan de Universiteit studeert. Op wie vader Bronst meer dan trots is. Des te meer zorgen baart hem zijn enige zoon en stamhouder, die hij bestemd heeft als opvolger in zijn zaak. Daarvoor moet Tommie leren, maar Tom mie heeft er geen zin in. Dat heeft al meerdere malen heftige scènes in huis tot gevolg gehad. Dit alles weet Van Splunteren en op een oktobermiddag laat hij de jongen nablijven. Hij geeft hem, als de klas leeg is, een klap op de schouders, knipoogt en nodigt uit: „Nou, lucht je hart maar eens uit. Je kent me nu. Je kunt me alles zeggen. Ik ben helemaal niet kinderachtig en als het geheimen zijn, komen ze in mijn brandkast terecht." Lachend wijst hij op zijn hoofd. Tommie Bronst heeft eigenlijk aan ie dereen en alles een hekel. En dat zet hij die middag uiteen. „Ik heb niet om het leven gevraagd, nogal een mooie wereld, die van vandaag. Ik heb mijn vader ver weten, dat hij me verwekt heeft, en mijn moeder, dat ze mij ter wereld heeft ge bracht. Mag ik het alsjeblieft zeggen? Mijn vader heeft me half lam geslagen en me voor alles, wat maar lelijk was, uitgeschol den. En dat moet ik allemaal maar ac cepteren. Dat is 't nu, wat ik tegen de mensen heb: ze verwekken kinderen en beseffen niet of deze kinderen, als ze enigszins tot onderscheid der dingen geko men zijn, daarvoor dankbaarheid tonen. Nou, ik ben het niet. Helemaal niet. Ik vind het maar een rottige maatschappij, waarin wij leven. Ik ben daarom niet van plan me ervoor uit te sloven. Het bedrijf van mijn vader kan me gestolen worden. Ik word tegen Kerstmis toch van de school gestuurd. Mijn vader heeft gedreigd, dat hij me dan naar een pensionaat zal sturen. In het buitenland. Dan mogen ze er wel drie meter hoge trahes omheen zetten, want ik neem absoluut de benen." „En dan? Je moet toch eten en drinken." „Daar maak ik me geen zorgen over; dat zie ik dan wel." (Wordt vervolgd). Geen deel van Nederland is in de loop der tijden zo veranderd als het zuidwesten. Het huidige Zeeland heeft weinig gelijkenis meer met dat van enkele eeuwen geleden. Voortdurend heeft de zee er de geschiedenis bepaald. Lange tijd gold Zeeland als een van onze „verstilde" provincies. Maar door de vaste verbindingen tussen Holland en Zeeland kwam het dichter tegen het Hol landse hart aan te liggen, echter zonder haar specifieke „eiland"-karakter te ver liezen. Meer dan ooit is Zeeland een va kantieland voor zeilers, roeiers en natuur liefhebbers. Het is een land van middel eeuwse stadjes met geweldige torens, his torische boerderijen, uitgestrekte stranden en gastvrije mensen. In KIJK OP ZEELAND wordt met meer dan 350 kleurenafbeeldingen een afspie geling gegeven van wat men in de Zeeuwse steden en dorpen kan aantreffen. Een speurtocht naar zijn monumentenbezit: raadhuizen, kastelen, buitenhuizen, kerken, hofjes, torens, alsmede gevels, gevelstenen, poortjes en ornamenten; en ook een weer gave van haar rustieke natuurlandschappen. KIJK OP ZEELAND is verdeeld in 3 regio's, elk voorzien van een overzichtelijk situatiekaartje. De begeleidende tekst van Tom Bouws geeft de voor een goed begrip noodzakelijke aanvulling op de afbeeldin gen. Exacte onderschriften maken het mo gelijk het boek als een praktische gids te gebruiken. In de geïllustreerde inleiding van P. G. Bins wordt een algemeen beeld van de provincie geschetst, van haar kenmerken en haar folklore. Bij de boekhandel verkrijgbaar. Op 23 april a.s. organiseert de wandel sportvereniging „De Patrijzen" uit Colijns- plaat weer de jaarlijkse „Peelandmars". Deze wandeltocht van 54 km langs de kust van Noord-Beveland staat open voor personen van 16 jaar en ouder. De start is om half negen vanuit het dorpshuis „De Brug". Ieder die de tocht volbrengt ontvangt een prachtig vaantje. Burgerlijke stand Geboren: 6 maart: Jolanda Tonja, d.v. G. J. van der Heijde en M. Scherp; 27 maart: Cornelis Lucas, z.v. P. van Gilst en Z. van Nuil. Ondertrouwd: 7 maart: Willem Abraham Verwijs, 23 jaar en Catharina Janna Cor nelia Jacomina van Driel, 21 jaar. Getrouwd: 25 maart: Izak Iman Koole, 23 jaar en Geertruida Jacoba de Wit, 19 jr. Overleden: 17 maart: Dirk Dingemanse, 72 jaar, e.v. P. Post; 23 maart: Cornelia Feijtel, 73 jaar, e.v. D. van den Berge; 25 maart: Alida Meijer, w.v. W. Hulst. Kruiswoorépanze! no. 621 1' 2 4 5 -ixoBm 6 7 8 9 10 12 8 15 |gg1 6 17 [18 19 8 20 22 24 25 2b 27 29 30 32 33 3, 35 36 37 38 39 40. I" 42 43 44 4b 46 47 48 49 ■50 51 52 53 54 bb 56 I" 58 1 Horizontaal: 1. titel - 4. niet laat - 6. eikenschors - 8. bijwoord - 9. biet - 11. volk 13. reeds - 14. aantekening - 16. familielid 18. beschadiging - 20. openbare betrekking 21. soort onderwijs (afk.) - 23. persbureau (afk.) - 25. vlek - 26. huizen - 28. af 30. herkauwer - 31. enzovoorts (afk.) - 32. nobele - 34. bouwmateriaal - 36. oosterse titel - 37. dwaas - 39. reus - 41. sleepanker 44. voedsel - 45. munt (afk.) - 46. dicht doen - 50. tangens (afk.) - 51. bewijs van verdriet - 53. unieke - 55. liefkozing 56. thee (Duits) - 57. waterplantje - 58. naam. Verticaal: 2. ijzerhoudende aarde - 3. edel gas - 4. geschil - 5. danskoor - 7. deel van het hoofd - 8. graansoort - 9. dieren- poot - 10. bekende motorraces (afk.) - 11. deel van de Bijbel (afk.) - 12. draagvat 13. ledemaat - 15. zijrivier van de Donau 17. kloostervoogd - 19. niet netjes - 20. rivier in Zuid-Amerika - 22. schande - 23. meisjesnaam - 24. eenheid van kracht (afk.) 25. heilwens - 27. drank - 29. watering 32. larve - 33. jongensnaam - 34. wel willende lezer (Lat. afk.) - 35. vochtige 36. stuk grond - 38. uitroep - 40. wig 42. deel van een school - 43. linnen huisje 46. soort jus - 47. Verenigde Naties (Eng. afk.) - 48. voorzetsel - 49. klinknageltje 52. Amer. filmonderneming - 54. lopend touw. Oplossing kruiswoordpuzzel no. 6 20 Horizontaal: 1. kwant - 4. abaca - 6. ork 8. fra - 9. kluis - 11. laika - 13. uw 14. invidia - 16. ga - 18. brem - 20. zalf 21. klop - 23. kim - 25. semi - 26. molik 28. sonde - 30. rap - 31. hoe - 32. kanis 34. hoeke - 36. brak - 37. abc - 39. sits 41. hoop - 44. aula - 45. de - 46. Garizim 50. da - 51. praam - 53. plate - 55. elf 56. tra - 57. alsem - 58. skiff. Verticaal: 2. nol - 3. trui - 4. aria - 5. bak 7. kina - 8. fair - 9. kwelm - 10. sv - 11. ld 12. agame - 13. urk - 15. iel - 17. ali 19. mooraap - 20. Zedekia - 22. plank 23. kk - 24. ms - 25. snoes - 27. ipi 29. oho - 32. kroep - 33. sa - 34. hc - 35. etude - 36. bod - 38. bui - 40. sla - 42. raaf - 43. kilt - 46. galm - 47. rm - 48. zp 49. mars - 52. ree - 54. tak.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1977 | | pagina 1