NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD I'louvier heeft DE schoenen Profeet van de ontwikkelingshulp No. 3460 Donderdag 15 juli 1971 74e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. 308, Giro 206882 Abonnementsprijs f 3.75 per half jaar. Franko per post f 15.— per jaar. Advertenties 16 ct per mm, exclusief BTW. Voor fouten in advertenties, per telefoon opgegeven, kunnen wjj geen enkele verantwoordelijkheid dragen. FEUILLETON Nu was het zover. Onderhand genoot hij al een «kleine vier en twintig uur van zijn vrijheid. Nu wist hij weer, dat de wereld mooi was en groot en dat het de jpoeite waard was om er als vrij man in te leven. Ongebonden. Niemand, die hem meer ging vertellen, wat hij moest doen. Morgenochtend geen bel meer, die hem wakker maakte. Als hij wilde, kon hij uitslapen, net zo lang als hij wilde En morgen, dan ging hijdan ging hij Langzaam zakte Jaap ten Oever weg in het niets. De wind deed het half ge opende raam bewegen: piep.piep Maar de man in bed was eindelijk in een diepe slaap verzonken. HOOFDSTUK 4. Er is werk. Uren later werd hij wakker van de zon, die in zijn gezicht scheen. Even knip perde hij met z'n ogen. Wat was dat voor onzin? Wat was er opeens aan de hand? Waarom scheen die bewaarder hem met een zaklamp in zijn gezicht? In het holst van de nacht? Geërgerd kwam hij half overeind en keek plotseling verbaasd in het rond. Verroesthij washij lag Gelijk drong de werkelijkheid tot hem door, de prettige realiteit: ik ben weer vrij man en ik lig hier in mijn eigen bed in ons eigen huis. En naast me is de ka mer van Fleunie! Hoe lang had hij geslapen? Hoe laat was het eigenlijk? Hij zocht naar zijn horloge op het nachtkastje en ontdekte gelijk een klein briefje, dat naast zijn uurwerk lag. Nog een paar keer knipperend met zijn ogen pakte hij het en las: „Lieve Jaap Ik heb je maar laten slapen. Hier is de sleutel van mijn kamer. Thee en brood staan klaar. Op het dres soir ligt de sleutel van de bad kamer. Denk» er om, dat je alles goed afsluit, als je de deur uitgaat. Ik ben tegen half zes weer thuis, houd je er rekening mee? Tot vanavond. Pleun." Natuurlijk, die is al lang weg. Hoe laat is het eigenlijk? Op zijn horloge kijkend, schrok hij: Half elfdat moet toch niet gekker worden. Mens, wat heb ik geslapen van nacht. Kunst, in zo'n heerlijk bed! Nog even rekte hij zich uit, maar vrij wel onmiddellijk stond hij naast het le dikant. In Pleunie's kamer stond de thee op een lichtje. Op de tafel stond een bordje met vier boterhammen en een paar eieren. Toe maar. Ga je gang, meneer Ten Oever, het staat er voor. Nu hij het eten zag, voelde hij trek. Eerst maar een kop thee inschenken, dat zal smaken. Die Pleun, dat ze hem rustig had laten pitten. Toch wel fijn, jongens, om weer vrij te zijn. Na zich gewassen en geschoren te heb ben, schonk hij zich nog een kop thee in en at met smaak het brood en de eieren. Waarna hij een sigaret opstak. Zo, me neer Ten Oever, nu moeten er maar eens plannen gemaakt worden, want je kunt niet op de schobberdebonk blijven lopen. En je laten verzorgen door je zus. Ze zal er ook wel flink voor moeten werken. Dus, wat gaan we doen? Niet het advies van de zus opvolgen: neem er de eerste weken maar je gemak van. Dank je wel. Het is heel goed bedoeld, maar ik heb zestien maanden m'n gemak moeten hou den, nu wil ik wel eens aanpakken en geld verdienen. Hopen geld, als het kan. O ja, en ik moet naar die meneer van de reclassering. Dat is in Bengevoort. Kan ik met de bus komen. Apropos, waar zou m'n fiets eigenlijk gebleven zijn? Nu ja, dat hoor ik vanavond wel van Pleun. Misschien staat-ie in de schuur, maar ik weet niet, wie op het ogenblik in de schuur mag komen, zij van hier beneden door Gerrit Fransen of wij. Enfin, dat heeft ook geen haast. Enneik moet nog naar de bank, mijn handtekening zetten voor het geld. Nou, de eerste paar dagen heb ik niks nodig. M'n uitgaanskas is voorlopig vol doende om de eerste onkosten te be strijden. ihet de bus naar Bergevoort is misschien een daalder retour. Vroeger was het één-tien. Alles is duurder gewor den intussen. Neem sigaretten, 't Is, dat ik van Essenaar een pakje cadeau kreeg, maar ik weet al, dat ze nu één-vijftig zijn. Of het maar niks is Toen hij de trap afliep, zag hij de nij dasserige buurvrouw gelukkig niet. Het liep tegen etenstijd, dus zoü het wel druk zijn in de keuken. Op straat haalde hij diep adem. Mooie dag vandaag. Even fijn, dat hij net dn het voorjaar vrij gekomen was. Kon-ie met een genieten. En nu eerst de bus voor Bergevoort opzoeken. Die stond vroeger op de Markt, maar de eindpunten zijn verlegd. Misschien nu in de buurt van het vroegere tramstation? Onderweg naar het centrum van de stad zag hij twee meisjes aankomen, van wie hij er één herkende: Annie Vervoort. Hij had er een maand of vier zo'n beetje verkering mee gehad, maar Annie zag blijkbaar niet veel toekomst in een huwe lijk met de chauffeur-monteur. Of mis schien had ze er een hekel aan, dat hij altijd min of meer zwarte handen had, althans rouwnageltjes. Ze had er ten minste wel eens aanmerkingen op ge maakt. Hoe het ook zij, op een avond, toen hij haar naar huis bracht, zei ze hem heel droog, dat hij niet meer behoefde te rug te komen. Een reden gaf ze niet. „Zo maar; ik heb er geen zin meer in. Misschien later nog eens." Maar kort daarna had hij haar aan de arm gezien van Hen van Bokkel, de zoon van de eigenaar der twee „Bokkels Z.B." in de stad. Tja, Henks's portefeulle zou waar schijnlijk wel beter gevuld zijn dan de zijne. En zijn portefeuille in elk geval. De meisjes waren hem tot op enkele meters genaderd. Toen ze plotseling de straat over steken naar het andere trot toir, zonder hem odk maar één blik te verwaardigen. Hij voelde zich rood worden. Was dat van woede of van schaamte? Wat kan het ook schelen! Wie me niet meer wil zien, die draait z'n hoofd dan maar om, hoor. In die enkele minuten passeerde hij nog een paar jonge mensen, die hij goed kende, maar ze deden net, of ze geen erg in hem hadden. Dus zo reageert de stad op mijn terug komst. Ik ben dus door de brave burgers min of meer afgeschreven. Wel, wel. Wat had de reclasseringsambtenaar, toen hij vorige week voor de laatste keer kwam, ook al weer gezegd? O ja: „Je zult na je terugkomst versohillende weerstanden te overwinnen hebben. Al zit je straftijd er weldra op, versohillende mensen zullen van mening zijn, dat je veel te licht ge straft bent. Maar daar moet je je niets van aantrekken. Straks is het voor jou voorbij, dat is het belangrijkste, dan ben je weer vrij man. De rest telt nauwelijks mee. Misschien beschouw je het als een zuur appeltje. Bijt er dan meteen flink doorheen. Des te spoediger zul je je er gernis onder de knie hebben.' Dat was toen niet zo goed tot hem doorgedrongen. Integendeel. Inwendig had hij gedacht: ben je mal, dat zal best meevallen. Al zullen ze me niet met open armen ontvangen en zal er vast geen erepoort opgesteld staan in de Havik- laan. Maar dat het zó zou zijn, dat had hij toch werkelijk niet verwacht. De enige, die hem tot nog toe vriendelijk tegemoet was getreden: die Essenaar, die sigarenwinkelier. De uitzondering, die de regel bevestigt? Of zie ik dat nu weer te pessimistisch? Ach, wat kan het mij bommen! Als ik bier niet aan de slag kan komen, zoek ik een baan buiten de stad. Maar ik blijf hier wonen. Ja, ik laat me daar weg kijken! De bushalte was maar iets verplaatst. Vanuit de verte zag hij de bus voor Bergevoort al staan: een kleintje, want de weg erheen was smal en bochtig. Er zaten slechts een paar mensen in de bus. Hij vroeg een retour en betaalde. De chauffeur kende hij goed. Een paar jaar geleden werkte hij ook nog bij Walhuis. Samen hadden ze menige wagen onder handen gehad. Maar nu deed-ie net, of hij Jaap ten Oever niet meer kende. Zo je wilt meneer Vink. Doe maar braaf roee met de goe-gemeente in de stad. In Bergevoort besloot hij eerst maar wat rond te lopen. Het was nauwelijks één uur en die man zat natuurlijk aan de maaltijd. Vóór twee uur had het waar schijnlijk geen zin om aan te bellen. Hij drentelde wat door het dorp en zag, dat ook hier het een en ander veranderd was. Men was bezig met een nieuwe, brede weg en daarvoor waren heel wat oude huisjes aan de rand van het dorp afgebroken. Terwijl in het centrum en kele nieuwe winkels stonden. Deden be slist niet onder voor de winkels in de stad. In elk geval was het hier veel rus tiger. Bergevoort lag in een uithoek, dus het doorgaande verkeer kwam hier niet door. En hier deden de mensen ook niet lelijk. Iedereen groette elkaar en Jaap kreeg menige hoofdknik, die hij vriende lijk beantwoordde. (Wordt vervolgd.) Nederland heeft in de Rotterdamse hoogleraar Jan Tinbergen een van de welbespraaktste en toch nuchtere pleit bezorgers voor ontwikkelingshulp. Maar merkwaardigerwijs is hij in kringen van economen en dergelijke vaklieden beter bekend dan bij de gewone burgerij, die mogelijk met verbazing ervan kennis namen dat zijn verdiensten met een No belprijs werden geëerd. Het is daarom de moeite waard zijn zienswijze weer tegeven die hij in het Haagse Congresgebouw uitsprak op een bijeenkomst van de Europese federatie van produktiviteitsdiensten E.F.P.S. Uit gangspunt van Tinbergen is dat in de wereld een herverdeling van welvaart nodig is maar dat daarbij eveneens op nieuw de rollen verdeeld moeten worden die elk het best kan spelen. Dat eerste argument lijkt zo overdui delijk dat er weinig meer over gezegd hoeft te worden. Ontwikkelingshulp is niet om redenen van menselijkheid al leen nodig, maar ook om politieke. Zoals het nu gaat daalt de levensstandaard in het grootste deel van de wereld steeds verder onder het niveau dat in de rijke industrielanden bestaat. Het is of men op wereldschaal slop pen kweekt, waarin de spanningen wel tot een uitbarsting moeten komen zo goed als men in een beetje verantwoord geregeerde landen door sociale maatre gelen voorkomt dat zo broeiihaarden voor rellen ontstaan moet men dat in de wereld doen waar dan de rel zich uit als een lokale oorlog, revoluties, staats grepen en dergelijke zaken die makkelijk kunnen uitgroeien tot grotere konflikten. Industrieën. Maar de welvaart van de industrie landen rust ook op die derde wereld, die ze niet kunnen missen. En in zekere zin is hierbij sprake van een redelijke ver deling van taken: de een levert de grondstoffen, de ander verwerkt ze wat hierbij voornamelijk fout zit is dat het profijt doorgaans eenzijdig bij de industriële verwerkers blijft. Maar be halve grondstoffen zijn de landen van de derde wereld juist ook rijk in ar beidskracht. Door de handelspolitiek van het wes ten worden deze landen echter vaak ge dwongen tot het stichten van kapitaal intensieve bedrijven, zoals olieraffina derijen, chemische fabrieken e.d., waar voor het benodigde geld uiteraard van elders komt waarheen dan ook de divi denden vloeien, terwijl slechts weinig arbeidsplaatsen worden geschapen. Het zou logischer zijn deze landen de kans te geven juist arbeidsintensieve indu strieën op te zetten waarmee ze de twee voorhanden rijkdommen, die aan grond stoffen en die aan arbeidskracht, beide kunnen uitbuiten. Dat is ook een reëlere kans om de levensstandaard te laten stijgen, wat haast automatisch leidt tot een grotere vraag naar industriegoederen zodat de westelijke landen op die manier ook nog betalende klanten winnen. Het is een logische konstruktie waar van in de praktijk echter tot dusver haast niets terechtkomt. De V.S., Japan en de E.E.G., maar ook de Sowjet-unie, samen de grootste economische machten, remmen de optimale werkverdeling in de wereld die Tinbergen schetst, voor namelijk door bedreigde takken van nij verheid te beschermen waarbij dan kort zichtig wordt vergeten dat tezelfdertijd men de groei van andere bedrijvigheid remt doordat men die belet afnemers te vinden die kunnen betalen. Met giften en leningen kan iets gedaan worden om de scheve verdeling van wel vaart en welstand in de wereld recht te trekken, maar niet veel. Daarvoor zijn ook andere inzichten nodig, inzichten zo als prof. Tinbergen die met overtuigings la-acht uitdraagt. HENGELWEDSTRIJD Op zaterdag 10 juli 1971 had het co mité „Toeristenweek 1971" te Colijnsplaat in samenwerking met de Noord-Beve- landse Hengelsportvereniging een bengel- wedstrijd georganiseerd voor de jeugd tot en met 15 jaar. Deze wedstrijd werd ge houden te Colijnsplaat. Ondanks het prachtige zomerweer viel de deelname erg tegen. Er versohenen slechts 24 deel nemers aan de start. Het geleek er haast op alsof de meeste wegblijvers het ge weten hadden dat er niet veel succes te behalen viel, want de vangst viel wel erg tegen. Er werden in totaal maar 3 boven maatse (platvis) en 1 ondermaatse vissen gevangen die in totaal slechts 425 punten opleverden. Deze punten werden behaald door 1. Peter Zwemer, Kamperland, 180 pnt. 2. Renee Leenpoel, Kamperl., 165 pnt. 3. Lourens Koole, Kamperland, 80 pnt. 4. Joop Bouterse, Colijnsplaat, 10 pnt. De 1ste prijswinnaar ontving tevens een herinneringsbeker. De overige 10 prijzen werden onder de rest van de deelnemers verloot met ais resultaat 5. P. Versluis, Colijnsplaat 6. K. van Dijk, Kamperland 7. K. Huissoon, Kamperland 8. Ad Zwemer Wz., Kamperland 9. J. Verdonk, Goes. 10. A. de Kreij, Oostkapelle 11. K. de Kam, Kamperland 12. Rien Remijnse, Kamper-land 13. Ad Geelhoed, Colijnsplaat 14. P. J. Kastelein Mz., Geersdijk In café „Juliana" te Colijnsplaat vond na afloop de prijsuitreiking plaats, door de voorzitter P. v. d. Vreugde. Deze vond het jammer dat de deelname niet groter was geweest en dat er van het comité „Toeristenweek 1971" te Colijnsplaat bij de uitreiking van de prijzen niemand aanwezig was. Hij hoopte dat deze wed strijd voor de jeugd er toe had bijge dragen om de afgelopen feestweek te doen slagen en tot een volledig succes te maken. Nadat alle deelnemertjes nog een con sumptie hadden ontvangen ging iedereen die bij deze wedstrijd betrokken was ge weest voldaan huiswaarts. Kruiswoordpuzzel no. 235 Horizontaal: 1. heraldiek wapen - 7. hoogste punt - 13. hoofdtooi - 14. vrolijk en bekoorlijk - 15. nauw - 18. leeftijd (Fr.) - 20. soort vogel - 22. vruchtbare plaats - 25. landbouwwerktuig - 27. uit stekend - 29. windrichting (afk.) - 30. ieder - 32. rondhout - 33. per expresse (afk.) - 34. vleesgerecht - 35. dierenlief- kozinig - 37. voor - 39. meisjesnaam - 41. of dergelijke (afk.) - 42. deel v. e. druk pers 43. kindergroet - 45. alsmede 47. steensoort - 48. sluis - 50. niet helder van geest - 52. de somma van (afk.) - 54. die rengeluid - 55. insekt - 57. tandarm zoog dier - 58. schildergerei 61. uitroep - 62. Europeese hoofdplaats - 63. keer - 65. zangstem - 66. waterkering - 68. rij, slinger 70. nieuwigheid - 72. groente 73. vergevingsgezind. Verticaal: 2. maanstand (afk.) - 3. vlakte maat - 4. bepaald gebied - 5. doel waarna men streeft - 6. voegwoord - 8. goud (Fr.) 9. vreemde munt -10. hofjonker - 11. Fr. lidwoord - 12. deel v. d. bijbel (afik.) - 16. maand - 17. gesloten - 19. deel v. e. jaar 21. familielid 23. persbureau (afk.) 24. Europeese hoofdplaats - 26. gedaan en laten (afk.) - 28. bijwoord 29. voorzetsel 31. gaping - 34. grote spoed - 36. nieuwe wereldtaal - 37. schil, vel 38. uitroep 40. meisjesnaam - 44. zijrivier van de Donau - 46. vrouwelijk beroep - 48. zee groen - 49. hulpmiddel bij het lopen - 51. bolgewas - 53. laagte - 54. meisjesnaam 56. onder andere (afk.) - 59. wolpluisje 60. en meer anderen (afk.) - 62. vette vloeistof - 64. vulkaaninhoud - 65. berg 67. inhoudsmaat - 68. vaartuig (afk.) - 69. rijksgrens (afk.) - 70. deel v. e. Franse ontkenning - 71. mijns inziens (afk.). Oplossing kruiswoordpuzzel no. 234 Horizontaal: 1. grijns - 6. pampa - 11. ole - 12. arm - 14. aar - 16. bloesem 18. olifant - 20. eis - 21. ate - 22. est 23. termiet - 28. tol 29. w.l. 30. ka 31. prei - 32. ene - 34. roes - 36. i.o. - 37. sigaret - 38. ik - 39. nest - 41. ore - 42. arak - 45. eb - 47. da - 49. lei - 51. neetoor - 54 kro - 56. iel - 57. men - 58. blokken - 61. emerald 64. ooi - 65. dar 67. lia - 68. agent - 69. sport. Verticaal: 2. rooster - 3. ijle - 4. nes - 5. sr - 7. aai - 8. maf - 9. praatje - 10. abeel 12. amor - 13. mooi 15. stelt - 17. lis 19. nto - 23. twisten - 24. el - 25. minaret 26. olc - 27. tartaar - 31. po 32. ego 33. ere - 35. sik - 40. epiloog - 43. Alkmaar 44. alibi - 46. be - 47. do - 48. rondo - 50. eel - 52. eend 53. oker - 55. rel - 59. koe - 60. kin - 62. elp - 63. rio - 66. af. Ganzepoortstraat 21, Tel. 6535 - GOES

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1971 | | pagina 1