Feestelijke Van der Heijde op zaterdag 10 augustus t X i De Stelpost van onze geheel vernieuwde zaak te Golijnsplaat Zie onze volgende advertentie Raadsvergadering Wissenkerke Pijnstillende middelen zijn niet ongevaarlijk Geersdijk Hoofdstraat 5 Golijnsplaat Voorstraat 11 door Gees Giesbeek In de maandagavond 29 juli j.l. gehouden openbare raadsvergadering te Wissenkerke werd ten behoeve van het bouwrijpmaken van het resterende gedeelte van het be stemmingsplan „Kamperland ten westen van de Veerweg" van de heer J. J. Buijze te Kamperland twee percelen grond gekocht, resp. groot 3170 m2 en 667 m2, voor het totaalbedrag van 11.118,70. Bovendien dient aan hem als vermogensschade ver goed te worden een bedrag van 2500, en als inkomensschade een bedrag van ƒ4000,—. Ook aan J. A. Filius wordt een inkomensschade vergoed, en wel ten be drage van 3804,—. Bij de kadastrale hermeting van het dorp Wissenkerke is gebleken dat de heer J. C. van Maldegem een gedeelte weg aan de Dorpsdijk in eigendom heeft. De heer Van Maldegem wil dit aan de gemeente ver kopen, het liefst met de aangrenzende berm, voor 1,per m2. De raad kan hiermee akkoord gaan en besluit tevens aan de wateroverlast op het gebied van Van Mal degem een eind te maken. Van de heer J. Lievense te Westkapelle wordt de grond, waarop de zuiveringsinstal latie van de Schotsman-Ruiterplaat staat, aangekocht voor de prijs van de ruwe bouwgrond. Van een en ander is het Water schap op de hoogte. Van te saneren woningen zijn de wo ningen Dorpsdijk 120 en 124 nog bewoond, omdat vervangende woningen nog niet aan wezig of nog niet klaar zijn. Per 1 juli 1974 zal van deze woningen een huurbe drag gevraagd worden van 15,— per week. Aan b. en w. wordt de verhuur van tuingrond gedelegeerd tot een oppervlakte van 500 m2. Dit laatste op voorstel van Koole, die een groter oppervlakte als bouw grond beschouwt. Vervolgens wordt de rente en aflossing gegarandeerd van een door de heer J. Paar- dekoper in het bestemmingsplan „Wissen kerke Zuid-West" te bouwen woning. Op haar verzoek wordt aan mevr. C. M. Wattel - van Haver per 1 oktober a.s. eer vol ontslag verleend als schoonhoudster van het gymnastieklokaal te Wissenkerke, met dank voor de bewezen diensten. Ten behoeve van de vergroting van hotel „Kamperduin" in „De Banjaard" te Kam perland wordt besloten tot wijziging van het vigerende bestemmingsplan. Ook wordt er een nieuw voorbereidingsbesluit ge nomen om bouw mogelijk te maken voor de fa. A. C. van Hee. die een loods wil bouwen naast het koelhuis en voor de fa. Leenpoel, die wil bouwen aan de Molen weg. Als slot van de agenda worden de ge loofsbrieven van de nieuw gekozen raads leden onderzocht en in orde bevonden. Wanneer we pijn hebben, maken we alle maal wel eens gebruik van zogenaamde pijnstillende middelen, die vrij bij drogist cn apotheek te koop zijn en inderdaad blijken deze middelen in de praktijk te vol doen en de pijn te onderdrukken. We ken nen die pijnstillende middelen onder vele namen en in elk huisgezin vinden we zeker wel een buisje of handige doordrukstrip met deze tabletjes. Wanneer men bij hoge uitzondering eens gebruik maakt van een dergelijk middel, dan is dat niet erg en zal men er geen nadelige gevolgen van ondervinden. Het nare is echter met deze middelen, zoals met zoveel andere geneesmiddelen die vrij ver krijgbaar zijn, dat er helaas mensen zijn, die deze middelen nuttigen als brood. Er zijn lieden die in verband met hun klachten enige buisjes tabletjes per week opmaken en het moet voor iedereen duidelijk zijn, dat in zo'n geval het middel dikwijls erger is dan de kwaal. Ook al lijken deze pijnstillers ongevaar lijk, toch zijn ze dat niet. Veel van deze middelen bevatten of bestaan zelfs geheel uit een stof, met de naam Acetosal en het is deze stof, die nare bijwerkingen vertoont. Bijwerkingen die onder bepaalde omstan digheden zeer schadelijk kunnen zijn en waarmee men rekening dient te houden. In ons bloed bevinden zich de zogenaam de „bloedplaatjes" en het zijn deze bloed plaatjes die een belangrijke rol spelen bij het ingewikkelde proces van de bloedstol- ling. Bij elke bloeding is de bloedstolling natuurlijk van groot belang, want anders zou het bloeden niet stoppen. Nu blijkt, dat Acetosal deze bloedplaatjes aantast en de samenklontering van deze verstoort. Slechts anderhalve gram Acetosal of wel drie tabletjes kunnen de bloedstolling nadelig beïnvloeden en deze remmende werking op de bloedstolling houdt vier tot acht dagen aan. Wanneer we weten, dat deze pijnstillertjes juist dikwijls worden gebruikt gelijktijdig met bloedingen, om de pijn van de ver wonding e.d. te stillen, zoals ook bij men struatiepijnen en voorts bij napijn na het trekken van tanden of kiezen, dan is het duidelijk dat door het gebruik van Acetosal wel de pijn gestild wordt, maar de duur van de bloedingen sterk wordt verlengd. Ja, de invloed van Acetosal kan zelfs zo groot zijn, dat hevige bloedingen worden veroorzaakt, iets dat na het trekken van kiezen, e.d. nogal eens voorkomt. De oor zaak daarvan kan dan liggen bij het ge bruik van pijnstillers. Wanneer vrouwen met menstruatiepijnen dergelijke pijnstillers gebruiken, kan dit ook tot gevolg hebben dat de bloedingen aanzienlijker zijn dan anders het geval zou zijn. Bij sommige patiënten kan het gebruik van Acetosal zelfs leiden tot het ontstaan van spontane bloedingen die zich dan ma nifesteren als blauwe plekken. In dat geval spreken we van „hemorragische diathese". Als een en ander zich beperkt tot gewone blauwe plekken, dus onderhuidse bloedin gen, dan is dat in die gevallen nog niet zo ernstig, maar het is wel een bewijs dat er gevaar dreigt, want deze spontane bloedingen kunnen ook elders ontstaan in het lichaam van de patiënt en dat zou wel eens kunnen gebeuren in organen die van belang zijn en dan wordt het ernstiger. Het gebruik van dergelijke pijnstillende middelen dient daarom tot het uiterst nood zakelijke beperkt te worden! Als het even niet nodig is bewandel dan niet de weg van de minste weerstand en slik een pijn stiller, maar neem er geen. Alleen als het werkelijk noodzakelijk is, dan kan men er gebruik van maken. Veel en regelmatig pijn stillers gebruiken is uiteraard volkomen uit den boze en moet beslist worden af geraden. FEUILLETON 36 Verstoord keerde hij op zijn schreden terug. „Ook dat nog," mopperde hij. „Waar om laat die griet me dit weekeind niet met rust? Is maandag niet vroeg genoeg om de kwestie te bespreken?" Mevrouw Treep keek haar zoon verbaasd aan. „Kwestie? Wat voor kwestie heb jij met Lydia?" „Zakelijk natuurlijk, wat dacht u anders? Ze zit met geld in de zaak De vrouw haalde haar schouders op. Lydia geld in de zaak? Na haar huwelijk met de armoedzaaier baron René. Waar haalt zij dat geld vandaan? Als het haar vader nog was Intussen luisterde Gert naar de stroom van woorden, die aan de andere kant van de lijn zijn oor overspoelde, zijn wenkbrau wen steeds dieper fronsend. „Ojuist... ja dat weet ik allemaaldat heeft me vrouw Van der Velde me vanmorgen al verteldEnnedat geld onmiddellijk opeisen gaat natuurlijk niet doorhoe krijg je dat in je hoofdO, heb ik Moet de zaak daarvoor opdraaien? Mooie mentaliteit, dat moet ik zeggen Daar heb ik niks mee te maken, dat zijn jouw aangelegenheden en die van je ex- echtgenoot... Nee, ik kom vanmiddag niet. Ik weet niet, of je op de kalender gekeken hebt, maar vandaag is het zaterdag en dus ben ik vrijO, ben ik als directeur nooit vrij? Dat is dan prettig voor me, he? Waarheen moet je morgen? Hoe lang blijf je wegEen week? Tien dagen? Nou, dan kunnen we daarna toch praten? Lydia, luister nou esik sta op het punt weg te rijdenWaarheen? Dat is mijn zaak: een privé-aangelegenheidIk bemoei me toch ook niet met jouw particuliere be- sognes? O, moet ik dat dan maar uitstel len Lange tijd luisterde hij opnieuw naar de spraakwaterval, die de barones-in-scheiding ten beste gaf, om tenslotte te antwoorden: „Als je het zo opvatakkoordals je bereid bent tot behoorlijke concessies, laat ik mijn uitstapje vanmiddag varen en rijd ik naar je toe. Kwestie van een half uurtje. Enneje krijgt één uur van me. Ik heb geen zin m'n hele zaterdagmiddag ermee naar de knoppen te laten gaan Ja, inderdaad, m'n vrije weekeind heb ik tegenwoordig hard nodigOké, oké je krijgt je zinvoor deze éne keer, verstaan? Met een goed half uur ben ik bij je. So long." Geërgerd legde hij de telefoon neer en liep naar zijn meisje. „Sorry, Rienie, maar we moeten ons uitstapje een paar uurtjes uitstellen. Je treft het dit weekeind bizon der ongelukkig, want er zijn plotseling een paar zakelijke moeilijkheden gerezen. Daar voor moet ik noodzakelijk meteen naar Ro- zendaal, naar een barones, die geld in onze zaak heeft. Ze wil dat we tot een overeen komst komen en niets is me liever, begrijp je. Misschien kunnen we het nu gelijk uit praten." Mevrouw Treep had zijn woorden gehoord. „Heeft Lydia geld in de zaak? Hoe kan dat nu? Ze heeft nooit wat! Haar man zat overal in de schuld, die kale baron..." „Ze zijn natuurlijk op huwelijkse voor waarden getrouwd, dat snapt u wel. Zodat Lydia buiten schot blijft". „Overigens," ver volgde hij op ongeduldige toon, „heeft ze van haar vader de aandelen gekregen, de aandelen van oom Bas in ons bedrijf. Bas Matsers stopt met alles en gaat een dezer dagen voorgoed naar Frankrijk. Rentenie ren. Nu wil Lydia de verkregen aandelen verzilveren. Op korte termijn. Maar eh mondje dicht, hoor! Misschien heb ik mijn mond al voorbij gepraat „O, van mij zullen ze niets horen," ver zekerde zijn moeder. Gert kuste het meisje. „Ga intussen een eindje het dorp in, als je zin hebt. Ik hoop binnen een paar uur weer terug te zijn." Hij zuchtte diep. „Een vervelende samenloop van omstandigheden. Ben ik even klaar met dat directeursbaantje?" Nadat Gert weg was gereden, zei me vrouw Treep tegen haar man: „Snap jij daar wat van? Wat heeft Lydia met Mat sers Bouwbedrijf te maken? Haar vader had toch enkel textielzaken of iets dergelijks?" „Aan Gerts uitlatingen te horen heeft Lydia's vader waarschijnlijk geld in de zaak gestoken. Ik herinner me tenminste, dat een jaar of vijftien geleden het bedrijf omgezet werd in een n.v. De oude Kees zal het niet alleen hebben kunnen financieren, dat is helemaal geen schande. Hoeveel van die grote bedrijven werken er niet met bank kapitaal? Dat is tegenwoordig heel gewoon. En als Lydia haar vaders aandeel in de zaak heeft gekregen, verandert de situatie. Daarom zal Gert vanmorgen ook wel naar zijn kantoor gegaan zijn. be beide dochters hebben hem waarschijnlijk gealarmeerd." Enkele minuten later nodigde mevrouw Treep haar gast uit mee te gaan naar het dorp. „Als Gert bij Lydia zit, zal het wel een poosje duren, voor hij terug is," zei ze. „Ik heb nog een paar boodschappen te doen en de winkels hier sluiten zaterdags al om vijf uur. Dat is vervelend. Ga je mee? Met z'n tweeën is het wel zo gezellig." Tijdens de wandeling naar het centrum, vertelde Gerts moeder: „Ze waren vroeger nogal dik met elkaar, Gert en Lydia. Haar vader had graag gezien, dat ze een paar werden, want Bas zo heet Lydia's vader mocht onze Gert bizonder graag. Gert en Lydia waren enige tijd verloofd, maar Gert heeft het uitgemaakt; ze is zo ont zettend veeleisend. Naderhand trouwde Ly dia met een baron, maar dat boterde al spoedig niet. Hij had geen geld verarmde adel en bovendien een hekel aan wer ken. Als je haar huis ziet in Rozendaal... is misschien wel een ton of drie waard. Een klein paleisje. Enfin, ze ligt al enige tijd in scheiding met haar baron Tegen vijven kwam Gert terug, met een vermoeide uitdrukking op zijn gezicht. Waarschijnlijk was het onderhoud met Lydia tamelijk stormachtig geweest, want de jon geman kwam nijdig de kamer binnen, zakte in een stoel en stak een sigaret op. „We zitten mooi in de puréc met die rotgriet," mopperde hij, heftig aan zijn sigaret trek kend. „Weet je, wat die halve gare van me wil? Dat ik met haar trouw. Na haar scheiding. Moet je wat?" Hij grinnikte, maar het ging niet van harte. „Laat ik min of meer formeel een hu welijksaanzoek hebben gehad! Van de ex- barones. Enkel op die voorwaarde wil ze geld in de zaak laten en dan schenkt ze mij op de huwelijksdag de helft van haar bezit aan aandelen: dat is twintig procent van het totaal. Waarde ongeveer vier ton. Ben ik mede-eigenaar van de zaak. Om te gillen! Waar ziet ze me voor aan? Ga ik dezelfde kant uit als de baron; die heeft ze ook schoongcplukt en nu er niets meer bij hem te halen is, heeft ze hem aan de k;int gezet. Op zoek naar een nieuw slacht offer, volgende geldschieter. In casu Gert Treep. De nieuwe directeur van Matsers Bouwbedrijf. Waarschijnlijk een solidere geldbelegging in haar ogen. Hoe krijgt ze me zo gek? Ja, ik laat me daar uitkleden door die hysterische rotmeid. Al was het de laatste vrouw op aarde, moest ik haar nog niet! Mijn ogen zijn vanmiddag wel openge gaan, dat verzeker ik u. Ze heeft een ulti matum gesteld, toen ik niet van plan was onmiddellijk toe te happen. Die rekende er klaarblijkelijk op, dat ik meteen in haar ar men zou vallen en misschien van pure dankbaarheid haar voeten zou kussen. Nou, ik heb net zo lief! Woest is ze! Ze gilde als een idioot en schold me uit in alle toon aarden, toen ik op gedecideerde toon wei gerde aan haar verlangen te voldoen. Twin tig procent van de aandelen..vier ton... Voor nog geen miljoen! Ik bel straks Jopie op en zal haar zeg gen, dat ze maar naar een andere directeur moet uitkijken, omdat ik per een en dertig december ermee stop. Ja, ik laat me daar chanteren. Ik ben Matsers Bouwbedrijf niet, wat denkt ze wel? Ik trouw niet met haar en niet met Matsers Bouwbedrijf, geen haar op mijn hoofd, die daaraan denkt. Marriage de raison, noemde ze het. An me nooit niet. Ze zal de lol niet beleven directeursvrouw te worden. Ik heb mijn Rienie en niemand weekt mij van haar los. Dan maar weer gewoon hoofdopzichter en als dat niet meer kan, ergens anders gewoon opzichter. Er wordt overal brood gebakken. Ik heb ten slotte de nodige diploma's, nietwaar? Als ik bij Diephuis solliciteer, verwed ik er een lief ding onder, dat ze me daar in Leiden aannemen. Misschien wel graag. De ouwe Diephuis heeft me, toen ik nog hoofdop zichter was, al zoiets laten doorschemeren. Nee hoor, Lydia heeft geen schijn van kans. Ze zoekt het maar uit met de erfgenamen, maar ik pas ervoor als sluitpost voor de firma op te treden. Met als genadige belo ning Lydia aan mijn zijde." Vader Treep had zwijgend geluisterd. Maar met stijgende verbazing, geleidelijk aan uitlopend op verontwaardiging. Tijdens het laatste deel van Gert's betoog was me vrouw Treep, thuisgekomen van het bood schappen doen, de kamer binnengekomen en vroeg: „Waar heeft Gert het over? Wat hoorde ik over een huwelijk tussen Gert en Lydia?" „Helemaal geen huwelijk," antwoordde de jongeman, nog altijd opgewonden. Op on samenhangende wijze gaf hij nog eens in het kort weer, wat er besproken was bij Lydia. En dat hij van plan was zijn ontslag als directeur te nemen. Vader Treep viel hem op kalme, beheerste toon in de rede en zei: „Slaap er eerst maar eens rustig een paar nachten over, Gert. De soep wordt nooit zo heet gegeten, als ze wordt opgediend. Tenslotte is het morgen zondag. Probeer het hele probleem uit je hoofd te zetten en geniet van het weekeind. Maandag is nog vroeg genoeg om te trachten een oplossing te vinden." „Er is geen alternatief, vader," ant woordde de aangesprokene met vermoeide stem. „Het is of het één of het ander. Trouw ik met haar, dan laat ze het geld in de zaak, haar twintig procent, want de andere twintig procent schenkt ze mij. Als een soort bruidegomsschat. Om je rot te lachen, als het niet zo tragisch was! (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1974 | | pagina 2