NOORD-BEVELANDS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Plouvier heeft DE schoenen A. C. VAN DER REST EEN ONBEHAGELIJKE GESCHIEDENIS Op moederdag A. C. VAN DER REST Waar moeten onze kinderen wonen De steden raken vol A. C. VAN DER REST 5 No. 2883 Zaterdag 3 mei 1958 61e jaargang Druk en uitgave: Drukkerij Markusse te Wissenkerke, Tel. no. 308, Giro 32622 Abonnementsprijs I 2.50 per jaar Franco per post I 5.25 Advertenties 6 cent per mm Elastieken kousen J Buikbanden Herniakorsetten Steunzolen j en alle andere J bandages J Lange Kerkstraat 42 GOES - Tel. 2468 5 e Lid Octhobanda De vereniging van vak- i kundigen op dit gebied f Ziekenfondsleverancier door dr. P. H. Ritter Nederland heeft na de bevrij ding veel weerzinwekkende ge schiedenissen moeten beleven, maar weinig zaken zijn zo erger niswekkend en beschamend als de geruchtmakende aangelegenheid, waarin wij ons thans bevinden. De lezer gist waarop wij doe len. Er heersen wantoestanden bij de dienst, die onze landmacht van materieel heeft te voorzien. Dit euvel heeft naar vele kanten zijn kwade gevolgen gehad. Allereerst is het rechtsgevoel van ons volk beledigd. Men heeft een te goeder naam en faam be kend hoofd-officier, majoor K (oopman), die thans door de hoog ste militair-rechterlijke instantie is vrijgesproken en door de legerau- toriteiten in zijn eer is hersteld, voor de krijgsraad gesleept en op lichtvaardige wijze tot gevange nisstraf veroordeeld. Men is bij dat vonnis uitgegaan van de ver klaringen van getuigen a charge, die zich bij de behandeling voor het hogere rechtscollege hebben voorgedaan als wankele en onbe trouwbare lieden. De behandeling van de ten on rechte beschuldigde gedurende zijn vervolging is onmenselijk ge weest en heeft hem en zijn gezin diep in het leed gestort. Er dreig de een herhaling in Nederland van het beruchte proces aan het einde der vorige eeuw in Frankrijk, ge voerd tegen dé officier Dreyfusz, die onschuldig veroordeeld werd en naar het Duivelseiland werd verbannen. Wij mogen er als Nederlanders gelukkig om zijn, dat het recht spoedig heeft gezegevierd, dat de hoogste rechters hun plicht heb ben gekend en hun onderschei dingsvermogen hebben te werk gesteld en dat aldus de Neder landse naam van blaam is gezui verd. Maar niet alleen de rechtskren king is een gevolg geweest van de onhoudbare toestanden, die er in het ministerie van landsverdedi ging aanwezig bleken, de behan deling van de aangelegenheid van majoor Koopman heeft de kwa lijk riekende put doen openvallen van de misbruiken, die de belang rijke afdeling materiaalvoorzie ning van het departement ver toont. Velen hebben zich afgevraagd of het in beschuldiging stéllen van de majoor, die van de misbruiken op de hoogte was, niet een aflei dingsmanoeuvre was, ten einde functionarissen, die werkelijk schuldig waren, te beschermen. Wanneer men alles herleest wat er in de pers over de materiaal- dienst van de landmacht werd ge schreven, dan krijgt men de in druk, dat de corruptie daar welig moet woekeren. Wij willen ons niet laten mee sleuren door het sensationele ele ment, dat er in de berichtgeving over al de vermeende of werke lijke schandalen besloten ligt. Wij willen slechts vaststellen, dat er bij de behandeling in de Kamer ernstige misstanden in het licht zijn getreden, waarvan er vele door de minister ruiterlijk zijn erkend en dat er ondeugdelijke leveranties zijn geschied van hel men, van gasmaskers, die het le ven van onze jonge soldaten kun nen bedreigen. Het ergste is wel, dat de offi cieren van de betrokken dienst de technische bekwaamheid missen om de minister behoorlijk advies te geven, hetgeen sommigen van hen hebben erkend. Waarom mil joenen verkwisten aan ondeugde lijke en daardoor gevaarlijke wa pens, terwijl de technische oplei ding, waarvoor uitgaven gerecht vaardigd zouden zijn, blijkbaar wordt verwaarloosd? Deze dingen gaan ons volk ter harte. Wij brengen moeizaam de belastingpenningen op, waarmee deze verkwisting wordt gefinan cierd en wij hebben innerlijk iets te overwinnen, alvorens wij met een zucht begrijpen, dat het nood zakelijk schijnt er een miljoenen- verslindende begroting van oor log op na te houden, terwijl er geen geld beschikbaar is voor de vitale belangen van ons volk. Als de dienst van de bewape ning van ons leger geen enkel ge brek vertoonde, dan zou onze uit roep al zinvol zijn. Hoeveel te er ger wordt het, indien het schat ten opeisende ministerie, die schatten verkwist! Oud voor uw tijd wordt u het gemakkelijkst, als u een lusteloze stemming de overhand laat krijgen. Het begint al vroeg, wanneer men toegeeft aan een klein moment van inzinking. Neem dan een King-pepermunt en u zult ondervinden, dat King u fit houdt. King is lekker en gezond De bestedingsbeperking ont houdt aan velen een behoorlijk loon, onthoudt ons woningen, ver- achterlijkt ons onderwijs. En in deze tijd van bestedingsbeperking schrijft de dienst voor het materi eel voor de landmacht bestedings verkwisting in zijn vaandel. En onze jongens moeten helmen op het hoofd zetten, die hen onvol doende beschermen. Wij kunnen meer waardering hebben voor de openlijke erken ning van de minister, dat er grote fouten begaan zijn en voor zijn toezegging onmiddellijk aan de gang te zullen gaan om de augias stal te reinigen, dan voor de hou ding van zijn staatssecretaris. Op de aanvallen van de pers heeft hij met een schouderophalen en een schimpscheut geantwoord. Maar nu zijn verantwoordelijkheid hem is de gróótste verrassing voor moeder iets uit de enorme sortering parfumerie Lange Kerkstraat 42 - Goes Daar is zoveel, dat het niet op een modeshow getoond kan worden noopt zijn beleid in de Kamer te verdedigen, nu begeeft hij zich naar Amerika. Wij zijn over de behandeling in de Tweede Kamer maar ten dele tevreden. De heer Ritmeester heeft de stier bij de horens ge vat. Aan zijn initiatief, zijn scherp en moedig optreden hebben wij het te danken, dat de wonde in dc Staten-Generaal werd openge legd. Parlementariërs van verschil lende kleuren hebben hun „schan de" uitgesproken over deze aller- onbehagelijke zaak. Maar wij had den een straffer uitspraak gewenst Een parlementaire enquête-com missie ware de oplossing geweest. Moeten wij veronderstellen, dat de politiek, de verbondenheid van fracties aan het kabinet haar in vloed deed gelden? Deze kwestie bevindt zich bo ven de politiek. Hier is een vraag stuk van nijpend nationaal belang aan de orde. (Nadruk verboden). (van onze soc.econ. medewerker) Nederland groeit van dag tot dag wat zijn inwonertal betreft, terwijl de landaanwinning in veel trager tempo verloopt en nimmer het tempo van de bevolkingsaan was zal kunnen bijhouden. We weten dat we in 1980 rekening moeten houden met een bevolking van 13V2 miljoen zielen, waarvan rond de helft in het westen des lands zal moeten wonen. Deze ontwikkeling zal een plaatselijk tekort aan woonruimte scheppen, dat niet verdwijnt wanneer men de bouwers maar laat bouwen, waar zij willen. Op een bepaald moment zal men tot de conclusie komen dat een stad vol is en dat zij niet meer kan worden uitgebreid. Deze ge dachte vindt men ook terug in het rapport „De ontwikkeling van het westen des lands", dat werd samengesteld sinds men in 1951 tot de slotsom kwam dat er iets gedaan moest worden. De eerste vraag, die gesteld moet worden is of de groei van het westen beperkt kan worden. De overheid kan hier wel iets doen door bijvoorbeeld het cen trale bestuursapparaat te Den Haag over verscheidene steden uit te smeren, waarbij men het accent meer naar het oosten of noorden kan verleggen. Concrete voorstel len dienaangaande zijn er echter nog niet gedaan. Zelfs de grootste optimist in het bevolkings-sprei- dings-vraagstuk zal echter moeten toegeven dat de ontwikkeling van de Europese eenheidsgedachte tot gevolg moet hebben dat Rotter dam en omgeving de poort van Europa wordt en dat daar in de buurt naar schatting 1.350.000 in woners een huis moeten vinden. Verder kijken dan de neus. De bloei van dit gebied is voor de rest van Nederland van zeer groot belang. Tal van industrieën in noord-, oost- en zuid-Neder land zullen aan de poort van Eu ropa een goede afnemer hebben. Veel belangrijker is echter dat in deze poort zich een reeks van han delshuizen zal vestigen met een net van exportrelaties over de ge hele wereld. Wie dus van mening is dat in de naaste toekomst het belasting geld van geheel Nederland gro tendeels op een beperkt terrein wordt besteed, kijkt stellig niet verder dan zijn neus lang is. Een zo groot mensenconglomeraat op een beperkt terrein zal daarnaast ook goede verbindingen met het achterland eisen en daarvan kun nen de overige delen van Neder land hun deel krijgen. Deze pro fiteren dus op meer dan één ter rein. Het is bijvoorbeeld zeker dat Amsterdam in de toekomst zijn inwoners niet zal kunnen bergen. Men stelt zich voor te vermijden dat de hoofdstad zich steeds meer als een inktvlek zal uitbreiden. Deskundigen hebben uitgemaakt dat iedere inwoner na een afstand van ca. 4 kilometer door een be volkt centrum te hebben afge legd, het mensenpakhuis zal moe ten kunnen verlaten. Uit een be- stuurs- en kostenoogpunt is een ongebreidelde stadsuitbreiding al evenmin gewenst. Er resten derhalve voor de al door groeiende mensenmassa slechts twee oplossingen. Of men moet in de directe omgeving van de volgebouwde stad een nieuwe satellietstad bouwen óf men moet de overtollige mensen naar andere in de buurt gelegen gemeenten af voeren. Het begrip afstand wordt bij het moderne vervoer daarbij door een andere bril gezien dan waardoor onze ouders keken. Waar naar toe? Voor Den Haag denkt men aan het bouwen van de reeds genoem de filiaal-stad. In Amsterdam en omgeving wil men voor een mil joen mensen onderdak scheppen. Men heeft echter nu al berekend dat er dan nog ongeveer 135.000 mensen in de open lucht moeten slapen. De onmogelijkheid daar van erkennend, is het duidelijk dat dit overschot naar elders moet af vloeien. Allereerst denkt men daarbij aan een uitbreiding van de Zaan streek, Weesp en Purmerend. Maar ook de ruimte verder in het noorden van Noord-Holland zal beter benut moeten worden. Plaat sen als Hoorn en Alkmaar zullen tot grote steden moeten uitgroeien en wanneer dit gebeurt worden de noordelijke provincies, via de af sluitdijk, als achterland van Noord-Holland direct veel be langrijker. Overigens zal men een mogelij ke spreiding van de industrie bij de ruimtelijke ordening ook zeker niet vergeten. Zeker is dat men het aan elkaar groeien van steden in de toekomst zoveel mogelijk wil vermijden en dat er tussen grote steden een ruimtestrook van ca. 4 kilometer breedte zal moe ten blijven bestaan. Waarom we niet omhoog gaan. Interessant bij het oplossen van het ruimteprobleem is de vraag of het ruimte-ei van Colombus hierbij niet gevonden kan worden in de hoogbouw. Moge hier voor bepaalde gedeelten van ons land misschien een uitweg aanwezig zijn, voor de provincies Holland gaat deze zeker niet op. Deze pro vincies hebben een zeer slappe ondergrond, waardoor de kosten van de fundering voor de flatblok- ken zo hoog worden, dat de daar uit voortspruitende huur beslist niet zou zijn te betalen. Het is gemakkelijk gezegd om hoog te gaan wonen. De bouw zelf gaat boven de vierde etage enorm veel meer kosten. Men kan bovendien geen parallel gaan trek ken tussen ons land en bijvoor beeld Amerika. De Nederlander woont graag wat dichter bij de begane grond. Onder de stadsbe woners moge er nogal wat vraag zijn naar hoogbouw, zodra men een gezin heeft met enkele kinde ren zakt de animo snel tot het nul punt. In kleinere gemeenten heeft men deze ervaring reeds opge daan. Volgens vele deskundigen is het betreurenswaardig dat men nu pas met de ruimtelijke ordening ernst gaat maken. Veel ruimte is er teloor gegaan met ondoelmati ge bebouwing in het verleden. Optimisten zijn van mening dat voor een industriële bevolking van ongeveer 10.000.000 zielen, zoals deze er rond 1980 zal zijn, eigen lijk slechts zes procent van 33000 km2 waarover ons land beschikt, nodig zou zijn. De agrarische be volking heeft dan in de overge bleven 94 °/o altijd nog ruimte ge noeg. Als er geen dak meer is. Nu mogen er vele plannen en rapporten zijn, de werkelijkheid is altijd iets anders en meestal har der. Zelfs wanneer men op papier gaat rekenen komt men tot het resultaat, dat we bij al het passen en meten dat we nu doen, er o- ver 20 tot 25 jaar voor anderhalf miljoen mensen in de thans be staande dichte bevolkingscentra van het westen geen ruimte zal zijn. Deze mensen zullen elders een onderdak moeten vinden. Menig dorp zal uitgroeien tot een respectabele plaats en er zul len steden verrijzen in ons land, waar nu nog van het platteland wordt gesproken. Een bepaalde materiële voorbereiding voor dit alles is noodzakelijk. Het voor gaande toont dit duidelijk aan. Is een geestelijke aanpassing niet e- venzeer noodzaak? Het cultureel patroon van menig stille streek in ons goede vaderland zal uit zijn voegen worden gelicht. Het stads leven brengt geestelijke omwente ling. Er zijn verschillen in arbeids- tempo, in godsdienstig, zedelijk en politiek leven. Denken wij er in onze betrek kelijke rust van vandaag aan dat onze kinderen voor een andere wereld komen te staan dan die waarin wij vandaag leven? Geven wij hun, voor zover dat binnen ons vermogen ligt, een handlei ding mee voor een land met an- dere ruimtelijke verhoudingen, ook op geestelijk terrein? Slechts dan verstaan wij onze taak en ge ven wij een bijdrage om te voor komen dat nog meer dan ander half miljoen Nederlanders over een kwart eeuw geestelijk en cul tureel als daklozen kunnen wor den gezien. Drs Hermes. (Nadruk verboden). J Originele J geneesmiddelen, ook de homeopathische Verpleging sartikelen i Instrumenten f Ziekenmeubelen J Hoorapparaten Ass. apotheker 5 Lange Kerkstraat 42 J GOES, Tel. 2468 2, aiijiclttL cite Itj^tet Er is over lifters al zoveel ge schreven, pro en contra, dat het onderwerp afgezaagd begint te worden. Sommige automobilisten nemen ze mee, andere negeren ze, maar één lifter is bevoorrecht bo ven alle andere, hij komt altijd mee, iedere passerende wagen is hém, hij behoeft geen uren te staan wachten, want voorkeur heeft hij niet en geen enkele au tomobilist kan hem weigeren, want hij is onzichtbaar. Zijn ba gage heeft niet veel om het lijf, enkel maar een zeis. Meestal stapt hij aan het eind van de rit weer uit zonder opge merkt te zijn geweest, maar een enkele keer slaat hij toe. Doordat hij in alle wagens en achterop scooters, brommers, gewone fiet sen en motoren meelift, lopen zijn zeisklappen in een jaar al gauw in de duizenden. Soms is het schuld van de man achter het stuur, soms van de an der, soms van geen van beiden, maar de oogst van de lifter met de zeis ligt langs de weg. Dan is er hulp nodig, deskundige hulp (want ondeskundig gedoe kan een winstpuntje van de zeisman zijn) met verbandmiddelen, met een brancard, met lantaarns, met een telefoon om een dokter, eventueel een geestelijke, te waarschuwen en/of een ziekenauto. Langs hoofd verkeerswegen kunt u de bekende blauwe borden met het rode kruis aantreffen, onge veer 5 km van elkaar verwijderd. Daar is een Rode Kruis-hulppost gevestigd op geheel vrijwillige basis en er is geen symbool waaraan de onzichtbare lifter een groter hekel heeft. Hier staan dag en nacht mensen klaar om het tegen hem op te ne men. Aan toewijding en uitrus ting zal het stellig niet liggen en regelmatig controleert de ANWB op verzoek van het Rode Kruis of alles in orde en paraat is en als een nieuwe post gewenst wordt geacht, wordt daartoe een voor stel gedaan. Er zou reeds veel gewonnen zijn, als ieder weggebruiker steeds op zijn hoede wilde zijn voor de onzichtbare lifter: voorzichtigheid en verantwoordelijkheid, controle op stuurinrichting, remmen en verlichting. Slaat de zeis dan tóch nog toe, dan staat daar het Rode Kruis pa raat om het leed naar menselijk kunnen te verzachten. Helpt uw Rode Kruis helpen. Ganzepoortstraat 21, Tel. 2084 - GOES

Krantenbank Zeeland

Noord-Bevelands Nieuws- en advertentieblad | 1958 | | pagina 1