NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD I F1 Het wederzijdse wantrouwen Plonvier heeft DE schoenen Zeeland Magazine? No. 8641 Donderdag 30"januari 1975 78e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882 Abonnementsprijs 14,— per jaar. Franco per post 22,50 per jaar. Advertenties 25 cent per mm, excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. I Op vrijdag 31 januari zal onze kroonprinses, h.k.h. prinses Beatrix, haar 37ste verjaardag vieren. Wij wensen haar toe, dat zij temidden van haar uitbundig opgroeiende peuters een zeer sfeervolle dag zal beleven. FEUILLETON Wil van der Ven ging rechtop zitten, haar rok naar beneden trekkend en aan het haar voelend. Ze begon haar kapsel wat bij te werken. „Er is jou niets kwalijk te nemen. Als iemand schuld heeft, ben ik het. Maar er is niets ongepast voorge vallen. Die paar zoenenWat zegt dat? Maak jij je alsjeblieft geen zorgen, want ik zal je vast niet pogen te verleiden. Daar zou ik een nare nasmaak van over houden morgenochtend. En jij zou misschien Bent u reeds geabonneerd op een twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4-kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 13,per jaar. Vraag een gratis proefnum mer aan: POSTBUS 1, WISSENKERKE door Gré de Boer je vrouw niet meer eerlijk in de ogen durven zien. Dat mag ik je niet aan doen. Ik zou het mezelf wellicht de rest van mijn leven verwijten." Plotseling was het stil in het lage ver trek. De plaat was afgedraaid. Wil kwam overeind en liep halverwege naar het toe stel. Maar ze zag de cognacfles en keerde op haar schreden terug. Met de fles in haar hand zei ze: „Als je van me aan neemt, dat ook dit geen poging is je omver te krijgen, wil je er dan nog één?" Hij knikte, langzaam weer zichzelf mees ter wordend. „Ééntje dan. Ik denk, dat ik het nu wel nodig heb." Ze legde enige ogenblikken haar hand op zijn arm. „Sorry, Frans. Ik liet me gaan. En ik had me nog wel zo voorgenomen..." Maar wat ze zich had voorgenomen, hoefde ze niet uiteen te zetten. De man begreep haar. Zelf dronk ze niet meer. Ze borg de drankfles in de bar en knikte. „Ik maak een hartig hapje voor ons klaar. Dat smaakt wel bij een borrel. Zoek jij eens een leuk stuk muziek. Ik ken je smaak niet, maar er zit van alles tussen." Tegen elven liepen ze naar de deur van het kamertje, waar hij de nacht zou door brengen. Hij gaf zijn gastvrouw een hand. „Dank je. Wil, voor deze avond. En ook, omdat je me begrijpt." Ze knikte hem vriendelijk toe. „Hoe laat moet je op, morgen?" „Uur of half negen, kan dat?" Ze knikte. „Ik hoef pas om twaalf uur te beginnen, maar ik ben toch altijd bijtijds op." De volgende morgen kuste hij haar ten afscheid, maar beheerst. Ze had een kimono aan en hij voelde, dat ze er weinig onder droeg. Opnieuw golfde het even in hem. Daarom liet hij haar los en zocht zijn tas. „Dank je. Wil, voor alles. Entot ziens." „Tot kijk, jongen. Doe voorzichtig, want de mist is nog steeds vrij dicht." „Ik heb de tijd," antwoordde hij, op zijn horloge kijkend. „En ik doe het kalm aan." Ze hoorde hem in zijn wagen wegrijden. Nog altijd stond ze in het smalle por taaltje bij de voordeur. Langzaam begonnen er tranen over haar wangen te rollen. Waar om tref ik altijd de verkeerde mannen? Maar de stilte, die nu om haar heen ge vallen was, gaf geen antwoord. In Zaltbommel werden prompt om tien uur de besprekingen voortgezet. Met dit maal het voltallige bestuur van de stich ting. Met als resultaat, dat hij om half één een voorlopig koopkontrakt, getekend en wel in zijn zak had. Deze order was wel voor vijf en negentig procent zeker, dacht hij tevreden. Die middag bezocht hij nog een klant, maar zonder resultaat, zodat hij circa half vier besloot recht toe recht aan naar huis te rijden. Terwijl hij zijn wagen in de garage plaat ste kwam Ina via de binnendeur naar hem toe. In één moment zag hij aan haar ge zicht en houding, dat er iets was gebeurd. Maar voor hij een vraag kon stellen en zelfs maar kans had haar te begroeten, riep ze uit: „Waar ben jij vannacht ge weest? Ik heb links en rechts hotels gebeld, in Zaltbommel en wijde omgeving, maar jij was nergens!" Verschrikt keek hij de vrouw aan. „Waar om belde je me? Is er iets aan de hand?" De vele uren lang opgekropte spanningen explodeerden. Wankelend viel ze tegen de garagewand. Hij greep haar en ondersteun de zijn vrouw. Met een snik in haar stem antwoordde ze: „Het is vaderHij heeft gisteravond een attaque gehad. En ik pro beerde gisteravond of ik je ergens kon bereiken Het bloed week uit zijn gezicht. Hevig geschrokken hield hij Ina in de armen. „Is het erg? Is hij thuis?" Hij keek haar in het gezicht, nog altijd stevig vasthoudend. „De dokter zegt niets. En hij ligt er zo naar bij „Hij is zeker naar een ziekenhuis ge bracht? Welk?" „Het grote." Meteen was hij weer aktief. „Laten we dan meteen maar gaan," besloot hij. „Mag je doorlopend op bezoek?" Ze knikte. „Moet je dan niet eerst eten?" was haar vraag, met moeite de tranen weerhoudend. „Dat heeft geen haast. Ik wil eerst weten, hoe het met je vader is." In de wagen vroeg ze: „Waar was je vannacht?" „In Kerkdriel," antwoordde hij kort. „In Kerkdriel?" herhaalde Ina, „hoe kan dat nou? Ik heb het enige hotel, dat er in Kerkdriel is, gebeld, maar jij was er niet." „Ik ben bij een zakelijke relatie gebleven," loog hij; „er was zo'n dichte mist." Ze keek hem onderzoekend aan, maar niets in zijn stem of gezicht verried, dat het geen waarheid was. Ondanks vertrouw de ze zijn uitleg maar half. „Nooit gewe ten, dat je een klant had in dat dorp. Het heeft nog geen tweeduizend inwoners." „Hoe weet je dat zo precies?" Hij keek haar van terzijde aan. „Dat sloeg ik gisteravond na. In een encyclopedie. Is dat Kerkdriel dicht bij Zaltbommel?" „Kilometer of vijftien." Ze zweeg er verder over. Gedurende het kwartier, dat de auto werk had om bij het ziekenhuis te komen, sprak hij enige tijd niet. Tot hij plotseling vroeg: „Nog iets gehoord van Jannie?" „Ja," antwoordde de vrouw en op veel betekenende toon voegde ze er aan toe: „Bert heeft een brief gehad van haar advokaat. Ze woont momenteel in Hur- wenen. Weet je waar dat ligt?" Hij schudde zijn hoofd. „Geen idee. Nooit van gehoord." „O. Ik dacht, dat jij Nederland zo goed kende. Hurwenen ligt op drie kilometer af stand van Zaltbommel." Haar woorden klonken als even zovele pistoolschoten. Hoofdstuk 13. De climax. Het bezoek aan Joop Walsoorden in het grote stadsziekenhuis duurde niet lang. Of de man al dan niet zijn dochter en schoon zoon herkende, wist men niet, want hij lag met nietsziende blik voor zich uit te staren. Aan zijn bed zat een verpleegster, die de infuus van tijd tot tijd controleerde. En op Frans' vraag, hoe zijn toestand was, haalde de zuster enkel haar schouders op. „Men weet het nooit met dit soort hersen bloedingen, meneer. De eerste acht en veertig uren zijn het meest kritiek. De toe stand van meneer is nog ongeveer hetzelfde als na zijn binnenkomst hier." Op de terugweg naar huis werd nauwelijks gesproken. Frans ter Scheure besefte zeer wel, dat hij de vorige avond onbewust een stommiteit had uitgehaald door te besluiten bij Wil van der Ven in huis de nacht door te brengen. Dat dit nu net op hetzelfde tijdstip moest gebeuren! Uit heel de houding van zijn vrouw sprak het wantrouwen. Ze gelooft me niet, dat van die zakelijke re latie. Ze denkt nu, dat ik naar Jannie ben gegaan en daar heb geslapen. Misschien verbindt ze aan die hele historie met Jan nie bepaalde veronderstellingen. Ook met betrekking tot die beha. Maar ik weet wer kelijk niet, waar Hurwenen ligt! In elk geval niet aan de grote weg, anders zou ik me de naam herinneren. Hoe breng ik Ina aan het verstand, dat het niet zo is? Opnieuw dacht hij terug aan de kleding stukken in beider wagens. Waardoor het wederzijdse wantrouwen was ontstaan. Wel iswaar meende Ina een aannemelijke ver klaring ervoor te kunnen geven: een soort wraakneming van Jannie om ons tegen elkaar op te zetten. Wel, dan is mevrouw Essenga daarin tamelijk goed geslaagd. Want ondanks alle uitleg is er bij Ina in elk geval iets blijven hangen van dat wan trouwen. Vooral nu ze weet, dat ik de afgelopen nacht niet in een hotel heb door gebracht, maar bij een particulier. Die zo genaamde zakelijke relatie accepteert ze niet. Het zal in haar oren wel ongeloof waardig geklonken hebben. Tenminste te oordelen naar haar opmerking: Nooit ge weten, dat jij een klant had in dat dorp. Heb ik ook niet, vrouw, maar ik kan moei lijk de waarheid vertellen. De waarheid is, dat ik de nacht doorbracht in het huis van een gescheiden vrouw, die als dienster werkt in een wegrestaurant. Dat ik bij haar thuis koffie en een paar borrels heb ge dronken. Dat we samen hebben gedanst en elkaar gekust. Als ik dit allemaal eerlijk opbiecht, volgt er een breuk. Dat staat vast. Ze is in haar hart verschrikkelijk jaloers. En die jaloezie wordt ditmaal be hoorlijk gevoed door het opgekomen wan trouwen na haar telefoontjes, gisteravond. Wellicht denkt ze nu, dat ik in het ver leden vaker op deze wijze ergens heb ge slapen, behalve in een hotel. „Hoe laat is dat gebeurd? Met je vader?" vroeg hij in een poging iets zinnigs te zeggen. Ina haalde haar schouders op. „Tegen zessen, geloof ik. Wat doet het er toe? Hij ligt daar maar. Het is zo'n zielig ge zicht. Wie had gedacht, dat zoiets kon gebeuren „Zijn Kees en Eefje gewaarschuwd?" „Gisteravond al gebeld. Ze zijn beiden thuis, want je kunt de garage niet sluiten. Henk heeft een stuk of zes wagens onder handen. En de pomp moet ook doorgaan." De kamer betredend vond hij, dat het huis kil aandeed. Ina ging meteen naar de keuken. Hij riep door de deuropening: „Maak vanavond maar niet zo'n drukte, Ina. Heb je geen kliekjes?" „Met een half uurtje kunnen we eten. Ik heb nog soep en ik maak wel een blikje open." Schouderophalend ging hij zitten en begon zijn pijp te stoppen. Op zijn tafeltje lag een kleine stapel post. Er was een brief bij van zijn moeder in Oost-Souburg. Nieuwsgierig sneed hij hem los en begon te lezen. Het was een kort epistel, waarin zijn moeder meedeelde, dat zijn jongste zus ging trouwen. Met een fabrikant uit Mid delburg. (Wordt vervolgd). Kruiswoordpuzzel no. 411 Horizontaal: 1. rangtelwoord - 6. moeder lijke vrouw - 11. steensoort - 12. roofdier 14. windrichting (afk.) - 16. valse vouw 18. vonnis - 20. toiletgerei - 21. nagerecht 22. plaats in Gelderland - 23. soort geneesk. behandeling - 28. familielid - 29. in per soon (afk.) - 30. dun - 31. paar - 32. deel van de vinger - 34. delfstof - 36. com pagnon (afk.) - 37. gat - 38. pers. vnw. 39. grote plaats - 41. loot - 42. Ind. dakbedekking - 45. ter herinnering (afk.) 47. fr. onbep. vnw. - 49. vlaktemaat - 51. uitmuntend - 54. pausennaam - 56. be zittelijk vnw. - 57. leeftijd (Fr.) - 58. in weerwil van - 61. vreselijk dom - 64. knaagdier - 65. aanzien - 67. plaats in Gelderland - 68. deel van Griekenland 69. toiletartikel. Verticaal: 2. enkelvoudige stof - 3. man nelijk dier - 4. baardje - 5. zangnoot - 7. gehoororgaan - 8. slot - 9. breekijzer - 10. bouwland - 12. akkcrbouwprodukt - 13. reinigingsmiddel - 15. af - 17. vlug - 19. kostbare stof - 23. wijsje - 24. waterhoogte (afk.) - 25. draad vormen uit lange vezels 26. pers. vnw. - 27. bevallig - 31. noodsein (afk.) - 32. watering - 33. aanw. vnw. 35. beteuterd - 40. mossteppe - 43. lossen 44. grasveld - 46. lengtemaat (afk.) - 47. voorvoegsel - 48. roofdier - 50. rivier in Europa - 52. meisjesnaam - 53. vogel 55. ik (lat.) - 59. oude vochtmaat - 60. netto (afk.) - 62. boom - 63. voetbalvere niging (afk.) - 66. godsdienst (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 410 Horizontaal: 1. Ariel - 5. alk - 7. vader 11. stomp - 13. agave - 15. Gea - 17. reedsel - 19. ave - 21. strijd - 23. rot 24. strik - 26. ta - 27. steen - 29. Is 30. gs - 32. pp - 33. af - 34. tl - 35. Leon - 37. ed - 39. et - 40. tram - 42. oever - 43. ruine - 44. Avro - 46. la - 47. gr - 48. onze - 50. It - 51. ss - 53. es 54. se - 55. ei - 57. enkel - 61. va - 63. geste - 66. Eem - 67. kever - 69. aga 70. zwermen - 73. ene - 74. kleed - 76. enige - 78. dweil - 79. eer - 80. paria. Verticaal: 1. angst - 2. Isar - 3. et - 4. lord - 5. apert - 6. kaste - 7. vals - 8. av 9. dear - 10. reeks - 12. me - 14. ge 16. etage - 18. does - 20. villa - 22. ijs 25. tij - 27. speelse - 28. naturel - 31. soort - 34. trens - 35. Lea - 36. neo 38. dra - 39. erg - 40. tno - 41. moe 45. vlieg - 49. zeven - 52. ijker - 55. egard 56. st - 58. Neede - 59. emmer - 60. de 62. arena - 64. sake - 65. ezel - 67. knip 68. veer - 71. we - 72. en - 75. li - 77. ga. 21 TEL 65 35 - GOES

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1975 | | pagina 1