NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD H De Stelpost Plonvïer heeft DE schoenen door Gees Giesbeek EEN ZESDE ZINTUIG Ne. 3607 Donderdag 30 mei 1974 77e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel 3 08, Giro 206882 Abonnementsprijs ƒ6.— per half jaar. Franco per post ƒ22.50 per jaar. Advertenties 22 cent per mm, excl. BTW. Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wij geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON „Wis en waarachtig, meneer Diephuis. Jij kent het kontrakt immers zo goed, niet waar? Toen we het hadden over dat be drijfsongeval? Nou, dan weet je ook, dat jullie dit vijftigduizend gulden kan kosten aan schadevergoeding. Ik ben het aan de nagedachtenis van m'n baas verplicht dit werk tot in de puntjes uit te voeren. Met mensen, die op tijd komen. Dat is 's mor gens om zeven uur en niet om half acht. Ik weet niet, hoe jullie dat noemen, maar mijn baas placht het „diefstal" te noemen. Diefstal van de baas z'n tijd. En zo denk ik er ook over. Ik ga ermee akkoord, als je zegt: om de andere dag om zeven uur. Best, dan is Deetman present op de och tenden, die jij later komt. Geen bezwaar. Maar één man is hier voortaan elke mor gen vóór zeven uur. En dat hoeft niet altijd mijn hoofdopzichter te zijn." De ander keek directeur Treep met stij gend ontzag aan. „Mozes, je lijkt je ouwe baas wel. Matsers kon ook zo bulderen. Om bang van te worden. Enfin, ergens heb je natuurlijk gelijk, Treep. Oké, ik spreek dat wel af met je nieuwe hoofdopzichter." Gert knikte en stak een sigaret op. „Mij best. Als er maar konstant toezicht is. Je hebt nu zelf gezien hij wees op het briefje dat het niet overbodig is." Namiddags, na het beëindigen van de werkzaamheden reden ze naar de woning van mevrouw Schollenberg. Gert bezat nog een sleutel, dus opende hij de voordeur. Vanuit de keuken keek mevrouw Schollen- berg door de deuropening. „Allemeneer Treep! Wat aardig, dat u nog eens komt!" Elij drukte de vrouw de hand en stelde zi:n hoofdopzichter voor: „Deetman, mijn opvolger hier op het werk, mevrouw. En mijn vriendelijk verzoek is, of u zich over deze jongeman wilt ontfermen. Met andere woorden: of hij bij u in de kost mag komen." De vrouw lachte en drukte ook de hand van Cor Deetman. „Als u hem aanbeveelt, meneer Treep, spreekt het vanzelf. Meneer is welkom. Alle mensen, wat zal Rinie op kijken, meneer. Toen ze hoorde, dat u be noemd was tot directeur, glom ze van genoegen. Ze was zo trots als een pauw en zei: Machtig, te weten, dat wij hier de directeur van een groot bouwbedrijf in huis hebben gehad." Gert glimlachte. „Ze overdrijft, mevrouw. Al ben ik nu directeurik ben nog niet zo als toen ik hier woonde." „Gaat u toch naar de kamer, meneer Treep. En u ook. Maak ik gauw koffie voor u klaar." „Dat slaan we vast niet af." „Eet u beiden mee?" „Dat kan toch niet, mevrouw," weerlegde Gert. „We komen zo maar binnenvallen." „Geen bezwaar. Groente heb ik genoeg, soep eveneens en aardappelen schil ik wel bij. Eten we een kwartiertje later. O, me neer Treepik heb helemaal vergeten u te feliciteren met uw promotie. Schande gewoon." Ze greep zijn hand en drukte die. Gent u reeds geabonneerd op ZEELAND MAGAZINE??? een twee-maandelijks tijd schrift met actualiteiten, cultuur, evenementen, his torie en recreatie. Het geheel in 4 - kleuren omslag en alle artikelen voorzien van nog nimmer gepubliceerde foto's. Slechts 10,per jaar. Vraag een gratis proefnum mer aan: POSTBUS 1. WISSENKERKE „Van harte, meneer. En als ik het iemand gun, bent u het zeker. Al was het maar, omdat u me trouw iedere week bezocht, toen ik in het ziekenhuis lag." „Mevrouw, maakt u me niet verlegen, anders kijkt mijn hoofdopzichter nog hoger tegen me op en dat hoeft helemaal niet." Rienie Schollenberg stond enkele ogen blikken perplex, toen ze de kamer betrad en Gert zag zitten. Hij begon te lachen en knipoogde. Het volgende ogenblik liep ze op hem toe en drukte hem de hand. „Wat fijn, Gert, dat je er weer eens bent. Enne... heel hartelijk gelukgewenst, nu je directeur bent. O pardon, meneer Treep bedoel ik natuurlijk." Ze begon te kleuren. Gert hield haar hand vast. „Als je me nu nijdig wilt hebben, Rienie, moet je meneer tegen me zeggen. Ik verbeeld me niks, hoor. Voor jullie blijf ik gewoon Gert." Ze trok verlegen haar hand los. „Maar dat kan toch nietnu u Hij hief waarschuwend zijn hand omhoog. „Waag het eensik leg je over m'ri knie en geef je een pak slaag!" Het meisje proestte het uit. „Stel je voor zou je mama zien kijkendie ontplofte van schrikt." „Dan zullen we het voorlopig maar uit stellen, jongedame." Hij bekeek haar van top tot teen. „Wat zie je er hip uit. Vindt je moeder dat goed?" Ze hief haar handen in pseudo-wanhoop omhoog. „Ik heb er al genoeg over moeten horen. Ik wil voortaan leuk gekleed gaan. Zoals andere meisjes." „Volkomen gelijk." Drie kwartier later zaten ze gevieren aan tafel. Op zijn vraag antwoordde de gast vrouw, dat ze weer aardig hersteld was. „O ja, ik doe weer van alles, gelukkig, 's Middags ga ik een paar uurtjes rusten, dat wel. Rienie neemt, vooral in het week eind, véél werk uit mijn handen." Na het eten dronken ze nog een kop koffie, waarna Gert tegen zijn hoofdop zichter zei: „Zo, Cor, pak je spullen uit de wagen, dan zal ik je kamer wijzen. Hoeft mevrouw Schollenberg niet naar bo ven te lopen. Kun je je op je gemak in stalleren. Wat heb je met Diephuis afge sproken?" „Morgen is meneer Diephuis er om zeven uur. Ik hoef niet voor half negen te komen." „Akkoord. Maar houdt hem in de gaten. Ga toch maar eens op een morgen, als hij zijn vroege dienst heeft, kijken. Ik wil zekerheid, begrijp je?" „Komt in orde, meneer." „Duvel op met je meneer, Cor. Onder ons blijf ik ook voor jou Gert, begrepen?" „Jawel, Gert," antwoordde hij lachend. Hem op de schouders kloppend, zei Gert Treep op ernstige toon: „We zullen pro beren het samen te rooien, Cor. Jij hier. Piet en ik in Velp. We moeten slagen, jong, dat zijn we aan de nagedachtenis van de oude baas verplicht." Weer beneden betrad hij de kamer en bleef er midden in staan. „Mevrouw Schol lenberg, is het toegestaan, dat ik uw doch ter een paar uurtjes ontvoer? Ik breng haar ook weer heelhuids terug, hoor." De vrouw knipperde met haar ogen. Waarschijnlijk was ze zo overbluft, dat ze niet dadelijk wist, wat te moeten antwoor den. Gert keek van haar naar Rienie, die in haar stoel zat en een kleur kreeg. „Ehdatdat is natuurlijk goed, meneer Treep. Heel aardig van u, want zoveel heeft Rinie eigenlijk ook niet." „Mag ik haar meenemen tot een uur of half elf? Of is dat te laat?" „Blijft u hier ook slapen, meneer?" „Alstublieft, mevrouw, ik blijf voor u gewoon Gert. Doet u me één plezier en zeg geen meneer. Dat hoor ik dagelijks al meer dan me lief is. Nee, ik blijf hier niet slapen. Ik rijd vanavond weer terug naar Velp. Morgen wacht me de plicht weer op m'n kantoor." „Maar is dat niet veel te vermoeiend voor u?" „Als Rienie een paar uurtjes met me meegaat, mevrouw, is dat voor mij net de ontspanning, die ik nodig heb." „O, dan vind ik het best, vanzelfsprekend. Enneu hoeft niet op een half uurtje te kijken." „Dank u, mevrouw". Hij knipoogde naar het meisje. „Hoe zit hetmoet ik nog langer wachten? Je hoort, dat ik toestem ming heb van je moeder." Ze kwam overeind, maar bleef staan. „O, juist. Of ik al of niet wil, speelt zeker geen rol, he?" „Lieve mejuffrouw Schollenberg," begon Gert op plechtige toon, „wilt u mij de eer aan doen enige tijd u te verpozen in mijn nederige gezelschap? Een auto staat ter uwer beschikking." Hij boog. Rienie boog eveneens. „Het genoegen zal geheel aan mijn kant zijn, meneer Treep. Als u een paar minuutjes hebt, trek ik wat anders aan." Hij keek verbaasd. „Waarom, mejuffrouw? Voor zover mijn ogen kunnen constateren, zitten er geen knoopjes aan deze jurk." Ze liep rood aan. „Dat isbegon ze, maar meteen begon ze te lachen. „Oké, even mijn schoenen aantrekken." Vijf minuten later reden ze het dorp uit'. Ze zat naast hem en keek verstoord. „Ge meen van je om dat van die knoopjes te zeggen, waar mama bij was." Hij schoot in een lach. „Liefje, je moeder snapt het toch niet. Dat was immers een geheimpje tussen ons tweetjes, nietwaar?" Hij keek haar even van terzijde aan. Ze probeerde haar minirok naar beneden te trekken, hetgeen nauwelijks lukte. „Vind je hem eigenlijk niet te kort?" vroeg ze, toen ze hem naar haar benen zag kijken. Hij legde enige ogenblikken zijn hand on haar knie. „Schattig, Rienie, je ziet er uit om te stelen." „Nu moesten we weg kunnen rijden, Gert. Ver weg van alles. Enkel wij samen." „En je moeder dan, meisje? Wil je die alleen laten?" Ze zuchtte. „Dat is het 'm juist. Ik zal op deduur wel de dochter worden, die haar moeder tot haar dood toe verzorgd. Zoals zo vaak in het leven. En daarna..." „Daarna is het te laat en is je tijd voorbij. Wacht maar eenszodra de ware Jozef komt, trek je je nergens meer van aan en laat je rustig je moeder alleen. Dat is de liefde." Ze antwoordde niet, maar dacht: de ware Jozef ken ik al lang. Maar of deze Jozef het serieus met me meent? (Wordt vervolgd). DE MENS HEEFT Wanneer men spreekt over „het zesde zintuig", dan bedoelt men daarmee meestal die merkwaardige eigenschappen, die som mige mensen bezitten, om in de toekomst te kijken. Nu is dat wat overdreven gesteld, maar er zijn mensen, die bepaalde dingen als het ware voorvoelen en deze bijzondere begaafdheid wordt dan wel als het zesde zintuig betiteld. De normaal bekende erkende zintuigen vart de mens zijn: het gehoor, het zien, de reuk, de smaak en het gevoel, dat zijn er vijf. Sindt kort is echter ook het echte zesde zintuig van de mens ontdekt en wel de warmtezin. Het is een ontdekking van de Amerikaanse professor Bezinger die het zelf „het warmte-oog" noemt. Zoals bekend, bevinden er zich in onze hersenen twee kleine organen, die de tem peratuur van ons lichaam regelen, maar tot voor de ontdekking van Bezinger wist men niet precies, hoe deze organen werkten en hoe de temperatuurregeling van ons li chaam precies tot stand komt. Het is de verdienste van professor Bezinger, dit mys terie te hebben ontsluierd. Het bleek bij het onderzoek, dat er geen direkte relatie bestond tussen de tempe ratuur van de huid en de aktiviteit van de reguleringscentra in de hersenen. De ver onderstelling dat de organen reageren op de warmte van de huid, kwam hiermee op losse schroeven te staan. Ook verge lijkingen met de temperatuur onder de tong leverde geen succes op. Toen de onder zoekers vergelijkingen maakten met de temperatuur van het trommelvel in het oor, bleken er interessante paralellen te bestaan. Verder zoekend ontdekte men, dat het vooraan in de hersenen gelegen regulerings centrum de temperatuur vaststelt van het bloed, dat via een kleine hersenader bij dit orgaan komt. Deze informatie vertelt het orgaan of de temperatuur boven of beneden een bepaalde waarde is. Is de temperatuur te hoog, dan zet dit orgaan de zweetkliertjes in de huid aan tot aktiviteit en de „waterkoeling" zorgt voor het noodzakelijke dalen van de tem peratuur. Doordat het orgaan „zonprik- kels" waarneemt en eventueel zelfstandig tegenmaatregelen beveelt, wordt het als een „zonorgaan" beschouwd, want onze zintuigen zijn het die ons in staat stellen via prikkels die zij opvangen en doorgeven kennis te nemen van de wereld om ons heen. Zo blijken we dus via dit orgaan de warmte om ons heen waar te nemen en het orgaan zorgt er voor, dat er op wordt gereageerd om onze lichaamstemperatuur normaal te houden. We hebben hier dus te maken met het echte zesde zintuig van de mens. Benzinger zelf noemt het „het warmte- oog". Het kan beschouwd worden als een volautomatische, bijzonder gevoelige ther mostaat die geen ingenieur zou kunnen verbeteren. Het blijkt samen te werken en de baas te zijn over het tweede centrum, dat iets verder naar achteren in de hersenen is gelegen. Dit tweede centrum vangt name lijk de koudeprikkels op, die wel van de zenuwuiteinden in de huid afkomstig zijn. Doch dit tweede centrum kan niet zelf standig tegenakties ontketenen. De infor maties worden doorgegeven aan het eerste centrum. Dat weegt de temperatuur van het bloed en de koude prikkels afkomstig van de huid tegen elkaar af en geeft dan zo nodig, bevel tot koeling of tot warmte produktie. We kunnen de warmtezin gelukkig niet zoals enkele andere zintuigen bewust uit schakelen. We kunnen de oren dichtstop pen om niet te horen, de ogen sluiten om niet te zien en de neus dichtknijpen om niet te ruiken, maar ons gevoel voor warm te kunnen we evenals onze smaak en tast zin niet uitschakelen. Dat is maar goed ook, want wanneer dit centrum zou worden uitgeschakeld, zou er een chaotische toe stand in ons lichaam ontstaan, die de dood tot gevolg zou hebben. Wanneer we nu eens spreken over men sen met bijzondere gave om toekomstige gebeurtenissen te voorvoelen, dan moeten we niet meer spreken over het zesde, maar over het zevende zintuig. P.V. DE BLAUWE DOFFER - KQRTG, Uitslag concours Survilliers op 18 mei 1974. Deelname 317 duiven. 1. G. van Liere 2. S. Branderhorst 3. Schrier-Clement 4. G. van Liere 5. J. J. Verwei 6. S. Branderhorst 7. J. L. F. Minneboo 8. M. van Belzen 9. W. C. Versluijs 10. A. van Meer 10.20.54 17.37 18.14 23.01 20.08 18.54 23.49 18.52 19.40 20.24 293.861 269 288.045 265.7 287.957 262.4 2 259.1 290.157 255.8 2 252.5 293.758 249.2 287.426 245.9 287.867 242.6 288.464 239.3 Kruiswoordpuzzel no. 377 Horizontaal: 1. huidblaas - 5. aanw. vnw. 7. hoeveelheid - 11. vogel - 13. woede 15. kloostervoogd - 17. glasachtige laag op aardewerk - 19. dochter van Cadmus 21. toestand van rust - 23. afgunst - 24. zout water - 26. en omstreken - 27. familie lid - 29. familielid - 30. geogr. aanduiding (afk.) - 32. selenium (afk.) - 33. herkauwer 34. uitroep - 35. levenslucht - 37. regerings reglement (afk.) - 39. de onbekende (afk.) 40. resonantie - 42. meisjesnaam - 43. reptiel 44. Europeaan - 46. eerwaardige vader (afk.) 47. per expresse (afk.) - 48. mand - 50. leraar (afk.) - 51. bevestiging - 53. vogel- produkt - 54. windrichting (afk.) - 55. ongeveer (afk.) - 57. deel v. e. gebouw 61. binnenlandse strijdkrachten (afk.) - 63. elektrode a. d. pos. pool - 66. Europeaan 67. gif - 69. nieuwe wereldtaal - 70. deel v. e. auto - 73. pl. in Overijsel - 74. meis jesnaam - 76. larve v. d. langpootmug - 78. vrije keus - 79. droog - 80. strafwerktuig. Verticaal: 1. deugdzame - 2. officieel stuk 3. slede - 4. woede - 5. godin - 6. muziek- oefening - 7. landelijke plaats - 8. goud (Fr.) - 9. bewijs van verdriet - 10. kleding stuk - 12. reeds - 14. dubbelklank - 16. voedsel - IS. kant - 20. deel van Azië - 22. de dato (afk.) - 25. en anderen (afk.) - 27. overeenkomst - 28. soort gedicht - 31. strijdmacht - 34. adellijke titel - 35. eng. voegwoord - 36. onbep. vnw. - 38. vlug 39. drinkgerei - 40. dwaas - 41. bedompt 45. herkauwer - 49. edelsteen - 52. voor zetsel - 55. pl. in Egypte - 56. Gode zij lof (lat. afk.) - 58. soort hert - 59. wondvocht 60. voorzetsel - 62. winterkost - 64. wind richting - 65. het zijn - 67. gierigaard 68. verdedigingsorganisatie (afk.) - 71. zoals de akten getuigen (lat. afk.) - 72. titel (afk.) 75. bolgewas - 77. laatste nieuws (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 376 Horizontaal: 1. pastoor - 7. afbraak - 13. baron - 14. reaal - 15. S.E.R. - 18. tam 20. ezel - 22. gaaf - 25. Ed - 27. amikaal 29. na - 30. lok - 32. as - 33. p.e. - 34. als - 35. wak - 37. een - 39. nor - 41. al 42. allen - 43. Po - 45. air - 47. pit - 48. ham - 50. rad - 52. e.d. - 54. va - 55. aai 57. i.m. - 58. mongool - 61. un - 62. tent 63. Olst - 65. bad - 66. tol - 68. salie 70. negen - 72. verkeer - 73. stralen. Verticaal: 2. Ab - 3. sas - 4. tree - 5. oorzaak 6. on - 8. fr - 9. betalen - 10. raaf - 11. aam - 12. al - 16. Ali - 17. e.g.a. - 19. Belg 21. Ems - 23. aap - 24. last - 26. do 28. koeling - 29. nl - 31. kwaad - 34. aroma - 36. Ali - 37. clp - 38. net - 40. opa 44. gril - 46. remedie - 48. halster - 49. lint - 51. a.m. - 53. dom - 54. vol - 56. au 59. N.T.S. - 60. ook - 62. talk - 64. toga 65. bar - 67. lel - 68. se - 69. Ee - 70. n.t. 71. ne. GANZEPOORTSTRAAT 21 - TEL. 65 35 - GOES 1

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1974 | | pagina 1