NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
GD
DE KLUIZENAAR
Mijn litteken steekt zo
FSourier heefl PE schoenen
Zeeland
Magazine?
Ne. 3675
Donderdag 25 september 1075
79e jaargaag
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882
Abonnementsprij's 14,— per jaar Franco per post 22,50 per jaar Advertenties 25 cent per mm, excl. BTW
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen
doer Gerrit Franssen
„In dit gedeelte is niet veel wild. Het
bos is ook niet erg groot. Het leent voor
de grote stropers nauwelijks de moeite.
Trouwensals de jachtopzieners er de
lucht van krijgen, organiseren ze een klop
jacht, net zo lang tot ze die schooiers op
heterdaad kunnen betrappen. Maar dat is
hier nog maar één keer gebeurd: verleden
najaar op een nacht."
„Dicht bij hier?" vroeg ze. Er klonk
enige angst in haar stem.
„O nee, bij de Pollen. Dat is zo ongeveer
aan de andere kant van het bos. Zo'n
anderhalve kilometer zuidelijk. Wat dat be
treft, leven we hier vredig en rustig. Heel
erg eenzaam. De meeste mensen zouden
er niet tegen kunnen."
„Jij wel."
„O ja. Hier heb ik gevonden, wat ik
nodig had."
Ze ging er niet verder op in. Terug
lopend in het vertrek, zei ze: „Het schaak
spel is nog compleet. Als je zin hebt..."
Koffie drinkend en schaakspelend ver
maakten ze zich die morgen. Els rookte af
en toe een sigaret en voelde zich happy.
De hond lag in de deuropening en keek
soms naar het tweetal. Van buiten kwam
nauwelijks geluid. Soms het getjetter van
een vogel. Een enkele keer loeide de koe.
Voor het overige verbrak niets deze stilte.
In het spel waren ze aan elkaar gewaagd.
De man zei, toen ze de stukken opzetten,
nadat de eerste partij in remise was ge
ëindigd: „Ik heb 't zeker in een jaar of
drie niet meer gedaan." Ze antwoordde:
„Ik evenmin. Ik had er eigenlijk nooit
wat mee op. Ik heb een broer, die is
er een meester in. Lid van zo'n club en
in wedstrijden bij het eerste tiental spelend.
Echt een fanatiekeling in schaken. Maakt
ook problemen voor kranten en zo. Maar
ik zag er nooit veel in en dacht: dat is
iets voor mannen."
Begrijpend antwoordde hij: „Soort min
derwaardigheidsgevoel. Vrouwen eigen."
„Best mogelijk. Vader wilde, dat ik het
leerde. Het komt je algemene ontwikkeling
ten goede, zei hij dan. Dat was een soort
stokpaardje van hem. Misschien had hij
gelijk. Maar hij besliste teveel in mijn le
ven: ik kreeg niet voldoende gelegenheid
zelfstandig te worden. Me te ontplooien.
Zelf iets te scheppen naar eigen zin. Ik
leefde niet, ik werd geleefd, snap je? Iemand
startte me en dirigeerde me volgens een
bepaald systeem. Eigen initiatief was er
niet bij. Misschien waren zijn bedoelingen
goed, maar ik kon het op de duur niet
meer verwerken. Nu ja, er waren nog andere
omstandigheden, die me tenslotte opstan
dig maakten. Op een gegeven ogenblik
zag ik het niet meer: er ontstond een soort
explosie bij me. Nu ja, na een ruzietje ben
ik het huis uit gelopen. De spreekwoor
delijke druppel, die de emmer deed over
lopen. Ik kan me nog herinneren, dat ik
op een bus ben gestapt en in de stad een
Bent u reeds geabonneerd op
een twee-maandelijks tijd
schrift met actualiteiten,
cultuur, evenementen, his
torie en recreatie.
Het geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts 13,per jaar.
Vraag een gratis proefnummer aan
POSTBUS 1 -
WISSENKERKE
trein heb genomen, maar daarna is er een
mist. Mijn herinneringen zijn vervaagd, als
ik probeer te ontdekken, wat ik die be
wuste dag allemaal heb gedaan tot ik
hier in de buurt over dat bospad liep
en jou zag werken. Vanaf dat moment
weet ik alles nog, maar daarvoor
„Gebeurt vaker. Als gevolg van heftige
gemoedsaandoening. Tijdelijke onderbreking
van het geheugenbewustzijn. Soms komt het
terug. Vind je het belangrijk?"
Schouderophalend deed ze een zet. „Wat
is belangrijk?" Ze keek hem aan. „Dat ik
leef? Dat ik er ook ben op deze wereld?
Dat ik sinds enkele dagen hier ben neerge
streken? Bij jou in huis? En me probeer
verdienstelijk te maken? Dat ik het fijn
vind, omdat hier een volledige vrede is?
Rust, ja, vooral rust? Of komt het, omdat
ik hier helemaal mezelf kan zijn? Omdat
niemand me commandeert of bestelt? Dat
ik eigen initiatieven kan ontplooien?" Ze
wees naar de schoongemaakte kamerwand.
Knikkend antwoordde de man: „Alles bij
elkaar waarschijnlijk. Misschien was je een
luxe gevangene, met alle mogelijke comfort,
maar toch een gevangene. Nu ben je vrij."
De man aankijkend, sprak ze: „Ja, dat is
het, denk ik: vrijheid. Die heb ik in wer
kelijkheid al een hele poos gemist. Nu ben
ik vrij. Als ik weg wil gaan, doe ik dat.
Je kunt me niet tegenhouden. Als ik wil
blijven weet ik nu, dat jij het goed vindt.
Niemand legt me beperkingen op. Dat zal
het wel zijn. Als ik, bij wijze van spreken,
op blote voeten buiten in de regen wil
gaan lopen, zodat mijn haren drijfnat wor
den en m'n bloes en rok aan me kleven,
kan ik dat gaan doen, want niemand zal
het me verbieden."
„Vast niet. Het zou enkel jammer zijn
van je bloes en rok, he? Trek dan in elk
geval een lange broek aan."
„Kijk, daar heb je nu het verschil. Mijn
vader zou zeggen: je bent gek om op
blote 'voeten in de regen te gaan lopen.
Je bent toch geen ganzehoedster." Ze lachte.
„Zoiets bijvoorbeeld. En m'n geliefde stief
moeder zou er ongetwijfeld aan toe voegen:
Zonde van je haren; kost je weer geld voor
de kapper en je hebt toch al zulk onmo
gelijk haar!"
„Welnee, hoe komt ze er bij? Je hebt
prachtig haar!" riep de man ineens op hef
tige toon uit. „Het lijkt wel zijde, zo zacht
lijkt het. En het glanst
Ze keken elkaar aan en beiden begonnen
te lachen. Hij voelde zich betrapt en om
zich een houding te geven, klopte hij nauw
keurig zijn pijp uit. „Sorry, Els, maar ik
vind, dat je erg mooi haar hebt."
„Dank je. Mijn stiefmoeder heeft een
hekel aan me. Omdat ik nog thuis ben.
Mijn beide broers zijn getrouwd, hebben
hun eigen gezin en dus maling aan Dien.
Zo heet ze. Maar ik ben nog thuis; dat is
haar een doorn in het oog. Ze wil mijn
vader helemaal alleen voor zichzelf hebben,
begrijp je? En doet val alles om me te
treiteren en te vernederen."
„Ik kan het me voorstellen. Ik heb vroeger
duiven gehad. Symbool van de vrede, niet?
Nou, vergeet het maar rustig: de gemeenste
dieren, die je kunt bedenken. Als twee
duivinnen met elkaar vechten en je grijpt
niet in, vechten ze net zo lang door, tot
er één zijn kop helemaal stuk gepikt is
en sterft." Hij knikte. „Als vrouwen samen
vechten, in werkelijkheid of via pesterijen,
dan is het erger dan twee mannen met
elkaar. Dat wil ik er maar mee zeggen."
Hij verzette een loper. „Schaak."
De vrouw legde haar koning om. „Ik
geef het op. Misschien ben ik, na ons ge
sprek er niet meer helemaal bij met m'n
gedachten. Graag nog eens een volgende
keer, want ik vind het nu wel een leuk
spel."
's Middags ging Dirk een dutje doen.
„Dat is m'n zondagsprivilege," zei hij schert
send. „In de week heb ik daar geen tijd
voor. Althans, ik gun het mezelf niet. Maar
zondags ga ik graag 's middags een uurtje
naar bed."
Maar Els had geen lust om te gaan
slapen. Waarom zou ik? Ik ben klaar
wakker. Ze had zin om een wandeling
in het bos te maken. De regen had nagenoeg
opgehouden; het wolkendek was niet meer
zo dik. Met een beetje geluk krijgen we
vanmiddag nog opklaringen, dacht, ze. Met
de hond op haar hielen liep ze een eindje
de laan rond, af en toe een klein stukje
het bos in, maar het was zo dicht, dat ze
niet verder durfde gaan dan een meter of
dertig. Zolang ik het licht door de bomen
van de laan kan zien loop ik, maar daarna
ga ik weer terug.
De hond keek haar af en toe aan. Wat
moet je nu tegen een dier zeggen, dat doof
is en niet kan blaffen? Ze aaide hem zo
nu en dan over z'n kop en dan drukte
hij zijn neus in haar rok. Op een gegeven
ogenblik knielde ze bij hem neer en nam
zijn kop in haar armen, met haar gezicht
tegen hem aan. „Ach, mijn diertje, wat
erg, dat je niet meer kunt horen, want
dan zou ik zeggen, hoe lief ik je vind en
hoe fijn, dat je me beschermt als dat nodig
zou zijn. Want je bent intelligent genoeg
om je andere zintuigen optimaal te ge
bruiken. Fijne Beer van me, hoor!"
Het dier kwispelde met zijn staart en
gaf haar heftige likken met zijn grote,
lange tong. „Ja, ik weet wel, dat je van
me houdt. Misschien ben jij de enige in
de wereld, die echt om me geeft. Zonder
enige bijbedoelingen. Kom jongen, we gaan
weer terug. Om een kopje thee te zetten.
Met een plakje cake erbij omdat het zondag
is. En dan roken we fijn een sigaretje en
denken we: laat iedereen verder de koorts
krijgen, he? We hebben met niemand meer
iets te maken. Geen boze stiefmoeder, die
mij hier wat kan doen, omdat niemand
weet, dat ik hier neergestreken ben. En Dirk
stelt geen vragen. In dit opzicht vooral
is-ie een fijne knul."
's Avonds vroeg ze: „Mag ik morgen een
paar boeken uit die kist op de schuurzolder
halen om te lezen?"
„Natuurlijk. Waarom niet?"
„O, ik dacht, omdat je ze opgeborgen
had. Waarom eigenlijk heb je ze niet hier?
Mij dunkt ze wees naar de wand
daar kun je best een plank timmeren om
er een aantal op te zetten."
Hij keek. „Ja, daar zit wat in. De ko
mende week zal ik eens kijken, op een
avond als ik een beetje bijtijds thuis ben.
Help me er maar aan herinneren."
„Lees jij nooit meer?"
Hij begon verlegen te lachen. „Sinds ik
hier werkik had ze aanvankelijk be
neden, al die boeken en had het plan veel
te gaan lezen. Ik dacht er tijd voor te zullen
hebbenmaar sinds ik hier werk, kan
ik 's avonds niet meer lezen. Als ik tien
minuten in eén boek kijk, vallen mijn ogen
dicht. Liet zal wel komen door het werk,
dat ik hier doe."
(Wordt vervolgd).
EEN KWESTIE VAN WEERSGEVOELIGHEID
Het is reeds lang bekend, dat bijvoor
beeld mensen die ergens een litteken heb
ben, de veranderingen van het weer reeds
één of twee dagen van tevoren krijgen
aangekondigd door fijne stekende pijn in
dit littekenweefsel. Het lijkt dan alsof
er spelden in gestoken worden en het
slachtoffer zegt dan: „Mijn litteken steekt
zo. We krijgen ander weer."
Dit verschijnsel beperkt zich overigens
niet alleen tot mensen met een litteken.
Ook zij die gebroken armen of benen heb
ben gehad en patiënten die lijden aan
Ischias, kennen dit verschijnsel, evenals vele
anderen.
Is de weersverandering eenmaal een feit,
dan houden de pijnen weer op en velen
beschouwen deze weersgevoeligheid dan ook
als een bijna onfeilbare barometer. Maar
dit neemt niet weg, dat velen een derge
lijke gevoeligheid toch niet zo op prijs
stellen.
Reeds honderden jaren geleden wist men
van dit verschijnsel en het is zelfs verwerkt
in rechtspleging. Wanneer iemand een an
der, bijvoorbeeld in een gevecht e.d. wonden
toebracht waarvan men mocht verwachten
dat zij weersgevoelige littekens zouden
opleveren, achtte men het slachtoffer ern
stiger gedupeerd en naar verhouding van
de ernst was ook de straf van de delinkwent
zwaarder. Het kwam zelfs tot uiting in
een lijst van boetes.
Jarenlang heeft de wetenschap zich af
gevraagd, wat toch wel de oorzaak van dit
verschijnsel kon zijn en het is enkele jaren
geleden pas aan een team van Weense
onderzoekers, bestaande uit medici, bio
logen, natuurkundigen en meteorologen
gelukt een tip van de sluier rond dit mys
terie op te lichten.
Tien jaar lang heeft men er aan gewerkt.
Begonnen werd met het registreren van
meteorologische veranderingen, terwijl pa
rallel daarmee aantekeningen werden ge
maakt van patiënten en hun klachten.
Men heeft het gezocht in een eventuele
invloed van veranderingen in de tempe
ratuur, veranderingen in de luchtvochtig
heid, of in de luchtdruk, maar deze faktoren
bleken niet verantwoordelijk te zijn voor
de bekende verschijnselen.
Tenslotte koncentreerde men zich op de
elektriciteit in de lucht, die ook bepaalde
veranderingen ondergaat wanneer het weer
zich gaat wijzigen. Deze veranderingen spe
len zich inderdaad zo'n 24 tot 48 uur voor
de weerswijzigingen af. Vroeger meende
men, dat deze elektrische verschijnselen
zich op grote hoogte afspeelden en dus
geen invloed op het menselijk lichaam
konden hebben. Nu is gebleken, dat deze
processen zich ook op lagere niveaus vol
trekken en daarmee werd deze faktor bij
zonder interessant.
De onderzoekers hebben vastgesteld, dat
de elektrische processen in de lucht van
invloed zijn op de celwanden van weefsels.
Er ontstaat aan de oppervlakte een zekere
beïnvloeding. Bij gezond weefsel hebben
de oppervlakten van de cellen een bescher
mend laagje, waardoor de elektriciteit in
de lucht geen invloed op de celwand kan
uitoefenen. Bij ziek weefsel mankeert een
dergelijke beschermende laag en de elek
triciteit is in staat een bepaalde invloed
op de celwand uit te oefenen, waardoor
een soort kortsluiting ontstaat. Dit leidt
onder andere tot verstoring van de zuur
stofvoorziening van dit weefsel en er ont
staan pijnlijke spanningen in de spieren.
Overigens treden dergelijke verschijnselen
ook onder normale omstandigheden op,
wanneer er zich ergens in het lichaam
een ontstekingshaard bevindt. Bij ophanden
zijnde weersveranderingen hebben de elek
triciteitsveranderingen in de lucht ook in
vloed op het zieke weefsel en nemen de
pijnen e.d. toe.
De ontdekking van het hoe en waarom
van weersgevoeligheid is van groot belang,
omdat medici verwachten, dat uit deze
wetenschap ook nieuwe mogelijkheden ge
boren kunnen worden.
Kruiswoordpuzzel no. 445
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
i
14
15
17
18
19
m
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
bi
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
Horizontaal: 1. een duistere zaak - 7. pl.
in Overijssel - 13. bar - 14. meisjesnaam
15. voetbalvereniging - 16. deel van een dag
17. maanstand (afk.) - 18. deel van een week
19. stuk grond - 20. zangnoot - 22. bij
woord - 24. plaats in Duitsland - 26. vogel
29. plaats in Zuid-Holland - 31. fraai
33. afgod - 35. bevel - 36. titel - 37. en
omgekeerd (afk.) - 38. verlaagde toon - 40.
bestemming - 41. zangnoot - 42. titel - 43.
klein persoon - 45. plant - 46. hoofddeksel
48. verlaagde toon - 50. vierkante platte
steen - 52. lust - 54. ijzeroxide - 56. oever
gewas - 57. voorschrift - 59. slimme - 60.
soort - 61. steen - 63. compagnon (afk.)
65. rustplaats - 66. naar mijn mening (afk.)
67. welwillende lezer (lat. afk.) - 68. tuin
70. wagen (Eng.) - 72. bevel - 73. liefkozing
74. plaats in Brabant - 75. plaats in Zeeland.
Verticaal: 1. godsdienst - 2. woonschip
3. N.V. (Duits) - 4. land in Azië - 5. hemels
wezen - 6. zangnoot - 7. vlaktemaat (afk.)
8. nobele - 9. regel - 10. dubbelklank - 11.
strik - 12. oorsprong - 21. vogel - 23.
verlangen - 24. deel van Amerika (afk.)
25. onvruchtbaar - 27. nieuwe wereldtaal
28. jongensnaam - 30. ingetogen - 31. dof
32. deel van het hoofd - 34. eetgerei - 36.
zuivelprodukt - 39. van het heilige roomse
rijk (afk.) - 40. Europeaan - 43. provincie
44. steen - 45. lidwoord - 47. speelgoed
48. boom - 49. zeker - 51. dwaas - 52.
telwoord - 53. deel van de hals - 55.
lidwoord - 57. communicatiemiddel - 58.
muziekterm - 60. ontvangstbewijs - 62. oos
terse titel - 64. schaap - 67. hevig - 69.
munt - 71. rijksgrens (afk.) - 72. sociaal
democraat (afk.) - 73. uitroep.
Horizontaal: 1. klomp - 5. aan - 7. poets
11. stoer - 13. egaal - 15. rel - 17. pleiter
19. ski - 21. anode - 23. net - 24. kaart
26. no - 27. baron - 29. as - 30. r.r.
32. ja - 33. Ed - 34 ha - 35. emoe - 37.
s.l. - 39. sr - 40. tolk - 42. Brest - 43.
ivoor - 44. twijg - 46. is - 47. p.e. - 48.
Edda - 50. An - 51. N.S. - 53. uk - 54. Ee
55. et - 57. thans - 61. l.s. - 63. gezin
66. ore - 67. salet - 69. ara - 70. element
73. era - 74. niets - 76. Maarn - 78. dadel
79. t.a.t. - 80. paard.
OO. 444
Verticaal: 1. koran - 2. Oslo - 3. m.t.
4. pope - 5. arena - 6. netto - 7. park
8. o.a. - 9. Elsa - 10. spits - 12. el - 14. ge
16. enorm - 18. Iers - 20.- kraal - 22. dl
25. af - 27. bassist - 28. nerveus - 31.
robijn - 34. horde - 35. ent - 36. erg
38. l.t.s. - 39. sip - 40. toe - 41. K.M.A.
45. water - 49. deler - 52. Harm - 55.
egard - 56. r.i. - 58. hoest - 59. neemt
60. Aa - 62. stand - 64. zand - 65. Neel
67. stap - 68. Lena - 71. It - 72. na
75. i.e. - 77. ra.
GANZEPOORTSTRAAT 21 - TEL. 16535 - GflES
j