„Niet praten maar doen" HEKSEN EN DRUQS... Hartinfarct niet bestrijden Onderzoek onder u/erklozen Geïnspireerd door het bovenstaande motto, dat vrij vertaald het motto is van de Vereniging Voor Natuurbehoud (de V.V.N.), zijn wij onlangs met enkele natuurliefhebbers naar het bos op de schorren te Kortgene gegaan om daar nestkastjes voor vogels te plaatsen. Wij waren daartoe in de gelegenheid gesteld door de heer ir. Bruijning, Rentmeester van Ambacht Cortgene. Bovendien had den wij ons tot taak gesteld om de in vorige jaren geplaatste nestkastjes schoon te maken en zo nodig te repareren. Nestkastjes zijn in dat gebied nodig omdat het houtgewas nog onvoldoende mogelijkheden biedt voor de vogels om te nestelen en vooral voor die vogel soorten die de voorkeur geven voor het nestelen aan molmgaten en dergelijke in wat hogere en oudere bomen. Wie schetst onze verbazing en teleur stelling toen ons bleek, dat een aantal nestkastjes vernield waren en in som mige gevallen zelfs met paal en al waren weggenomen. Moeten wij dit op de reke ning schrijven van hen jongeren en/of ouderen die zuiver uit baldadigheid, nieuwsgierigheid of domheid handelen? Of op die van hen, die uit zijn op nestjes en/of eieren van vogels? Hoe het ook zij, het is en blijft teleurstellend en dat om meerdere redenen. Beseffen diegenen, die vogelnesten verstoren en vooral bij die nesten met eieren en/of jongen wegnemen wel welk een enorm leed zij berokkenen aan de betrokken vogels? Zij die ooit de kla gende kreten van die vogels wier nesten verstoord werden gehoord hebben zullen die dunkt mij nooit meer vergeten en nooit meer iets dergelijks doen. Het schrijnt je door merg en been en dat is beslist geen sentimentaliteit! Natuurlijk niet iedereen die vogel nesten verstoort is zich bewust van het dierenleed dat hij daarmede berokkent, meestal nog geen mus of muis kwaad Het is bekend, dat diezelfde lieden kunnen of willen doen en dat ook niet van anderen kunnen verdragen. Zij wer pen zich niet zelden op als grote voor standers van het behoud van een gezonde natuur. Maarrealiseren zij zich wel, dat zij met het verstoren van vogelnesten ook die van roofvogels de noodzaak Wanneer we spreken over heksen en hekserij, dan denken we dadelijk aan de donkere middeleeuwen. In die tijd ge loofde men zonder meer aan het bestaan van deze toverkollen. Heksen waren men sen, die een gevaar voor anderen bete kenden en dus diende de maatschappij zich tegen dit gevaar te verweren. Het gevolg hiervan zijn de in midden en west- Europa berucht geworden heksenjachten en heksenprocessen geweest, die een zwarte bladzijde vormen in de geschie denis. In een periode van ongeveer 200 jaar, zo van 1500 tot 1700, kostten der gelijke jachten en processen aan niet minder dan ongeveer een miljoen men sen het leven. We weten nu, dat het grootste deel van deze slachtoffers on schuldig was aan het tenlaste gelegde en dat de bekentenissen onder afschuwe lijke martelingen werden afgedwongen. Hoe kwam het, dat men van hekserij beschuldigd kon worden? Veelal was een en ander het gevolg van roddelarij en dergelijke, waarbij wilde verzinsels een belangrijke rol speelden. Maar in ver schillende gevallen was er aanleiding tot dergelijke praatjes en wel door het gedrag van de slachtoffers. Door alle tijden zijn er zonderlingen geweest, mensen die zich buiten de ge meenschap plaatsten, die zich afzonder den of door excentriek gedrag buiten de normen vielen. In die tijden was men bijzonder bijgelovig. Doordat de weten schap nog veel dingen niet kon verkla ren, geloofde men in allerlei goede en kwade geesten, waarbij vooral de duivel een belangrijke rol speelde. Heksen wa ren volgens deze opvattingen mensen, die een verbond hadden gesloten met de duivel, om andere mensen kwaad te be rokkenen e.d. In de strijd van de gelo vigen tegen de duivel en het kwaad dien de ook de heksen bestreden te worden en geen middel was te bar, om het goede doel te dienen. Instinctief heeft de massa een afkeer van hen, die zich niet volgens het vaste patroon gedragen, dat zien we ook nog in onze tijd. Daarop komen reacties, die op zijn minst leiden tot uitstoting. Ver moedt men achter dit abnormale gedrag een gevaar voor de gemeenschap, dan blijft het niet bij uitstoting, maar wenst de gemeenschap liquidatie van dit ge vaar. Wie in genoemde tijden verdacht werd een verbond met de duivel te heb ben, betekende zo'n gevaar en moest geëlimineerd worden, om de bedreiging af te wenden. Wekte men door zijn afwijkend gedrag argwaan, dan was de kans, dat de be naming „heks" viel groot en was de na righeid voor de betrokkene niet te over zien. Onder deze mensen waren er, die in derdaad bewust probeerden de zogenaam de zwarte kunst te bedrijven. In onze dagen zou men dergelijke lieden in het gunstigste geval als waarzeggers en char latans betitelen, maar in die tijden werd zoiets serieus genomen. Er waren vrou wen en mannen, die de hand lazen, in glazen bollen keken en wat al niet meer. Kinderen van hun tijd als ze waren, ge loofden ze in de kracht van bepaalde kruiden en smeerden zij zich kin en oksels in met het sap van bepaalde gifplanten. De uitwerking hiervan was, dat zij in een bepaalde roes kwamen, die hen allerlei dingen deed geloven en de kracht gaf scheppen om met allerlei het milieu schadende stoffen noem het maar ge rust vergiften een natuurlijk even wicht te zoeken? Is het iedereen wel duidelijk, dat ratten, muizen, voor de landbouw schadelijke insecten enz. enz. beter bestreden kunnen worden langs natuurlijke weg en met name door de vogelstand op peil te houden of te bren gen dan met het gebruik van allerlei chemische stoffen? Denk hierover eens na! Voor een bevolking van een nog niet zo sterk verstedelijkt gebied moet het niet moeilijk zijn om hiervoor begrip te hebben en daar naar te handelen. Be praat deze zaken eens met elkaar en vooral ook met de kinderen. Vraag zo nodig daarvoor advies aan eerder ge noemde vereniging. Ik sprak hiervoren ook over de roof vogels. Weet u, dat de torenvalk steeds meer in onze omgeving aangetroffen wordt? Laten wij trachten deze nuttige vogels in aantal te doen toenemen. Het zijn muizenvangers bij uitstek. Met me dewerking van de heer ir. Bruijning heb ben wij nu „ergens" een torenvalkkast geplaatst. Laat die als u hem ontdekt met rust. Geef die prachtige en nut tige vogel de kans om zich in onze streek te vermenigvuldigen en bij te dragen tot een verantwoord evenwicht in de natuur. Zij verrichten hun nuttige arbeid in ieder geval zonder dat dit ons iets kost. Spreken wij af, dat de vogels welke dan ook en hun nesten dit jaar met rust gelaten worden? Geniet van de vogels en mocht u menen bijzondere exemplaren ontdekt te hebben, deel ons dit dan mee. Wellicht willen onderwij zers en onderwijzeressen en/of jeugdleid sters en -leiders ons hierbij een stevige hand helpen (een handje helpen is be slist niet voldoende). U kunt alles wat u van belang acht voor de bescherming van vogels en daaronder begrijpen wij ook het vinden van zieke of dode vogels mededelen aan de heer J. I. Augustijn, Hoofdstr. 71, Kortgene, telefoon 01108-251. De heer Augustijn zorgt zelf voor het ophalen van zieke of dode vogels. Van tijd tot tijd hopen wij met berich ten over het natuurbehoud in dit blad bij u terug te komen. tot het bedrijven van vele buitensporig heden. De heksenzalf had zijn werk gedaan en dergelijke mannen en vrouwen speelden een gevaarlijk spel. Niet alleen vanwege het risico dat zij liepen als heks op de brandstapel te komen, maar ook in ver band met hun geestelijke en lichamelijke gezondheid. In onze tijd kennen we maar al te goed de verschrikkelijke gevolgen van verslaafdheid aan verdovende mid delen, zoals opium, morfine, marihuana, LSD, e.d. om er maar enkelen te noemen. Naar blijkt, gebruikten zij dikwijls deze middelen. Het gif bracht hen in een be paalde roes, die zeer aangenaam was. De reactie na uitwerking was die van een kater en dit deed de ongelukkigen weer naar het gif grijpen. (Het lichaam krijgt bij regelmatig gebruik een steeds grotere weerstand tegen het gif en ei- zijn steeds grotere hoeveelheden nodig om het gewenste resultaat te bereiken). Zo raakten deze mensen verslaafd. In onze dagen zien we hetzelfde bij lie den, die zich aan het gebruik van ver dovende middelen wagen. Zij hebben al leen het geluk niet de kans te lopen als heksen te worden beschouwd en behan deld. Een van de middelen, die deze heksen gebruikten, was bijvoorbeeld opium. Het wordt bereid uit het melksap van de on rijpe vrucht van de slaapbol, een plant, die veel verwantschap vertoont met de klaproos. Naast het grote kwaad, dat deze stof aanricht, wordt het legaal juist voor een goed doel gewonnen. Het bevat een stof, die als pijnstillend middel alge meen bekend is. Een andere gevaarlijke plant is het blauwe maanzaad. Ook in ons land wordt deze plant verbouwd, omdat de olie er uit bereid, voor vele doeleinden gebruikt wordt, onder andere voor de verffabri cage. De vliegenzwam is ook zo'n ge vaarlijke plant en de vliegenzwam bevat een stof, die giftig is en een invloed uitoefent op het zenuwstelsel. Een uitvinding van de duivel heette vroeger ook het roken, tenminste volgens Jacobus I van Engeland. Hij was zo ver ontwaardigd over dit kwaad, dat zijn land snel veroverde, dat hij een speciale waarschuwing tegen het roken bekend liet maken. Daarin zei hij, dat wanneer iemand met roken begint, hij er mee blijft doorgaan en hij kan er niet meer van af komen, omdat hij behekst is. In derdaad had deze Engelse koning ge deeltelijk gelijk. Behekst is een typische .conclusie uit zijn tijd. die we nu niet meer zouden gebruiken. De tabaksplant bevat nicotine, een stof die ook van invloed is op het cen trale zenuwstelsel, speciaal op de her senen. Voor velen is het echter een prik kel die hen energie verschaft. Het waren zeelieden, die het roken van de indianen afkeken en het langzamer hand in Europa 'bekendheid gaven. Ten tijde van het twaalfjarig bestand werd het roken van een pijp ook in ons land een gewoonte. Men kwam in groepjes bijeen in de daarvoor opgerichte „taba- gies". Ook vrouwen rookten in die tijd veel. Tabak behoort tot de nachtschaden, een familie van planten, die in het alge meen giftige stoffen bevatten. Zelfs de aardappel, die er ook toe behoort vormt geen uitzondering. De stof bevindt zich hier in de besvruchten en in de jonge knollen onder de schil, in witte spruiten en ogen. Zo zijn er meer gevaarlijke planten, zoals de doornappel met grote, prachtige witte bloemen en stekelige zaaddozen. Deze zaaddozen werden vroeger wel gloeiend gemaakt en de dampen inge ademd, waardoor men in een bepaalde roes raakte en „de duivel kon aanroepen." Het bilzenlcruid is eveneens een gevaar lijke rakker. Het kwaad schuilt hier in de wortel. Dan hebben we nog de wolfs kers, waarvan de bessen zwaar giftig zijn. Het vocht van de bes heet bella donna en wordt door artiesten wel in het oog gedruppeld, het verwijdt de pupil en doet het oog glanzen. Wat wij hierboven noemden is slechts een aantal uit de vele planten die in de natuur voorkomen en die op de een of andere manier giftig zijn. Het zijn plan ten die stoffen bevatten welke leiden MEER LETTEN OP DE OORZAKEN Onze levensgewoonten zün verkeerd. De toenemende sterfte aan ziekten van hart of bloedvaten is inderdaad zeer verontrustend, vooral omdat deze sterfte ook steeds meer voorkomt onder mannen in de leeftijdgroep van 35 tot 50 jaar. Dientengevolge is de gemiddelde leeftijd van.de Nederlandse man de laatste jaren opmerkelijk gedaald. Het staat weten schappelijk vrijwel vast, dat aan deze mortaliteit aan hartziekten allerlei so ciale px-ocessen ten grondslag liggen. Twee Amerikaanse cardiologen konsta- teerden bijvoorbeeld, dat bij mannen met een bepaald gedragspatroon het hartin- farct opmerkelijk vaak voorkomt. Het betreft hier mannen wier gedx-ag geken- merkt wordt door een sterke prestatie gerichtheid (Veel en lang werken, car rière maken, veel geld verdienen, enz.), een ovex-trokken verantwoordelijkheids gevoel en sterk onder de druk van de tijd staan. Doorgaans is dit type man ook erg agressief. Bij deze groep mannen, al dus de cardiologen Fx-iedman en Rosen- man, kwamen in de leeftijdsgroep 39-49 jaar hartinfarcten 6,5 maal zoveel voor dan bij hen, die dit gedrag niet ver toonden. Daarnaast blijken ook risiicofaktoren als roken, hoge bloeddruk en cholesterol gehalte een grote rol te spelen. Ook deze faktoren hangen veel meer dan men denkt samen met karaktereigenschappen en levenssituaties. Zo hebben een veer tigtal wetenschappelijke studies het aan nemelijk gemaakt dat een vex-hoogd cho lesterolgehalte van het bloed samenhangt met spanningen in de arbeidssituatie. In het artikel in „Medisch Kontakt' woi'dt de „eenzijdige instelling" van veel medici gelaakt, die een vrijwel eksklu- sieve aandacht hebben voor lichamelijke en chemische faktoren en de psycholo gische en sociale achtergronden praktisch geheel negeren. Oorzaak. Vorig jaar is onder verantwoordelijk heid van de Gezondheidsraad een ad vies uitgebracht inzake de bestrijding van hart- en vaatziekten. O.a. wordt voorgesteld om de diagnostiek en chi- rurgische behandeling sterk te intensi veren door uitbreiding van de bestaande capaciteit. Er zouden, naast de bestaande centx-a, 10 tot 12 operatieve eenheden nodig zijn hiervoor. Het behoeft geen betoog, dat dit vele tonnen zal gaan kosten en dat de ziekenfondstarieven be hoorlijk zullen moeten stijgen om een en ander financieel te kunnen realisex-en. Drs.Appels en dr. Iemhof verklaren zich ronduit tegenstander van dit advies. Zij betogen dat de massale bouw van zeer dure en personeelsintensieve hart- bewakingseenheden e. d. weinig invloed zal oefenen op de sterfte door hartin farct. In elk geval veel te weinig om deze 'kostbare uitgaven te kunnen ver antwoorden. En is het wel nuttig om de enorme in spanningen te richten op behandeling Ernstige kritiek op gewestelijke arbeids bureaus. Een werkloze ontvangt gedurende ten hoogste 26 weken een uitkering krach tens de Werkloosheidswet (W.W.). Is hij daarna nog werkloos, dan komt hij onder de Wet Wexdcloosheidsvoorziening (WWV) te vallen met een maximale uitkex-ings- duur van twee jaar. Tenslotte is er voor tot een of andere roestoestand met hal lucinaties, e.d. Het zijn voor een belang rijk deel deze stoffen en hun werking, die vroeger en nu de gebruikers de in druk geven, dat zij over bovennatuur lijke krachten beschikken. Tegenwoordig noemt men zo'n toe stand „high". Zij hebben in het vex-leden voor een belangrijk deel bijgedragen tot de vox-ming van mensen, die men toen „heksen" noemde. Mensen die als gevolg van het gebruik van dergelijke middelén tot excentriek gedragen kwamen, waar door de buitenstaanders bevreesd voor hen werden. Daai-uit vloeide in die tij den voort, dat zij hun einde vonden op de brandstapel of door de verdrinkings dood. De in onze tijd verslaafden, wordt zo'n lot bespaard. Of zij echter beter af zijn met een langzame geestelijke en licha melijke ondergang is nog de vraag. van de gevolgen van hart- en vaatziek ten, waar over de oorzaken nog zo wei nig kennis bestaat en de bestaande ken nis trouwens nog grotendeels wordt ge negeerd? Het is een bekend feit, dat bepaalde levensgewoonten het risiko om een hart infarct te krijgen sterk vergroten. Inha lerend roken, veel en vooral vet eten en geringe lichaamsbeweging vormen drie faktoren van belang. En dat weten de mensen maar al te goed. Wanneer ztf nochtans blijven roken, doorgaan met veel vet te eten en in hun auto naar hxin werk blijven gaan, moeten we dan mil joenen besteden aan bestrijding van de gevolgen van de verkozen levensge woonten? De twee deskundigen menen van niet. „Als wij vrij zeker weten dat wij, door bepaalde eenvoudige veranderingen in onze levensgewoonten, de atherosclerose (aderverkalking) kunnen tex-ugdringen, moeten wij allereerst weten waarom wij ondanks die kennis die eenvoudige ver anderingen niet opbrengen". Eigen verkiezing. Het hartinfarct is doodsoorzaak no. 1. Maar volgt daar zonder meer uit dat de bestrijding van het hartinfarct daarom prioriteit no, 1 moet zijn. Misschien zijn er vele aandoeningen of ziekten, die min der vaak doodsoorzaak zijn, maar die veel meer leed veroorzaken. Natuurlijk is het een probleem dat de sterfte aan hart- en vaatziekten sterk toeneemt. „Maar het lijkt er op dat die stand van zaken een gevolg is van onze eigen verkiezing er bepaalde levensgewoonten op na te houden en deze ondanks onze kennis te handhaven. Daar is op zichzelf niets tegen, maar het wordt wel enigs zins stuitend wanneer wij ons „konsump- tisme" nu nog gaan afronden met een aan het hysterische grenzende kampagne tegen een gevolg daarvan, het hartin farct". Superspecialistische prestigeprojekten om de gevolgen van verkozen levensge woonten te bestrijden achten de twee ge noemde deskundigen onaanvaardbaar. Zij stellen hét zo: „Eén vex-pleegkun- dige in een van de 12 voorgestelde centra voor coronaria diagnostiek en chirurgie betekent één hoofd en één stel handen minder voor de hulp thuis van chro nische zieken, ouden van dagen, enz., mensen die door tekort aan hulp thuis vaak naar een inx-ichting moeten om ont heemd verder te leven, te dementeren, geïnstitutionaliseerd dood te gaan". Kortom het beste zou zijn: geen siga retten roken, minder vet eten en minder auto rijden. Brengen wij dat niet op, dan is er in elk geval geen reden ons op te winden over wat wij onszelf aandoen. Geld en personeel, vrijgekomen door dit besluit ons niet zo op te winden, kan worden besteed aan relevante hulpver lening, nationaal en internationaal. (Nadruk verboden.) de werklozen, op wie deze regelingen niet (meer-) van toepassing zijn, de rijks groepsregeling werkloze werknemers (R.W.W.). Tussen een W.W.- en een W.W.V.-uitkering bestaat niet zoveel ver schil. Wie van de W.W. trekt, ontvangt 80% van zijn laatstverdiende bruto-sala- ris tot een max. van 80% van 112.40 per dag, wie van de W.W.V. trekt, ont vangst 75% van dat salaris en netto wordt het verschil dan vrij gering. Maar een uitkering op basis van de rijksgroepsre geling is vaak veel lager (ongeveer 95% van het minimumloon), temeer omdat men daarbij ook rekening houdt met de verdiensten van de wex-kende vrouw. Het Instituut voor Arbeidsvraagstuk ken legde de ondervraagde werklozen de vraag voor of zij het rechtvaax-dig vonden dat mensen die buiten hun schuld langer werkloos waren een lagere uitkering kre gen dan mensen die korter werkloos wa ren. De overgrote meex-derheid, ca. 80%, vond dat onrechtvaax*dig. Ruim 95% van de ondervraagden be schouwt de werkloosheidsuitkering als een recht. Maar bijna de helft der on dervraagden meende, dat aan bepaalde werklozen geen uitkering zou moeten worden verstrekt. Zij dachten hierbij aan „profiteurs", beroepswerklozen", werlc- weigeraars", e.d. Tekortschieten. Slechts 45% van de ondervraagde werklozen vond, dat zij voldoende voor lichting had ontvangen. Bijna evenveel (42%) meende dat dat niet het geval was. Velen waren bijzonder teleurgesteld over het arbeidsbureau, dat huns inziens voor al als informatieverstrekkende bron ern stig tekort schoot. Bijna 55% van de geënqueteerden bleek geen inlichtingen van het gewestelijk arbeidsbureau te heb ben ontvangen. Bij het onderzoek bleken er grote verschillen tussen de arbeids bureaus te bestaan. Het is bijzonder waardevol, dat het onder-zoek deze feiten aan het licht heeft gebracht. Het arbeidsbureau is een dienstverlenend orgaan en als het als zodanig tekortschiet, moeten er ten spoe digste maatregelen worden genomen om daarin verandering te brengen. Het is een hoogst ernstige zaak, dat sommige ambtenaren van deze bureaus hun voor lichtende taak zo onvoldoende uitvoeren. Bovendien bx-acht dit ondex-zoek ook nog aan het licht dat een arbeidsbureau, dat relatief weinig informatie geeft, waarschijnlijk ook een arbeidsbureau is, dat relatief weinig verwijst en relatief veel niet-suksesvolle verwijzingen kent. Kortom, als het arbeidsbureau onvol doende voorlichting geeft, dan is dat op zich al een aanwijzing, dat het op andere gebieden ook niet veel presteert. Nieuwe regeling. Werklozen blijken mede door de onvoldoende voorlichting vaak niet op de hoogte van allerlei wettelijke rege lingen, die voor hen van belang zijn. Het rapport noemt een kras voorbeeld. Het komt voor dat een werkloze een nieuwe, voor hem geschikte betrekking vindt, waar het loon lager is dan in zijn vorige wex-kkring. Tot 1 januari 1970 gold de regeling dat, wanneer hij op nieuw werkloos werd, zijn nieuwe uit kering gex-elateerd was aan dit lagere loon. Sinds 1 januari 1970 geldt echter de regeling dat bij „nieuwe onvrijwillige wex'kloosheid" de uitkering gebaseerd blijft op het eerder verdiende hogere loon. Deze regeling geldt voor hen die binnen een half jaar na het eerste ont slag werk aanvaarden dat minder in komsten oplevert. De garantie blijft ge durende tweeënhalf jaar na het eerste ontslag gelden voor de uitkering bij elke nieuwe wex-kloosheidsperiode in die twee ënhalf jaar. De regeling is bedoeld als weerstand tegen het aanvaarden van la ger betaalde arbeid. Maar slechts 27% van de werklozen kende deze regeling en daaruit blijkt nog weer eens, hoe slecht de werklozen in ons land worden geinformeerd. (Nadruk verboden). Ledenvergadering „Groene Kruis" Op donderdagavond 30 maart hield de vereniging „Het Gx-oene Kruis" haar jaarlijkse ledenvergadering in het Jhr. mr. de Casembroothuis te Kamperland. De opkomst was, zoals gewoonlijk, slecht. Naast het voltallige bestuur wa ren slechts 2 leden aanwezig, alsmede de wijkverpleegster. De Voorzitter I. Tange, opent de ver gadering, waar-na de notulen van de vo rige jaarvergadering onveranderd woi-- den vastgesteld. Ook het jaarverslag van de secretaris, de wijkverpleegster en het financieel verslag van de penningmeester worden onverandex-d vastgesteld. Het ver-slag van de kascommissie wordt voorgelezen. In verband met het aftreden als lid van de kascommissie van de heer P. B. van 't Veer wordt als nieuw lid van deze commissie benoemd de heer C. P. de Smit te Wissenkerke. De aftredende bestuursleden, t.w. de heren J. Dieleman te Wissenkex-ke, C. J. Px-ins te Geex-sdijk en P. J. de Putter te Kamperland worden bij acclamatie her kozen. Bij de behandeling van het voorstel van het bestuur tot verhoging van de contributie en wel met ingang van 1 januari 1972, leest de voorzitter eerst een ingekomen schrijven met betrekking tot deze zaak voor. De penningmeester zal de briefschrijver bezoeken. Hierna wordt de contributie ingaande 1 januari 1972 bepaald op: a. voor een alleenstaande, per jaar 12,50; b. voor een echtpaar zonder kinderen 17,50 en c. voor een echtpaar met kinderen 25, Voorts wordt besloten de inning van de contx-ibutie 1 maal per jaar te doen plaats vinden en wel in de maand april. Vervolgens deelt de voorzitter mede, dat zuster Van Gox-p, welke aanvankelijk tijdelijk alhier wex-kzaam zou zijn, thans in vaste dienst is benoemd. Hiermede is een einde gekomen aan de moeizame po gingen tot voorzieningen in de vacature tengevolge van het vertrek van zuster Spangier. Aangezien niemand van de rondvraag gebruik wenst te maken, sluit de voor zitter de vergadering onder dankzegging voor de opkomst. Verdovende middelen speelden een belangrüke rol in de hekserij. VOORKOMEN KOST MINDER DAN GENEZEN Het hartinfarct is in Nederland en trouwens in de gehele wereld reeds jaren doodsoorzaak no. 1. In ons land sterven jaarlijks ongeveer 45.000 mensen aan een ziekte van hart of bloedvaten. Maar moet daarom de (kostbare) bestrijding van het hartinfarct ook prioriteit no. 1 zijn? De psycholoog A. Appels en de arts W. G. J. Iemhof beantwooi'dden deze vx-aag ontkennend. Zij deden dit in een zeer opmex-kelijk ax-tikel in het vakblad „Medisch Kontakt". Zij betogen dat de mensen gewoon weten dat de kansen op een plot selinge hartdood aanmerkelijk verminderen, wanneer zij hun levensge woonten zouden gaan wijzigen. Ophouden met roken, minder eten, fietsen of lopen naar het werk, waarom doen de mensen dat niet gewoon? En als de meeste mensen allerlei schadelijke levensgewoonten nochtans niet willen opgeven, moet de samenleving dan aan de gevolgen van deze zelf verkozen levensgewoonten zoveel energie, mankracht en geld besteden? Ruim 42% van de Nederlandse werklozen meent dat zij onvoldoende in formatie van de gewestelijke arbeidsbureaus ontvangt. Dat is een van de meest frappante* konklusies die we kunnen trekken uit het vex-slag van een onderzoek onder werklozen, dat werd verricht door het Instituut voor Ar beidsvraagstukken te Tilburg met medewerking van de ministeries van Sociale Zaken en C.R.M. De resultaten van dit onderzoek hebben betrekking op een uitermate aktuele situatie, want het werkloosheidscijfer is de laatste maanden snel gestegen en momenteel telt ons land reeds circa 130.000 wex-klozen. In het algemeen beschouwen zij hun uitkering als een recht, maar de meesten van hen vinden het onrechtvaardig dat „beroepswerklozen", „werkweigeraars", „profiteurs" e.d. ook voor een uitkering in aanmerking kunnen komen.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1972 | | pagina 2