NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
DE KLUIZENAAR
U houdt nu
het meest gelezen blad
op Noord-Beveland
in handen
Plourier heeft DE schoenen
Zeeland
Magazine?
No. 3683
Donderdag 20 november 1975
79e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij^Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882
Abonnementsprijs 14,— per jaar Franco per post 22,50 per jaar Advertenties 25 cent per mn\, exd. BTW
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen
FEUILLETON
door Gerrit Fraiissen
„Ja. Anders moet je te lang wachten en
ga je misschien piekeren. Je moet afleiding
hebben. Daarom kom ik bij wijze van uit
zondering vanavond. Verder houden we het
op één keer per dag: 's middags. Dat komt
beter uit met mijn werk. Want 's avonds
is het net bezoekuur onder melkenstijd."
„Dat zal wel. Nu ja, melk je haar een
half uur eerder."
„Laat dat allemaal maar aan mij over.
Het komt best in orde. Af en toe breng ik
wel verslag uit."
Die avond, toen ze opnieuw bij hem op
bezoek was en puzzelbladen en het woorden
boek bij hem had neergelegd, vroeg hij:
„Zeg, heb je wel geld genoeg? Anders moet
je het boekje met betaalcheques even geven,
schrijf ik er enkele voor jou uit. Het zal
wel in mijn slaapkamer liggen. In de grote
kast links. Daar staat een geldkistje." Hij
wees naar de kast. „Sleutels zitten in mijn
zak."
Ze haalde de sleutels te voorschijn, maar
legde ze bij hem neer. „Niet nodig. Ik heb
nog twee kascheques van de giro. Als het
nodig is, hoor je het wel van me."
„Goed, dan verrekenen we dat later wel."
Die avond, toen ze afscheid van hem nam,
aarzelde ze even, maar boog zich over de
patiënt en drukte een kus op zijn wang.
„Sterkte, pechvogel," zei ze op ongewoon
zachte toon.
In het huisje De Laar nummer één ze
wist nu de naam van de bosweg, omdat ze
zijn volledige adres aan de ziekenhuisad
ministratie moest opgeven ging gedu
rende de weken, dat Dirk Lefering in het
Almelose ziekenhuis lag, het werk zijn ge
wone gang. Een paar keer per week reed
Els naar de ontgonnen heide en bekeek
de hectare bouwland, waar Dirk in drie
etappes aardappelen had gepoot. Ze zag
aan het afstervende loof, dat de eerste
serie wel spoedig gerooid zou moeten wor
den, maar ze had er geen idee van, hoe
dat moest. Hoe krijg je die dingen uit de
grond? Doe je dat met een spa of heb je
er ander materiaal voor? Zo goed en zo
kwaad als het ging, had ze tussen de
groeiende planten geschoffeld en toen ze
ermee klaar was, liep ze alles nog eens
langs, met voldoening kijkend naar de
opgeschoonde rijen. Ik begin een boerin te
worden. Als ze me van thuis zagen, zouden
ze zeker verwonderd staan, want ik ben
me even bruin geworden in deze weken!
Geen voorstelling van.
Op een middag, toen ze weer op bezoek
was, bracht ze verslag uit over de aard
appelen. Dirk antwoordde: „Het heeft nog
geen haast. Help me er over veertien dagen
nog eens aan herinneren dan zal ik zeg
gen, wat er gedaan ^noet worden."
„O ja," schoot haar ineens te binnen:
„de koe doet ineens zo gekDat dier
staat de hele dag te loeien en wil overal
op klimmen. Zou ze wat mankeren?"
Hij begon langzaam te grinniken. „Ik
Bwtt u seeds geabonneerd op
een twee-maandelijks tijd
schrift met actualiteiten,
cultuur, evenementen, his
torie en recreatie.
Bet geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts IS,per jaar.
Vraag een gratis proefnummer aan
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
hoop, dat ik je niet schokDe koe is
tochtig. Rij terug even door richting Vrie-
zenveen. Halverwege is het K.I.-station.
Vraag namens mij of ze willen komen in-
semineren. Roodbont. Kun je dat onthou
den?"
Ze begon het nu te begrijpen en werd
rood. „O, is het datIk begreep er al
niks van. Goed, als het moet
„Trek je er niks van aan. Zat boeren
dochters doen dergelijke boodschappen,
dus
Op het K.I.-station zegde men haar toe,
dat de inseminator de volgende morgen
zou komen. Tegen tienen hoorde ze de vol
gende dag een auto aankomen. Beer was al
naar buiten gelopen en kwam terug, de
vrouw aankijkend. „Het is in orde. Beer,"
zei ze knikkend. „Dat zal de inseminator
wel zijn."
De man begroette haar. „Wel, wel, tegen
woordig een vrouw hier in huis? De baas
niet aanwezig?"
In het kort legde Els uit, dat Dirk een
ongeluk had gehad met de tractor en beide
benen had gebroken. „Hij ligt nu al vier
weken in Almelo in het ziekenhuis."
De man knikte begrijpend. „Tja, een on
geluk ligt soms in een klein hoekje, me
vrouw. Komt dat even goed uit, dat u er
nu bent? Nou, u hebt een fijne vent aan
Dirk Lefering, hoor! Dat is er een die van
aanpakken weet. Een ouderwetse. Hebt u
gezien, wat hij in die twee jaar allemaal
heeft ontgonnen?"
Op kalme toon bevestigde de vrouw, dat
ze het had gezien en voegde er aan toe
om aan het gesprek een eind te maken:
„Als u klaar bent, heb ik koffie."
„Dat sla ik niet af; met vijf minuten
dan."
Toen ze samen koffie dronken, keek de
man rond, goedkeurend knikkend. „Ik zie,
dat u al danig aan de schoonmaak bent
geweest. Mijn compliment. Lefering is een
beste vent, maar een man alleen is op de
duur niets waard, mevrouw. Heel verstan
dig, dat-ie toch maar in het huwelijksbootje
is gestapt. Ennealle bewondering voor
zijn keus." Hij boog even.
„En dat is geen compliment, ik meen het."
Ze voelde zich weer blozen. „Dank u,
dat is erg vriendelijk."
„En hoe maakt uw man het nu?"
„Gaat redelijk goed, maar er zullen nog
wel enkele weken overheen gaan, voor hij
weer helemaal de oude is. Van de zuster
weet ik, dat hij straks weer zo ongeveer
zal moeten leren lopen. En al is hij met
een week of drie wel weer thuis, werken
zal hij nog niet dadelijk kunnen."
„Dat snap ik, maar zo te zien heeft hij
hier een goeie plaatsvervangster. Dat zit
wel goed, als ik het zo bekijk. Mevrouwtje,
veel geluk hier op de Laar. Groetjes aan
uw man en wens hem namens mij van
harte beterschap."
„Dat zal ik zeker doen."
's Middags bracht ze verslag uit in het
ziekenhuis. „Aardige man; hij wenst je
beterschap."
„O, Klein Altman, zeker? Tamelijk lange,
magere man? Op mooie geschilderde klom
pen? Wat rossig haar?"
Ze knikte. „Exact," zei ze. „Enfin, dat
weet ik dan allemaal voor een eventuele
volgende keer."
Bij het afscheid boog ze zich weer en
kuste hem op de wang. „Het beste, meneer
Lefering; tot morgen."
Hij greep haar gezicht en drukte op zijn
beurt een kus op haar wang. „Dank je wel,
voor alles, mevrouw Lefering," antwoordde
hij op plagerige toon. Ze gaf hem speels
een tik op zijn wang, maar ging meteen
de kamer uit, want ze voelde alweer een
blos opkomen. Dat ellendige kleuren, dacht
ze, zich naar buiten reppend.
De laatste weken lag Dirk op een zaal
met vijf andere patiënten, allen getrouwde
mannen. Toen ze weer op een middag op
bezoek was, zei hij lachend: „Mijn buren
links en rechts vinden, dat wij maar een
koud echtpaar zijnenkel een platonisch
kusje op de wang."
Ze keek hem verontwaardigd aan. „Ik
kan er voortaan ook een tik op geven!"
riep ze geschrokken uit.
„Waarom?" Hij wees naar de hoek van
het zaaltje, waar een man en een vrouw
elkander uitbundig en intens kusten, de
armen om elkaar heen. „Kijk, daar kun je
nu zien, hoe het hoort, he?"
Rood wordend, keek ze hem verstoord
aan. „Dat zou je wel willen, he? Je begint
al aardig beter te worden, meneer. Het
wordt tijd, dat je gaat leren lopen."
„Een dezer dagen, heeft de dokter ge
zegd. Om je eerlijk de waarheid te zeggen:
dat liggen, he? Begint me stierlijk te ver
velen. Het hangt me ellenlang de keel uit.
Dan maar liever weer thuis en aan het
werk."
„De eerste paar weken zul je het toch
wel kalm aan moeten doen. Daar zal ik
voor zorgen."
Hij lachte. „Wel, wel, je bent nogal wat
van plan. Wat ga je dan doen? Me op
sluiten in de slaapkamer?"
„Zoiets. Ik hoop, dat ik je zal moeten
masseren, die benen van je."
Zijn gezicht betrok. „Daar moet je geen
grapjes over maken. Els. De kunst van het
masseren is iemand aangeboren. Je kunt
het verder ontwikkelen, maar als je het
niet in je hebt, leer je 't nooit goed. En
ik had het in me."
„Sorry. Ik wilde je natuurlijk niet bele
digen. Óf er de gek mee scheren."
Bij het afscheid boog ze zich over hem
heen en kuste hem op de mond, om het
een beetje goed te maken. Hij hield haar
hoofd vast en kuste de vrouw terug, in
dringend. Op de gang, lopend naar de uit
gang, proefde ze zijn lippen nog. Het had
haar een prettig gevoel gegeven.
Zeven en een halve week na het ongeluk
haalde Els Dirk Lefering op uit het zie
kenhuis. Op een hete dag in het begin van
augustus. Hem stevig ondersteunend hielp
ze hem naar buiten en in de wagen. Zijn
koffertje met bezittingen op de achterbank
leggend, startte ze en reed weg. Even later
reden ze in de richting Vriezenveen.
Hij legde zacht zijn hand op haar arm.
„Heerlijk, weer naar huis! En met de we
tenschap, dat jij me nog een dag of wat
verzorgt en vertroetelt."
Ze keek hem hoofdschuddend aan. „Ho,
ho, meneer Lefering, hoe kom je er bij
te veronderstellen, dat ik je ga vertroetelen?
Ik kijk wel uit. Je bent al meer dan zeven
weken door allerlei knappe zusters verwend
geworden. Mij dunkt, bij al die schoon
heden val ik in het niet."
Even was het stil. Toen antwoordde hij
óp zachte toon: „Er was er geen bij, die
ook maar in enig opzicht aan jou kon
tippen, Els." En toen begon ze weer te
blozen.
(Wordt vervolgd).
Op zaterdag 15 november 1975 werd in
de Oosterschelde in de omgeving van Co-
lijnsplaat de laatste competitiewedstrijd
gehouden, vastgesteld door de Noord-Be-
velandse Hengelsportvereniging.
Men zou haast gedacht hebben, dat er
een hengelmoeheid heerste, want deze wed
strijd, die toch meetelde voor het kam
pioenschap van de vereniging, werd het
slechtst van de 8 wedstrijden bezocht. Er
kwamen maar 43 deelnemers opdagen. De
rest liet het afweten.
Wanneer men bekijkt, dat er dit jaar
nog wedstrijden bij waren van 112 en 100
deelnemers, dan kan men deze wedstrijd
gerust als een afgang beschouwen.
De slechte vangsten van het laatste half
jaar is wel één van de oorzaken van deze
slechte deelname. Ook deze middag waren
de vangsten slecht te noemen. In totaal
werden er 50 vissen gevangen, waarvan er
28 boven en 22 onder de maat waren.
Het aantal wedstrijdpunten bedroeg 5810
Het gewicht van de gevangen vis (boven
maatse) was 4310 gram. Er waren nog 15
pechvogels, wat eigenlijk nog meeviel.
Het laatste uur van de wedstrijd begon
het nog aardig te regenen, zodat de thuis
blijvers er beslist geen spijt van behoeven
te hebben, dat ze ditmaal verstek lieten
gaan.
De prijswinnaars waren ditmaal:
1. Mevr. Veldhuis, Colijnsplaat 1030 pnt.
2. I. Lamse, Colijnsplaat 915 pnt.
3. J. Bouterse, Colijnsplaat 525 pnt.
4. W. Zwemer, Kamperland 375 pnt.
5. H. de Pan, Kamperland 340 pnt.
6. Ant. Koole, Kamperland 335 pnt.
7. Erik Maas, Goes 315 pnt.
8. C. P. v. d. Moere, Colijnsplaat 235 pnt.
9. K. Steendijk, Kamperland 230 pnt.
10. J. P. Minnaard, Wissenkerke 205 pnt.
11. Ed. v. d. Moere, Kamperland 200 pnt.
Na afloop van de wedstrijd werden de
prijzen uitgereikt in café „Juliana" te Co
lijnsplaat, hetgeen de voorzitter P. v. d.
Vreugde uit Kamperland voor zijn rekening
nam. Hij was van gedachte, dat de wed
strijd één van de slechtste wedstrijden van
dit jaar was geweest.
Hij hoopte dat er bij de laatste wedstrijd,
die dit jaar gehouden zal worden op za
terdag 6 december 1975 te Colijnsplaat op
dezelfde plaats, weer wat meer deelnemers
op zullen komen dagen, al kon hij niet
garanderen dat de vangsten dan wat beter
zullen zijn.
Er wordt gevist vanaf 14.30 tot 16.30
uur. Inschrijven in café „Juliana" vanaf
13.30 tot 14.15 uur.
Kruiswoordpuzzel no. 453
Horizontaal: 1. jongensnaam - 3. dieren
verblijf - 7. leidsel - 10. reeds - 12. deel
van een voertuig - 14. jongensnaam - 16.
opera - 18. feestkleding - 20. gewicht (afk.)
21. stad der oudheid - 22. vogelprodukt
23. als eerder (afk.) - 24. rivier in Duitsland
26. boos - 29. dappere - 31. Chin, maat
32: strijdperk - 34. Duits pers. vnw. - 35.
dom - 37. dierengeluid - 38. vreemde munt
(afk.) - 40. vragend vnw. - 42. ontkenning
44. slede - 46. verbinding - 47. spoedig
49. heilige (afk.) - 50. bericht - 53. vadsig
55. vaartuig (afk.) - 57. goud (Fr.) - 58.
deel van Amerika - 61. familielid - 63.
harde stoot - 65. herkauwer - 66. nooit
69. tieren - 71. begrip - 72. deel van een
Fr. ontkenning - 73. familielid - 74. pers.
vnw. - 75. pers. vnw. - 76. bezig - 78.
familielid - 80. dwaze - 82. thee (Duits)
84. jongensnaam - 85. uniek - 86. land in
Europa - 87. zangnoot.
Verticaal: 1. goud (Fr.) - 2. platte steen
4. vaartuig - 5. anno (afk.) - 6. schouw
burgplaats - 7. geheel de uwe (afk.) - 8.
gevaar - 9. soort onderwijs (afk.) - 10.
vriend (Fr.) - 11. bergruimte - 13. fami
lielid - 15. de oudere (afk.) - 17. verstand
19. zoogdier - 21. bez. vnw. - 23. put
emmer - 25. in wezen zijn - 26. vogel
27. palm - 28. weg met bomen - 30. of
dergelijke (afk.) - 31. strik - 33. nihil
36. land in Europa - 39. maand - 41. reeds
43. verlaagde toon - 45. onder het nodige
voorbehoud (Lat. afk.) - 48. uitroep - 50.
drank - 51. meisjesnaam - 52. lokspijs
54. altijd - 56. titel - 59. omhoog kijken
60. inhoudsmaat - 62. deel van de dag (afk
64. plaats in Afrika - 67. elk - 68. deel
van een been - 70. maanstand (afk.) - 71.
dunne - 73. smalle weg - 75. bevestiging
77. grondtoon - 78. voorzetsel - 79. voor
zetsel - 80. gewicht (afk.) - 81. Chin, maat
83. en anderen (afk.).
OplossJng kruiswoordpuzzel no. 452
Horizontaal: 1. echo - 4. zwart - 7. vlak
11. Leo - 12. ora - 13. slok - 15. nu
16. me - 18. soms - 19. graad - 21. eland
23. oma - 24. Ate - 26. Leida - 28. anode
31. marge - 32. sri - 34. lever - 35. leger
39. mud - 41. opera - 44. staar - 46. opleg
48. and - 49. uit - 51. ander - 53. klerk
56. stug - 58. ro - 59. op - 60. alom
62. oei - 63. ido - 64. raam - 65. Iduna
66. spek.
Verticaal: 1. Eist - 2. cel - 3. hoog - 5.
woud - 6. Rome - 8. lood - 9. arm - 10.
kast - 14. kroeg - 15. naad - 17. elan
18. snede - 20. amie - 22. atol - 25. emelt
26. Ir - 27. as - 28. ai - 29. ev - 30. kraag
32. reu - 36. gs - 37. etang - 38. rand
39. mr - 40. do - 41. olie - 42. petra
43. eg - 45. ader - 47. pulp - 50. Aser
51. aula - 52. rood - 53. koon - 54. klip
55. amok - 57. tea - 61. ode.
GflNZEPOORTSTRAAT 21 - TEL. 165 35 GOES
