Markusse
Wissenkerke
Uitnodiging
ledenvergadering
DD
Predikbeurten
I
Zitdag pedicure
W. VERBURG
P. Verburg
na 1 uur gesloten
WACHT OP HET WONDER
kinderbescherming
komt miljoenen
tekort
ZONDAGDIENST ARTSEN
Dit weekend doen dienst dokter
Klein Wassink. tel. (01199)
3 04 en dokter 't Hart, tel.
(01107) 3 38.
WATERSTANDEN
geldig voor
de noordkust
van
Noord-Beveland
April
hoogwater
12 zaterdag
11.20
23.55
13 zondag
12.31
14 maandag
0.51
13.21
15 dinsdag
1.33
14.02
16 woensdag
2.09
14.37
17 donderdag
2.40
15.09
18 vx-ijdag
3.13
15.38
voor zondag 13 april 1969.
Ned. Herv. Kerk ColUnsplaat
10 uur de eerw. heer De
Ruiter en 2.30 uur ds. Ytsma
(bed. H. Doop).
Ned.IIerv. Kerk Kamperland
10 uur de eerw. heer M. C.
Malipaard uit Rotterdam en
2.30 uur ds. J. Geurtsen uit
Goes.
Ned. Herv. Kerk Kats
9 uur ds. J. Visbeek.
Ned. Herv. Kerk Kortgene
10 uur de heer Kooy uit
Leiden en 2.30 uur ds. v. d.
Bosch uit Goes.
Ned.Herv. Kerk Wlssenkerke
9 uur ds. Metselaar uit Goes
10.30 uur ds. L. H. W. Theu-
nissen uit Middelburg en
2.30 uur ds. Wamelink uit
Middelburg.
Ned. Herv. Kerk Geersdyli
10 uur de heer Kraak en
2.30 uur de heer Malipaard
uit Middelburg.
Geref. Kerk Kamperland
10 en 2.30 uur ds. Wessel
uit Middelburg.
Geref. Kerk VVissenkerke
10.30 uur ds. Noordhoff van
Wemeldinge en 2.30 uur ds.
Blokland.
Geref. Kerk Geersdtfk
10 uur ds. Blokland en 2.30
uur ds. Wamelink uit Mid
delburg.
Geref. Kerk ColUnsplaat
10 uur ds. Wamelink uit
Middelburg en 4.30 uur ds.
Noordhoff uit Wemeldinge.
Geref. Gem. Kamperland
10 en 5 uur leesdienst.
Geref. Gem. ColUnsplaat
10 en 6 uur leesdienst.
Geref. Gem. Kortgene
10, 2.30 en 6 uur leesdienst.
Donderdag 17 april. 7.30 u
Ds. Karens van Nieuwer-
kerk.
I' Donderdag 17 april
a.s. hopen onze ge-
Y liefde ouders en X
grootouders X
X L. Korteknie X
Ij' en
H. Korteknie -
♦j* Eikenhout
hun 50-jarige echt-
X vereniging te vieren. X
X Dat ze nog lang ge-
spaard mogen blij- X
ven is de wens van X
hun dankbare kin- X
deren en kleinkinde-
ren.
X Gelegenheid tot fe-
X liciteren: zaterdag 19
**1 april, vanaf 20.00 u.
in het Nieuw-Zee-
landhuis.
Kats, april 1969.
Kerkstraat 15.
HOGE BIJVERDIENSTE
(oa thuiswerk, voor ieder
een), aangeboden van
50.tot 150.per
week. Centrum, Postbus
263, (2 postz. van 12 insl),
Haarlem.
Heden overleed, na
een langzaam afster
ven, mijn geliefde
en zorgzame moeder
Elisabeth Zuurveld,
(weduwe van Jan
Abraham de Vos),
in de hoge ouderdom
van 91 jaar.
A. T. de Vos.
Kortgene,
8 april 1969.
Hoofdstraat 90.
De begrafenis heeft
plaats gehad op vrij
dag 11 april, des na
middags om 2 uur te
Kortgene, vanaf het
Trefpunt.
Maandag 14 april
te Wissenkerke
van 15 uur
en
donderdag 17 april
te Colijnsplaat
van 15 uur
in het Groene Kruisge-
bouw aldaar.
Wij vragen
voor ons bedrijf
een pientere
en vlotte
leerjongen
die tot een
all-round vakman
opgeleid wil worden.
Kom eens
met ons praten
Drukkery Markusse
Wissenkerke
Vereniging voor Chr. Mavo/Ulo-onderwijs
te Wissenkerke.
D.V. op donderdag 24 april 1968 om 8.00 uur in de
Chr. Ulo-school te Wissenkerke.
AGENDA
1. Opening.
2. Notulen.
3. Verslag penningmeester, kascommissie.
4. Verkiezing bestuursleden.
5. Overzicht cursusjaar 1968/1969.
6. Rondvraag.
7. Sluiting.
Het bestuur.
LINDA-LU badpakken en bikini's
Uit voorraad bij:
Sport, camping, textiel Kortgene, Tel. 4.18.
Woninginrichting en schoenhandel
Kortgene
Met ingang van volgende week
elke donderdagmiddag
Er wordt de afgelopen dagen veel en vlot ge
vangen.
Kijkt ook u uw spullen eens na om verzekerd
te zijn dat u geen pech krijgt.
Was u nog geen sportvisser en krijgt u er ook zin
in?
Kom dan eens kijken naar onze geweldige sortering
Wij hebben hengels in alle maten en prijzen;
grote en kleine, lichte en zware, en de daarbij
passende molens.
Verder alles wat u nodig hebt om deze sport te
beoefenen.
Wij zullen u graag van advies dienen.
VOORSTRAAT 7 TEL. 01107 - 3 08.
FEUILLETON
door: T Dorssen -van Loon
Ik keek de man verbaasd aan. „Haha
dat is spijkers met koppen slaan. Oké.
ik ben er maandagmorgen kwart over
acht. Wat verdien ik?"
De man haalde zijn schouders op en
keek me met een verwijtende blik aan,
alsof hij wilde zeggen: hoe durft u zoiets
aan mij te vragen?
„Dat weet ik niet, dat valt niet onder
mijn competentie. Enfin, aan het eind
van de maand ontdekt u dat vanzelf."
Ik schudde resoluut mijn hoofd. „Geen
sprake van. Ik wil eerst weten, wat ik
ga verdienen."
Hij loosde een zware zucht, me nog
maals verwijtend aankijkend. „Gaat u
dan maar mee. De afdeling comtabiliteit,
onderafdeling salarissen. Vierde verdie
ping, kamer driehonderdtien. U kunt
naar binnen gaan zonder kloppen."
Op de vierde verdieping liet hij me
uit en zakte zelf, zonder groet of wat ook,
verder. Na enig zoeken in het doolhof
van gangen vond ik kamer 310, stelde
me daar voor aan een brutaal kijkende
vrouw als nieuw personeelslid voor het
archief, dat graag wilde weten wat er
verdiend werd in zo'n baantje.
Ze monsterde me nadenkend. „Waar
komt u te werken?" vroeg ze.
„Nou, hier. O ehnu begrijp ik
u.... boven, in het archief."
De vrouw stak haar hand uit. „Geef
me uw personeelskaart dan maar even."
„Personeelskaart?"
„Ja. Hebt u die dan nog niet? Moet u
beneden eerst halen. Parterre, kamer
twee en dertig. Komt u daarmee maar
terug."
Ik weer de lange gang op, op zoek naar
de lift. Ik vond er één en zakte ermee
tot de parterre. Opnieuw een dwaaltocht
door gangen, tot ik eindelijk aan de
achterkant van het gebouw kamer twee
en dertig vond. Ik klopte aan, ma'ar dat
scheen hier geen effect te sorteren, dus
drukte ik de deurknop neer en ging naar
binnen. Ook hier een vrouw, die me te
woord stond.
„Ik ben hier aangenomen voor het
archief en moet maandagmorgen begin
nen. Moet ik me hier vervoegen voor een
personeelskaart?"
„Dat klopt. Gaat u zitten. Ik help u
meteen. Hebt u de oproeping bij zich?"
Ik diepte de brief op uit m'n tasje
en overhandigde die aan de vrouw. Ze
vouwde hem open en las hem. Toen keek
ze me weer aan. „Heeft meneer Daar-
derberg u aangenomen?"
„Jawel."
„Wacht u maar even, dan zal ik uw
antecedenten opnemen."
Na een half uur had ik m'n kaart,
daarna weer naar boven om te vernemen,
wat ik ging verdienen. Het viel me wer
kelijk mee, zodat ik opgewekt het grote
gebouw verliet. Na de portier m'n nieuwe
personeelskaart getoond te hebben, want
dit had ik al bemerkt: Je komt niet ge
makkelijk dit gebouw binnen, maar nog
moeilijker er uit.
Maandags ging ik met kloppend hart
de lift binnen naar omhoog. In de grote
archiefruimte maakte ik kennis met juf
frouw Sleef, een tanig, klein vrouwtje
van onbestemde leeftijd. En de beide
hulpjes, twee giechelende tieners. In de
loop van de morgen maakte juffrouw
Sleef me enigzins wegwijs in het doolhof
van folianten en vertelde me terloops,
dat ze aan het eind van de maand ver
trok. „Ik ben bijna vijf enzestig en dan
heb ik er hier precies veertig jaar op
zitten. Ik zal wel gehuldigd worden; bij
geruchte heb ik al zoiets vernomen. Dat
zal wel een envelop met inhoud van de
direktie worden en een stoel of lamp
van het personeel. Dat is zo de gewoon
te."
Tijdens de middagpauze zat ik bij haar
aan tafel. Ze zei: Je lijkt me wel geschikt
er voor. Het mooie van dit baantje is,
dat je met niemand wat te maken hebt,
behalve dan met Daarderberg. Maar hem
zie je hoogstens een paar keer per dag,
en hij gelooft het wel. Als je er maar
voor zorgt, dat alles precies op z'n plaats
terecht komt, hoef je nooit te zoeken. En
houdt nauwkeurig boek van alles, wat ze
beneden nodig hebben en je tijdelijk be
schikbaar stelt. Vooral bij de afdeling L.V.
zijn ze wel eens slordig. En voor elke
polis laten tekenen. Dan heb je bewijs."
Binnen drie dagen had ik het werk
onder de knie, doch veel enthousiasme
kon ik er niet voor opbrengen. Het voor
uitzicht, de volgende veertig jaren hier
vol te maken met als afscheidsgeschenk
een stoel en een envelop met inhoud,
was verre van aanlokkelijk. Doch ik
moest wat om handen hebben. Dit werk
was vrij eenvoudig, als je een normaal
stel hersens had, en het betaalde goed.
Zinde het me na een poosje niet meer
dan kon ik altijd ergens anders sollici
teren en zou ik een behoorlijk getuig
schrift kunnen overleggen.
Het afscheid van juffrouw Sleef was
officieel en plechtig. Eén der direkteuren
voerde het woord, waarna Daarderberg,
de droefgeestige, zich ontpopte als een
vlotte spreker en de archief juf namens
het personeel een teevee aanbood. Waar
over ze toch wel een beetje beduusd was.
Er was een soort receptie in de kantine
met warme en koude hapjes, thee, koffie
en andere dranken en om half vier
mocht iedereen naar huis.
De volgende dag drukte de verant
woording op mijn schouders, zoals Daar
derberg het meende te moeten stellen.
Doch die waren stevig genoeg en konden
wel een stootje hebben. In tegenstelling
tot mijn voorgangster stelde ik belang
stelling in de hobby's van mijn beide
hulpjes, Ada en Fried je, zodat we al
spoedig goed met elkaar overweg konden.
Binnen een maand wond ik ze om m'n
vingers. Ze deden alles voor me zonder
enig protest, maar op z'n tijd liet ik ze
ook wel eens een poosje uitrazen, als
ze zo'n bui hadden. Met een beetje
geven en nemen bereik je wel wat.
Zo had ik overdag m'n wex-k en 's
avonds m'n afleiding: twee keer in de
week de kaartavondjes en gewoonlijk
ging ik één dag in de stad eten. Zater
dagsmorgens keerde ik mijn flat met
bezemen, zodat 's middags alles er weer
uitzag, alsof het nieuw was. Na het eten
ging ik winkelen en kocht, voor zover
dat mogelijk was, voorraden voor de
hele week.
De zondag bracht ik door, zoals ik thuis
gewend was, dus ging ik naar de kerk
en vermaakte me verder met een wan
delingetje in of buiten de stad of thuis
met een boek of wat tijdschriften.
Het typische was, dat ik helemaal geen
verlangen had naar m'n geboortedorp.
Ik was vertrokken met de gedachte: Hoe
lang zal ik het in de stad uithouden?
Binnen een maand krijg ik heimwee. In
het uiterste geval koop ik in het dorp
een huis en doe dit weer van de hand.
Maar na drie maanden ontdekte ik bij
mezelf enkel tevredenheid. Het rustige
leven deed me goed; ik sliep 's avonds
vrij gauw in en de keren, dat ik 's
nachts wakker werd, waren te verwaar
lozen. Als de wekker om zeven uur afliep,
sprong ik uit bed, nam een douche en
voelde me heerlijk, vol energie. Ik blaak
te van gezondheid, was gelijkmatig van
humeur, levenslustig en kon mee dollen
met mijn hulpjes. Soms tot verontwaar
diging van Daarderberg, die de onhebbe
lijke gewoonte had om op de meest
ongelegen momenten uit de lift te stap
pen. „Juffrouw Burgenaar, waar blijft
uw prestige op deze manier? Uw over
wicht op deze kinderen? Gaat u zo door
en binnen een jaar zitten ze op uw stoel
en kunt u langs de rekken rennen om
de polissen op te zoeken."
Doch ik stelde hem gerust en verze
kerde hem, dat ik niet het type was om
me in te palmen. Het werk leed er niet
onder; alles werd op tijd weggeborgen
en elke aanvraag kwam op tijd op de
betreffende afdeling. Naar „verloren" po
lissen werd net zo lang gezocht, tot ik
ze terug had, want in dit opzicht liet ik
niet met me spotten. Ik droeg de ver
antwoording, dus daalde ik af en toe
zelf naar een of andere afdeling om de
dames en heren er op attent te maken,
dat ze nog polissen van me in hun bezit
hadden, daarbij zwaaiend met het door
hen ondertekende ontvangstbewijs. Er
kwamen nooit klachten over de afdeling
archief. Als er gewerkt moest worden,
werd er gewerkt en hielp ik zelf een
handje mee, als het nodig was. Wat als
gevolg had, dat de meisjes verklaarden
nog nooit zo prettig gewerkt te hebben
als na het vertrek van juffrouw Sleef.
Want die kon geen grapje waarderen.
(Wordt vervolgd).
40.000 kinderen hebben meer hulp nodig
Stichting „SAKOR" bestaat tien jaar
Voor het werk van de kinderbescher
ming in ons land is jaarlijks een tekort
van enige miljoenen. Dit tekort schuilt
in het feit dat de particuliere kinder
beschermingsinstellingen meer en betere
hulp noodzakelijk achten dan de bijdra
gen van de overheid op dit moment
toelaten.
Inschakeling van meer deskundigen,
betere en regelmatiger begeleiding van
kinderen en ouders, goede voox-lichting
van aspirant-pleegouders, wetenschappe
lijk onderzoek gericht op de toekomst
van het werk ruimere mogelijkheden
voor vrijetijdsbesteding: dit alles zijn
zaken, die uit de op zichzelf grote
subsidies niet of niet volledig kunnen
worden betaald.
Daarom organiseren de kinderbescher
mingsinstellingen ieder jaar gezamenlijk
een collecte om dit alles mogelijk te
maken. Voor dit doel hebben zij zich
verenigd in de Stichting Samenwerkende
Kinderbescherming Organisaties, afge
kort „SAKOR", waarvan het landelijk
bureau in 's Hertogenbosch is gevestigd.
Dit jaar zal de „SAKOR" voor de
tiende maal een nationale collecte hou
den, die zal duren van maandag 14 tot
en met zaterdag 19 april a.s.
Deze ruim 400 particuliere instellingen
voor kinderbescherming zijn namelijk
niet alleen verantwoordelijk voor de op
voeding van meer dan 40.000 kinderen
in ons land, wier ouders het niet alleen
redden, zij moeten ook de hieraan ver
bonden financiële consequenties mede
of soms geheel dragen. Zonder de bij
dragen van de overheid zou dit een
onmogelijke taak zijn. Toch blijft er
ieder jaar een tekort van enige mil
joenen.
De „SAKOR" doet daarom een drin
gend beroep het werk van de kinder
bescherming financieel te steunen. De
bijdragen kunnen worden gegeven aan
een van de collectanten of worden ge
stort op giro 40 40 40 ten name van de
Stichting „SAKOR" te 's Hertogenbosch.
De collecte wordt gehouden voor alle
ruim 400 instellingen en tehuizen, aan
gesloten bij: het Algemeen Verbond voor
Kinderbescherming, de Nederlandse Ver
eniging voor Maatschappelijk Werk „Hu-
manitas", het Verbond van Joodse In
stellingen voor Kinderbescherming, het
Katholiek Verbond voor Kinderbescher
ming, het Nederlands Verbond der Ver
eniging „Pro Juventute" en het Protes
tants Verbond voor Kinderbescherming.
CRM houdt opnieuw „Open-huis" en
fotowedstrUd.
Het ministerie van Cultuur, Recreatie
en Maatschappelijk Werk te Rijswijk(ZH)
houdt van 7 tot en met 14 mei 1969 op
nieuw „Open-Huis'. Een soortgelijk eve
nement vond plaats in september 1968.
De nieuwe actie om de burgerij kennis
te laten nemen van het werk van CRM,
komt in het teken te staan van de re
creatie, een thema waaraan concrete
vorm zal worden gegeven in samenwer
king met het naburige koopcentrum In
de Bogaard.
Aan deze tweede „Open-Huis"-mani-
festatie is een nationale fotowedstrijd
voor amateurs vex-bonden. Het onder
werp van de wedstrijd is: Recreatie in
eigen land. Meedingende foto's, zowel in
zwai-t-wit als in kleur, dienen minimaal
30 X 40 cm gi'oot te zijn en uiterlijk op
1 mei 1969 te zijn ingezonden aan de
afdeling Voox-lichting van het ministerie
van CRM, Steenvoordelaan 370, Rijswijk
(ZH). Op de linker bovenhoek van de
verpakking dient het woox-d FOTOWED
STRIJD te staan en op de achterzijde
van de foto: naam en adx-es van de in
zender en het aantal ingezonden foto's.
De foto's mogen niet op karton worden
geplakt of op een andex-e basis zijn op
gezet.
De jury die de inzendingen zal beoor
delen, bestaat uit mevrouw Eva Besnö
(fotografe, voox-zitster), de heer J. van
Oosten (Vereniging voor Creativiteitsont-
wikkeling) en de heer W. Huyser (Bond
van Nederlandse Amateurfotografen). Op
7 mei 1969 's avonds om 20.00 uur zullen
in het departementsgebouw de prijswin
naars worden bekend gemaakt na voor
lezing van het jury-rapport. Tijdens deze
bijeenkomst, die toegankelijk is voor alle
inzenders en belangstellenden, zullen ver
volgens de px'ijzen worden uitgereikt.
Bovendien wordt er een inleiding over
amateurfotografie gehouden aan de hand
van de ingezonden foto's. De beste in
zendingen worden gedux-ende de dagen
van het „Open-Huis" in hal of kantine
van het departementsgebouw tentoonge
steld.
De eerste prijs wordt gevormd door
een z.g. Bronner Medaille, beschikbaar
gesteld door de minister van CRM, als
mede een bedrag van 750.geschon
ken door de Stichting Koopcentrum In
de Bogaard. De tweede prijs is groot
500.en de derde 250.
Een wedstx-ijdreglement kan worden
aangevraagd bij de afdeling Voorlichting
van het departement.
Dat het ministerie van CRM van 7
tot en met 14 mei 1969 „Open-Huis"
houdt, wil voornamelijk zeggen, dat de
deux-en van het departementsgebouw ge
durende die dagen wagenwijd open staan
voor iedereen die eens binnen wil komen
kijken, ergens een praatje over wil ma
ken of eens wat meer wil weten over
een onderdeel van het werk van het
departement. Vanzelfsprekend staan de
ambtenaren die bij deze manifestatie be-
tx-okken zijn, ook open voor kritiek van
de zijde van de bezoekers.
Door middel van demonstraties, wisse
lende evenementen en een tentoonstelling
zal tijdens dit „Open-Huis" het thema
van de recreatie worden belicht.
