Het vermolmde voetstuk
Bond zonder Naam
aktiveert naastenliefde
Zijn wij alleen in het heelal
Bond zonder Naam bouwt in Spanje
hotel „Zonder Naam"
door Maartje Zeldonrijk
f fietsen
geeftu
denatuur
terug...
Van der Heijde
De Moor
De Wild
HET ZIET ER NAAR UIT, DAT DE MENS EEN UNIEKE SCHEPPING IS.
Goedkope vakantiemogclijkheid voor bejaarden en mindervaliden.
Vanaf het moment, dat de mens zich
bewust is geworden van het feit, dat hij
op zijn planeet leeft in een immens
grote ruimte, die het heelal wordt ge
noemd, is hij zich gaan afvragen, of
hij een uniek verschijnsel is, of dat er
ergens in. dit geweldige heelal misschien
ook nog mensen zoals hij leven. Het
merkwaardige is, dat de mens in weer
wil van het feit, dat hij hier op onze
aarde met miljarden soortgenoten is,
zich in wezen bijzonder alleen voelt,
wanneer het zo zou zijn, dat hij uniek
is in de kosmos.
Vol spanning zoeken geleerden voort
durend het zichtbare en onzichtbare
deel van het heelal af, dat door middel
van onze moderne apparatuur onder
zocht kan worden en men ontdekt voort
durend steeds meer interessante weten
schappelijke feiten, maar op de achter
grond woelt steeds weer die ene vraag:
zijn wij alleen? Elk nieuw verschijnsel,
hoe klein ook, dat de mogelijkheid in
houd, dat het een bewijs van intelligent
leven elders is, brengt weer een ver
wachtingsvolle spanning teweeg.
De meningen over de mogelijkheid van
het bestaan van mensen als wij, elders
in de kosmos, zijn sterk verdeeld, ook
onder de geleerden.
Enerzijds zeggen velen; wanneer wij
een schatting maken van het enorme
aantal zonnen in het gehele heelal, een
aantal dat onvoorstelbaar groot is en we
realiseren ons, dat de meeste van die
zonnen het centrum zijn van een zon-
nenstelsel, waarin we weer een aantal
planeten vinden, zoals we dat ook ken
nen in ons eigen zonnestelsel, dan kun
nen we ons misschien enigzins voor
stellen welk een enorm groot aantal
planeten er in ons gehele heelal moeten
zijn, dat is een getal gevolgd door een
onnoemelijk aantal nullen. Ook al is de
kans klein, op zo'n onmetelijk groot aan
tal planeten is de mogelijkheid toch aan
wezig, dat er zich één of misschien wel
enkele onder aardse omstandigheden be
vinden, met de mogelijkheid van mense
lijk leven.
Volgens deze theorie, zu het vrijwel
zeker zijn, dat er in de gehele kosmos
ergens één planeet moet zijn met mense
lijk leven, zoals dat van ons. Ja, de
aanhangers van deze theorie achten het
zeer waarschijnlijk, dat er meer planeten
menselijk leven dragen. De mogelijkheid
zou volgens deze theorie bestaan, dat wij
in een verre toekomst, of die mensen al
in de huidige tijd, kans zien om kontakt
te leggen.
Er zijn echter ook geleerden, die van
mening zijn, dat wij uniek zijn in de
gehele kosmos. Volgens hen is de kans
op een soortgelijke ontwikkeling als die,
welke op de aarde plaatsvond, dermate
gering, dat wij er ernstig rekening mee
moeten houden, dat wij geheel alleen
zijn in het heelal.
Zij gaan te werk volgens de „waar
schijnlijkheidsleer", een onderdeel der
wiskunde. In het kort is hun redenering
het volgende. Om van oerdiertjes te ont
wikkelen tot mens, moeten er duizenden
tussenvormen worden doorlopen, die
steeds een trapje hoger in de ontwikke
ling van het organisme betekenen. Van
het ene treetje naar het andere op de
ladder komt men via een mutatie die
een belangrijke verbetering moet be
tekenen. Wanneer we nu weten, dat der
gelijke spontane sprongsgewijze mutatie
zeer zelden voorkomen, éénmaal per vele
miljoenen generaties en dat men moet
rekenen, dat slechts één van de duizend
mutaties een gunstige is, die zal blijven
bestaan en die weer zal leiden tot ver
dere hogere mutaties, dan zien we wat
er allemaal komt kijken, om één treetje
hoger op de ladder der evolutie te komen.
Volgens de wiskundige berekenaars is die
kans ongeveer één op vijf miljard.
Goed, een kans van één op vijf miljard,
om een sport hoger te komen. Wanneer
we dan vaststellen, dat er duizend, of
misschien wel enige duizenden tussen
vormen nodig zijn, voordat we komen
aan de uiteindelijke mens, die we nu
kennen, met de vraag of dit inderdaad
het eindstation is, dan zien we, dat de
waarschijnlijkheid steeds kleiner wordt.
De wiskundigen hebben het voor ons uit
gerekend en dan zien we als eindresul
taat, dat die kans 1 op 1015985 is. Dat
laatste is een getal van 1 gevolgd door
15965 nullen.
Dezelfde deskundigen komen dan tot
de conclusie, dat deze kans wiskundig
bezien dermate gering is, dat men ze
tot nul kan reduceren.
Volgens hen is het zeer waarschijnlijk,
dat de mens uniek is en die kans is in
derdaad ook groot. Maar dat neemt niet
weg, dat we in de toekomst toch nog
voor interessante verrassingen kunnen
komen te staan.
Ook al is de kans uiterst klein, mis
schien geheel afwezig, dat. er „mensen"
elders in de kosmos zouden bestaan, de
kans is aanmerkelijk groter natuurlijk,
dat er ergens op één der planeten „le
ven" bestaat.
Velen maken de fout, om dadelijk aan
te nemen dat er geen leven kan bestaan
op andere planeten, wanneer de omstan
digheden niet aards zijn. Wanneer er
geen zuurstof, geen water, -geen aardse
temperaturen zijn. Inderdaad kan er dan
geen leven, zoals op aarde bestaan, maar
Naastenliefde heeft een bijzonder grote
aktiradius. Dat is proefondervindelijk be
wezen door de Bond zonder Naam, die
al zo'n 30 jaar naastenliefde propageert,
stimuleert en aktiveert. De Bond zonder
N.aam werd opgericht, om precies te zijn,
op 2 april 1938 tijdens een radioprogram
ma van pater Henri de Greeve en is
sindsdien voortdurend gegroeid, ondanks
een onderbreking van 5 jaar tijdens de
oorlog, toen alle bezittingen van de Bond
door de Duitsers in beslag waren geno
men. De Bond zonder Naam heeft thans
300.000 leden alleen al in Nederland. In
het buitenland heeft de Bond navolging
gekregen in België, Frankrijk en For
mosa, en sinds kort ook in Spanje
Zaterdagavond.
Er ging een schok door Nederland, toen
pater Henri de Greeve in 1938 zijn weke
lijkse radiopraatjes aanving. Zijn woor
den vonden er een goede klankbodem. In
menige en niet alleen katholieke
huiskamer verstomden de stemmen, wan
neer hij op zaterdagavond vlak voor het
amusementsprogramma zijn boodschap
van naastenliefde bracht onder het devies
„verbeter de wereld, begin met jezelf".
Er heerste toen kennelijk ook al een
gevoel van onbehagen onder de mensen,
een gevoel van „Zijn we wel op de goede
weg?".
Nieuwe stijl.
De radiopraatjes van pater Henri de
Greeve zijn al lang verleden tijd. De
pater is thans op hoge leeftijd, maar de
ook onder gehele andere omstandigheden
is de mogelijkheid van het bestaan van
leven aanwezig. Op onze planeet heeft
de gehele ontwikkeling van het begin af
zich aangepast aan de hier heersende
omstandigheden, iedere afwijkende mu
tatie, die geen gunstige combinatie was
met de bestaande omstandigheden was
gedoemd uit te sterven.
Op andere planeten, waar geheel an
dere omstandigheden kunnen heersen,
kan het leven zich ook weer via mutaties
geheel op deze omstandigheden hebben
ingesteld. Waarom zou er geen leven
mogelijk zijn in een dampkring van ge
heel andere structuur dan de onze, waar
om zou er geen leven mogelijk zijn bij
aanzienlijk lagere of hogere temperatu
ren, op een planeet zonder water e.d.?
De vraag blijft echter, of wij ooit met
dergelijke andere levensvormen zullen
kennismaken. Wij mensen kunnen wel
via onze moderne techniek tijdelijk een
stukje aardse omstandigheden met ons
meenemen naar andere planeten, maar
dat neemt niet weg, dat we toch wei
van bepaalde omstandigheden afhanke
lijk zijn. Op een planeet waar tempera
turen heersen die ver boven die op aarde
uitgaan, kunnen wij zelfs niet landen.
Hetzelfde, geldt voor planeten met ex
treem lage temperaturen. Ook wordt het
moeilijk wanneer we zouden moeten
landen op planeten die gehuld zijn in
geweldige gaswolken, zoals amoniak e.d.
Zo'n planeet is bijvoorbeeld Venus. Een
ruimteschip zou bij nadering smelten en
geweldige gaswolken maken een verblijf
bovendien onmogelijk. Toch zou het mo
gelijk zijn, dat er leven is, dat aan der
gelijke omstandigheden, al lijkt ons dat
onmogelijk, is aangepast. Wat dat be
treft is de mogelijkheid van interessante
verrassingen zeker niet uitgesloten als
we in staat zijn verder in de ruimte door
te dirngen. Alleen de kans op menselijk
kontakt lijkt vrijwel uitgesloten.
Bond die hij oprichtte is jong en blijft
zich voortdurend verjongen. De doelstel
lingen van de Bond is nog steeds het
propageren van daadwerkelijke naasten
liefde onder alle mensen zonder onder
scheid naar geloof, politiek of ras. Het
huidige bestuur bestaat uit een pater, een
dominee en een bankier. De dagelijkse
leiding is in handen van direkteur
F. G. M van Essen.
De meest recente aktiviteiten van de
Bond zonder Naam zijn:
de exploitatie van vakantiebunga
lows in §t. Maartenzee voor die ge
zinnen of mensen, die op sociale of
medische indikatie er eens uit moe
ten, maar daarvoor eenvoudig het
geld niet hebben.
Dag en nacht een telefonisch gespro
ken opmontering. Dit opbeurende
woord ontvangt men onder nummer
023 - 316293.
Het hotel „Land en Bos" in Haar
lem waarin jaarlijks zo'n duizend
Nederlandse bejaarden die nooit op
vakantie kunnen om welke reden
dan ook worden verwend.
De bouw van hotel „Sin Nombre",
waarover in een ander artikel de
jongste gegevens worden vermeld.
Nieuw althans vrij nieuw in de
werkzaamheden van de Bond zonder
Naam zijn de hotelprojekten. Het is nu
twee jaar geleden dat de Bond in Haar
lem startte, het hotel „Land en Bos".
Dit hotel was bestemd voor bejaarden
en invaliden die normaliter om een of
ander reden niet in staat zijn vakantie
te houden en die geen direkte verpleeg
kundige of persoonlijke hulp nodig heb
ben.
In navolging van dit succesvolle pro
ject, dat duidelijk in een grote behoefte
bleek te voorzien, heeft de Bond zonder
Ngam een tweede hotelprojekt op stapel
gezet, ditmaal in Spanje. De bouwwerk
zaamheden zijn al in volle gang, de
vierde en hoogste verdieping is inmiddels
bereikt. In juli hoopt men het geheel
onder de kap te hebben, in november
wordt de oplevering verwacht, de maan
den december en januari zijn gereser
veerd voor de inrichting en op 1 februari
1973 kunnen de eerste gasten arriveren.
Paradijselijk.
Het nieuwe hotel, dat „Hotel Sin
Nombre" (Hotel zonder Naam) gedoopt
zal worden, ligt in een paradijselijke om
geving: een glooiend landschap in Cu-
bellas, 50 km ten zuiden van Barcelona,
tusesn Calafell en Sitges, 250 meter van
de Middellandse Zee en het witte zand
strand verwijderd.
De eerste fase van het projekt, dat ge
raamd is op 1,5 miljoen gulden, houdt
in de bouw van een vleugel met 40
appartementen, waarvan er 35 beschik
baar worden gesteld aan de hotelgasten,
een restaurant, rekreatieruimtes en een
winkelcentrum. Bij het ontwerp is re
kening gehouden met uitbreidingsmoge
lijkheden. Een tweede vleugel met nog
eens 40 appartementen zal het komplex
op den duur een U-vorm geven. Voor
lopig is men tevreden van een L-vorm.
Voorzieningen.
Daar het hotel bestemd is voor bejaar
den en minder-validen, zullen speciale
voorzieningen worden aangebracht, zoals
gi'ijprails in de gangen, geen drempels
in de appartementen maar wel overal
alarmbellen, liften die groot genoeg zijn
voor invalidenwagens. In het hotel zal
permanent een Nedex'landse dokter aan
wezig zijn, evenals een verpleegster; ex-
komt bovendien een Nederlandse apo
theek. Elk appartement krijgt een zit
kamer, een slaapkamex-, een keukentje,
een badkamer met douche, wastafel, lig
bad en toilet, en een ruim balkon met
uitzicht op zee. Er komt trouwens nog
meer in het hotel: een dieetkeuken, een
bibliotheek, een biljartzaal, speciale
douche-i-uimtes voor invaliden, hobby
ruimtes, een kapel waar verschillende
kerkdiensten gehouden kunnen worden,
twee relcreatiezalen met t.v., etc., etc.
Het winkelcentrum zal behalve aan
verschillende winkels ook ruimte bieden
aan een kapsalon en een wasserette.
Plaza.
Een speciale attraktie biedt het cen
trale plein, waax-in een zwembad is ge-
pro jekteerd, geschikt voor elke leeftijd
en prestatie en ook geschikt voor minder
validen. Dit plein zal plaats bieden aan
gezellige zitjes, ovex-schaduwd door palm
bomen, het wordt in mozaïek betegeld en
omgeven door fonteinen die 's avonds
vex-licht zijn. Het zal worden genoemd
naar de oprichter van de Bond zonder
Naam. Plaza Henri de Greeve.
Eerste klas.
Evenals hotel „Land en Bos" in Haar
lem zal ook in dit Spaanse hotel een
eerste klas service vex-leend wox-den. Het
personeel zal voor een groot deel Ne
derlands zijn. In elk geval zullen zoveel
mogelijk Nedex-landse maaltijden geser-
veex-d worden. De gasten zullen zich in
een droomwereld wanen. De reis naar
Spanje geschiedt per KLM. Van het
vliegveld van Barcelona worden de gas
ten met bussen naar het hotel vervoerd.
Dagelijks staan bovendien kleine bussen
gereed om de gasten gx-atis naar het dorp
Cubellas en naar Villanueve y Geltru te
vervoeren en weer terug voor bv. bezoek
aan de markt. De kosten bedragen voor
elke vakantiereis van 4 weken 555,
per pex-soon. Hierin zijn begrepen de reis-
en verblijfkosten, pensionkosten, ver
zekeringen, gebruik van alle faciliteiten
e.d. Dus 4 weken volledig verzorgd voor
555,een „zacht" prijsje. Er worden
x-eizen gemaakt van half september tot
half mei. De hete zomex-maanden in
Spanje zijn voor bejaarden minder ge
schikt. Gedurende deze maanden wordt
het hotel in zijn geheel vei-pacht aan
reisbureau Centouri en staat open voor
gezinnen, die uiteraax-d wel een „nor
male" prijs zullen moeten betalen. Op
deze wijze hoopt de Bond zonder Naam de
hoge kosten van de wintermaanden, wan
neer degasten maar een fx-aktie van de
werkelijke kosten betalen, enigszins op
te vangen.
Proefdraaien
De meeste personeelsleden zijn al ge-
contrakteerd. Het ligt in de bedoeling
om in januari enkele weken proef te
draaien, alvorens het hotel met enig
ceremonieel geopend zal wox-den. De ge
nodigden zullen per chartervliegtuig
worden aangevlogen. Een aantal Spaanse
autoriteiten zal eveneens tot de gasten
behoren. De Bond zonder Naan heeft
het volste vertrouwen, dat de exploitatie
van dit hotel even vlekkeloos zal ver
lopen als van hotel „Land en Bos". Die
gestroomlijnde service is overigens een
mirakel, aangezien de leiding geen enkele
scholing in het hotelvak heeft genoten. De
enige „scholing" bestond uit twee weken
proefdraaien met enkele bevriende echt
paren, die gratis in het hotel mochten
logeren op voorwaarde dat ze uiterst
kritische gasten moesten zijn. Op deze
wijze leert men kennelijk snel, want van
de „echte" gasten zijn nimmer klachten
gekomen. Alleen maar lofuitingen en
nieuwe aanvx-agen. Het hotel in Haax-lem
is dan ook steeds volgeboekt.
Financiën.
Hoe een dergelijk, toch niet goedkoop
projekt financieel is rondgekomen, is een
verhaal op zich. Om te beginnen is het
door architekt G. Vertelman, die ook de
hotel voor een vriendenprijsje ontworpen
vex-bouwing van het Haarlemse pand ver
antwoordelijk was. Bovendien heeft de
Bondzonder Naam een 4 obligatiele
ning van 500.000,uitgescherven, die
reeds grotendeels is volgestort. Een be
roep op de leden van de Bond is ook
niet onbeantwoord gebleven. Voor de
bouw van het hotel wordt dan ook niet
gevreesd, maar de inventaris heeft men
nog niet. Geen keukenuitrusting, geen
bedden, geen stoelen, geen televisietoe
stellen en videorecorders, om nu en dan
Nederlandse programma's te kunnen af-
dx-aaien, geen biljarten en geen medische
aparatuur. Kortom, het hotel moet nog
volledig wox-den ingex-icht en daarvoor
zijn alle giften welkom (op gii-onummer
1500 t.n.v. de Bond zonder Naam, Haar
lem, en op het adres van de Bond:
Spuitenbosstraat 1, Haarlem).
Het hotel mag dan geen naam hebben,
het px-ojekt is er niet minder om.
FEUILLETON
„Helemaal niet. Integendeel. Ik weet
zeker, dat ik al een paar keer tegen haar
gezegd heb, dat ik niet deug voor het
huwelijk. En het is helemaal niet zo, dat
ik op een of andere manier naar haar
getrokken wordt, hoor, denk dat alsje
blieft niet. Het is Jantine, haar dochtertje.
Ze is onderhand drie jaar14 januari.
Ik ben dol op dat kindomdat ik
haar van de geboorte af ken. Dat zal
het wel zijn. Nou ja, die kleine is ook
gek op mij. Daarom verlang ik er naar
af en toe eens naar de Beemster te gaan.
Dus niet zozeer naar de moeder. O, ze
is fantastisch, hoor, dat wel. Maar
laten we eens aannemen: Tine is er
een weekend niet. Zo heet de moeder.
Enkel Jantine, dat meisje. Dan zou het
me niets kunnen schelen, snap je? Maar
juist het feit, dat zij er ook is en als
dan 's avonds Jantine slaapt en wij
tweeën samen zijnwat doe je er
tegen? Ze rekent er al helemaal op. Wat
moet ik er nou mee aan?"
Tanja kwam overeind en begon door
de kamer te lopen. „Mogelijkheden ge
noeg, meneer Blazer, maar daar moet je
ruggegraat voor hebben."
„En heb ik dat dan niet?"
„Waarschijnlijk niet voldoende."
„Doe niet zo mal. Ik verzeker je, dat
ik mezelf in bedwang heb, als ik wil.
En ik kan doorzetten. Die eerste weken in
de tuinm'n handen.... de vellen
hingen erbij. Soms kon ik wel brullen
van de pijn. Maar ik heb doorgezet.
Zo'n kop heb ik ook."
„Maar als het hart gaat meespreken,
vallen de sterksten, beste jongen."
„Dit heeft niets met liefde te maken.
Natuurlijk mag ik haar graag. Ze heeft
al die jaren x-euze voor me gezox-gd, in
elk opzicht. Nu ja, bijna elk opzicht dan.
Nee, ik geloof niet, dat van mijn kant
gesproken kan worden van liefde. Apro
pos, wat is liefde? Weet jij het?"
„Misschien wel, misschien niet," ant
woordde ze raadselachtig lachend. Maar
we dwalen af, we zoeken een remedie
om je van je kwaal te genezen."
„Kwaal?" Hij heek verstoord.
„Allicht. Punt één: Er niet meer heen
gaan. Alle banden definitief verbx-eken.
De vrouw zal dan begx-ijpen, dat ze je
kwijt is."
„Dat zou honds zijn."
„O ja? Dus haar op sleeptouw nemen
en de vrouw in de waan laten, dat je
haar misschien te eniger tijd toch trouwt,
is niet gemeen? Wonderlijke mox-aal hou
den de na-oorlogse mannen er op na."
„Ik laat haar helemaal niet in de waan,
dat ik eens met haar zal trouwen. In
tegendeel het woord trouwen is helemaal
niet tussen ons gevallen. Ze aanvaax-dt de
toestand, zoals die op het moment is."
„Zo. Dus je wilt haar als je speel
popje aanhouden. Het vrouwtje, dat ge
duldig in haar eentje op je zit te wachten?
Om dan van blijdschap in je armen te
vallen, als je genadig eens een weekendje
met haar wilt doorbrengen? Het mankeert
er nog aan, dat je haar financieel
steunt."
Hij kreeg een kleur. „Dat is ook zo."
„Zo, meneer Blazer, dat heb je dan
mooi voor elkaar. Alles compleet voor het
aloude instituut van maintenée. Wat dat
betreft is er na de oorlog nog niet veel
veranderd."
Siem begon nu rood aan te lopen.
„Eigenlijk gaat het je geen bliksem aan,
weet je dat?."
Tanja knikte, helemaal niet geïmpo
neerd. „Volkomen gelijk heb je. Het gaat
me niets aan. Ga je gang. We hebben
beloofd elkaar helemaal vrij te laten. Jij
beleeft je vx-ijheid op jouw manier, he?
Waarom niet? Oké, maar kom dan niet
met je narigheden bij mij aan boord!
Maar ik wil je wel één ding zeggen: Zo
iets houd je op den duur niet geheim,
Siem. Dat lekt uit. En wat dan? Bezorg
je die vrouw een slechte naam in haar
omgeving. Durf je dat op je verantwoor
ding te nemen?"
Hij dacht enige tijd na. „Je hebt gelijk.
Ik zal er eens over nadenken. Dit kan
niet doorgaan zo. Ik moet er een eind
aan maken. Misschien kunnen we tot een
compx-omis Jcomen, Tine en ik. Want weg
blijvendat meisje, he? Ik beschouw
het waarachtig bijna als m'n eigen doch
tertje. Ik vertel je nog wel eens, hoe
dat komt: daar is namelijk een zeer bij
zondere reden voor. Ik zou niet buiten
m'n kleine meid kunnen.
12
Een half jaar later had Siem Blazer
een leegstaande winkel gehuurd aan de
Weerwal in Purmerend. Daarvoor had hij
twee redenen. In de eerste plaats wilde hij
niet permanent in zijn zaak aan de Am-
stelstraat zijn. Tanja was een lieve meid,
maar hij bemerkte, dat hij langzaam on
der haar invloed kwam en op het ogen
blik, dat hij tot deze ontdekking kwam
schx-ok hij.
De omgang met zijn winkelbeheerdster
was zuiver kameraadschappelijk. Ze dre
ven samen de zaak, met dien verstande,
dat Tanja hoofdzakelijk de detailhandel
verzorgde, incasu de winkelklanten hielp,
terwijl hij zelf zijn grossierderij op
bouwde, nieuwe kontakten met fabrieken
en wijnbouwcentra legde, af en toe een
reisje maakte om persoonlijk met zijn
nieuwe leveranciers en hun px-odukten
kennis te maken en de koeken bij te. hou
den. Buiten de werkuren om gingen ze af
en toe eens de stad in. Soms, als het
ex*g druk geweest was, zei Siem: „Maak
vanavond maar geen drukte meex-, Tanja.
Knap je wat op, dan gaan we in de stad
eten." Welk etentje gevolgd werd door
een bioscoopje, of dansen tot sluitings
tijd, of gewoon hier en daar binnenvallen,
wat drinken, wat praten, om tenslotte
tegen middernacht weer huiswaarts te
keren.
Ze kuste elkander en beiden beschouw
den dat als iets prettigs. Soms, als Tanja
een jolige bui had, dan stoeiden ze sa
men of renden het hele huis door, tot hij
haar gevangen had en in zijn ax-men
hield, om haar opniew te kussen. Op
zulke momenten gebeurde het wel eens
dat zijn bloed begon te koken, zodat hij
meer wilde dan alleen een willige mond
en stevige ax-men x-ond zijn hals. Doch
dan stuitte hij telkens op een besliste
weex-stand. „Dit niet, Siem, dat zul je
bij mij op deze manier nooit bereiken.
Ik mag je, dat weet je. Ik mag je zelfs
bijzonder graag. Met al je fouten en ge
breken. Enne, ik heb ze ook. Maar op dit
punt versta ik maar één compromis: Je
kunt me krijgen, helemaal en vooi'goed.
Maar op de ouderwetse, beproefde ma
nier. Koi'tom via een huwelijk."
Doox-gaans was de ban dan gauw ver-
bx-oken. En kwam hij met zijn gebruike
lijke stokpaardje: „Ik ben niet geschikt
voor het huwelijk. Tanja. Je zou al heel
gauw spijt hebben, want als ik een an
dere knappe vrouw ontmoette, die me
boeide, zou ik van voren af aan beginnen
om te bewerkstelligen, dat ik haar kreeg.
En wat dan? Hoe zou je dan over me
denken?"
(Wordt vervolgd).
RECTIFICATIE
Door een vergissing onzerzijds is de
ondertekening van de jubileum-adver
tentie van de heer M. Leenpoel wegge
vallen.
De ondertekening had moeten luiden:
„ENKELE KLANTEN".
Geersdijk - Colijnsplaat
Wissenkerke
Kats
Er is nog frisse lucht, er zijn
nog vogels en bloemen.
Trek er fijn op de fiets op uit!
Maarop een fonkelnieuwe
fiets geniet u dubbel. Kom
eens langs om een proefrit
te
