boekenbon
Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 8 november 1969 no. 3376
Predikbeurten
een bekwame fruittelers-knecht
„Letterlijk alles"
A.J. BURGER
M GOUDSMID'
WIE HELPT ONS
Mijn vrouw, mijn superieur
Middenstandsvereniging Wissenkerke en Geersdijk
ZO N DA GDI ENST ARTSEN
Dit weekend doen dienst dokter
Klein Wassink. tel. (01199)
3 04 en dokter 't Hart. tel.
(01107) 3 38.
WATERSTANDEN
geldig voor
de noordkust
van
Noord-Beveland
NOVEMBER
co
zaterdag
9
zondag
10
maandag
11
dinsdag
12
woensdag
13
donderdag
14
vrijdag
hoogwater
1.05
13.19
1.39
13.53
2.11
14.28
2.46
15.05
3.25
15.47
4.08
16.32
4.54
17.23
voor zondag 9 nov. 1969.
Ned. Herv. Kerk Colijnsplaat
10 uur ds. R. P. Ytsma en
2.30 uur de eerwaarde heer
Kraak.
Ned. Herv. Kerk Kamperland
10 uur ds. Alb. van den Ban
en 2.30 uur ds. R. P. Ytsma.
Ned. Herv. Kerk Kats
10.30 uur ds. Willekes, dank
stond voor het gewas.
Ned. Herv. Kerk Kortgene
9 en 10.30 uur de heer De
Ruiter van 's Gravenpolder.
Ned. Herv. Kerk Wissenkerke
10 uur de heer Dronkers uit
Vlissingen en 2.30 uur ds.
Maaskant uit Leiden (in de
Ned. Herv. Kerk).
Ned. Herv. Kerk Geersdük
10 uur de heer Kraak en
2.30 uur ds. Warners van
Nieuwdorp.
Geref. Kerk Kamperland
10 en 2.30 uur ds. Kramer
van Nieuwdorp.
Geref. Kerk Colijnsplaat
10 uur ds. Van der Molen en
2.30 uur ds. Blokland.
Geref. Kerk Geersdük
9 uur ds. Kramer uit Oos
terbeek en 4 uur ds. Ykkel
van Vrouwenpolder.
Geref. Kerk Wissenkerke
10.30 uur ds. Maaskant uit
Leiden en 2.30 uur ds. Maas
kant uit Leiden (in de Ned.
Herv. Kerk).
Geref. Gem. Kamperland
10 en 5 uur leesdienst.
Geref. Gem. Colijnsplaat
10 en 6 uur leesdienst.
Geref. Gem. Kortgene
10, 2.30 en 6 uur leesdienst.
Maandag 10 novem
ber a.s. hopen onze
lieve opa en oma
I
H. van der Maas
en
P. v/d Maas-de Smit 1
hun 60-jarig huwe-
lij ksfeest te geden- X
ken.
Huib,
Arian en Jan.
Gelegenheid tot feli-
citeren op Thoorn-
polder 3a, Wissen- 't*
kerke. X
Tot onze grote droefheid overleed heden op
achtenzestig jarige leeftijd in het ziekenhuis
„Bergzicht" te Goes onze lieve moeder en
grootmoeder
Maria Cornelia Nicolina Israël
(weduwe van M. van der Weèle).
Gouda:
P. G. van der Weele.
"M. A.' S. van der Weele - Dekker.
Colijnsplaat:
G. P. van der Weele.
A. J. M. van der Weele-Onderdijk.
L. M. van der Weele.
M. van der Weele - Vogelaar
en kleinkinderen.
Colijnsplaat, 6 november 1969.
Havelaarstraat 70a.
De rouwdienst zal worden gehouden in de
Ned. Herv. Kerk te Colijnsplaat op maandag
10 november om twee uur in de middag,
daarna volgt om half drie de teraarde
bestelling op de algemene begraafplaats.
Na afloop van de begrafenisplechtigheid ge
legenheid tot condoleren in het zaaltje van
de Herv. Kerk.
Geen toespraken.
Met ingang van 1 maart 1970 gevraagd
die zelfstandig kan werken.
P. M. MAAS, Prinsendijk 15, Kortgene.
Heden werd van ons
weggenomen, na een
smartelijk, doch ge
duldig lijden, onze
geliefde broer, zwa
ger en oom
Joost Serier,
in de ouderdom van
bijna 79 jaar.
Namens de familie
Serier.
Colijnsplaat,
5 november 1969.
Ringweg 6.
De begrafenis zal
plaats hebben D.V.
op heden zaterdag 8
november, des na
middags om 2 uur te
Colijnsplaat vanaf
het zaaltje.
SUIKERVRIJ
SUIKERVRIJ
SUIKERVRIJ
SUIKERVRIJ
Chocolaterie
Korte Delft 5 - 7,
Middelburg
Volop parkeerruimte
Heden werd van ons
weggenomen, na een
geduldig gedragen
lijden, onze geliefde
broeder, zwager en
oom
Cornelis v. d. Heijde,
in de ouderdom van
ruim 74 jaar.
In kinderlijk geloof
ging hij zijn levens
weg.
Namens de familie
Van der Heijde.
Kamperland,
1 november 1969.
Veer weg 21.
De begrafenis heeft
plaats gehad op
woensdag 5 novem
ber, des namiddags
om 2 uur, vanaf het
De Casembroothuis
te Kamperland.
K. VRIEND,
Korte Kerkstr. 11, Goes,
Telefoon 01100 - 85 05.
Voor een
kunt u altijd terecht bij
MARKUSSE WISSENKERKE
Wij hebben handtekeningen nodig,
veel handtekeningen, ter ondersteuning
van onderstaande petitie aan de Neder
landse regering, waarin geprotesteerd
wordt tegen de wijze waarop West-Irian
bij Indonesië dreigt te worden ingelijfd.
Volgens het akkoord van New-York
van 1962 zou Indonesië de Papoea's vrij
elijk laten kiezen, of zij wel of niet
in het' Indonesisch staatsverband wilden
worden opgenomen. Wat hiervan is te
rechtgekomen, hebben wij allen kunnen
vernemen: de wijze waarop de volks
raadpleging onder auspiciën van Indo
nesië heeft plaats gehad, is een aan
fluiting geweest van alles wat recht is,
is een flagrante schending geweest van
genoemd akkoord: waar de Papoea's
vrijelijk een keuze wilden doen, werden
zij door het Indonesische leger en be
stuur bij ongetelde aantallen in de dood,
in gevangenissen of in ballingschap ge
dreven.
Verzamelt daarom zoveel mogelijk hand
tekeningen op de hier elders afgedrukte
lijstjes, knip ze uit en zend ze onmid-
dellük aan het actie-comité „West-Irian
geen kolonie", Postbus 245 te Eindhoven.
Denkt u vandaag of morgen een groot
aantal handtekeningen te kunnen ver
zamelen (b.v. op een bijeenkomst), stelt
u zich dan dadelijk telefonisch in ver
binding met mevr. Th. Beun - Voorstad,
Kaai 17 te Veere (Tel. 01181 - 3 03), die
u gaarne nadere inlichtingen en verza-
mellijsten zal verstrekken.
Ook giften zien wij gaarne tegemoet
hetzij tegelijk met de ingevulde lijstjes,
hetzij op gironummer 243000 t.n.v. het
Papoeafonds te Eindhoven.
Aan dc Nederlandse regering:
Ondergetekenden verzoeken met grote
klem te bevorderen dat:
Nederland in de komende Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties
stelt, dat er bij de1 onlangs gehouden
„daad van vrije keuze" der bevolking
van West-Irian (West Nieuw-Guinea),
niet overeenkomstig art. 18d van het
Accoord van New-York door die bevol
king gestemd is kunnen worden.
Nederland het resultaat van de zgn.
„daad van vrije keuze" der Papoea
bevolking afwijst.
Nederland aandringt op een nieuwe,
werkelijk vrije volksstemming op een
later tijdstip, onder afdoende garanties.
Tot deze garanties zullen dienen te
behoren:
Vervanging van alle Indonesische troe
pen door V.N.-troepen.
Vervanging van alle Indonesische au
toriteiten door inheemse c.q. door de
V.N. te benoemen autoriteiten.
Vrijlating van alle politieke gevan
genen.
Herstel van alle grondrechten: vrijheid
van pers en meningsuiting, vrijheid van
vereniging en vergadering.
Een wijze van keuzebepaling zoveel
mogelijk gelijk aan die bij vorige volks
stemmingen in Europa en daarbuiten.
Een en ander onder strenge preventie
ve controle door uitgezondenen van de
Verenigde Naties, voorzien van volmach
ten.
Van dit petitionnement zullen afschrif
ten worden gezonden aan de beide Ka
mers van de Staten-Generaal, de Vere
nigde Naties, het State Department en
aan de binnen- en buitenlandse pers.
FEUILLETON
door Lena Schagen
NAAM
WOONPLAATS
HANDTEKENING
In de j.l. dinsdag gehouden vergade
ring heeft de prijzencommissie haar aan
gekochte prijzen voor de grote verloting
van de winkelactie bekend gemaakt. Als
le prijs is uit de bus gekomen een droog-
automaat. Verder: een vouwfiets, een
1-persoons ledikant plus bed, een elek
trische boorset, een transistor-radio, enz.
Totaal 40 prijzen.
Zaterdag 29 november komt Sint Ni-
colaas weer naar Geersdijk en Wissen
kerke, waar hij in beide dorpshuizen
de jeugd zal ontvangen.
Verder is er voor de jeugd van Wis
senkerke nog een filmvoorstelling, ter
wijl 's avonds in het dorpshuis de Boe-
renkapel van Colijnsplaat zal optreden
en waarbij het rad van avontuur lustig
zal draaien.
Het belooft een gezellige boel te wor
den, zowel voor de jeugd als voor de
ouderen. Aan de middenstandsvereniging
een saluut, die deze nieuwe, voortvarende
weg is ingeslagen. Wij geloven zeker, dat
dit bij het publiek zal aanslaan.
Natuurlijk hield ze van Erik. En wan
neer ze elkaar met vuur omhelsden, ge
raakte er iets in haar in brand. Ze wist
heel goed, wat dat was: het oerinstinct,
dat zich roerde. Maar had dit ook iets
met de echte liefde met een hoofdletter
te maken? Hield ze werkelijk zoveel van
Erik, dat ze een huwelijk met hem kon
beginnen? Want dat was een „ja" voor
het leven.
Langzaam sloeg ze haar armen om zijn
hals en kuste hem. Rustig en beheerst.
„Je bent een schat," zei ze overtuigd.
„Natuurlijk is het geweldig, lieverd, want
honderden paartjes zitten er jaren op te
wachten, terwijl het ons als het ware
in de schoot wordt geworpen. Maar we
moeten beiden goed weten, wat we doen."
Hij kuste haar terug en fluisterde in
haar oor: „Ria, je weet heel goed dat ik
veel van je houdt en naar je ver-lang.
Is dat erg?"
„Welnee, dat bedoel ik niet. Dat ver
langen heb ik net zo goed. Het zal wel
een soort sexuele aantrekkingskracht
zijn. die van ons beiden uitgaat naar de
ander. Maar is dat het? Dat is toch niet
het voornaamste? Gestel: we trouwen en
hebben het flatje. We zullen de eerste
tijd gelukkig zijn, dat weet ik. Maar is
het duurzaam? Houden we genoeg van
elkaar, dat we eikaars gebreken zullen
kunnen accepteren? Die zullen we gauw
genoeg van elkaar ontdekken, 's Mor
gens vroeg bijvoorbeeld heb ik soms een
vreselijk humeur. Misschien heb je dat
al gemerkt tijdens onze Deense vakantie.
Ik ben altijd erg zelfstandig geweest,
zonder met wie ook rekening te houden.
Dat zal zich na ons huwelijk nog wel
eens wreken. Ik heb wel eens neigingen
te zeggen: ik trek er vandaag de hele
dag tussenuit. Nu word ik geremd door
m'n baan en doordat ik jou heb. Maar
als jij een halve of hele week van huis
bent, zal ik het niet altijd in m'n eentje
kunnen uithouden en dan smeer ik 'm,
de hele dag. Ergens heen."
„Wat is daar voor bezwaar tegen?"
„Ach ja, dat weet ik wel. Maar.als
onze liefde, of waar het voor doorgaat,
een strovuurtje blijkt te zijn? Dan is het
in een wip uitgebrand. En dan? We krij
gen genoeg van elkaar, en kunnen niet
meer velen, dat we elkaar aanraken.
Wat dan? Dan zitten we gebonden, jon
gen. Zoveel huwelijken gaan er tegen
woordig kapot."
Hij was wel even geschrokken. „Heb
je zo weinig vertrouwen in me?"
„In jou wel," antwoordde ze hartelijk
en liefkoosde zijn wang. „Maar heb ik
het ook in mezelf? Ik weet het niet."
Ze stonden nog altijd in het halfduis
tere gangetje. Erik nam een besluit.
„Laten we een poosje gaan rijden en het
samen rustig uitpraten. We kunnen hier
niet eeuwig blijven staan."
Een eind buiten de stad had hij een
rustige weg opgezocht en daar zette hij
de wagen half tegen een oprit naar een
weiland. Erik gaf haar een sigaret. Ge
durende enige tijd rookten ze zwijgend.
Het was Erik, die begon. „Ik dacht,
dat ons huwelijk iets meer kans van sla
gen had, Dotje, omdat ik niet, zoals de
meesten, prompt op tijd iedere avond
thuiskom. Je weet, dat mijn werk mee
brengt soms dagen weg te zijn. Morgen,
tegen de avond, ga ik naar Antwerpen.
Goed, het is niet zo gek ver. Daar heb
ik in een hotel een vaste kamer. De
morgen daarop ben ik om zes uur aan
de haven. Er moeten twee schepen ge
laden worden, allemaal stukgoed. Daar
ben ik misschien drie dagen zoet mee.
Als ze opschieten, heb ik net tijd om
één avond hierheen te rijden en een
paar uurtjes bij jou te zijn. Slapen is
er dan niet bij, want ik moet vrijdag
morgen vroeg in Hamburg zijn. Daar
moeten machines geladen worden voor
Suriname. Ze hebben daar al eens ge
probeerd me in de boot te nemen. Met
een beetje geluk varen ze zaterdag weg.
Weet je wat ik dan ben? Gaar. En ik
zal niet meer de moed kunnen opbren
gen, de vierhonderdvijftig kilometer naar
huis te rijden. Dus zoek ik een hotel, ga
wat eten, neem een bad en kruip onder
de wol. Als ik goede zin heb, ben ik er
zondagmorgen vroeg uit en rijd dan naar
huis. Dat is dik zes uur rijden. Weet je,
Dotje, ons huwelijk zal nieuw blijven,
omdat het, telkens als ik er weer ben,
feest zal zijn. Net als met zeelieden. Die
vieren na elke reis opnieuw een paar wit
tebroodsweken. Ik bedoel maar, de kans
dat we op elkaar uitgekeken raken, is
bijster gering. Overigens, ik heb er wel
zoveel vertrouwen in, dat ik het aandurf.
Natuurlijk zijn er risico's."
„Dus dat ben je toch met me eens?"
„Allicht, Dotje. Maar we houden toch
van elkaar? Wat moeten we dan nog
meer? Een proefhuwelijk met gescheiden
ledikanten? Eerst een half jaar probe
ren, of we het samen zullen kunnen
bolwerken?"
Ze begon te lachen. „Zou nog niet
eens zo'n gek idee zijn. Het is, Erik.,
ach, je kent mijn gevoelens ten opzichte
van jou: laten we het kind maar bij de
naam noemen, we zijn dol op elkaar en
verlangen naar elkaar. En als we lang
wachten, wordt het gevaar steeds groter,
dat we onverwacht exploderen, alle goe
de voornemens ten spijt. En dat vind ik
op het moment misschien geweldig, maal
later minderwaardig. Veel trekt me in
je aan, dat je jezelf zo uitstekend kunt
beheersen. Je bent in elk opzicht een
heer, Erik. Dat is de oorzaak, dat ik
zoveel van je ging houden. Je bent niet
de eerste in m'n leven, dat weet je, dat
heb ik je al eens verteld. M'n vroegere
buurjongen AbDrie maanden gin
gen we met elkaar. Hij heeft nu een
fotozaak aan het andere einde van de
stad. Maar vroeger had hij een atelier
in het centrum. Aanvankelijk was hij
heel keurig en ik mocht hem. Hij ver
telde van zijn toekomstplannen; die wa
ren niet slecht. Intussen heeft hij die
zaak, welke hij wilde en voor zover ik
weet, loopt die uitstekend. In die tijd
was ik vreselijk preuts en ik heb mis
schien wel tien keer zijn uitnodiging om
zijn atelier te bezichtigen afgeslagen.
Naar mijn begrippen gaf zoiets geen pas.
Daar lachte hij me om uit: ouderwetse
begrippen en zo. Enfin, je begrijpt het
wel. Op een zaterdagmiddag dacht ik:
misschien heeft hij wel gelijk en ben ik
ouderwets, conventioneel, of hoe je het
wilt noemen. Dus ging ik met hem mee
naar boven
„En hij maakte misbruik van de ge
legenheid en viel je lastig."
Ze knikte. „Hij lachte me uit en noem
de me ouderwets. Ik heb me met geweld
moeten verdedigen en slaagde er tenslot
te in de trap af te rennen. Maandenlang
moest ik niets van jongens hebben."
„Je ging generaliseren en dacht: In
deze moderne tijd zullen ze wel allemaal
zo zijn."
„Zo ongeveer. Jij kwam in m'n leven.
Ik vond je dadelijk sympathiek. Toen je
me voor de eerste maal kuste, dacht ik:
hoe ver zal hij gaan? Maar je liet het
erbij. En later, toen we regelmatig met
elkaar omgingen, bleef je, die je was:
de keurige meneer Van Boot. Dat was
de oorzaak, dat ik steeds meer van je
ging houden. Ik dacht toen: zie je wel?
Er zijn toch ook andere jongens die niet
dadelijk zitten te grabbelen en...." Ze
keek hem aan en in een impuls trok ze
hem naar zich toe en kuste hem. „Jij..
Erik. ik bewonder je wilskracht. Ik zal
je een bekentenis doen, want tussen ons
mag er niets zijn, als we tot een huwe
lijk komen. Weet je nog toen we die
avond in Helsingor waren? Aan het wa
ter? Toen onze caravan zo ver weg stond
van de anderen? Het was donker en we
hadden nog geen licht aan. En zaten
met de deur open naar het water te kij
ken Naar de lichten van de passerende
schepen. Je zei tenslotte.zuchtend: „Kom,
het wordt tijd. Ik ga maar ééns naar m'n
slaapkamer." We kusten elkaar langer
dan anders en ik hield je vast, want op
dat ogenblik verlangde ik verschrik
kelijk naar je. Als je gevraagd had: Mag
ik blijven, zou ik niet geweigerd hebben.
Het was, of ik in brand stond. Maar jij
was sterker dan ik. Misschien heb je het
gemerkt. De volgende dag vond ik je
des te liever, want als alles voorbij was,
zouden we ons geschaamd hebben over
ons gebrek aan wilskracht. Het zou een
lelijke plek gebleven zijn in ons levens
boek."
Hij kuste haar terug, kalm en beheerst.
En streelde haar. „Ik wil het zuiver
houden tot het grote moment, Dotje. En
jij ook, dat weet ik. Mijn verlangens
zijn net zo groot als de jouwe, daar komt
het door. Juist, omdat we beiden zoveel
van elkaar houden, respecteren ,we el
kaar. Daarom ben ik er van overtuigd,
dat ons huwelijk zal slagen. Praktisch
alle voorwaarden ervoor zijn aanwezig."
Ze lag nu dicht tegen hem aan. „En
toch ben ik bang. Nee, niet op dit mo
ment. Als ik zo tegen je aanlig, voel ik
me zeldzaam veilig. Maar zal dat altijd
zo zijn? Zal ik geen afkeer van je krijgen
op den duur? In mijn hart heb ik meer
malen gezegd: Ik hoop, dat hij me van
daag of morgen vraagt, zijn vrouw te
worden, want dat wil ik. Maar nu we de
mogelijkheid hebben om te trouwen,
lijken me de lconsekwenties huizenhoog
en zie ik er tegenop. Is dat abnormaal,
Erik?"
„Welnee, je bent alleen maar lief. We
gaan niets forceren. Om niets te verlie
zen, accepteren we het flatje. Intussen
denk je er maar kalm over na. We heb
ben nog weken de tijd."
(Wordt vervolgd).
