NOORD-BEVELANDS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Plouvier heeft DE schoenen
A. C. VAN DER REST
EEN
ONBEHAGELIJKE
GESCHIEDENIS
Op moederdag
A. C. VAN DER REST
Waar moeten onze kinderen wonen
De steden raken vol
A. C. VAN DER REST 5
No. 2883
Zaterdag 3 mei 1958
61e jaargang
Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. no. 308, Giro 32622
Abonnementsprijs I 2.50 per jaar Franco per post I 5.25 Advertenties 6 cent per mm
Elastieken kousen J
Buikbanden
Herniakorsetten
Steunzolen j
en alle andere J
bandages J
Lange Kerkstraat 42
GOES - Tel. 2468 5
e
Lid Octhobanda
De vereniging van vak- i
kundigen op dit gebied f
Ziekenfondsleverancier
door dr. P. H. Ritter
Nederland heeft na de bevrij
ding veel weerzinwekkende ge
schiedenissen moeten beleven,
maar weinig zaken zijn zo erger
niswekkend en beschamend als de
geruchtmakende aangelegenheid,
waarin wij ons thans bevinden.
De lezer gist waarop wij doe
len. Er heersen wantoestanden bij
de dienst, die onze landmacht van
materieel heeft te voorzien. Dit
euvel heeft naar vele kanten zijn
kwade gevolgen gehad.
Allereerst is het rechtsgevoel
van ons volk beledigd. Men heeft
een te goeder naam en faam be
kend hoofd-officier, majoor K
(oopman), die thans door de hoog
ste militair-rechterlijke instantie is
vrijgesproken en door de legerau-
toriteiten in zijn eer is hersteld,
voor de krijgsraad gesleept en op
lichtvaardige wijze tot gevange
nisstraf veroordeeld. Men is bij
dat vonnis uitgegaan van de ver
klaringen van getuigen a charge,
die zich bij de behandeling voor
het hogere rechtscollege hebben
voorgedaan als wankele en onbe
trouwbare lieden.
De behandeling van de ten on
rechte beschuldigde gedurende
zijn vervolging is onmenselijk ge
weest en heeft hem en zijn gezin
diep in het leed gestort. Er dreig
de een herhaling in Nederland van
het beruchte proces aan het einde
der vorige eeuw in Frankrijk, ge
voerd tegen dé officier Dreyfusz,
die onschuldig veroordeeld werd
en naar het Duivelseiland werd
verbannen.
Wij mogen er als Nederlanders
gelukkig om zijn, dat het recht
spoedig heeft gezegevierd, dat de
hoogste rechters hun plicht heb
ben gekend en hun onderschei
dingsvermogen hebben te werk
gesteld en dat aldus de Neder
landse naam van blaam is gezui
verd.
Maar niet alleen de rechtskren
king is een gevolg geweest van de
onhoudbare toestanden, die er in
het ministerie van landsverdedi
ging aanwezig bleken, de behan
deling van de aangelegenheid van
majoor Koopman heeft de kwa
lijk riekende put doen openvallen
van de misbruiken, die de belang
rijke afdeling materiaalvoorzie
ning van het departement ver
toont.
Velen hebben zich afgevraagd
of het in beschuldiging stéllen van
de majoor, die van de misbruiken
op de hoogte was, niet een aflei
dingsmanoeuvre was, ten einde
functionarissen, die werkelijk
schuldig waren, te beschermen.
Wanneer men alles herleest wat
er in de pers over de materiaal-
dienst van de landmacht werd ge
schreven, dan krijgt men de in
druk, dat de corruptie daar welig
moet woekeren.
Wij willen ons niet laten mee
sleuren door het sensationele ele
ment, dat er in de berichtgeving
over al de vermeende of werke
lijke schandalen besloten ligt.
Wij willen slechts vaststellen,
dat er bij de behandeling in de
Kamer ernstige misstanden in het
licht zijn getreden, waarvan er
vele door de minister ruiterlijk zijn
erkend en dat er ondeugdelijke
leveranties zijn geschied van hel
men, van gasmaskers, die het le
ven van onze jonge soldaten kun
nen bedreigen.
Het ergste is wel, dat de offi
cieren van de betrokken dienst de
technische bekwaamheid missen
om de minister behoorlijk advies
te geven, hetgeen sommigen van
hen hebben erkend. Waarom mil
joenen verkwisten aan ondeugde
lijke en daardoor gevaarlijke wa
pens, terwijl de technische oplei
ding, waarvoor uitgaven gerecht
vaardigd zouden zijn, blijkbaar
wordt verwaarloosd?
Deze dingen gaan ons volk ter
harte. Wij brengen moeizaam de
belastingpenningen op, waarmee
deze verkwisting wordt gefinan
cierd en wij hebben innerlijk iets
te overwinnen, alvorens wij met
een zucht begrijpen, dat het nood
zakelijk schijnt er een miljoenen-
verslindende begroting van oor
log op na te houden, terwijl er
geen geld beschikbaar is voor de
vitale belangen van ons volk.
Als de dienst van de bewape
ning van ons leger geen enkel ge
brek vertoonde, dan zou onze uit
roep al zinvol zijn. Hoeveel te er
ger wordt het, indien het schat
ten opeisende ministerie, die
schatten verkwist!
Oud voor uw tijd
wordt u het gemakkelijkst, als
u een lusteloze stemming de
overhand laat krijgen.
Het begint al vroeg, wanneer
men toegeeft aan een klein
moment van inzinking.
Neem dan een King-pepermunt
en u zult ondervinden, dat
King u fit houdt.
King is lekker en gezond
De bestedingsbeperking ont
houdt aan velen een behoorlijk
loon, onthoudt ons woningen, ver-
achterlijkt ons onderwijs. En in
deze tijd van bestedingsbeperking
schrijft de dienst voor het materi
eel voor de landmacht bestedings
verkwisting in zijn vaandel. En
onze jongens moeten helmen op
het hoofd zetten, die hen onvol
doende beschermen.
Wij kunnen meer waardering
hebben voor de openlijke erken
ning van de minister, dat er grote
fouten begaan zijn en voor zijn
toezegging onmiddellijk aan de
gang te zullen gaan om de augias
stal te reinigen, dan voor de hou
ding van zijn staatssecretaris. Op
de aanvallen van de pers heeft hij
met een schouderophalen en een
schimpscheut geantwoord. Maar
nu zijn verantwoordelijkheid hem
is de gróótste verrassing voor moeder
iets uit de enorme sortering parfumerie
Lange Kerkstraat 42 - Goes
Daar is zoveel, dat het niet op een modeshow getoond kan worden
noopt zijn beleid in de Kamer te
verdedigen, nu begeeft hij zich
naar Amerika.
Wij zijn over de behandeling in
de Tweede Kamer maar ten dele
tevreden. De heer Ritmeester
heeft de stier bij de horens ge
vat. Aan zijn initiatief, zijn scherp
en moedig optreden hebben wij
het te danken, dat de wonde in
dc Staten-Generaal werd openge
legd. Parlementariërs van verschil
lende kleuren hebben hun „schan
de" uitgesproken over deze aller-
onbehagelijke zaak. Maar wij had
den een straffer uitspraak gewenst
Een parlementaire enquête-com
missie ware de oplossing geweest.
Moeten wij veronderstellen, dat de
politiek, de verbondenheid van
fracties aan het kabinet haar in
vloed deed gelden?
Deze kwestie bevindt zich bo
ven de politiek. Hier is een vraag
stuk van nijpend nationaal belang
aan de orde.
(Nadruk verboden).
(van onze soc.econ. medewerker)
Nederland groeit van dag tot
dag wat zijn inwonertal betreft,
terwijl de landaanwinning in veel
trager tempo verloopt en nimmer
het tempo van de bevolkingsaan
was zal kunnen bijhouden. We
weten dat we in 1980 rekening
moeten houden met een bevolking
van 13V2 miljoen zielen, waarvan
rond de helft in het westen des
lands zal moeten wonen. Deze
ontwikkeling zal een plaatselijk
tekort aan woonruimte scheppen,
dat niet verdwijnt wanneer men
de bouwers maar laat bouwen,
waar zij willen.
Op een bepaald moment zal
men tot de conclusie komen dat
een stad vol is en dat zij niet meer
kan worden uitgebreid. Deze ge
dachte vindt men ook terug in
het rapport „De ontwikkeling van
het westen des lands", dat werd
samengesteld sinds men in 1951
tot de slotsom kwam dat er iets
gedaan moest worden.
De eerste vraag, die gesteld
moet worden is of de groei van
het westen beperkt kan worden.
De overheid kan hier wel iets
doen door bijvoorbeeld het cen
trale bestuursapparaat te Den
Haag over verscheidene steden uit
te smeren, waarbij men het accent
meer naar het oosten of noorden
kan verleggen. Concrete voorstel
len dienaangaande zijn er echter
nog niet gedaan. Zelfs de grootste
optimist in het bevolkings-sprei-
dings-vraagstuk zal echter moeten
toegeven dat de ontwikkeling van
de Europese eenheidsgedachte tot
gevolg moet hebben dat Rotter
dam en omgeving de poort van
Europa wordt en dat daar in de
buurt naar schatting 1.350.000 in
woners een huis moeten vinden.
Verder kijken dan de neus.
De bloei van dit gebied is voor
de rest van Nederland van zeer
groot belang. Tal van industrieën
in noord-, oost- en zuid-Neder
land zullen aan de poort van Eu
ropa een goede afnemer hebben.
Veel belangrijker is echter dat in
deze poort zich een reeks van han
delshuizen zal vestigen met een
net van exportrelaties over de ge
hele wereld.
Wie dus van mening is dat in
de naaste toekomst het belasting
geld van geheel Nederland gro
tendeels op een beperkt terrein
wordt besteed, kijkt stellig niet
verder dan zijn neus lang is. Een
zo groot mensenconglomeraat op
een beperkt terrein zal daarnaast
ook goede verbindingen met het
achterland eisen en daarvan kun
nen de overige delen van Neder
land hun deel krijgen. Deze pro
fiteren dus op meer dan één ter
rein.
Het is bijvoorbeeld zeker dat
Amsterdam in de toekomst zijn
inwoners niet zal kunnen bergen.
Men stelt zich voor te vermijden
dat de hoofdstad zich steeds meer
als een inktvlek zal uitbreiden.
Deskundigen hebben uitgemaakt
dat iedere inwoner na een afstand
van ca. 4 kilometer door een be
volkt centrum te hebben afge
legd, het mensenpakhuis zal moe
ten kunnen verlaten. Uit een be-
stuurs- en kostenoogpunt is een
ongebreidelde stadsuitbreiding al
evenmin gewenst.
Er resten derhalve voor de al
door groeiende mensenmassa
slechts twee oplossingen. Of men
moet in de directe omgeving van
de volgebouwde stad een nieuwe
satellietstad bouwen óf men moet
de overtollige mensen naar andere
in de buurt gelegen gemeenten af
voeren. Het begrip afstand wordt
bij het moderne vervoer daarbij
door een andere bril gezien dan
waardoor onze ouders keken.
Waar naar toe?
Voor Den Haag denkt men aan
het bouwen van de reeds genoem
de filiaal-stad. In Amsterdam en
omgeving wil men voor een mil
joen mensen onderdak scheppen.
Men heeft echter nu al berekend
dat er dan nog ongeveer 135.000
mensen in de open lucht moeten
slapen. De onmogelijkheid daar
van erkennend, is het duidelijk dat
dit overschot naar elders moet af
vloeien.
Allereerst denkt men daarbij
aan een uitbreiding van de Zaan
streek, Weesp en Purmerend.
Maar ook de ruimte verder in het
noorden van Noord-Holland zal
beter benut moeten worden. Plaat
sen als Hoorn en Alkmaar zullen
tot grote steden moeten uitgroeien
en wanneer dit gebeurt worden de
noordelijke provincies, via de af
sluitdijk, als achterland van
Noord-Holland direct veel be
langrijker.
Overigens zal men een mogelij
ke spreiding van de industrie bij
de ruimtelijke ordening ook zeker
niet vergeten. Zeker is dat men
het aan elkaar groeien van steden
in de toekomst zoveel mogelijk
wil vermijden en dat er tussen
grote steden een ruimtestrook van
ca. 4 kilometer breedte zal moe
ten blijven bestaan.
Waarom we niet omhoog gaan.
Interessant bij het oplossen van
het ruimteprobleem is de vraag
of het ruimte-ei van Colombus
hierbij niet gevonden kan worden
in de hoogbouw. Moge hier voor
bepaalde gedeelten van ons land
misschien een uitweg aanwezig
zijn, voor de provincies Holland
gaat deze zeker niet op. Deze pro
vincies hebben een zeer slappe
ondergrond, waardoor de kosten
van de fundering voor de flatblok-
ken zo hoog worden, dat de daar
uit voortspruitende huur beslist
niet zou zijn te betalen.
Het is gemakkelijk gezegd om
hoog te gaan wonen. De bouw
zelf gaat boven de vierde etage
enorm veel meer kosten. Men kan
bovendien geen parallel gaan trek
ken tussen ons land en bijvoor
beeld Amerika. De Nederlander
woont graag wat dichter bij de
begane grond. Onder de stadsbe
woners moge er nogal wat vraag
zijn naar hoogbouw, zodra men
een gezin heeft met enkele kinde
ren zakt de animo snel tot het nul
punt. In kleinere gemeenten heeft
men deze ervaring reeds opge
daan.
Volgens vele deskundigen is het
betreurenswaardig dat men nu
pas met de ruimtelijke ordening
ernst gaat maken. Veel ruimte is
er teloor gegaan met ondoelmati
ge bebouwing in het verleden.
Optimisten zijn van mening dat
voor een industriële bevolking van
ongeveer 10.000.000 zielen, zoals
deze er rond 1980 zal zijn, eigen
lijk slechts zes procent van 33000
km2 waarover ons land beschikt,
nodig zou zijn. De agrarische be
volking heeft dan in de overge
bleven 94 °/o altijd nog ruimte ge
noeg.
Als er geen dak meer is.
Nu mogen er vele plannen en
rapporten zijn, de werkelijkheid
is altijd iets anders en meestal har
der. Zelfs wanneer men op papier
gaat rekenen komt men tot het
resultaat, dat we bij al het passen
en meten dat we nu doen, er o-
ver 20 tot 25 jaar voor anderhalf
miljoen mensen in de thans be
staande dichte bevolkingscentra
van het westen geen ruimte zal
zijn. Deze mensen zullen elders
een onderdak moeten vinden.
Menig dorp zal uitgroeien tot
een respectabele plaats en er zul
len steden verrijzen in ons land,
waar nu nog van het platteland
wordt gesproken. Een bepaalde
materiële voorbereiding voor dit
alles is noodzakelijk. Het voor
gaande toont dit duidelijk aan. Is
een geestelijke aanpassing niet e-
venzeer noodzaak? Het cultureel
patroon van menig stille streek in
ons goede vaderland zal uit zijn
voegen worden gelicht. Het stads
leven brengt geestelijke omwente
ling. Er zijn verschillen in arbeids-
tempo, in godsdienstig, zedelijk
en politiek leven.
Denken wij er in onze betrek
kelijke rust van vandaag aan dat
onze kinderen voor een andere
wereld komen te staan dan die
waarin wij vandaag leven? Geven
wij hun, voor zover dat binnen
ons vermogen ligt, een handlei
ding mee voor een land met an-
dere ruimtelijke verhoudingen,
ook op geestelijk terrein? Slechts
dan verstaan wij onze taak en ge
ven wij een bijdrage om te voor
komen dat nog meer dan ander
half miljoen Nederlanders over
een kwart eeuw geestelijk en cul
tureel als daklozen kunnen wor
den gezien.
Drs Hermes.
(Nadruk verboden).
J Originele
J geneesmiddelen,
ook de
homeopathische
Verpleging sartikelen
i Instrumenten
f Ziekenmeubelen
J Hoorapparaten
Ass. apotheker 5
Lange Kerkstraat 42 J
GOES, Tel. 2468
2,
aiijiclttL
cite
Itj^tet
Er is over lifters al zoveel ge
schreven, pro en contra, dat het
onderwerp afgezaagd begint te
worden. Sommige automobilisten
nemen ze mee, andere negeren ze,
maar één lifter is bevoorrecht bo
ven alle andere, hij komt altijd
mee, iedere passerende wagen is
hém, hij behoeft geen uren te
staan wachten, want voorkeur
heeft hij niet en geen enkele au
tomobilist kan hem weigeren,
want hij is onzichtbaar. Zijn ba
gage heeft niet veel om het lijf,
enkel maar een zeis.
Meestal stapt hij aan het eind
van de rit weer uit zonder opge
merkt te zijn geweest, maar een
enkele keer slaat hij toe. Doordat
hij in alle wagens en achterop
scooters, brommers, gewone fiet
sen en motoren meelift, lopen
zijn zeisklappen in een jaar al
gauw in de duizenden.
Soms is het schuld van de man
achter het stuur, soms van de an
der, soms van geen van beiden,
maar de oogst van de lifter met
de zeis ligt langs de weg. Dan is
er hulp nodig, deskundige hulp
(want ondeskundig gedoe kan een
winstpuntje van de zeisman zijn)
met verbandmiddelen, met een
brancard, met lantaarns, met een
telefoon om een dokter, eventueel
een geestelijke, te waarschuwen
en/of een ziekenauto.
Langs hoofd verkeerswegen kunt
u de bekende blauwe borden met
het rode kruis aantreffen, onge
veer 5 km van elkaar verwijderd.
Daar is een Rode Kruis-hulppost
gevestigd op geheel vrijwillige
basis en er is geen symbool
waaraan de onzichtbare lifter een
groter hekel heeft.
Hier staan dag en nacht mensen
klaar om het tegen hem op te ne
men. Aan toewijding en uitrus
ting zal het stellig niet liggen en
regelmatig controleert de ANWB
op verzoek van het Rode Kruis of
alles in orde en paraat is en als
een nieuwe post gewenst wordt
geacht, wordt daartoe een voor
stel gedaan.
Er zou reeds veel gewonnen
zijn, als ieder weggebruiker steeds
op zijn hoede wilde zijn voor de
onzichtbare lifter: voorzichtigheid
en verantwoordelijkheid, controle
op stuurinrichting, remmen en
verlichting.
Slaat de zeis dan tóch nog toe,
dan staat daar het Rode Kruis pa
raat om het leed naar menselijk
kunnen te verzachten.
Helpt uw Rode Kruis helpen.
Ganzepoortstraat 21, Tel. 2084 - GOES