Industrialisatie en milieubederf LIEFDE OP DE RIJN Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 29 oktober 1970 no. 3424 Eerste lustrum van KLM Noordzee Helikopters N.V. GELIJKE BELONING Nederland is een geïndustrialiseerd land geworden. Wij werden tot deze industrialisatie niet alleen gedwongen, wij hebben haar ook zelf gewild. Na de tweede wereldoorlog verloren wij spoedig onze overzeese gebiedsdelen, die voor een deel bijdroegen aan onze nationale welvaart. Wij gaan nu voor bij aan de vraag of de bijdrage van onze vroegere koloniën rechtmatig was of niet en wij verdiepen ons evenmin in de vraag of en irn hoeverre ons gehele volk daarvan wel profiteerde. Wij stellen slechts vast dat ons na tionaal inkomen door de aanwezigheid van overzeese gebiedsdelen hoger werd. Voorts was het voor ons duidelijk dat de bijdrage van agrarische in komsten en dienstenverkeer onvoldoende zou zijn om aan onze wens tot stijgende materiële welvaart voor ons volk te voldoen. Wij bevorderden derhalve de komst van lichte en zware industrie en wij hebben succes gehad. De gemiddelde welvaart van de Nederlander is met sprongen verbeterd. Stoppen met uitbreiden van industrie. Als wij de berichten voor televisie, radio en in de pers op ons laten inwer ken, krijgen wij soms het gevoel dat wij met die industrie het paard van Troje hebben binnengehaald. De beriohten over luchtvervuiling en milieuverontreiniging zijn niet van de lucht. Figuurlijk niet omdat ze steeds sterker worden, letterlijk niet omdat in bepaalde streken van ons land dat milieubederf dreigende vormen begint aan te nemen. Wij reageren onze stemming af door te mopperen op die vuile industrie en velen zijn van mening dat de onderne mers uit winstbejag bereid zijn ons te vergiftigen en daarmee worden de winst makers dan andermaal in een kwaad daglicht gesteld. De kreet doet opgeld dat wij stoppen moeten met het uitbreiden van de indu strie en dat het inademen van zuivere lucht een essentieel element vormt van ons welzijn, hetgeen iets anders is dan welvaart. Bij welvaart denken we dan aan 's mensen materiële positie en bij welzijn stellen we de materiële situatie discutabel ten gunste van ander levens genot, b.v. het krijgen van voldoende frisse lucht en het genieten van vol doende vrije tijd. Bestrijding. Het is duidelijk dat de kwestie van welvaart en milieu' niet zo eenvoudig is als men meent en dat zij zeker niet wordt opgelost door een emotionele benadering. Een groeiend economisch bestel kan niet van de ene op de andere dag gestopt worden, zelfs niet wanneer we dat zou den willen; met economische groei is het als met een trein die vaart heeft en die men niet plotseling kan afremmen op straffe van ontsporing. Stoppen van groei betekent niet dat we het bereikte peil kunnen handhaven, het betekent in vele gevallen een terugval. Een rijk geschakeerd patroon van mogelijkheden kan dan worden afgewogen, waarvan afremmen van groei een van de punten vormt. Een andere mogelijkheid bestaat in het verplaatsen van milieu-verontreinigende industrieën naar delen van ons land, die daar minder vatbaar voor zijn. Een vol gende oplossing zou kunnen liggen in het bevorderen van de groei van niet milieu verontreinigende aktiviteit. Ook zouden we kunnen overwegen mid delen aan te wenden tot bestrijding van milieu-verontreiniging en daarvoor voor schriften te geven. Overigens behoren ook aktiviteiten tot bestrijding van de milieu verontreiniging tot het economisch leven, waarbij ook het maken van winst niet wordt vergeten. Het is dus niet zo dat hier sprake is van een groep boosdoe ners uit een bepaalde industriële hoek die het op de gezondheid van ons volk hebben begrepen. We zouden de conclusie kunnen trek ken dat bij de industx-iële planning te weinig rekening is gehouden met andere welzijnsaspecten dan groei van inkomen en werkgelegenheid en dat deze aspecten meer aandacht verdienen. Zij zullen zeker meer en meer bij de voorbereiding wor den betrokken. Laten wij ook niet menen dat dit probleem nieuw is. Reeds voor de oorlog en nog veel meer daarna is men met het vraagstuk bijvoorbeeld in het Ruhr-gebied geconfronteerd. Tot offers bereid. Een van de aspecten van milieu-veront reiniging vinden wij in de luchtvervui ling. Daar doen wij allemaal aan mee voor zover wij in een auto rijden. Nu kan autorijden verboden worden met het gevolg dat wij in ons vervoer zodanig belemmerd worden dat wij dan maar liever doorrijden en de luchtvervuiling op de koop toe nemen. Misschien is het ook mogelijk andere auto's te produceren die geen lucht ver vuilen. Als wij voor zo'n auto vijf cent per km meer moeten betalen dan de KLM Noordzee Helikopters N.V., een 100% dochtermaatschappij van de KLM, opgericht op 21 oktober 1965, heeft thans haar eerste lustrum bereikt. Bij deze oprichting werd destijds vooruit gelopen op het tot stand komen van de zgn. „Natte Mijnwet", waarin de uitgifte is geregeld van concessies voor boringen naar gas en olie in het Nedex-landse ge deelte van het Continentale Plat in de Noordzee. De hoofdopzet van KLM Noordzee Heli kopters is dan ook het uitvoeren van bevoorx-adingsvluchten tussen het vaste land en boox-eilanden ten behoeve van exploratiemaatschappijen. In 1967 werden twee amfibische helikoptei-s besteld. Een (grote) Sikorsky S-61N en een wat klei nere S-62A, die resp. 26 en 11 passagiers of het equivalent aan vracht kunnen vervoex-en. De helikopters werden in fe- bruax-i en maart 1968 afgeleverd. Op 27 maax-t van dat jaar had de eerste contractvlucht plaats, naar het booreiland „Transocean II", in opdx-acht van de Ne derlandse Aai'dolie Maatschappij. Ook van andere exploiratiemaatschappijen werden opdrachten verkregen en in het eerste volledig operationele boekjaar wex'den ruim 1100 vlieguren gemaakt. In totaal werden voor acht exploiratiemaat- bestaande, zullen wij dan allemaal dure luchtzuivere auto's kopen? Wij vrezen van niet. Wij gaan op zijn hoogst eens afwegen of wij die hogere kosten kunnen dragen. Niet anders is het bij de luchtvervui- lende industrie. Wanneer daar ten koste van hoge investeringen de luchtvervui ling kan worden geëlimineerd dan rijst de vraag of die hogere kosten door het pi-odukt kunnen woiden gedragen. Als dat in het licht van de internationale concurrentie niet mogelijk is dan zal zo'n industx-ie zich vex'zetten of de pi'oduktie staken. Herwaardering. Zo is de kwestie van de milieu-ver ontreiniging geen specifiek Nederlands px-obleem dat met een handomdraai kan woxden opgelost. Het hangt samen met de internationale marktsituatie en met de bereidheid van de consumenten ter- wille van hun welzijn een hogere prijs voor de produkten te willen betalen. Dat betekent vanzelfsprekend dat wij ons in het bevredigen van andere behoeften moeten bepex-ken. Het is aldus gezien een vraagstuk van calculatie dat om studie en oplossing vraagt. Zoals wij in het verleden stap voor stap hebben moeten lex-en leven met volkomen tegen lichamelijk letsel van de mens beveiligde machines, zo zul len wij stapsgewijze het milieubederf moeten uitbannen. Waar voor gewaakt moet worden is dat wij een stemming kweken in dit land die zonder meer anti-industrieel zou wor den. Zo'n stemming zou ons economisch onnodig schaden. Wel is het nuttig dat wij via materiële welvaart komen tot een maatschappelijke hex'waax-dering en na- calcxxlatie van alle waaiden die wij ons hebben aangemeten. Goede zakenmensen als zij zijn, zullen onze ondei'nemers bereid zijn daaraan mee te werken. Zij zijn calculeren ge wend. Of wij ails consumenten ook bereid zijn ons consumptiemilieu in dezelfde zin te hei-waarderen zal moeten worden afgewacht. Dat staat in ieder geval nog niet bij voox-baat vast. Drs. A. van Miei'lo. (Nadruk vex-boden). schappijen meer dan vijfhonderd vluch ten naar tien boox-eilanden gemaakt. In middels werd een dei-de helikopter een S-61N Mk II bijbesteld en in april 1969 afgeleverd. Dit hefschroefvliegtuig is een verdere ontwikkeling van de oox-- spronkelijke S-16N. Aan de neus van de machine is een radoom bevestigd, waarin als proef een zgn. „airborne" radar werd ingebouwd. Deze apparatuur kan behalve als weerradar ook fungeren als autonoom naderingssysteem, en is daarmee dus on afhankelijk van grondappartuur. Voor de specifieke operaties van het bedrijf is dit van veel belang. KLM Noox-dzee Helikoptei-s heeft een kleine gespecialiseerde staf van 29 man, waaronder 8 vliegers. Het mex-endeel werd van buiten de KLM aangetrokken en beschikte reeds- over een grote heli- kopterei'vax-ing. Het is een boeiend bedrijf waar dag en nacht een bemanning en helikopter gereed zijn om direct na een oproep van de hoofdbasis Schiphol-Oost te starten. Dank zij de moderne naviga tiehulpmiddelen is een betrouwbare en stipte vluchtuitvoering ook in de nach telijke uren verzekerd. Behalve bevoorradingsvluchten naar booreilanden voert KLM Noordzee Heli- koptex-s tal van andere opdrachten uit. De speciale eigenschappen van de heli kopters zijn hierbij van gi-oot nut, zoals b.v. vluchten met een „cax-go sling" (ver voer van uitwendige lasten) of met een ..rescue hoist" (voor het ophijsen en neer- laten van personen zonder te landen). Wat dit laatste betreft wei-den x-eeds proefnemingen gedaan met het aan boord brengen x-esp, van boord halen van lood sen op grote tankschepen. Het is tenslotte van belang, dat de KLM door middel van deze dochter- Hoge eisen voor échte secretaresse. Er zijn echte en pseudo-secretaresses. Overheid en bedrijfsleven vechten om vrouwelijke administratieve krachten. Een bedrijf dat een „typiste" vraagt moet er niet op rekenen dat de sollicitantes aan de deur staan te dringen. Men kan het px-oberen met „administratieve mede werkster gevraagd", maar ook deze term is al aax-dig gedevalueei'd. Dus waarom zou men dan geen advertentie plaatsen, waai-in men een vacatux-e in uitzicht stelt aan een „secretaresse"? Zo wemelt het op vele kantoren, banken e.d. van „secreta resses", hoewel slechts weinigen van deze meisjes echte secretariaatswex-kzaamhe- den verrichten. Maar de echte secretax-esse heeft nog altijd een zeer verantwooi'delijke funk- tie als de rechterhand van haar direkteur of chef. Van haar worden persoonlijke kwaliteiten als discretie, tact en be schaafd optreden verwacht. Voorts moet zij een goede opleiding hebben, te begin nen met een diploma van een middelbare school afgerond met steno-type in Nedex-- lands en moderne talen, handelscorres- pondentie en bij voox-keur ook nog prak tische talenkennis. Zonder deze vrouwe lijke administratieve assistenten zou me nig bedrijf zijn poorten kunnen sluiten, zou de agenda van menig directeur bin nen de kortst mogelijke tijd volledig in de war zijn met alle gevolgen van dien en zouden vele ministers en andere ambts dragers hun vergaderingen vex-geten en afspraken niet nakomen. Hoeveel. Vrouwen van een dergelijk top-niveau moeten wel goed vex-dienen, zou je zo denken. Wat verdient nu een secretares se? Een zeer gex-ing aantal secretaresses kan het brengen tot een salaris van 1250,a 1500,per maand. Maar die zijn dan ook secretaresse van een minis- ter-px-esident of van een president-direc teur van een gi-oot concern. En hun sa- laris valt dan eigenlijk nog een beetje tegen, het is niet eens zoveel meer als bij voorbeeld een salaris van een onderwij zeres. Maar de gemiddelde secretaresse, die middelbï ar onderwijs heeft genoten en allerlei vereiste diploma's bezit ver dient een salaris variërend van 900, tot 1100,Misschien zullen enkele sec- i-etaresses in het bedx-ijfsleven wel wat meer verdienen, maar zoiets komt alleen voor wanneer de directeur haar ex-g mooi vindt en met haar problemen kan be- maatschappij reeds nu kennis en ervaring kan opdoen met het gebruik van heli kopters, indien hiervoor in de toekomst ook voor gebruik in de geregelde lucht vaart een economische basis aanwezig zal blijken te zijn. Tijdens de twee en een half jaar van werkelijke operationele dienst werd in dex-daad een schat van kennis en ervaring opgedaan, want er werden 1350 vluchten naar de booreilanden en 300 speciale vluchten uitgevoerd. spreken, die zijn vrouw niet begrijpt. Uit een recente advertentie van de rijksoverheid blijkt, dat een directie-sec retaresse met h.b.s.-opleiding en diplo ma's typen en steno, afhankelijk van leeftijd en ervaring, een salaris kan be reiken van maximaal 1072,per maand. Grotere marge. We zouden kunnen zeggen dat deze sa larissen weliswaar niet bijster hoog, maar toch ook niet bepaald onaantrek kelijk zijn. Maar dan denken we wel aan meisjes van een jaar of 23 24. Vrouwen- lonen zijn helaas nog steeds „Jeugdlonen" in ons land. Een salax-is van 950,mag voor een meisje van 24 jaar ex-g aan trebkelijk lijken, wanneer zij niet mocht trouwen of later als gehuwde vrouw dezelfde functie verricht, dan verdient zij misschien 150,a 200,bi-uto per maand meer als nu. Zou er één man met h.b.s. diploma plus talenkennis zijn, die op zijn 35ste genoegen zou nemen met een salaris, dat slechts een paar honderd gulden hoger ligt dan toen hij begon? Toch zal in de naaste toekomst het bedrijfsleven en de overheid meer oudere secretaresses (gehuwd of ongehuwd) moe ten aantrekken, omdat de gemiddelde hu welijksleeftijd van de vrouw een strek dalende tendens vertoont en er dus steeds minder jonge meisjes voor administratie ve functies beschikbaar komen. Maar die oudere secretaresses, die dikwijls dóór hun grotere ervaring en kennis veel meer waai'd zijn voor het bedx-ijf dan de jon gere krachten, komen er met bovenge noemde salarissen wel heel bekaaid af. De marge tussen begin en eindsalaris zal -in dit beroep dus aanzienlijk groter moeten worden. Juist de salariëring in deze sector maakt duidelijk, dat gelijke beloning van mannen en vrouwen in niet-gemengde functies nog een fictie is. Vooral vrouwen, die in typisch vrouwe- lijke beroepen werkzaam zijn hebben nog steeds niet hun gerechtvaax-digd deel van toenemende welvaart gekregen. In „Vrouwen en hun belangen" wordt terecht gewezen op de weinig strijdvaar dige houding van de vakbonden ten aan zien van de belangen der vi*ouwen. Wel iswaar zijn slechts weinig werkende vrouwen georganiseerd, maar men zou hier met enige reden kunnen spreken van „Wedex-kerige ongeïnteresseerdheid". (Nadi-uk verboden). WAT VERDIENEN SECRETARESSES VAN VROUWEN EN MANNEN EEN FICTIE? Hoewel juridisch gezien de vrouw volkomen de gelijke is van de man, komt deze gelijkheid in de salariëring nog allerminst tot uitdrukkking. Gelijke beloning voor mannen envrouwen voor gelijkwaardige ai-beid in niet-gemengde functies is in onze samenleving, waar de emancipatie van de vx-ouw ogenschijnlijk reeds lang een voldongen feit is, nog steeds een illusie. Vele functies, waarin vrijwel alleen vrouwen werkzaan zijn, wor- den onvoldoende gehonoreerd. Tot die functies behoort zeker die van sec retaresse. In het blad „Vrouwen en hun belangen" wordt onder meer aangetoond, dat vooral voor de oudere vi'ouwen. die dit beroep uitoefenen, de promo tiemogelijkheden uiterst beperkt zijn en bijzonder ongunstig afsteken bij de mogelijkheden, die manlijke werknemers hebben. Zeker in de admi nistratieve sector is equal pay voorshands nog een fictie. FEUILLETON Ze keken elkaar aan en schoten gelijk tijdig in een lach. Toen ze wat bedaarden, zei hij: „We gooien ons ontleedmes in de Rijn. Maar het is gek: mijn dokter raadde me ook al aan om te hertrouwen. En als een arts op zoiets zinspeelt, dan zal hij daarmee wel een goede bedoeling hebben. Ik zal 'm toch eens vragen, als ik weer thuis ben, wat hij ermee bedoelde." Ze zaten enige tijd zwijgend over het water te kijken, tot De Haan plotseling overeind kwam en ging staan. „Ik denk er helemaal niet aan, dat u best wat te drinken wilt hebben. Wat mag ik voor u halen?" Ze schudde haar hoofd, „Niet hier. Het wordt me trouwens ook te fris aan dek. Ik zal even m'n jas halen, dan wil ik nog wel een wandeling maken langs de Rijn. Daar kunnen we dan wel ergens wat drinken." „Dat lijkt me wel. Wacht, ik haal gelijk een pakje sigaretten." „U denkt ook overal aan Hoofdstuk 9. Juffrouw Verleun vertelt van haar leven. Na een half uurtje geslenterd te hebben langs het water, kozen ze een overdekt terras uit, waar het rustig was. Binnen speelde een strijkje en werd er gedanst. Hij maakte een uitnodigend gebaar, toen de consumpties gebracht waren, maai' de vrouw schudde haar hoofd. „Vanavond niet. Ik wil alleen wat praten. En rustig naar buiten kijken." „Ik vind alles uitstekend.'f' Hij dronk van de wijn en keek haar aan. Ze speelde met de sluiting van haar tasje en tuurde dromerig voor zich uit. „Vertelt u mij eens, meneer de Haan, uw kinderen zijn getrouwdWas u door Qré de Boer het in alle gevallen eens met de keuze uwer kindei*en? Ik bedoel: waren de kan didaten in uw ogen aanvaardbaar?" Hij dacht een ogen-blik na, verrast door haar vraag. „Wat zal ik daarvan zeggen," begon hij langzaam, „Dick, mijn oudste, is nu vier jaar -getrouwd. Ellie, zijn vx-ouw, kende hij al van de school banken af. Hij was nog op de Ulo, toen hij al min of meer met haar scharrelde. Ik wist het wel en de oudex-s van Ellie ook, -maar we zagen er geen kwaad in. Ellie is bizonder schrander, bovendien een schoonheid. Ze komt uit een goede familie, dus welke bezwaren zou ik kun nen aanvoeren? Ze waren er eenvoudig niet. Toen Dick twintig was, vroeg hij toestemming om te verloven. Ellie's ou dex-s hadden ook geen bezwaren, dus het ging door. Op het verlovingsfeest leerde mijn dochter Lien een jongeman kennen, die niet bepaald van onze stand is, maar Lien heeft een onverzettelijke wil en ze zag kans hem binnen een maand in te palmen. Bobbie, zo heet hij, is vijf jaar oudex-, en in vei-re lijn nog van adel. Ze zijn nu ruim drie jaar getrouwd en hij aanbidt haar. En Lien is op haar ma nier ook wel -gek op hem. Ze is erg zelf standig en Bobbie vindt alles goed, wat zij wil. Ze heeft, maatschappelijk bezien, een goed huwelijk gedaan, want de Van Halmekerkes zijn gefortuneerd. En Flip, mijn jongste, is pas een en twintig ge worden. Hij is een half jaar getrouwd. Joke is een bedeesd vroutwje, ex-g lief, en vereert Flip tot en -met. Dieh en Ellie hebben twee kinderen: een zoon en een dodhter. Nee, ik had nimmer enig be zwaar. Afgezien van het feit, dat de mo- dex-ne jeugd zich misschien weinig van een eventueel bezwaar aangeti'okken zou hebben. Nu ja, de Van Halmeskerkes hadden aanvankelijk wel wat tegen het huwelijk met mijn Lien. Een kwestie van standsverschil. Lien is evenwel ontzet tend koppig en wat zij in haar hoofd heeft, krijgt zij voor elkaar. De ouders van Bob mogen haar nu bizonder graag. Bob is namelijk niet bepaald een per soonlijkheid. Ei-g verwend in zijn jeugd, enig kind, enfin, je begrijpt wel, hoe dat gaat. Een doodgoeie jongen, want er zit geen cent kwaad in. Maar te slap, vooral voor Lien. Ze doet net met 'm, wat ze zelf wil en Bobbie zegt ja en amen op al haar besluiten. Ik ben er van overtuigd, dat ze allemaal gelukkig zijn op hun manier. Lien uit zich zelden, Dick .heeft een heersersnatuur en vormt desondanks met Ellie een goede combinatie. Flip is terug getrokken en stil. Z'n vrouw even eens. Ik zou zeggen: ook een ideaal paar. Wat wil ik op m'n ouwe dag nog meer?" Ze schudde haar hoofd. „Kom kom, ouwe dagdat loopt met u wel los. Vond u het niet vreemd, toen u groot vader werd?" „Och, wat zal ik zeggen? Dick belde me het heuglijke nieuws en zei: gefelicteex-d, opa, je hebt een kleinzoon. Ik was wat in de war en mijn eerste gedachte was: had Wil dit mogen beleven. Zo heette mijn vx-ouw, ziet u?" Ze knikte begrijpend. De kelner kwam en hij gaf een nieuwe bestelling op. Toen die gebracht was, grabbelde ze een siga ret uit het pakje, dat op de tafel lag en stak hem op. Ze keek hem lange tijd aan en lachte even. „Uw karakterbe- schrijving van die Bobbie heeft me ge troffen. Ik ken dat type namelijk, ziet u? Ik ben er mee verloofd geweest, in het geheim. Pa en moe hadden ook bezwa ren, vanwege het standsvex-schil. Maar ik was niet zo bijdehand als uw dochter. Afgezien nog van het feit dat uw dochter in mijn plaats maar een geringe kans van slagen gehad zou hebben." Ze dronk uit haar glas en rookte ver- der. Ze keek naar buiten en vervolgde met toonloze stem: „ik was net twintig, toen ik mijn akte haalde. Het was zo mer 1949 en de onderwijzersbaantjes la gen nog niet voor het opscheppen. Ik had echter goede papieren, was ongeveer nummer één van de Kweek en kreeg door bemiddeling van de'dix-ekteur bin nen een maand een school. Een dood gewone lagere school in een doodgewone buurt. In Rijswijk. In vond het wel leuk en ik hield van m'n kindex-en. Ik was er ongeveer twee jaar, toen mijn vx*oegere direkteur van de Kweek me belde. Of ik eens bij hem wilde komen. Goed, ik ging die middag naar hem toe het was woensdag en toen vertelde hij me, dat er op een sohool in Den Haag een onder wijzeres voor de eerste klas gezocht werd. De juf daar ging tx-ouwen en ze moesten dus een opvolgster hebben. Maar het was een zeer bizondex-e school: uitslui tend voor de adel, diplomaten, kindex-en van hogere regeringsfunctionarissen en zo. Het personeel voor deze school werd met zeer veel zox-g uitgezocht en gese lecteerd. Er werd bizonder op gelet op het milieu, waaruit de leex-krachten kwa men, het voox-komen en natuurlijk de capaciteiten. In zo'n geval werd dan weieens advies gevraagd aan de direkteur van de Kweekschool en dat was ook in mijn geval geschied. Hij dacht meteen aan mij en belde mc. Dat vertelde hij me allemaal. Of ik interesse had. Dan zou hij een ontmoeting met het schoolhoofd arrangeren. Natuurlijk voelde ik me gevleid. Welke jonge vrouw van twee en twintig zou dat niet prettig gevonden hebben op de no minatie te staan voor een High school, zoals ze de instelling in Den Haag alge meen noemden. Goed ik bezocht hel hoofd thuis en het ondex-houd was zeer bevre digend. Hij kreeg blijkbaar een goede indruk van me en ik moest maar eens op een avond met het schoolbestuur ken nis maken. Die bestuursleden, dat be grijpt u wel, bestonden uit jonkheer Die en Die en bax-onesse Van Zus en Zo, ge boren Dit en Dat, en zo voort. Er was nog een ingenieur en een pi-ofessor, als mede een sekretaris-generaal van een der Depax'tementen, welke ben ik vex-geten. Nu heb ik gelukkig nooit veel last van Biihnenfiber gehad en ook ditmaal viel het geweldig mee. Ik stond de hei-en blijkbaar wel aan, dus ik dacht de be noeming al in m'n zak te hebben. Maar behalve goede afkomst en representabel voox-komen, moest je tenslotte ook onder wijs kunnen geven, dus kreeg ik een op roep voor een pi-oefles. In het bijzijn van het schoolhoofd en enkele bestuux-s- leden. Ook dat verliep vx-ij vlot als ik eenmaal met de kindex-en bezig ben, vergeet ik toch alles om me heen en na afloop van een paar weken kreeg ik bericht, dat ik benoemd was. Er werd me een pension aangewezen maar ik bedankte voor het laatste, want ik was nog thuis. Dat gaf eerst wel wat voeten in de aarde, maar tenslotte zag men toch in, dat een tehuis bij de ouders niet te vervangen was. Ik nam afscheid van Rijswijk en ik begon na de grote vakantie met achttien zes- en zevenjax-ige kinde ren. In de eerste klas. Het hoofd gaf me duizend-en-één raadgevingen. Slaan was er natuurlijk niet bij en standjes even min. Strafwex-k bestond niet en in de hoek staan was een begrip, dat niet van toepassing was op deze kindex-en. Na dx-ie maanden had ik er genoeg van en dat zei ik tegen het hoofd. Er waren een paar behoorlijke lastposten onder de kinderen, maar ze wisten, dat je praktisch niets kon doen en daarvan maakten ze gewel dig misbruik. Op de eerstvolgende pex-sorxeelsvex-ga- dering bespraken we het probleem en ik kreeg beperkte bevoegdheden, waar van ik dankbaar gebx-uik maakte. Dat kostte de school één van de belhamels, een jonkertje van zeven lentes, want me vrouw zijn moeder wenste niet, dat haar zoon straf kreeg. En daarmede was te vens de orde in de klas hersteld, want ik had er nooit meer last. Eén van deze kinderen, een leuk dik- kertje, Eline, een toekomstige bax-onesse, werd 's middags opgehaald met een auto en 's mox-gens op dezelfde wijze weer gebracht. Ox-de en discipline moet er zijn op school, dus mijn kleuters stapten ge dwee in rijen van twee uit de klas naar buiten. Dat was één van de dingen, die ik meteen ingevoerd heb, ondanks de be zwaren van het hoofd. Maar in dat op zicht was ik onvermurwbaar. Doox-gaans was het een oudere broer van Eline, die haar met de wagen haalde. Hij was uiter mate vriendelijk, wuifde altijd en ik knikte beleefd en vx-iendelij k terug, zoals een onderwijzex-es van de Highschool be taamt. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1970 | | pagina 3