NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD I31 1 DE KLUIZENAAR door Gerrit Franssen Zeeland Magazine? Inzameling bestrijdingsmiddelen en medicijnen DeSchouwse Smokkelaar No. 3691 Donderdag 22 januari 1976 79e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882 Abonnementsprijs 16,— per jaar Franco per post 25,— per jaar Advertenties 27 ct. per mm, excL BTW Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen FEUILLETON Ze antwoordde niet, enkel nors voor zich uit kijkend. Om zich een houding te geven, opende ze het deurtje van de vuurhaard, takelde het wat op en gooide er nieuwe brandstof overheen. Met een klap smeet ze het deurtje dicht. Bij de pomp boog hij zich even over haar heen en zoende de vrouw in haar nek. Ze weerde hem niet af, maar reageerde er evenmin op. Hij keek haar aan. „Zeker ook koppijn, he?" Nog altijd antwoordde ze niet. De man vroeg verder: „Toch wel goed geslapen, he? Jee, wat was jij gisteravond ver heen..." Met een ruk draaide ze zich om naar de man. „En hoe ver was ik dan wel heen, meneer Lefering? Voorzover ik ontdekt heb, ben ik niet verder gekomen dan daar!" Ze wees naar zijn slaapkamer. Hij keek verschrikt op. „Nou, jij wilde zelf, hoor." Geruime tijd hield ze haar blik op zijn gezicht gericht, maar ze kon er niets bi- zonders in zien. Zelfs geen spotlichtjes. Hij is doodernstig op dit moment, wist ze nu. Schouderophalend draaide ze zich weer om. „Laten we er verder maar over zwij gen, want het zal zo erg fraai niet geweest zijn." „Wat bedoel je? Ik heb niks gedaan, wat jij niet wilde." Opnieuw draaide ze zich om. „En wat wilde ik dan wel?" „Alles. Eerlijk. Nou, ik ben ook niet van steen, dus..." Ze werd rood tot de haarwortels. „Je liegt! Ik geloof er geen barst van! Je hebt misbruik gemaakt van het feit, dat ik dat ik Hij greep haar ruw bij de schouders. „Ja, ga verder? Probeer eens te suggereren, dat ik je met geweld heb genomen? Heb het hart eens, dan zal ik je tochMaar wat hij dan zou doen, bleef in het niet hangen. Hij was geschrokken van zijn eigen heftig heid. Zijn handen vielen van haar schouders. Ze hadden haar pijn gedaan, maar ze voelde ook een andere pijn. Die man is eerlijk, wist ze nu. „Sorry", zei hij zacht en liep toen naar de kast, waar hij ging zoeken naar hoofdpijntabletten. „Bedoel jeging ze op kalme toon inhakend op hetgeen hij gezegd had. „be doel je, dat ik het zelf wilde? Dat ik op eigen initiatief met je meeging naar jouw slaapkamer?" Zonder om te kijken antwoordde hij: „Ja. Precies. Weet je dat dan niet meer? Was je zo ver heen, dat je je er niets meer van kunt herinneren?" Ze liep langzaam naar de tafel en schonk zich een kop koffie in, waarvan ze ging drinken, terwijl ze neerzakte op een stoel. „Ik weet nog, dat ik op je schoot zat en we elkaar zoenden. En misschien wat stoei denverder weet ik niks meer tot ik vanmorgen wakker werd. Ik denk: door het loeien van de koe. Het was al over achten." De man had een buisje met tabletjes gevonden en nam er twee in, die hij met wat water uit de pomp wegspoelde. Daarna liep ook hij naar de tafel en legde er twee voor haar neer. „Hier. Dat helpt. Met een paar uur voel je je een stuk beter." Hij wilde bij haar gaan zitten om zich een kop koffie in te schenken, maar met een ruk kwam ze overeind, zich omdraaiend. „Ga Bent u reeds geabonneerd op een twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 16,per jaar. Vraag een gratis proefnununer aan POSTBUS 1 - WISSENKERKE je alsjeblieft eerst wassen en aankleden; ik kan geen naakt meer zien De rest van de morgen bestond er een soort gewapende vrede tussen beiden; er werd nauwelijks gesproken. De vrouw deed het hoognodige werk, maar het bed in zijn slaapkamer maakte ze dit keer niet op. Pas in de middag, na de lunch, toen ze afwaste, stelde ze voor: „Laten we straks maar een eindje gaan wandelen. Het zal ons goed doen; het weer is ook redelijk, dus Ze antwoordde niet, maar verkleedde zich en ging een kwartier later met hem mee. De hond bleef voor het huis liggen. Dirk had de voordeur toegetrokken, maar niet op slot gedaan. Geruime tijd wandelden ze zwijgend door het bos. Hij was een gedeelte ingeslagen, dat ze niet kende. Het stil zwijgen begon pijnlijk te worden. Het was de man, die de stilte op een gegeven moment verbrak en vroeg: „Ben je nog steeds boos?" Zonder hem aan te kijken, zei ze op kalme toon: „Niet zozeer op jou. Dat je profiteerde van het feit, dat ik teveel ge dronken had en daardoor gek ging doen, neem ik je niet kwalijk. Ik denk, dat elke man wel zo zal zijn. Het feit, dat ik me zo heb laten gaan, zit me dwars. Want zo ben ik niet, als je dat maar weetl" Het laatste kwam er heftig uit. „Eerlijk gezegd zag ik het aankomen, Els," zei hij op zachte toon. „Als deze uit barsting tussen ons was uitgebleven, zou het niet normaal geweest zijn. Het is de natuur; bovendien groeiden we steeds meer naar elkaar toe. In menig opzicht. Je wordt vrijer, doordat je dagelijks met elkaar om gaat, van 's morgens tot 's avonds, weken, maandenBovendien, ik mag jeik houd van je, Els „Dat heb ik al enige tijd gemerkt. Toen, die middag op het land, nadat ik je een paar uur had geholpen met aardappels rooien. Nu ja, je bent mij ook niet on verschillig, dat weet je onderhand wel. An ders zou ik me vast niet hebben laten lief kozen of zoenen. Dat is logisch. Maar om meteen samen naar bed te gaanhet is niet de goeie volgorde. Zo zie ik dit." Geruime tijd was het stil. Ze liepen tussen de bomen door in de richting van de enige verharde weg in deze omgeving. Hun voet stappen werden gedempt door het mos en het groen; de harde wind van een paar dagen tevoren had al heel wat bladeren van de loofbomen doen afwaaien. Het ritselde iets, als je er over liep. Tussen de bomen door schemerde paars; ze wist, dat dit de ongerepte heide was, die hier en daar nog in bloei stond. Hij zei opeens: „Je had het over de volgorde. Ik weet het en ben het met je eens. Eerlijk waar. Maar we hadden beiden gedronken; jij en ik waren het niet meer gewend. Dan groeit je bravour en denk je alles te kunnen." De vrouw begreep hem. „Laten we maar niet meer over schuld praten," meende ze te moeten antwoorden. „We hebben beiden gefaald in onze zelfbeheersing. Door de wijn." Pas op de terugweg, vroeg hij: „Je gaat nu zeker weg, he?" Het was het dilemma, waarmee ze in stilte de hele morgen al had geworsteld. Zelf had ze zich afgevraagd: Kan ik hier nu wel blijven, na wat er tussen ons is voorgevallen? Mijn verstand zegt: ik moet gaan, want er volgt ongetwijfeld, vroeg of laat op een bepaald moment, in een sen timentele bui bijvoorbeeld, een herhaling. En van herhalingen komt de regelmaat. En dan? Als ik erdoor in verwachting raak? Dat is immers het meest logische gevolg? Dan komt de ellende, want we zijn niet getrouwd. Aan de andere kant zegt mijn hart: ik kan niet meer buiten hem; ik houd van de man. Alles hier trekt me bovendien aan; ook het primitieve. Al de luxe en comfort, die ik van jongsaf aan gewend ben, kunnen me nauwelijks nog iets schelen. Hoe kom ik hier uit? Pas na lange tijd ant woordde ze: „Ik heb er vanmorgen mee gelopen, dat zul je wel begrijpen. Of ik hier nu nog kan blijven. Want nu het zover met ons is gekomen, zullen we op de duur weer naar elkaar verlangen. Al doen we nog zo ons best, we zullen er geen weer stand aan kunnen bieden. Gestel nu eens... onze vereniging heeft gevolgen, wat dan? Wil je dan met me trouwen?" Ze besefte: het is de omgekeerde wereld. Zij het met enige restrictie ben ik het, die hem ten huwelijk vraagt. Maar ik moet toch enige zekerheid hebben? Ik wil geen her haling van de episode Harrie Vreeden. Dan had ik ook wel daar kunnen blijven. De man stond plotseling stil. Midden in dit eenzame bosgedeelte, waar vrijwel nooit wandelaars komen, draaide hij zich naar de vrouw en nam haar in zijn sterke, harde armen. Even wilde ze zich verweren, maar zijn omknelling was heftig en toen ze het volgende moment zijn dwingende lippen op de hare voelde, slaakte ze een zucht en sloot haar ogen. Dit is het, wist ze nu. Wat ik nooit voelde, toen andere mannen me kusten, zelfs Harrie niet. Dit is het. Zo kust een man, die intens liefheeft. En ik? Ze begon zijn kussen te beantwoorden en drong zich hongerig tegen hem aan. Hoe lang ze er gestaan hadden, wist ze niet. Hand in hand liepen ze verder. Hij zei: „Niets zal me liever zijn dan jou mijn vrouw te kunnen noemen, Els. Voor altijd." Terug in huis maakte ze thee en samen dronken ze die, dicht naast elkaar zittend. Daarna ging hij naar buiten, terwijl ze zelf voorbereidselen maakte voor het avond eten. Ze voelden nu beiden de sfeer aan, die heerste tussen hen in dit huis. Nadat ze het tijdens de boswandeling hadden uitge sproken. Ze had nu een zekerheid: hij wil met me trouwen. En omdat ze zonder enige reserve alle consequenties naar voren hadden gebracht, ontstond er enerzijds een bepaalde ongedwongenheid in hun houding jegens elkander, maar anderszijds het ondefinieer bare. Want Els ging begrijpen, dat ze nu geen weerstand meer zou kunnen bieden. Misschien wil ik het niet eens meer. Het is griezelig, deze gedachte, maar toch trekt het me. Al zaten ze ook tijdens het diner dicht tegen elkaar aan, toch was er een zekere subtiliteit, dat hen weerhield elkaar aan te raken. Maar wederzijds wisten ze: het verlangen daartoe is groeiend en begint te branden. (Wordt vervolgd). Restanten bestrijdingsmiddelen en medi cijnen, die niet meer mogen of kunnen wor den gebruikt, kunnen in de week van 16 tot en met 20 februari a.s. in alle Zeeuwse gemeenten worden ingeleverd. Het wordt de tweede maal, dat ieder deze restanten kwijt kan. De eerste inzame- lingsaktie werd twee jaar geleden, in ja nuari 1974, gehouden. Die leverde onge veer 36 ton op. Dat zal nu zeker heel wat minder zijn, maar naar verwachting toch nog wel zoveel, dat een tweede aktie alle moeite waard is. Met name van de kant van de Zeeuwse landbouw is de wenselijk heid van een nieuwe inzameling uitgespro ken, toen duidelijk was geworden, dat de aangekondigde wettelijke regeling inzake het terugnemen van bestrijdingsmiddelen door de handel in elk geval nog niet in 1976 haar beslag zal krijgen. Provinciale Staten van Zeeland hebben op 19 december 1975 op voorstel van gede puteerde staten een krediet van ƒ20.000,— beschikbaar gesteld voor deze tweede aktie. Voor de opzet en de organisatie van de nieuwe inzameling kan worden geprofiteerd van de twee jaar geleden opgedane erva ringen. In grote trekken zal het schema van toen worden aangehouden. Dit bete kent, dat, gecoördineerd door de provin ciale waterstaat, deze dienst, de Gewestelijke raad voor Zeeland van het Landbouwschap en de Provinciale directie voor bedrijfs ontwikkeling in Zeeland de nodige maat regelen uitwerken. De afdeling Zeeland van de Vereniging van. Nederlandse Gemeenten heeft de colleges van burgemeester en wethouders van de 30 Zeeuwse gemeenten verzocht aan de aktie mee te werken. Vervolgens hebben gedeputeerde staten de gemeentebesturen om medewerking gevraagd en daarbij verzocht op te geven op welke adressen en op welke uren in de week van 16 tot en met 20 februari de restanten door een gemeentelijke functionaris in ont vangst kunnen worden genomen. In de brief worden voor wat de ruimten betreft enkele voorschriften op het punt van ventilatie en afsluiting gegeven. De adressen en uren van inlevering zullen worden verwerkt in een circulaire, die de Provinciale directie voor bedrijfsontwikke ling en de Gewestelijke raad voor Zeeland van het Landbouwschap zullen zenden aan alle geregistreerde gebruikers van bestrij dingsmiddelen in de provincie. Deze gege vens zullen ook voorkomen in advertenties, die kort voordat de aktie start zullen wor den geplaatst in de Zeeuwse dag- en nieuws bladen. Kortgeleden heeft het Landbouwschap alle geregistreerde grondgebruikers in Zee land al in kennis gesteld van een mogelijke herhaling van de inzamelingsaktie. Daarbij is er o.a. op gewezen, dat het gaat om alle restanten van middelen, waarvan de toe lating is vervallen, middelen die onbruikbaar zijn geworden en restanten van middelen, die niet meer worden toegepast. In tegenstelling tot de eerste aktie zal er nu geen gelegenheid zijn om nog daarna restanten in te leveren. De vorige keer werd na de inleveringsweek nog een extra dag daarvoor uitgetrokken. Dit zal nu dus niet het geval zijn. Zoals gezegd zullen ook restanten medi cijnen kunnen worden ingeleverd. De vorige keer kwam daarvan ongeveer 200 kg binnen. Wie straks van zijn of haar oude medi cijnen af wil, dient te letten op de adver tenties met adressen en inleveringsuren in de dagbladen. Overigens kan men deze meestal ook kwijt bij de apotheken. Zo spoedig mogelijk na het einde van de inleveringsperiode zullen de ingezamelde restanten bestrijdingsmiddelen en medicijnen onder verantwoordelijkheid van provinciale waterstaat naar enkele regionale opslag plaatsen worden overgebracht. Vandaar worden zij afgevoerd naar de Botlek om te worden verbrand in de vuilverwerkings installatie van Rijnmond. Zierikzee. In het voorjaar van 1976 gaat een herdruk verschijnen van het be kende boek van D. A. Poldermans: „De Schouwse Smokkelaar". In de twintiger en dertiger jaren was dit boek in heel Zeeland, maar wel speciaal op Schouwen-Duiveland, zeer populair. Het boek was in veel gezin nen een begrip en op school lazen de meesters er vaak uit voor. Niet alleen in Schouwen zelf, waar het verhaal speelt, maar ook op andere plaatsen van het eiland, kende men „De Schouwse Smokkelaar" op zijn duimpje. Oorlog en ramp zijn er de oorzaak van, dat er nog slechts enkele originele exem plaren te vinden zijn. Tweedehands wordt het zelden of nooit meer aangeboden, want wie het heeft, wil het persé niet kwijt. In de Provinciale Bibliotheek van Zeeland te Middelburg heeft men één exemplaar, doch dat wordt op geen enkele voorwaarde uit geleend. De schrijver van het boek, dorpsonder wijzer D. A. Poldermans, was geboren op Ellemeet en was een afstammeling van een oud geslacht van die naam op Schouwen- Duiveland. Later vertrok hij naar 's Graven polder in Zuid-Beveland. De inhoud. Het verhaal speelt in de Franse tijd en begint in het jaar 1809 .in de dorpsherberg van Meganck te Renesse. Hoofdpersonen zijn onder anderen: Andries Kempe uit Re- nesse, Jan Leendertse uit Burgh, Klaas en Joris de Jonge uit Haamstede, Willem de Boer uit Ellemeet en Gommert van der Linde uit Noordwelle. Verder komen we in de spannende ver halen en avonturen ook de namen van Maarten Krijger uit Renesse, Willem de Rijke en Maarten Witte nogal eens tegen op smokkelreizen door het zogenaamde „platte" van Schouwen. Ook maken we in het verhaal kennis met koning Napoleon, die een bezoek aan Ellemeet brengt. Het boek bevat 151 pagina's spannende tekst en een aantal illustraties. Het boek zal tot aan de verschijning tegen speciale intekenprijs van 19,50 verkrijgbaar ge steld worden. Het initiatief tot het herdrukken van dit specifieke Schouwen-Duivelandse boek is ge nomen door De Zeeuwse Boekhandel te Zierikzee. De dochter van de schrijver, dra. E. J. A. Poldermans te Kwadendamme heeft spontaan haar enigste exemplaar beschik baar gesteld om de verschijning mogelijk te maken. De oplage zal worden beperkt tot strikt duizend exemplaren. Kruiswoordpuzzel no. 461 Horizontaal: 1. grondstof voor weefsels - 5. dapper - 10. voor - 12. eikenschors - 13. rondhout - 14. Eng. telwoord - 15. zeedier 17. zachte veertjes - 19. duivenverblijf - 21. het romeinse rijk (lat. afk.) - 22. groete 24. deel van een eeuw - 25. eiland in de Midd. Zee - 27. werkplaats - 28. lidwoord 30. ongerijmd - 32. geneesmiddel - 34. jongensnaam - 36. drank - 37. zangnoot 39. bijb. naam - 40. pers. vnw. - 41. lengtemaat (afk.) - 43. larve - 44. heilige (afk.) - 46. deel van een dag (afk.) - 48. bloeiwijze - 50. compagnon (afk.) - 52. vlaktemaat - 55. richting - 57. dun - 59. gelijk - 61. jongensnaam - 62. treiter - 64. deel van het beddegoed - 66. nobel - 67. in orde - 68. pers. vnw. - 69. visgerei 71. meisjesnaam - 73. deel van een breuk 76. verlaagde toon - 78. zangnoot - 79. kippe-eigenschap - 80. plaats in Brabant 81. partij blad - 82. drinkgerei. Verticaal: 1. zoogdier - 2. groot water - 3. rangtelwoord - 4. maanstand (afk.) - 5. omroepvereniging (afk.) - 6. drank - 7. windrichting (afk.) - 8. binnenkomst - 9. lopend touw - 10. deel - 11. danskoor 16. verhoogd stuk grond - 17. kindergroet 18. wapen - 20. deel van het jaar - 23. Europeaan - 25. deel van een bloem - 26. wandversiering - 27. laatst leden (afk.) 29. bar - 31. deel van een Franse ont kenning - 33. meisjesnaam - 35. waterdier 38. Europeaan - 39. enzovoorts (afk.) - 42. tam - 45. niet mals - 46. niets uitgezonderd 47. meisjesnaam - 49. plaats in Drente - 51. ijzerhoudende aarde - 53. deel van de mast 54. niet hier - 56. deel van een breuk - 57. titel (afk.) - 58. luchtstrijdkrachten (afk.) 60. kleur - 63. meisjesnaam - 65. jongens naam - 67. onder, andere (afk.) - 68. snij- werktuig - 70. nieuwe wereldtaal - 72. in houdsmaat - 74. ik (lat.) - 75. niet ge bonden - 77. natuurkundeterm (afk.) - 79. maanstand (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 460 Horizontaal: 1. Ot - 3. ster - 7. loge 10. is - 12. map - 14. woest - 16. einde 18. rage - 20. dr - 22. ia - 23. or - 24. rete 26. apert - 29. parade - 31. sg - 32. vaars 34. ka - 35. rekenen - 37. ie - 38. no - 40. dor - 42. klam - 44. ps - 46. tin - 47. aks 49. on - 50. last - 53. ijle - 55. To - 57. Aa 58. heerlijk - 61. nt - 63. vlees - 65. am 66. ergens - 69. tapijt - 71. snee - 72. ae 73. en - 74. rk - 75. pp - 76. Eist - 78. fraai - 80. paard 82. sik - 84. ag - 85. stuk - 86. test - 87. eg. Verticaal: 1. om - 2. tarra - 4. tweed - 5. eo - 6. rede - 7. lt - 8. Geneve - 9. ei 10. Ida - 11. se - 13. pa - 15. sr - 17. Nita 19. graad - 21. ap - 23. open - 25. terrine 26. age - 27. rank - 28. asem - 30. rk 31. ski - 33. riant - 36. nakijken - 39. opaal - 41. Ot - 43. lo - 45. ss - 48. sl 50. lava - 51. Thea - 52. olm - 54. engel 56. oase - 59. esprit - 60. rat - 62. te 64. Etna - 67. reeds - 68. natie - 70. ijk 71. spat - 73. erg - 75. pa - 77. ss - 78. fa - 79. as - 80. pk - 81. re - 83. kg.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1976 | | pagina 1