Het luister en kijkgeld Pillen voor gemoedsrust Vervolg raadsvergadering Wissenkerke verzoek kan verhuren aan de heer Rie- mens. Een „Voorbereidingsbesluit buitenge bied" wordt hierna z.h.s. vastgesteld. Ten behoeve van trainingsmogelijkhe den voor de voetbalvereniging „Beve landers" wordt op voorstel van de Sport- commissie een gedeelte van de hangar van de heer J. Duerinsk te Kamperland gehuurd. De oppervlakte is 13 X 15 m, de termijn is van 1 oktober 1971 tot en met 31 maart 1972 en het huurbedrag is 2340.— Voordat men aan de rondvraag begint, doet de voorzitter nog enkele medede lingen. Hij zegt o.a. dat de werkgroep uit het provinciaal bestuur op IS okt. a.s. naar Noord-Beveland komt om de moeilijkheden met betrekking tot de af name van de bevolking zelf in ogen schouw te nemen en met de bevolking te spreken, en mogelijk iets te vertellen wat daartegen gedaan wordt of gedaan kan worden. Van gemeentezijde is een enquête-formulier ontworpen, dat aan gezinnen en personen ter invulling toe gezonden zal worden, die de laatste vijf jaar uit de gemeente zijn vertrokken. De aardagsaansluitingen ontwikkelen zich goed en zullen de gemeente niet veel meer geld gaan kosten dan was begroot. Voor Geersdijk moest men 80 aansluitingen garanderen en zijn er nu 79 gerealiseerd, voor Wissenkerke 265. gerealiseerd 282 en voor Kamperland 395, gerealiseerd per 1 aug. j.l. 325. Maar op dat tijdstip was men nog met de aanleg bezig. B. en w. hebben een gesprek gehad met de „actiegroep" van Geersdijk. Ter vergadering wordt 7 oktober a.s. vast gesteld, waarop een gesprek met de raad zal worden georganiseerd. De landbouwhaven van Geersdijk zal door het Recreatieschap „Het Veerse Meer" worden overgenomen, die dit ha ventje zal inrichten als vluchthaven. Te vens zal genoemd recreatieschap de aan leg van een nieuwe jachthaven bij Kam perland op de subsidievoordracht voor 1973 plaatsen. Ten aanzien van de woningbouw op Noord-Beveland, zegt de voorzitter dal er een klein lichtpuntje gloort. De dato 27 augustus 1971 is er een brief ingeko men van het Ministerie van Volkshuis vesting waarin voor de jaren 1972, 1973 en 1974 de bouw gerealiseerd zal worden van 100 woningwetwoningen, 50 premie corporatiewoningen, 20 premie-huurwo ningen, 78 eigen bewoningen en 42 on gesubsidieerde woningen. Een eerste schuchtere begin, aldus de voorzitter. Tot slot van zijn mededelingen zegt de voorzitter, dat van de Deltadienst van Rijkswaterstaat bericht is ontvangen aal begin volgend jaar een begin zal worden gemaakt met de opspuiting van de damaanzet, tot een hoogte van 8 meter N.A.P. Aan de oostelijke zijde van deze damaanzet wordt'een nieuw werk- haventje gecreëerd. De opspuiting zal een honderdtal me ters achter „De Banjaard" beginnen en eindigen tegen camping Anna-Friso. De as van de dijk komt juist over badpavil joen „Duinlust" te liggen, dat dan oolc per 31 december 1971 dient te sluiten.' Even ten zuiden van het pompstation bij „De Banjaard" wordt een werkweg aangelegd naar de nieuw te bouwer werkhaven. Deze weg zal zes meter bieed worden, met aan beide zijden een groene berm van drie meter. Ook de strandca bines zullen er dit jaar voor het laatst gestaan hebben. Deze op te spuiten dam aanzet zal, gerekend vanaf de voet van de zeedijk, een diepte krijgen van 300 m. Bij de rondvraag vraagt Remijnse naar de mogelijkheid tot plaatsing van een bushalte in de Nieuwstraat. Dit ten oe-/ hoeve van de bejaarde mensen, die an ders naar de haven moeten lopen of naar Lamain. Er zal van gemeentewege een verzoek gedaan worden aan de AMZ en S.W. om een bushalte te maken bij de telefooncel in de Nieuwstraat. Het lid Meulenberg vraagt of de vuil nisbelt al vol is. Hij had dit idee gekre gen omdat de laatste tijd het dorp Wis senkerke steeds meer en meer op een vuilnisbelt gaat gelijken, door de clan destiene stortingen die overal plaats vinden. De voorzitter heeft dit helaas ook moe ten constateren, maar vindt het bijzonder moeilijk dit te achterhalen. Het politie- koxps is niet zo groot, dat men overal een politieman kan stationeren. Ligt er eenmaal iets, dan wordt er van alle kan ten bij geworpen. Meulenberg zegt, dat bij een eventueel gebruik moeten maken van de brand gang, de brandweerauto bij slecht weer er niet door kan. De voorzitter zegt toe dat nogmaals alles door de gemeente zal worden op geruimd en hoopt dat de bevolking zich daarna zindelijk zal gedragen. Op de vraag van Van der Maas over het besprokene op de PZEM-vergadering kan de voorzitter geen antwoord geven, daar het een besloten vergadering was. Het lid Koole zegt weer een vraag over een sloot te hebben. Bij de verbreding van de Molenweg is de sloot langs de Geen onschuldige medicamenten. Librium, valium en largactil zijn de be kendste van de tientallen tranquillizers, die de laatste jaren op de markt zijn ver schenen. De wordingsgeschiedenis van largactil ligt trouwens bij een ander ge neesmiddel, nl. het phenergan, dat na 1945 bekendheid kreeg al middel tegen overgevoeligheidsziekten. Door het enorme verbruik van dit me dicament kreeg men kennis van alle mo gelijke bijwerkingen. Eén ervan was een soort dempende werking op het centrale zenuwstelsel. Dat was voor een Franse farmaceutische fabriek een vingerwijzing een ander geneesmiddel te maken, dat de ze bijwerking in veel heviger mate, ja als hoofdwerking, bezat, nl. chloorpromazine of largactil. In 1955 kon prof. Delay uit Parijs het nieuwe geneesmiddel op een groot colloquium van psychiaters uit de gehele wereld introduceren. Largactil en soortgelijke tranquillizers hebben vooral het leven in de psychia trische inrichtingen drastisch veranderd. Met behulp van deze medikamenten kun nen bij de patiënten hinderlijke opwin dingstoestanden en ernstige depressies worden bestreden, zodat een heter men selijk kontakt met hen mogelijk werd. Veel patiënten uit een psychiatrische in richting blijven na hun ontslag doorgaan met het gebruik van deze medicijnen, soms jarenlang en niet zelden met een hoge dosering. Maar het gebruik van psychofarmaca blijft niet beperkt tot (ex-)patiënten uit een psychiatrische inrichting. voormalige molen gedempt. In die omge ving staat een varkenshouderij, die niet op de riolering is aangesloten, maar loost in een sloot in het verlengde. Is hiervoor een hinderwetvergunning af gegeven? Bij een wat westelijke wind, die hier veelal waait, is de stank voor een groot gedeelte van Kamperland niet te harden. De voorzitter en wethouder Scheele zeggen dat deze varkenshouderij van het RIZA geen toestemming heeft gekregen op de riolering te lozen en ook het water schap kan momenteel nog niet optreden tegen de lozing in de sloot. De enige mo gelijkheid is de Hinderwet, waarbij men eisen kan stellen. Koole zou dan b.v. graag de aanleg van gierkelders zien, die door een kolkenzuiger geledigd kun nen worden. De toestand van nu is niet verder te tolereren. Er zal nader op terug gekomen worden, zegt de voorzit ter. In zijn beschouwing op de gemeente begroting 1971 heeft I. de Regt op het gemeentelijke subsidiebeleid gewezen. Hij zou nu graag een commissie ingesteld zien, die alle subsidies onder de loep nam. De voorzitter zegt, dat daar geen be zwaar tegen bestaat. Het wordt dan een commissie ad hoc, die dus eenmaal ver gadert over een onderwerp. Staande de vergadering worden in deze commissie benoemd de leden I. de Regt, Koole en Meulenberg, met wethouder Wisse als voorzitter. Kalmerend. Zo is vooral het gebruik van de z.g. psycholeptica na 1955 sterk toegenomen. Tot de bekendste en door artsen waar schijnlijk het meest voorgeschreven psy choleptica behoren librium, librax, va lium en lithium. Dit zijn stoffen, die een kalmerende of remmende werking uit oefenen op het centrale zenuwstelsel. Ze worden voornamelijk gebruikt voor het opheffen van spanningen, angst en ner vositeit. Deze preparaten kunnen soms uitste kend werken om psychische klachten te verlichten of lichamelijke klachten, die mede door psychische spanningen worden veroorzaakt, weg te nemen. Naast deze groep medikamenten ken nen we nog de z.g. psycho-analeptica, die juist een stimulerende werking hebben op de psychische functies. Vooral benze drine is als zodanig bekend geworden. Psychofarmaca zijn allesbehalve on schadelijke medikamenten. Bijverschijn selen zijn zelter niet onmogelijk, grote risiko's rijzen er voor autorijders, wier reaktievermogen door deze geneesmid delen kan verminderen. In kombinatie met alcoholgebruik kan het autorijden voor gebruikers van psychofarmaca tot fatale gevolgen leiden. Het gebruik van valium, librium, etc. heeft zulke uit gebreide vormen aangenomen, dat ook sommige medici zich gaan afvragen waar dit naar toe moet. Wat is het therapeutisch effekt van deze stoffen? Bestaat er een perspektief voor algehele genezing voor de gebrui kers, of fungeren deze medicijnen voor namelijk als een middel voor de artsen om op een gemakkelijke manier (een re cept is gauw geschreven!) van hun pa tiënten af te komen, die op deze wijze tijdelijk kunnen ontsnappen uit hun pro blemen, welke echter toch terugkeren. Keerzüde. De praktijk heeft geleerd dat psycho farmaca tenslotte ook geen tovermiddelen zijn. Ze kunnen wel invloed uitoefenen op het gevoelsleven van de mens, ze kun nen zware nerveuze spaningen in rustiger banen leiden, daardoor het bestaan enigs zins leefbaar maken. Zeer ernstige lijders aan een geestes ziekte kunnen op deze manier tegen zich zelf in bescherming worden genomen, mensen die een moeilijke periode in hun leven doormaken, komen er bij gebruik van deze medikamenten misschien sneller overheen. Dat vormt de pluskant van het De door de staat geheven luister- en kijkgelden worden in omroepkringen te laag geacht. Dat zal ook wel zo zijn, want wat de omroepverenigingen ons op t.v.-gebied, vooral in de zomermaanden voorzetten, getuigt van zo'n armetiexüg- heid, dat we het gi'otendeels beter kwijt dan rijk kunnen zijn. Trouwens ook wat er door de NOS over het algemeen van het journaal wordt gefabriekt is zo arme lijk aan beelden, dat we wel moeten aan nemen dat de financiële middelen een betere presentatie van het nieuws in de weg staan, anders zou het alleen van jour nalistiek onbenul of gemakzucht getuigen en dat willen we niet aannemen. Nu is 75,per jaar voor al het ge noegen, het inzicht, de ontwikkeling en het gemak dat radio en t.v. ons kunnen bieden voor de tegenwoordige tijd ook be paald laag te noemen. Ga maar eens na wat we voor het bezoeken van toneel voorstellingen, concerten en voetbalwed strijden per keer moeten neertellen, ook al wordt veel hiervan door subsidie nog zo laag mogelijk in prijs gehouden. Vorige week heeft o.a. de heer Kloos, momenteel voorzitter van de VARA, het onderwerp van de kijk- en luistergelden weer eens te berde gebracht. Hij meent, dat die gelden, omdat ze door de staat worden geïnd, eigenlijk een soort belas ting zijn. En uit deze gezichtshoek rede nerend wil hij de hoogte van de kijk en luistergelden een progressief karakter geven. De laagst gesalarieerden wil hij dan niets laten betalen, de middenklasse het huidige kijk- en luistergeld en de ho gere salarisklasse steeds hogere rechten laten betalen. O— We vragen ons af waarom? Niemand is verplicht om zich een t.v.-toestel aan te schaffen, noch hebben we dat bepaald nodig voor onze levensbehoefte. Er zijn in ons land nog vele gezinnen die de kijkkast niet in huis willen hebben, om dat zij hun belangstelling nog op andere zaken richten. Hoe verbreid ook, een noodzaak is het bezit van een t.v.-toestel niet te noemen. Maar afgezien daarvan, waarom zou voor precies hetzelfde genot de een zo veel meer moeten betalen dan de ander? We meenden dat diskriminatie in Neder land, en zeker in de politieke kring van de heer Kloos, uit den boze wordt geacht. En verscheidenheid in de hoogte van de gebruik van deze medikamenten, daar over kan nauwelijks misverstand be slaan. Maar er is ook een keerzijde van de medaille. Het is zeker niet onmogelijk dat het gebruik van deze geneesmiddelen sommige mensen de stimulans ontneemt om hun leven opnieuw aan te pakken. Voor elke nerveuze aandoening nemen zij een pilletje in, dat is per slot gauw en gemakkelijk gedaan, maar de dieper lig gende oorzaken van de aandoeningen ko men niet aan de orde. Inplaats van te proberen zichzelf opnieuw te ontdekken, worden deze mensen voor hun gemoeds rust helemaal afhankelijk van de pillen- dokter. Een kwalijke zaak. Om een bekend arts te citeren: „Je be reikt vaak meer met een dosis goed ver stand dan met een dagelijkse dosis li brium of valium". (Nadruk verboden). kijk- en luistergelden komt toch neer op het diskrimineren van bepaalde volks groepen. Het idee van de heer Kloos komt som migen misschien voor als een prachtige sociale gedachte. Velen weten op sociaal gebied niet zo heel veel anders meer te bedenken dan voor de laagstbetaalden vrijstellingen van belastingen, sociale ver plichtingen en andere rechten te beplei ten. Dat komt in feite neer op een enigszins verkapte verbetering van het telkens al opgetrokken minimum loon en wat daar direkt op volgt. Als die laagst gesalarieerden zich nu een televisietoe stel willen en kunnen permiteren en daarvoor normaal de rechten betalen, welke aanleiding zou er dan zijn om hen nu plotseling van die rechten te ont lasten en die te betalen door hoger ge salarieerden. Zeker, er kunnen ten aanzien van uit sluitend op a.o.w. aangewezen bejaarden en wellicht enkele andere gevallen nog enige kategorieën zijn voor wie de t.v. een laatste bindmiddel met de wereld is, die we daarom het bezit ex-van niet kun nen ontzeggen, maar voor die gx*oepen is er reeds de mogelijkheid om minder of geen kijk- en luistergeld te betalen. De door de heer Kloos gedachte rege ling geldt dus niet hen in de eex*ste plaats. De laagst betaalden hebben toch ook geen vrije toegang in bioscopen, to neel- en concertzalen en bij voetbalwed- strijden! Waarom zouden ze dit voorrecht dan wel gaan genieten wanneer ze thuis in hun gemakkelijke stoel voor de beeld buis gaan zitten? De redelijkheid daarvan ontgaat ons, mede gezien wat er sociaal reeds voor deze groepèn wex-d en wordt gedaan en gezien wat de hogere inko menstrekkers x'eeds mede voor hen moe ten betalen. Waar het kijken naar televisie geen noodzaak is, zoals het beschikken over een vuilnisbak of aansluiting op licht en watex-, maar een vrijwillig gekozen ge noegen, kunnen we het niet als redelijk zien dat de ene gx-oep dat genoegen gaat bekostigen ten gunste van de ander. Ook in onze sociale ideeën moeten we de redelijkheid niet uit het oog verliezen. (Nadrnk vex-boden). H. v. Wex'meskerken. TOENEMEND GEBRUIK VAN PSYCHFARMACA VALIUM EN LIBRIUM GEEN TOVERMIDDELEN Librium en valium zijn de tovermiddelen, weermee vandaag aan de dag tienduizenden mensen hun gevoelsleven onder kontrole hopen te houden. Steeds groter woxdt het aantal mensen, dat op voorschrift van een huis arts of zenuwspecialist middelen met kalmerende werking moet slikken. Het gaat hier vooral om de zogenaamde tranquillizex-s of psychofarmaca, Waax*van de werking veel ingrijpender is dan die van de gewone kalme ringsmiddelen. Hoewel deze geneesmiddelen soms uitermate geschikt zijn voor het opheffen van spanningen, angst en nervositeit, roept het toene mend gebruik van deze stoffen ook wel vragen op. Want psychofaxmaca kunnen iemand wel over een moeilijke periode heenhelpen, een duurzame oplossing van dieper gelegen problemen bieden ze niet. „Zus, als jij eens tegen een aardige jongen oploopt, neem je hem ook niet de eerste de beste keer mee hierheen. En ook niet de tweede keer." Ze bloost. Wat hij niet weet, is, dat ze sinds kort weg is van een jongeman. Maar ze wil 't voor geen geld van de we reld weten. Dus zwijgt ze er over. Vrolijk fluitend loopt hij enkele minu ten voor achten de trap af. Wat tot ge volg heeft, dat de boze benedenbuur vrouw haar hoofd om de deur steekt en sist: „Een beetje kalmer aan; de kinderen liggen net op bed." Jaap is al in het stadium gekomen, dat hij maling heeft aan mevrouw Span- huis. „Zegt u ze maar welterusten van me. Goeden avond." En ongestoord ver der fluitend, ontsluit hij de voordeur en sluit die weer achter zich, niet horend, dat de vrouw rood aanloopt en hem na roept: „Rotkerel!" Jaap heeft zich extra gewassen. Mon teurs hebben altijd rouwrandjes rond hun nagels, maar ditmaal zijn ze niet te zien. Hij is wel een kwartier aan het boenen geweest met warm sodawater. Hij heeft een donker pak aan, wetende dat dit hem het beste staat. Op de hoek van de Markt steekt hij een sigaret op en kijkt naar het drukke vex-keer. De stoplichten springen op geel, rood en groen. De bussen op het Markt plein kunnen soms nauwelijks er tussen komen. Daar zullen ze binnenkort ook door Gerrit Fransen een oplossing voor moeten vinden. Het is iets over acht, als hij een hand in de zijne voelt. Het is Jopie, die hem lachend aankijkt. „Hai, Jaap!" ,.Hai, schoonheid!" Dat valt niet helemaal in goede aarde. Ze geeft een ruk aan zijn hand. „Geen complimentjes, want zo knap ben ik niet." „Voor mij ben je mooi genoeg, Joop." „Dat valt me dan mee. Waarheen gaan we?" „Overal heen waar jij het goed vindt." „Laten we dan maar rond de stad lo pen en door het park terug." „Dat lijkt me een uitstekend idee." Bij een cafetaria staan ze even stil en kijken naar binnen. Het is er dx-uk met jongelui. „Zin in een hartig hapje?" „Straks," zegt ze en trekt hem mee verder. „Ik 'heb pas gegeten." Jaap vertelt over zijn werk in de ga rage van Garreveer. Jopie zegt, dat ze de oudste thuis is. „We zijn met ons zessen. Ik heb nog twee broers en een zusje van zeven. Een nakomertje. Maar erg lief." Hij kijkt haar van terzijde aan. „Net zo lief als jij?" „Daar kun jij nog niet over oordelen. Thuis noemen ze me wel eens het katje." „Katten spinnen doorgaans, zijn erg aanhalig en geven kopjes." Ze pi-oest het uit. „Maar ze kunnen ook krabben." Hij bekijkt haar hand. Ze heeft uit stekende vex-zorgde nagels. „Jij ook?" Het meisje kijkt hem een ogenblik aan en knijpt een oog dicht. „Jij zou de eex-ste niet zijn, meneer Ten Oever, over wiens gezicht ik ze haalde." „Dat zal bij mij niet nodig zijn, klein ding." „Kan ik het helpen, dat ik zo'n propje ben? Zo zijn ze bij ons thuis allemaal." Hij drukte haar hand. „Je bent alleen maar lief." Op de stadswal laat hij haar hand los en legt zijn ai'm om haar leest. Het is nu geheel donker, maar hij weet de weg. Vroeger heeft hij hier ook wel eens met een meisje gelopen. Ze leunt een beetje tegen hem aan. En als hij op een gegeven moment stilstaat, blijft zij ook staan en kijkt omhoog. „Wat wordt het, als ik je zoen? Nagels of een kopje?" „Dat risico zal je moeten nemen," ant woordde ze. Hij hoort de trilling in haar stem. Lang zaam buigt hij zich naar haar toe en als als hij vlak bij haar mond is, spitst ze haar lippen. De kus is lang en gepas sioneerd. Wat later 'lopen ze verder. Ditmaal voelt hij haar arm om zijn rug. En hij heeft de zijne om haar schouder gesla- In het paik blijkt nog een bankje vrij. gen, haar af en toe stelend. Hij gaat zitten; het meisje nestelt zich meteen diöht tegen hem aan. Opnieuw vinden hun lippen elkaar en nog eens. Maar als hij het meisje op schoot wil trekken, wipt ze lenig van de bank af en loopt enkele passen bij hem vandaan. Zodra hij echter bij haar is, voelt hij haar aim weer. „Je bent een aardige jongen, Jaap, daax-om gaan we het niet forceren Mij dunkt, dat je vanavond wel aan je trekken bent gekomen." „Je bent een hardstikke lief poesje." Anderhalf uur na hun vertrek van de Markt zijn ze er weer terug. In een ca fetaria eten en drinken ze wat. Dat doen we nog eens over, poes," zegt hij zacht. Ze kijkt 'hem aan met rimpels in haar voorhoofd. „Als je dat nog eens zegt, waar anderen bij zijn.dreigt ze. Hij lacht geamuseerd. „Maar niemand hoort het." „Dat is dan gelukkig voor jou, me neer." „Doen we het nog eens over po Jopie?" „Jawel. Ik wil zaterdagavond dansen. Maar niet hier in de stad. Hier zijn altijd van die rotjongens, die herrie willen schoppen." „Waarheen dan wel?" „Naar Denekamp. Daar is het leuk en er is goede leiding. Als er iemand ver velend wox'dt, ligt hij in een mum van tijd op sti-aat." Nadenkend zegt hij: „Ik vind het best, maar ik heb geen wagen, Jopie." „Heb je mij horen zeggen, dat ik een jongen met een auto wil? Daarin heb ik al genoeg meegemaakt. Mij niet meer ge zien. We kunnen fietsen als het mooi weer is en anders gaan we met de bus. We kunnen om kwart over elf nog van Denekamp hiexheen." „Doen we, Joop. Maken we er een fijne avond van." Op straat zegt ze: „Breng me niet he lemaal naar huis. Enne.... geen gezoen op straat. Zatex-dag mag je je schade weer inhalen." „Jouw wil is mijn wet, poesje." Ze dxukt even zijn aim. „Je bevalt me. Het enkele feit, dat je voor me stopte, toen ik met die kapotte fiets langs de weg stond, zei mij al genoeg. Tot zater dagavond dan. Tien over zeven gaat de bus. Van de Markt." „Ik ben er, poes." HOOFDSTUK 10 Pleunie krijgt gelijk. Jaap ten Oever heeft ongeveer een maand omgang met de kleine, mollige Jopie Osdox-p, als hij tot de onplezierige ontdekking komt, dat zijn zuster op de een of andex-e wijze jaloers is. Dat geeft hem aanvankelijk een schok. Bovendien kan hij het niet begrijpen. Bij stukjes en beetjes heeft hij haar op de hoogte ge steld over zijn verkering. Hij heeft Jo- pie's naam genoemd, die overigens geen associaties opwekt bij zijn zuster waar schijnlijk import, want ik ken geen fa milie Osdorp en gezegd, dat hij heel goed met haar ovei'weg kan. Twee of drie avonden in de week zoeken Jaap en Jo pie elkaar op. Zaterdags gaan ze dansen en zondagsmiddags maken ze, als het weex zulks toelaat, lange fietstochten. Op ver- box-gen plekjes liggen ze in eikaars axmen zich te koesteren aan hun wederzijdse genegenheid, of ze stoeien wat in het bos en lopen elikaar achtei-na. Twee jonge mensen, die volop genieten van hun jeugd en stil ontluikende liefde. Sinds enkele dagen is Pleunie kort aangebonden. Aanvankelijk vexmoedde hij, dat ze weer eens een keer ongenoe gen heeft gehad xnet de benedenbuur vrouw, maar dat is niet het geval. Er heerst momenteel een soort gewapende vrede. Men ontwijkt elkaar zoveel moge lijk. Bovendien vallen er geen glazen wa ter meer om en als de tweeling het nog wel eens in hun hoofd krijgen de trap op te x-ennen en langs de leuning naar be neden te glijden, is de schelle stem van hun moeder voldoende om ze tot oxde te brengen. Tenslotte heeft hij het door: Pleunie is jaloers. Of op het meisje, óf. op mij. Haar zusterliefde kan misschien zo ver gaan, dat ze mij geen ander gunt. Zoiets komt voor. Of ze is jaloers, omdat ik al zo spoedig weer een meisje heb, terwij! de jongens in de stad haar geheel nege ren. Want dat verschillende jongens uit hun oude kennissenkring zulks doen, weet hij zeer beslist. Zoals ze hem ook voor bijgaan zonder te groeten. Het verdriet hem. Tenslotte is het min of meer mijn schuld, dat ze noodgedwongen haar ontslag moest nemen als onder wijzeres en een telefoonbaan in Plan- lema's gax-age moest aannemen, denkt hij. Idem dito, dat geen jongen haar meer aankijkt. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1971 | | pagina 2