Schaapherder schiep hotelparadijs restant pootgoed Temidden van al de kreten over sociaal toerisme en de problemen van het hotelbe- zoek, kan men soms plotseling voor een im posant gebouw stil staan, dat direct de in druk geeft van- welvaart en druk bezoek. Bij het binnen gaan zakt men weg in de ta pijten, men wordt er met onderscheiding ontvangen en nooit behoeft men zich af te vragen of de ten toon gespreide luxe soms schijn zal zijn: de onvervalste weefde'stroomt de bezoeker uit alles tegemoet en dan weet men te zijn aangeland temidden van een hotelleven, waarvan zovelen dromen eens te kunnen genieten, maar dat helaas maar voor weinigen is weggelegd. De namen van deze paleisachtige gebou wen zeggen genoeg: Carlton, Ritz, Claridge, Waldorf, Ad Ion. Zij zijn steeds verbonden met de vakantie- en reisverblijven van hen, die zich kunnen permitteren zeventig of meer guldens per dag néér'te tellen voor een kamer en uiteraard nog meer voor een suite, zonder diner of zelfs ontbijt. Bij de toene mende inkomensnivellering in de wereld verdwijnen deze monumenten van rijkdom en luxe meer en meer, maar in de grote ste den en op die plekjes van de aarde, die herinneringen oproepen aan. een droomland of paradijs zullen ze steeds tof" hét normale beeld blijven behoren. Het zijn niet de gasten, die ons ditmaal het eerst interesseren, hoewel' ze de aan dacht waard zijn, maar veel meer vragen we, wie in staat is aan de hoogste eisen van een publiek met de meest grillige wensen te vol doen. We behoeven maar even de naam van het hotel in herinnering te roepen en dan weten we dat hier de commerciële nazaten van Caesar Ritz de scepter zwaaien. Niemand minder dan koning Edward VII t fantast van Engeland zei van Ritz: „Gij zijt hotelier der koningen en de koning der hoteliers". En toch begon deze beroemdheid zijn car rière als schapenhoeder. Hij was het dertiende kind van een schaapherder uit Zwitserland, dat al vroeg de wereld introk. Zijn loopbaan als jongste bediende in een herberg werd een mislukking, maar bij Hotel Voisin in Pa rijs bleek hij geknipt voor het vak. Alle gas ten wilden door hem worden bediend, zodat hij spoedig een betrekking kreeg bij Rigi- kulm in Parijs, waar een zeer select publiek pleegde te logeren. Hier viel Ritz ook op door zijn voortreffelijke kwaliteiten, zijn gro te mensenkennis, en zijn ijver om de gasten terwille te zijn. Hij werd „ontdekt" door overste Alphons von Pfijffer, die hem aanbood directeur van het Grand Hotel National te Luzem te wor den. Daar ontplooide deze geboren hotel man eerst al zijn talenten. Spoedig was hij in staat zelf een bedrijf te kopen. Sensatie. Hij belandde in het Savoy-hotel in Lon den, dat aan de rand van een faillissement stond. Ritz zette er de gehele organisatie van het hotel op zijn kop, serveerde op zon dag een diner, wat in de Engelse hoofdstad ongebruikelijk was en liet de balzaal om toveren tot een meer, waarin gondels dre ven. Men kon aan boord de kostelijkste spij zen nuttigen en zich in Venetië wanen, ter wijl de Big Ben zijn gulden klanken over de stad strooide. De gehele Engelse society stond versteld over de service en de spijzen van Savoy, zo dat het hotel van de ondergang werd gered. Dc prins van Wales zei nadat hij Ritz' kwa liteiten had aanschouwd: „Waar Ritz ook gaat, daar zullen wij hem volgen". De naam van onze geluksvogel was voor goed gevestigd. In Parijs kocht hij met fi nanciële hulp een leegstaand paleis, dat vroeger aan een nazate van Hendrik IV had toebehoord. Het gebouw stond zelfs onder toezicht van monumentenzorg en mocht al leen door specialisten worden gerestaureerd. Voor Ritz was dat geen bezwaar. Plij nam een specialist in dienst voor de restauratie, een meubelgenie om elk verwend zitje te kunnen fabriceren, nam nog ruim 400 vak mensen op hotelgebied in dienst en begon zijn zaak, die tot een van de beroemdste hotels ter wereld uitgroeide. De rijkste mensen, de beroemdste figuren, de meest beminde koningen en keizers telde Ritz onder zijn gasten en hij wist het bijna allen naar de zin te maken. Ritz verstond de kunst om de juiste mensen in dienst te ne men. Zijn koks wisten wat de Amerikaanse miljonair Vanderbilt niet lustte en wat de autokoning Ford graag at. Zijn personeel wist van hoog tot laag dat de Oostenrijkse keizerin niet als zodanig herkend wilde zijn in Parijs en dat de Duitse kroonprins „stie kem" kwam logeren, zodat het niet mocht uitlekken naar de keizerlijke ambassade. En er lekte niets uit, dat sprak vanzelf. Op kaart. Wanneer een gast vertrok en te kennen had gegeven dat hij geen rode wijn gebruik te, dan zou dit nooit vergeten worden bij Ritz. Een perfect kaartsysteem zorgde er voor dat het geheugen van het hotel feilloos werk te. Als Louis Bromfield kwam logeren kreeg hij een stille suite om te schrijven en als iemand gewend was een hond bij zich te hebben, dan waren alle benodigdheden daar voor steeds op zijn kamer aanwezig, al kwam hij ook pas na vijftien jaar terug. Plet personeel bij Ritz vertrok zelden. Het was een groot voorrecht bij hem te werken en wie 25 dienstjaren bij hem had kreeg bij het jubileum geen enveloppe meer met inhoud, want niemand verliet zijn dienst na zoveel jaren zonder een vermogend man te zijn! Ritz heeft in verschillende hoofdsteden van de wereld hotels geëxploiteerd. Hij reis de van het ene naar het andere en trof in Parijs zijn klanten uit Londen en in New York die uit de lichtstad. Zijn leven was overvol met zaken en zorgen, die hij een voudig niet aan anderen kon overlaten. Hij werd 67 jaar oud en stierf in 191S. Zijn hotels zijn een symbool gebleven voor de beste klasse der hotellerie, zijn klanten zijn tot op de huidige dag zijn huizen trouw gebleven en toen indertijd in New York het Ritz-Carlton werd afgebroken, omdat hotels tenslotte toch moeten wijken voor kantoren, werden de deurknoppen en het serviesgoed voor fantastische prijzen aan de stamgasten verkocht. Ook zij die het geld ruim kunnen laten rollen plegen gehecht te raken aan de plekjes waar zij vrijuit hun lief en leed kunnen uitstorten. Die plekjes wist Ritz te scheppen. Ook in de dagen van tempo en snelheid kunnen efficiency en namaak service zich nog spiegelen in het levenswerk van Ritz. Zelfs de mindere goden in het hotelbedrijf kunnen zich dagelijks nog optrekken aan deze man, die van geitenhoeder tot hotel koning zijn publiek wist te boeien. Hij heeft laten zien, dat het hotel zijn vaste plaats heeft in de maatschappij en gewaardeerd wordt door alle lagen van de bevolking. (Nadruk verboden). Maan moet stofvrij worden benaderd Volgens de geleerden is het maanopper vlak met een dikke laag stof bedekt. Stof, van welke aard ook, kan echter niet worden geduld bij de constructie van de toestellen, die aardse stervelingen daarheen moeten brengen. De strijd tegen stof in de zeer gevoelige uiterst kleine apparaatjes, die voorkomen in ruimtevaartuigen en dito wapens wordt door „onze zijde" met secces gevoerd in twee spe ciale ruimten, die men aantreft in de fa briekshallen van Goodyear Aerospace Cor poration. Wetenschapsmensen en technici hebben de fabricage van deze hogelijk deli cate apparatuur thans ondergebracht in twee „schone kamers", waar stof vrijwel geen kans heeft door te dringen. In deze kamers worden werktuigen ge bruikt, die niet groter zijn dan een pincet om apparatuur samen te stellen zó klein, dat men een vergrootglas nodig heeft om de juiste handgrepen te kunnen uitsmeren. Deze kamers worden in een vrijwel ste riele staat gehouden door de toepassing van zeer scherpe reinheidsvoorschriften Voorts wordt gebruik gemaakt van een air conditioning systeem, dat stofdeeltjes, die met het blote oog niet zichtbaar zijn, uit de lucht verwijdert. De „strijdkreet" van de technici, die in deze ruimten werken is: als we het zien kun nen, kunnen we het maken. (DIA). Aanstekers, sigaretten en twee miljoen horloges Hoe verklaart men dat in 1963 in Enge land, ondanks de gunstige conjunctuur en de toegenomen bevolking vijf miljoen hor loges werden verkocht, tegen negen miljoen in 1939? Het antwoord is nogal simpel. De Britse douane schat het aantal horloges dat het afgelopen jaar Engeland binnengesmok keld werd op ten minste twee miljoen stuks. Daarvan werden er 32.000 in beslag geno men, met een waarde van ongeveer 570.000 gulden. Smokkel in aanstekers is evenals die in horloges een grootscheepse onderneming. In 1963 werden er 5.000 in beslag genomen. De smokkel in sigaretten is ook niet mis, maar blijft vrijwel beperkt tot scheepsbe manningen. Slechts een derde van de men sen die gegrepen werden 1.945 in 1963 waren „beroepssmokkelaars", de andere vakantiegangers en „gelegenheidsovertre ders", die het smokkelen als een sport be schouwen. (DIA). Zondagdienst artsen Dit weekend doen dienst dok ter 't Hart, tel. (01107) 3 38 en dokter Janssen, tel. (01108) 3 19 EE3JRM Heden overleed, zacht en kalm, in het verpleeghuis Der Boede, onze geliefde vader, behuwd-, groot- en overgroot vader, de heer Thomas Verburg (weduwnaar van L. P. van der Maas), in de ouderdom van 90 jaar. Kamperland: D. Verburg. J. E. Verburg- de Regt. Maasdam: P. L. Israël- Verburg. G. M. Israël. Kamperland: L. P. Wisse- Verburg. L. L. Wisse. Ierseke: A. Verburg. W. J. Verburg- Dieleman. Wissenkerke: P. Verburg. C. M. E. Verburg- Haringman. Noordgouwe: E. Verburg. A. M. Verburg- de Vos. Klein- en achterklein kinderen. Kamperland, 19 april 1964. Veerweg 90. De begrafenis heeft plaats gehad op don derdag 23 april j.l., des namiddags 2 uur. Alle schrijfwaren en schrijfgereed schappen Boekhandel Markusse VA/issenkerke Heden overleed, zacht en kalm, onze lieve, zorgzame va der, groot- en over grootvader Jan Marinus Dodmond (weduwnaar van Leintje Verburg), in de ouderdom van 84 jaar. L. Swenne- Dodmond. A. J. Swenne. C. J. Swenne- Schippers. Marleen en Cockie. Kortgene, 19 april 1964. De begrafenis heeft plaats gehad op woensdag 22 april I j.l.. des nam. om 2 uur. Heden werd tot onze grote droefheid plot seling van ons weg genomen, onze ge liefde en zorgzame man, vader en be- huwdvader Jan Marinus van de Plasse (echtgenoot van Maria Christina Abrahamse), op de leeftijd van ruim 59 jaar. Uit aller naam, M. C. van de Plasse- Abrahamse en kinderen. Kortgene, 20 april 1964. De begrafenis heeft plaats gehad op vrij dag 24 april j.l., des namiddags om 2 uur. Heden is plotseling op zijn werk overle den, onze trouwe me dewerker J. M. van de Plasse, in de ouderdom van 59 jaar. Fam. Kallewaard. I Kortgene, 20 april 1964. Heden overleed plotseling, tot onze diepe droefheid, on ze geliefde zwager en oom J. M. van de Plasse, op de leeftijd van 59 jaar. Familie Abrahamse. Kortgene, 20 april 1964. Met leedwezen ge ven wij kennis van het plotseling over lijden, op de leeftijd van 59 jaar, op maan dag 20 april, van ons bestuurslid, de heer J. M. van de Plasse. Bestuur en commissarissen der Coöp. Kolenvereniging H.E., Kortgene. Met leedwezen ge ven wij kennis van het plotseling over lijden van onze vriend en collega J. M. van de Plasse, in de ouderdom van ruim 59 jaar. Vrijwillige Brandweer Kortgene. 20 april 1964. Voor de vele bewijzen van deelneming, ontvan gen na het overlijden van onze geliefde moeder, be huwd- en grootmoeder Thona Zwemer (geboren Van der Heijde), betuigen wij onze harte lijke dank. Inzonderheid dokter 't Hart en zuster Koster voor de goede hulp en zorgen aan haar bewezen. Uit aller naam, A. Zwemer. T. Zwemer- Clement en kleinkinderen. Kamperland, april Voor de vele felicitaties die we bij ons 40-jarig hu welijk hebben mogen ont vangen, zeggen we allen hartelijk dank. F. Verweij. A. N. Verweij- Kramer. Kortgene, april 1964. Kaaistraat 13. Bent u verkouden? Gebruik dan papie-r ren zakdoeken. Hygiënisch, sterk, zijdezacht Aanbevelend, Wed. Joh. Verburg Veerweg 144, Kamperland Te koop: klasse E, 1000 kg Mevr. J. Luyck - Louisse, Camperlandpolder 11, Kamperland Ziekenhuisverpleging Zuid- en Noord-Beveland onderafdeling Kats Vergadering op maandag 27 april, des namiddags 7.30 uur bij J. S. Versprille. Het bestuur.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1964 | | pagina 4