Afscheid burgemeester P. J. Evers Verslag van de bijzondere raadsvergade ring op zaterdagmiddag 12 juni 1976. Om 2 uur geeft burgemeester Evers met een hamerslag te kennen, dat deze ver gadering geopend is. Zijn laatste verga dering als burgemeester van de gemeente Kortgene en een zeer druk bezochte. Hij zegt: Mevrouw, mijne heren, leden van de raad der gemeente Kortgene, ik open deze bij zondere raadsvergadering en heet u har telijk welkom. Ook de vele genodigden, hier in de raadzaal aanwezig, eveneens van harte welkom. U staat me toe, mevrouw, mijne heren, dat ik mijn naaste familie, hier voltallig aanwezig, een afzonderlijk welkomstwoord toeroep. Echtgenote, kin deren met aanhang en kleinkinderen, het verheugt me heel erg jullie allen hier te kunnen begroeten. Mevrouw, mijne heren leden van de raad, hedenmiddag een bijzondere vergadering dus, al ben ik mij er van bewust dat dat bijzondere eerder op mij dan op u betrekking heeft. Immers, na vandaag is het voor mij verleden tijd, terwijl de werkzaamheden voor u weer gewoon verder zullen gaan. Dit "betekent voor mij, dat een periode van zo'n 45 jaar ambtenaarschap (alles, ook volontair-tijd meegerekend) waarvan iets meer dan 22 jaar burgemeesterschap, van daag beëindigd wordt. Ik ben er van over tuigd, dat u er begrip voor zult hebben, dat ik op dit moment dan ook gaarne enkele woorden, betrekking hebbende op de laatste 10 jaar burgemeesterschap, aan u kwijt wil. We hebben tenslotte deze 10 jaar met elkaar opgetrokken, hebben sa men datgene tot stand gebracht wat wij als het beste, voor de gemeente Kortgene beschouwden. In de boekhoudkundige we reld is het de jaarwisseling, in de sport wereld is het de afsluiting van het speci fieke seizoen, bij leger en marine is het de commando-wisseling, terwijl het in het bestuurlijke vlak vertrek of pensionering het moment is, waarop de balans wordt opgemaakt. Het is niet mijn bedoeling, mevrouw, mijne heren, om vanmiddag punt voor punt te gaan behandelen, dat zou weinig zinvol zijn, maar het feit, dat het me soms moeite kost de nog slechts 10 jaar oude feiten en omstandigheden weer voor de geest te halen, weer levend te maken dus, bewijst hoe vlug we eigenlijk leven en eens even achterom kijken, niet alleen de moeite waard is, maar soms zelfs nog, tot een verrassend resultaat leidt. 1 juli 1966 werd de bebouwde kom Kortgene begrensd door het politie-bureau/ Pensiontehuis. De Tulpstraat in Colijnsplaat kende nog slechts aan één zijde enige be bouwing, terwijl voor de Christinastraat in Kats de grond net was aangekocht. En dat is toch nog maar 10 jaar geleden. Natuurlijk, de afdamming van Zandkreek en Veerse Gat, het ontstaan van het Veerse Meer dus, heeft het karakter van de sa menleving in de gemeente Kortgene dras tisch gewijzigd. Misschien zou ik eerlijker zijn, wanneer ik hier van aanvulling zou spreken, in plaats van verandering. Het heeft me destijds getroffen, dat de eeuwen oude bestaansbron: de landbouw niet alleen gebleven is wat zij was in modernere vorm uiteraard maar dat de aanpassing aan de nieuwe bestaansbron: de recreatie zo soepel is opgevangen. Dit is bewonde renswaardig, al mogen we natuurlijk niet vergeten, dat de zeer sterk mechaniserende landbouw veel arbeidsplaatsen verloren deed gaan en de samenleving dus bijzonder ge baat was bij het zoeken naar en vinden van compensatie daarvoor. De nog al stormachtige ontwikkeling van de recreatieve wensen van het individu, waarbij plaatsgebondenheid niet voorop ging, werd zowel door de samenleving in deze gemeente als door het gemeentebestuur als hefboom gebruikt om het beoogde doel te bereiken. Trouwens, eerlijkheidshalve moeten we wel erkennen, dat er weinig alternatieven waren, al was de roep, vooral in de 60er jaren, maar zelfs heden ten dage zo nu en dan nog, om industrie een duidelijk andere compensatie-mogelijkheid. Het aantrekken van industrie had en heeft één groot voordeel: reeds bij de start is het bekend om hoeveel arbeidsplaatsen het gaat, terwijl een telling van die plaat sen in de recreatie-sfeer met zijn vele part time overeenkomsten, nauwelijks mogelijk is. Bovendien: de prachtige natuur met zijn gezonde lucht vroeg gewoon om behoud. Waar mogelijk een combinatie van beide: dus het meest aantrekkelijk. Kats met zijn jachtwerf en zeilmakerij is in deze gedach- tengang een duidelijk winstpunt. Daartegen over heeft het gemeentebestuur weinig moeite gehad met het weren van een scheeps-sloperij. Bovendien mogen we, mevr. mijne heren, niet uit het oog verliezen, dat afstanden overbruggen steeds minder bezwaren gaan opleveren en dat het wonen in een recreatie gebied voor vrouw en kinderen bijzonder aantrekkelijk is en dat de afstand wonen werken vanuit onze gemeente niet zo heel gauw op problemen stuit. Kortgene is niet voor niets het geografisch middelpunt van Zeeland met goede verbindingen in alle richtingen. Maar, we mogen niet uit het oog ver liezen, dat alleen het wonen in een recrea tiegebied nog geen waarborg biedt voor een aantrekkelijk verblijf. Met name: de dagelijkse behoeften zullen in de onmid dellijke omgeving beschikbaar moeten zijn. Onze middenstand heeft dit ingezien en ik durf rustig te stellen: er ook naar gehan deld. De bereidheid hard te werken, naast forse investeringen, hebben tot de gewenste resultaten geleid. Een ander punt: het onderwijs. Het is geen onaanvaardbaar verlangen van de hier verblijvende gezinnen, dat kleuter- en basis onderwijs op de goede wijze in acceptabele gebouwen wordt gegeven. Met een gerust hart durf ik te stellen, dat onze gemeente de toets der kritiek hier ruimschoots kan doorstaan Colijnsplaat: nieuwe bijzondere basis school, geehel gemoderniseerde openbare basisschool en een goede bijzondere kleuter school. Kats: een nieuwe basisschool. De kleuferopvang kost daar wat moeite en vraagt duidelijk financiële offers, maar er wordt aan gedaan wat kan. Kortgene: een goede openbare basisschool, waaraan een nieuwe openbare kleuterschool verbonden zal worden. De voor de beoogde integratie van de beide onderwijssoorten benodigde voorbereidingswerkzaamheden zijn zo goed als voltooid. Eenmaal gerealiseerd zal dit naar mijn mening de ideale toestand dicht benaderen. Alle dorpen hebben een goed geoutilleerd gymnastieklokaal; in Kortgene bovendien een bloeiende M.A.V.O.-school; een waarde vol bezit, dat zeker als een welzijnsfactor kan worden aangemerkt. Het voorbereidend wetenschappelijk en het technisch onderwijs is in Goes, op aan vaardbare afstand dus, bereikbaar. Dit ook op eigen grondgebied te hebben, zou toch wel een wat overtrokken verlangen genoemd moeten worden. Dit geldt evenzeer voor het culturele leven, voor zover zich dit afspeelt in schouwburg, film- of leeszaal. Ten aanzien van dit laatste speelt weer de bibliobus een grote rol. Het kan beschouwd worden als één van de mogelijkheden de zo juist genoemde cultuur naar het platteland te brengen. Kost geld, maar voorziet in een behoefte. (Ook de recreant weet deze bus te vinden). Nog een ander punt. Naast noodzakelijke levensbehoeften en onderwijsmogelijkheden is het van eminent belang dat een samen leving een onderkomen heeft, waar men inderdaad die belevenissen welke men sa men wil ondernemen, kan verwezenlijken. Colijnsplaat heeft De Brug, Kats heeft zijn Nieuw-Zeelandhuis, Kortgene heeft niets. En dit brengt me, mevr. mijne heren, op een geheel ander, zeer belangrijk punt in iedere samenleving: de organisaties uit de dorpsbewoners zelf, bereid om mee te den ken en mee te handelen tot het verkrijgen van een zo goed mogelijk functionerende samenleving in de dorpen. Colijnsplaat was de eerste: een Dorps gemeenschap, waar iedereen lid van was. Niet te verwarren met de groep die zich Dorpsbelangen noemt en vooral de laatste tijd nogal eens van zich doet spreken. Tus sen 2 haakjes: ik hoop van harte, dat deze laatste groep nog eens op de dwalingen zijns weegs terug keert en weer onderdeel van de eerst genoemde Dorpsgemeenschap wordt. Want, zo ooit dan geldt dat hier: versplintering is niet de goede methode, verzwakt. In volledige samenwerking is het meest te bereiken. Bundel de aanwezige krachten (in beide groepen aanwezig, vergis u niet) en de vuist die vanuit de samen leving gemaakt kan worden, zal te allen tijde het grootste resultaat bereiken. De waarde van een goed georganiseerde Dorpsgemeenschap is bij de huisvestings moeilijkheden in Colijnsplaat enkele jaren geleden duidelijk naar voren gekomen. Toen is komen vast te staan, dat het van groot belang was een mening afkomstig uit de gehele dorps-samenleving, te kunnen ver kondigen. En het is voor een niet gering gedeelte aan de activiteiten van de Colijns- plaatse Dorpsgemeenschap te danken, dat destijds via Ged. Staten en Provinciale Sta ten een werkcommissie is gevormd, die de huisvestingsproblematiek Noord-Beveland heeft aangepakt. De resultaten zijn u, mevr., mijne heren, bekend. Kats heeft eveneens zijn Dorpsgemeen schap. Natuurlijk, de activiteiten daar moe ten kleinschaliger zijn, maar dat doet aan het nut van zo'n vereniging niets af. Het is verheugend te kunnen constateren, dat de samenleving ook in Kats gebaat is bij het bestaan van zo'n; vereniging. Ik heb dit nog betrekkelijk kort geleden persoonlijk ondervonden. Tenslotte is de Dorpsgemeenschap Kort gene de jongste in de rij. Jong, maar bij zonder actief. U allen, mevr., mijne heren, kent de enorme berg werk, die verzet is om tot de bouw van een dorpshuis te geraken. Wanneer dc laatste sprong, die van de subsidie geslaagd was, zou een record gevestigd zijn. Het leek te zullen lukken, maar op het laatste moment bleek dat men voor die subsidie nog tot een volgende ronde geduld moet hebben. Ook hier is komen vast te staan, dat het ge hoord kunnen worden van een stem uit het dorpsleven zelf, heel waardevol is. Natuurlijk kan ik, mevr., mijne heren, nog vele andere aangelegenheden aansnij den: rioolwaterzuiveringen, sportparken. Rustoord, Deltona, Aqua Village, Paarde kreek, vismijn, om er maar enkele te noe men. Zij zijn alle vermeldenswaardig en zelfs meer dan dat. Maar ik dacht de balans maar te moeten afsluiten. De balans- posten zijn dus min of meer willekeurig maar wel afgestemd op de behoeften van de samenleving op het platteland. En dan moet ik toch tot de conclusie komen, dat huisvesting en onderwijs enorm belangrijk zijn. Zo belangrijk, dat daaraan doorlopend aandacht besteed dient te worden. Sprekende over onze inwoners kunnen en moeten we stellen, dat het aantal alleen niet zaligmakend is, maar dat daar onver brekelijk de samenlevingsbehoeften aan ver bonden moeten worden. Het is dus niet he lemaal toeval, dat ik het ene onderwerp wat zwaarder heb laten wegen dan het andere, alles in de wetenschap, dat er slechts heel weinig gemist kan worden in een samenleving, al is die klein. Toekomst-visie? Wat zal er na vandaag gebeuren? Ik meen te weten, mevr., mijne heren, dat ik voor u geen nieuwe gedachte open, wanneer ik stel, dat m. i. na de rea lisatie van de in voorbereiding zijnde plan nen de recreatieve ontwikkeling rond Kort gene de eindfase heeft bereikt. Gasten hebben, veel gasten hebben is mooi, maar men moet steeds bedenken, dat men als gastheer of gastvrouw tot taak heeft die gasten behoorlijk op te vangen en te verzorgen. Waarmee ik bedoel te zeggen, dat indien de plaatselijke verzor gingscapaciteit overschreden wordt, dit al tijd zal resulteren in ontevredenheid. En dat is in recreatief opzicht gezien een slechte zaak. Uiteraard zijn hier de grenzen niet scherp te trekken en iedere peiling in dit opzicht zal altijd een moment-opname zijn. Colijnsplaat gaat naar mijn mening een goede toekomst tegemoet. Ook hier zal de recreatie een zeer belangrijk onderdeel vor men van de bestaansbronnen van het dorp. Alleen het geduld wordt wel zwaar op de proef gesteld. Plannen kunnen nu eenmaal maar gemaakt worden vanaf het moment waarop bekend zal zijn, wat er met de Oosterschelde zal gebeuren en op welke wijze datgene wat er moet gebeuren, zal worden uitgevoerd. Ik kan en wil me nu derhalve niet aan een gespecifiseerd toekomstbeeld wagen. Hoe dit ook gerealiseerd zal worden, het kan een recreatiesteunpunt van allure wor den. Dat is mijn vaste overtuiging. Veel werk, veel scheppend werk zal van de ge meenteraad van Kortgene en uiteraard van zijn ambetnaren en adviseurs gevraagd worden. Voorwaar, een mooie taak. Kats zal blijven wat het al die jaren geweest is: een ideaal oord voor de rust- zoekende recreant. Naast enkele recreatieve objecten ter plaatse (ik denk aan het in voorbereiding zijnde strandje) zal de ont wikkeling rond Colijnsplaat ook hier zijn invloed doen gelden. Immers, de mogelijk heden rond Colijnsplaat zijn vele, zowel in soort als in aantal. De vraag naar rust- biedende verblijfsmogelijkheden, op korte afstand van de bedrijvige recreatieobjecten ligt dan voor de hand en zal m. i. dan ook toenemen. Vele mogelijkheden dus, voor wat de toekomst van de gemeente Kortgene betreft. Althans zoals ik die zie. Bedenk daarbij wel, mevr., mijne heren, ik ben een profeet, die brood eet. Het verleden, het heden en een stukje toekomst van de gemeente Kortgene. Dat was het thema voor deze middag. "Er is veel werk verzet, er zal nog veel werk verzet moeten worden. Dat is niet erg. Ik beschouw dat en heb dat ook altijd beschouwd als een voordeel. Te mogen werken aan projecten, groot of klein en van welk soort dan ook, als die maar gericht waren op betere levensomstandigheden van onze inwoners, was me altijd weer een ge noegen. Ik zal daar steeds met het meeste plezier aan terug denken. Natuurlijk was dit werk slechts een gering aandeel. Uw raad, mevr., mijne heren, was tenslotte het orgaan dar in hoogste instantie beslissingen nam. Voorbereiding van uw te nemen beslissing en uitvoering daarvan nadat u uw standpunt bepaald had, waren weer onderdeel van de werkzaamheden van het college van b. en w. En dit college steunde weer voor een niet gering deel op de adviezen van ambtenaren. Dit hele spel van samenwerken, van op gang brengen en houden van voorbereidin gen en beslissingen, welke alle gericht wa ren op het welzijn van de gemeente en haar inwoners, dat alles, het is me in de voorbije 10 jaar steeds een genoegen ge weest. Ik heb daarbij steeds getracht eerhjk en rechtvaardig te werk te gaan. Voor het geval dit mogelijk niet altijd gelukt mocht zijn, wil dan vooral bedenken: ik ben ook maar een mens. De bedoeling ik kan u dat verzekeren is altijd aan wezig geweest. Ik ben u, gemeenteraad van Kortgene, veel erkentelijkheid en dank verschuldigd. Hartelijk dank dat u voor ons, mijn vrouw en ik, de afgelopen 10 jaar tot een onver getelijke tijd heeft gemaakt. Ook het college wil ik graag mijn dank betuigen voor alles, zoals dat zich in- het 10-jarig tijdvak heeft afgespeeld. En dat was nogal wat. Ontel bare vergaderingen, besprekingen, enz enz., waarin het er zo nu en dan flink warm naar toe kon gaan. Ik heb harde discussies nooit als een nadeel beschouwd en er dus ook nooit geschuwd, zolang het zakelijke motieven en omstandigheden als basis had. Dat is alleen maar een voordeel omdat op zo'n manier de zaak zeker uitputtend werd bekeken. Zodra er echter persoonlijke aan gelegenheden bij betrokken worden, is im mers de zaak genoodzaakt op een fiasco uit te lopen. En daar is de gemeente niet mee gediend. Tot slot, mevr., mijne heren, het ambte narenkorps der gemeente. Laatst genoemd, inderdaad, maar voor het wel en wee van een gemeente zeker niet het minst belang rijk. Vaak (soms te vaak?) werd een beroep op u gedaan; vaak niet van één, maar van verschillende kanten; vaak in verschillende richtingen beoordeeld, vaak op korte (soms te korte?) termijn. U had het niet altijd even makkelijk, daar ben ik van overtuigd; 10 jaar is een lange tijd voor een ambtena renkorps. waarin regelmatig vacatures voor komen. Een lange tijd waarvan, ook daar ben ik van overtuigd, het laatste jaar ook voor u niet het gemakkelijkste is geweest. Ambtenaren, van hoog tot laag, reeds vertrokken of nog aanwezig, mijn eerlijk gemeende dank voor alles wat u in de afgelopen 10 jaar hebt gepresteerd. Ik hoop, dat u ook in de toekomst tijdens de waar neming door wethouder Markusse en daarna onder mijn opvolger uw beste beentje zult blijven voorzetten ten bale van de gemeente Kortgene. Het zij me vergund, mevr. mijne heren, hier vanaf deze plaats en op dit moment al diegenen die persoonlijk voor ons, mijn vrouw en ik, in de voorbije 10 jaar tot steun zijn geweest, daarvoor onze hartelijke dank te betuigen. Ik zal geen namen noe men, maar ik zie in deze zaal bekende ge zichten. Voor al de genoten hulp, raad, kortom vriendschap, enz. tijdens ons verblijf in Kortgene, zijn we u bijzonder erkentelijk. De gemeente Kortgene, waarvan ik nu de leiding wil overdragen aan wethouder Markusse. Wethouder Markusse, ik zal u met een gerust hart de ambtsketting omhangen als duidelijk kenmerk, dat u vanaf nu de ge meente Kortgene als eerste man zult be sturen. Ik wens u daarbij van harte geluk en ik hoop en verwacht dat een ieder minstens dezelfde steun zal verlenen als dat mij overkomen is. Want zonder die onmis bare steun is het een heel moeilijke taak. Met deze woorden hangt de burgemeester de nu waarnemend burgemeester de ambts keten om, die nu het woord krijgt. Burgemeester Evers, mevrouw Evers, me vrouw en heren raadsleden. Je zou kunnen zeggen, burgemeester: het is zover, en dan bedoel ik hiermee te zeg gen, dit is de dag waar u naar toe hebt geleefd. Wij hebben het er samen, wel over gehad: nog zoveel maanden, zoveel weken, zoveel dagen, en nu is die afscheidsdag aangebroken. U bent straks geen burge meester meer. U gaat met pensioen, niets aan de hand. Het is natuurlijk niet zo eenvoudig, als ik het nu stel. Daar is heel wat aan vooraf gegaan. U bent in juli 1966 tot burgemeester van Kortgene benoemd. Een wat grotere gemeente dan uw vorige, ook een gemeente met een wat andere struktuur, dacht ik. Kortgene was toen al een gemeente, die al het aanzien had recreatiegemeente te worden. Men had vóór uw komst naar Kortgene niet stil gezeten, maar de kansen, die er lagen, zoveel mogelijk benut. Alles mede door de komst van het Veerse Meer. U heeft, burgemeester, in de 10 jaar dat u burgemeester van Kortgene bent geweest, de recreatie verder helpen uit bouwen, tot we nu in 1976 zover gekomen zijn, dat we op sommige onderdelen van ons recreatiepakket pas op de plaats moe ten maken, tot straks Colijnsplaat en Kats in de running komen. Al met al een onderdeel van uw werk als burgemeester, dat u met veel plezier heeft gedaan. Ik zou overigens tekort doen aan uw werk en in het algemeen aan het werk van het gemeentebestuur, als ik het liet voor komen, alsof de recreatie het enige is, dat telt. Het is voor ons gebied een be langrijke zaak. Maar voor de gemeente op zich zijn nog vele andere zaken en taken van groot belang, zowel voor het bestuur als voor de bestuurden. Dit aantal is in zo'n aantal jaren te groot om alles met name uitgebreid te noemen. Als ik toch een greep mag doen uit de onderwerpen, die de afgelopen 10 jaar uw bemoeiing kregen ol' waar u mee te maken kreeg, dan is dat b.v.: De invoering van de Mammoetwet op onderwijsgebied, als gevolg waarvan onze mulo-school een rijks mavo-school werd. De bouw van nieuwe scholen te Kats en Colijnsplaat, de verbouw van de basis school te Colijnsplaat, idem van de oude school te Kats tot gymnastieklokaal, de voorgenomen bouw van een kleuterschool en daarbij verbouw van de basisschool te Kortgene. De aanleg van de sportvelden en tennis banen te Kortgene, de plannen voor uit breiding van het sportveld te Colijnsplaat en het een aantal jaren geleden niet door gevoerde plan tot opheffing van het sport veld te Kats. De aanleg van het kampeerterrein „De Paardekreek" en de uitbreiding daarvan; het volbouwen van het Deltonapark; het begin van het plan „De Boogaard"; het plan Aqua Village. Andere plannen op recreatief gebied, die niet van de grond kwamen, maar wel veel tijd aan bespreking kostten. De ruilverkaveling Noord-Beveland, waar bij de inbreng van de gemeente minimaal was. De woningbouw, welke door de activiteit van de streek zelf aanzienlijk werd ver beterd. De problemen rond de exploitatie van het vismijnbedrijf. De uitbreiding van het aantal personeels leden en daarmee, voor wat betreft het secretariepersoneei, de voorgenomen uit breiding van het gemeentehuis. Wijzigingen op het gebied van de brand weer, de alarmering, het ziekenvervoer, gezondheidsdiensten. Schaalvergrotingen op velerlei gebied. Problemen over afsluiting Oosterschelde, die nog steeds niet zijn opgelost. De werkgelegenheid, de vestiging van bedrijven of het niet doorgaan daarvan. Rioolwaterzuivering. Mutaties in bezetting politiekorps en in politiedienst als gevolg van grote wijzigingen in wegennet. Grote veranderingen op het terrein van pverheidssubsidies en overheidsinmenging op vele terreinen. De bestemmingsplannen. Burgemeester, de lijst is te groot om volledig te zijn. Per slot van rekening is het zo, dacht ik het is een oud gezegde dat ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Ik bedoel dat u op uw manier met alle goede bedoelingen getracht heeft van Kort gene te maken een gemeente, waar het goed wonen is. U en ik burgemeester zijn van dezelfde lichting. Toen u ruim 2 maanden burge meester was, ben ik tot wethouder gekozen. Dus wij kennen elkaar nu ongeveer 10 jaar vrij goed, dacht ik. Dat het tussen u en mij in die voorgaande jaren in onze besprekingen en de besluiten, die we moesten nemen, niet altijd botertje tot de boom was, is bijna vanzelfsprekend, gezien onze verschil lende karakters en eigenschappen. U had bij verschillende van onze besprekingen soms graag uw zin en ik kan het er op dat punt ook goed mee doen, dus waren kleine botsingen soms onvermijdelijk. Toch dacht ik, toen ik dit op papier zette: was dit nu wel nodig geweest. (Enfin, dan had je nog eens wat om thuis tegen moeder de vrouw te vertellen, dan kreeg je soms nog een beetje je zin, of niet). Gelukkig waren die kleine verschillen geen dagelijkse kost. Toch kan ik het niet nalaten het in het kort aan te halen waarom ook niet want de goede bespre kingen hebben gelukkig verre overheerst. Mevrouw Evers, u bent degene geweest, die, hoe kan het bijna anders, achter uw man heeft gestaan gedurende zijn ambts periode in Kortgene. U heeft meegeleefd in prettige en minder prettige dagen. U heeft stel ik mij voor als burge meestersvrouw meegedacht en meegewerkt met uw man. U kunt daar niet voor beloond worden. Ik zeg u namens het gemeente bestuur dank voor uw aandeel in het werk van uw man. Die dank wil ik graag vergezeld laten gaan van een bloemetje. Ik mag mevrouw Van Oeveren verzoeken u dat over te reiken. Het enige vrouwelijke raadslid, mevrouw Van Oeveren, overhandigde mevrouw Evers een prachtig bloemstukje van orchideeën, waar de burgemeestersvrouw duidelijk erg mee ingenomen is. Burgemeester en mevrouw Evers, u gaat nu naar Middelburg wonen. Die overgang is bijzonder groot, zo van de een op de andere dag. Dat betekent ook, dat u een zekere leeftijd heeft bereikt en nu zult moe ten trachten zich aan te passen, want nu gaat u echt rentenieren. Bij dit afscheid wil ik namens de ge meente graag een geschenk aanbieden. Het komt ons voor, dat u in uw nieuwe woning nog wel dingen zult kunnen gebruiken, die u graag zelf wilt kiezen. Om die reden hebben wij er de voorkeur aan gegeven u een enveloppe met inhoud aan te bieden, te besteden naar eigen keuze. Graag zullen we later eens vernemen welke die keuze was. Tenslotte spreek ik de hoop uit en de wens, dat God u beiden nog vele jaren mag geven in goede gezondheid. Mag ik eindigen met te zeggen: Tot ziens in Middelburg. Hij overhandigde het echtpaar Evers een enveloppe met inhoud namens de gemeente. Volgende week het vervolg van deze bijzondere raadsvergadering. GESLAAGD Aan de Christelijke Pedagogische Acade mie te Middelburg is geslaagd voor de akte-A van kleuterleidster mej." M. J. Hui- bregtse uit Wissenkerke. P.V. "DE BLAUWE DOFFER" KORTGENE Uitslag van het concours Corbeil op 5 juni Deelname 341 duiven. 1 G. P. Geelhoed 10.37.30 345.766 292.2 2 P. de Waal en Zn. 37.54 345.679 288.9 3 W. C. Versluijs 35.55 340.014 285.6 4 S. Branderhorst 36.29 340.325 282.3 5 J. J. Verwei 38.28 342.351 279 6 M. van Belzen 37.05 339.862 275.7 7 P. J. Wildcrom 39.11 342.314 272.4 8 P. dc Waal en Zn. 41.52 2 269.1 9 P. J. Wilderom 39.30 2 265.8 10 M. C. Clement 38.15 340.272 262.5 Eindstand seriespel attractievluchten. 1 W. C. Versluijs SI (6 prijzen) 203 pnt. 2 P. van Belzen SI (5 prijzen) 120 pnt. 3 M. C. Clement SI (5 prijzen) 185 pnt. 4 P. vn Belzen S2 (5 prijzen) 194 pnt. 5 W. C. Versluijs S3 (5 prijzen) 195 pnt. Uitslag jeugd. Deelname 13 duiven. 1 J. de Kam 10.42,37 340.368 46.2 2 B. Noordhoek 48.04 339.646 34.7 3 K. de Kam 49.33 340.338 23.2 4 B. Noordhoek 51.04 2 11.7 Uitslag concours Orleans op 12 juni 1976. Deelname 332 duiven. 1 P. van Belzen 10.41.44 440.184 292.8 2 W. C. Versluijs 37.21 434.296 289.3 3 W. C. Filius 40.15 437.753 285.8 4 L. de Fouw 41.47 434.630 282.3 5 M. van Belzen 4T.21 433.964 278.8 6 W. M. Bouwense 46.15 440.283 275.3 7 A. P. de Haze 47.29 440.304 271.8 8 C. Bouterse 49.13 440.086 268.3 9 J. J. Clement 44.54 433.814 264.8 10 J. J. Verwei 48.00 436.580 261.3 Uitslag jeugd. Deelname 14 duiven. 1 K. dc Kam 11.11.33 434.441 55.8 2 J. de Kam 15.23 434.461 41.9 3 K. de Kam 23.09 2 28 4 J. de Kam 44.43 2 14.1 Geslaagden Chr. Mavo Wissenkerke In een feestelijke bijeenkomst van ouders en leerlingen werd op maandagavond 14 juni aan de volgende geslaagden het di ploma MAVO-4 uitgereikt: Maaike Balkenende, Kamperland; Henriët Begthel, Kamperland; Gertjan Bouterse, Kamperland; Jacomien Clement, Kamper land; René Filius, Kamperland; Leo van Goudswaard, Kamperland; Nelleke Kaste lein, Geersdijk; Conny de Looff, Geersdijk; Cora Munter, Kamperland; Wilma van Strien, Wissenkerke; Heieen Versluis, Geers dijk; Leo Versluis, Kamperland; Anja Ver sluis, Wissenkerke; Suzette Versluijs, Kam perland; Corien Wisse, Kamperland; Marina Wisse, Wissenkerke. 2 leerlingen werden afgewezen, 1 leerling kreeg herexamen. SHERPA'S De bedwingers van 's werelds hoogste gebergte, de Himalaya en 's werelds hoogste •top, de Mt Everest, t.w. de Sherpa's, vormen een bijzonder mensenras. Dit ras, zo is gebleken uit het recente onderzoek van een Italiaans researchteam o.l.v. Morpurgo, blijkt zonder moeite zich snel en afdoend aan te kunnen passen aan de omstandigheden op grote hoogten. Europeanen verstaan deze kunst niet en zijn op een bepaalde hoogte gearriveerd, één tot twee weken buiten adem alvorens een zekere aanpassing (velen presteren het niet eens) te hebben gevonden. Zonder „kunst- en vliegwerk" (zuurstofapparaten) kunnen ze het op de duur niet bolwerken. De Sherpa's wel. Het team heeft na een vergelijkend bloed onderzoek ontdekt dat Sherpabloed (che misch en biologisch niet te onderscheiden van ander bloed) in staat is veel meer zuur stof op te slorpen dan ander bloed onder dezelfde condities, zonder en nu komt het specifieke vermeerdering van het aantal rode bloedcellen of van de hoe veelheid haemoglobine, de zuurstof bindende rode bloedkleurstof. Nu vermoedt Morpurgo, dat de Sherpa's in de loop van hun honderdduizenden jaren lange bestaan en verblijf in de hoogvlakten van Tibet en op de hellingen van het machtige Himalaya gebergte, een mutatie (spontane erfelijke verandering) in de schoot geworpen hebben gekregen, die hun bloed in staat stelde meer zuurstof op te slorpen uit de ademlucht.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1976 | | pagina 2