Het luister
en kijkgeld
Pillen voor gemoedsrust
Vervolg raadsvergadering
Wissenkerke
verzoek kan verhuren aan de heer Rie-
mens.
Een „Voorbereidingsbesluit buitenge
bied" wordt hierna z.h.s. vastgesteld.
Ten behoeve van trainingsmogelijkhe
den voor de voetbalvereniging „Beve
landers" wordt op voorstel van de Sport-
commissie een gedeelte van de hangar
van de heer J. Duerinsk te Kamperland
gehuurd. De oppervlakte is 13 X 15 m,
de termijn is van 1 oktober 1971 tot en
met 31 maart 1972 en het huurbedrag is
2340.—
Voordat men aan de rondvraag begint,
doet de voorzitter nog enkele medede
lingen. Hij zegt o.a. dat de werkgroep
uit het provinciaal bestuur op IS okt.
a.s. naar Noord-Beveland komt om de
moeilijkheden met betrekking tot de af
name van de bevolking zelf in ogen
schouw te nemen en met de bevolking
te spreken, en mogelijk iets te vertellen
wat daartegen gedaan wordt of gedaan
kan worden. Van gemeentezijde is een
enquête-formulier ontworpen, dat aan
gezinnen en personen ter invulling toe
gezonden zal worden, die de laatste vijf
jaar uit de gemeente zijn vertrokken.
De aardagsaansluitingen ontwikkelen
zich goed en zullen de gemeente niet
veel meer geld gaan kosten dan was
begroot. Voor Geersdijk moest men 80
aansluitingen garanderen en zijn er nu
79 gerealiseerd, voor Wissenkerke 265.
gerealiseerd 282 en voor Kamperland
395, gerealiseerd per 1 aug. j.l. 325.
Maar op dat tijdstip was men nog met
de aanleg bezig.
B. en w. hebben een gesprek gehad
met de „actiegroep" van Geersdijk. Ter
vergadering wordt 7 oktober a.s. vast
gesteld, waarop een gesprek met de raad
zal worden georganiseerd.
De landbouwhaven van Geersdijk zal
door het Recreatieschap „Het Veerse
Meer" worden overgenomen, die dit ha
ventje zal inrichten als vluchthaven. Te
vens zal genoemd recreatieschap de aan
leg van een nieuwe jachthaven bij Kam
perland op de subsidievoordracht voor
1973 plaatsen.
Ten aanzien van de woningbouw op
Noord-Beveland, zegt de voorzitter dal
er een klein lichtpuntje gloort. De dato
27 augustus 1971 is er een brief ingeko
men van het Ministerie van Volkshuis
vesting waarin voor de jaren 1972, 1973
en 1974 de bouw gerealiseerd zal worden
van 100 woningwetwoningen, 50 premie
corporatiewoningen, 20 premie-huurwo
ningen, 78 eigen bewoningen en 42 on
gesubsidieerde woningen. Een eerste
schuchtere begin, aldus de voorzitter.
Tot slot van zijn mededelingen zegt
de voorzitter, dat van de Deltadienst
van Rijkswaterstaat bericht is ontvangen
aal begin volgend jaar een begin zal
worden gemaakt met de opspuiting van
de damaanzet, tot een hoogte van 8
meter N.A.P. Aan de oostelijke zijde van
deze damaanzet wordt'een nieuw werk-
haventje gecreëerd.
De opspuiting zal een honderdtal me
ters achter „De Banjaard" beginnen en
eindigen tegen camping Anna-Friso. De
as van de dijk komt juist over badpavil
joen „Duinlust" te liggen, dat dan oolc
per 31 december 1971 dient te sluiten.'
Even ten zuiden van het pompstation
bij „De Banjaard" wordt een werkweg
aangelegd naar de nieuw te bouwer
werkhaven. Deze weg zal zes meter bieed
worden, met aan beide zijden een groene
berm van drie meter. Ook de strandca
bines zullen er dit jaar voor het laatst
gestaan hebben. Deze op te spuiten dam
aanzet zal, gerekend vanaf de voet van
de zeedijk, een diepte krijgen van 300 m.
Bij de rondvraag vraagt Remijnse naar
de mogelijkheid tot plaatsing van een
bushalte in de Nieuwstraat. Dit ten oe-/
hoeve van de bejaarde mensen, die an
ders naar de haven moeten lopen of
naar Lamain. Er zal van gemeentewege
een verzoek gedaan worden aan de AMZ
en S.W. om een bushalte te maken bij
de telefooncel in de Nieuwstraat.
Het lid Meulenberg vraagt of de vuil
nisbelt al vol is. Hij had dit idee gekre
gen omdat de laatste tijd het dorp Wis
senkerke steeds meer en meer op een
vuilnisbelt gaat gelijken, door de clan
destiene stortingen die overal plaats
vinden.
De voorzitter heeft dit helaas ook moe
ten constateren, maar vindt het bijzonder
moeilijk dit te achterhalen. Het politie-
koxps is niet zo groot, dat men overal
een politieman kan stationeren. Ligt er
eenmaal iets, dan wordt er van alle kan
ten bij geworpen.
Meulenberg zegt, dat bij een eventueel
gebruik moeten maken van de brand
gang, de brandweerauto bij slecht weer
er niet door kan.
De voorzitter zegt toe dat nogmaals
alles door de gemeente zal worden op
geruimd en hoopt dat de bevolking zich
daarna zindelijk zal gedragen.
Op de vraag van Van der Maas over
het besprokene op de PZEM-vergadering
kan de voorzitter geen antwoord geven,
daar het een besloten vergadering was.
Het lid Koole zegt weer een vraag over
een sloot te hebben. Bij de verbreding
van de Molenweg is de sloot langs de
Geen onschuldige medicamenten.
Librium, valium en largactil zijn de be
kendste van de tientallen tranquillizers,
die de laatste jaren op de markt zijn ver
schenen. De wordingsgeschiedenis van
largactil ligt trouwens bij een ander ge
neesmiddel, nl. het phenergan, dat na
1945 bekendheid kreeg al middel tegen
overgevoeligheidsziekten.
Door het enorme verbruik van dit me
dicament kreeg men kennis van alle mo
gelijke bijwerkingen. Eén ervan was een
soort dempende werking op het centrale
zenuwstelsel. Dat was voor een Franse
farmaceutische fabriek een vingerwijzing
een ander geneesmiddel te maken, dat de
ze bijwerking in veel heviger mate, ja als
hoofdwerking, bezat, nl. chloorpromazine
of largactil. In 1955 kon prof. Delay uit
Parijs het nieuwe geneesmiddel op een
groot colloquium van psychiaters uit de
gehele wereld introduceren.
Largactil en soortgelijke tranquillizers
hebben vooral het leven in de psychia
trische inrichtingen drastisch veranderd.
Met behulp van deze medikamenten kun
nen bij de patiënten hinderlijke opwin
dingstoestanden en ernstige depressies
worden bestreden, zodat een heter men
selijk kontakt met hen mogelijk werd.
Veel patiënten uit een psychiatrische in
richting blijven na hun ontslag doorgaan
met het gebruik van deze medicijnen,
soms jarenlang en niet zelden met een
hoge dosering.
Maar het gebruik van psychofarmaca
blijft niet beperkt tot (ex-)patiënten uit
een psychiatrische inrichting.
voormalige molen gedempt. In die omge
ving staat een varkenshouderij, die niet
op de riolering is aangesloten, maar
loost in een sloot in het verlengde. Is
hiervoor een hinderwetvergunning af
gegeven? Bij een wat westelijke wind, die
hier veelal waait, is de stank voor een
groot gedeelte van Kamperland niet te
harden.
De voorzitter en wethouder Scheele
zeggen dat deze varkenshouderij van het
RIZA geen toestemming heeft gekregen
op de riolering te lozen en ook het water
schap kan momenteel nog niet optreden
tegen de lozing in de sloot. De enige mo
gelijkheid is de Hinderwet, waarbij men
eisen kan stellen. Koole zou dan b.v.
graag de aanleg van gierkelders zien,
die door een kolkenzuiger geledigd kun
nen worden. De toestand van nu is niet
verder te tolereren. Er zal nader op
terug gekomen worden, zegt de voorzit
ter.
In zijn beschouwing op de gemeente
begroting 1971 heeft I. de Regt op het
gemeentelijke subsidiebeleid gewezen. Hij
zou nu graag een commissie ingesteld
zien, die alle subsidies onder de loep nam.
De voorzitter zegt, dat daar geen be
zwaar tegen bestaat. Het wordt dan een
commissie ad hoc, die dus eenmaal ver
gadert over een onderwerp. Staande de
vergadering worden in deze commissie
benoemd de leden I. de Regt, Koole en
Meulenberg, met wethouder Wisse als
voorzitter.
Kalmerend.
Zo is vooral het gebruik van de z.g.
psycholeptica na 1955 sterk toegenomen.
Tot de bekendste en door artsen waar
schijnlijk het meest voorgeschreven psy
choleptica behoren librium, librax, va
lium en lithium. Dit zijn stoffen, die een
kalmerende of remmende werking uit
oefenen op het centrale zenuwstelsel. Ze
worden voornamelijk gebruikt voor het
opheffen van spanningen, angst en ner
vositeit.
Deze preparaten kunnen soms uitste
kend werken om psychische klachten te
verlichten of lichamelijke klachten, die
mede door psychische spanningen worden
veroorzaakt, weg te nemen.
Naast deze groep medikamenten ken
nen we nog de z.g. psycho-analeptica, die
juist een stimulerende werking hebben
op de psychische functies. Vooral benze
drine is als zodanig bekend geworden.
Psychofarmaca zijn allesbehalve on
schadelijke medikamenten. Bijverschijn
selen zijn zelter niet onmogelijk, grote
risiko's rijzen er voor autorijders, wier
reaktievermogen door deze geneesmid
delen kan verminderen. In kombinatie
met alcoholgebruik kan het autorijden
voor gebruikers van psychofarmaca tot
fatale gevolgen leiden. Het gebruik van
valium, librium, etc. heeft zulke uit
gebreide vormen aangenomen, dat ook
sommige medici zich gaan afvragen waar
dit naar toe moet.
Wat is het therapeutisch effekt van
deze stoffen? Bestaat er een perspektief
voor algehele genezing voor de gebrui
kers, of fungeren deze medicijnen voor
namelijk als een middel voor de artsen
om op een gemakkelijke manier (een re
cept is gauw geschreven!) van hun pa
tiënten af te komen, die op deze wijze
tijdelijk kunnen ontsnappen uit hun pro
blemen, welke echter toch terugkeren.
Keerzüde.
De praktijk heeft geleerd dat psycho
farmaca tenslotte ook geen tovermiddelen
zijn. Ze kunnen wel invloed uitoefenen
op het gevoelsleven van de mens, ze kun
nen zware nerveuze spaningen in rustiger
banen leiden, daardoor het bestaan enigs
zins leefbaar maken.
Zeer ernstige lijders aan een geestes
ziekte kunnen op deze manier tegen zich
zelf in bescherming worden genomen,
mensen die een moeilijke periode in hun
leven doormaken, komen er bij gebruik
van deze medikamenten misschien sneller
overheen. Dat vormt de pluskant van het
De door de staat geheven luister- en
kijkgelden worden in omroepkringen te
laag geacht. Dat zal ook wel zo zijn,
want wat de omroepverenigingen ons op
t.v.-gebied, vooral in de zomermaanden
voorzetten, getuigt van zo'n armetiexüg-
heid, dat we het gi'otendeels beter kwijt
dan rijk kunnen zijn. Trouwens ook wat
er door de NOS over het algemeen van
het journaal wordt gefabriekt is zo arme
lijk aan beelden, dat we wel moeten aan
nemen dat de financiële middelen een
betere presentatie van het nieuws in de
weg staan, anders zou het alleen van jour
nalistiek onbenul of gemakzucht getuigen
en dat willen we niet aannemen.
Nu is 75,per jaar voor al het ge
noegen, het inzicht, de ontwikkeling en
het gemak dat radio en t.v. ons kunnen
bieden voor de tegenwoordige tijd ook be
paald laag te noemen. Ga maar eens na
wat we voor het bezoeken van toneel
voorstellingen, concerten en voetbalwed
strijden per keer moeten neertellen, ook
al wordt veel hiervan door subsidie nog
zo laag mogelijk in prijs gehouden.
Vorige week heeft o.a. de heer Kloos,
momenteel voorzitter van de VARA, het
onderwerp van de kijk- en luistergelden
weer eens te berde gebracht. Hij meent,
dat die gelden, omdat ze door de staat
worden geïnd, eigenlijk een soort belas
ting zijn. En uit deze gezichtshoek rede
nerend wil hij de hoogte van de kijk
en luistergelden een progressief karakter
geven. De laagst gesalarieerden wil hij
dan niets laten betalen, de middenklasse
het huidige kijk- en luistergeld en de ho
gere salarisklasse steeds hogere rechten
laten betalen.
O—
We vragen ons af waarom? Niemand
is verplicht om zich een t.v.-toestel aan
te schaffen, noch hebben we dat bepaald
nodig voor onze levensbehoefte. Er zijn
in ons land nog vele gezinnen die de
kijkkast niet in huis willen hebben, om
dat zij hun belangstelling nog op andere
zaken richten. Hoe verbreid ook, een
noodzaak is het bezit van een t.v.-toestel
niet te noemen.
Maar afgezien daarvan, waarom zou
voor precies hetzelfde genot de een zo
veel meer moeten betalen dan de ander?
We meenden dat diskriminatie in Neder
land, en zeker in de politieke kring van
de heer Kloos, uit den boze wordt geacht.
En verscheidenheid in de hoogte van de
gebruik van deze medikamenten, daar
over kan nauwelijks misverstand be
slaan.
Maar er is ook een keerzijde van de
medaille. Het is zeker niet onmogelijk
dat het gebruik van deze geneesmiddelen
sommige mensen de stimulans ontneemt
om hun leven opnieuw aan te pakken.
Voor elke nerveuze aandoening nemen zij
een pilletje in, dat is per slot gauw en
gemakkelijk gedaan, maar de dieper lig
gende oorzaken van de aandoeningen ko
men niet aan de orde. Inplaats van te
proberen zichzelf opnieuw te ontdekken,
worden deze mensen voor hun gemoeds
rust helemaal afhankelijk van de pillen-
dokter. Een kwalijke zaak.
Om een bekend arts te citeren: „Je be
reikt vaak meer met een dosis goed ver
stand dan met een dagelijkse dosis li
brium of valium".
(Nadruk verboden).
kijk- en luistergelden komt toch neer op
het diskrimineren van bepaalde volks
groepen.
Het idee van de heer Kloos komt som
migen misschien voor als een prachtige
sociale gedachte. Velen weten op sociaal
gebied niet zo heel veel anders meer
te bedenken dan voor de laagstbetaalden
vrijstellingen van belastingen, sociale ver
plichtingen en andere rechten te beplei
ten. Dat komt in feite neer op een
enigszins verkapte verbetering van het
telkens al opgetrokken minimum loon en
wat daar direkt op volgt. Als die laagst
gesalarieerden zich nu een televisietoe
stel willen en kunnen permiteren en
daarvoor normaal de rechten betalen,
welke aanleiding zou er dan zijn om hen
nu plotseling van die rechten te ont
lasten en die te betalen door hoger ge
salarieerden.
Zeker, er kunnen ten aanzien van uit
sluitend op a.o.w. aangewezen bejaarden
en wellicht enkele andere gevallen nog
enige kategorieën zijn voor wie de t.v.
een laatste bindmiddel met de wereld is,
die we daarom het bezit ex-van niet kun
nen ontzeggen, maar voor die gx*oepen
is er reeds de mogelijkheid om minder
of geen kijk- en luistergeld te betalen.
De door de heer Kloos gedachte rege
ling geldt dus niet hen in de eex*ste
plaats. De laagst betaalden hebben toch
ook geen vrije toegang in bioscopen, to
neel- en concertzalen en bij voetbalwed-
strijden! Waarom zouden ze dit voorrecht
dan wel gaan genieten wanneer ze thuis
in hun gemakkelijke stoel voor de beeld
buis gaan zitten? De redelijkheid daarvan
ontgaat ons, mede gezien wat er sociaal
reeds voor deze groepèn wex-d en wordt
gedaan en gezien wat de hogere inko
menstrekkers x'eeds mede voor hen moe
ten betalen.
Waar het kijken naar televisie geen
noodzaak is, zoals het beschikken over
een vuilnisbak of aansluiting op licht en
watex-, maar een vrijwillig gekozen ge
noegen, kunnen we het niet als redelijk
zien dat de ene gx-oep dat genoegen
gaat bekostigen ten gunste van de ander.
Ook in onze sociale ideeën moeten we de
redelijkheid niet uit het oog verliezen.
(Nadrnk vex-boden).
H. v. Wex'meskerken.
TOENEMEND GEBRUIK VAN PSYCHFARMACA
VALIUM EN LIBRIUM GEEN TOVERMIDDELEN
Librium en valium zijn de tovermiddelen, weermee vandaag aan de dag
tienduizenden mensen hun gevoelsleven onder kontrole hopen te houden.
Steeds groter woxdt het aantal mensen, dat op voorschrift van een huis
arts of zenuwspecialist middelen met kalmerende werking moet slikken.
Het gaat hier vooral om de zogenaamde tranquillizex-s of psychofarmaca,
Waax*van de werking veel ingrijpender is dan die van de gewone kalme
ringsmiddelen. Hoewel deze geneesmiddelen soms uitermate geschikt zijn
voor het opheffen van spanningen, angst en nervositeit, roept het toene
mend gebruik van deze stoffen ook wel vragen op. Want psychofaxmaca
kunnen iemand wel over een moeilijke periode heenhelpen, een duurzame
oplossing van dieper gelegen problemen bieden ze niet.
„Zus, als jij eens tegen een aardige
jongen oploopt, neem je hem ook niet de
eerste de beste keer mee hierheen. En
ook niet de tweede keer."
Ze bloost. Wat hij niet weet, is, dat ze
sinds kort weg is van een jongeman.
Maar ze wil 't voor geen geld van de we
reld weten. Dus zwijgt ze er over.
Vrolijk fluitend loopt hij enkele minu
ten voor achten de trap af. Wat tot ge
volg heeft, dat de boze benedenbuur
vrouw haar hoofd om de deur steekt en
sist: „Een beetje kalmer aan; de kinderen
liggen net op bed."
Jaap is al in het stadium gekomen,
dat hij maling heeft aan mevrouw Span-
huis. „Zegt u ze maar welterusten van
me. Goeden avond." En ongestoord ver
der fluitend, ontsluit hij de voordeur en
sluit die weer achter zich, niet horend,
dat de vrouw rood aanloopt en hem na
roept: „Rotkerel!"
Jaap heeft zich extra gewassen. Mon
teurs hebben altijd rouwrandjes rond hun
nagels, maar ditmaal zijn ze niet te zien.
Hij is wel een kwartier aan het boenen
geweest met warm sodawater. Hij heeft
een donker pak aan, wetende dat dit hem
het beste staat.
Op de hoek van de Markt steekt hij
een sigaret op en kijkt naar het drukke
vex-keer. De stoplichten springen op geel,
rood en groen. De bussen op het Markt
plein kunnen soms nauwelijks er tussen
komen. Daar zullen ze binnenkort ook
door Gerrit Fransen
een oplossing voor moeten vinden.
Het is iets over acht, als hij een hand
in de zijne voelt. Het is Jopie, die hem
lachend aankijkt. „Hai, Jaap!"
,.Hai, schoonheid!"
Dat valt niet helemaal in goede aarde.
Ze geeft een ruk aan zijn hand. „Geen
complimentjes, want zo knap ben ik
niet."
„Voor mij ben je mooi genoeg, Joop."
„Dat valt me dan mee. Waarheen gaan
we?"
„Overal heen waar jij het goed vindt."
„Laten we dan maar rond de stad lo
pen en door het park terug."
„Dat lijkt me een uitstekend idee."
Bij een cafetaria staan ze even stil en
kijken naar binnen. Het is er dx-uk met
jongelui. „Zin in een hartig hapje?"
„Straks," zegt ze en trekt hem mee
verder. „Ik 'heb pas gegeten."
Jaap vertelt over zijn werk in de ga
rage van Garreveer. Jopie zegt, dat ze de
oudste thuis is. „We zijn met ons zessen.
Ik heb nog twee broers en een zusje
van zeven. Een nakomertje. Maar erg
lief."
Hij kijkt haar van terzijde aan. „Net
zo lief als jij?"
„Daar kun jij nog niet over oordelen.
Thuis noemen ze me wel eens het katje."
„Katten spinnen doorgaans, zijn erg
aanhalig en geven kopjes."
Ze pi-oest het uit. „Maar ze kunnen ook
krabben."
Hij bekijkt haar hand. Ze heeft uit
stekende vex-zorgde nagels. „Jij ook?"
Het meisje kijkt hem een ogenblik aan
en knijpt een oog dicht. „Jij zou de eex-ste
niet zijn, meneer Ten Oever, over wiens
gezicht ik ze haalde."
„Dat zal bij mij niet nodig zijn, klein
ding."
„Kan ik het helpen, dat ik zo'n propje
ben? Zo zijn ze bij ons thuis allemaal."
Hij drukte haar hand. „Je bent alleen
maar lief."
Op de stadswal laat hij haar hand los
en legt zijn ai'm om haar leest. Het is nu
geheel donker, maar hij weet de weg.
Vroeger heeft hij hier ook wel eens met
een meisje gelopen. Ze leunt een beetje
tegen hem aan. En als hij op een gegeven
moment stilstaat, blijft zij ook staan en
kijkt omhoog. „Wat wordt het, als ik je
zoen? Nagels of een kopje?"
„Dat risico zal je moeten nemen," ant
woordde ze.
Hij hoort de trilling in haar stem. Lang
zaam buigt hij zich naar haar toe en als
als hij vlak bij haar mond is, spitst ze
haar lippen. De kus is lang en gepas
sioneerd.
Wat later 'lopen ze verder. Ditmaal
voelt hij haar arm om zijn rug. En hij
heeft de zijne om haar schouder gesla-
In het paik blijkt nog een bankje vrij.
gen, haar af en toe stelend.
Hij gaat zitten; het meisje nestelt zich
meteen diöht tegen hem aan. Opnieuw
vinden hun lippen elkaar en nog eens.
Maar als hij het meisje op schoot wil
trekken, wipt ze lenig van de bank af
en loopt enkele passen bij hem vandaan.
Zodra hij echter bij haar is, voelt hij haar
aim weer. „Je bent een aardige jongen,
Jaap, daax-om gaan we het niet forceren
Mij dunkt, dat je vanavond wel aan je
trekken bent gekomen."
„Je bent een hardstikke lief poesje."
Anderhalf uur na hun vertrek van de
Markt zijn ze er weer terug. In een ca
fetaria eten en drinken ze wat. Dat doen
we nog eens over, poes," zegt hij zacht.
Ze kijkt 'hem aan met rimpels in haar
voorhoofd. „Als je dat nog eens zegt,
waar anderen bij zijn.dreigt ze.
Hij lacht geamuseerd. „Maar niemand
hoort het."
„Dat is dan gelukkig voor jou, me
neer."
„Doen we het nog eens over po
Jopie?"
„Jawel. Ik wil zaterdagavond dansen.
Maar niet hier in de stad. Hier zijn altijd
van die rotjongens, die herrie willen
schoppen."
„Waarheen dan wel?"
„Naar Denekamp. Daar is het leuk en
er is goede leiding. Als er iemand ver
velend wox'dt, ligt hij in een mum van
tijd op sti-aat."
Nadenkend zegt hij: „Ik vind het best,
maar ik heb geen wagen, Jopie."
„Heb je mij horen zeggen, dat ik een
jongen met een auto wil? Daarin heb ik
al genoeg meegemaakt. Mij niet meer ge
zien. We kunnen fietsen als het mooi
weer is en anders gaan we met de bus.
We kunnen om kwart over elf nog van
Denekamp hiexheen."
„Doen we, Joop. Maken we er een fijne
avond van."
Op straat zegt ze: „Breng me niet he
lemaal naar huis. Enne.... geen gezoen
op straat. Zatex-dag mag je je schade weer
inhalen."
„Jouw wil is mijn wet, poesje."
Ze dxukt even zijn aim. „Je bevalt me.
Het enkele feit, dat je voor me stopte,
toen ik met die kapotte fiets langs de
weg stond, zei mij al genoeg. Tot zater
dagavond dan. Tien over zeven gaat de
bus. Van de Markt."
„Ik ben er, poes."
HOOFDSTUK 10
Pleunie krijgt gelijk.
Jaap ten Oever heeft ongeveer een
maand omgang met de kleine, mollige
Jopie Osdox-p, als hij tot de onplezierige
ontdekking komt, dat zijn zuster op de
een of andex-e wijze jaloers is. Dat geeft
hem aanvankelijk een schok. Bovendien
kan hij het niet begrijpen. Bij stukjes en
beetjes heeft hij haar op de hoogte ge
steld over zijn verkering. Hij heeft Jo-
pie's naam genoemd, die overigens geen
associaties opwekt bij zijn zuster waar
schijnlijk import, want ik ken geen fa
milie Osdorp en gezegd, dat hij heel
goed met haar ovei'weg kan. Twee of drie
avonden in de week zoeken Jaap en Jo
pie elkaar op. Zaterdags gaan ze dansen
en zondagsmiddags maken ze, als het weex
zulks toelaat, lange fietstochten. Op ver-
box-gen plekjes liggen ze in eikaars axmen
zich te koesteren aan hun wederzijdse
genegenheid, of ze stoeien wat in het bos
en lopen elikaar achtei-na. Twee jonge
mensen, die volop genieten van hun jeugd
en stil ontluikende liefde.
Sinds enkele dagen is Pleunie kort
aangebonden. Aanvankelijk vexmoedde
hij, dat ze weer eens een keer ongenoe
gen heeft gehad xnet de benedenbuur
vrouw, maar dat is niet het geval. Er
heerst momenteel een soort gewapende
vrede. Men ontwijkt elkaar zoveel moge
lijk. Bovendien vallen er geen glazen wa
ter meer om en als de tweeling het nog
wel eens in hun hoofd krijgen de trap op
te x-ennen en langs de leuning naar be
neden te glijden, is de schelle stem van
hun moeder voldoende om ze tot oxde te
brengen.
Tenslotte heeft hij het door: Pleunie
is jaloers. Of op het meisje, óf. op mij.
Haar zusterliefde kan misschien zo ver
gaan, dat ze mij geen ander gunt. Zoiets
komt voor. Of ze is jaloers, omdat ik al
zo spoedig weer een meisje heb, terwij!
de jongens in de stad haar geheel nege
ren. Want dat verschillende jongens uit
hun oude kennissenkring zulks doen, weet
hij zeer beslist. Zoals ze hem ook voor
bijgaan zonder te groeten.
Het verdriet hem. Tenslotte is het min of
meer mijn schuld, dat ze noodgedwongen
haar ontslag moest nemen als onder
wijzeres en een telefoonbaan in Plan-
lema's gax-age moest aannemen, denkt hij.
Idem dito, dat geen jongen haar meer
aankijkt.
(Wordt vervolgd).