NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
H
DE KLUIZENAAR
Zeeland
Magazine?
DE TAPIJT-
SPECIALIST
No. 3692
Donderdag 29 januari 1976
79e jaargang
Druk en uitgave; Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882
Abonnementsprijs 16,— per jaar Franco per post 25,— per jaar Advertenties 27 ct. per mm, excL BTW
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen
Onze kroonprinses mag zich verheugen in het voorspoedig opgroeien van
haar vier zonen. Tijdens de ski-vakantie in het Oostenrijkse Lech werd
weer een prachtige serie foto's van onze vorstelijke familie gemaakt.
Willem-Alexander riep: „Nou even stilstaan jongens, dan zijn we er gauw
vanaf." Het is goed dat onze kroonprinses nog een groot gedeelte van
haar tijd aan haar gezin kan besteden. Zij heeft voldoende tijd over
om aan haar verplichtingen te voldoen en om zich voor te bereiden
op de haar wachtende taak om haar moeder op te volgen als koningin
van ons land.
Zij zal zich dan volledig aan die zware opgave moeten wijden en
daarom wensen wij haar toe dat zij nog enige tijd „moeder" in haar
gezin kan zijn voordat zij „moeder des vaderlands" wordt.
Wij feliciteren haar met haar 38ste verjaardag.
XNJhm~2M
FEUILLETON
door Gerrit Franssen
Terwijl zij afwaste, molk hij de koe en
had buiten, voor de duisternis inviel, nog
het een en ander te doen. Els zat bij de
tafel met de koffie en koek op hem te
wachten. Het was al lang donker buiten
de woning, toen hij terugkwam in huis. Hij
sloot de buitendeur. De hond was naar
het fornuis gelopen en ging ervoor liggen.
De ketel water, die er op stond, begon te
zingen. Even kuste hij haar op de wang.
Bent u seeds geabonneerd op
een twee-maandelijks tijd
schrift met actualiteiten,
cultuur, evenementen, his
torie en recreatie.
Het geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts 16,per jaar.
Vraag een gratis proefnummer aan
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
toen hij ging zitten. Ze schonk koffie in
en dronken, de rest van het gebak etend,
dat van de verjaardagsfuif was overgebleven.
De man ging naar het fornuis en zette
de aan de kook geraakte waterketel een
eindje terug. Waarna hij weer naar de
tafel liep, maar nu in de leunstoel ging
zitten. Ze keken elkaar aan, lang. Als het
ware om elkanders gevoelens te peilen. Tot
hij zwijgend zijn armen uitstrekte, uitno
digend.
Ze keek nog altijd naar hem. Hij had
zijn pijp neergelegd. Nog een keer strekte
hij zijn armen naar haar uit. Het was, alsof
er een elektrische schok door haar lichaam
voer, een kontakt kwam tot stand; ze kon
geen weerstand meer bieden. Ze wilde het
ook niet meer. Haar ogen schitterden, toen
zp overeind kwam en naar hem toe liep.
Even daarna zat ze dicht tegen hem aan
en liet zich kussen en liefkozen. Pas toen
hij haar in zijn sterke armen omhoog hief
en ze instinctmatig haar armen om zijn
hals sloeg, zei ze als laatste poging om
dat wat onweerstaanbaar ging komen, te
bezweren: „Het bed moet nog opgemaakt
worden. Ennemijn pyjama is nog bo
ven
In haar oor fluisterend, zei hij; „Heb je
die dan nodig vannacht?"
Ondanks de veranderde situatie ten aan
zien van haar status in dit huis, ging het
werk als elke andere dag normaal door.
Indien het weer zulks toeliet, ging hij zodra
het licht werd met de tractor en aanhang
wagen naar het land om het ontginnings
werk voort te zetten. Om 's avonds terug
te keren met enkele stapels zoden, die hij
aflaadde en tegen de schuur onder het
afdak optastte. Maar als hij het huis betrad,
omhelsde ze hem met al het vuur van haar
liefde en verlangen voor deze man. Want
nu wist ze het: met hem zal ik gelukkig
zijn, zelfs hiér. In dit afgelegen deel van
ons land. Waar vrijwel nooit iemand langs
komt. En naarmate de avonden verstreken
trilden ze beiden van verlangen elkaar te
bezitten tot in het oneindige, telkens weer.
Om daarna in eikaars armen, geheel ver
zadigd en bevredigd, in slaap te vallen.
In de stille uren van de dag, als ze alleen
was met de hond en haar dagelijks werk
verrichtte wist ze: Ik heb geen verlangens
meer, want dit is mijn geluk. Ik heb een
man, die me verafgood en van wie ik intens
ben gaan houden. Meer heb ik niet nodig.
Maar op een dag in oktober, waarop de
bruin verkleurde bladeren al vielen, reed
hij met zijn tractor naar Langeveen en
nam de fiets mee. „Ik zal hem wel een
paar dagen kwijt zijn," zei hij tegen Els,
„want hij moet nodig helemaal gerevideerd
worden. Het is geen bezwaar, want ik kan
natuurlijk evengoed doorgaan met mijn
werk. Nog boodschappen? Neem ik die
gelijk mee
Zc keek hem na, toen hij op de tractor
gezeten in het bos verdween. Ze zag nog
even 't metaal van de fiets blinken in het
zonlicht, toen was hij weg. Terug in huis
ging ze door met haar werk. Om tien uur
dronk ze koffie en dacht: hij zal nu wel
gauw thuiskomen, tenzij hij meer boodschap
pen moest doen. Wat heeft hij eigenlijk
gezegd? Was het niet, dat hij tegen lunch
tijd terug zou zijn? Ze wist het zich niet
meer te herinneren, maar het kon haar ook
niet zoveel schelen. Ik zie 't wel, wanneer
hij thuiskomt.
Ze zat nog aan tafel, toen ze de hond
opeens naar buiten zag gaan. Dat kan twee
dingen betekenen, wist ze: of hij ziet een
haas of een konijn, of hij voelt, dat er iets
of iemand nadert. En omdat dit laatste
in deze tijd van het jaar helemaal iets on
waarschijnlijk is, temeer omdat de bronstijd
van de herten is ingetreden en dan is het
bos eigenlijk voor iedereen taboe, hield ze
het op een konijn of ander klein wild. Maar
de hond kwam even later in de deuropening
staan en keek de vrouw aan. Ze wist nu:
er is in ieder geval iets bizonders. Waar
schijnlijk komt er iemand deze kant uit,
want ik ken die blik in zijn ogen: hij vraagt
ermee of het in orde is of niet. Dus maar
eens kijken, besloot ze, opstaand.
Met de hond liep ze naar buiten. En
luisterde. Ja, ze hoorde hét geluid van een
auto. Kon zijn, dat hij over de weg reed,
als de wind oost was, kon je dat goed
horen. Maar de wind was zuidwest. Ze
luisterde opnieuw. Is het de tractor? Nee,
het geluid is anders. Dit is een gewone
personenauto. Misschien brengt iemand hem
toch met de wagen thuis.
Het was een blauwe Opel en zag er-
nieuw uit. Beer keek haar "aan, maar de
vrouw beduidde de hond, dat hij moest
gaan zitten. Zelf nam ze een afwachtende
houding aan.
De wagen stopte op enige astand van
het huis, dicht bij de schuur. Het geluid
van de motor stierf weg. Vrijwel meteen
stapte er een vrouw uit de wagen, modieus
gekleed in een bruin mantelpak. Ze was
niet groot, maar haar gezicht had iets ex
pressief, met regelmatige trekken. Behalve
de mond, die smal was. Ze had licht aan
gezette lippen. Ze leken dun. Dit alles zag
Els in de enkele sekonden, die er verliepen
tot de vrouw haar genaderd was. De hond
kwam weer overeind. Els zag, dat zijn bo
venlip gevaarlijk krulde. Ze gaf het dier
zacht een tik op zijn kop en zei: „Koest,
Beer, houd je gemak."
De vrouw was haar tot drie passen ge
naderd en keek haar met een lichte spotlach
om de mond van top tot teen aan. „De
zaken gaan hier blijkbaar goed tegenwoor
dig." Haar stem klonk beschaafd, maar met
een licht accent. „Er is tevens vrouwelijke
hulp aanwezig. Of is het de moderne Asse
poes?" Nogmaals bekeek ze Els van onder
tot boven.
Els, gekleed in overall en blote voeten
in klompen gestoken, beheerste zich. „Wie
bent u?" vroeg ze kalm.
De ander knikte. „Logische vraag, die ik
evenwel ook kan stellen: wie bent u??" En
ze legde de klemtoon op het laatste woord.
„Ik ben mevrouw Lefering," antwoordde
Els en er klonk een zekere trots in haar
stem.
Grote verbazing op het gezicht van de
andere vrouw. „Dat is even een surprise!"
Ze stak haar gehandschoende hand uit
naar de vrouw. „Wat leuk. Dan zijn we
collega's. Want ik ben ook de vrouw van
Dirk Lefering!"
Els wankelde, zo schrok ze van deze
laatste woorden. De hond deed een paar
stappen in de richting van de vrouw, maar
Els boog zich snel voorover en pakte Beer
bij de hals. „Ben je helemaal gek gewor
den?" riep ze tegen het dier. „Vooruit!
Naar binnen! Ik kan het alleen wel af."
De hond had geen woord verstaan, maar
begreep precies, wat er van hem werd ver
langd. Met de staart omlaag liep hij lang
zaam naar de deuropening en verdween
naar binnen. Els wist op dit moment: Beer
kent deze vrouw en heeft een gloeiende
hekel aan haar. Waarom anders zou hij zo
lelijk tegen haar doen?
De vrouw zei: „Kan dat mormel tegen
woordig weer horen? Hij gehoorzaamt u
tenminste
Later, toen de bezoekster weer vertrokken
was, deed Els, wat onder de gegeven om
standigheden het enige was, wat haar nog
overbleef: ze verkleedde zich en pakte haar
bezittingen in. Gelukkig, dat ik nog vol
doende geld bij me heb, dacht ze. Een bloc
note pakkend, nam ze een balpen en schreef
enkele regels. Ze bekeek het nog even, het
geschrevene nalezend. Een snik welde er in
haar op. Nog een keer keek ze in het rond,
toen pakte zc het koffertje, dat ze in de
periode van Dirks verblijf in het ziekenhuis,
tijdens winkelen in Almelo had gekocht,
aaide de hond over de kop en knielde nog
even bij hem neer. „Dag Beer, dag lieve
hond, dank je voor alles, wat je voor me
deed en vooral voor je bescherming, elke
dag en elke nacht. Zorg jij verder voor
de baas, jongen, want hij zal het nodig
hebben
Toen liep ze vlug weg. De hond keek
haar na, misschien niet-begrijpend, maar
tenslotte ging hij weer als altijd languit
in de deuropening liggen, maar keek wel
af en toe naar binnen, alsof hij iets zocht
of miste.
De vrouw in het bos wist nu de weg. Ze
repte zich in de richting Vriezenveen, want
ze wist, dat Dirk naar Langeveen was
gegaan en dat lag precies in tegenoverge
stelde richting. Zo vlug het pad dit toeliet,
liep ze door. Omdat ze niet het risico wilde
lopen, dat hij haar achterna kwam.
Na een uur lopen was ze doodmoe, want
al maakte ze de laatste tijd zondags door
gaans een lange wandeling met Dirk, dit
was ongewoonte. Maar ze zette haar tanden
opeen en liep verder, tot ze de buitenwijk
van het dorp bereikte. Daar zag ze een
autoverhuurinrichting. Een man stond bui
ten een grote, zwarte auto te wassen. Ze
bleef bij hem staan en vroeg: „Is hier een
taxi te krijgen?"
De man kwam overeind, de vrouw aan
kijkend. „Het hangt er van af, waar u heen
moet."
„Als het kan: naar het station Almelo."
Hij knikte en begon zijn handen af te
vegen. „Dat is mogelijk. Ogenblik."
Even later zat ze in de auto en had
binnen twintig minuten het station bereikt.
Ze betaalde de man, hem vriendelijk dan
kend toeknikkend. Voor het loket in de hal
van het station vroeg ze een enkele reis
Haarlem. Want onderweg had ze haar
besluit genomen. Niet naar huis terug, maar
voorlopig een paar dagen naar Danny en
Babs. Die vangen me wel op.
In de trein kwam ze enigszins tot zich
zelf. Ze rookte en toen de kelner langs
kwam met een wagentje dranken en kleine
etenswaren, nam ze een kop koffie en twee
broodjes, want nu voelde ze, dat ze trek
gekregen had. Na deze geïmproviseerde
lunch voelde ze zich wat rustiger, al dacht
ze met weemoed terug naar het boswach
tershuisje in De Pollen. Maar wat ze van
daag van die vrouw, die Ada Lefering te
weten was gekomen, ging toch wel alle
perken te buiten. Hoe in-gemeen om te
zwijgen over het feit, dat hij getrouwd was.
Al meer dan tien jaar!
(Wordt vervolgd).
DELTA STAR
Torendijk 45 - Kortgene
Telefoon 01108-2 80 -4 28
Het goedkoopste adres
van Zeeland voor
TAPIJT
's Zaterdags na 12.00 uur GESLOTEN
Kruiswoordpuzzel no. 462
Horizontaal: 1. hetzelfde - 4. glans - 7. rivier
in Limburg - 11. rustplaats - 12. projectie
plaatje - 13. halfbloed - 15. en omgekeerd
(afk.) - 16. bekende motorraces (afk.) - 18.
zwaar stuk hout - 19. deel van een etmaal
21. bijb. plaats - 23. waterplantje - 24. hert
26. neerslag - 28. persbureau - 31. toon
ladder - 32. beroemde schilder - 34. muziek
term - 35. woerd - 39. gelofte - 41. voor
malig Russisch heerser - 44. optocht - 46.
godin - 48. sekonde - 49. meisjesnaam
51. cijfercombinatie - 53. soort kussen - 56.
voornemen - 58. windrichting (afk.) - 59.
in orde (afk.) - 60. aangezien - 62. dun
63. watering - 64. voorzetsel - 65. geivaagde
toer - 66. soort struisvogel.
Verticaal: 1. vogel - 2. boom - 3. oud-noors
prozawerk - 5. metaal - 6. delfstof - 8.
plaats in Noord-Holland - 9. vogel - 10.
langzaam - 14. langwerpig rond - 15. nauwe
17. losse naad - 18. straf - 20. meisjesnaam
22. part - 25. plaats in Duitsland - 26.
uitroep - 27. Gode zij lof (Lat. afk.) - 28.
uitroep - 29. meisjesnaam - 30. bevestigings
middel, snoer - 33. vr. munt - 36. naschrift
(afk.) - 37. pl. in Noord-Brabant - 38. oven
krabber - 39. dr. voegwoord - 40. dat is
(afk.) - 41. boeket - 42. onvriendelijke be
jegening - 43. water in Noord-Brabant - 45.
geestdrift - 47. vuilnis - 50. geleedpotig dier
51. feestkleding - 52. brandbaar koord
53. vis - 54. smook - 55. paar - 57. bijb.
naam - 61. nieuw (lat.).
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 461
Horizontaal: 1. vezel - 5. kranig - 10. pro
12. eek - 13. ra - 14. one - 15. oester
17. dons - 19. til - 21. ri - 22. sla - 24.
jaar - 25. Kreta - 27. lab - 28. een - 30.
inept - 32. pil - 34. Evert - 36. eel - 37. si
39. Eli - 40. ge - 41. km - 43. emelt - 44. st
46. am - 48. aar - 50. co - 52. are - 55.
links - 57. iel - 59. egaal - 61. Leo - 62. sar
64. sprei - 66. edel - 67. oke - 68. me
69. sim - 71. Nita - 73. teller - 76. des
78. do - 79. leg - 80. Oss - 81. orgaan
82. kroes.
Verticaal: 1. vos - 2. zee - 3. eerst - 4. Ik
5. Kro. - 6. ranja - 7. no - 8. intree - 9.
gei - 10. partie - 11. rei - 16. terp - 17. da
18. dabei - 20. lente - 23. lap - 25. kelk
26. ets - 27. 11 - 29. erg - 31. ne - 33. Irene
35. vis - 38. Ier - 39. etc - 42. mak - 45.
taai - 46. alles - 47. mie - 49. Assen - 51.
oer - 53. ra - 54. elders - 56. noemer - 57. ir
58. LSK - 60. geel - 63. Alida - 65. peter
67. oa - 68. mes - 70. ido - 72. ton - 74.
ego - 75. los - 77. sg - 79. Ik.