„Niet praten maar doen"
HEKSEN EN DRUQS...
Hartinfarct niet bestrijden
Onderzoek onder u/erklozen
Geïnspireerd door het bovenstaande
motto, dat vrij vertaald het motto
is van de Vereniging Voor Natuurbehoud
(de V.V.N.), zijn wij onlangs met enkele
natuurliefhebbers naar het bos op de
schorren te Kortgene gegaan om daar
nestkastjes voor vogels te plaatsen. Wij
waren daartoe in de gelegenheid gesteld
door de heer ir. Bruijning, Rentmeester
van Ambacht Cortgene. Bovendien had
den wij ons tot taak gesteld om de in
vorige jaren geplaatste nestkastjes schoon
te maken en zo nodig te repareren.
Nestkastjes zijn in dat gebied nodig
omdat het houtgewas nog onvoldoende
mogelijkheden biedt voor de vogels om
te nestelen en vooral voor die vogel
soorten die de voorkeur geven voor het
nestelen aan molmgaten en dergelijke
in wat hogere en oudere bomen.
Wie schetst onze verbazing en teleur
stelling toen ons bleek, dat een aantal
nestkastjes vernield waren en in som
mige gevallen zelfs met paal en al waren
weggenomen. Moeten wij dit op de reke
ning schrijven van hen jongeren en/of
ouderen die zuiver uit baldadigheid,
nieuwsgierigheid of domheid handelen?
Of op die van hen, die uit zijn op nestjes
en/of eieren van vogels? Hoe het ook zij,
het is en blijft teleurstellend en dat om
meerdere redenen.
Beseffen diegenen, die vogelnesten
verstoren en vooral bij die nesten met
eieren en/of jongen wegnemen wel
welk een enorm leed zij berokkenen aan
de betrokken vogels? Zij die ooit de kla
gende kreten van die vogels wier nesten
verstoord werden gehoord hebben zullen
die dunkt mij nooit meer vergeten en
nooit meer iets dergelijks doen. Het
schrijnt je door merg en been en dat is
beslist geen sentimentaliteit!
Natuurlijk niet iedereen die vogel
nesten verstoort is zich bewust van het
dierenleed dat hij daarmede berokkent,
meestal nog geen mus of muis kwaad
Het is bekend, dat diezelfde lieden
kunnen of willen doen en dat ook niet
van anderen kunnen verdragen. Zij wer
pen zich niet zelden op als grote voor
standers van het behoud van een gezonde
natuur. Maarrealiseren zij zich wel,
dat zij met het verstoren van vogelnesten
ook die van roofvogels de noodzaak
Wanneer we spreken over heksen en
hekserij, dan denken we dadelijk aan de
donkere middeleeuwen. In die tijd ge
loofde men zonder meer aan het bestaan
van deze toverkollen. Heksen waren men
sen, die een gevaar voor anderen bete
kenden en dus diende de maatschappij
zich tegen dit gevaar te verweren. Het
gevolg hiervan zijn de in midden en west-
Europa berucht geworden heksenjachten
en heksenprocessen geweest, die een
zwarte bladzijde vormen in de geschie
denis. In een periode van ongeveer 200
jaar, zo van 1500 tot 1700, kostten der
gelijke jachten en processen aan niet
minder dan ongeveer een miljoen men
sen het leven. We weten nu, dat het
grootste deel van deze slachtoffers on
schuldig was aan het tenlaste gelegde
en dat de bekentenissen onder afschuwe
lijke martelingen werden afgedwongen.
Hoe kwam het, dat men van hekserij
beschuldigd kon worden? Veelal was een
en ander het gevolg van roddelarij en
dergelijke, waarbij wilde verzinsels een
belangrijke rol speelden. Maar in ver
schillende gevallen was er aanleiding
tot dergelijke praatjes en wel door het
gedrag van de slachtoffers.
Door alle tijden zijn er zonderlingen
geweest, mensen die zich buiten de ge
meenschap plaatsten, die zich afzonder
den of door excentriek gedrag buiten de
normen vielen. In die tijden was men
bijzonder bijgelovig. Doordat de weten
schap nog veel dingen niet kon verkla
ren, geloofde men in allerlei goede en
kwade geesten, waarbij vooral de duivel
een belangrijke rol speelde. Heksen wa
ren volgens deze opvattingen mensen,
die een verbond hadden gesloten met de
duivel, om andere mensen kwaad te be
rokkenen e.d. In de strijd van de gelo
vigen tegen de duivel en het kwaad dien
de ook de heksen bestreden te worden
en geen middel was te bar, om het goede
doel te dienen.
Instinctief heeft de massa een afkeer
van hen, die zich niet volgens het vaste
patroon gedragen, dat zien we ook nog
in onze tijd. Daarop komen reacties, die
op zijn minst leiden tot uitstoting. Ver
moedt men achter dit abnormale gedrag
een gevaar voor de gemeenschap, dan
blijft het niet bij uitstoting, maar wenst
de gemeenschap liquidatie van dit ge
vaar. Wie in genoemde tijden verdacht
werd een verbond met de duivel te heb
ben, betekende zo'n gevaar en moest
geëlimineerd worden, om de bedreiging
af te wenden.
Wekte men door zijn afwijkend gedrag
argwaan, dan was de kans, dat de be
naming „heks" viel groot en was de na
righeid voor de betrokkene niet te over
zien.
Onder deze mensen waren er, die in
derdaad bewust probeerden de zogenaam
de zwarte kunst te bedrijven. In onze
dagen zou men dergelijke lieden in het
gunstigste geval als waarzeggers en char
latans betitelen, maar in die tijden werd
zoiets serieus genomen. Er waren vrou
wen en mannen, die de hand lazen, in
glazen bollen keken en wat al niet meer.
Kinderen van hun tijd als ze waren, ge
loofden ze in de kracht van bepaalde
kruiden en smeerden zij zich kin en oksels
in met het sap van bepaalde gifplanten.
De uitwerking hiervan was, dat zij in een
bepaalde roes kwamen, die hen allerlei
dingen deed geloven en de kracht gaf
scheppen om met allerlei het milieu
schadende stoffen noem het maar ge
rust vergiften een natuurlijk even
wicht te zoeken? Is het iedereen wel
duidelijk, dat ratten, muizen, voor de
landbouw schadelijke insecten enz. enz.
beter bestreden kunnen worden langs
natuurlijke weg en met name door de
vogelstand op peil te houden of te bren
gen dan met het gebruik van allerlei
chemische stoffen? Denk hierover eens
na! Voor een bevolking van een nog niet
zo sterk verstedelijkt gebied moet het
niet moeilijk zijn om hiervoor begrip te
hebben en daar naar te handelen. Be
praat deze zaken eens met elkaar en
vooral ook met de kinderen. Vraag zo
nodig daarvoor advies aan eerder ge
noemde vereniging.
Ik sprak hiervoren ook over de roof
vogels. Weet u, dat de torenvalk steeds
meer in onze omgeving aangetroffen
wordt? Laten wij trachten deze nuttige
vogels in aantal te doen toenemen. Het
zijn muizenvangers bij uitstek. Met me
dewerking van de heer ir. Bruijning heb
ben wij nu „ergens" een torenvalkkast
geplaatst. Laat die als u hem ontdekt
met rust. Geef die prachtige en nut
tige vogel de kans om zich in onze streek
te vermenigvuldigen en bij te dragen tot
een verantwoord evenwicht in de natuur.
Zij verrichten hun nuttige arbeid in
ieder geval zonder dat dit ons iets kost.
Spreken wij af, dat de vogels welke
dan ook en hun nesten dit jaar met
rust gelaten worden? Geniet van de
vogels en mocht u menen bijzondere
exemplaren ontdekt te hebben, deel ons
dit dan mee. Wellicht willen onderwij
zers en onderwijzeressen en/of jeugdleid
sters en -leiders ons hierbij een stevige
hand helpen (een handje helpen is be
slist niet voldoende).
U kunt alles wat u van belang acht
voor de bescherming van vogels en
daaronder begrijpen wij ook het vinden
van zieke of dode vogels mededelen
aan de heer J. I. Augustijn, Hoofdstr. 71,
Kortgene, telefoon 01108-251.
De heer Augustijn zorgt zelf voor het
ophalen van zieke of dode vogels.
Van tijd tot tijd hopen wij met berich
ten over het natuurbehoud in dit blad
bij u terug te komen.
tot het bedrijven van vele buitensporig
heden.
De heksenzalf had zijn werk gedaan en
dergelijke mannen en vrouwen speelden
een gevaarlijk spel. Niet alleen vanwege
het risico dat zij liepen als heks op de
brandstapel te komen, maar ook in ver
band met hun geestelijke en lichamelijke
gezondheid. In onze tijd kennen we maar
al te goed de verschrikkelijke gevolgen
van verslaafdheid aan verdovende mid
delen, zoals opium, morfine, marihuana,
LSD, e.d. om er maar enkelen te noemen.
Naar blijkt, gebruikten zij dikwijls deze
middelen. Het gif bracht hen in een be
paalde roes, die zeer aangenaam was.
De reactie na uitwerking was die van
een kater en dit deed de ongelukkigen
weer naar het gif grijpen. (Het lichaam
krijgt bij regelmatig gebruik een steeds
grotere weerstand tegen het gif en ei-
zijn steeds grotere hoeveelheden nodig
om het gewenste resultaat te bereiken).
Zo raakten deze mensen verslaafd.
In onze dagen zien we hetzelfde bij lie
den, die zich aan het gebruik van ver
dovende middelen wagen. Zij hebben al
leen het geluk niet de kans te lopen als
heksen te worden beschouwd en behan
deld.
Een van de middelen, die deze heksen
gebruikten, was bijvoorbeeld opium. Het
wordt bereid uit het melksap van de on
rijpe vrucht van de slaapbol, een plant,
die veel verwantschap vertoont met de
klaproos. Naast het grote kwaad, dat
deze stof aanricht, wordt het legaal juist
voor een goed doel gewonnen. Het bevat
een stof, die als pijnstillend middel alge
meen bekend is.
Een andere gevaarlijke plant is het
blauwe maanzaad. Ook in ons land wordt
deze plant verbouwd, omdat de olie er
uit bereid, voor vele doeleinden gebruikt
wordt, onder andere voor de verffabri
cage. De vliegenzwam is ook zo'n ge
vaarlijke plant en de vliegenzwam bevat
een stof, die giftig is en een invloed
uitoefent op het zenuwstelsel.
Een uitvinding van de duivel heette
vroeger ook het roken, tenminste volgens
Jacobus I van Engeland. Hij was zo ver
ontwaardigd over dit kwaad, dat zijn
land snel veroverde, dat hij een speciale
waarschuwing tegen het roken bekend
liet maken. Daarin zei hij, dat wanneer
iemand met roken begint, hij er mee
blijft doorgaan en hij kan er niet meer
van af komen, omdat hij behekst is. In
derdaad had deze Engelse koning ge
deeltelijk gelijk. Behekst is een typische
.conclusie uit zijn tijd. die we nu niet
meer zouden gebruiken.
De tabaksplant bevat nicotine, een
stof die ook van invloed is op het cen
trale zenuwstelsel, speciaal op de her
senen. Voor velen is het echter een prik
kel die hen energie verschaft.
Het waren zeelieden, die het roken van
de indianen afkeken en het langzamer
hand in Europa 'bekendheid gaven. Ten
tijde van het twaalfjarig bestand werd
het roken van een pijp ook in ons land
een gewoonte. Men kwam in groepjes
bijeen in de daarvoor opgerichte „taba-
gies". Ook vrouwen rookten in die tijd
veel.
Tabak behoort tot de nachtschaden,
een familie van planten, die in het alge
meen giftige stoffen bevatten. Zelfs de
aardappel, die er ook toe behoort vormt
geen uitzondering. De stof bevindt zich
hier in de besvruchten en in de jonge
knollen onder de schil, in witte spruiten
en ogen.
Zo zijn er meer gevaarlijke planten,
zoals de doornappel met grote, prachtige
witte bloemen en stekelige zaaddozen.
Deze zaaddozen werden vroeger wel
gloeiend gemaakt en de dampen inge
ademd, waardoor men in een bepaalde
roes raakte en „de duivel kon aanroepen."
Het bilzenlcruid is eveneens een gevaar
lijke rakker. Het kwaad schuilt hier in
de wortel. Dan hebben we nog de wolfs
kers, waarvan de bessen zwaar giftig
zijn. Het vocht van de bes heet bella
donna en wordt door artiesten wel in
het oog gedruppeld, het verwijdt de pupil
en doet het oog glanzen.
Wat wij hierboven noemden is slechts
een aantal uit de vele planten die in de
natuur voorkomen en die op de een of
andere manier giftig zijn. Het zijn plan
ten die stoffen bevatten welke leiden
MEER LETTEN OP DE OORZAKEN
Onze levensgewoonten zün verkeerd.
De toenemende sterfte aan ziekten van
hart of bloedvaten is inderdaad zeer
verontrustend, vooral omdat deze sterfte
ook steeds meer voorkomt onder mannen
in de leeftijdgroep van 35 tot 50 jaar.
Dientengevolge is de gemiddelde leeftijd
van.de Nederlandse man de laatste jaren
opmerkelijk gedaald. Het staat weten
schappelijk vrijwel vast, dat aan deze
mortaliteit aan hartziekten allerlei so
ciale px-ocessen ten grondslag liggen.
Twee Amerikaanse cardiologen konsta-
teerden bijvoorbeeld, dat bij mannen met
een bepaald gedragspatroon het hartin-
farct opmerkelijk vaak voorkomt. Het
betreft hier mannen wier gedx-ag geken-
merkt wordt door een sterke prestatie
gerichtheid (Veel en lang werken, car
rière maken, veel geld verdienen, enz.),
een ovex-trokken verantwoordelijkheids
gevoel en sterk onder de druk van de
tijd staan. Doorgaans is dit type man ook
erg agressief. Bij deze groep mannen, al
dus de cardiologen Fx-iedman en Rosen-
man, kwamen in de leeftijdsgroep 39-49
jaar hartinfarcten 6,5 maal zoveel voor
dan bij hen, die dit gedrag niet ver
toonden.
Daarnaast blijken ook risiicofaktoren
als roken, hoge bloeddruk en cholesterol
gehalte een grote rol te spelen. Ook deze
faktoren hangen veel meer dan men
denkt samen met karaktereigenschappen
en levenssituaties. Zo hebben een veer
tigtal wetenschappelijke studies het aan
nemelijk gemaakt dat een vex-hoogd cho
lesterolgehalte van het bloed samenhangt
met spanningen in de arbeidssituatie.
In het artikel in „Medisch Kontakt'
woi'dt de „eenzijdige instelling" van veel
medici gelaakt, die een vrijwel eksklu-
sieve aandacht hebben voor lichamelijke
en chemische faktoren en de psycholo
gische en sociale achtergronden praktisch
geheel negeren.
Oorzaak.
Vorig jaar is onder verantwoordelijk
heid van de Gezondheidsraad een ad
vies uitgebracht inzake de bestrijding
van hart- en vaatziekten. O.a. wordt
voorgesteld om de diagnostiek en chi-
rurgische behandeling sterk te intensi
veren door uitbreiding van de bestaande
capaciteit. Er zouden, naast de bestaande
centx-a, 10 tot 12 operatieve eenheden
nodig zijn hiervoor. Het behoeft geen
betoog, dat dit vele tonnen zal gaan
kosten en dat de ziekenfondstarieven be
hoorlijk zullen moeten stijgen om een
en ander financieel te kunnen realisex-en.
Drs.Appels en dr. Iemhof verklaren
zich ronduit tegenstander van dit advies.
Zij betogen dat de massale bouw van
zeer dure en personeelsintensieve hart-
bewakingseenheden e. d. weinig invloed
zal oefenen op de sterfte door hartin
farct. In elk geval veel te weinig om
deze 'kostbare uitgaven te kunnen ver
antwoorden.
En is het wel nuttig om de enorme in
spanningen te richten op behandeling
Ernstige kritiek op gewestelijke arbeids
bureaus.
Een werkloze ontvangt gedurende ten
hoogste 26 weken een uitkering krach
tens de Werkloosheidswet (W.W.). Is hij
daarna nog werkloos, dan komt hij onder
de Wet Wexdcloosheidsvoorziening (WWV)
te vallen met een maximale uitkex-ings-
duur van twee jaar. Tenslotte is er voor
tot een of andere roestoestand met hal
lucinaties, e.d. Het zijn voor een belang
rijk deel deze stoffen en hun werking,
die vroeger en nu de gebruikers de in
druk geven, dat zij over bovennatuur
lijke krachten beschikken.
Tegenwoordig noemt men zo'n toe
stand „high". Zij hebben in het vex-leden
voor een belangrijk deel bijgedragen tot
de vox-ming van mensen, die men toen
„heksen" noemde. Mensen die als gevolg
van het gebruik van dergelijke middelén
tot excentriek gedragen kwamen, waar
door de buitenstaanders bevreesd voor
hen werden. Daai-uit vloeide in die tij
den voort, dat zij hun einde vonden op
de brandstapel of door de verdrinkings
dood.
De in onze tijd verslaafden, wordt zo'n
lot bespaard. Of zij echter beter af zijn
met een langzame geestelijke en licha
melijke ondergang is nog de vraag.
van de gevolgen van hart- en vaatziek
ten, waar over de oorzaken nog zo wei
nig kennis bestaat en de bestaande ken
nis trouwens nog grotendeels wordt ge
negeerd?
Het is een bekend feit, dat bepaalde
levensgewoonten het risiko om een hart
infarct te krijgen sterk vergroten. Inha
lerend roken, veel en vooral vet eten en
geringe lichaamsbeweging vormen drie
faktoren van belang. En dat weten de
mensen maar al te goed. Wanneer ztf
nochtans blijven roken, doorgaan met
veel vet te eten en in hun auto naar hxin
werk blijven gaan, moeten we dan mil
joenen besteden aan bestrijding van de
gevolgen van de verkozen levensge
woonten? De twee deskundigen menen
van niet.
„Als wij vrij zeker weten dat wij, door
bepaalde eenvoudige veranderingen in
onze levensgewoonten, de atherosclerose
(aderverkalking) kunnen tex-ugdringen,
moeten wij allereerst weten waarom wij
ondanks die kennis die eenvoudige ver
anderingen niet opbrengen".
Eigen verkiezing.
Het hartinfarct is doodsoorzaak no. 1.
Maar volgt daar zonder meer uit dat de
bestrijding van het hartinfarct daarom
prioriteit no, 1 moet zijn. Misschien zijn
er vele aandoeningen of ziekten, die min
der vaak doodsoorzaak zijn, maar die
veel meer leed veroorzaken. Natuurlijk is
het een probleem dat de sterfte aan
hart- en vaatziekten sterk toeneemt.
„Maar het lijkt er op dat die stand
van zaken een gevolg is van onze eigen
verkiezing er bepaalde levensgewoonten
op na te houden en deze ondanks onze
kennis te handhaven. Daar is op zichzelf
niets tegen, maar het wordt wel enigs
zins stuitend wanneer wij ons „konsump-
tisme" nu nog gaan afronden met een
aan het hysterische grenzende kampagne
tegen een gevolg daarvan, het hartin
farct".
Superspecialistische prestigeprojekten
om de gevolgen van verkozen levensge
woonten te bestrijden achten de twee ge
noemde deskundigen onaanvaardbaar.
Zij stellen hét zo: „Eén vex-pleegkun-
dige in een van de 12 voorgestelde centra
voor coronaria diagnostiek en chirurgie
betekent één hoofd en één stel handen
minder voor de hulp thuis van chro
nische zieken, ouden van dagen, enz.,
mensen die door tekort aan hulp thuis
vaak naar een inx-ichting moeten om ont
heemd verder te leven, te dementeren,
geïnstitutionaliseerd dood te gaan".
Kortom het beste zou zijn: geen siga
retten roken, minder vet eten en minder
auto rijden. Brengen wij dat niet op, dan
is er in elk geval geen reden ons op te
winden over wat wij onszelf aandoen.
Geld en personeel, vrijgekomen door dit
besluit ons niet zo op te winden, kan
worden besteed aan relevante hulpver
lening, nationaal en internationaal.
(Nadruk verboden.)
de werklozen, op wie deze regelingen
niet (meer-) van toepassing zijn, de rijks
groepsregeling werkloze werknemers
(R.W.W.). Tussen een W.W.- en een
W.W.V.-uitkering bestaat niet zoveel ver
schil. Wie van de W.W. trekt, ontvangt
80% van zijn laatstverdiende bruto-sala-
ris tot een max. van 80% van 112.40
per dag, wie van de W.W.V. trekt, ont
vangst 75% van dat salaris en netto wordt
het verschil dan vrij gering. Maar een
uitkering op basis van de rijksgroepsre
geling is vaak veel lager (ongeveer 95%
van het minimumloon), temeer omdat
men daarbij ook rekening houdt met de
verdiensten van de wex-kende vrouw.
Het Instituut voor Arbeidsvraagstuk
ken legde de ondervraagde werklozen de
vraag voor of zij het rechtvaax-dig vonden
dat mensen die buiten hun schuld langer
werkloos waren een lagere uitkering kre
gen dan mensen die korter werkloos wa
ren. De overgrote meex-derheid, ca. 80%,
vond dat onrechtvaax*dig.
Ruim 95% van de ondervraagden be
schouwt de werkloosheidsuitkering als
een recht. Maar bijna de helft der on
dervraagden meende, dat aan bepaalde
werklozen geen uitkering zou moeten
worden verstrekt. Zij dachten hierbij aan
„profiteurs", beroepswerklozen", werlc-
weigeraars", e.d.
Tekortschieten.
Slechts 45% van de ondervraagde
werklozen vond, dat zij voldoende voor
lichting had ontvangen. Bijna evenveel
(42%) meende dat dat niet het geval was.
Velen waren bijzonder teleurgesteld over
het arbeidsbureau, dat huns inziens voor
al als informatieverstrekkende bron ern
stig tekort schoot. Bijna 55% van de
geënqueteerden bleek geen inlichtingen
van het gewestelijk arbeidsbureau te heb
ben ontvangen. Bij het onderzoek bleken
er grote verschillen tussen de arbeids
bureaus te bestaan.
Het is bijzonder waardevol, dat het
onder-zoek deze feiten aan het licht heeft
gebracht. Het arbeidsbureau is een
dienstverlenend orgaan en als het als
zodanig tekortschiet, moeten er ten spoe
digste maatregelen worden genomen om
daarin verandering te brengen. Het is
een hoogst ernstige zaak, dat sommige
ambtenaren van deze bureaus hun voor
lichtende taak zo onvoldoende uitvoeren.
Bovendien bx-acht dit ondex-zoek ook
nog aan het licht dat een arbeidsbureau,
dat relatief weinig informatie geeft,
waarschijnlijk ook een arbeidsbureau is,
dat relatief weinig verwijst en relatief
veel niet-suksesvolle verwijzingen kent.
Kortom, als het arbeidsbureau onvol
doende voorlichting geeft, dan is dat op
zich al een aanwijzing, dat het op andere
gebieden ook niet veel presteert.
Nieuwe regeling.
Werklozen blijken mede door de
onvoldoende voorlichting vaak niet op
de hoogte van allerlei wettelijke rege
lingen, die voor hen van belang zijn. Het
rapport noemt een kras voorbeeld.
Het komt voor dat een werkloze een
nieuwe, voor hem geschikte betrekking
vindt, waar het loon lager is dan in zijn
vorige wex-kkring. Tot 1 januari 1970
gold de regeling dat, wanneer hij op
nieuw werkloos werd, zijn nieuwe uit
kering gex-elateerd was aan dit lagere
loon.
Sinds 1 januari 1970 geldt echter de
regeling dat bij „nieuwe onvrijwillige
wex'kloosheid" de uitkering gebaseerd
blijft op het eerder verdiende hogere
loon. Deze regeling geldt voor hen die
binnen een half jaar na het eerste ont
slag werk aanvaarden dat minder in
komsten oplevert. De garantie blijft ge
durende tweeënhalf jaar na het eerste
ontslag gelden voor de uitkering bij elke
nieuwe wex-kloosheidsperiode in die twee
ënhalf jaar. De regeling is bedoeld als
weerstand tegen het aanvaarden van la
ger betaalde arbeid.
Maar slechts 27% van de werklozen
kende deze regeling en daaruit blijkt nog
weer eens, hoe slecht de werklozen in
ons land worden geinformeerd.
(Nadruk verboden).
Ledenvergadering „Groene Kruis"
Op donderdagavond 30 maart hield de
vereniging „Het Gx-oene Kruis" haar
jaarlijkse ledenvergadering in het Jhr.
mr. de Casembroothuis te Kamperland.
De opkomst was, zoals gewoonlijk,
slecht. Naast het voltallige bestuur wa
ren slechts 2 leden aanwezig, alsmede
de wijkverpleegster.
De Voorzitter I. Tange, opent de ver
gadering, waar-na de notulen van de vo
rige jaarvergadering onveranderd woi--
den vastgesteld.
Ook het jaarverslag van de secretaris,
de wijkverpleegster en het financieel
verslag van de penningmeester worden
onverandex-d vastgesteld. Het ver-slag van
de kascommissie wordt voorgelezen.
In verband met het aftreden als lid
van de kascommissie van de heer P. B.
van 't Veer wordt als nieuw lid van deze
commissie benoemd de heer C. P. de Smit
te Wissenkerke.
De aftredende bestuursleden, t.w. de
heren J. Dieleman te Wissenkex-ke, C. J.
Px-ins te Geex-sdijk en P. J. de Putter te
Kamperland worden bij acclamatie her
kozen.
Bij de behandeling van het voorstel
van het bestuur tot verhoging van de
contributie en wel met ingang van 1
januari 1972, leest de voorzitter eerst
een ingekomen schrijven met betrekking
tot deze zaak voor. De penningmeester
zal de briefschrijver bezoeken.
Hierna wordt de contributie ingaande
1 januari 1972 bepaald op:
a. voor een alleenstaande, per jaar 12,50;
b. voor een echtpaar zonder kinderen
17,50 en
c. voor een echtpaar met kinderen 25,
Voorts wordt besloten de inning van
de contx-ibutie 1 maal per jaar te doen
plaats vinden en wel in de maand april.
Vervolgens deelt de voorzitter mede, dat
zuster Van Gox-p, welke aanvankelijk
tijdelijk alhier wex-kzaam zou zijn, thans
in vaste dienst is benoemd. Hiermede is
een einde gekomen aan de moeizame po
gingen tot voorzieningen in de vacature
tengevolge van het vertrek van zuster
Spangier.
Aangezien niemand van de rondvraag
gebruik wenst te maken, sluit de voor
zitter de vergadering onder dankzegging
voor de opkomst.
Verdovende middelen speelden een belangrüke rol in de hekserij.
VOORKOMEN KOST MINDER DAN GENEZEN
Het hartinfarct is in Nederland en trouwens in de gehele wereld reeds
jaren doodsoorzaak no. 1. In ons land sterven jaarlijks ongeveer 45.000
mensen aan een ziekte van hart of bloedvaten. Maar moet daarom de
(kostbare) bestrijding van het hartinfarct ook prioriteit no. 1 zijn? De
psycholoog A. Appels en de arts W. G. J. Iemhof beantwooi'dden deze
vx-aag ontkennend. Zij deden dit in een zeer opmex-kelijk ax-tikel in het
vakblad „Medisch Kontakt".
Zij betogen dat de mensen gewoon weten dat de kansen op een plot
selinge hartdood aanmerkelijk verminderen, wanneer zij hun levensge
woonten zouden gaan wijzigen. Ophouden met roken, minder eten, fietsen
of lopen naar het werk, waarom doen de mensen dat niet gewoon? En
als de meeste mensen allerlei schadelijke levensgewoonten nochtans niet
willen opgeven, moet de samenleving dan aan de gevolgen van deze zelf
verkozen levensgewoonten zoveel energie, mankracht en geld besteden?
Ruim 42% van de Nederlandse werklozen meent dat zij onvoldoende in
formatie van de gewestelijke arbeidsbureaus ontvangt. Dat is een van de
meest frappante* konklusies die we kunnen trekken uit het vex-slag van een
onderzoek onder werklozen, dat werd verricht door het Instituut voor Ar
beidsvraagstukken te Tilburg met medewerking van de ministeries van
Sociale Zaken en C.R.M.
De resultaten van dit onderzoek hebben betrekking op een uitermate
aktuele situatie, want het werkloosheidscijfer is de laatste maanden snel
gestegen en momenteel telt ons land reeds circa 130.000 wex-klozen.
In het algemeen beschouwen zij hun uitkering als een recht, maar de
meesten van hen vinden het onrechtvaardig dat „beroepswerklozen",
„werkweigeraars", „profiteurs" e.d. ook voor een uitkering in aanmerking
kunnen komen.