NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Simavi-kollekte «•II Balk en splinter U houdt nu Iwt meest gelezen blad op Noord-Beveland in handen l r 1 H I 1 NI iSt I 1 I I57 «i Zeeland Burgerlijke sband 13 - 21 - 23 31 34 36 41 53 Ho. 3754 Donderdag 7 april 1977 80e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wjsaenfcerjke, Tel 3108, Giro 208882 Abonnementsprijs 17,50 per jaar Franko per post 27,50 per jaar Advertenties 28 ct. per mm., ex cl. BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen PBUIULETON „Het bestuur natuurlijk. En Velenberg, want hij was op dat moment de verant woordelijke man voor de school. Hij zag er het nut niet van in ons op de hoogte te stellen omdat het vakantietijd was. Daar zit wat in, dat wel. Ik kreeg van Van Elkendaal nog een bedekte veeg uit de pan, omdat wij met die vent geen kennis hadden gemaakt. En met zijn vrouw." „Ik ben het ook niet van plan!" Jannie fronst haar wenkbrauwen. „Al is hij hon derdmaal leraar op jouw school. Wat een aanwinst! Met z'n vieze kleren en onge wassen lange haren! De standing van de school zal er wel een veer bij moeten laten." Jan Boode haalt de schouders op en neemt de ochtendkrant in handen. „We zullen wel zien, Après nous le déluge. Van Elkendaal vindt, dat het corps leraren aan het vergrijzen is, zodat er nodig jong bloed in moet komen. Dat zal ook wel de mening zijn van het oudercomité, want die hebben Van Elkendaal eigenlijk in het bestuur gehaald. Hij is uiteindelijk door de ouders voorgesteld als candidaat. Dit jaar is de voorzitter aftredend: ik durf te voor spellen, dat een tweede jonge vent ge kozen zal worden in het bestuur." Jannie zet verontwaardigd haar stekels op. „Mankeert er ineens wat aan de oudere leraren? Doen jullie je werk niet goed op de school? Waren er in het verleden ooit moeilijkheden, behalve dan dat geval met Van Daelen? De school heeft in ons stadje een uitstekende naam. Allemaal pluspunten. Wat ter wereld bezielt het bestuur om ineens zo'n viezerik er in te halen?" „Vergeet 't maar, Jannie, dat is het beste. We zullen hem moeten dulden, ik als collega en we samen als buren. Meer hoeft hij van mij niet te verwachten." Die middag, als Jannie buiten de was ophangt, ziet ze de buurvrouw, die ze niet als zodanig wil erkennen. Ineke van Splun- teren is bezig met een roller het gazon netje achter de woning te fatsoeneren. Af en toe recht ze haar rug en veegt 't zweet van het gezicht. Hun blikken ontmoeten elkaar, maar Jannie draait demonstratief haar hoofd om. Van Splunteren is een uur na zijn buurman thuisgekomen. Op de fiets. Het echtpaar Van Splunteren heeft geen auto, dat weet Jannie ook al. Die vent zal zijn vrouw intussen wel ingelicht hebben over hetgeen die morgen in de school is voorgevallen. Vandaar de blikken van de andere kant. Maar Jannie negeert de vrouw volkomen. Het is erg, dat ze ernaast wonen. Dat je er totaal niets aan kunt doen. Maar het erge is wel, dat die langhaar leraar is op de school. Daar zullen de jongelui, doorgaans van gegoede afkomst, ook niet bepaald gelukkig mee zijn. Voor de persoon in kwestie vormt dit alles vast geen probleem. Jaap van Splun teren is een gemakkelijk mens, tilt nergens zwaar aan. Uitgaande van het standpunt: men moet me nemen zoals ik ben en wie dat niet kan of wil, moet het dan maar laten. Ik zal er vannacht geen oog minder om dichtdoen. Natuurlijk valt het op, als de nieuwe wiskundeleraar die eerste schooldag komt aanfietsen. De meeste leraren, hoewel ze geen van allen ver van de school wonen, komen met de auto. Daarvoor is enkele Bent u reeds geabonneerd op een twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren emslag en alle artikelen voerzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 18,per jaar. Vraag een gratis proef nummer aan POSTBUS 1 - WISSENKERKE door G. Fortius jaren geleden een soort parkeerterreintje aangelegd. Ten koste van een deel van het speelterrein. Want in de straat, waaraan de school ligt, is een wachtverbod gekomen. De straat is namelijk te smal voor per manent parkeren. Maar Van Splunteren heefti er niets mee te maken; hij komt op de fiets. In zijn spijkerpak. En daar onder een trui. Ditmaal zwart. Men ziet de knalgele sokken onder zijn broekspijpen. Jan Boode, die met een paar collega's staat te praten, ziet door het raam zijn „entrée joyëuse". En heel wat verbaasde blikken bij de leerlingen, die nog wat onwennig in groepjes staan te praten of wat rond lopen. Iedereen gaat die eerste morgen naar de zaal, die niet enkel voor de lichamelijke oefening wordt gebruikt, maar als het nodig is als een soort aula dienst doet. Vrieze begint elk schooljaar met een welkomst woord. Op de verhoging zitten alle leraren en leraressen, als de kinderen binnenge komen zijn met Vrieze in het midden en Velenberg als zijn secondant, aan zijn rechterzijde. Met aan de andere kant van de directeur de nieuwe leraar. Scherp af stekend tegen de andere leraren. Vrieze is een redenaar met een goede woordkeus. Op een beetje humoristische manier stelt hij de nieuwe wiskundeleraar voor. „Enkele weken geleden was de heer Van Splunteren zelf nog leerling. Namelijk op de S.O.L. Een onderwijsinstelling van de Stichting Opleiding Leraren. Ik ben via een omwegje wat cijfers te weten geko men..." Vrieze lacht even naar de verwon derde Van Splunteren en neemt dan een briefje van de tafel." Ik ga niet in bi- zonderheden treden, maar de eindcijfers van uw nieuwe wiskundeleraar waren voornamelijk negens. Er is zelfs een negen en een half bij. Ik zou willen zeggen tegen alle leerlingen om in de terminologie van dit mooie vak te blijven probeert u de negens van uw nieuwe leraar te ont binden in factoren, dan kunt u ze met de nodige ijver, ernst en doorzettingsvermogen geleidelijk aan toeëigenen. Daar zal de heer Van Splunteren vast geen bezwaar tegen hebben En dan begint dit schooljaar op de ge bruikelijke wijze. Vrieze leest een stukje uit de bijbel en houdt aan de hand van het voorgelezene een kort speechje, het zoveel mogelijk toepassend op het werk op de school. „En omdat wij het niet alleen kunnen, meisjes en jongens, vouwen we onze handen en sluiten de ogen om een zegen te vragen op onze arbeid Jan Boode heeft met gemengde gevoelens geluisterd. Hoe mooi allemaal; de bloemen mankeren enkel. Waarom zijn lokaal éénbee niet versierd? En een kartonnetje geschilderd met „welkom langhaar"? Het moet niet erger worden. Het eerste uur, waarin Jan Boode in éénbee Frans moet doceren, vervalt door de enigszins uitgelopen welkomstceremonie. Geleidelijk aan gaat ieder naar zijn eigen klas. Om kwart voor tien loopt Van Splun teren éénbee binnen. Er zitten acht en twintig nieuwelingen, geselecteerd in de brugklas. Jongens en meisjes door elkaar zittend. De tijd van gescheiden bokken en schapen ligt al in het verleden. Het valt Van Splunteren mee, want tot nog toe heeft hij enkel conservatisme aangetrof fen. Hij proeft duidelijk de vijandige hou ding bij enkele collega's. Inzonderheid bij zijn buurman, die meneer Boode. Maar is niet van plan zich er veel van aan te trekken. De jongelui zijn gaan staan bij zijn binnenkomst. De man wuift met zijn hand. Inplaats van naar zijn lessenaar te gaan, loopt hij een klein eindje de klas in, links en rechts kijkend. „Hallo!" zegt hij op vrolijke toon, „ik ben jullie nieuwe wis kundeleraar, maar dat hebben jullie na tuurlijk al begrepen. Jaap van Splunteren. Zeg maar Jaap, want ik ben nog een groen tje. Jullie hebben 't gehoord van de di recteur? Ik kom zelf ook pas van school. Dus het maakt voor mij weinig verschil. Ik hoop, dat we goed met elkaar overweg kunnen. Wat jullie namen betreftik zal in het begin nog wel eens op een spiekbriefje moeten kijken, want ik heb wel een kop voor cijfers, maar niet voor namen. Zo. Nu ga ik jullie allemaal even langs om de hand te drukken en dan hoor ik jullie namen. Dit eerste uur maken we het wat gezellig en kunnen we rustig kennismaken Jaap van Splunteren, gekleed als vele van de dertien- en veertienjarige kinderen in deze klas, heeft in dit éne uur in ieder geval bij éénbee het pleit gewonnen. Om half elf is er een kwartier pauze. Het speelterrein gonst van de gesprekken over de „nieuwe". „Zeg maar Jaap." Dat is iets onvoorstelbaars op deze school. Niet voor de eerste klassers natuurlijk, want die zijn met de situatie zoals ze was vóór de vakantie niet op de hoogte. Maar de anderen. Bon van Rhijn, een vierde jaars, luistert belangstellend naar de commen taren van de „kuukens", zoals de eerste klassers worden genoemd. Hij grinnikt en zegt: „Ik zou Velenbergs gezicht wel eens willen zien, als we zeiden: Hallo, Peter..." Een gejoel gaat omhoog. Maar iedereen is van mening, dat de „nieuwe" waarschijnlijk een vlotte vent is. Men schat hem op een jaar of dertig. Hoog uit. Als om kwart over vier de meeste kinderen vertrokken zijn, neemt Vrieze de wiskundeleraar even terzijde. „En? Viel het een beetje mee?" Van Splunteren knikt. „Waarom niet? Misschien stel ik me anders op dan mijn collega's, maar ik heb dan ook een andere opleiding gehad, nietwaar?" Vrieze lacht even. „Houden zo. Wat het overige betreft, dat slijt op de duur wel weg." Maar eenmaal thuis, knapt Jaap van Splun teren af. Ineke, die hem door en door kent, gaat bezorgd op de rand van zijn stoel zitten en strijkt hem door de haren. „Spits roeden moeten lopen?" „Nee, dat niet. Ik heb in vijf klassen vandaag les gegeven. Nu ja....?, les geven... ik moet eerst kennismaken, nietwaar? Om kwart over één had ik de hoogste klas. Dames en heren, die al tamelijk beïnvloed zijn dpor de stijl van deze school en de houding van de leraren. Met andere woor den: wat kritischer ingesteld en dit had tot gevolg, dat men mij daar niet voet stoots accepteerde. Er was een zekere arg waan. Een kat uit de boom kijken. Met de jongeren zal ik vast geen problemen hebben, maar de seniorenEnfin, laten we het beste ervan hopen." „En de andere leraren? Hoe zijn die tegen jou?" „De directeur is prima. Staat voor honderd procent achter me. Zijn secondant, Velenberg, wat voorzichtiger ingesteld. De beide leraressen houden zich neutraal. De rest keert zich tot nog toe af. Tijdens de ochtendkoffie zat ik alleen tot Velenberg bij me kwam zitten. Je proeft een zekere animositeit." Ineke liefkoost haar man. „Kinderachtig; niks van aantrekken. Gaat vanzelf over. Neem een douchefris je lekker op en dan ga je fijn relaxen. Dat heb je vandaag wel verdiend." (Wordt vervolgd). SIMAVI, de vereniging voor directe me dische hulp in de tropen houdt in de week van 11 t/m 16 april, volgende week dus, haar jaarlijkse landelijke collecte. Ze gaat er van uit, dat de tropenlanden zelf hun gezondheidszorg moeten opbouwen met de middelen, die ze hebben. SIMAVI geeft een grote duw in de goede richting. Vooral de gebieden op het „platteland" zijn vaak verstoken van de eenvoudigste medische zorg. SIMAVI helpt de mensen zichzelf te helpen! En we kunnen helpen, vooral met een voudige en effectieve middelen. Maar een eerste vereiste is, dat de bevolking zelf meewerkt en vertrouwen krijgt in de hun aangeboden hulp. Pas dan gaat ze mee werken in het opzetten van een gezond heidszorg, die ze kan betalen. Pas dan kan gezondheidszorg tot in de verste uit hoeken van de tropen gebracht en gehand haafd worden. SIMAVI steunt daarbij met haar deskundigheid, met medicijnen en instrumenten, met de financiering van een voudige poliklinieken, met het opleiden van eigenlandse medische krachten. Een bijdrage van ons allemaal maakt een grote som geld. SIMAVI zorgt ervoor, dat de juiste medicijnen en instrumenten gekocht worden en in vertrouwde, deskun dige handen komen en vooral de brede laag van de armste mensen ten goede komen. Juist op het „platteland" ontstaan vele ziekten. Opvoeding in hygiene is onont beerlijk. Een eenvoudige waterpomp is daar voor een eerste vereiste, maar vaak nog een onbereikbaar ideaal. Een ziek mens kan weinig bijdragen aan de economische ontwikkeling van zijn land. Daarom: zo breed mogelijk aanpakken met betaalbare middelen, in het eigen land te vinden. Uw bijdrage betekent medische hulp voor tienduizenden en dus een grotere bestaans zekerheid, meer arbeidsvreugde en een ge lukkiger toekomst. Ontvangt u de collectant hartelijk en geef in de week van 11 t/m 16 april met gulle hand, opdat SIMAVI in staat is haar plannen te verwezenlijken. U kunt uw bijdrage ook storten op postrekening 300100 ten name van SIMAVI, Haarlem. MAVO KORTGENE De heer Erwin van Damme en me juffrouw Karin de Bruyne uit Kortgene, beiden leerlingen van de openbare MAVO te Kortgene, zijn na selectie uitgekozen om half augustus a.s. voor 1 jaar naar Amerika te gaan. Dit alles in het kader van uitwisseling van studenten Youth for Understanding. WISSENKERKE Geboren: 9 maart: Pieter Gerard, z.v. G. Clement, en van J. A. Bouterse. 19 mrt.: Victor, z.v. E. Reebergen en van A. Bos; 29 maart: Roeland Cornelis, z.v. P. A. Steendijk en van E. R. Steur. Ondertrouwd: 10 maart: Voet, Jozef Jo hannes Emile, oud 27 jaar en Waegemakers, Elisabeth Maria, oud 24 jaar. Beiden wo nende te Wissenkerke. Overleden: 12 maart: Meulenberg, Dina, oud 93 jaar, wonende te Wissenkerke, w.v. Oele, Abraham. Kruiswoordpmarzel no. 620 2 3 4 5 7 3 9 10 12 15 i. 17 19 24 2b 27 29 30 32 33 35 37 38 39 40. - 42 43 44 46 47 48 49 bO 51 52 54 >4 bb b6 gsiv' 58 Horizontaal: 1. snaak - 4. manillahennep 6. vis - 8. broeder - 9. eenzame woning 11. hondesoort - 13. bez. voornaamw. - 14. personificatie v. d. nijd - 16. bevel - 18. vlinderbloemige plant - 20. geneesmiddel 21. begijntje - 23. luchtvaartmaatschappij 25. half - 26. vogelschrik - 28. peilstift 30. vlug - 31. vragend voornaamw. - 32. viskorf - 34. Friese jongensnaam - 36. hondesoort - 37. letterlijst - 39. bedrukt katoen - 41. verwachting - 44. gehoorzaal 45. lidwoord - 46. berg in Efraïm - 50. vrouwelijke dominee - 51. neusknijper - 53. soort metaal - 55. sprookjesfiguur - 56. baan voor balspel - 57. bitter vocht - 58. roeiboot. Verticaal: 2. zandheuvel - 3. kledingstuk 4. zangstuk - 5. mop - 7. koortswerend middel - 8. eerlijk - 9. grondlaag met grondwater - 10. met verlof (afk.) - 11. Gode zij lof (Lat. afk.) - 12. diktongige hagedis - 13. voorm. eiland in Nederland 15. dun - 17. sprookjesfiguur - 19. soort aap - 20. laatste koning van Juda - 22. deel van een kast - 23. kosten koper (afk.) 24. vaartuig (afk.) - 25. koosnaampje - 27. in het gebied der ongelovigen (afk.) - 29. uitroep - 32. keelontsteking - 33. N.V. (Franse afk.) - 34. als ereblijk (afk.) 35. muziekstuk - 36. bieding - 38. kort durende stemming - 40. groente - 42. vogel 43. kledingstuk - 46. resonantie - 47. vreemde munt (afk.) - 48. zomerpeil (afk.) 49. rugkorf - 52. hoefdier - 54. uitspruitsel. Oplossing f&utswootdjM/szei no. 519 Horizontaal: 1. tweed - 5. eiber - 9. rad 10. ra - 12. pp - 13. Lea - 14. al - 15. tule 17. Alie - 18. dd - 20. poespas - 22. stempel - 25. atomair - 28. slee - 29. dor 30. daar - 31. felle - 33. Trent - 35. stolp - 38. kopra - 41. glad - 42. oir 43. Aida - 45. prelaat - 47. eerlang - 50. latente - 51. NV - 53. kilo - 54. torn 55. ha - 56. aan - 58. st - 59. ne - 60. sen 61. sluik - 62. niets. Verticaal: 1. trans - 2. wal - 3. Ed - 4. druppel - 5. episode - 6. bl - 7. eed - 8. radar - 11. aloë - 12. plat - 16. Eelde 17. apart - 19. zelf - 21. raat - 23. ts 24. meestal - 26. mandril - 27. ir - 32. lol 34. RKO - 35. slee - 36. odalisk - 37. potto 38. krent - 39. pareren - 40. Adam - 41. gr 44. An - 45. pinas - 46. aalt - 48. Eton 49. glans - 52. val - 55. het - 57. nu 60. se.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1977 | | pagina 1