NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
WL~m
PRINS BERNHARD 64
DE KLUIZENAAR
Rabobank G3
Br n r
I l!M
r—jct
tfjB
-«pr
51 TBr li
5r~
Plouvier heeft DE schoenen
No. 3662
Donderdag 26 juni 1975
78e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882
Abonnementsprijs ƒ14,per jaar. Franco per post ƒ12,50 per jaar. Advertenties 25 cent per mm, expf, BXW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
Zondag 29 juni wordt Prins Bernhard 64 jaar.
De feestelijkheden die bij zo'n dag behoren zullen ongetwijfeld in 't niet vallen
door het huwelijk van zijn jongste dochter prinses Christina, dat de dag
daarvoor in Utrecht zal worden gesloten.
Van de prins is bekend dat hij voor zijn vier dochters altijd een uitstekend
vader is geweest en hen bij alle voor- en tegenspoed terzijde heeft gestaan.
Hij is er ook altijd 'n voorstander van geweest dat zijn dochters de man van
hun hart zouden krijgen. Toen in het verleden daarover weieens moeilijkheden
waren, heeft de prins zich volledig ingezet om de Nederlanders zo spoedig
mogelijk ervan te overtuigen dat de betrokken dochter een goede keuze had
gemaakt.
Het zal zowel Hare Majesteit als de Prins veel goed doen, dat nu ook het
kind waarmee zij toch vele tegenslagen te verwerken kregen een levensgezel
gevonden heeft. Wanneer we het stralende paar bezien dan ontdekken we dat
prinses Christina aan de zijde van de bescheiden Jorge Guillermo opbloeit
tot een charmante jonge vrouw.
Wij wensen prins Bernhard, temidden van zijn steeds groter wordende familie
en waarvan alle leden aanwezig zullen zijn, een zeer goede verjaardag toe.
FEUILLETON
door Gerrit Fransseu
De bosgrond was hier rul, de stevige
voetstappen van de man zo goed als smo
rend. Met haar schoenen, die helemaal niet
op een wandeling in deze zachte grond
berekend waren, zakte ze soms diep weg.
Nu voelde ze opeens, dat ze moe was. Hoe
lang had ze vandaag al gelopen? Ze wist
het niet meer, maar het leek nu uren.
In het bos was de schemering al merk
baar; het werd steeds grijzer om haar heen.
Nu begreep ze hoe goed de raad van de
man was, om niet alleen hier achter te
blijven. In dit enge bos in het donker,
zonder te weten waar een uitgang was naar
de bewoonde wereld, zag ze nu als een
nachtmerrie.
Het scheen haat toe veel langer dan een
kwartier geduurd te hebben, toen ze een
open plek bereikte. Een soort laan. Aan
de kant stond een klein huis met laag dak.
De man liep er recht op toe en pas toen
hij de deur genaderd was, keek hij om.
Hun blikken ontmoetten elkaar voor het
eerst wederzijds onderzoekend. Maar de
vrouw zag geen flikkering in zijn overigens
koele, grijze ogen. Nog altijd had de vrouw
met geen woord tot hem gesproken. De
man maakte de deur open, een gebaar ma
kend. „Ga vast naar binnen; ik moet nog
melken," legde hij uit.
Zonder af te wachten of ze zijn raad
zou opvolgen, liep de man om het huis
heen. Ze hoorde zijn voetstappen wegster
ven. Even later was het helemaal stil. Be
sluiteloos bleef ze nog even staan en keek
naar de deuropening. Ze probeerde, of ze
iets kon zien, maar het was in het huis
zo goed als duister, omdat er maar twee
kleine ramen waren, waardoor het snel
afnemende schemerlicht nog kon doordrin
gen.
Terwijl ze met zichzelf dubde wat te
doen, kwam uit het huisje een hond, lang
zaam stappend. De vrouw op enkele meters
afstand van de entree, verstrakte. Het dier
was vrij groot, geel gevlekt en zijn lichaam
rustte op vier brede poten. Hij kwam voor
zichtig naar de vrouw toe, zijn blik op
haar gezicht gericht. Ze was bang voor
honden, al van jongsaf. Ze vond ze vaak
wel lief, maar durfde ze nooit aan te raken
uit angst gebeten te worden. Daarom bleef
ze nu bewegingloos staan. Niet zozeer van
schrik, dan wel in een zekere vorm van
gelatenheid.
De hond was de vrouw nu genaderd en
begon aan haar te snuffelen, rustig en sys
tematisch, geleidelijk aan om haar heen
lopend, af en toe zijn blik omhoog richtend
naar haar gezicht. Maar ze reageerde op
geen enkele wijze, nog altijd niet wetend,
wat de hond zou kunnen doen. Het dier
snoof nog een paar keer nadrukkelijk alsof
hij daarmee wilde zeggen; niet veel soeps,
draaide haar zijn grote rug toe en liep kalm
om het huis heen, uit het oog verdwijnend.
De vrouw slaakte een zucht van opluch
ting. Nieuwsgierig geworden liep ze nu
door naar de deuropening. Ze moest bukken
om haar hoofd niet te stoten, want de
opening was laag.
In het vertrek, waar ze terecht kwam,
was het nu bijna donker. Ze zocht aan de
wand naar een lichtknopje, maar vond het
niet. Pas toen haar ogen enigszins aan het
duister gewend waren, ontwaarde ze boven
de tafel een hanglamp. Uit haar tas diepte
ze een aansteker, knipte die open, zodat ze
iets kon zien en zag op een kastje een
kaars in een blaker. Erheen lopend ontstak
ze de kaars en zette de blaker op tafel.
In de hoek bij een der ramen kon ze nu
vaagjes een leunstoel zien. Een ouderwetse,
wellicht van riet, dacht ze, net als oma
indertijd had. Verder zag ze bij de tafel
nog een tweetal houten stoelen. Ze besloot
od een dezer stoelen te gaan zitten, in af-
wachtig van de terugkeer van de man.
Na enige minuten kwam de hond weer
binnen, liep nog eens naar de vrouw en
begon opnieuw aan haar te snuffelen, maar
daar had hij al gauw genoeg van. Tenslotte
legde hij zijn kop op haar knieën en keek
de vrouw aan. Ze kon het niet zien, maar
voelde zijn ogen op haar gericht. Schuchter
leede ze haar hand op zijn kop en begon
te aaien. De hond ging nu op zijn achterste
zitten, maar verroerde nauwelijks zijn kop.
Ze bleef hem aaien.
De kaars verspreidde een spookachtig
licht; er kwam iets wind door de deur
opening, zodat de vlam enigszins wapperde.
Haar ogen waren nu ingesteld op de don
kerte rond het kaarslicht. Ze nam de si
tuatie in het vertrek op: er was een hoge
schouw, waarschijnlijk met een open haard,
dacht ze. Ergens aan de wand hingen twee
geweren. In een hoek, niet ver van de deur,
zag ze een fornuis; er naast een grote,
houten bak. Ze kende zoiets, want in een
antiekzaak had ze er indertijd een ontdekt;
vroeger werden ze gebruikt voor hout en
andere brandbare stoffen in te bewaren.
Maar hier was de bak dus als zodanig nog
in gebruik, begreep ze. De lamp boven de
tafel bekeek ze nu ook wat aandachtiger en
zag, dat het een olielamp was. Elektriciteit
was hier dus niet en evenmin gas. Vandaar
de primitieve verlichtingsmiddelen.
De hond richtte zijn kop naar de deur
en luisterde. Even later hoorde ze de man
aankomen en naar binnen stappen. Hij keek
naar de vrouw en de hond. Een emmer, die
hij droeg naast zich neerzettend, sloot hij
de deur en liep naar de tafel. Hij nam het
glas uit de hanglamp, .ontstak een lucifer
en deed de lamp aan. Het glas er weer op
plaatsend, stelde hij de pit bij, zodat een
gelijkmatig schijnsel het ver.trek beter ver
lichtte.
De vrouw keek nog eens rond. Er lag niets
op de vloer, enkel wat wit zand. In de open
haard resten van verbrand hout. Ze zag
de man naar het fornuis gaan. Onder een
pomp, die ze nog niet had* gezien, omdat
hij in het donkerste hoekje van het vertrek
was, vulde de man een keteltje, dat hij
op het fornuis plaatste. Daarna opende hij
het deurtje en sprokkelde wat takjes onder
de kookplaat, die hij aanstak. Ze rook geur
van dennen, toen het vuur begon te bran
den. Uit de bak pakte de man een turf,
brak die in stukken en legde de brokken
op het vuur, waarna hij het deurtje weer
sloot. De hond was intussen bij het fornuis
gaan liggen. Het dier keek naar de man
en volgde al zijn bewegingen. Uit de emmer,
waarmee de man binnengekomen was.
schepte hij melk en deed die in een pannetje,
dat hij ook op het fornuis plaatste. Daarna
liep hij naar een deur en opende die. Ze
hoorde hem traptreden lopen en begreep,
dat het een kelder was. Even later kwam
hij terug in het vertrek met een bak aard
appelen. En passant ook een emmer pak
kend, liep hij met dit alles naar de tafel,
zette de bak met aardappelen voor haar
op tafel en de emmer naast haar voeten
op de-grond. Een mes uit zijn zak halend,
knipte hij open en legde dat op de aard
appelen. „Als u ze schilt, ga ik me wassen;
des te vlugger is het eten klaar."
Zonder antwoord af te wachten, liep hij
weer naar buiten. De vrouw keek naar de
houten met vuilbruine aardappelen, grote
en kleine. Het mes had een groot heft en
het lemmet glom. Blijkbaar werd het da
gelijks vele malen gebruikt. In de emmer
was een bodempje water.
Ze zag nauwelijks het komische van de
situatie in, maar dacht: als ik mee wil eten,
zal ik er ook wat voor moeten doen. Daarom
begon ze te schillen. Het is jaren geleden,
dacht ze, dat ik dit voor het laatst heb
gedaan. Misschien wel tien, twaalf jaar; ik
weet het niet. En met een groot zakmes heb
ik ze nog nooit geschild.
Ze was nog bezig, toen de man terug
keerde in het vertrek. Zijn bovenlichaam
was nu bloot. Ze zag zijn brede, begroeide
borst en zijn zware, gespierde armen, waar
van een deel bruin verbrand was. De man
lette niet op haar, maar liep door naar
een ander vertrek. Even later kwam hij
terug en had een schoon boezeroen aan.
Nog altijd scheen de aanwezigheid van de
vrouw hem nauwelijks te interesseren. Van
de zoldering pakte hij een ham en wilde
er een stuk afsnijden, maar realiseerde zich,
dat hij zijn mes niet bij zich had. Maar
tegen de wand stond een kapmes. Zonder
veel plichtplegingen sloeg hij hiermee een
stuk van de ham af, hakte dat nog in enkele
■WfMjW
kleinere stukjes en deed die in een pan,
die hij uit de kast haalde. De rest van de
ham ging terug naar de zoldering. De man
vulde de vuurhaard bij, ditmaal met grotere
stukken hout, pookte even in he.t vuur en
sloot opnieuw de deur. Het water in de
ketel begon te zingen.
Nu keek hij naar de vrouw, die nog
altijd zat te schillen. Hij liep naar de tafel
en keek in de emmer en toen in de bak.
Ev§n rommelde hij er met zijn hand in.
„Genoeg," besliste hij op korte toon en
voegde er aan toe: „Eet u veel?"
Ze haalde haar schouders op. Ik heb wel
honger, dacht ze. Ik kan me niets eens
herinneren hoe Iaat ik vandaag voor het
laatst heb gegeten. „Gewoon," antwoordde
ze. Het was de tweede keer, dat hij haar
stem hoorde. Ze klonk vlak en toonloos.
Als van iemand, die nergens meer interesse
voor heeft.
(Wordt vervolgd).
GESLAAGD
Gerda Bouwense uit ICortgene is geslaagd
als HAVO-leerlinge van de Scholengemeen
schap De Driester te Gouda.
Kruiswoordpuzzel no. 432
1 2 3 U r-
9 BB™-""! P i
22 23 2«
5 S 17 |8
12 Uii
[25 26 27
mr m
32 34
37TM38
«5 46
56 57 |ggp j™0
61
U
|47 48 49
I 59 |ggl60 I
62
Horizontaal: 1. bij elkaar behorend, stel
5. wanorde - 9. kledingstuk - 10. als eerder
(afk.) - 12. uitroep - 13. in dat geval - 14.
spil - 15. bijb. naam - 17. sappig - 18.
dus (Eng.) - 20. teken - 22. het aanhoudend
dringen - 25. onbep. voornaamwoord - 28.
deel van de voet - 29. geheel van bouw
landen bij een dorp - 30. strafwerktuig - 31.
lengtemaat - 33. jongensnaam - 35. plaats
in Drente - 38. vorm van gooien - 41. lol
42. nakomelingschap - 43. vogel - 45. titel
47. huidaandoening '- 50. herkauwer - 51.
jongensnaam - 53. meisjesnaam - 54. voer
tuig - 55. zuster (afk.) - 56. elektr. geladen
deeltje - 58. Fr. voegwoord - 59. voegwoord
60. waterdier - 61. snuit - 62. wijze.
Verticaal: 1. gaarne - 2. rijdier - 3. in orde
(afk.) - 4. voorbijganger - 5. regerings- of
bestuurslichaam - 6. de somma van (afk.)
7. Franse ondergrondse strijdkrachten (afk.)
8. kwaadaardig - 11. land in Europa - 12.
roofvis - 16. tijdelijke rijzing van het zee
water - 17. kreupele - 19. levenslucht - 21.
inwendig orgaan - 23. Fr. voegwoord - 24.
maaksel - 26. titel - 27. Nederduits (afk.)
32. een zekere - 34. ongedierte - 35. soort
palm - 36. soort steur - 37. schikgodin
38. steenresten - 39. rondom - 40. nako
meling - 41. per dozijn (afk.) - 44. N.V.
(Fr.) - 45. eens - 46. droogoven - 48. dunne
49. graansoort - 52. Spaanse titel - 55.
lust - 57. windrichting (afk.) - 60. familielid.
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 431
Horizontaal: 1. Geneve - 5. rimpel - 9. dr
10. rebus - 12. op - 14. OAS - 16. mirakel
17. ega - 18. Esla - 20. Oder - 21. aarde
24. reine - 26. ag - 28. na - 29. NS - 30. ka
31. kaf - 33. tel - 35. bod - 37. lot - 38.
renet - 39. Eifel - 40. bel - 41. LSK - 43.
dra - 44. gom - 46. on - 47. de - 48. nt
50. me - 51. tonen - 53. kraam - 56. ruin
59. leve - 61. Inn - 62. smaragd - 65. Epe
66. ni - 68. enige - 70. rr - 71. eiland
72. albino.
Verticaal: 1. gras - 2. nu - 3. vrind - 4. eer
5. ruk - 6. Isere - 7. po - 8. loge - 9. doerak
11. bas - 13. paraat - 15. sla - 17. Ede
19. aan - 20. ons - 22. ratelen - 23. eel
24. rib - 25. Indiana - 27. garen - 30. kolom
32. fel - 34. ets - 36. oer - 37. leg - 40.
boerin - 42. kin - 43. dok - 45. meneer
47. don - 49. tal - 51. tin - 52. Emmen
54. regel - 55. mee - 57. unie - 58. sri
60. VPRO - 63. and - 64. aga - 67. nl
69. pi.
GANZEPOORTSTRAAT 21 - TEL. 1 65 35 - GOES
