Afscheid burgemeester P. J. Evers
Verslag van de bijzondere raadsvergade
ring op zaterdagmiddag 12 juni 1976.
Om 2 uur geeft burgemeester Evers met
een hamerslag te kennen, dat deze ver
gadering geopend is. Zijn laatste verga
dering als burgemeester van de gemeente
Kortgene en een zeer druk bezochte.
Hij zegt:
Mevrouw, mijne heren, leden van de raad
der gemeente Kortgene, ik open deze bij
zondere raadsvergadering en heet u har
telijk welkom. Ook de vele genodigden,
hier in de raadzaal aanwezig, eveneens van
harte welkom. U staat me toe, mevrouw,
mijne heren, dat ik mijn naaste familie,
hier voltallig aanwezig, een afzonderlijk
welkomstwoord toeroep. Echtgenote, kin
deren met aanhang en kleinkinderen, het
verheugt me heel erg jullie allen hier te
kunnen begroeten.
Mevrouw, mijne heren leden van de raad,
hedenmiddag een bijzondere vergadering
dus, al ben ik mij er van bewust dat dat
bijzondere eerder op mij dan op u betrekking
heeft. Immers, na vandaag is het voor mij
verleden tijd, terwijl de werkzaamheden
voor u weer gewoon verder zullen gaan.
Dit "betekent voor mij, dat een periode
van zo'n 45 jaar ambtenaarschap (alles, ook
volontair-tijd meegerekend) waarvan iets
meer dan 22 jaar burgemeesterschap, van
daag beëindigd wordt. Ik ben er van over
tuigd, dat u er begrip voor zult hebben,
dat ik op dit moment dan ook gaarne
enkele woorden, betrekking hebbende op
de laatste 10 jaar burgemeesterschap, aan
u kwijt wil. We hebben tenslotte deze 10
jaar met elkaar opgetrokken, hebben sa
men datgene tot stand gebracht wat wij
als het beste, voor de gemeente Kortgene
beschouwden. In de boekhoudkundige we
reld is het de jaarwisseling, in de sport
wereld is het de afsluiting van het speci
fieke seizoen, bij leger en marine is het
de commando-wisseling, terwijl het in het
bestuurlijke vlak vertrek of pensionering
het moment is, waarop de balans wordt
opgemaakt.
Het is niet mijn bedoeling, mevrouw,
mijne heren, om vanmiddag punt voor punt
te gaan behandelen, dat zou weinig zinvol
zijn, maar het feit, dat het me soms
moeite kost de nog slechts 10 jaar oude
feiten en omstandigheden weer voor de
geest te halen, weer levend te maken dus,
bewijst hoe vlug we eigenlijk leven en
eens even achterom kijken, niet alleen
de moeite waard is, maar soms zelfs nog,
tot een verrassend resultaat leidt.
1 juli 1966 werd de bebouwde kom
Kortgene begrensd door het politie-bureau/
Pensiontehuis. De Tulpstraat in Colijnsplaat
kende nog slechts aan één zijde enige be
bouwing, terwijl voor de Christinastraat
in Kats de grond net was aangekocht. En
dat is toch nog maar 10 jaar geleden.
Natuurlijk, de afdamming van Zandkreek
en Veerse Gat, het ontstaan van het Veerse
Meer dus, heeft het karakter van de sa
menleving in de gemeente Kortgene dras
tisch gewijzigd. Misschien zou ik eerlijker
zijn, wanneer ik hier van aanvulling zou
spreken, in plaats van verandering. Het
heeft me destijds getroffen, dat de eeuwen
oude bestaansbron: de landbouw niet alleen
gebleven is wat zij was in modernere
vorm uiteraard maar dat de aanpassing
aan de nieuwe bestaansbron: de recreatie
zo soepel is opgevangen. Dit is bewonde
renswaardig, al mogen we natuurlijk niet
vergeten, dat de zeer sterk mechaniserende
landbouw veel arbeidsplaatsen verloren deed
gaan en de samenleving dus bijzonder ge
baat was bij het zoeken naar en vinden
van compensatie daarvoor.
De nog al stormachtige ontwikkeling
van de recreatieve wensen van het individu,
waarbij plaatsgebondenheid niet voorop
ging, werd zowel door de samenleving in
deze gemeente als door het gemeentebestuur
als hefboom gebruikt om het beoogde doel
te bereiken. Trouwens, eerlijkheidshalve
moeten we wel erkennen, dat er weinig
alternatieven waren, al was de roep, vooral
in de 60er jaren, maar zelfs heden ten
dage zo nu en dan nog, om industrie een
duidelijk andere compensatie-mogelijkheid.
Het aantrekken van industrie had en
heeft één groot voordeel: reeds bij de start
is het bekend om hoeveel arbeidsplaatsen
het gaat, terwijl een telling van die plaat
sen in de recreatie-sfeer met zijn vele part
time overeenkomsten, nauwelijks mogelijk
is. Bovendien: de prachtige natuur met zijn
gezonde lucht vroeg gewoon om behoud.
Waar mogelijk een combinatie van beide:
dus het meest aantrekkelijk. Kats met zijn
jachtwerf en zeilmakerij is in deze gedach-
tengang een duidelijk winstpunt. Daartegen
over heeft het gemeentebestuur weinig
moeite gehad met het weren van een
scheeps-sloperij.
Bovendien mogen we, mevr. mijne heren,
niet uit het oog verliezen, dat afstanden
overbruggen steeds minder bezwaren gaan
opleveren en dat het wonen in een recreatie
gebied voor vrouw en kinderen bijzonder
aantrekkelijk is en dat de afstand wonen
werken vanuit onze gemeente niet zo heel
gauw op problemen stuit. Kortgene is niet
voor niets het geografisch middelpunt van
Zeeland met goede verbindingen in alle
richtingen.
Maar, we mogen niet uit het oog ver
liezen, dat alleen het wonen in een recrea
tiegebied nog geen waarborg biedt voor
een aantrekkelijk verblijf. Met name: de
dagelijkse behoeften zullen in de onmid
dellijke omgeving beschikbaar moeten zijn.
Onze middenstand heeft dit ingezien en ik
durf rustig te stellen: er ook naar gehan
deld. De bereidheid hard te werken, naast
forse investeringen, hebben tot de gewenste
resultaten geleid.
Een ander punt: het onderwijs. Het is
geen onaanvaardbaar verlangen van de hier
verblijvende gezinnen, dat kleuter- en basis
onderwijs op de goede wijze in acceptabele
gebouwen wordt gegeven. Met een gerust
hart durf ik te stellen, dat onze gemeente
de toets der kritiek hier ruimschoots kan
doorstaan
Colijnsplaat: nieuwe bijzondere basis
school, geehel gemoderniseerde openbare
basisschool en een goede bijzondere kleuter
school. Kats: een nieuwe basisschool. De
kleuferopvang kost daar wat moeite en
vraagt duidelijk financiële offers, maar er
wordt aan gedaan wat kan. Kortgene: een
goede openbare basisschool, waaraan een
nieuwe openbare kleuterschool verbonden
zal worden. De voor de beoogde integratie
van de beide onderwijssoorten benodigde
voorbereidingswerkzaamheden zijn zo goed
als voltooid. Eenmaal gerealiseerd zal dit
naar mijn mening de ideale toestand dicht
benaderen.
Alle dorpen hebben een goed geoutilleerd
gymnastieklokaal; in Kortgene bovendien
een bloeiende M.A.V.O.-school; een waarde
vol bezit, dat zeker als een welzijnsfactor
kan worden aangemerkt.
Het voorbereidend wetenschappelijk en het
technisch onderwijs is in Goes, op aan
vaardbare afstand dus, bereikbaar. Dit ook
op eigen grondgebied te hebben, zou toch
wel een wat overtrokken verlangen genoemd
moeten worden.
Dit geldt evenzeer voor het culturele
leven, voor zover zich dit afspeelt in
schouwburg, film- of leeszaal. Ten aanzien
van dit laatste speelt weer de bibliobus
een grote rol. Het kan beschouwd worden
als één van de mogelijkheden de zo juist
genoemde cultuur naar het platteland te
brengen. Kost geld, maar voorziet in een
behoefte. (Ook de recreant weet deze bus
te vinden).
Nog een ander punt. Naast noodzakelijke
levensbehoeften en onderwijsmogelijkheden
is het van eminent belang dat een samen
leving een onderkomen heeft, waar men
inderdaad die belevenissen welke men sa
men wil ondernemen, kan verwezenlijken.
Colijnsplaat heeft De Brug, Kats heeft zijn
Nieuw-Zeelandhuis, Kortgene heeft niets.
En dit brengt me, mevr. mijne heren, op
een geheel ander, zeer belangrijk punt in
iedere samenleving: de organisaties uit de
dorpsbewoners zelf, bereid om mee te den
ken en mee te handelen tot het verkrijgen
van een zo goed mogelijk functionerende
samenleving in de dorpen.
Colijnsplaat was de eerste: een Dorps
gemeenschap, waar iedereen lid van was.
Niet te verwarren met de groep die zich
Dorpsbelangen noemt en vooral de laatste
tijd nogal eens van zich doet spreken. Tus
sen 2 haakjes: ik hoop van harte, dat deze
laatste groep nog eens op de dwalingen
zijns weegs terug keert en weer onderdeel
van de eerst genoemde Dorpsgemeenschap
wordt. Want, zo ooit dan geldt dat hier:
versplintering is niet de goede methode,
verzwakt. In volledige samenwerking is
het meest te bereiken. Bundel de aanwezige
krachten (in beide groepen aanwezig, vergis
u niet) en de vuist die vanuit de samen
leving gemaakt kan worden, zal te allen
tijde het grootste resultaat bereiken.
De waarde van een goed georganiseerde
Dorpsgemeenschap is bij de huisvestings
moeilijkheden in Colijnsplaat enkele jaren
geleden duidelijk naar voren gekomen. Toen
is komen vast te staan, dat het van groot
belang was een mening afkomstig uit de
gehele dorps-samenleving, te kunnen ver
kondigen. En het is voor een niet gering
gedeelte aan de activiteiten van de Colijns-
plaatse Dorpsgemeenschap te danken, dat
destijds via Ged. Staten en Provinciale Sta
ten een werkcommissie is gevormd, die de
huisvestingsproblematiek Noord-Beveland
heeft aangepakt. De resultaten zijn u, mevr.,
mijne heren, bekend.
Kats heeft eveneens zijn Dorpsgemeen
schap. Natuurlijk, de activiteiten daar moe
ten kleinschaliger zijn, maar dat doet aan
het nut van zo'n vereniging niets af. Het
is verheugend te kunnen constateren, dat
de samenleving ook in Kats gebaat is bij
het bestaan van zo'n; vereniging. Ik heb
dit nog betrekkelijk kort geleden persoonlijk
ondervonden.
Tenslotte is de Dorpsgemeenschap Kort
gene de jongste in de rij. Jong, maar bij
zonder actief. U allen, mevr., mijne heren,
kent de enorme berg werk, die verzet is
om tot de bouw van een dorpshuis te
geraken. Wanneer dc laatste sprong, die
van de subsidie geslaagd was, zou een
record gevestigd zijn. Het leek te zullen
lukken, maar op het laatste moment bleek
dat men voor die subsidie nog tot een
volgende ronde geduld moet hebben. Ook
hier is komen vast te staan, dat het ge
hoord kunnen worden van een stem uit
het dorpsleven zelf, heel waardevol is.
Natuurlijk kan ik, mevr., mijne heren,
nog vele andere aangelegenheden aansnij
den: rioolwaterzuiveringen, sportparken.
Rustoord, Deltona, Aqua Village, Paarde
kreek, vismijn, om er maar enkele te noe
men. Zij zijn alle vermeldenswaardig en
zelfs meer dan dat. Maar ik dacht de
balans maar te moeten afsluiten. De balans-
posten zijn dus min of meer willekeurig
maar wel afgestemd op de behoeften van
de samenleving op het platteland. En dan
moet ik toch tot de conclusie komen, dat
huisvesting en onderwijs enorm belangrijk
zijn. Zo belangrijk, dat daaraan doorlopend
aandacht besteed dient te worden.
Sprekende over onze inwoners kunnen
en moeten we stellen, dat het aantal alleen
niet zaligmakend is, maar dat daar onver
brekelijk de samenlevingsbehoeften aan ver
bonden moeten worden. Het is dus niet he
lemaal toeval, dat ik het ene onderwerp
wat zwaarder heb laten wegen dan het
andere, alles in de wetenschap, dat er slechts
heel weinig gemist kan worden in een
samenleving, al is die klein.
Toekomst-visie? Wat zal er na vandaag
gebeuren? Ik meen te weten, mevr., mijne
heren, dat ik voor u geen nieuwe gedachte
open, wanneer ik stel, dat m. i. na de rea
lisatie van de in voorbereiding zijnde plan
nen de recreatieve ontwikkeling rond Kort
gene de eindfase heeft bereikt.
Gasten hebben, veel gasten hebben is
mooi, maar men moet steeds bedenken,
dat men als gastheer of gastvrouw tot taak
heeft die gasten behoorlijk op te vangen
en te verzorgen. Waarmee ik bedoel te
zeggen, dat indien de plaatselijke verzor
gingscapaciteit overschreden wordt, dit al
tijd zal resulteren in ontevredenheid. En
dat is in recreatief opzicht gezien een
slechte zaak. Uiteraard zijn hier de grenzen
niet scherp te trekken en iedere peiling
in dit opzicht zal altijd een moment-opname
zijn.
Colijnsplaat gaat naar mijn mening een
goede toekomst tegemoet. Ook hier zal de
recreatie een zeer belangrijk onderdeel vor
men van de bestaansbronnen van het dorp.
Alleen het geduld wordt wel zwaar op de
proef gesteld. Plannen kunnen nu eenmaal
maar gemaakt worden vanaf het moment
waarop bekend zal zijn, wat er met de
Oosterschelde zal gebeuren en op welke
wijze datgene wat er moet gebeuren, zal
worden uitgevoerd.
Ik kan en wil me nu derhalve niet aan
een gespecifiseerd toekomstbeeld wagen.
Hoe dit ook gerealiseerd zal worden, het
kan een recreatiesteunpunt van allure wor
den. Dat is mijn vaste overtuiging. Veel
werk, veel scheppend werk zal van de ge
meenteraad van Kortgene en uiteraard van
zijn ambetnaren en adviseurs gevraagd
worden. Voorwaar, een mooie taak.
Kats zal blijven wat het al die jaren
geweest is: een ideaal oord voor de rust-
zoekende recreant. Naast enkele recreatieve
objecten ter plaatse (ik denk aan het in
voorbereiding zijnde strandje) zal de ont
wikkeling rond Colijnsplaat ook hier zijn
invloed doen gelden. Immers, de mogelijk
heden rond Colijnsplaat zijn vele, zowel
in soort als in aantal. De vraag naar rust-
biedende verblijfsmogelijkheden, op korte
afstand van de bedrijvige recreatieobjecten
ligt dan voor de hand en zal m. i. dan
ook toenemen.
Vele mogelijkheden dus, voor wat de
toekomst van de gemeente Kortgene betreft.
Althans zoals ik die zie. Bedenk daarbij
wel, mevr., mijne heren, ik ben een profeet,
die brood eet.
Het verleden, het heden en een stukje
toekomst van de gemeente Kortgene. Dat
was het thema voor deze middag.
"Er is veel werk verzet, er zal nog veel
werk verzet moeten worden. Dat is niet
erg. Ik beschouw dat en heb dat ook altijd
beschouwd als een voordeel. Te mogen
werken aan projecten, groot of klein en van
welk soort dan ook, als die maar gericht
waren op betere levensomstandigheden van
onze inwoners, was me altijd weer een ge
noegen. Ik zal daar steeds met het meeste
plezier aan terug denken.
Natuurlijk was dit werk slechts een gering
aandeel. Uw raad, mevr., mijne heren, was
tenslotte het orgaan dar in hoogste instantie
beslissingen nam. Voorbereiding van uw te
nemen beslissing en uitvoering daarvan
nadat u uw standpunt bepaald had, waren
weer onderdeel van de werkzaamheden van
het college van b. en w. En dit college
steunde weer voor een niet gering deel
op de adviezen van ambtenaren.
Dit hele spel van samenwerken, van op
gang brengen en houden van voorbereidin
gen en beslissingen, welke alle gericht wa
ren op het welzijn van de gemeente en
haar inwoners, dat alles, het is me in de
voorbije 10 jaar steeds een genoegen ge
weest. Ik heb daarbij steeds getracht eerhjk
en rechtvaardig te werk te gaan. Voor
het geval dit mogelijk niet altijd gelukt
mocht zijn, wil dan vooral bedenken: ik
ben ook maar een mens. De bedoeling
ik kan u dat verzekeren is altijd aan
wezig geweest.
Ik ben u, gemeenteraad van Kortgene,
veel erkentelijkheid en dank verschuldigd.
Hartelijk dank dat u voor ons, mijn vrouw
en ik, de afgelopen 10 jaar tot een onver
getelijke tijd heeft gemaakt. Ook het college
wil ik graag mijn dank betuigen voor alles,
zoals dat zich in- het 10-jarig tijdvak heeft
afgespeeld. En dat was nogal wat. Ontel
bare vergaderingen, besprekingen, enz enz.,
waarin het er zo nu en dan flink warm
naar toe kon gaan. Ik heb harde discussies
nooit als een nadeel beschouwd en er dus
ook nooit geschuwd, zolang het zakelijke
motieven en omstandigheden als basis had.
Dat is alleen maar een voordeel omdat op
zo'n manier de zaak zeker uitputtend werd
bekeken. Zodra er echter persoonlijke aan
gelegenheden bij betrokken worden, is im
mers de zaak genoodzaakt op een fiasco
uit te lopen. En daar is de gemeente niet
mee gediend.
Tot slot, mevr., mijne heren, het ambte
narenkorps der gemeente. Laatst genoemd,
inderdaad, maar voor het wel en wee van
een gemeente zeker niet het minst belang
rijk. Vaak (soms te vaak?) werd een beroep
op u gedaan; vaak niet van één, maar van
verschillende kanten; vaak in verschillende
richtingen beoordeeld, vaak op korte (soms
te korte?) termijn. U had het niet altijd
even makkelijk, daar ben ik van overtuigd;
10 jaar is een lange tijd voor een ambtena
renkorps. waarin regelmatig vacatures voor
komen. Een lange tijd waarvan, ook daar
ben ik van overtuigd, het laatste jaar ook
voor u niet het gemakkelijkste is geweest.
Ambtenaren, van hoog tot laag, reeds
vertrokken of nog aanwezig, mijn eerlijk
gemeende dank voor alles wat u in de
afgelopen 10 jaar hebt gepresteerd. Ik hoop,
dat u ook in de toekomst tijdens de waar
neming door wethouder Markusse en daarna
onder mijn opvolger uw beste beentje zult
blijven voorzetten ten bale van de gemeente
Kortgene.
Het zij me vergund, mevr. mijne heren,
hier vanaf deze plaats en op dit moment
al diegenen die persoonlijk voor ons, mijn
vrouw en ik, in de voorbije 10 jaar tot
steun zijn geweest, daarvoor onze hartelijke
dank te betuigen. Ik zal geen namen noe
men, maar ik zie in deze zaal bekende ge
zichten. Voor al de genoten hulp, raad,
kortom vriendschap, enz. tijdens ons verblijf
in Kortgene, zijn we u bijzonder erkentelijk.
De gemeente Kortgene, waarvan ik nu
de leiding wil overdragen aan wethouder
Markusse.
Wethouder Markusse, ik zal u met een
gerust hart de ambtsketting omhangen als
duidelijk kenmerk, dat u vanaf nu de ge
meente Kortgene als eerste man zult be
sturen. Ik wens u daarbij van harte geluk
en ik hoop en verwacht dat een ieder
minstens dezelfde steun zal verlenen als dat
mij overkomen is. Want zonder die onmis
bare steun is het een heel moeilijke taak.
Met deze woorden hangt de burgemeester
de nu waarnemend burgemeester de ambts
keten om, die nu het woord krijgt.
Burgemeester Evers, mevrouw Evers, me
vrouw en heren raadsleden.
Je zou kunnen zeggen, burgemeester: het
is zover, en dan bedoel ik hiermee te zeg
gen, dit is de dag waar u naar toe hebt
geleefd. Wij hebben het er samen, wel over
gehad: nog zoveel maanden, zoveel weken,
zoveel dagen, en nu is die afscheidsdag
aangebroken. U bent straks geen burge
meester meer. U gaat met pensioen, niets
aan de hand.
Het is natuurlijk niet zo eenvoudig, als
ik het nu stel. Daar is heel wat aan vooraf
gegaan. U bent in juli 1966 tot burgemeester
van Kortgene benoemd. Een wat grotere
gemeente dan uw vorige, ook een gemeente
met een wat andere struktuur, dacht ik.
Kortgene was toen al een gemeente, die
al het aanzien had recreatiegemeente te
worden. Men had vóór uw komst naar
Kortgene niet stil gezeten, maar de kansen,
die er lagen, zoveel mogelijk benut. Alles
mede door de komst van het Veerse Meer.
U heeft, burgemeester, in de 10 jaar
dat u burgemeester van Kortgene bent
geweest, de recreatie verder helpen uit
bouwen, tot we nu in 1976 zover gekomen
zijn, dat we op sommige onderdelen van
ons recreatiepakket pas op de plaats moe
ten maken, tot straks Colijnsplaat en Kats
in de running komen.
Al met al een onderdeel van uw werk
als burgemeester, dat u met veel plezier
heeft gedaan.
Ik zou overigens tekort doen aan uw
werk en in het algemeen aan het werk van
het gemeentebestuur, als ik het liet voor
komen, alsof de recreatie het enige is,
dat telt. Het is voor ons gebied een be
langrijke zaak. Maar voor de gemeente op
zich zijn nog vele andere zaken en taken
van groot belang, zowel voor het bestuur
als voor de bestuurden. Dit aantal is in
zo'n aantal jaren te groot om alles met
name uitgebreid te noemen. Als ik toch
een greep mag doen uit de onderwerpen,
die de afgelopen 10 jaar uw bemoeiing
kregen ol' waar u mee te maken kreeg,
dan is dat b.v.:
De invoering van de Mammoetwet op
onderwijsgebied, als gevolg waarvan onze
mulo-school een rijks mavo-school werd.
De bouw van nieuwe scholen te Kats en
Colijnsplaat, de verbouw van de basis
school te Colijnsplaat, idem van de oude
school te Kats tot gymnastieklokaal, de
voorgenomen bouw van een kleuterschool
en daarbij verbouw van de basisschool te
Kortgene.
De aanleg van de sportvelden en tennis
banen te Kortgene, de plannen voor uit
breiding van het sportveld te Colijnsplaat
en het een aantal jaren geleden niet door
gevoerde plan tot opheffing van het sport
veld te Kats.
De aanleg van het kampeerterrein „De
Paardekreek" en de uitbreiding daarvan; het
volbouwen van het Deltonapark; het begin
van het plan „De Boogaard"; het plan
Aqua Village. Andere plannen op recreatief
gebied, die niet van de grond kwamen,
maar wel veel tijd aan bespreking kostten.
De ruilverkaveling Noord-Beveland, waar
bij de inbreng van de gemeente minimaal
was.
De woningbouw, welke door de activiteit
van de streek zelf aanzienlijk werd ver
beterd.
De problemen rond de exploitatie van
het vismijnbedrijf.
De uitbreiding van het aantal personeels
leden en daarmee, voor wat betreft het
secretariepersoneei, de voorgenomen uit
breiding van het gemeentehuis.
Wijzigingen op het gebied van de brand
weer, de alarmering, het ziekenvervoer,
gezondheidsdiensten.
Schaalvergrotingen op velerlei gebied.
Problemen over afsluiting Oosterschelde,
die nog steeds niet zijn opgelost.
De werkgelegenheid, de vestiging van
bedrijven of het niet doorgaan daarvan.
Rioolwaterzuivering.
Mutaties in bezetting politiekorps en in
politiedienst als gevolg van grote wijzigingen
in wegennet.
Grote veranderingen op het terrein van
pverheidssubsidies en overheidsinmenging op
vele terreinen.
De bestemmingsplannen.
Burgemeester, de lijst is te groot om
volledig te zijn. Per slot van rekening is
het zo, dacht ik het is een oud gezegde
dat ieder vogeltje zingt zoals het gebekt
is. Ik bedoel dat u op uw manier met alle
goede bedoelingen getracht heeft van Kort
gene te maken een gemeente, waar het
goed wonen is.
U en ik burgemeester zijn van dezelfde
lichting. Toen u ruim 2 maanden burge
meester was, ben ik tot wethouder gekozen.
Dus wij kennen elkaar nu ongeveer 10 jaar
vrij goed, dacht ik. Dat het tussen u en mij
in die voorgaande jaren in onze besprekingen
en de besluiten, die we moesten nemen,
niet altijd botertje tot de boom was, is
bijna vanzelfsprekend, gezien onze verschil
lende karakters en eigenschappen. U had
bij verschillende van onze besprekingen
soms graag uw zin en ik kan het er op
dat punt ook goed mee doen, dus waren
kleine botsingen soms onvermijdelijk.
Toch dacht ik, toen ik dit op papier
zette: was dit nu wel nodig geweest. (Enfin,
dan had je nog eens wat om thuis tegen
moeder de vrouw te vertellen, dan kreeg
je soms nog een beetje je zin, of niet).
Gelukkig waren die kleine verschillen
geen dagelijkse kost. Toch kan ik het niet
nalaten het in het kort aan te halen
waarom ook niet want de goede bespre
kingen hebben gelukkig verre overheerst.
Mevrouw Evers, u bent degene geweest,
die, hoe kan het bijna anders, achter uw
man heeft gestaan gedurende zijn ambts
periode in Kortgene. U heeft meegeleefd
in prettige en minder prettige dagen. U
heeft stel ik mij voor als burge
meestersvrouw meegedacht en meegewerkt
met uw man. U kunt daar niet voor beloond
worden. Ik zeg u namens het gemeente
bestuur dank voor uw aandeel in het werk
van uw man. Die dank wil ik graag vergezeld
laten gaan van een bloemetje. Ik mag
mevrouw Van Oeveren verzoeken u dat
over te reiken.
Het enige vrouwelijke raadslid, mevrouw
Van Oeveren, overhandigde mevrouw Evers
een prachtig bloemstukje van orchideeën,
waar de burgemeestersvrouw duidelijk erg
mee ingenomen is.
Burgemeester en mevrouw Evers, u gaat
nu naar Middelburg wonen. Die overgang
is bijzonder groot, zo van de een op de
andere dag. Dat betekent ook, dat u een
zekere leeftijd heeft bereikt en nu zult moe
ten trachten zich aan te passen, want nu
gaat u echt rentenieren.
Bij dit afscheid wil ik namens de ge
meente graag een geschenk aanbieden. Het
komt ons voor, dat u in uw nieuwe woning
nog wel dingen zult kunnen gebruiken, die
u graag zelf wilt kiezen. Om die reden
hebben wij er de voorkeur aan gegeven
u een enveloppe met inhoud aan te bieden,
te besteden naar eigen keuze. Graag zullen
we later eens vernemen welke die keuze
was.
Tenslotte spreek ik de hoop uit en de
wens, dat God u beiden nog vele jaren
mag geven in goede gezondheid.
Mag ik eindigen met te zeggen: Tot ziens
in Middelburg.
Hij overhandigde het echtpaar Evers een
enveloppe met inhoud namens de gemeente.
Volgende week het vervolg van deze
bijzondere raadsvergadering.
GESLAAGD
Aan de Christelijke Pedagogische Acade
mie te Middelburg is geslaagd voor de
akte-A van kleuterleidster mej." M. J. Hui-
bregtse uit Wissenkerke.
P.V. "DE BLAUWE DOFFER"
KORTGENE
Uitslag van het concours Corbeil op 5 juni
Deelname 341 duiven.
1 G. P. Geelhoed 10.37.30 345.766 292.2
2 P. de Waal en Zn. 37.54 345.679 288.9
3 W. C. Versluijs 35.55 340.014 285.6
4 S. Branderhorst 36.29 340.325 282.3
5 J. J. Verwei 38.28 342.351 279
6 M. van Belzen 37.05 339.862 275.7
7 P. J. Wildcrom 39.11 342.314 272.4
8 P. dc Waal en Zn. 41.52 2 269.1
9 P. J. Wilderom 39.30 2 265.8
10 M. C. Clement 38.15 340.272 262.5
Eindstand seriespel attractievluchten.
1 W. C. Versluijs SI (6 prijzen) 203 pnt.
2 P. van Belzen SI (5 prijzen) 120 pnt.
3 M. C. Clement SI (5 prijzen) 185 pnt.
4 P. vn Belzen S2 (5 prijzen) 194 pnt.
5 W. C. Versluijs S3 (5 prijzen) 195 pnt.
Uitslag jeugd.
Deelname 13 duiven.
1 J. de Kam 10.42,37 340.368 46.2
2 B. Noordhoek 48.04 339.646 34.7
3 K. de Kam 49.33 340.338 23.2
4 B. Noordhoek 51.04 2 11.7
Uitslag concours Orleans op 12 juni 1976.
Deelname 332 duiven.
1 P. van Belzen 10.41.44 440.184 292.8
2 W. C. Versluijs 37.21 434.296 289.3
3 W. C. Filius 40.15 437.753 285.8
4 L. de Fouw 41.47 434.630 282.3
5 M. van Belzen 4T.21 433.964 278.8
6 W. M. Bouwense 46.15 440.283 275.3
7 A. P. de Haze 47.29 440.304 271.8
8 C. Bouterse 49.13 440.086 268.3
9 J. J. Clement 44.54 433.814 264.8
10 J. J. Verwei 48.00 436.580 261.3
Uitslag jeugd.
Deelname 14 duiven.
1 K. dc Kam 11.11.33 434.441 55.8
2 J. de Kam 15.23 434.461 41.9
3 K. de Kam 23.09 2 28
4 J. de Kam 44.43 2 14.1
Geslaagden Chr. Mavo Wissenkerke
In een feestelijke bijeenkomst van ouders
en leerlingen werd op maandagavond 14
juni aan de volgende geslaagden het di
ploma MAVO-4 uitgereikt:
Maaike Balkenende, Kamperland; Henriët
Begthel, Kamperland; Gertjan Bouterse,
Kamperland; Jacomien Clement, Kamper
land; René Filius, Kamperland; Leo van
Goudswaard, Kamperland; Nelleke Kaste
lein, Geersdijk; Conny de Looff, Geersdijk;
Cora Munter, Kamperland; Wilma van
Strien, Wissenkerke; Heieen Versluis, Geers
dijk; Leo Versluis, Kamperland; Anja Ver
sluis, Wissenkerke; Suzette Versluijs, Kam
perland; Corien Wisse, Kamperland; Marina
Wisse, Wissenkerke.
2 leerlingen werden afgewezen, 1 leerling
kreeg herexamen.
SHERPA'S
De bedwingers van 's werelds hoogste
gebergte, de Himalaya en 's werelds hoogste
•top, de Mt Everest, t.w. de Sherpa's, vormen
een bijzonder mensenras.
Dit ras, zo is gebleken uit het recente
onderzoek van een Italiaans researchteam
o.l.v. Morpurgo, blijkt zonder moeite zich
snel en afdoend aan te kunnen passen
aan de omstandigheden op grote hoogten.
Europeanen verstaan deze kunst niet en
zijn op een bepaalde hoogte gearriveerd,
één tot twee weken buiten adem alvorens
een zekere aanpassing (velen presteren het
niet eens) te hebben gevonden. Zonder
„kunst- en vliegwerk" (zuurstofapparaten)
kunnen ze het op de duur niet bolwerken.
De Sherpa's wel.
Het team heeft na een vergelijkend bloed
onderzoek ontdekt dat Sherpabloed (che
misch en biologisch niet te onderscheiden
van ander bloed) in staat is veel meer zuur
stof op te slorpen dan ander bloed onder
dezelfde condities, zonder en nu komt
het specifieke vermeerdering van het
aantal rode bloedcellen of van de hoe
veelheid haemoglobine, de zuurstof bindende
rode bloedkleurstof.
Nu vermoedt Morpurgo, dat de Sherpa's
in de loop van hun honderdduizenden jaren
lange bestaan en verblijf in de hoogvlakten
van Tibet en op de hellingen van het
machtige Himalaya gebergte, een mutatie
(spontane erfelijke verandering) in de schoot
geworpen hebben gekregen, die hun bloed
in staat stelde meer zuurstof op te slorpen
uit de ademlucht.