NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
GD
Plonvier heeft DE schoenen
Ook de bejaarde
gaat graag leuk gekleed
No. 3491 Donderdag 24 februari 1972 75e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. 308, Giro 206882
Abonnementsprijs 4,50 per half jaar. Franco per post 19,per jaar. Advertenties 18 ct per mm, exclusief BTW.
Voor fouten in advertenties per telefoon opgegeven, kunnen wjj geen enkele verantwoordelijkheid dragen.
FEUILLETON
De monteur is nu minstens even kwaad
als het meisje. Hij heft een steeksleutel
op en dreigt ermee. „Als je nou niet
opdondert, smijt ik hem naar die rooie
kop van jekreng
Ze wil terugschelden, maar de stevige
arm van Brink grijpt in en dwingt haar
door te lopen. „Vooruit, .geen gezanik
hier. En blijf bij hem vandaan, als hij
dat wil. En jij moet je niet dadelijk op
de kast laten jagen, Vorremans."
Op nieuw zegt de monteur: „Ik wil
geen wijven om me heen, als ik werk.
Ze leiden je gedachten maar af."
Sinds loopt Grada met een wijde boog
om de monteur heen. Niet omdat ze
bang voor hem is, want het woord
„vrees" staat niet in haar woordenboek.
Ze minacht hem gewoon. Zo'n Stuk on
geluk!
HOOFDSTUK 21
Het schone blazoen.
Twaalf volle weken is Jaap ten Oever
in het ziekenhuis geweest, als hij wordt
ontslagen, uitgeleide gedaan door enkele
zusters, die hem om beurten al die we
ken hebben verpleegd en verzorgd. Hij
drukt ze één voor één de hand en is
aangedaan. Want als een wrak is hij
binnengekomen. Zelf weet hij er niets
van, maar bij stukjes en beetjes heeft
hij vernomen, in welke toestand een
automobilist hem langs de weg heeft ge
vonden en dat hij daarna in allerijl door
Henk Garreveer naar het ziekenhuis is
gereden. Waar de dokters een paar uur
met hem bezig zijn geweest. Nu is hij
praktisch hersteld. Het lopen gaat wel
iswaar nog niet al te best, doch dat komt
met gestadige oefening wel weer in orde.
Voor de rest is hij blij en dankbaar,
omdat hij weg mag.
Alleenhij gaat niet naar huis.
Pleunie heeft overdag haar werk en wie
moet er dan voor hem zorgen? Kan hij
alleen al de trap op en af? Geen sprake
van. Voorlopig gaat hij naar Bergevoort.
Daar zal Berendien hem verder ver
zorgen en vertroetelen. Het laatste
waarschijnlijk 't meest. Men heeft het
een paar avonden te voren in huize Gar
reveer besproken. Zelfs Pleunie moest
toegeven, dat dit wel de beste oplossing
was. Tenslotte voor tijdelijk. Een kwes
tie van nazorg. Dus gaat de rit naar
Bergevoort, waar de grote salon herscha
pen is in een bloemenpaleisje.
Bij de garage staat het gehele perso
neel om Jaap een hartelijk welkom toe te
roepen. Hij kijkt getroffen, als hij met
behulp van Berendien uit de wagen
stapt. Er worden handen gedrukt; daar
aan ontkomt hij niet. Terwijl Grada hem
spontaan op de wang kust. „Fijn, dat
je er weer bent, Jaap."
Hij staat er wat onwezenlijk-lachend
bij. Iedereen is plotseling zo vriendelijk.
Bij de pomp toetert een ongeduldige
automobilist, dus Loorkens snelt er heen.
Gelijk is dit het sein om weer aan het
werk te gaan.
In de kamer moet Jaap de bloemstuk
ken bewonderen. Natuurlijk zijn de
grootste van Henk en Berendien. En een
fruitmand van Pleunie. Verder van de
chauffeurs, van Brink en van de pomp
bediende. Alleen de nieuwe monteur
heeft geweigerd één cent te geven. „Wie
is die Ten Oever? Ik ken de man hele
maal niet. Dat hij een ongeluk gehad
heeft.... was het geen ongeluk? Wat
dan? Hebben ze hem een pak op zijn
mieter gegeven? Zal-ie wel verdiend
hebben. Ga nouje krijgt zo maar
niet voor niets op je falie. Kranten? Lees
ik nooit. Dus weet ik van niks. Ik doe
er niet aan mee
Maar toen .de auto het terrein van de
garage op kwam rijden, stak hij wel
even zijn hoofd om de hoek. Uiteindelijk
stak hij ook zijn hand uit en drukte
die van de teruggekeerde collega. En
dat was voor Vorremans al heel wat.
De ronde langs de bloemenzee is ge
maakt, dus beveelt Berendien: „Nu ga je
zitten en maak ik een lekker kopje kof
fie klaar. Met wat erbijZe knipoogt en
drukt zijn arm. Pleunie heeft voor deze
door Gerrit Fransen
heugelijke dag een vrije morgen gekre
gen. „Natuurlijk," had Kees Plantema
gezegd, „je gaat mee je broer ophalen.
Die paar uurtjes komen later wel eens
in orde." Dus is ze er ook bij en zit
naast hem, blij en dankbaar, dat alles
nog zo goed afgelopen is. Dat lopen komt
op de duur wel weer goed.
Henk deelt sigaretten uit en als even
later Berendien met de koffie en de
taart komt, is de stemming perfekt. Ze
genieten van de heerlijkheden. Grada
krijgt een telefoontje: ze kan zes stukken
taart komen ophalen voor zichzelf en de
jongens. Het personeel moet meedelen in
de feestvreugde, tenslotte is Jaap ook
een hunner.
Na een half uurtje staat Pleunie op.
Ze moet weer aan het werk. Even buigt
ze zich over haar broer en drukt een
kus op zijn voorhoofd. „Ik wip wel eens
aan, Jaap," zegt ze zacht, maar hij be
speurt de blijheid in haar stem. Een
der chauffeurs zal haar naar de stad
rijden. Henk had het willen doen, maar
hij is al weggeroepen; er is een klant,
waarmee hij in het kantoortje een lang
gesprek heeft.
Berendien is nu alleen met de terugge
keerde jongen in de grote zonnige voor
kamer. Ze zitten dicht bij elkaar en
kijken naar het langsrazende verkeer.
Af en toe remt een auto af om te stop
pen bij het benzinestation. Loorkens
heeft het druk, maar hij is voor zijn
taak berekend.
„Vind je het fijn om hier te zijn?"
vraagt het meisje.
„Bij jou vind ik het altijd prettig,
dat weet je wel. En jij bent zo vaak bij
me geweest, toen ik in het ziekenhuis
lag. Ik sta dik bij je in het krijt."
Ze drukt zijn arm. „Er komt nog wel
eens een tijd, lieveling, dat je gelegen
heid krijgt om de rekening te vereffenen.
Zodra je helemaal weer honderd procent
bent, gaan we ons verloven. En eh
van het najaar trouwen we."
Hij kijkt haar verbaasd aan. „Haha....
dat is spijkers met koppen slaan. Heb ik
misschien ook nog een stem in het ka
pittel?"
„Dat zul jij niet willen! Ik ken je im
mers veel te goed, mannetje!"
„Werkelijk? Kunst he? Om misbruik
te maken van de omstandigheden. Nu
ik niet weg kan. Ik ben helemaal van
jou afhankelijk."
Dat valt niet in goede aarde. Haar
gezicht betrekt en ze wijst naar de ga
rage. „Je wagen staat daar. Rijden kun
je wel, duswat belet je om er van
door te gaan?"
Hij buigt zich naar haar toe en streelt
het meisje over de wang. „Jij," ant
woordt hij enkel. „Ik kan niet meer
buiten je. Erg he?"
Haar trekken verzachtten weer. „Het
is geen toeval geweest, Jaap ten Oever,
dat wij elkaar weer moesten ontmoeten.
Ik heb dikwijls nagedacht over onze
eerste ontmoeting, die avond in juli.
Het was een beetje regenachtig, toen ik
je op de kermis ontmoette. Het was nog
in de tijd, dat ik vriendin was met Bea
Slotboom. Bea had al een vrijer opge
doken en ik liep er zo'n beetje als derde
rad aan de wagen bij. Tot jij kwam.
Ik herinnerde me bij stukjes en beetjes
nog, dat het al ver na middernacht was,
toen we terugkeerden in Bergevoox-t. Het
begon net te regenen en ik zei: Kom
maar even mee in de smederijmisschien
wordt het straks weer droog...."
Jaap knikt. Het staat hem nu ook voor
de geest. „Ik weet bijvoorbeeld nog, dat
je goed kon zoenen."
„O, is dat het enige, wat je nog weet?"
Hij lacht vrolijk. „Nog veel meer. De
volgende avond deden we het over en de
laatste kermisdag nog eens." Hij denkt
na. „Waarom heb ik je daarna eigenlijk
nooit meer gezien?"
„Ja, dat heb ik me ook wel eens af
gevraagd. Bea kreeg al gauw vaste ver
kering, zodat ik zo'n beetje alleen over
bleef. Maar jou zag ik nooit meer."
„Misschien kwam het wel, omdat jij
Berendien Gaireveer was, liefje. En ik
maar gewoon vrachtautochauffeur. Best
mogelijk, dat ik niet meer durfde."
„Was je altijd zo bang?"
"„Nee, dat 'niet bepaald. Enerzijds wil
de ik niet graag een blauwtje lopen.
Wacht.nu herinner ik me, dat ik eens
een keer met de wagen door Bergevoort
kwam en langs jullie smederij reed. Ik
zag je vader staan. Hij keek me onder
zoekend aan, toen ik langs reed. Pa Gar
reveer leek me toen niet bepaald ge
makkelijk. Best mogelijk, dat me dat
heeft weerhouden nog eens terug te
komen."
Ze gaat dicht tegen hem aan zitten.
„Het doet er niet meer toe, jongen. We
hebben elkaar teruggevonden, na al die
jaren, en nu blijven we bij elkaar. Ik
houd van je en jij van mij. Meer hebben
we niet nodig. Samen zullen we geluk
kig zijn.
(Wordt vervolgd.)
WAAROM MAG EEN BEJAARDE NIET LICHT EN VROLIJK GEKLEED GAAN
De meeste bejaarden liepen er tot in zeer recent verleden maar somber-
tjes bij. Zwarte pakken, donkere of grijze jurken markeerden hun be
scheiden eisen op mode-gebied. Vrolijke, lichte kleuren werden vermeden.
Dat hoorde bij de jeugd. De bejaarde, zo luidde de ongeschreven regel,
diende zich, zo onopvallend mogelijk te kleden. En daax-door moest' hij
wel de idee krijgen, dat hij er eigenlijk niet meer bij hoorde.
Deze gangbare normen zijn nog steeds niet helemaal doorbroken,
maar het aantal bejaarden dat zich modieuze kleding durft aan te schaf
fen, neemt de laatste jaren toch duidelijk toe.
In het blad „Op leeftijd" werd dieper op het ondex-wei-p „Bejaarden
en mode" ingegaan. Met name wei'd gewezen op het feit dat veel be
jaarden, die wel iets anders dan een „zwart pakkie" willen, bang zijn
voor kritiek van leeftijdgenoten.
Vooral kleding in tehuizen konservatief.
Vele bejaarden kleden zich op een
wijze, die hun „bejaard" uiterlijk als
het ware overaksentueert. Toen zij een
jaar of 40, 50 waren kochten zij kle
ding, die hen jonger deed schijnen dan
zij wax-en, maar sinds zij de 65-jarige
leeftijd hebben bereikt, schijnen zij veel
eer moeite te doen om er zo oud mogelijk
uit te zien.
Veel bejaarde mannen dragen hun
donkere pak als ware het een uniform
voor mensen op leeftijd, veel bejaarde
vrouwen aksentueren hun hoge leeftijd
nog eens ekstra door het dragen van
donkergrijze kousen en wat kleurloze
dessins.
Gelukkig neemt het aantal bejaarden,
dat zich hult in vrolijker, lichtere kleu
ren, de laatste jaren duidelijk toe. Zo
als „Op Leeftijd", het orgaan van de
Nederlandse Federatie voor Bejaarden
zorg het uitdrukte: „Veel oudere mensen
nemen niet langer genoegen met de
vormloze, kleuxdoze „zakken", die enkele
jaren geleden nog in winkelrekken hin
gen voor de oudere klanten".
Wel bestaat deze grotere belangstelling
voor modieuze kleding voornamelijk bij
bepaalde groepen bejaarden. Het ge at
hier in het bijzonder om bejaarden uit
do grote steden en om bejaarden, die
nog op zichzelf woneix.
Sociale kontrole.
Het wonen in grotere konsentraties
(bijvoorbeeld bejaardentehuizen) blijkt
erg remmend te werken op veel bejaar
den, wat betreft hun wensen op het ge
bied van de mode.
Vele bejaarden blijken als de dood te
zijn voor kritiek op hun uiterlijk van
medetahuisbewoners. Mannen die best
zin hebben in een lichtkleurige colbert,
doen dat toch maar niet, omdat zij
bang zijn door hun mede-bewoners te
worden uitgelachen.
Die „sociale kontrole" wprkt bij de
vrouwen mogelijk nog meer remmend.
Een oudere dame in een vrolijke jurk
met korte rokken, krijgt van alle kanten
het verwijt te horen dat zij zich te jeug
dig kleedt. Wat verbeeldt ze zich wel?
Ze is toch geen twintig meer! En wan
neer die vrouw in een tehuis woont en
medeafhankelijlc is van de goodwill van
haar mede-bewoners, dan kiest zij om
der wille van de goede vrede eiex-en voor
haar geld. Het vrolijke jurkje verdwijnt
definitief in de kast en zij trekt haar
zwarte of grijze jurk maar weer aan. Zij
dux*ft zich in haar kleding niet langer te
onderscheiden van de groep waartoe zij
door haar leeftijd en omstandigheden
behoort.
Zo maken de mensen het elkaar moei
lijk. Ze verbieden elkaar anders-dan
anders te zijn. En wie toch wil afwijken
van het gangbare patroon, kiest daar
mee tevens voor. de eenzaamheid. Zij of
hij stelt zich buiten het gemeenschaps
leven van het tehuis.
In bejaardentehuizen, kleden bejaax--
den zich daarom vaak het meest konser
vatief, soms tegen hun zin. Maar het
„hoort" nou eenmaal zo. Waarom weet
eigenlijk niemand, maar die vraag wordt
je ook niet gesteld.
Een „idee".
Ook op het platteland oefent de sociale
kontrole nog een aanzienlijke macht uit.
Ook daar wordt veelal van de be
jaarden verwacht, dat hij „stemmig" ge
kleed gaat, d.w.z. op een wijze, die naar
de mening van velen bij zijn leeftijd
past. Maar geen mens kan uitleggen,
waarom alleen sombere tinten bij oudere
leeftijd past. Dat is in feite maar een
„idee", maar dit soort ideeën leidt he
laas een taai leven en beletten mensen
zichzelf te zijn.
Interesse in de mode, in leuke kleren,
lijkt ons nou juist een bewijs dat de
bejaarde nog lééft, dat hij plezier in het
leven heeft. Het is een ongezond ver
schijnsel dat men bejaarden dwingt zich
te kleden op één speciale manier, die
„men" bij zijn leeftijd vindt passen.
Mag hij alsjeblieft zelf bepalen of hij
zich „stemmig" of vlot wil kleden? Is
een oudere dame in broekpak „minder"
dan een leeftijdgenote in een zwarte
jurk?"
Een andere kant van dit mode-pro
bleem is natuurlijk, dat oudere mensen
vaak minder geld hebben om kleding te
kopen. Kleding voor bejaarden is nogal
kostbaar, omdat vele bejaarden hogere
eisen stellen aan de stoffen (ze moeten
bestand zijn tegen langdurig zitten
enz.).
Ook het winkelpersoneel is nog te
weinig op bejaarde klanten ingesteld.
Vex-koopsters moeten er rekening mee
houden dat oudere mensen meer tijd en
hulp nodig hebben bij het uitzoeken en
passen van kledingstukken.
(Nadruk verboden.)
Kruiswoordpuzzel no. 266
Horizontaal: 1. inhoudsmaat - 6. Indone
sisch eiland - 11. soort afsluiting - 12.
familielid - 14. vod - 16. zondex-ling,
buitensporig - 18. oorsprong - 20. bitter
vocht - 21. maand - 22. edelgrootachtbaar
23. lusthof - 28. wortel - 29. voorzetsel
30. heilige (afk.) - 31. hemellichaam - 32.
transpoi'tbedrijf (afk.) 34. vogel - 36.
ambtshalve (lat. afk.) - 37. magische
handelingen verrichten - 38. klaar - 39.
boom - 41. een zekere - 42. hoeveelheid
45. boom - 47. fi-ans lidwoord - 49. ge
malin van Aegir - 51. sabelkwast - 54.
geheel de uwe (fr. afk.) - 56. ixx buiten
gewone dienst (afk.) - 57. spoedig - 58.
verkeerd, onjuist - 61. plaats in Noord-
Holland - 64. deel van de vinger - 65.
mak 67. meisjesnaam - 68. zangstem
69. autopech.
Verticaal: 2. afgodisch - 3. voorzetsel
4. plaats in Gelderland - 5. rivier in
Italië - 7. sprookjesfiguur - 8. bijwoord
9. kleiner worden -10. vorm van land-
bewerking - 12. kleurstof - 13. deel van
het hoofd - 15. i-entmeester - 17. fijn
weefsel - 19. ontkenning - 23. afbeelding
24. waterhoogte (afk.) - 25. ontvang-
draad - 26. lekkernij - 27. deel van een
plant - 31. noodsein (afk.) 32. groot
33. vreemde munt - 35. roofdier - 40.
soort uurwerk - 43. ontsteld - 44. heftige
uiting v. d. gemoedsgesteldheid - 46. de
oudere (afk.) - 47. frans lidwoox'd - 48.
begin - 50. plaats in Finland - 52. fruit
53. vervoermiddel - 55. vogel 59. metaal
60. nieuwe wereldtaal - 62. mil. opl.
school (afk.) - 63. laag - 66. van het
lopende jaar (lat. afk.).
Oplossing kruiswoordpuzzel no. 265
Horizontaal: 1. loet - 3. animo - 8. kaas
11. wending - 13. no - 15. sa - 16. nr
18. vo - 19. kleed - 20. pop - 22. Oeral
23. si - 24. medelijden - 27. lp - 28. eb
30. el - 31. na - 32. pk - 34. de 36. do
38. krom - 39. rente - 40. kerk 41. in
42. Ik - 43. dd - 44. io - 46. pij - 47. kg
49. Aa - 50. geschikte - 55. oe - 57. draad
58. hit - 59. reden - 60. dm - 61. se
62. ok - 63. sg - 65. lerares - 71. romp
72. notie - 73. zuil.
Verticaal: 1. links - 2. ei - 3. ae 4. nn
5. idool - 6. mi - 7. on - 9. Ad - 10.
stolp - 11. wade - 12. gnoe 14. olie
15. Sem - 17. ren - 18. valk - 20. pel
21. pijn - 25. deernis - 26. dadelijk - 29.
blond - 32. preek - 33. ski - 35. ons
37. aks - 43. darm - 45. och - 46. pit
48. Goes - 49. adder - 50. gas - 51. edel
52. hiaat - 53. tros - 54. eek - 56. engel
64. om - 66. en - 67. ro - 68. ri - 69. Ee
70. nu.
Gaazepoortstraat 21, Tel. 6535 - GOES
