NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD E] II houdt nu het meest gelezen blad op Noord-Beveland in handen GIEPS GOUDEN VIJFJE door Henk van Heeswijk Zeeland Magazine? postbus i - wissenkerke kijkje in de natuur Nederland krijgt steeds meer bos p.v. "de blauwe doffer" kortgene No. 3707 Donderdag 13 mei 1976 79e Jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 308, Giro 206882 Abonnementsprijs 16,— per jaar Franco per post 25,— per jaar Advertenties 27 ct. per mm, excL BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Zo trokken Gerrit en Hielkje nog enkele dagen met elkaar op. Ondanks de ernst van de toestand hielden ze van elkaar en kusten ze elkaar in verborgen hoekjes, want Hielkje vond de jongen geweldig en Gerrit was tot over zijn oren verliefd op het meisje. Enkele dagen na de capitulatie gingen de treinen weer rijden. Met een zeer be perkte dienstregeling, maar naar het westen gingen ze nog niet verder dan Meppel. De telefoon was ook weer redelijk intact, zodat Gerrit geregeld kontakt had met zijn pleegvader. En verklaarde, dat hij gezond was en maar rustig afwachtte tot er een mogelijkheid zou zijn huiswaarts te keren. Voor wat hem betrof, had hij natuurlijk helemaal geen haast. En omdat de boerderij hem belang inboezemde, hielp hij dagelijks een paar uur mee, samen met Douwe, die ook aan het werk was gezet. De school, waar Hielkje op was, had haar deuren weer geopend, zodat het meisje elke dag heen en weer fietste, en 's avonds een paar kilo meter voor huis werd opgehaald door Gerrit. Maar op een dag kwam toch de moge lijkheid weer om naar het westen te reizen. Sake, die op marktdagen en passant op het station Leeuwarden informeerde, hoe de toestand was, kreeg eind mei te horen, dat er met ingang van maandag dagelijks weer enkele treinen van Leeuwarden naar Amsterdam en Den Haag zouden rijden. Nee, nog niet naar Rotterdam, want daar lag alles nog in puin. Sake vroeg en ver kreeg vertrektijden, belde diezelfde dag nog naar Hoogerbroek en vertelde Piet Zwaan, dat er maandag gelegenheid zou zijn voor Gerrit huiswaarts te keren. Zwaan wist het ook, want iedere spoor- man werd dagelijks op de hoogte gehouden van wijzigingen en uitbreidingen. Weliswaar reden op de heropende baanvakken maar enkele treinen per dag, maar ze reden tenminste weer. Andere vervoersmogelijk heden bestonden er niet want de Duitsers hadden zo ongeveer alle particuliere auto's gevorderd. Overigens, waarop moest men rijden? Er was immers geen liter benzine meer te koop! Voor Gerrit zowel als Hielkje was deze mededeling teleurstellend, want dit bete kende immers het einde van hun dagelijkse samenzijn. Op de zondagavond voor zijn terugkeer naar Hoogerbroek liepen ze sa men nog een eindje om, hand in hand. Hun schreden gingen tenslotte naar de grote wagenschuur, waar nog maar spaarzaam het afzwakkend daglicht door de ramen kwam. Licht opsteken kon niet. In verband met de verduisteringsmaatregelen en om moeilijkheden te voorkomen, had Sake alle lampen uit de schuurverlichting gedraaid. Maar dit kon het tweetal niet schelen. Ze zagen enkel zakken met voer, waarop ze gingen zitten, dicht tegen elkaar. Met de armen om elkaar heen. Gerrit kuste haar onstuimig en zei: „Als de oorlog voorbij is, trouwen we, Hilckje, want ik houd van je." Ze kuste hem terug. „Dat weet ik, lie verd, maar we zijn nog te jong om te trouwen. Jij en ikwe moeten beiden nog veel leren. Overigens, waarvan wil je leven?" „O, ik heb geld. Heel veel. Mijn vader had een grote tuin in Noord-Holland. Die is na zijn dood verpacht. Die halfjaarlijkse Bent u reeds geabonneerd op een twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 16,per jaar. Vraag een gratis proef nummer aan pachtsommen zijn op de bank gezet en er komt ook elk jaar meer rente bij. Als ik een en twintig ben, krijg ik er de helft van." Ze lachte. „Je bent nog lang geen een en twintig!" „Nou, ik ben bijna achttien. Misschien, als ik zeg, dat we gaan trouwen, kunnen we het geld eerder krijgen en een zaak of iets dergelijks beginnen." Ze verwarmde zich aan zijn optimisme. „Goed, liev.erd, ik laat het aan jou over. Ik houd van je en wacht op je. Maar je moet me wel schrijven, elke week!" „Wat dacht je? Dat doe ik natuurlijk. En jij ook, he?" Daarna werd er lange tijd niet gepraat. Tot het tijd werd om naar binnen te gaan. Waar iedereen al om de tafel zat voor de avondpap. Beiden hadden een rode kleur. Sake keek en begon te lachen. „Wel, zo te zien hebben jullie je uitstekend vermaakt, he? Ga maar gauw zitten voor de pap koud wordt." De anderen grinnikten en het tweetal werd nog roder. Terug in Hoogerbroek was Gerrit blij de drie gelieven in goede gezondheid terug te zien. Zijn zus vroeg honderd uit over Douwe. Gerrit, die hier weer Giep heette, gaf haar een pakje, dat Douwe meegegeven had voor Gerrit's zuster en liet haar er mee alleen. In de avond liep Giep een eindje door het dorp, zijn oude kameraden groetend en een praatje makend. Maar de volgende morgen had er eqn ernstig gesprek plaats tussen oom Piet en zijn pupil. „Ik heb een dag of wat geleden geïnformeerd via collega's, maar hoewel je school niet verbrand is, is hij wel zo beschadigd, dat je de eerste maan den er maar niet op moet rekenen er heen te kunnen gaan. Afgezien nog van de vraag of de lessen onder deze omstandigheden worden hervat. Daarbij komt nog, dat ik als de oorlog lang duurt er niet veel voor voel je weer elke week naar Rotterdam te laten gaan. Dat bombardement moet verschrikkelijk geweest zijn. Er zijn vele honderden doden. We hebben hier al enkele gezinnen uit de Maasstad, wier hele hebben en houden verbrand is. Ik zou zeggen: ver geet die school de eerste tijd maar. En overleg met jezelf, wat je wilt gaan doen. Er zijn nog geen reismogelijkheden van hier naar Harderwijk, anders zou ik zeggen: laat je voor het najaar inschrijven op het Lyceum aldaar. Maar nogmaals: je moet zelf be slissen. Je bent nu bijna achttien jaar. Wil je liever ergens gaan werken, tijdelijk tot je weer naar school kunt gaan, vind ik het ook best. Weeg het een tegen het ander kalmpjes af, he? Je hoeft je niet te haasten en als je je verveelt, kom je maar naar het station: daar is altijd wel wat te doen." Giep dacht er enkele dagen over na en vroeg ook de mening van zijn vroegere hoofdonderwijzer. Maar van hem werd hij niet veel wijzer. Je kon onder deze omstan digheden moeilijk concrete plannen maken. Elke dag kon de situatie immers veran deren? Dat had je de tiende mei gezien! Zodat hij dagelijks enkele uren bij zijn pleegvader op het station doorbracht, waar Piet Zwaan intussen stationschef was ge worden. Dat werk op het station vond hij wel interessant. Hij wilde alles bekijken, dus ging hij ook met de rangeerder mee, »als deze goederenwagens moest af- of aanha ken, vulde de lampen voor de seinverlich- ting, smeerde wissels en pikte met een lang ijzertje de papieren tussen de rails op. Maar zat ook vaak in het kantoor tegenover zijn vader administratief werk te verrichten, hielp aan het loket, verkocht kaartjes, nam vrachtgoed in ontvangst, sloot en opende overwegbomen en trok seinen veilig of on veilig. Alles onder toezicht van Zwaan, die tevreden was omdat Giep een dergelijke belangstelling voor de Spoorwegen aan de dag legde. En toen de Duitsers mensen gin gen vorderen voor arbeid in de wapen fabrieken, vond Piet Zwaan het nodig maat regelen te nemen om zijn pupil ervan te vrijwaren. Hij reisde op een dag naar Utrecht en had op het hoofdgebouw een gesprek met zijn superieuren, wat resul teerde in een belofte: we zullen bekijken, welke mogelijkheden we hebben voor een achttienjarige jongen met Mulo en een klein jaar Handelsschool. Drie dagen later kreeg Giep al een oproep: zich melden op de Spoorschool. Daar werd hij getest en kreeg een opleiding van drie maanden. Om ten slotte als leerling op het station Amersfoort te beginnen. Het leek Gerrit uitstekend. Oom Piet zei, toen hij een paar weken aan het werk was: „Het is natuurlijk helemaal niet in over eenstemming met je opleiding en je toe komstplannen, maar het vrijwaart je in ieder geval voor de Arbeitseinsatz. Boven dien is het volwaardig werk. Bij het spoor kun je ook nog heel wat leren." Giep knikte lachend. „U bent tenminste chef geworden en hoe bent u begonnen?" Piet Zwaan begon te grijnzen. „Als ar beider aan de baan, jongen. In het ressort Weesp. Toen arbeider-rangeerder, zoals dat heette, in de Rietlanden in Amsterdam. Daarna plaatste men mij op het station Apeldoorn. Rangeerwerk. En passant leerde ik er telegraferen en toen er een vacature kwam in Hoogerbroek, solliciteerde ik. Goed, ik had een kruiwagen, maar ik redde het. En zo heb ik alle rangen doorlopen. En deze rang houd ik wel tot mijn pensioen over negen jaar." „U vindt het fijn om bij de Spoorwegen te werken, he?" vroeg de jongen. „Ja. Niet omdat ik een treinengek was, helemaal niet. Maar het is dynamisch werk. Je bent belangrijk. Eén van de velen, die er voor zorgen, dat alles goed reilt en zeilt en de treinen op tijd komen en vertrekken. Al is het dan onder deze omstandigheden een beperkte dienstregeling met vier treinen op een dag heen en vier terug, plus twee goederentreinen. Voor de oorlog zeventien heen en zeventien terug. En enkele goederen treinen." (Wordt vervolgd). In onze tijd wordt door iedereen be weerd, dat wij zuinig moeten zijn op bomen en struiken, wantwij hebben zo weinig bos. En wat wij hebben mindert nog hard ook. Wel, dat een vruchtbaar en dichtbe volkt land als het onze weinig bos had en heeft, ligt voor de hand. Maar ons bos groeit en neemt niet af! Nou ja, in de laatste tijd dan! zegt u. Maar u vergist u. Uit het boek „Leven met bomen en bossen" van het Staatsbos beheer nemen wij onderstaand statistiekje over. Het bevat de oppervlakten bos in 1000 ha: 1833 1927 1968 Loofbos 20 14 53 Naaldbos 30 145 196 Hakhout 117 78 26 Grienden 2 13 4 Totalen 169 250 279 Nu is sinds 1968 alweer ontzaglijk veel aangeplant zodat 1976 een nog gunstiger beeld geeft. Hoe is nu die vergissing ont staan, dat Nedreland zoveel bos kwijt raak te? Wel, dat zit 'm in de ontginningscijfers. Vooral na 1890, toen de kunstmest lang zaam begon op te rukken, zijn veel heiden, woeste gronden, enz. omgezet in bouw- en weiland, omdat men nu niet meer aange wezen was op de (zeer beperkt aanwezige) stalmest. Daardoor liep de oppervlakte „natuurgebied" (lees: woste grond, enz.) terug van 907.000 in 1833 tot 143.000 in 1968. Een ramp? Ja, maar tegelijk een zegen voor de groeiende mensheid. En nog wat: van die woeste grond werd maar even 110.000 ha in bos omgezet. U ziet dat niet het bos bedreigd werd of wordt, maar wel het natuurgebied. Hoe kwam het nu, dat het hakhout zo terug liep? In 1927 speelde het nog een rol. Wel, het leverde brandhout, boeren- geriefhout en eikenbast voor de leerlooie rijen, takkebossen voor de bakkers, rijshout en bonestaken voor de tuinders, weidepalen voor de boer zelf enz. enz. De behoefte daaraan is natuurlijk sterk gedaald. De daling is echter grandioos opgevangen door de andere houtsoorten. Meer soorten. Daar komt dan nog bij, dat sinds 1920 het planmatig beplanten van wegen, erven, onbruikbare hoeken en percelen enz. steeds is toegenomen. Wanneer men dan ook het aantal bomen van elke soort (eiken, beuken, wilgen, populieren, enz.) van nu kon ver gelijken met dat van 1833 of zelfs 1733, 1633, enz. enz. zou u zien dat er thans veel méér zijn. Wat natuurlijk niet weg neemt, dat er nog altijd wegen zijn met bermen, waarin men al lang bomen had dienen te planten en dat er teveel boom loze straten zijn, vooral in nieuwbouw wijken. Ja maar, zegt u, op school is ons bijge bracht, dat in de. tijd van de Batavieren een eekhoorn van Middelburg naar Gronin gen kon reizen zonder de grond te raken! Zoveel bomen stonden er toen. Vergeet het maar, het is bepaald niet waar. Afgezien van de grote rivieren waar de eekhoorn niet overheen kwam, waren in het zuidwesten geen bossen aanwezig. In het midden van het land waren uitgestrekte heidevelden De mens met zijn schapen had reeds grote invloed. In het genoemde boek van Staats bosbeheer staat een kaart van de Veluwe anno 1800: vrijwel geen bos, op de Veluwe- zoom na en wat kleine gebiedjes bij Put ten, Ede en Epe. Dezelfde kaart van 1976 toont ons honderdmaal méér bos. U gelooft het niet? Raadpleeg deze onverdachte bron en u zult het zien. Als wij doorgaan met bomen en struiken planten in het tempo van thans mogen wij, wat bos en bomen betreft, heel te vreden zijn. Sommige actiegroepen vinden dat vervelend, maar 't is echt niet anders! Zelfs internationaal gezien groeit het bos nog steeds. W. Geldof. (Nadruk verboden). Uitslag concours Noyon op 1 mei. Deelname 401 duiven. 1 P. van Belzen 11.15.27 232.761 225 2 L. de Fouw 12.36 227.326 222.8 3 A. J. Bouterse 16.37 232.935 220.6 4 S. M. Branderhorst 13.30 227.748 218.4 5 H. van der Moere 13.13 227.328 216.2 6 L. de Fouw 13.18 2 214 7 P. de Waal 17.58 232.733 211.8 8 P. van Belzen 18.02 2 209.6 9 L. de Fouw 14.11 3 207.4 10 M. C. Clement 14.36 227.629 205.2 Uitslag jeugd. Deelname 14 duiven. 1 J. de Kam 11.27.35 227.743 31 2 K. de Kam 27.52 227.707 23.3 3 idem 39.09 2 15.6 4 J. de Kam 54.37 2 7.9 Kruiswoordpuzzel na. 477 Horizontaal: 1. bloem - 7. hooghartig - 13. verbinding - 14. vogel - 16. meisjesnaam 17. rijstbrandewijn - 19. jongensnaam - 20. wel - 21. bosje haar - 23. geheel van bouw gronden om een dorp - 24. verfrissing - 25. bergweide - 27. rund - 28. voorzetsel - 29. bijbelse naam - 31. water in Brabant - 32. Duits persoonlijk voornaamw. - 33. klef 35. N.V. (Fr.) - 37. voorzetsel - 38. een voudig - 39. hijswerktuig - 41. onmeetbaar getal - 42. vrouwelijk schaap - 43. goud (Fr.) - 45. vloerlijst - 47. wondvocht - 50. stofmaat - 52. heilige (afk.) - 53. Eng. titel 55. buiten dienst (afk.) - 56. de oudere (afk.) 57. ongebonden - 59. titel (afk.) - 60. vanaf (afk.) - 61. op welke wijze - 62. speelgoed 64. soort pensioen (afk.) - 66. bos - 68. niet een - 70. onbedekt - 72. regel - 74. dun - 75. dwaas - 77. mal - 78. verstand houding - 79. bijwoord. Verticaal: 1. boom - 2. bloeiwijze - 3. kerkelijk lied - 4. familielid - 5. plaats in Gelderland - 6. droom (Fr.) - 7. tuinge reedschap - 8. wilde haver - 9. stad der oudheid - 10. planeet - 11. nieuwe wereld taal - 12. soort stof - 15. voorjaar - 18. jongensnaam - 20. uitroep - 22. gereedschap 24. sportartikel - 26. zangnoot - 30. Chinese maat - 32. zangnoot - 33. ondanks - 34. mannelijk dier - 36. aartsbisschop (afk.) 38. beteuterd - 40. vod - 44. godsdienst 46. de lezer heil (lat. afk.) - 48. jongens naam - 49. broekophouders - 51. soort onderwijs (afk.) - 54. afgod - 56. dus (Eng.) 58. houten beenverlenging - 61. bende - 63. voorvoegsel - 64. onbep. hoofdtelwoord 65. vorm van wonen - 67. onder-officier (afk.) - 69. lidwoord - 70. slaghout - 71. gesloten - 73. Spaanse titel - 75. met name (afk.) - 76. telegraaf-restant (afk.) Oplossing kruiswoordpuzzel no. 476 Horizontaal: 1. nap - 3. sopraan - 8. oir 11. al - 13. op - 14. in - 16. ne - 17. sigaar 21. stroom - 24. ijle - 25. tol - 27. pos 28. ev - 30. kerel - 32. dd - 33. Eli - 35. nee - 36. ver - 38. ooi - 39. postuur - 40. egoisme - 41. fortuin - 45. knokkel - 49. Ide - 50. tno - 51. ade - 52. ale - 53. Ee 55. grime - 58. pi - 59. dog - 61. mop 62. dam - 64. spatel - 67. harnas - 69. ea 70. eb - 72. no - 73. me - 74. rui - 75. Haarlem - 76. pil. Verticaal: 1. nasleep - 2. Ali - 4. oor - 5. pp - 6. ai - 7. Ans - 9. Ino - 10. remedie 12. kalf - 15. gros - 18. gg - 19. ae - 20. por - 22. tp - 23. os - 25. teer - 26. leve 29. vlo - 30. keuring - 31. legende - 32. dom 34. Isere - 35. nu - 37. ro - 38. Osaka 41. fietser - 42. ode - 43. ut - 44. norm 45. kamp - 46. oe - 47. elp - 48. leidsel 54. rots - 56. ion - 57. karn - 59. da 60. ge - 62. da - 63. mn - 65. Pau - 66. Lea - 67. hoe - 68. ami - 71. ba - 72. nl.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1976 | | pagina 1