NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
GD
DE KLUIZENAAR
De strijd van de planten
PlouTter beeft DË schoenen
Zeeland
Magazine?
No. 3664
Donderdag 10 juli 1975
78e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882
Abonnementsprijs 14,— per jaar. Franco per post f 22,50 per jaar. Advertenties 25 cent per nun. ewk BTW.
Voor £outen in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele ver antwoordglij}th<eid dingen.
FEUILLETON
doer Gerrit Franssen
Ineens ging de deur open. Met een
zwaai. Ze kon hem niet zien, maar aan
het geluid hoorde ze, dat hij met kracht
opengedrukt werd. Er naderde iemand het
bed
Dus toch die man, dacht ze verslagen.
Ik ben helemaal verloren, als hij me aan
raakt, want ik begin niets tegen hem. Ik
dacht nog wel, dat hij te vertrouwen was.
Maar toch zal ik me verzetten, al moet ik
me doodvechten!
Ze voelde beweging op het bed. Blik
semsnel trok ze haar voeten op en maakte
met haar armen afwerende bewegingen.
„Nee, dat nietprevelde ze, want er
kwam nauwelijks nog geluid uit haar mond.
Iemand sprong helemaal op het bed. Ze
stikte bijna van wilde angst om hetgeen
ze in gedachten al i zag aankomen. Maar
ineens voelde ze een lange tong over haar
gezicht. En gelijk wist ze het: 't is de
hond
Als ze al eens een zucht geslaakt had,
dit was ongetwijfeld de diepste, ooit geuit.
En hij kwam üit het binnenste van haar
leven. God, het is de hond, dat gele kalf.
Die is de trap op geslopen en zag kans
de deur open te maken. Nu ligt hij bij me
op bed en likt me. Ja, ja, het is goed;
brave hond ben je, heel erg braaf. Maar
zo is het mooi genoeg.
Of de hond het verstond, wist ze niet,
maar na een laatste lik ging hij aan het
voeteneind liggen, krulde zich in en lag
stil. Met haar eigen voeten zocht ze ruimte
en vond een klein gedeelte, dat daar nog
vrij gebleven was. Met de hond bij zich
voelde ze zich opeens weer gerustgesteld.
Maar het duurde wel een hele poos, voor
ze zich had hersteld van de panische schrik.
Hoe lang ze geslapen had, wist ze niet,
maar toen ze wakker werd, was het alweer
licht. De hond lag niet langer aan het
voeteneind. Die was weggegaan zonder dat
ze het had bemerkt. Ze boog zich naar
het tafeltje, want na de schrik met de hond
had ze haar polshorloge afgedaan. Ze keek
er op, maar het uurwerk wees half drie:
het stond stil. Ze had geen idee, hoe
laat het eigenlijk was. Ze luisterde, maar
beneden hoorde ze nog niets. Zou ik naar
beneden kunnen gaan, vroeg ze zichzelf
af, want ik moet naar de w.c. Door de
emoties van gisteren heb ik het helemaal
vergeten. Maar nu
Ze wipte uit bed en begon haar jurk
aan te trekken, gelijk proberend in haar
schoenen te schuiven, maar dat viel niet
mee. Tot haar schrik bemerkte ze, dat ze
dikke voeten had gekregen. Zeker van de
lange, ongewone wandeling, waarvoor deze
schoenen ten enemale ongeschikt zijn. Toch
maar proberen of ik er in kan komen,
want ik moet naar beneden.
Ze was halverwege de trap, toen de man
opeens te voorschijn kwam. Hij was op
blote voeten, enkel gekleed in een lange,
vuile broek. Zijn bovenlichaam was bloot.
Beat a reed* geabonneerd op
een twee-maandelijks tijd
schrift met actualiteiten,
cultuur, evenementen, his
torie en recreatie.
Hat geheel in 4-kleurea
esBslag en alle artikelen
voorzien van nog nimn
gepubliceerde foto's.
Slechts 13,per jaar.
Vraag
i gratis proefnum-
POSTBUS 1,
WISSENKERKE
Waarschijnlijk kwam hij van buiten, want
hij had een handdoek in zijn hand en was
bezig zich verder af te drogen.
„Ik moet naar de w.c.," zei ze verdui
delijkend. „Sorrymijn horloge is stil
blijven staan."
Voor het eerst zag ze hem lachen; mis
schien drie of vier sekonden. Hij wees
naar de buitendeur. „Linksom," legde hij
uit. „Naast de schuur staat een huisje."
Terwijl ze verder naar omlaag liep en
naar de deur, voelde ze zijn blikken weer
op zich. In de deuropening keek ze even
om en zag een spottende blik op zijn gezicht,
terwijl hij zich nog steeds aan het afdrogen
was.
Buiten was het fris. Ze huiverde in haar
niet al te dikke jurk. Het korte jasje, dat
ze had gedragen, hing beneden over een
stoel wist ze. Omdat het zo warm werd
in de kamer, had ze het tijdens de maaltijd
uitgetrokken.
Om de hoek zag ze een schuur en een
moestuin, die al enkele gewassen liet zien,
welke uit de grond kwamen. Een klein
huisje, zoals ze die wel eens op plaatjes
in boeken bij oma had gezien, stond over
een soort slootje. Ze liep er binnen en
deed de haak op de deur. Het rook er vies.
Overal op de grond lag opgedroogde mod
der. Werd nooit schoongemaakt, begreep
ze. Leefde die man hier helemaal alleen?
Het zal wel, want een vrouw had ze niet
gezien. Eten koken, koffie zettendie
man deed alles zelf.
Teruglopend keek ze rond. Op enige af
stand zag ze sparrebomen en jong groen
ertussen. In de bomen, floten vogels. De
zon was al enige tijd op en was zijn
loopbaan begonnen aan een voorlopig smet
teloos blauwe hemel. Het zou opnieuw
weer warm worden, begreep ze. Maar nu
had ze het nog koud. Met haar armen
om de schouders keerde ze terug in huis.
De man had intussen een boezeroen aan
getrokken en was bezig de vaat van de
vorige avond te wassen. Ze keek rond naar
een afdroogdoek. De man begreep, waar
ze naar zocht en liep naar de kast, bukte
zich en nam er een schone doek uit, die
hij haar voorhield. Ze nam de doek en
begon af te drogen. Zwijgend. Zoals hij
zwijgend verder ging met de afwas. Op het
brandende fornuis stond alweer de koffie
kan.
Toen de man klaar was met de afwas,
ging hij met een doek naar de tafel en
veegde die af. De vrouw ,keek hem na.
De vloer was vuil, bezaaid met allerlei
etensresten en ander afval. Er tussendoor
zag ze nog restanten wit zand, maar hot
was vast een tijd geleden, dat het was
gestrooid.
Wat later, toen ze zaten te eten hij
had een oud bruinbrood en een stukje rog
gebrood op de tafel gezet en er was boter,
spek en kaas maakte hij af en toe wat
eten klaar voor de hond en gooide het
hem toe. Van onder zijn oogleden keek
hij af en toe naar de vrouw, die zat te
eten en van haar koffie dronk. Maar het
spek raakte ze niet aan. Brood met kaas
vond ze voldoende.
„Was u gisteren verdwaald?" vroeg hij.
Schouderophalend antwoordde ze: „Niet
bepaald. Het doet er niet toe. Ik zal u
betalen."
„Vraag ik geld?" Hij keek haar verstoord
aan. „Dat heb ik niet nodig."
Na het eten pakte ze borden en messen
en bracht het naar de plank bij de pomp.
Hij keek haar na en vroeg: „Wat hebt
u aan uw voeten, dat u zo-moeilijk loopt?
Blaren?"
Ze kwam terug en ging weer zitten. Uit
haar tas haalde ze een sigaret en stak
die op. „Dikke voeten. Ik heb gisteren
ongewoon lang gelopen. Deze schoenen
zijn er niet voor geschikt."
Hij maakte een uitnodigend gebaar. „Laat
me die voeten eens zien," zei hij.
Ze protesteerde. „Waarom? Gaat wel
weer over."
„Laat zien." Het klonk op een dusdanige
toon, dat ze niet langer durfde tegenstreven.
Ze liep om de tafel heen en stak een voet
uit. Hij voelde er even aan, maar schudde
't hoofd. „Trek die dingen eens uit," beval
hij.
„Datdat is helemaal niet nodig,"
zei ze en voelde zich rood worden. Gelijk
tijdig trok ze haar voet terug. De man
wees naar de deur, die naar een ander
vertrek leidde en zei: „Als u zich voor mij
geneert, trekt u ze daar maar uit. Ver
waarloos nooit uw voeten, want ze moeten
uw lichaam dragen."
Er was iets in zijn stem, dat dwingend
klonk. Schoorvoetend liep ze naar het
vertrek en ging er binnen, de deur achter
zich sluitend. Ze keek er rond. Er stond
een groot ledikant met onwoeld- beddegoed.
Er waren een paar stoelen; overal lagen
kledingstukken. Het stonk in de kamer naar
zweet en andere luchtjes, die ze niet kon
definiëren, maar alle penetrant warén. Ze
blies van zich af en ging op de rand van
het bed zitten, waarna ze haar panty uit
trok. Terwijl ze hiermee bezig was, trok
ze er een ladder in. „Ook dat nog," mop
perde ze zacht. „En ik heb niks anders
"bij me
Een paar minuten later keerde ze terug
naar de kamer. Hij wenkte. „Kom ééns
hierik zal u vast niet aanranden,
als u daar soms bang voor bent. Zo, laat
nu nog eens uw voeten zien."
Terwijl hij bij haar knielde, trok ze
haar rok samen. Maar de man had enkel
aandacht voor de beide voeten, die hij één
voor één in zijn harde handen nam en
bevoelde. Toen kwam hij overeind, knik
kend. „Ga zitten," beval hij. „Ik maak
een voetbad voor u klaar. Zo kunt u niet
weg; u liep geen kilometer."
Ze gehoorzaamde. Het duurde even tot
de man terugkwam met een grote bak
water. Ze stak er haar voeten in. Het water
was lauw en deed weldadig aan. „Blijf zo
een kwartiertje zitten,", gebood hij. „Ik
heb er wat in gedaan; u zult merken,
dat het helpt."
De vrouw voelde na enige tijd haar voe
ten tintelen. Niet van de kou. Het bloed
ging sneller stromen. Het voelde prettig
aan en de moeheid in haar voeten verdween.
De man was intussen naar buiten gegaan,
gevolgd door de grote hond. Ze dacht: wat
heeft die man in het water gedaan, dat
zo snel helpt? Wat is dat voor een wonder
middel? Ik geloof inderdaad, dat mijn voe
ten niet meer zo dik zijn.
Nu het daglicht volop in het vertrek
scheen, had ze meer gelegenheid alles te
bekijken. Maar veel moois was het niet.
De muren waren grauw berookt. Er had
eens behang op gezeten, maar niemand zou
meer kunnen zeggen welke kleur het oor
spronkelijk had. Hier en daar waren er
flarden afgescheurd. Enkel waar de beide
geweren tegen de wand hingen was een
kleed. Het was ook niet bepaald meer
schoon, maar ze kon duidelijk de tekening
zien, die er in verweven was: een man,
die een jachthoorn blies met naast zich
een omhoog springende hond. Soort jacht
tafereel.
Behalve deze beide geweren hing er ner
gens iets aan de wanden, behoudens bij
de pomp een spiegeltje.
(Wordt vervolgd).
OM HET NAAKTE BESTAAN
EEN VORM VAN CHEMISCHE OORLOGVOERING
Het is algemeen bekend, dat mensen en
dieren in de strijd om het bestaan even
tueel vechten op leven en dood, maar wan
neer men dat van planten zegt, dan lacht
men, want planten vechten toch niet met
elkaar.
Neen, niet op de manier die wij kennen,
een waarbij men elkaar met veel tumult
te lijf gaat, maar planten doen dat Jieel
anders en we kunnen dat zien, wanneer
we de moeite nemen in ons eigen tuintje
eens goed op te letten.
Een duidelijk voorbeeld is wel de enorme
woudreus in het oerwoud, die plotseling
wordt geveld door de overwoekering van
parasitaire plantensoorten, die hem zo van
zijn levenssappen beroven, dat de boom
niet meer in staat is zich krachtig en ge
zond te houden. Hij verzwakt en gaat
tenslotte met een oorverdovend gekraak
ten onder en de kleine parasieten leven
vrolijk voort op zijn resten.
Op zijn beurt had deze boom tijdens
zijn leven het leven van andere planten
onmogelijk gemaakt, doordat hij het groot
ste deel van sappen en voedingsstoffen in
de naaste omgeving tot zich trok, terwijl
zijn bladerkroon de meeste kleinere planten
het zonlicht ontnam, waardoor ze weg
kwijnden. En na zijn val ontstaat er op
dat plekje een nieuwe wedloop om voe
dingsstoffen en zonlicht en weer zal er
één triomferen, die later weer zal vallen
onder zijn vele kleine belagers. In ons tuin
tje zien we iets soortgelijks, waar het
onkruid onze gecultiveerde planten het
leven onmogelijk zou maken, wanneer wij
er geen stokje voor steken en het onkruid
verwijderen.
Veel planten zijn in de strijd om het
bestaan uitgerust met machtige wapens en
die vinden we dikwijls vooral bij de klein
tjes. Op de een of andere wijze scheiden
zij stoffen af, die de bodem tot op zekere
afstand giftig maken, waardoor andere
plantensoorten er niet tot ontplooiing kun
nen komen.
Dit vinden we bijvoorbeeld bij enkele
schimmelsoorten, die giftige bestanddelen
in de bodem brengen, waardoor het leven
voor andere organismen onmogelijk wordt.
Wij kennen deze stoffen als antibiotica,
zoals er zijn: penicilline, streptomycine,
aureomycine, enzovoort.
Het zijn overigens niet slechts de plan
ten van lager orde, die zich van chemische
strijdmiddelen bedienen om te kunnen be
staan. Ook in hogere kringen treft men
zulke planten aan. Zo bleek onder andere,
dat distels eveneens de voedingsbodem ver
giftigen met speciale stoffen, die funest zijn
voor de groei van bepaalde planten en
bomen.
Absinth of Alsem heeft namelijk ook
die eigenschap. Op een afstand van onge
veer een meter ontwikkelen andere planten
soorten zich zeer slecht of sterven. Onder
zoekers ontdekten hoe een en ander in
zijn werk gaat. In de klierharen op de
bladeren van de plant bevindt zich een
stof absinthine genaamd. Bij elke regenval
komt een hoeveelheid van deze stof op
de grond terecht in verdunde toestand
en trekt in de bodem. Het is giftig voor
verschillende planten.
In dorre woestijnachtige gebieden zien
we soms een heel merkwaardig verschijn
sel. Daar vindt men planten die giftige
stoffen in de bodem brengen, die werken
op hun eigen soort. Er zijn daar namelijk
zo weinig sappen en voedsel in de bodem,
dat de moederplant die stoffen zelf drin
gend nodig heeft om te blijven bestaan.
In de naaste omgeving mag dus zelfs geen
eigen zaadje van haar tot ontwikkeling
kom,en, want anders zou de moeder het
slachtoffer worden van haar eigen kinderen.
Die eigen kinderen zouden ook weer te
dicht op elkaar staan in dit dorre on
vruchtbare woestijnland en ze zouden al
len sterven. Moeder blijft op die manier
bestaan en slechts de kinderen die op
grote afstand aarden, hebben kans om
tot ontwikkeling te komen.
Het is in de natuur wel prachtig geregeld.
ma. 434
Horizontaal: 1. niet vochtig - 6. werpstrik
11. plaats in Gelderland - 12. deel van
een boom - 14. staatsbedrijf (afk.) - 16.
vleesgerecht - 18. dagblad - 19. kledingstuk
21. inhoudsmaat - 23. tijdperk - 24. dwingen
25. en omgekeerd (afk.) - 26. levenslucht
27.' plant - 28. bijwoord - 30. berg - 33.
richting - 36. vaarwater - 39. plaats in
Amerika - 40. maanstand (afk.) - 41. lid
woord - 42. verrichting - 43. Indon. eiland
46. effen - 49. Eng. titel - 52. in persoon
(afk.) - 54. mestvocht - 55. gedroogd gras
57. onmeetbaar getal - 58. voorzetsel - 60.
nieuwe wereldtaal - 62. ziekte - 64. schrijf
behoefte - 65. schoonmaakgerei - 66. voor
zetsel - 67.' water in Utrecht - 69. gesloten
70. boom - 71. toegang - 72. bende.
Verticaal: 2. hennepbraak - 3. muziekdrama
4. dubbelklank - 5. voldoende gekookt - 7.
waterhoogte (afk.) - 8. plaats in Gelderland
9. bevel - 10. plaats in Drente - 12. deel-
teken - 13. jongen - 15. plaats in Italië
17. transportonderneming (afk.) - 20. mandje
22. azijn - 24. rekening - 29. vaartuig
31. de lezer heil (Lat. afk.) - 32. tap - 33.
koeienmaag - 34. kloosterzuster - 35.
groente - 36. weidedieren - 37. gravin van
Holland - 38. hoeveelheid - 44. verpak
kingsmiddel - 45. onmeetbaar getal - 47.
grap - 48. buigzaam - 49. precies - 50.
rivier in Frankrijk - 51. driekroon - 53.
kookgerei - 54. blaam - 56. elk - 57. voor
59. plaats in Duitsland - 61. levenloos
63. gewicht - 68. zangnoot - 70. zangnoot.
Oplossing kruiswoordpuzzel ao. 433
Horizontaal: 1. al - 3. pekel - 8. uk - 10.
mos - 12. parodie '- 14. nut - 15. schaker
16. dinar - 17. nap - 19. vos - 21. nis
23. urk - 25. nor - 26. tav - 28. aam
29. das - 31. oo - 32. Ierland - 34. vent
35. order - 37. Eli - 38. lente - 39. raap
40. pressie - 42. er - 43. dag - 44. bok
45. tap - 46. pee - 47. wol - 48. rei
50. gil - 52. nek - 55. adder - 57. dienaar
60. ale - 61. ratelen - 63. set - 65. pk
66. strot - 67. id.
Verticaal: 1. am - 2. los - 3. pak - 4. eren
5. koran - 6. ed - 7. lid - 8. uur - 9. kt
11. schor - 12. -pas - 13. eik - 14. Naarden
18. pianist - 19. vooraan - 20. dar - 22.
sad - 24. kanteel - 25. noord - 26. ter
27. vlerken - 30. stere - 31. iep - 33. ale
34. vee - 36. dagorde - 38. lip - 40. por
41. sas - 46.pinas - 49. ieder - 51. ver
53. kilo - 54. Inn - 55. alk - 56. ras
58. eet - 59. rei - 60. ap - 62. tt - 64. td.
GANZEPOORTSTRAAT 21 - TEL. 1 65 35 - GOES
