Een ghetto werd vernietigd Amerika hielp China aan atoombom Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 20 april 1967 no. 3296 Verkeer over de Zeefandbrug blijft toenemen TOEKOMST Punten van belang Vcrmocilicid: een gevaar op de weg De cijfers van het verkeer over de Zeelandbrug over het eerste kwartaal 1968 bevestigen de tendens, die zich vooral in het laatste kwartaal van 1967 aftekende, namelijk, dat het aantal vaste gebruikers van de brug blijft toenemen Voor motorrijtuigen luiden de totalen van het eerste kwartaal als volgt: Lichte Zware Personenauto's vrachtwagens vrachtwagens Totaal 1966 131.59.1 10.628 3.567 145.786 1967 142.935 00) 12.525 5.338 160.798 1968 152.998 13.622 7.445 174.065 alleen 1966 inclusief motorrijwielen en scooters co) inclusief plm. 9000 ..Paasverkeer" (Pasen viel vorig jaar in maart). De stijging in absolute, getallen bedraagt: Licht Zware Personenauto's vrachtwagens vrachtwagensTotaal 1967 tov 1966 11.344 2344) 1.897 1.771 15.012 6.012) 1968 tov 1967 10.063 (19.063) 1.097 2 107 13.267 (22.267) Tussen haakjes de aantallen na elimineren van het Paasverkeer. De hiervoor genoemde tendens wordt vooral bewezen door het feit, dat het aantal per sonenauto's in de maand maart 1967 mèt de ..Paastop" in die maand nog overtroffen werd in maart 1968 (vergelijk: 59.563 maart 1967 en 60.738 maart 1968). De maanden januari en februari gaven gelijksoortige beelden te zien: januari 1967 40.310 januari 1968 43.538; februari 1967 43.061, februari 1968 48.722 WASHINGTON Op een warme dag in 1950 vervoegden drie rechercheurs van Amerika's centrale recherche (F.B.i.) zich aan de woning van dr. Tsien Hsoe-sjen. Hij was een rakettenspecialist van naam, gehuwd, vader van twee kin deren, van beroep leraar aan het Caltech-instituut te Pasadena (V.S.), reserve luitenant-kolonel der Amerikaanse strijdkrachten, hoofdofficier voor speciale diensten 'en leider van de rakettenafdeling van het Amerikaanse onderzoek en adviesbureau der nationale verdedigingsraad, maar hij was geboren in Sjang hai en nog altijd van Chinese nationaliteit. Hem werd medegedeeld, dat hij in hechtenis genomen werd op grond van het feit deel uit te maken van de afde ling Pasadena van de communistische partij in Amerika. De Chinese geleerde werd overgebracht naar de gevangenis in San Pedro en ter beschikking gesteld van de rechter-commissaris. Dit voor-arrest duurde circa zeven weken waarna Tsien op vrije voeten werd gesteld tegen een borgsom van 15.000 dollar. Op 26 april 1951 deed de rechtbank te Los Angeles uitspraak en wees vonnis op c!e navolgende gronden: ,,Dr. Tsien is een buitenlander en van Chinese nationaliteit. Hij zal de verenigde Staten moeten verlaten op grond van het feit, dat als bewezen moet worden geacht te zijn dat beklaagde vóór zijn vestiging in Amerika reeds lid was van de communistische partij". Chinese geleerden uitgewezen. In 1950 en in 1951 bereikte de commu nistenvervolging door Amerika's senator Mc. Carthy geleid, haar hoogtepunt. Zij groeide uit tot een soort middeleeuwse heksen jacht, doch los daarvan brak in 1950 de oorlog uit met Korea. Amerika geraakte in paniek en iedere Amerikaan keek voor het slapen gaan onder het bed. op zoek naar landverraders. Een soortgelijk lot als dat van dr. Tsien Hsoe-sjen wachtte zijn, eveneens in de Ver enigde Staten woonachtige landgenoot, de atoomgeleerde dr. Tsjao Tsjoen-jao, Beiden studeerden aan de technische hogeschool in Californië, behaalden daar de doctors bul met dit onderscheid, dat dr. Tsien in 1953 naar the States ging terwijl zijn landgenoot dr. Tsjao daarheen reeds tien jaar eerder emigreerde. Tsien werd evenals Tsjao leraar aan de hogere technische school, het Caltech-instituut te Pasadena. Dr. Tsjao Tsjoen-jao met het lot van zijn landgenoot voor ogen. wachtte geen proces tegen hem af en verliet in juli 1951 Amerika met bestemming Hongkong. Hij werd ge volgd door circa tachtig geleerden van Chi nese nationaliteit, waaronder zich een groot aantal zeer begaafde, technisch hoogstaande wetenschapsmensen bevonden. Hun uittocht zou in de naaste toekomst grote nadelen voor Amerika opleveren. Dat is nu uit het verloop van de jongste geschiedenis over duidelijk gebleken. DE VRACHTWAGEN IN HET VERKEER frGEEF ZE DE RU1MTE4 Ook vrachtwagens moeten zodanig afstand houden dat andere auto's veilig kunnen invoegen, (Buiten de bebouwde kom is 50 m. zelfs verplicht). i L) dwingt de vrachtwagenchauffeur op zijn rem te gaan staan en scheph daarmee de volgende risico's •VERHOOGD SLIPGEVAAR LADING KAN GAAN SCHUIVEN IGa pas weer naar rechts als u I de vrachtwagen geheel in uw I achteruitkijkspiegel kunt zien, j ,,Vijf divisies waard" Inderdaad stelden de Amerikaanse veilig heidsautoriteiten vast, dat op een aantal des kundigen, uit een politiek-crimineel oogpunt bezien, wat aan te merken viel. Zij wensten geen enkel risico te nemen en hanteerden zonder aanzien des persoons hun bevoegd heid tot het uitwijzen van ongewenste vreem delingen. Tsjao, atoomgeleerde van naam en jaren lang in een leidinggevende functie bij het Amerikaanse kernwapenprogram werkzaam, nam op eigen initiatief de benen. Dr. Tsien wilde dat niet doen. hij voelde zich niet schuldig en wist zich sterk door zijn per soonlijk contact met de (voormalige) staats secretaris van het departement van marine, Dan A. Kimball, die als getuige in de zaak Tsien gehoord, verklaarde: ..Wij kunnen deze man niet zo maar laten gaan, hij weet veel wat voor ons van belang is en Tsien is voor Amerika zeker vijf divisies waard." Niette min werd Tsien uitgewezen. Dr. Tsjao en hij waren namelijk door een collega, dr. Sid ney Weinbaum als natuurkundige ver bonden aan het Caltech-instituut ge ïntroduceerd bij de ..Professional Unit 122, Pasadena Section" van de Communist Par ty of the United States. Dit gebeurde al in 1938 en dr. Tsien werd lid van die partij onder de schuilnaam van John M. Becker. Speciale opdracht. Bedoelde Unit 122, die voornamelijk be stond uit geleerden, doktoren, technici en andere intellectuelen, had reeds lang het wantrouwen van de F.B.I. opgewekt, die ten slotte een van haar detectives, William Kim- ple, opdracht gaf om in de groep te infil treren. Deze rechercheur speelde zijn rol op voortreffelijke wijze en wel zo. dat hij ten slotte door de groep als koerier werd aan gesteld. Daardoor kon hij de F.B.I. volle dig op de hoogte stellen van het doen en laten van de groep èn van dat der aange sloten leden. Toen Amerika aan de tweede wereldoor log ging deelnemen, werden dr. Tsien en dr. Tsjao door de regering met speciale opdrachten belast en moesten zij zich toe leggen op de studie en de ontwikkeling van nieuwe wapens, zeer in het bijzonder op de ontwikkeling van raketten en atoombommen. Deze studie en de ontwikkeling leidde ten slotte tot het gebruik van de eerste atoom bommen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki en is het werk van geleerden als Tsjao en Tsien. In juli 1951 werden dr. Tsien en dr. Tsjao als ongewenst in Amerika naar hun geboor teland, rood-China afgeschoven" Het gevolg. In oktober van datzelfde jaar werd in Peking het instituut voor atoomonderzoek door Mao geopend. Tot direkteur werd be noemd dr. Tsjao Tsjoeng-jao terwijl tot lei der van het bureau voor de studie, onder zoek en ontwikkeling van het raketwapen dat eveneens in Peking werd gevestigd, dr. Tsien Hsoe-sjen werd aangewezen. Daarna werd het stil om de beide mannen en de wereld hoorde geruime tijd niets meer van hen. Deze onheilspellende rust duurde tot twee dagen na de val van Ruslands Nikita Chroesjtsjow en wel tot 16 oktober 1964, om pre'cies te zijn tot 3 uur n.m,, het tijd stip waarop de eerste Chinese atoombom tot ontploffing werd gebracht. Het was werk van dr. Tsjao en van dr. Tsien, die hun in de Verenigde Staten vergaarde the oretische kennis in de roodchinese provin cie Sinkiang in de praktijk hadden omgezet en in toepassing hadden gebracht. Dit betekende tevens een wending in de wereldgeschiedenis die zowel de Verenig de Staten als de sowjet-unie in ernstige verlegenheid bracht. De toestand werd nog ernstiger toen nog geen drie jaar later in rood-China melding werd gemaakt van het tot explosie brengen van de eerste water stofbom. Het was Amerika dat communistisch Chi na had geholpen door zijn geleerden en des kundigen van Chinese nationaliteit de deur te wijzen en naar het vijandelijke kamp te rug te sturen waar zij door een fijntjes glim lachende en ondoorgrondelijke Mao gast vrij werden ontvangen. (Nadruk verboden) 19 APRIL 1943 Laatste overlevenden werden met traangas uit riolen gejaagd en daarna afgemaakt Het woord ghetto, voor het eerst gebruikt in het Italiaanse Venetië van 1516, duidt een plaats aan waar Joden moeten wonen. Het werd afgeleid van een gie terij, die voordien stond op de plek waar die speciale woonwijk was gekomen. Ghetto en Joden zijn begrippen die onverbrekelijk verbonden blijven en onver biddelijk herinneringen oproepen aan de Tweede Wereldoorlog, die medogsnlo- ze wereldbrand waarover ook in deze tijd nog feiten naar voren komen die on derstrepen in wat voor macabere nachtmerrie de wereld toen was geraakt. Op 19 april 1968 is het 25 jaar geleden dat in een van de meest berucht en bekend geworden ghetto's, dat van Warschau, bijna het punt bereikt was waarop een mensenmassa van 400.000 Joden doelbewust en systematisch was uitgemoord of naar een zekere dood toegestuurd. Voor die uitroeiing echter een voldongen feit was ontstond er nog een verbeten opstand tegen de moordenaars een ongelijke strijd die slechts gewonnen kon worden door de Duitsers door hun overmacht aan middelen, waartegen de heroïsche moed van de Joden niet be stand kón zijn. 400.000 mensen opeengeperst. Het middeleeuwse ghetto van Warschau mte een oppervlakte van ongeveer zes vier kante kilometer bood in normale omstandig heden plaats aan meer dan 150.000 mensen. De Duitsers die wat de Joden aanging slechts één doel voor ogen stond, namelijk de totale uitroeiing van dat volk, meenden het probleem voorzover het Warschau be trof op te kunnen lossen door in het ghetto niet minder dan 400.000 Joden bijeen te drijven, die daar zonder middelen van be staan in leven moesten zien te blijven. Tijdens deze eerste periode meenden zij dat hun aantal snel genoeg zou slinken. Toch ging het hen te langzaam. Er kwam van hogerhand een opdracht te beginnen met de evacuatie van de Joden. Daartoe werden er transporten van goederenwagons samengesteld naar de concentratiekampen Treblinka, Sobitor en Belzec, waar de slacht offers zonder uitzondering werden vergast. Dit gebeurde in de periode van 22 juli tot 3 oktober, waarbij de Joden in opstand kwamen. Er gingen zo 310.332 Joden naar vernietigingskampen. Dit was de eerste ghet- to-opstand. Tragisch genoeg wisten zij oorspronkelijk niet wat hen in dergelijke kampen te wach ten stond, waardoor het kon gebeuren dat het door de Duitsers aangestelde ghetto- bestuur, de Jodenraad, de mensen voor transport aanwees. Daarnaast waren er ve le vrijwilligers, gezien er voor de reis een stuk brood met jam werd verstrekt, wat als kostbaarheid werd gezien. Toen enkele Jo den die de vernietigingskampen hadden we ten te ontvluchten in Warschau terugkeer den, vertelden zij hoe hun volk daar zonder rtieer werd uitgeroeid. Zij werden niet ge loofd, althans niet door de Joodse raad. 60.000 Toch zorgden de geruchten ervoor dat nie mand zich meer voor de transporten vrij willig meldde. Als reden voor het transport gaven de Duitsers overigens op dat het ghetto gevaar kon opleveren voor besmet telijke ziekten, zodat de veiligheid van de Duitse troepen in Warschau onzeker werd. Deze eerste periode van uitroeiing kostte meer dan driekwart van het aantal bewoners van het ghetto het leven. Dat er echter nog 60.000 overbleven was niet naar de zin van Himmler, die dat feit constateerde tijdens een in januari 1943 gehouden bezoek. Hij zelf gaf opdracht dat de overigen voor half februari verdwenen moesten zijn. Omdat in deze tijd de opmars van de Duitsers niet meer zo'n vanzelfsprekende zaak was, de slag om Stalingrad werd ver loren, bleek de uitvoering van deze op dracht niet eenvoudig. Alle transportmidde len waren dringend nodig voor het Duitse leger. Eind maart was het bevel niet tot uitvoering gebracht. Dan, in april werd de S.S.-generaal Jürgen Stroop naar Warschau gestuurd om het „werk" af te maken. Om dat hij volmacht had troepen van de Sicher- heitspolizei te gebruiken en daarnaast de Duitse eenheden die in de omgeving van Warschau lagen, was het hem mogelijk een commando van 2000 man samen te stellen dat met de uitvoering van de actie werd belast. Fabriek. Direkte aanleiding voor de opstand, die van 19 april tot 16 mei 1943 zou duren, was een bevel van Himmler een fabriek in het ghetto die Duitse uitrustingsstukken ver vaardigde er werkten 40.000 Joden te verplaatsen. De Joden verkeerden in de mening, zo wordt aangenomen, dat ze niet op transport werden gesteld wanneer ze bij de fabriek werkten. Zodra de Duitsers aanstalten maakten dit bevel op te volgen en de fabriek te verplaatsen, begonnen de Joden zich te verzetten, bang als zij waren voor deportatie. Dit verzet, tenslotte met geweld, leidde tot de tweede opstand. Stroop trachtte deze bloedig neer te slaan en de fabriek werd verplaatst, de 40.000 Joden die er werkten werden later geliqui deerd. Het verzet van de Joden vormde aanlei ding voor de hogere S.S.-leiding om Stroop opdracht te geven het ghetto zeer streng te behandelen en de wijk uit te kammen. Stroop besloot de wijk totaal te vernie tigen De bevolking buiten het ghetto werd door middel van aanplakbiljetten duidelijk gemaakt dat betreding van de wijk verboden was op straffe van ter plaatse neerschieten. De strijd. De opstand van de Joden was niet hele maal onvoorbereid. Zij beschikten over con tacten met de andere woonwijken en beza ten als wapens handgranaten, geweren en revolvers. Toen Stroop met het uitvoeren van zijn „taak" begon stuitte hij op een wanhopige weerstand, die niet in zijn voor deel werkte. Letterlijk alles vocht mee. al waren er Joden die weigerden aan de op stand deel te nemen. Jongens en meisjes wierpen handgranaten naar de tanks en pantserwagens. Wapens, munitie en unifor men werden op gedode Duitsers buitge maakt. Met heroïsche moed namen de Jo den het op tegen de uitstekend bewapende Duitsers, die steeds meer materiaal en men sen moesten inzetten. De Joden hadden niets te verliezen, de Duitsers bleken on menselijk in hun methoden. Bundels hand granaten werden in ruimten gegooid waar groepen Joden zich trachtten te verbergen. Tijdens de samenstelling van de transporten naar de vernietigingskampen hebben zich afgrijselijke tonelen afgespeeld. Spreken met Joden werd de bevolking verboden. Een Poolse vrouw die met een Joodse man praatte werd ter plaatse neer geschoten. Een moeder zag hoe haar twee kinderen de schedel werd ingeslagen met een geweerkolf alvorens zij werd gedwon gen in de trein plaats te nemen. Het einde. De onverwacht krachtige opstand van de wanhopige Joden deed Stroop besluiten de zaak anders aan te pakken. Hij gaf zijn troepen opdracht de woonblokken op te blazen en te verbranden. Systematisch wer den de woonblokken in brand geschoten. Hiertegen konden de slachtoffers weinig beginnen, omdat de lichtvoorziening en wa terleiding werden afgesneden. In het brandende ghetto speelden zich afschuwelijke tonelen af. Joden die met ver branding werden bedreigd gooiden matras sen en andere voorwerpen op straat en sprongen dan. met vlammende kleding naar beneden. Als zij trachtten met gebroken ledematen nog weg te kruipen werden zij ter plaatse afgemaakt. Toch vochten zij door. 's Nachts slopen zij vanuit hun po vere schuilplaatsen naar uitgebrande puin hopen. om vandaar de strijd voort te zet ten. Hoewel de afloop van de strijd vast stond. hadden de Joden beschikking over de magazijnen van het ghetto, naast de ge ringe aanvoer van wapens uit de andere wijken. Tenslotte werd de toestand voor de Jo den hopeloos. Zij vluchtten in de riolen, zelfs vandaar uit werd gevochten Stroop gaf bevel de riolen vol te laten lopen, maar zij zagen kans het water tegen te houden. Rookbommen, meer dan 175, in de openin gen geworpen, boekten geen resultaat. Over dag kon men de stemmen van de mensen die er gebleven waren horen. Na acht da gen was het verblijf in de riolen ondraaglijk. Er stierven talloze Joden. Zij zaten er als ratten in de val. Toen liet Stroop traangas- bommen in bijna tweehonderd rioolopeningen gooien. Hiervoor moesten zijn nu weerloze slachtoffers vluchten. Zij werden opgevan gen door hun onmenselijke tegenstanders. Cijfers. Het werkelijk einde kwam pas op 16 mei 1943. Op die dag werden bijna nog 200 slachtoffers afgemaakt en als tragisch sluitstuk werd de synagoge van Warschau opgeblazen. Stroop, die het niet naliet uit voerig bij te houden wat zijn onmenselijk werk tot gevolg had, noteerde dat het ghet to van Warschau niet meer bestond. Er was geen levende ziel meer. op enkele ge bouwen na was alles platgebrand. Tijdens dit werk waren meer dan 5000 ghetto-bewoners verbrand en omgekomen. 7000 neergeschoten of -geslagen. Bij het transport naar de vernietigingskampen kwa men weer 7000 Joden om. De rest werd ver gast in de concentratiekampen. En toch heeft de Duitse vernietigings- machine niet feilloos gewerkt. Toch zagen nog Joden kans te ontsnappen Enkelen wisten uit treinen te springen die in volle vaart naar Treblinka. Sobitor, Belzec reden, ondanks de schietende bewaking. Anderen wisten, half gestikt, verhongerd, te vluchten uit het ghetto, over muren, door gangen en riolen. Enkelen overleefden het. Zij konden ge tuigen van een gebeuren waarvoor het woord drama nog een te geringe aanduiding is. (Nadruk verboden) A. C. J. Flantua Het enige wat wij van de toekomst weten is het feit dat zij in het heden begint. Ge zien uitgebreide diepzeemetingen is men tot de conclusie gekomen dat de werking van de aardkorst nog altijd in volle gang is vooral in de buurt van de enorme dalen in de bo dem van de oceanen, troggen genaamd, waar een aanmerkelijk geringere zwaartekracht heerst dan elders. Het gevolg zal een ont staan van nieuwe bergen zijn, die vooral het Middellandse Zeegebied zullen wijzigen. Ook in de Stille Oceaan zullen nieuwe geberg ten de zee een nieuwe grens geven, men be rekende dat dit proces binnen de tien mil joen jaar voltooid zal zijn. DE VRACHTWAGEN IN HET VERKEER Rijd niet te dicht achter een vrachtwagen als t u gaat inhalen. U De vrachtwagen- chauffeur kan u' 'S dan niet zien. s De kans dat hij pok gaat inhalen is groot. INHALEN EIST AFSTAND ril Inhalen eist afstand Kruip n.et te dicht achter een vrachtwagen ■lis u wilt gaan inhalen. De vrachtwagen chauffeur kan u dan niet zien. De kans dat hij ook gaat inhalen is niet denk beeldig. Begin uw inhaalmanoeuvre op flinke afstand De vrachtwagenchauffeur vóór u kan dan in zijn spiegel zien dat u er aan komt. Geef ze do juimte Ook vrachtwagens moeten een zodanige afstand houden dat andere auto's kunnen invoegen. (Buiten de bebouwde kom is 50 meter zelfs verplicht. Snijdenlevensgevaarlijk Een vrachtwagen snijden is levensgevaar lijk. U dwingt de chauffeur op zijn rem te gaan staan. Voor hem levert dat extra problemen op: verhoogde slipkans; de la ding kan gaan schuiven. Veel veiliger Probeer als bestuurder van een personen auto nooit met alle geweld vanaf een invoeg- strook nog vóór een vrachtwagen op de autosnelweg te komen. U kunt er niet op rekenen dat die vrachtwagen voor u opzij gaat. Laat hem voorgaan. Veel veiliger Vrachtwagens in de stad Wees als bestuurder van een vrachtauto bijzonder oplettend bij het afslaan in ver band het de mogelijkheid dat fietsers en bromfietsers zich klem rijden. Neem bij het wegrijden maatregelen om te voorkomen dat spelende kinderen onder de vrachtauto raken. Spiegels Wie goed en veilig wil rijden, kijkt heel veel in de buitenspiegels. Zorg dat ze goed staan om een maximaal zicht naar achteren en langs de wagen te geven Houdt ze schoon en blijf niet rijden met verweerde of gebarsten spiegels. Een vermoeide chauffeur betekent een gevaar op de weg. Wij kunnen rustig aan nemen. dat bij een belangrijk aantal ver keersongevallen vermoeidheid van de chauf feur een rol heeft gespeeld. Dat wij daar weinig van lezen komt omdat in veel ge vallen vermoeidheid niet gemakkelijk aan toonbaar is. Het ongeval wordt dan uit sluitend toegeschreven aan een fout van de bestuurder bij de toepassing van de ver keersregels, zoals het niet voorrang verle nen, het rijden met te grote snelheid, een verkeerde inhaalmanoeuvre, slippen en der gelijke ongevalsoorzaken. Hoewel de direkte oorzaak van het ongeval dan inderdaad kan worden gevonden in een fout van de be stuurder, heeft in een aantal gevallen (over vermoeidheid van de bestuurder een min of meer belangrijke rol gespeeld bij het ont staan van het ongeval. Het is immers al gemeen bekend, dat door vermoeidheid de geestelijke en lichamelijke prestaties van de mens afnemen. Heel veel mensen weten niet. dat de Rij- tuigenwet iedere bestuurder van een motor rijtuig verbiedt zijn voertuig in een staat van oververmoeidheid te besturen. Hoewel dat verbod moeilijk op zijn naleving is te controleren en de niet-beroeps-chauffeur er in de praktijk dan ook weinig van merkt, doet iedere automobilist er verstandig aan dit verbod dat in het belang van hem zelf en zijn medeweggebruikers is goed in gedachten te houden en er naar te han delen.' Vooral vakantiegangers, handelsreizigers, en in het algemeen zakenlieden die lange en vermoeiende dagen maken, bezondigen zich dikwijls bewust of onbewust aan over treding van dat verbod. Zij realiseren zich niet welke risico's zij daardoor lopen. Dik wijls loopt het goed af. maar het kan ook anders gaan. vooral als men in een soort van chronische vermoeidheidstoestand ver keert. Beroepschauffeurs zijn bovendien onder worpen aan de in het Rijtijdenbesluit opge-, nomen dienst- en rusttijdenbepalingen. Zij moeten de door hen gemaakte tijden naar waarheid in het voor hen verplichte werk boekje invullen. Blijven doorrijden terwijl men vermoeid is, is bijzonder gevaarlijk en daarom verboden. Vermoeidheid vormt voor iedere automobilist een dreigend gevaar, een gevaar waarmee door velen helaas te weinig rekening wordt gehouden.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1968 | | pagina 3