Feestelijke
Van der Heijde
op zaterdag 10 augustus
t
X
i
De Stelpost
van onze geheel vernieuwde zaak
te Golijnsplaat
Zie onze volgende advertentie
Raadsvergadering Wissenkerke
Pijnstillende middelen
zijn niet ongevaarlijk
Geersdijk
Hoofdstraat 5
Golijnsplaat
Voorstraat 11
door Gees Giesbeek
In de maandagavond 29 juli j.l. gehouden
openbare raadsvergadering te Wissenkerke
werd ten behoeve van het bouwrijpmaken
van het resterende gedeelte van het be
stemmingsplan „Kamperland ten westen van
de Veerweg" van de heer J. J. Buijze te
Kamperland twee percelen grond gekocht,
resp. groot 3170 m2 en 667 m2, voor het
totaalbedrag van 11.118,70. Bovendien
dient aan hem als vermogensschade ver
goed te worden een bedrag van 2500,
en als inkomensschade een bedrag van
ƒ4000,—. Ook aan J. A. Filius wordt een
inkomensschade vergoed, en wel ten be
drage van 3804,—.
Bij de kadastrale hermeting van het dorp
Wissenkerke is gebleken dat de heer J. C.
van Maldegem een gedeelte weg aan de
Dorpsdijk in eigendom heeft. De heer Van
Maldegem wil dit aan de gemeente ver
kopen, het liefst met de aangrenzende berm,
voor 1,per m2. De raad kan hiermee
akkoord gaan en besluit tevens aan de
wateroverlast op het gebied van Van Mal
degem een eind te maken.
Van de heer J. Lievense te Westkapelle
wordt de grond, waarop de zuiveringsinstal
latie van de Schotsman-Ruiterplaat staat,
aangekocht voor de prijs van de ruwe
bouwgrond. Van een en ander is het Water
schap op de hoogte.
Van te saneren woningen zijn de wo
ningen Dorpsdijk 120 en 124 nog bewoond,
omdat vervangende woningen nog niet aan
wezig of nog niet klaar zijn. Per 1 juli
1974 zal van deze woningen een huurbe
drag gevraagd worden van 15,— per
week.
Aan b. en w. wordt de verhuur van
tuingrond gedelegeerd tot een oppervlakte
van 500 m2. Dit laatste op voorstel van
Koole, die een groter oppervlakte als bouw
grond beschouwt.
Vervolgens wordt de rente en aflossing
gegarandeerd van een door de heer J. Paar-
dekoper in het bestemmingsplan „Wissen
kerke Zuid-West" te bouwen woning.
Op haar verzoek wordt aan mevr. C. M.
Wattel - van Haver per 1 oktober a.s. eer
vol ontslag verleend als schoonhoudster
van het gymnastieklokaal te Wissenkerke,
met dank voor de bewezen diensten.
Ten behoeve van de vergroting van hotel
„Kamperduin" in „De Banjaard" te Kam
perland wordt besloten tot wijziging van
het vigerende bestemmingsplan. Ook wordt
er een nieuw voorbereidingsbesluit ge
nomen om bouw mogelijk te maken voor
de fa. A. C. van Hee. die een loods wil
bouwen naast het koelhuis en voor de fa.
Leenpoel, die wil bouwen aan de Molen
weg.
Als slot van de agenda worden de ge
loofsbrieven van de nieuw gekozen raads
leden onderzocht en in orde bevonden.
Wanneer we pijn hebben, maken we alle
maal wel eens gebruik van zogenaamde
pijnstillende middelen, die vrij bij drogist
cn apotheek te koop zijn en inderdaad
blijken deze middelen in de praktijk te vol
doen en de pijn te onderdrukken. We ken
nen die pijnstillende middelen onder vele
namen en in elk huisgezin vinden we zeker
wel een buisje of handige doordrukstrip
met deze tabletjes.
Wanneer men bij hoge uitzondering eens
gebruik maakt van een dergelijk middel,
dan is dat niet erg en zal men er geen
nadelige gevolgen van ondervinden. Het
nare is echter met deze middelen, zoals met
zoveel andere geneesmiddelen die vrij ver
krijgbaar zijn, dat er helaas mensen zijn,
die deze middelen nuttigen als brood. Er
zijn lieden die in verband met hun klachten
enige buisjes tabletjes per week opmaken
en het moet voor iedereen duidelijk zijn,
dat in zo'n geval het middel dikwijls erger
is dan de kwaal.
Ook al lijken deze pijnstillers ongevaar
lijk, toch zijn ze dat niet. Veel van deze
middelen bevatten of bestaan zelfs geheel
uit een stof, met de naam Acetosal en het
is deze stof, die nare bijwerkingen vertoont.
Bijwerkingen die onder bepaalde omstan
digheden zeer schadelijk kunnen zijn en
waarmee men rekening dient te houden.
In ons bloed bevinden zich de zogenaam
de „bloedplaatjes" en het zijn deze bloed
plaatjes die een belangrijke rol spelen bij
het ingewikkelde proces van de bloedstol-
ling. Bij elke bloeding is de bloedstolling
natuurlijk van groot belang, want anders
zou het bloeden niet stoppen.
Nu blijkt, dat Acetosal deze bloedplaatjes
aantast en de samenklontering van deze
verstoort. Slechts anderhalve gram Acetosal
of wel drie tabletjes kunnen de bloedstolling
nadelig beïnvloeden en deze remmende
werking op de bloedstolling houdt vier tot
acht dagen aan.
Wanneer we weten, dat deze pijnstillertjes
juist dikwijls worden gebruikt gelijktijdig
met bloedingen, om de pijn van de ver
wonding e.d. te stillen, zoals ook bij men
struatiepijnen en voorts bij napijn na het
trekken van tanden of kiezen, dan is het
duidelijk dat door het gebruik van Acetosal
wel de pijn gestild wordt, maar de duur
van de bloedingen sterk wordt verlengd.
Ja, de invloed van Acetosal kan zelfs zo
groot zijn, dat hevige bloedingen worden
veroorzaakt, iets dat na het trekken van
kiezen, e.d. nogal eens voorkomt. De oor
zaak daarvan kan dan liggen bij het ge
bruik van pijnstillers.
Wanneer vrouwen met menstruatiepijnen
dergelijke pijnstillers gebruiken, kan dit
ook tot gevolg hebben dat de bloedingen
aanzienlijker zijn dan anders het geval
zou zijn.
Bij sommige patiënten kan het gebruik
van Acetosal zelfs leiden tot het ontstaan
van spontane bloedingen die zich dan ma
nifesteren als blauwe plekken. In dat geval
spreken we van „hemorragische diathese".
Als een en ander zich beperkt tot gewone
blauwe plekken, dus onderhuidse bloedin
gen, dan is dat in die gevallen nog niet
zo ernstig, maar het is wel een bewijs
dat er gevaar dreigt, want deze spontane
bloedingen kunnen ook elders ontstaan in
het lichaam van de patiënt en dat zou
wel eens kunnen gebeuren in organen die
van belang zijn en dan wordt het ernstiger.
Het gebruik van dergelijke pijnstillende
middelen dient daarom tot het uiterst nood
zakelijke beperkt te worden! Als het even
niet nodig is bewandel dan niet de weg
van de minste weerstand en slik een pijn
stiller, maar neem er geen. Alleen als het
werkelijk noodzakelijk is, dan kan men er
gebruik van maken. Veel en regelmatig pijn
stillers gebruiken is uiteraard volkomen
uit den boze en moet beslist worden af
geraden.
FEUILLETON
36
Verstoord keerde hij op zijn schreden
terug. „Ook dat nog," mopperde hij. „Waar
om laat die griet me dit weekeind niet met
rust? Is maandag niet vroeg genoeg om de
kwestie te bespreken?"
Mevrouw Treep keek haar zoon verbaasd
aan. „Kwestie? Wat voor kwestie heb jij
met Lydia?"
„Zakelijk natuurlijk, wat dacht u anders?
Ze zit met geld in de zaak
De vrouw haalde haar schouders op.
Lydia geld in de zaak? Na haar huwelijk
met de armoedzaaier baron René. Waar
haalt zij dat geld vandaan? Als het haar
vader nog was
Intussen luisterde Gert naar de stroom
van woorden, die aan de andere kant van
de lijn zijn oor overspoelde, zijn wenkbrau
wen steeds dieper fronsend. „Ojuist...
ja dat weet ik allemaaldat heeft me
vrouw Van der Velde me vanmorgen al
verteldEnnedat geld onmiddellijk
opeisen gaat natuurlijk niet doorhoe
krijg je dat in je hoofdO, heb ik
Moet de zaak daarvoor opdraaien? Mooie
mentaliteit, dat moet ik zeggen
Daar heb ik niks mee te maken, dat zijn
jouw aangelegenheden en die van je ex-
echtgenoot... Nee, ik kom vanmiddag niet.
Ik weet niet, of je op de kalender gekeken
hebt, maar vandaag is het zaterdag en
dus ben ik vrijO, ben ik als directeur
nooit vrij? Dat is dan prettig voor me, he?
Waarheen moet je morgen? Hoe lang blijf
je wegEen week? Tien dagen? Nou,
dan kunnen we daarna toch praten? Lydia,
luister nou esik sta op het punt weg
te rijdenWaarheen? Dat is mijn zaak:
een privé-aangelegenheidIk bemoei me
toch ook niet met jouw particuliere be-
sognes? O, moet ik dat dan maar uitstel
len
Lange tijd luisterde hij opnieuw naar de
spraakwaterval, die de barones-in-scheiding
ten beste gaf, om tenslotte te antwoorden:
„Als je het zo opvatakkoordals
je bereid bent tot behoorlijke concessies,
laat ik mijn uitstapje vanmiddag varen en
rijd ik naar je toe. Kwestie van een half
uurtje. Enneje krijgt één uur van me.
Ik heb geen zin m'n hele zaterdagmiddag
ermee naar de knoppen te laten gaan
Ja, inderdaad, m'n vrije weekeind heb ik
tegenwoordig hard nodigOké, oké
je krijgt je zinvoor deze éne keer,
verstaan? Met een goed half uur ben ik
bij je. So long."
Geërgerd legde hij de telefoon neer en
liep naar zijn meisje. „Sorry, Rienie, maar
we moeten ons uitstapje een paar uurtjes
uitstellen. Je treft het dit weekeind bizon
der ongelukkig, want er zijn plotseling een
paar zakelijke moeilijkheden gerezen. Daar
voor moet ik noodzakelijk meteen naar Ro-
zendaal, naar een barones, die geld in onze
zaak heeft. Ze wil dat we tot een overeen
komst komen en niets is me liever, begrijp
je. Misschien kunnen we het nu gelijk uit
praten."
Mevrouw Treep had zijn woorden gehoord.
„Heeft Lydia geld in de zaak? Hoe kan
dat nu? Ze heeft nooit wat! Haar man
zat overal in de schuld, die kale baron..."
„Ze zijn natuurlijk op huwelijkse voor
waarden getrouwd, dat snapt u wel. Zodat
Lydia buiten schot blijft". „Overigens," ver
volgde hij op ongeduldige toon, „heeft ze
van haar vader de aandelen gekregen, de
aandelen van oom Bas in ons bedrijf. Bas
Matsers stopt met alles en gaat een dezer
dagen voorgoed naar Frankrijk. Rentenie
ren. Nu wil Lydia de verkregen aandelen
verzilveren. Op korte termijn. Maar eh
mondje dicht, hoor! Misschien heb ik mijn
mond al voorbij gepraat
„O, van mij zullen ze niets horen," ver
zekerde zijn moeder.
Gert kuste het meisje. „Ga intussen een
eindje het dorp in, als je zin hebt. Ik
hoop binnen een paar uur weer terug te
zijn." Hij zuchtte diep. „Een vervelende
samenloop van omstandigheden. Ben ik even
klaar met dat directeursbaantje?"
Nadat Gert weg was gereden, zei me
vrouw Treep tegen haar man: „Snap jij
daar wat van? Wat heeft Lydia met Mat
sers Bouwbedrijf te maken? Haar vader had
toch enkel textielzaken of iets dergelijks?"
„Aan Gerts uitlatingen te horen heeft
Lydia's vader waarschijnlijk geld in de zaak
gestoken. Ik herinner me tenminste, dat een
jaar of vijftien geleden het bedrijf omgezet
werd in een n.v. De oude Kees zal het niet
alleen hebben kunnen financieren, dat is
helemaal geen schande. Hoeveel van die
grote bedrijven werken er niet met bank
kapitaal? Dat is tegenwoordig heel gewoon.
En als Lydia haar vaders aandeel in de
zaak heeft gekregen, verandert de situatie.
Daarom zal Gert vanmorgen ook wel naar
zijn kantoor gegaan zijn. be beide dochters
hebben hem waarschijnlijk gealarmeerd."
Enkele minuten later nodigde mevrouw
Treep haar gast uit mee te gaan naar het
dorp.
„Als Gert bij Lydia zit, zal het wel een
poosje duren, voor hij terug is," zei ze.
„Ik heb nog een paar boodschappen te doen
en de winkels hier sluiten zaterdags al om
vijf uur. Dat is vervelend. Ga je mee?
Met z'n tweeën is het wel zo gezellig."
Tijdens de wandeling naar het centrum,
vertelde Gerts moeder: „Ze waren vroeger
nogal dik met elkaar, Gert en Lydia. Haar
vader had graag gezien, dat ze een paar
werden, want Bas zo heet Lydia's vader
mocht onze Gert bizonder graag. Gert
en Lydia waren enige tijd verloofd, maar
Gert heeft het uitgemaakt; ze is zo ont
zettend veeleisend. Naderhand trouwde Ly
dia met een baron, maar dat boterde al
spoedig niet. Hij had geen geld verarmde
adel en bovendien een hekel aan wer
ken. Als je haar huis ziet in Rozendaal...
is misschien wel een ton of drie waard.
Een klein paleisje. Enfin, ze ligt al enige
tijd in scheiding met haar baron
Tegen vijven kwam Gert terug, met een
vermoeide uitdrukking op zijn gezicht.
Waarschijnlijk was het onderhoud met Lydia
tamelijk stormachtig geweest, want de jon
geman kwam nijdig de kamer binnen, zakte
in een stoel en stak een sigaret op. „We
zitten mooi in de puréc met die rotgriet,"
mopperde hij, heftig aan zijn sigaret trek
kend. „Weet je, wat die halve gare van
me wil? Dat ik met haar trouw. Na haar
scheiding. Moet je wat?" Hij grinnikte, maar
het ging niet van harte.
„Laat ik min of meer formeel een hu
welijksaanzoek hebben gehad! Van de ex-
barones. Enkel op die voorwaarde wil ze
geld in de zaak laten en dan schenkt ze
mij op de huwelijksdag de helft van haar
bezit aan aandelen: dat is twintig procent
van het totaal. Waarde ongeveer vier ton.
Ben ik mede-eigenaar van de zaak. Om te
gillen! Waar ziet ze me voor aan? Ga ik
dezelfde kant uit als de baron; die heeft
ze ook schoongcplukt en nu er niets meer
bij hem te halen is, heeft ze hem aan de
k;int gezet. Op zoek naar een nieuw slacht
offer, volgende geldschieter. In casu Gert
Treep. De nieuwe directeur van Matsers
Bouwbedrijf. Waarschijnlijk een solidere
geldbelegging in haar ogen. Hoe krijgt ze
me zo gek? Ja, ik laat me daar uitkleden
door die hysterische rotmeid. Al was het
de laatste vrouw op aarde, moest ik haar
nog niet!
Mijn ogen zijn vanmiddag wel openge
gaan, dat verzeker ik u. Ze heeft een ulti
matum gesteld, toen ik niet van plan was
onmiddellijk toe te happen. Die rekende er
klaarblijkelijk op, dat ik meteen in haar ar
men zou vallen en misschien van pure
dankbaarheid haar voeten zou kussen. Nou,
ik heb net zo lief! Woest is ze! Ze gilde als
een idioot en schold me uit in alle toon
aarden, toen ik op gedecideerde toon wei
gerde aan haar verlangen te voldoen. Twin
tig procent van de aandelen..vier ton...
Voor nog geen miljoen!
Ik bel straks Jopie op en zal haar zeg
gen, dat ze maar naar een andere directeur
moet uitkijken, omdat ik per een en dertig
december ermee stop. Ja, ik laat me daar
chanteren. Ik ben Matsers Bouwbedrijf niet,
wat denkt ze wel? Ik trouw niet met haar
en niet met Matsers Bouwbedrijf, geen haar
op mijn hoofd, die daaraan denkt. Marriage
de raison, noemde ze het. An me nooit niet.
Ze zal de lol niet beleven directeursvrouw
te worden. Ik heb mijn Rienie en niemand
weekt mij van haar los. Dan maar weer
gewoon hoofdopzichter en als dat niet meer
kan, ergens anders gewoon opzichter. Er
wordt overal brood gebakken. Ik heb ten
slotte de nodige diploma's, nietwaar? Als
ik bij Diephuis solliciteer, verwed ik er een
lief ding onder, dat ze me daar in Leiden
aannemen. Misschien wel graag. De ouwe
Diephuis heeft me, toen ik nog hoofdop
zichter was, al zoiets laten doorschemeren.
Nee hoor, Lydia heeft geen schijn van kans.
Ze zoekt het maar uit met de erfgenamen,
maar ik pas ervoor als sluitpost voor de
firma op te treden. Met als genadige belo
ning Lydia aan mijn zijde."
Vader Treep had zwijgend geluisterd.
Maar met stijgende verbazing, geleidelijk
aan uitlopend op verontwaardiging. Tijdens
het laatste deel van Gert's betoog was me
vrouw Treep, thuisgekomen van het bood
schappen doen, de kamer binnengekomen
en vroeg: „Waar heeft Gert het over? Wat
hoorde ik over een huwelijk tussen Gert
en Lydia?"
„Helemaal geen huwelijk," antwoordde de
jongeman, nog altijd opgewonden. Op on
samenhangende wijze gaf hij nog eens in
het kort weer, wat er besproken was bij
Lydia. En dat hij van plan was zijn ontslag
als directeur te nemen.
Vader Treep viel hem op kalme, beheerste
toon in de rede en zei: „Slaap er eerst
maar eens rustig een paar nachten over,
Gert. De soep wordt nooit zo heet gegeten,
als ze wordt opgediend. Tenslotte is het
morgen zondag. Probeer het hele probleem
uit je hoofd te zetten en geniet van het
weekeind. Maandag is nog vroeg genoeg
om te trachten een oplossing te vinden."
„Er is geen alternatief, vader," ant
woordde de aangesprokene met vermoeide
stem. „Het is of het één of het ander.
Trouw ik met haar, dan laat ze het geld
in de zaak, haar twintig procent, want de
andere twintig procent schenkt ze mij. Als
een soort bruidegomsschat. Om je rot te
lachen, als het niet zo tragisch was!
(Wordt vervolgd).