T
BSiOU
MONTEUR
L. J. de Looff,
't TIC0HUIS
haute monture
IIIECE
Proefschrift over
verpleegstersopleiding
GOED SPEELGOED
gouden ringen
Ku/akzalv/erïj is onuitroeibaar
Zitdag pedicure
RUILVERKAVELINGS-
NIEUWS
Zeldzame aanbieding
opvouwbare paraplu
- vanEssdBoutique
Leuke collectie
met granaat en bloed
koraal
,De Goudsmid'
Op de Filippijnen staat het verpleegstersberoep in hoger aanzien dan bij
ons. De meisjes ontvangen hun opleiding aan de universiteit. En al is
de Filippijnse universiteit de onze niet, de opleiding heeft allure. Bij mijl
palen in de leertijd dragen de aanstaande verpleegsters zelfs toga en ba
ret. En zij krijgen een bul. In Nederland wordt de opleiding door de zie
kenhuizen zelf verzorgd. Ieder ziekenhuis kan een bepaalde kleur aan
de opleiding geven en over de stafbezetting in de huidige verpleegopleiding
maken velen zich bezorgd.
Een van hen is dr. W. Hopman, stafdocent aan de Katholieke Hogsechool
voor Verplegenden in Nijmegen, die onlangs tot doctor in de sociale weten
schappen promoveerde op een proefschrift, getiteld „Opleidingen in de ver
pleging". Hij meent dat de verpleegopleiding moet worden ingepast in de
Mammoetwet, kortom, dat er drie niveaus van opleiding ontstaan, (lager,
middelbaar en hoger beroepsonderwijs).
OPLEIDING LOS VAN ZIEKENHUIS
Onderwijsmodel volgens Mammoetwet.
Enkele jaren geleden bleek reeds, dat
de verpleegsters in België en Frankrijk
officieel meer schoolse kennis bezaten
dan hun Nederlandse collega's. Om het
intellektuele peil van de Nederlandse
verpleegsters op te voeren werd toen
besloten, dat voortaan vooropleidingseisen
zouden worden gesteld, d.w.z. op zijn
minst mulo-opleiding. Maar bij sommige
ziekenhuizen werd hiermee nogal eens
de hand gelicht, omdat het schrijnend
tekort aan verpleegkrachten daartoe
noopte. Maar het is ook een feit, dat dit
beroep voor veel ontwikkelde meisjes
daarom niet aantrekkelijk was, omdat
het verpleegstersberoep juist door de
geringe vooropleidingseisen nooit een
hoge status kreeg. Door de voor-oplei
dingseisen op te schroeven en de oplei
ding tot verpleegster meer inhoud te ge
ven, moet het op de duur lukken om mei
sjes van een hoger intellectueel niveau
aan te trekken en in dit beroep te be
kwamen.
Ten onrechte wordt de verpleegster
nog als een werkkracht gezien, die uit
sluitend in het ziekenhuis aanwezig is
om po's te legen, en het bed op te
maken. Uiteraard zullen er in elk zie
kenhuis vrouwen beschikbaar moeten
zijn, die op dit verzorgend niveau wer
ken. Deze vrouwen zouden, zo meent dr.
Hopman, een opleiding moeten volgen, die
ligt op het niveau van het lager beroeps
onderwijs.
Naar universiteit.
Daarnaast zijn er in een ziekenhuis
verpleegsters werkzaam, wier werkzaam
heden een duidelijk verplegend niveau
vereisen. Zij zouden volgens dr. Hopman
een opleiding moeten volgen op het ni
veau van middelbaar beroepsonderwijs.
Tenslotte is er een groep, die werkzaam
heden verricht op verpleegkundig niveau.
Uit deze groep moeten de leidende fi
guren worden gerekruteerd. Voor hen
zou er een opleiding moeten komen op
het niveau van het hoger beroepsonder
wijs. Vooral aan de didaktische vorming
van deze verpleegkundigen zou veel aan
dacht moeten worden besteed. Iemand,
die deze beroepsopleiding heeft gevolgd
dient ook het recht te krijgen aan een
universiteit te studeren, zodat de ge
wenste doorstroming van hoger beroeps-
naar wetenschappelijk niveau gestalte
krijgt.
Verder moet volgens dr. Hopman de
verpleegopleiding zelfstandig worden, dus
los van het ziekenhuis, dat nu zelf de
opleiding verzorgt. Ieder ziekenhuis heeft
Veel chronische aandoeningen met psy
chische achtergrond.
In de Sociologische Gids zijn een aan
tal interessante gegevens gepubliceerd
over het bezoek aan onbevoegde genezers.
Alle onderzoekresultaten wijzen uit dat
van de diensten van een onbevoegde ge
nezer pas gebruik wordt gemaakt nadat
men al dan niet terecht meent bij de
officiële geneeskunst niet meer geholpen
te worden. Men gaat pas als men uitge
dokterd is. Men gaat vooral met bepaalde
aandoeningen naar een onbevoegde ge
nezer, zoals een analyse van een kleine
300 patiënten van een aantal magneti
seurs en kruidendokters aantoont.
Kankerpatiënten vormen slechts een
zijn eigen methoden om de verplegenden
te scholen, vaak gekruid met de levens
beschouwing, die het bestuur voorstaat
en het is eigenlijk absurd dat de rijks
overheid voor deze, soms sterk ver
schillende opleidingen gelijkluidende di
ploma's verstrekt.
„Magische" arts.
In de meeste ziekenhuizen worden de
kursussen gegeven door parttime do
centen en oudere verpleegsters. Meer dan
de helft van hen heeft geen didaktische
scholing. Het is onbegrijpelijk dat ook
in onze tijd, nu we alle takken van on
derwijs zoveel mogelijk met deskundigen
trachten te bemannen, de verpleegsters
opleiding in velerlei opzicht hoogst on
voldoende is.
We kunnen ons slechts met verbazing
afvragen, waarom bij voorbeeld de me
dische staven van onze ziekenhuizen dit
feit niet veel eerder hebben gesignaleerd
en er ook nu nog minder interesse voor
hebben dan gewenst is. Vermoedelijk
heeft dit te maken met het „meerder-
waardigheidscomplex", waar zovele art
sen last van hebben. De verpleegsters zijn
nuttige assistentes, maar ook niet meer,
in de ogen van vele artsen. Dus waarom
zou je je dan druk maken over hun
opleiding?
Verpleegsters met een hogere beroeps
opleiding zullen natuurlijk geen genoegen
nemen met een dergelijke denigrerende
houding en zij zouden de magische status
van de arts wel eens in gevaar kunnen
brengen. Nu heeft de dokter het nog hele
maal voor het zeggen in de ziekenhuizen.
Onze ziekenhuizen hebben een sterk
autoritaire struktuur, hetgeen niet be
paald in het belang is van de patiënten.
In sommige ziekenhuizen lijkt de patiënt
wel het persoonlijk bezit te zijn van
de dokter. Een onthullende uitspraak van
veel dokters is: „Ik heb 20 mensen in
het ziekenhuis liggen"Ja, hij hééft.
En wee de verpleegster, die hem dat
afpakt. Maar gelukkig wordt er tegen
woordig aardig getornd aan de machts
positie van de arts en dringt het zo lang
zamerhand tot de andere medische dis
ciplines door, dat ook zij een uiterst be
langrijke positie in het genezingsproces
innemen, ja dat zij dikwijls het psycho
logisch klimaat moeten scheppen, waar
door de genezing van de patiënt betere
kansen krijgt. Iets meer zelfbewustheid
van het verplegend personeel is daarom
zeker op zijn plaats en een goede oplei
ding is daartoe mede een voorwaarde.
(Nadruk verboden).
klein deel van het patiënfenbestand van
de onbevoegde genezers (0,9 Het
sterkst vertegenwoordigd zijn de lijders
aan ziekten van de bewegingsorganen
(29 organische zieken van het zenuw
stelsel en zintuigen (18,6 en psycho
sen en psychopathieën (20,4 Vooral
het laatste cijfer is onthullend. Een vijfde
deel van het patiëntenbestand van onbe
voegde genezers zou dus bestaan uit
mensen, wier geestvermogens min of
meer ernstig zijn gestoord. We zouden
wensen dat nagegaan kon worden of deze
mensen zich niet willen (kunnen) laten
helpen door bevoegde artsen of dat hulp
die zij van hun huisarts of zenuwarts
kregen, onvoldoende is.
In elk geval wijzen verschillende on-
dei'zoekingen uit dat het vooral chroni
sche, vaak psycho-somatische aandoe
ningen zijn waarmee men naar de mag
netiseur of kruidendokter gaat. Drie
kwart van de patiënten van de magne
tiseurs had al een jaar of langer klach
ten, voordat zij een onbevoegd genezer
raadpleegden.
Laatste strohalm.
Voor de meeste patiënten, die een mag
netiseur, kruidendokter, homeopaat e.d.
bezoeken is de onbevoegde genezer de
laatste strohalm, waaraan zij zich vast
klampten. Zij gaan niet omdat zij in
magnetiseren, natuurgeneeskunde, enz.
geloven, maar omdat zij bereid zijn alles
te geloven als het maar helpt.
Het blijkt voor velen een hele stap te
zijn om naar een onbevoegde genezer
te gaan. De meeste mensen raadplegen
eerst iemand anders voordat zij een mag
netiseur of kruidendokter consulteren.
Veelal gaan zij op advies van iemand, die
zelf al eens een onbevoegde genezer heeft
bezocht. Het Utrechtse onderzoek toon-
die bijvoorbeeld aan de 75 van de on
dervraagden, mensen bleek te kennen die
wel eens bij een magnetiseur en/of krui
dendokter zijn geweest. Door deze vrien
den of kennissen worden zij niet alleen
attent gemaakt op een nieuwe mogelijk
heid, bovendien fungeren zij als rolmodel.
Men redeneert: „O, als Jansen en Pie-
tersen als eens bij een magnetiseur zijn
geweest, dan is het ook niet zo gek dat
ik er heen ga". Omdat anderen een mag
netiseur bezoeken, durft men zelf ook.
Heeft men geen kennissen, die een on
bevoegde genezer raadplegen, dan zal
men vermoedelijk ook zelf niet gauw die
stap doen.
Onderzoekingen toonden ook aan dat
iemand eerder naar een onbevoegde gene
zer gaat wanneer zijn kennissen gun
stige ervaringen met zo iemand hebben
gehad. Men praat eerder over de kruiden
dokter of de magnetiseur wanneer het
consult wel of niet vermeend succes heeft
gehad. Degenen die ongunstige ervarin-
gen hebben houden veelal hun mond. Ge
volg: er wordt een te rooskleurig beeld
van de resultaten van de behandeling van
kruidendokters en magnetiseurs ver
spreid.
Gereformeerden.
Mensen van middelbare leeftijd en voor
al vrouwen blijken tot de beste cliën
ten van de onbevoegde genezer te be
horen. Onbegrijpelijk is dat niet. Veel
cliënten van de onbevoegde genezers heb
ben psycho-somatische aandoeningen,
lichamelijke klachten dus. met een psy-
ohische achteigrond. En hoewel mannen
daar evenveel last van kunnen hebben
'als vrouwen, in ons cultuurpatroon pas
sen neurotische aandoeningen nu eenmaal
eerder bij de vrouw dan bij de man. Van
mannen „wordt" verwacht dat zij hun
gevoelens in bedwang hebben, vrouwen
„mogen" er wel min of meer sterke
emoties op na houden. Mannen met ner
veuze storingen zullen zich aninder gauw
onder behandeling stellen dan vrouwen.
Opvallend is ook dat onderzoekingen
uitwijzen dat mensen met een lagere
opleiding (lager onderwijs of mulo) min
der kennissen hebben die wel eens naar
een onbevoegde genezer gaan dan per
sonen, die meer opleiding hebben dan
mulo. Toch is er allerminst een samen
hang tussen hogere opleiding en het be
zoeken van onbevoegde genezers. Bij de
genen die meer opleiding hebben is er
waarschijnlijk ook een rationelere be
nadering van de ziekte, die overeenkomt
met de benadering van de (bevoegde)
arts.
Wat de samenhang tussen godsdienst
en waardering van magnetiseurs betreft:
blijkens verschillende onderzoekingen zijn
magnetiseurs en kruidendokters vooral
bij de gereformeerden bekende, positief
gewaardeerde verschijnselen. Bijna 60 °/o
van de ondervraagde gerefoimeerden
kent mensen, die gunstige ervaringen
hebben, bij de andere categorieën was dit
slechts 25 °/o. Zou dat komen omdat Abra
ham Kuyper destijds zo positief stond te
genover de kruidengeneeskunst? of wor
den gerefoimeerden door het dagelijks
lezen van de Bijbel meer geconfronteerd
met andere dan door de arts gehanteerde
geneeswijzen? (Handopleggingen e.d.).
Legaliseren.
Ondanks de monopoliepositie van de
universitaire geneeskunst blijken dus
'tienduizenden mensen een onbevoegd
genezer te consulteren. De wet van 1865
kan dat niet voorkomen. Het is evident
dat onbevoegde genezers geconsulteerd
zullen worden zolang als de officiële ge
zondheidszorg niet in staat is om alle
ziekten te genezen.
In de Sociologische Gids wordt de op
merking gemaakt dat de wet op de uit
oefening der geneeskunst eerder een on
dersteuning van de positie van de arts
dan een weerspiegeling van het rechts
gevoel van de bevolking impliceert. Daar
om wordt dn dit blad gepleit voor legali
sering van geneeskundig handelen dat
zich baseert op andere principes dan de
officiële geneeskunde. Legalisering alleen
maakt regulering mogelijk. Wat nu nog
voortwoekert in het geheim, kan dan in
het openbaar en wellicht onder controle
geschieden.
(Nadruk verboden).
te Wissenkerke
woensdag 17 februari
van 15 uur
en
te Colijnsplaat
donderdag 18 februari
van 15 uur
in het Groene Kruisge-
bouw aldaar.
VOOR EEN BOEKENBON NAAR
Boekhandel MARKUSSE.
VOORSTRAAT 7. WISSENKERKE
Met het voortschrijden der ruilverka
velingswerkzaamheden is thans ook voor
het oostelijk deel van Noord-Beveland
een nieuwe gebruiksregeling opgesteld.
In verband hiermede heeft de Plaatse
lijke Commissie voor het betreffende ge
deelte ontheffing gevraagd en verkregen
van de desbetreffende bepalingen van het
Besluit bestrijding Aardappelmoeheid.
Deze ontheffing behelst dat in de jaren
1971, 1972 en 1973 aardappelen mogen
worden geteeld op grond waarop voor het
laatst aardappelen stonden in 1970 of
voorgaande jaren.
Het betreffende gebied omvat: de pol
ders Nieuw- en Oud Noord-Beveland,
Kats en Leendert Abraham.
GEVRAAGD:
EEN BEKWAME
HOOG LOON
VERZEKERD
GARAGE
HOOFDSTRAAT 48. KORTGENE
LANGE DELFT 32 MIDDELBURG TELEFOON 01180 - 40 34
Voor dames. Nylon - in 10 verschillende kleuren.
DAT IS GOEDKOOP!!! 9.95
De zaak op de hoek
Lange Delft 44/hoek Segeersstraat 4a
MIDDELBURG
BRILLENSPECIALIST
Middelburg, Lange Delft 8a.
Vlissingen, Walstraat 81.
Oostburg, Raadhuisplein 6.
K. VRIÉND
Korte Kerkstr. 11, Goes,
Telefoon 01100 - 85 05.
Wet op de uitoefening der geneeskunst kan 't niet verhinderen
Minstens 100.000 patiënten per jaar
Voor 1865 konden kwakzalvers, horoscooptrekkers en andere onbevoegde
genezers zelfs toestemming van de overheid krijgen om op jaarmarkten en
kermissen hun kunsten te vertonen. Maar sinds de wet van 1 juni 1965
zijn de artsen de enigen, die de geneeskunst mogen beoefenen. Nochtans
brengen inaar ruwe schatting elk jaar minstens 100.000 Nederlanders een
bezoek aan een van de plusminus 500 onbevoegde genezers, die ons land
telt. Bij een gemiddelde van 20 a 25 behandelingen per patiënt wordt de
wet van 1865 elk jaar 2 2,5 miljoen maal overtreden. De exclusieve art
senbevoegdheid sluit dus allerminst aan bij het rechtsgevoel van een groot
deel van de bevolking.
Tijdens een vrij rec.ent onderzoek in Utrecht kwam aan het licht dat
12,5 van de ondervraagden wel eens een kruidendokter of een magiër
of een magnetiseur had bezocht en dat meer dan de helft van de geën
quêteerden het een goede zaak vond dat er kruidendokters en magneti
seurs zijn. Slechts 32 vond dat de politie tegen deze onbevoegde gene
zers moet optreden. Soortgelijke onderzoekingen in Amsterdam en een
aantal plattelandsgemeenten wijzen in dezelfde richting, zij het dat het
percentage mensen dat wel eens een onbevoegde genezer had bezocht daar
nog vele procenten hoger lag.