Olieperspectieven
De Stelpost....
Raadsvergadering Wissenkerke
•t
Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 4 april 1974 no. 3599
door Gees Giesbeek
Maandag 25 maart kwam de raad dezer
gemeente in openbare vergadering bijeen,
onder voorzitterschap van burgemeester P.
Wisse. Afwezig met kennisgeving: het lid
Koole.
Na de welkomstwoorden van de voorzitter
en voorlezing van het gebed, worden de
notulen van de vorige vergadering onver
anderd vastgesteld.
Bij de ingekomen stukken geeft een inge
komen schrijven van de heer T. D. Coppe-
jans, hoofd van de o.l.-school, die namens
alle hoofden van lagere scholen in de ge
meente en het hoofd van de Chr. MAVO
er op aandringt alsnog deel te nemen aan
de bibliobus, enige discussie. Want er is
ook nog een schrijven van de bibliobus
binnengekomen, waarin deze aanbiedt met
ingang van 1 april a.s. gedurende zes
maanden gratis drie uur in de gemeente
aanwezig te zijn om het publiek in kennis
te brengen met de aanwezige boeken en
de werkwijze.
Het lid I. A. de Regt gaat voornamelijk
in op laatst bedoelde brief. Hij wil wel
een gesprek aangaan met de hoofden der
scholen en bij gebleken ongelijk zijn eerder
ingenomen standpunt herzien. De brief van
de bilbliobus zet bij hem een beetje kwaad
bloed. Hij ziet deze brief en het daarin
vervatte aanbod als: „Wij zullen je wel
dwingen." Zoiets brengt de democratie in
gevaar. Hij voelt er heel weinig voor en
noemt het nogmaals dwingelandij.
Het lid Remijnse juicht dit aanbod toe
en ook Kouwer vindt het een prachtig
aanbod. Beiden zeggen dat zo het publiek
er goed kennis van kan nemen en zien
er meer een reclamestunt in dan dwinge
landij.
Na dit schuchtere begin werd de rest
van de agenda in bijna volledige zwijg
zaamheid afgewerkt, waarbij de presentatie
van de agendapunten door de voorzitter
bijna monotoon en slaapverwekkend aan
deed.
Uit de behandelde agendapunten lichten
wij o.a. de aankoop van de woningen
Westhavendijk 23 en 25, waarbij Kouwer
opmerkt, dat gesaneerde gezinnen vaak op
nieuw moeten inspannen en dat het soms
lang duurt voordat het hun toekomende
geld binnen is. De voorzitter zegt dat zulk
een procedure tijd vergt en dat b.v. ver
strekken van een voorschot onmogelijk is.
Aan mevr. L. van den Berge - de Kam
wordt, in verband met het bereiken van de
65-jarige leeftijd, eervol ontslag verleend
als schoonhoudster van de openbare lagere
school. Zestien jaar is zij als zodanig werk
zaam geweest. De voorzitter stelt zich voor
op de eerstvolgende ouderavond van die
school daaraan enige woorden te wijden.
Uit vier sollicitantes wordt mevr. Snoo-
dijk - Kouwer met algemene stemmen be
noemd tot schoolschoonhoudster.
Ook brengt het voorstel van b. en w.
tot invoering van een tarief voor het ge
bruik van het zwembad enige tongen in
beweging.
Kouwer vraagt of nu de omstandigheden
veranderd zijn. Hij wil ook de geschatte
opbrengst weten en vraagt of er iemand
voor aangesteld moet worden, waardoor de
baten zeker niet groot zullen zijn. Hij zou
met deze invoering liever nog een seizoen
wachten, tellingen verrichten en bij een
goede uitkomst dan pas tot invoering over
gaan.
De voorzitter heeft geen idee van een
eventuele opbrengst, maar vindt een kleine
bijdrage in de exploitatiekosten alleszins
gerechtvaardigd. De verkoop van kaarten
kan over de toezichthoudster lopen, daar
hij van mening is, dat er toch vrijwel uit
sluitend abonnementen genomen zullen wor
den.
FEUILLETON
Hij keek op zijn horloge en kwam over
eind. „Zin in een toertje? Gaan we samen
ergens wat drinken."
Ze keek hem verrast blij aan. „Werke
lijk? En de buren? Die zullen er het hunne
van denken, Gert."
„Nou?" Hij keek op haar neer. „Ik mag
toch zeker wel met mijn charmante tante
uit rijden gaan?"
De vrouw verslikte zich in de rook. „Die
gekjij met je tante! Vooruit, dat doen
we. Tien minutentrek ik wat anders
aaii. Want ik heb gelukkig behoorlijke
kleren."
Enkele dagen later haalde Gert Riek van
Oss af in haar woning. Blijkbaar stond ze
al min of meer klaar. Doorgaans liet zij
hem eerst even binnenkomen en dan dronk
hij thee of koffie, alvorens met het meisje
weg te gaan. Ditmaal zei ze enkel: „Dag."
En stevende op de wagen af.
Ietwat verwonderd volgde hij haar en
even later reden ze weg. „Wat is er met
jou aan de hand?" vroeg hij. „Wat ben je
opeens stug? Narigheid gehad?"
Ze knikte. „Ja. Om jou."
„Om mij? Waarom?"
„Rijd maar ergens een eind heen. Kan me
niet schelen waar. Kunnen we het uitpra
ten."
Niet-begrijpend reed hij weg, haar van
terzijde aankijkend. Maar het meisje zat
met een neutraal gezicht voor zich uit te
turen. „Zo je wilt," antwoordde hij.
Een eindje buiten Leiden, aan de straat
weg naar Den Haag, wees hij naar een res
taurant. „Hier?"
Ze knikte. „Zoek een rustige tafel, zodat
we ongestoord kunnen praten."
Er was een tafel vrij in een hoek bij het
Kouwer had de gedachte dat de toe
zichthoudster er geen idee in had, waarop
wethouder Wisse zegt, dat met uitzondering
van de badkaarten, alles via de secretarie
loopt.
Remijnse zegt: als het maar een paar
dubbeltjes oplevert, dan kan men het maar
beter als service beschouwen.
Meulenberg: als je niet probeert, weet
je het niet.
P. de Regt: Nergens kom je gratis zwem
men tegen.
I. A. de Regt zegt: drie jaar lang hebben
wij in onze beschouwingen op de gemeente
begroting al naar deze invoering gevraagd,
maar telkens kon het niet. Nu ineens wel.
Er blijkt dus dat er geen overleg gepleegd
is met de toezichthoudster. Hij noemt het
geheel een slecht overwogen en niet goed
voorbereid voorstel. Graag een jaar opschor
ten om cijfermateriaal te verzamelen. Kou
wer sluit zich hierbij aan en dringt aan
op een gesprek met de toezichthoudster.
In verscheidene Europese landen en
trouwens ook in de VS leven plannen
om eens nauwkeurig te onderzoeken hoe
de oliekonserns over 1973 kans hebben ge
zien doorgaans rekordwinsten te boeken.
Nadat de eerste schrik en boosheid over
de Arabische politieke manipulatie van de
oliekraan was verdwenen is hier en daar
de mening geuit dat de hele energiekrisis
min of meer een truc van deze internatio
nale ondernemingen was om de eigen kas
duchtig te spekken. Een beschuldiging die
niet helemaal ernstig te nemen is als ze
voornamelijk dient om de aandacht af te
leiden van het simpele ekonomische feit
dat enerzijds de behoefte van de industriële
zowel als van de ontwikkelingslanden stijgt,
terwijl de grenzen van de produktie van
olie in zicht zijn, zodat de bezitters begrij
pelijk voorzichtiger worden met de verkoop.
Maar anderzijds is het zonder meer waar
dat wat de oliekonserns kunnen doen voor
de buitenwereld niet al te doorzichtig is.
Soms ook maar beter niet kan zijn, als
men denkt aan de manipulaties van deze
ondernemingen die de voornaamste oorzaak
zijn dat bijvoorbeeld de absolute olieboycot
tegen Nederland en de VS aanzienlijk minder
effekt sorteerde dan ze had gemoeten op
grond van simpele berekeningen. De rede
nering is dat de oliekonserns vooral nu
haken naar zo groot mogelijke winsten
omdat ze aan voelen komen dat een groot
deel van de aardoliewinning uit hun handen
overgaat in die van staatsondernemingen,
zowel in de produktielanden als in de ver-
bruikslanden.
Het eerste spreekt voor zichzelf, het
tweede was al enige tijd aan de gang bij
voorbeeld in Frankrijk en vooral in Italië,
terwijl Duitsland zijn uiterste best doet de
oliebelangcn van diverse maatschappijen te
bundelen tot één Duits konsern dat zijn
partij kan meeblazen in het internationaal
konsert. Anderzijds ziet men oliemaat
schappijen hun aktiviteiten ook verplaatsen
20
raam. Op dit uur was er verder weinig pu
bliek. De ober kwam en Gert gaf zijn be
stelling op. Hij gaf het meisje een sigaret
en vuur en wachtte, tot de bestelde drank
jes waren gebracht. Daarna nodigde hij
uit, de ober nakijkend: „Steek maar van
wal. Wat zijn de moeilijkheden opeens?"
Riek keek hem boos aan. „Hoeveel meis
jes houd jij er op na?"
„Eén," antwoordde hij, zonder blikken of
blozen. „En die éne heet Riek van Oss."
„Zal best, ja. Wel toevallig, dat ze je
in drie dagen tijds gezien hebben met twee
verschillende vrouwen in je wagen."
Hij schudde zijn hoofd. „Bestaat niet."
„O nee? Zal ik dat geheugen van je eens
opfrissen? Maandagavond heeft vader je ge
zien met een jonge griet naast je. Je stapte
uit voor het ziekenhuis in de stad. En vader
heeft ook gezien, dat je haar ondersteunde
bij het naar binnen gaan. Wou jij het soms
ontkennen?"
Langzaam begon hij te lachen. „Nooit ge
weten, dat jij zo jaloers was, liefje. Dat
meisje is de dochter van m'n hospita, die
momenteel in het ziekenhuis ligt. Apropos,
komende maandag mag ze naar huis, als
alles goed gaat. En we zijn op ziekenbezoek
geweest. Ik heb je verteld over mevrouw
Schellenberg in Brasemsveld, waar ik in
de kost ben. Malle meid, om daar wat ach
ter te zoeken."
„Ga je altijd met die ehdochter op
ziekenbezoek?"
„Natuurlijk niet: één keer in de week.
Dan rijd ze met me mee, dat is toch logisch?
Zij gaat zelf iedere dag."
„O. Nou, dat kan. Maar dat is nog niet
alles. Mijn broer heeft je een paar dagen
geleden gezien in de omgeving van Oegst-
De voorzitter stelt voor om het toch
maar te proberen en uit te zien waar knel
punten optreden. Daar kan dan bijgestuurd
worden.
Aldus wordt besloten en laten wij hier
onder de nu geldende prijzen volgen: Losse
baden 0.50; 10 baden 4.abonnemen
ten 10.—. Leskaarten voor personen tot
16 jaar: A-diploma 25.-, B-diploma 20.-.
Leskaarten voor boven 16 jaar: A-diploma
30.-, B-diploma 25.-.
Op het verzoek van de Stichting Bejaar
dencentrum Wissenkerke om van een bij
komstige lening van 1.000.000.— rente
en aflossing te garanderen, zegt P. de Regt
dat er dan toch een behoorlijke misreke
ning van rond 50% is gemaakt, wat hij
schandalig veel vindt. Op zijn vraag aan
wethouder Wisse hoeveel bedden het be
treft (28), zegt de Regt: dat komt dan on
geveer neer op 100.000.— per bed! Geen
kattedrek.
Op de oproep voor een gemeentewerkman
zijn 17 sollicitaties binnengekomen, waaruit
b. en w. de volgende aanbeveling hadden
opgemaakt: 1. J. P. Marcusse, 2. H. Sandee
en 3. M. A. Koole, allen te Kamperland.
De behandeling van dit agendapunt vond
met gesloten deuren plaats en na herope
ning van de vergadering werd toKgemeen-
tewerkman benoemd de heer H. Sandee.
naar andere terreinen zoals de kernreakto-
ren (grote gezamenlijke onderneming van
Gulf en Shell b.v.) en de steenkolenmijnen
(vooral in de VS). De noodzaak van deze
kostbare heroriëntatie is onmiskenbaar.
Engeland, Frankrijk, Duitsland en Italië
ziet men regelrecht met de regeringen van
de olieproducerende landen kontrakten af
sluiten het ligt in de rede dat die landen
makkelijk een vinger in de pap kunnen
krijgen bij wat verder met die olie gebeurt.
Nieuwe vondsten.
De rol van de regeringen zal groter worden,
die van de konserns minder. En hoewel
dit nog zeker niet zo is, mag verwacht wor
den dat ook ten aanzien van de recente
olievondsten in de VS en in Europa de
staatsbemoeienis groter zal zijn dan voor
heen. Daartoe heeft de eerste stoot van de
energiemisère door de olieboycot wel geleid.
Hoewel zeker bij het snel stijgende ver
bruik de nieuwe olie- en aardgasvondsten
geen aanleiding geven om af te stappen
van de door te veel feiten gestaafde opinie
dat tekorten slechts voorkomen kunnen wor
den door op andere energiebronnen over
te gaan, geven ze wel een verlenging van
de tijdsduur waarbinnen die omschakeling
gerealiseerd moet zijn. En het toeval is
dan Europa weer tamelijk gunstig gestemd,
trouwens ook de VS. De voornaamste recente
vondsten zijn die in Alaska en in Europa,
welk laatste gebied juist nu het begint te
knijpen troost mag putten uit de overweging
dat het binnen niet al te lange tijd niet
geheel afhankelijk zal zijn van de welwil
lendheid van verre exporteurs.
In de Noordzee zijn de vondsten van
de Noren het indrukwekkendst: het befaam
de F.kofiskveld b.v. wordt geschat op een
7.000.000 barrels (vaten) en heeft daarmee
een omvang zoals maar bereikt wordt door
een stuk of tien eerder in de hele aardolie
geschiedenis ontdekte velden. En dit is
slechts één veld van een heel stel.
geest. Eerst zat je met een vrouw in je
wagen. Later zag hij je met haar op een
terras zitten. Jullie hadden nogal schik
met elkaar."
Hoofdschuddend keek hij het meisje aan,
dat een hoogrode kleur van opwinding op
haar gezicht had. „Die Riek! Jaloers tot en
met. We gaan haar samen eens een keer
bezoeken, liefje. Het is een tante van me
en ze woont in Hillegom. Tante Gerda,
een zuster van m'n moeder. Een eenzame
vrouw, die ik dinsdagavond bezocht heb en
daarna een pleziertje deed door een eindje
met haar te toeren, waarna we ergens wat
gedronken hebben. Mag dat, geachte juf
frouw van Oss?"
Ze haalde minachtend haar neus op. „M'n
tantemaak mij wat wijs. Volgens Jan
was ze een jaar of dertig, vijf en dertig.
Vast niet ouder. En ze zat gekheid met je
te maken. Ben jij altijd zo intiem met je
tante's?"
Hij had zin het meisje een beetje te pla
gen. „Als ze charmant zijn, ja."
„CharmantHet was een verlepte
blondine. Jah heeft haar goed opgenomen,
toen jullie op dat terras zaten."
„Dan was ie nogal nieuwsgierig, niet?"
Zijn ontstemming groeide. Van het begin af
aan had hij al een zekere antipathie gehad
tegen Riek's broer.
„Jan is twee keer langs gereden in zijn
Eend, maar jij hebt hem natuurlijk niet
eens gezien. Jij had het te druk met je
tante."
„Gerda is zes en dertig, liefje, de jongste
zus van m'n moeder. Ze is gescheiden, heeft
geen kinderen en is erg eenzaam. Op ver
zoek van m'n moeder ga ik af en toe eens
naar Hillegom, om haar op te zoeken. En
omdat het dinsdagavond zulk mooi weer
was, zijn we een eindje wezen rijden. Steekt
daar wat kwaads in?"
„Het feit alleen al, dat je haar bij de
voornaam noemt, die tante van je," smaal
de ze.
„Liefje," dat wil ze zelf. Ze is maar acht
jaar ouder dan ik. Ze wil niet, dat ik haar
tante noem."
„Ik vind het anders maar gek, hoor. Bo
vendien heb ik nu wel begrepen, dat je al
die tijd, dat je kostvrouw ziek is, met die
dochter alleen in huis bent geweest. Zoiets
geeft geen pas, Gert."
„O, dank je wel, voor het vertrouwen,
De Britse Noordzeebodem heeft kleinere
maar toch ook zeer aantrekkelijke velden
opgeleverd en een deel ervan kan snel in
produktie komen. Daarbij komt dan de stij
ging van de prijs van olie op de duur
onontkoombaar ook velden met hogere
produktiekosten toch rendabel geacht mo
gen worden. En het zoeken in de Noordzee
is niet gestaakt.
Noorwegen weet zich aan de vooravond
van een nieuwe rol, die van grote olie
exporteur; anderen zien hun afhankelijkheid
van derden verminderen. Alleen: het is niet
voor eeuwig de leeftijd van Ekosfiskveld
als bruikbare bron wordt geschat op een
jaar of 70, tenzij nieuwe methoden nog
vele tientallen jaren langer de mogelijkheid
scheppen om de laatste druppels nog uit
de Noordzeebodem te persen.
De voor-uitzichten wat de olie als energie
leverancier betreft zijn daarom voor Europa
niet al te somber. Maar dan wel uitsluitend
wat de naaste toekomst betreft, zodat verder
denken over nieuwe krachtbronnen wel
degelijk geboden is.
(Nadruk verboden).
Burgerlijke etend
KORTGENE
Geboren: 14 maart 1974: Magdalena Jo
hanna, dochter van A. M. de Regt en L. J.
van den Berge.
Ondertrouw: 1 maart 1974: Lambertus
C. Speelman, 22 jaar en Maria Jeronimus,
18 jaar te Wissenkerke; 6 maart 1974:
Cornelis H. I. van der Maas, 24 jaar en
Elizabeth A. Cornelisse, 20 jaar te Goes;
15 maart 1974: Pieter C. van der Moere,
22 jaar en Geertruida J. Wolse, 19 jaar;
18 maart 1974: Jan W. Koole, 22 jaar en
Maatje P. Boot, 21 jaar te Goes; 29 maart
1974: Dirk P. Janse, 26 jaar en Susanna
B. de Looff, 19 jaar.
Gehuwd: 22 maart 1974: Nicolaas C.
Corbée, 38 jaar te Haarlem en Paula J.
Platschorre, 21 jaar; 26 maart 1974: Chris-
tiaan H. Galenkamp, 22 jaar te Goes en
Maria J. T. G. van de Ven, 27 jaar te
Eindhoven; 29 maart 1974: Berend van
Enk, 25 jaar te Zwolle en Martha Pals,
22 jaar.
Overleden: 6 maart 1974: Jacob Hooger-
heide, 71 jaar, wedn. van W. Munter; 26
maart 1974: Johannes Platschorre, 64 jaar,
echtg. van L. van Gilst; 28 maart 1974:
Ali Ben Mohammed, Rekik, 22 jaar, echtg.
van J. G. Burger.
ANWB AFDELING ZEELAND HIELD
JAARVERGADERING
In de goedbezochte vergadering van de
afdeling Zeeland van de ANWB, j.l. zaterdag
23 maart gehouden in Goes, heeft de heer
F. G. Sprenger in zijn hoedanigheid van
afdelingsconsul verslag uitgebracht over het
werk van de bond in 1973, meer in het
bijzonder in de provincie Zeeland.
Zijn verslag bevatte o.a. een overzicht
van de in 1973 in uitvoering zijnde beweg
wijzeringsprojecten en de stand van de
bewegwijzering in Zeeland eind vorig jaar.
Terwijl het aantal „klassieke" wegwijzers
is gedaald van 151 naar 143, nam het aantal
moderne lichtwegwijzers op Zeeuws grond
gebied toe van 179 tot 193. Het aantal
richtingsborden is gedaald van 993 tot
981, het aantal transparante borden is in
1973 daarentegen gestegen van 34 tot 41
en het aantal voorrichtingsborden van 470
tot 576. In het verslagjaar werden drie
nieuwe zgn. aangestraalde portaalbakken
geplaatst, waarmee dit soort bewegwijzering
in de provincie op 8 werd gebracht. De
dat je in me stelt."
„Het is toch zo? Je hebt gelegenheid
genoeg gehad om alles met haar uit te voe
ren."
Hij begon rood aan te lopen. „Ik voer
niets uit met Rienie, niet met Gerda en
niet met jou. Zo'n type ben ik niet. Dat
behoor jij te weten."
„Schreeuw niet zo, idioot! De hele tent
hoeft het niet te horen." Riek keek schichtig
rond, want een paar bezoekers keken enigs
zins geërgerd naar hun tafeltje.
Hij knikte. „Oké, oké, ik ben weer kalm.
Maar ik wil een duidelijke stelling naar
voren brengen: jij bent het en jij alleen, is
dat klaar? Bovendien sta ik niet onder
curatele en laat me door niemand, dus ook
niet door jou de wet voorschrijven. Als ik
naar Hillegom wil gaan, doe ik dat. En als
ik Rienie naar het ziekenhuis wil rijden,
vraag ik evenmin eerst jouw toestemming."
Het meisje keek hem woest aan. „Als je
maar weet, dat ik je niet meer moet, wan
neer je naar die zogenaamde tante van je
blijft gaan."
Gedecideerd nam hij het pakje sigaretten
en aansteker van tafel en stak het in zijn
zak. „Zo, nu weten we dus, wat we aan
elkaar hebben, juffrouw van Oss. Ik zal
afrekenen, dan breng ik je ook nog netjes
thuis. En daarbij zullen we het laten."
Ze keek hem geschrokken aan „Dat meen
je niet
„Wis en waarachtig. Ik ben niet van plan
me de wet te laten voorschrijven. Stel je
voor, dat we getrouwd warenIk ben
niet het type, dat geschikt is voor pantoffel
held, juffrouw van Oss. Zoek daarvoor maar
een ander uit."
Gedurende de terugreis naar Leiden zei
ze één keer: „Ik meen het niet zo, Gert
maar je zult toch moeten toegeven, dat-
het verdacht is."
„Ik geef niets toe. We praten er niet
meer over."
Zwijgend liet hij haar aan de Turfmarkt
uitstappen en zwijgend sloot hij weer het
portier, waarna hij als een idioot optrok en
wegscheurde. In de binnenspiegel kijkend zag
hij, dat het meisje de handen voor het ge
zicht had geslagen. Wel ja, jank nu maar,
klein kreng. Eer dat ik me toch op m'n
kop laat zitten
Hoe lang hij gereden had, wist hij later
niet meer te zeggen. Op een gegeven ogen
aantallen paddenstoelen (30), riviernaam
borden (32) en provincienaamborden (4)
bleven ongewijzigd.
De wegenwacht in het district Zeeland-
brug heeft in 1973 10.214 maal hulp ge
boden. In 9.196 gevallen werd een panne
verholpen. 155 keer moest garagehulp wor
den gerequircerd omdat het karwei ter
plaatse niet te klaren bleek en 334 maal
moest hulp na een ongeval worden ver
leend. Het aantal persoonlijke diensten aan
WW-leden onderweg bedroeg 529.
De sterkte van de Zeeuwse wegenwacht-
bezetting, onder leiding van de districtchef,
de heer G. Hoogeboom, omvatte 13 pa
trouillerende en 5 stationswegenwachten
en 5 met de bediening van de communica
tiemiddelen belaste verkeerswachten.
De afdelingsvergadering, gepresideerd
door de heer D. F. P. Hoegen uit Domburg,
lid van het Dagelijks Bestuur van de ANWB,
was voorafgegaan door een excursie dooi
de Zak van Zuid-Beveland en werd besloten
met een geanimeerde gedachtenwisseling
tussen de Zeeuwse bondsofficials en verschil
lende directie- en stafleden van het hoofd
kantoor in Den Haag.
CURSUS "KARWEITJES IN HUIS"
TE COUJNSPLAAT
Door de Huishoudelijke Voorlichting ten
Plattelande in Zeeland wordt te Colijns-
plaat een cursus „Karweitjes in huis" (6
lessen) gegeven op dinsdagmiddag, te be
ginnen op 9 april a.s. in „De Brug", van
half twee tot kwart voor vier.
Op deze cursus kunnen allerlei voor
werpen worden opgeknapt, zoals: bekleden
van lampekappen, overtrekken van thee
beurzen, opknappen van stoel, stoelzitting,
strijkplank, stoelen matten, maken van een
poef (b.v. van een oude wasketel), inlijsten
en opplakken van platen en foto's, schil
deren, beitsen, vernissen, repareren van
lekkende kranen, repareren van snoeren,
maken van verlengsnoer(en), enz.
Het is de bedoeling, dat de cursisten
zelf verschillende voorwerpen meenemen,
die op deze cursus opgeknapt worden.
Het cursusgeld bedraagt totaal 20.—
per persoon voor 6 lessen. Voor deze cursus
zijn nog enkele plaatsen vrij.
Voor spoedige opgave kan men terecht bij:
Mej. Contant, Havelaarstraat 5, Colijnsplaat,
Tel. 01199-2 96; Mevr. Van Arenthals-
Haasdonk, Prinscndijk 13, Kortgene, Tel.
01108 - 4 38; Mevr. E. Zandee - van Damme,
sekretaresse Comm. Huish. Voorl. ten Plat
telande in Zeeland, Tel. 01100 - 58 95.
Bont u reeds geabonneerd op
ZEELAND
MAGAZINE???
can twee-maandelijks tijd
schrift met actualiteiten,
cultuur, evenementen, his
torie en recreatie.
Het geheel in 4 - kleuren
omslag en alle artikelen
voorzien van nog nimmer
gepubliceerde foto's.
Slechts 10,per jaar.
Vraag een gratis proefnum
mer aan:
POSTBUS 1.
WISSENKERKE
blik stopte hij op een stille weg bij een
café. Zijn wagen afsluitend liep hij naar
binnen. „Ik heb een borrel nodig," zei hij
zacht tot zichzelf. „Ik heb nog nooit zo
hard een borrel nodig gehad als op dit
ogenblik."
Gerda lag al een paar uur in bed, toen
ze de telefoon over hoorde gaan. Die was
nog een erfenis uit de tijd, dat ze met Piet
samenleefde, want die had hem nodig voor
zijn zaak. Na zijn vertrek had ze hem maat
laten staan en op haar eigen naam laten
overschrijven. Uitgaande van de gedachte:
het is gemakkelijk en je kunt nooit weten,
'waar het goed voor is.
Nog half in slaap sloeg ze het dek weg
en knipte het lampje aan. Met haar voeten
zoekend naar de pantoffels kwam ze over
eind en slofte naar beneden, waar in de hal
de telefoon nog altijd rinkelde.
„Met mevrouw van Woerden", meldde ze
zich.
..Benben jij het, Gerda?" klonk een
mannenstem.
Ze pantserde zich onmiddellijk. „Ja. Met
wie spreek ik?"
„Met Gert. Met je neef Gert. Je bent
tochhiktante Gerda, he?"
..GertGerto, ben jij het?" Ze
schrok van haar eigen overslaande stem.
„Ja. Helemaal, Gerda. En straal bezopen.
Vraag me niet waarom, maar ik ben straal
bezopen. Helemaal lazerus. En m'n wagen
staat hier buiten. Ik moet hier vandaan,
want die lui willen de tent sluiten. Snap je
dat nou? Net nou het gezellig begint te
worden, willen ze die tent hier dichtgooien.
Daarom moet ik hier vandaan, maar ik
kan niet rijden. Zo bezopen ben ik niet,
dat ik dat wel begrijp. En naar m'n kost
huis in Brasemsdinges kan ik ook niet,
want dan schrikt Rienie zich het apelazarus.
Kun jij rijden?"
„Ja, ik kan rijden."
„Dat is dan hardstikke fijn, tante. Neem
een taxikan me niet verdomme, wat
het kost, maar neem een taxi en kom hier
heen. Haal me op en neem me mee naar
jouw huis. Ik betaal alles, hoor je? Alles.
Ik heb geld zat en de rest kan me niet
ver
„Kalm aan, Gert, ik haal je op. Waar zit
je ergens?"
(Wordt vervolgd).
EUROPA IS GEMATIGD OPTIMISTISCH OVER DE
