T BSiOU MONTEUR L. J. de Looff, 't TIC0HUIS haute monture IIIECE Proefschrift over verpleegstersopleiding GOED SPEELGOED gouden ringen Ku/akzalv/erïj is onuitroeibaar Zitdag pedicure RUILVERKAVELINGS- NIEUWS Zeldzame aanbieding opvouwbare paraplu - vanEssdBoutique Leuke collectie met granaat en bloed koraal ,De Goudsmid' Op de Filippijnen staat het verpleegstersberoep in hoger aanzien dan bij ons. De meisjes ontvangen hun opleiding aan de universiteit. En al is de Filippijnse universiteit de onze niet, de opleiding heeft allure. Bij mijl palen in de leertijd dragen de aanstaande verpleegsters zelfs toga en ba ret. En zij krijgen een bul. In Nederland wordt de opleiding door de zie kenhuizen zelf verzorgd. Ieder ziekenhuis kan een bepaalde kleur aan de opleiding geven en over de stafbezetting in de huidige verpleegopleiding maken velen zich bezorgd. Een van hen is dr. W. Hopman, stafdocent aan de Katholieke Hogsechool voor Verplegenden in Nijmegen, die onlangs tot doctor in de sociale weten schappen promoveerde op een proefschrift, getiteld „Opleidingen in de ver pleging". Hij meent dat de verpleegopleiding moet worden ingepast in de Mammoetwet, kortom, dat er drie niveaus van opleiding ontstaan, (lager, middelbaar en hoger beroepsonderwijs). OPLEIDING LOS VAN ZIEKENHUIS Onderwijsmodel volgens Mammoetwet. Enkele jaren geleden bleek reeds, dat de verpleegsters in België en Frankrijk officieel meer schoolse kennis bezaten dan hun Nederlandse collega's. Om het intellektuele peil van de Nederlandse verpleegsters op te voeren werd toen besloten, dat voortaan vooropleidingseisen zouden worden gesteld, d.w.z. op zijn minst mulo-opleiding. Maar bij sommige ziekenhuizen werd hiermee nogal eens de hand gelicht, omdat het schrijnend tekort aan verpleegkrachten daartoe noopte. Maar het is ook een feit, dat dit beroep voor veel ontwikkelde meisjes daarom niet aantrekkelijk was, omdat het verpleegstersberoep juist door de geringe vooropleidingseisen nooit een hoge status kreeg. Door de voor-oplei dingseisen op te schroeven en de oplei ding tot verpleegster meer inhoud te ge ven, moet het op de duur lukken om mei sjes van een hoger intellectueel niveau aan te trekken en in dit beroep te be kwamen. Ten onrechte wordt de verpleegster nog als een werkkracht gezien, die uit sluitend in het ziekenhuis aanwezig is om po's te legen, en het bed op te maken. Uiteraard zullen er in elk zie kenhuis vrouwen beschikbaar moeten zijn, die op dit verzorgend niveau wer ken. Deze vrouwen zouden, zo meent dr. Hopman, een opleiding moeten volgen, die ligt op het niveau van het lager beroeps onderwijs. Naar universiteit. Daarnaast zijn er in een ziekenhuis verpleegsters werkzaam, wier werkzaam heden een duidelijk verplegend niveau vereisen. Zij zouden volgens dr. Hopman een opleiding moeten volgen op het ni veau van middelbaar beroepsonderwijs. Tenslotte is er een groep, die werkzaam heden verricht op verpleegkundig niveau. Uit deze groep moeten de leidende fi guren worden gerekruteerd. Voor hen zou er een opleiding moeten komen op het niveau van het hoger beroepsonder wijs. Vooral aan de didaktische vorming van deze verpleegkundigen zou veel aan dacht moeten worden besteed. Iemand, die deze beroepsopleiding heeft gevolgd dient ook het recht te krijgen aan een universiteit te studeren, zodat de ge wenste doorstroming van hoger beroeps- naar wetenschappelijk niveau gestalte krijgt. Verder moet volgens dr. Hopman de verpleegopleiding zelfstandig worden, dus los van het ziekenhuis, dat nu zelf de opleiding verzorgt. Ieder ziekenhuis heeft Veel chronische aandoeningen met psy chische achtergrond. In de Sociologische Gids zijn een aan tal interessante gegevens gepubliceerd over het bezoek aan onbevoegde genezers. Alle onderzoekresultaten wijzen uit dat van de diensten van een onbevoegde ge nezer pas gebruik wordt gemaakt nadat men al dan niet terecht meent bij de officiële geneeskunst niet meer geholpen te worden. Men gaat pas als men uitge dokterd is. Men gaat vooral met bepaalde aandoeningen naar een onbevoegde ge nezer, zoals een analyse van een kleine 300 patiënten van een aantal magneti seurs en kruidendokters aantoont. Kankerpatiënten vormen slechts een zijn eigen methoden om de verplegenden te scholen, vaak gekruid met de levens beschouwing, die het bestuur voorstaat en het is eigenlijk absurd dat de rijks overheid voor deze, soms sterk ver schillende opleidingen gelijkluidende di ploma's verstrekt. „Magische" arts. In de meeste ziekenhuizen worden de kursussen gegeven door parttime do centen en oudere verpleegsters. Meer dan de helft van hen heeft geen didaktische scholing. Het is onbegrijpelijk dat ook in onze tijd, nu we alle takken van on derwijs zoveel mogelijk met deskundigen trachten te bemannen, de verpleegsters opleiding in velerlei opzicht hoogst on voldoende is. We kunnen ons slechts met verbazing afvragen, waarom bij voorbeeld de me dische staven van onze ziekenhuizen dit feit niet veel eerder hebben gesignaleerd en er ook nu nog minder interesse voor hebben dan gewenst is. Vermoedelijk heeft dit te maken met het „meerder- waardigheidscomplex", waar zovele art sen last van hebben. De verpleegsters zijn nuttige assistentes, maar ook niet meer, in de ogen van vele artsen. Dus waarom zou je je dan druk maken over hun opleiding? Verpleegsters met een hogere beroeps opleiding zullen natuurlijk geen genoegen nemen met een dergelijke denigrerende houding en zij zouden de magische status van de arts wel eens in gevaar kunnen brengen. Nu heeft de dokter het nog hele maal voor het zeggen in de ziekenhuizen. Onze ziekenhuizen hebben een sterk autoritaire struktuur, hetgeen niet be paald in het belang is van de patiënten. In sommige ziekenhuizen lijkt de patiënt wel het persoonlijk bezit te zijn van de dokter. Een onthullende uitspraak van veel dokters is: „Ik heb 20 mensen in het ziekenhuis liggen"Ja, hij hééft. En wee de verpleegster, die hem dat afpakt. Maar gelukkig wordt er tegen woordig aardig getornd aan de machts positie van de arts en dringt het zo lang zamerhand tot de andere medische dis ciplines door, dat ook zij een uiterst be langrijke positie in het genezingsproces innemen, ja dat zij dikwijls het psycho logisch klimaat moeten scheppen, waar door de genezing van de patiënt betere kansen krijgt. Iets meer zelfbewustheid van het verplegend personeel is daarom zeker op zijn plaats en een goede oplei ding is daartoe mede een voorwaarde. (Nadruk verboden). klein deel van het patiënfenbestand van de onbevoegde genezers (0,9 Het sterkst vertegenwoordigd zijn de lijders aan ziekten van de bewegingsorganen (29 organische zieken van het zenuw stelsel en zintuigen (18,6 en psycho sen en psychopathieën (20,4 Vooral het laatste cijfer is onthullend. Een vijfde deel van het patiëntenbestand van onbe voegde genezers zou dus bestaan uit mensen, wier geestvermogens min of meer ernstig zijn gestoord. We zouden wensen dat nagegaan kon worden of deze mensen zich niet willen (kunnen) laten helpen door bevoegde artsen of dat hulp die zij van hun huisarts of zenuwarts kregen, onvoldoende is. In elk geval wijzen verschillende on- dei'zoekingen uit dat het vooral chroni sche, vaak psycho-somatische aandoe ningen zijn waarmee men naar de mag netiseur of kruidendokter gaat. Drie kwart van de patiënten van de magne tiseurs had al een jaar of langer klach ten, voordat zij een onbevoegd genezer raadpleegden. Laatste strohalm. Voor de meeste patiënten, die een mag netiseur, kruidendokter, homeopaat e.d. bezoeken is de onbevoegde genezer de laatste strohalm, waaraan zij zich vast klampten. Zij gaan niet omdat zij in magnetiseren, natuurgeneeskunde, enz. geloven, maar omdat zij bereid zijn alles te geloven als het maar helpt. Het blijkt voor velen een hele stap te zijn om naar een onbevoegde genezer te gaan. De meeste mensen raadplegen eerst iemand anders voordat zij een mag netiseur of kruidendokter consulteren. Veelal gaan zij op advies van iemand, die zelf al eens een onbevoegde genezer heeft bezocht. Het Utrechtse onderzoek toon- die bijvoorbeeld aan de 75 van de on dervraagden, mensen bleek te kennen die wel eens bij een magnetiseur en/of krui dendokter zijn geweest. Door deze vrien den of kennissen worden zij niet alleen attent gemaakt op een nieuwe mogelijk heid, bovendien fungeren zij als rolmodel. Men redeneert: „O, als Jansen en Pie- tersen als eens bij een magnetiseur zijn geweest, dan is het ook niet zo gek dat ik er heen ga". Omdat anderen een mag netiseur bezoeken, durft men zelf ook. Heeft men geen kennissen, die een on bevoegde genezer raadplegen, dan zal men vermoedelijk ook zelf niet gauw die stap doen. Onderzoekingen toonden ook aan dat iemand eerder naar een onbevoegde gene zer gaat wanneer zijn kennissen gun stige ervaringen met zo iemand hebben gehad. Men praat eerder over de kruiden dokter of de magnetiseur wanneer het consult wel of niet vermeend succes heeft gehad. Degenen die ongunstige ervarin- gen hebben houden veelal hun mond. Ge volg: er wordt een te rooskleurig beeld van de resultaten van de behandeling van kruidendokters en magnetiseurs ver spreid. Gereformeerden. Mensen van middelbare leeftijd en voor al vrouwen blijken tot de beste cliën ten van de onbevoegde genezer te be horen. Onbegrijpelijk is dat niet. Veel cliënten van de onbevoegde genezers heb ben psycho-somatische aandoeningen, lichamelijke klachten dus. met een psy- ohische achteigrond. En hoewel mannen daar evenveel last van kunnen hebben 'als vrouwen, in ons cultuurpatroon pas sen neurotische aandoeningen nu eenmaal eerder bij de vrouw dan bij de man. Van mannen „wordt" verwacht dat zij hun gevoelens in bedwang hebben, vrouwen „mogen" er wel min of meer sterke emoties op na houden. Mannen met ner veuze storingen zullen zich aninder gauw onder behandeling stellen dan vrouwen. Opvallend is ook dat onderzoekingen uitwijzen dat mensen met een lagere opleiding (lager onderwijs of mulo) min der kennissen hebben die wel eens naar een onbevoegde genezer gaan dan per sonen, die meer opleiding hebben dan mulo. Toch is er allerminst een samen hang tussen hogere opleiding en het be zoeken van onbevoegde genezers. Bij de genen die meer opleiding hebben is er waarschijnlijk ook een rationelere be nadering van de ziekte, die overeenkomt met de benadering van de (bevoegde) arts. Wat de samenhang tussen godsdienst en waardering van magnetiseurs betreft: blijkens verschillende onderzoekingen zijn magnetiseurs en kruidendokters vooral bij de gereformeerden bekende, positief gewaardeerde verschijnselen. Bijna 60 °/o van de ondervraagde gerefoimeerden kent mensen, die gunstige ervaringen hebben, bij de andere categorieën was dit slechts 25 °/o. Zou dat komen omdat Abra ham Kuyper destijds zo positief stond te genover de kruidengeneeskunst? of wor den gerefoimeerden door het dagelijks lezen van de Bijbel meer geconfronteerd met andere dan door de arts gehanteerde geneeswijzen? (Handopleggingen e.d.). Legaliseren. Ondanks de monopoliepositie van de universitaire geneeskunst blijken dus 'tienduizenden mensen een onbevoegd genezer te consulteren. De wet van 1865 kan dat niet voorkomen. Het is evident dat onbevoegde genezers geconsulteerd zullen worden zolang als de officiële ge zondheidszorg niet in staat is om alle ziekten te genezen. In de Sociologische Gids wordt de op merking gemaakt dat de wet op de uit oefening der geneeskunst eerder een on dersteuning van de positie van de arts dan een weerspiegeling van het rechts gevoel van de bevolking impliceert. Daar om wordt dn dit blad gepleit voor legali sering van geneeskundig handelen dat zich baseert op andere principes dan de officiële geneeskunde. Legalisering alleen maakt regulering mogelijk. Wat nu nog voortwoekert in het geheim, kan dan in het openbaar en wellicht onder controle geschieden. (Nadruk verboden). te Wissenkerke woensdag 17 februari van 15 uur en te Colijnsplaat donderdag 18 februari van 15 uur in het Groene Kruisge- bouw aldaar. VOOR EEN BOEKENBON NAAR Boekhandel MARKUSSE. VOORSTRAAT 7. WISSENKERKE Met het voortschrijden der ruilverka velingswerkzaamheden is thans ook voor het oostelijk deel van Noord-Beveland een nieuwe gebruiksregeling opgesteld. In verband hiermede heeft de Plaatse lijke Commissie voor het betreffende ge deelte ontheffing gevraagd en verkregen van de desbetreffende bepalingen van het Besluit bestrijding Aardappelmoeheid. Deze ontheffing behelst dat in de jaren 1971, 1972 en 1973 aardappelen mogen worden geteeld op grond waarop voor het laatst aardappelen stonden in 1970 of voorgaande jaren. Het betreffende gebied omvat: de pol ders Nieuw- en Oud Noord-Beveland, Kats en Leendert Abraham. GEVRAAGD: EEN BEKWAME HOOG LOON VERZEKERD GARAGE HOOFDSTRAAT 48. KORTGENE LANGE DELFT 32 MIDDELBURG TELEFOON 01180 - 40 34 Voor dames. Nylon - in 10 verschillende kleuren. DAT IS GOEDKOOP!!! 9.95 De zaak op de hoek Lange Delft 44/hoek Segeersstraat 4a MIDDELBURG BRILLENSPECIALIST Middelburg, Lange Delft 8a. Vlissingen, Walstraat 81. Oostburg, Raadhuisplein 6. K. VRIÉND Korte Kerkstr. 11, Goes, Telefoon 01100 - 85 05. Wet op de uitoefening der geneeskunst kan 't niet verhinderen Minstens 100.000 patiënten per jaar Voor 1865 konden kwakzalvers, horoscooptrekkers en andere onbevoegde genezers zelfs toestemming van de overheid krijgen om op jaarmarkten en kermissen hun kunsten te vertonen. Maar sinds de wet van 1 juni 1965 zijn de artsen de enigen, die de geneeskunst mogen beoefenen. Nochtans brengen inaar ruwe schatting elk jaar minstens 100.000 Nederlanders een bezoek aan een van de plusminus 500 onbevoegde genezers, die ons land telt. Bij een gemiddelde van 20 a 25 behandelingen per patiënt wordt de wet van 1865 elk jaar 2 2,5 miljoen maal overtreden. De exclusieve art senbevoegdheid sluit dus allerminst aan bij het rechtsgevoel van een groot deel van de bevolking. Tijdens een vrij rec.ent onderzoek in Utrecht kwam aan het licht dat 12,5 van de ondervraagden wel eens een kruidendokter of een magiër of een magnetiseur had bezocht en dat meer dan de helft van de geën quêteerden het een goede zaak vond dat er kruidendokters en magneti seurs zijn. Slechts 32 vond dat de politie tegen deze onbevoegde gene zers moet optreden. Soortgelijke onderzoekingen in Amsterdam en een aantal plattelandsgemeenten wijzen in dezelfde richting, zij het dat het percentage mensen dat wel eens een onbevoegde genezer had bezocht daar nog vele procenten hoger lag.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1971 | | pagina 2