Filmen bommen opruimen Tweede blad van het Noord-Bevelands Nieuws- en Advertentieblad d.d. 24 maart 1962 no. 3084 Bij de mannen die Foto Verschoore KODAK Fiësta camera KODAK Starlet camera BOEKHANDEL MARKUSSE Bij de explosieven opruimingsdienst werkt men niet meer met hamer en beitel Culemborg (P&P) „De tijd, dat we bijvoorbeeld bommen met een hamer, beitel en schroevendraai er te lijf gingen, is echt wel voor bij. Daarvoor hebben we nu betere apparatuur-, waardoor het werk aanmerkelijk veiliger is geworden en veel minder risico's voor de mensen oplevert", vertelt ons lachend de eerste luitenant M. Geelhoed van de Explosieven Op- ruimdienst te Culemborg. „Vroeger vlak na de laatste we reldoorlog is dat nog wel gebeurd, maar toen wisten we er ook nog zo bitter weinig vanaf. Het wer ken op die manier heeft verschil lende mensen het leven gekost. Maar dat hoeft nu gelukkig niet meer!" Letterlijk „werk aan 't spoel". We zijn op bezoek bij de Explo sieven Opruimingsdienst, een jon ge tak aan de boom der land macht, die zich genesteld heeft in een fortificatie bij Culemborg, die de merkwaardige naam draagt van „Werk aan 't spoel". Deze dienst is nog jong en dateert van 1956, toen men behoefte kreeg aan een dergelijke opruimingsdienst, na dat reeds eerder de oude Muni tie- en Mijnopruimingsdienst op geheven was. Wij zijn de gasten van de commandant, de kapitein J. J. Blommaart en zijn waarne mer, de eerste luitenant M. Geel hoed. Het is deze luitenant, die ons het een en ander weet te vertel len van de voorgeschiedenis van de E.O.D. Als beroepswachtmeester diende hij voor de oorlog bij de veldar tillerie. Toen direct na de oorlog het noodzakelijk werd, dat alle ge vaarlijke explosieven die door de Duitsers waren achtergelaten, wer den opgeruimd, trok men wacht meester Geelhoed, die als artil lerist verstand van explosieven had, aan om bij dit werk te hel pen. Honderden tonnen. „Uiteraard wisten we van de techniek van dit ruimen nog bitter weinig", vertelt de luitenant. „Met de meest primitieve middelen gingen we aan het werk. Het is begrijpelijk dat we deze techniek graag wilden verbeteren. Daartoe werd ik bij een Engelse oprui mingsdienst in Bloemendaal ge plaatst om daar te leren, aange zien de Engelsen reeds langer dit werk deden. Maanden lang heb ik hiervan een studie gemaakt. Leerde uit hun brochures eh boek jes de typen explosieven en hun systemen kennen, kortom ik stak er veel op. Een wetenschap, die ik later kon overbrengen op mijn Nederlandse collega's. Toen de Engelsen vertrokken, kregen wij het terrein bij Bloemendaal en daar heb ik vier jaar, dag aan dag explosieven onschadelijk ge maakt". „Hoeveel ton is dat wel ge weest?" vraagt kapitein Blom maart. „Ik durf het niet precies te zeg gen, maar honderden tonnen zijn het geweest", schat luitenant Geel hoed. Wat zal 'tzijn? Bij de opleiding wordt de man nen van de E.O.D. een grondige kennis bijgebracht van alle typen explosieven en hun werking. Dit is natuurlijk een hele leergang apart, die echter van bijzonder veel belang is. Want hoe zou men explosieven kunnen opruimen, wanneer men de verschillende eigenschappen er van niet kent? Eveneens leert men natuurlijk hoe dit opruimen dient te geschieden. Wanneer bijvoorbeeld een mel ding binnenkomt, dat er door de Heidemaatschappij op de Leus- derhei een oude Duitse vliegtuig bom is gevonden, dan tracht men bij de E.O.D. eerst te weten te komen wat voor een bom dit wel kan zijn, alvorens men tot actie overgaat. Men vraagt en infor meert naar grootte, vorm en an dere opvallende kenmerken van het gevondene. Meestal kan dan al bepaald worden wat voor bom het zal zijn. De dienst rukt uit met het no dige materiaal en neemt de si tuatie ter plaatse in ogenschouw. Wanneer de bom diep zit, dan moet hij uitgegraven worden; een de hobby, die het leven rijker maakt, meer kleur geeft. Maar koop iets goeds: de BROW NIE movie A tot Z set. Compleet 380. GOES VLISSINGEN KRUININGEN uiterst nauwkeurig werkje, waar bij een ruime schacht wordt ge- giaven, die gestut wordt met een wand, om instorting te voorko men. Tot op heden doet men dit met houten wanden, die al gra vende verder kunnen zakken. In de toekomst hoopt men echter de beschikking te krijgen over tele- scopische ringen van licht metaal, die men in de schacht kan laten zakken. Deze methode zal veel sneller zijn, terwijl het materiaal duurzamer is. Werkend 'op afstand. Is in de schacht de bom vrij gekomen, dan daalt men af en bestudeert men het type, vooral van de ontstekers. Met deze we tenschap kan de bom onschadelijk gemaakt worden. Natuurlijk moet de ontsteker verwijderd worden. Dit is in wezen het gevaarlijkste werk, waarbij vroeger de meeste slachtoffers vielen. Maar tegen woordig is dat zo gevaarlijk niet meer, omdat men over vernuftige apparatuur beschikt om de ont steker op afstand en onder behoor lijke dekking te verwijderen uit het bomlichaam, dat hierna kan worden vervoerd. Een bekende werkwijze bij het verwijderen van de ontsteker is wel het plaatsen van een haspel, die zich door de er op gewonden staaldraad laat draaien, waardoor de ontsteker uit het bomlichaam verwijderd kan worden. De staal draad, die op de haspel is gewon den, wordt zonder de haspel te draaien eerst gedeeltelijk afgewik keld tot in de dekkingsplaats van de mannen. Deze kunnen nu in hun dekking aan de staaldraad trekken, waardoor de haspel en met deze, de „ontsteker" draait, zodat die er uit komt. Er is dus letterlijk „werk aan 't spoel". Vroeger ging men dergelijke bom men, waarvan men zelfs soms het type niet kende, met tang en schroevendraaier te lijf. Aangezien het mechanisme van zo'n ontsteker dikwijls ingewikkeld is en de min ste schok of trilling voldoende is hem in werking te stellen, is wel duidelijk, dat hierbij veel onge lukken moesten gebeuren. Kent men het type en het systeem van de ontsteker, dan weet men pre cies wat er gedaan moet worden. Waaraan gedraaid moet en kan worden, zonder dat er ongeluk ken gebeuren. Met stoom. Is de ontsteker verwijderd, dan is het echte gevaar geweken en kan de bom rustig worden ver voerd. Op een speciale vernieti gingsplaats wordt hij dan „uitge stoomd", zoals dat heet. De bom wordt netjes tussen zandzakken gelegd en krijgt van achteren een buis met een slang toegevoerd: met een stoomgenerator wordt er stoom in de bom geblazen, met als gevolg, dat de zich er in be vindende springstof smelt en als een brei uit het bomlichaam vloeit. Buskruit dat niet meer bruik baar is, wordt in kuilen op speci ale terreinen verbrand, evenals fosfor en dergelijke. Ook laat men wel hele kisten munitie in zee zinken, om op die manier van het gevaarlijke, onbruikbaar geworden materiaal af te komen. Op grote diepten in zee kan het geen kwaad. Uit alles wat wij horen en zien bij deze kleine maar wel bijzon der gespecialiseerde dienst van de Koninklijke Landmacht, bemer ken we wel, dat dit echt werk is voor specialisten, mensen met ver stand van zaken en dat het echt geen baan is voor zogenaamde durfallen, want bij deze werk zaamheden komt een groot ver antwoordelijkheidsgevoel kijken, zowel waar het om mensenlevens gaat, als waar het mogelijke ma teriële schade betreft. (Nadruk verboden). 18.50, tasje f 3.75. Een toestelletje dat door jong en oud gebruikt kan worden. Zeer gemakkelijk in het bedienen. Geen diverse knopjes, alleen maar kijken en afdrukken. Altijd raak. Geschikt voor zwart-wit opnamen als ook voor kleur en kleurendia's. Een flitsapparaat voor foto's binnenshuis kan bijgeleverd worden. 23.50, tasje 5.50. Flitser in etui 12.40. Een klein handig toestelletje voor haarscherpe foto's. Ook zeer gemakkelijk in de bediening. Geen rekenpuzzles; alleen maar kijken en afdrukken. Altijd goed. Geschikt voor zwart-wit opnamen, zowel als voor kleur en kleurendia's.

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1962 | | pagina 3